Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Vita Academica 1(61) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ekumenizm<br />
<strong>Vita</strong><strong>Academica</strong> nr 1(<strong>61</strong>)/2011<br />
14<br />
jedności” (bp A. Czaja i in. [red.], Tydzień Modlitw<br />
o Jedność Chrześcijan, 18–25 stycznia 2011, Warszawa<br />
2010, s. 8–9).<br />
Taka była osnowa nabożeństw ekumenicznych,<br />
które w ramach Tygodnia odbyły się w cerkwi prawosławnej,<br />
kościołach luterańskim, metodystycznym<br />
i polskokatolickim oraz w kilku kościołach<br />
rzymskokatolickich. Zestawienie obrazu jednego<br />
Kościoła pierwotnego z dzisiejszą sytuacją Kościoła<br />
podzielonego prowokowało uczestników wspólnej<br />
modlitwy do ekumenicznego rachunku sumienia<br />
w wymiarze zarówno zbiorowym, jak i indywidualnym:<br />
Co zrobiliśmy na przestrzeni historii z darem<br />
Chrystusa, który modlił się, „Aby wszyscy stanowili<br />
jedno” (J 17, 21)? Co każdy z nas czyni dziś<br />
dla jedności chrześcijan? Czy uznajemy, że ten temat<br />
dotyczy nas osobiście, czy też przerzucamy<br />
całą odpowiedzialność za budowanie jedności na<br />
zwierzchników naszych wspólnot kościelnych i teologów?<br />
Temat tegorocznego Tygodnia pokazuje, że<br />
jedność chrześcijan to sprawa każdej osoby wierzącej.<br />
Przecież wyznanie wiary, wspólnota, Eucharystia<br />
i modlitwa są podstawą naszego osobistego życia<br />
jako chrześcijan i nie można ich dziś oddzielać<br />
od ich pierwotnego kontekstu – od Kościoła, jaki był<br />
na początku – jeden, niepodzielony. Jeśli więc wyznajemy<br />
naszą wiarę, nie myśląc o tym, że wyznają<br />
ja również wierni z innych Kościołów; jeśli przeżywamy<br />
wspólnotę z siostrami i braćmi z naszego Kościoła,<br />
zapominając, że nasza miłość bliźniego ma<br />
wykraczać także poza jego granice; jeśli uczestniczymy<br />
w Eucharystii, nie pamiętając o bolesnym fakcie,<br />
że z wieloma chrześcijanami wciąż jeszcze nie<br />
możemy razem przystępować<br />
do stołu Pańskiego;<br />
jeśli modlimy się bez<br />
świadomości, że modlitwa<br />
do jednego Pana Jezusa<br />
Chrystusa łączy nas<br />
ze wszystkimi chrześcijanami,<br />
jeśli nie modlimy<br />
się także za nich, to gubimy<br />
istotny wymiar naszego<br />
chrześcijaństwa.<br />
Ale i odwrotnie – jeśli<br />
spełniając praktyki życia<br />
chrześcijańskiego, pamiętamy<br />
o wymiarze jedności<br />
i się o nią modlimy, to<br />
przyczyniamy się do jej<br />
budowania. Przeżywanie<br />
naszej relacji z Chrystusem<br />
z pamięcią o sprawie<br />
jedności, świadomość, ile<br />
zgorszenia lub dezorientacji u niechrześcijan wywołuje<br />
nasz brak jedności, przyczynia się do kształtowania<br />
w nas samych i w naszym otoczeniu swoistego<br />
„słuchu ekumenicznego”. Oznacza on wrażliwość na<br />
sprawę jedności, na potrzeby sióstr i braci z innych<br />
Kościołów, na zachowania i słowa, które mogą niepotrzebnie<br />
wprowadzać dysonans. Do wykształcenia<br />
w sobie takiej wrażliwości potrzeba wiele pokory, gotowości<br />
uczenia się od innych, przyjmowania z ich<br />
strony krytyki. Przy tym musimy pamiętać, że nie potrafimy<br />
odbudować jedności sami. Dlatego tak ważne<br />
jest, abyśmy przeżywali cztery filary życia Kościoła<br />
w duchu jedności – to ukierunkuje nas na Boga, który<br />
sam jeden może na powrót uczynić z nas jedność.<br />
Podczas liturgii celebrowanej w bazylice Ojców<br />
Dominikanów na zakończenie Tygodnia kard. Dziwisz<br />
apelował, aby nie ustawać w drodze do jedności,<br />
nie zniechęcać się, nawet gdy nie widać postępu.<br />
Jak zaznaczył, „nie we wszystkim umiemy dziś<br />
wypełnić tamten wzór – zwłaszcza ponad narosłymi<br />
w ciągu wieków podziałami, ale także wewnątrz<br />
naszych Kościołów, zborów, wspólnot”. Dlatego<br />
wciąż potrzebne jest nam nawrócenie i łaska Pana.<br />
Może zatem każdy z nas podczas codziennej modlitwy<br />
powinien błagać Pana słowami Paula Couturiera,<br />
jednego z prekursorów inicjatywy Tygodnia<br />
Modlitw o Jedność Chrześcijan: „Panie Jezu, który<br />
modliłeś się, aby wszyscy stanowili jedno, prosimy<br />
Cię o jedność chrześcijan, taką, jakiej Ty chcesz; poprzez<br />
środki, jakie Ty wybierasz. Niech Twój Duch<br />
Święty da nam doświadczyć cierpienia podziałów,<br />
zobaczyć nasz grzech i mieć nadzieję ponad wszelką<br />
nadzieję. Amen”.<br />
Rabin E. Gluck, kard. F. Macharski, kard. S. Dziwisz i przewodniczący Gminy Żydowskiej<br />
w Krakowie T. Jakubowicz w synagodze Tempel 15 stycznia 2011 (fot. V. Reder).