02.10.2014 Views

Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II

Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II

Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Ekumenizm<br />

<strong>Vita</strong><strong>Academica</strong> nr 1(<strong>61</strong>)/2011<br />

14<br />

jedności” (bp A. Czaja i in. [red.], Tydzień Modlitw<br />

o Jedność Chrześcijan, 18–25 stycznia 2011, Warszawa<br />

2010, s. 8–9).<br />

Taka była osnowa nabożeństw ekumenicznych,<br />

które w ramach Tygodnia odbyły się w cerkwi prawosławnej,<br />

kościołach luterańskim, metodystycznym<br />

i polskokatolickim oraz w kilku kościołach<br />

rzymskokatolickich. Zestawienie obrazu jednego<br />

Kościoła pierwotnego z dzisiejszą sytuacją Kościoła<br />

podzielonego prowokowało uczestników wspólnej<br />

modlitwy do ekumenicznego rachunku sumienia<br />

w wymiarze zarówno zbiorowym, jak i indywidualnym:<br />

Co zrobiliśmy na przestrzeni historii z darem<br />

Chrystusa, który modlił się, „Aby wszyscy stanowili<br />

jedno” (J 17, 21)? Co każdy z nas czyni dziś<br />

dla jedności chrześcijan? Czy uznajemy, że ten temat<br />

dotyczy nas osobiście, czy też przerzucamy<br />

całą odpowiedzialność za budowanie jedności na<br />

zwierzchników naszych wspólnot kościelnych i teologów?<br />

Temat tegorocznego Tygodnia pokazuje, że<br />

jedność chrześcijan to sprawa każdej osoby wierzącej.<br />

Przecież wyznanie wiary, wspólnota, Eucharystia<br />

i modlitwa są podstawą naszego osobistego życia<br />

jako chrześcijan i nie można ich dziś oddzielać<br />

od ich pierwotnego kontekstu – od Kościoła, jaki był<br />

na początku – jeden, niepodzielony. Jeśli więc wyznajemy<br />

naszą wiarę, nie myśląc o tym, że wyznają<br />

ja również wierni z innych Kościołów; jeśli przeżywamy<br />

wspólnotę z siostrami i braćmi z naszego Kościoła,<br />

zapominając, że nasza miłość bliźniego ma<br />

wykraczać także poza jego granice; jeśli uczestniczymy<br />

w Eucharystii, nie pamiętając o bolesnym fakcie,<br />

że z wieloma chrześcijanami wciąż jeszcze nie<br />

możemy razem przystępować<br />

do stołu Pańskiego;<br />

jeśli modlimy się bez<br />

świadomości, że modlitwa<br />

do jednego Pana Jezusa<br />

Chrystusa łączy nas<br />

ze wszystkimi chrześcijanami,<br />

jeśli nie modlimy<br />

się także za nich, to gubimy<br />

istotny wymiar naszego<br />

chrześcijaństwa.<br />

Ale i odwrotnie – jeśli<br />

spełniając praktyki życia<br />

chrześcijańskiego, pamiętamy<br />

o wymiarze jedności<br />

i się o nią modlimy, to<br />

przyczyniamy się do jej<br />

budowania. Przeżywanie<br />

naszej relacji z Chrystusem<br />

z pamięcią o sprawie<br />

jedności, świadomość, ile<br />

zgorszenia lub dezorientacji u niechrześcijan wywołuje<br />

nasz brak jedności, przyczynia się do kształtowania<br />

w nas samych i w naszym otoczeniu swoistego<br />

„słuchu ekumenicznego”. Oznacza on wrażliwość na<br />

sprawę jedności, na potrzeby sióstr i braci z innych<br />

Kościołów, na zachowania i słowa, które mogą niepotrzebnie<br />

wprowadzać dysonans. Do wykształcenia<br />

w sobie takiej wrażliwości potrzeba wiele pokory, gotowości<br />

uczenia się od innych, przyjmowania z ich<br />

strony krytyki. Przy tym musimy pamiętać, że nie potrafimy<br />

odbudować jedności sami. Dlatego tak ważne<br />

jest, abyśmy przeżywali cztery filary życia Kościoła<br />

w duchu jedności – to ukierunkuje nas na Boga, który<br />

sam jeden może na powrót uczynić z nas jedność.<br />

Podczas liturgii celebrowanej w bazylice Ojców<br />

Dominikanów na zakończenie Tygodnia kard. Dziwisz<br />

apelował, aby nie ustawać w drodze do jedności,<br />

nie zniechęcać się, nawet gdy nie widać postępu.<br />

Jak zaznaczył, „nie we wszystkim umiemy dziś<br />

wypełnić tamten wzór – zwłaszcza ponad narosłymi<br />

w ciągu wieków podziałami, ale także wewnątrz<br />

naszych Kościołów, zborów, wspólnot”. Dlatego<br />

wciąż potrzebne jest nam nawrócenie i łaska Pana.<br />

Może zatem każdy z nas podczas codziennej modlitwy<br />

powinien błagać Pana słowami Paula Couturiera,<br />

jednego z prekursorów inicjatywy Tygodnia<br />

Modlitw o Jedność Chrześcijan: „Panie Jezu, który<br />

modliłeś się, aby wszyscy stanowili jedno, prosimy<br />

Cię o jedność chrześcijan, taką, jakiej Ty chcesz; poprzez<br />

środki, jakie Ty wybierasz. Niech Twój Duch<br />

Święty da nam doświadczyć cierpienia podziałów,<br />

zobaczyć nasz grzech i mieć nadzieję ponad wszelką<br />

nadzieję. Amen”.<br />

Rabin E. Gluck, kard. F. Macharski, kard. S. Dziwisz i przewodniczący Gminy Żydowskiej<br />

w Krakowie T. Jakubowicz w synagodze Tempel 15 stycznia 2011 (fot. V. Reder).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!