Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Vita</strong><strong>Academica</strong> nr 1(<strong>61</strong>)/2011<br />
Nagłówek<br />
byłoby PAT ani <strong>Uniwersytet</strong>u <strong>Papieski</strong>ego. Wśród<br />
nas są obecni profesorowie i wykładowcy, bez których<br />
nie byłoby dzisiejszej promocji. Im wszystkim<br />
jesteśmy wdzięczni.<br />
Poszliśmy za Jezusem, jak niegdyś apostołowie<br />
i inni, także my i dzisiaj przyszliśmy na Wawel, aby<br />
wsłuchiwać się w Jego głos, aby uczyć się dostrzegać<br />
potrzeby naszych rodaków, aby objąć ich naszą<br />
miłością i troską. Trzeba nam uczyć się patrzeć stąd<br />
wysoko jak królowa Jadwiga zakładająca w Krakowie<br />
Wydział Teologiczny. Trzeba nam uczyć się patrzeć<br />
stąd szeroko i daleko, jak czynił to Karol Wojtyła<br />
ze Wzgórza Wawelskiego, a później Jan Paweł <strong>II</strong> ze<br />
Wzgórza Watykańskiego.<br />
Wsłuchiwanie się w głos nauczającego Jezusa to<br />
pierwsze i podstawowe zadanie Wydziału Teologicznego,<br />
teologów i teologii. Czy jest ona królową<br />
nauk, tego nie wiem, ale jestem przekonany, że powinna<br />
być służebnicą zawsze gotową przybliżać ludzi<br />
do Boga i pogłębiać poznanie Jego woli. Powinna, jak<br />
Maryja, Matka Jezusa powtarzać nieustannie słowa:<br />
Oto ja służebnica Pańska, i pomagać, aby Chrystus<br />
rodził się w sercach i umysłach ludzi.<br />
Nie idzie tylko o wiedzę i jej przekaz, o bycie profesorem<br />
czy studentem, o zdobywanie wyłącznie tytułów<br />
i stopni. Przekonuje o tym dzisiejsza Ewangelia.<br />
Jezusa słuchali przecież i chodzili za Nim nie<br />
tylko jego uczniowie i zwolennicy, ale także Jego<br />
wrogowie.<br />
I na to Wzgórze przychodzili i przychodzą także<br />
ludzie niezainteresowani Ewangelią Jezusa, niedbający<br />
o dobro narodu ani świata, ale wyłącznie o własne<br />
interesy, stroje i godności. Wspierają współczesne<br />
formy symonii i nepotyzmu, krętactwa i korupcji.<br />
Zapewne są wśród nich ludzie wszystkich stanów.<br />
Nie przyznają się do tego, ale powtarzają słowa z dzisiejszej<br />
Ewangelii i mówią Jezusowi: Wiemy, kim jesteś:<br />
Święty Boży. I choć, jak mówią, tyle wiedzą o Jezusie,<br />
to wybaczcie, ale ja nimi nie będę się zajmował,<br />
bo Jezus ich skutecznie ucisza (por. Mk 1, 25–26).<br />
Czy za kilkadziesiąt czy kilkaset lat będzie ktoś o nich<br />
wspominał? Szkoda czasu, a jest on krótki, jak zapewnia<br />
Jezus.<br />
Dlatego nie naśladujmy ich, ale nauczajmy teologii<br />
i zdobywajmy jej mądrość z entuzjazmem, miłością<br />
i w pełni świadomi, że idzie nie tylko o przygotowanie<br />
do osiągania tytułów, do pracy dydaktycznej,<br />
do złożenia ślubów i przyjęcia święceń, do katechizacji,<br />
do posługi innym, ale idzie o coś więcej, o nasze<br />
życie, życie wieczne, o naszą świętość i formację,<br />
o nasze zbawienie. Być może niejeden kleryk, siostra<br />
zakonna, student świecki, a nawet wykładowca<br />
i profesor, traktuje studia teologiczne jedynie jako<br />
konieczne przysposobienie do pracy kapłańskiej czy<br />
katechizacji, do prowadzenia wykładów i kariery naukowej,<br />
ale wówczas nie wydają one wszystkich swoich<br />
owoców. Sam trud i studia teologiczne, bez naszego<br />
zaangażowania i świętości nie przybliżą nas ani<br />
do Boga ani do ludzi.<br />
Trzeba głębokiej świadomości, że jak niegdyś<br />
dla Greków i ich cywilizacji Państwo, czyli Politeję,<br />
o tym jak żyć i tworzyć wspólnoty ludzkie, napisał<br />
Platon, tak dla nas chrześcijan naszą politeję ułożył<br />
Chrystus. On jest naszym Nauczycielem i Mistrzem,<br />
Jego Ewangelia naszą konstytucją, a Jego Kościół naszą<br />
wspólnotą. Kto zachowa moją naukę, nie zazna<br />
śmierci na wieki.<br />
Trzeba głębokiej świadomości, że jak prawa i obowiązki<br />
w demokracji wyznacza większość głosów, tak<br />
dla nas prawem i zaszczytną powinnością jest Miłość.<br />
Ona jest motorem naszego działania, novum<br />
i fundamentem naszej cywilizacji, znakiem rozpoznawczym:<br />
Po tym poznają, żeście uczniami Moimi,<br />
jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.<br />
Trzeba głębokiej świadomości, że jak pomnażanie<br />
dóbr i pogoń za nimi stanowi o jakości życia i ekonomii<br />
tego świata, tak naszym centrum i pokarmem jest<br />
wdzięczność, postawa eucharystyczna i dzielenie się<br />
sobą. Tego naucza słowem i życiem Jezus, Ekonom<br />
wszechświata, który go założył, podtrzymuje i rozwija,<br />
nie na zasadzie dominacji jednych nad innymi, ale<br />
w duchu Eucharystii, nawet nie tyle jedni z drugimi,<br />
co jedni dla drugich, nigdy zaś jedni przeciwko drugim.<br />
To jest Ciało Moje (…), bierzcie i jedzcie!<br />
Powiedziałem, że Chrystus jest naszym Mistrzem;<br />
że miłość jest zasadą naszego życia; że Eucharystia<br />
jest naszym pokarmem i centrum. Ale czy to „jest”<br />
odnosi się do naszego serca, czy pozostaje tylko na<br />
naszych ustach, czy to „jest” stanowi jedynie teorię,<br />
czy dzieje się w rzeczywistości, na to już każdy z nas<br />
musi sam odpowiedzieć: sobie i Jezusowi.<br />
Wdzięczny osobom dzisiaj promowanym, proszę<br />
każdego z osobna: Przekuwajcie trud i wysiłek wieloletniej<br />
pracy zdobywania wiedzy w czynne świadczenie<br />
Ewangelii Jezusa, jak to czynili wspomniani wybitni<br />
ludzie. To jest wasz sukces, Wzgórze waszego<br />
życia, niech nie zabraknie na nim miejsca dla Chrystusa<br />
i Jego Ewangelii, która nie mierzy człowieka tytułami<br />
ani ubiorem, ale świętością.<br />
Wszystkich związanych z Wydziałem Teologicznym<br />
i całą naszą uczelnią proszę: Uczyńmy nasz trud<br />
na polu teologii i innych nauk, pasją życia w ciągłej<br />
obecności Chrystusa naszego Mistrza, który jest<br />
i który przychodzi w Słowie Bożym, w Eucharystii<br />
i w każdym napotkanym człowieku, aby szybko rozeszła<br />
się wieść o Jezusie z Nazaretu w sercu każdego<br />
w całej okolicznej krainie, od Bałtyku aż do Tatr i aż<br />
po krańce ziemi. Amen.<br />
25