Vita Academica 4(64) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II

nr 4 (64) / 2011 

wrzesień–październik 

W dniu 11 maja 2011 r. byłemu 

Rektorowi UPJPII Biskupowi 

Profesorowi Tadeuszowi Pieronkowi 

został nadany tytuł doktora 

honoris causa przez Uniwersytet 

Pedagogiczny im. Komisji 

Edukacji Narodowej w Krakowie 

(zdj. ks. Wojciech Stokłosa). 

ISSN 1842-2244 

VitaAcademica 

Biuletyn informacyjny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie 

Pielgrzymi z Małopolski na tle uroczystości beatyfikacji Jana Pawła II 

Fundacja im. Św. Królowej Jadwigi dla Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie oraz Marek Sowa – Marszałek 

Województwa Małopolskiego z okazji beatyfikacji Jana Pawła II przygotowali wydarzenia mające na celu prezentację 

dzieła Wielkiego Papieża Małopolanina i udziału Małopolan w Jego beatyfikacji. 

Koncerty 

Psalmodii 

Na zdjęciach: otwarcie wystawy 

Małopolanie na szlaku 

świętości, połączone z pokazem 

filmów: „Małopolska 

w Rzymie” i „Pokolenie JP2 

wobec świętości”, które odbyło 

się 16 czerwca 2011 r. 

w Bibliotece UPJPII przy ul. 

Bobrzyńskiego 10 (zdj. Tomasz 

Biderman). 

Patmos w Kazachstanie 

Konferencja 

Etyczny wymiar polityki

VitaAcademica nr 4(64)/2011 

• 16 czerwca 2011 r. w Bibliotece UPJPII miały miejsce 

pokazy filmów: Małopolska w Rzymie oraz Poz 

życia Uczelni 

Wydarzyło się 

• 29 maja 2011 r. w Zakopanem odbył się pierwszy 

z cyklu koncertów chóru UPJPII Psalmodia Twórczość 

Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście myśli 

Jana Pawła II. Koncert został zorganizowany przez 

UPJPII oraz Urząd Marszałkowski Województwa 

Małopolskiego w ramach programu Małopolska 

Janowi Pawłowi II. Prelekcję wygłosił rektor 

UPJPII ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII. 

• 2 czerwca 2011 r. odbyło się Ogólnopolskie Sympozjum 

Naukowe pod patronatem Konferencji Episkopatu 

Polski Stosowność celibatu w relacji do kapłaństwa. 

• 2−4 czerwca 2011 r. odbyło się II Seminarium Sztuki 

i Kultury Duchowej Cystersów, zorganizowane 

przez Instytut Historii Sztuki i Kultury UPJPII, 

Opactwo Cystersów w Krakowie-Mogile oraz Koło 

Naukowe Studentów Instytutu Historii Sztuki i Kultury 

UPJPII. 

• 8 czerwca 2011 r. w Katedrze Wawelskiej zostały odprawione 

nieszpory ku czci Św. Królowej Jadwigi, 

patronki WT UPJPII, w których wzięli udział pracownicy 


• 3−5 czerwca 2011 r. Studia Logica, Centrum Kopernika 

Badań Naukowych i Wydział Filozoficzny 

UPJPII zorganizowały konferencję Church’s Thesis: 

Logic, Mind and Nature. 

• 5 czerwca 2011 r. w Wadowicach odbył się drugi z cyklu 

koncertów chóru UPJPII Psalmodia Twórczość 

Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście myśli Jana 

Pawła II. Koncert został zorganizowany przez UPJPII 

oraz Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego 

w ramach programu Małopolska Janowi Pawłowi 

II. Prelekcję wygłosił ks. dr Robert Nęcek. 

• 6 czerwca 2011 r. w budynku UPJPII przy ul. Kanoniczej 

9 została otwarta wystawa Wielki Zapomniany 

Arcybiskup Ormiański Józef Teodorowicz (1864– 

1938). Wybitny polski kapłan i mąż stanu. Wystawę 

zorganizował Dziekan WHiDK, ks. dr hab. Józef 

Wołczański, prof. UPJPII z okazji przeniesienia doczesnych 

szczątków Arcybiskupa na Cmentarz 

Obrońców Lwowa. 

• 8 czerwca 2011 r. odbył się Dzień Otwarty Biblioteki 

UPJPII przy ul. Bobrzyńskiego w ramach Małopolskiego 

Dnia Uczenia się przez Całe Życie organizowanego 

przez Wojewódzki Urząd Pracy w Krakowie. 

• 12 czerwca 2011 r. w kościele Świętych Apostołów 

Piotra i Pawła w Krakowie odbył się trzeci z cyklu 

koncertów chóru UPJPII Psalmodia Twórczość 

Henryka Mikołaja Góreckiego w kontekście myśli Jana 

Pawła II. Prelekcję wygłosił ks. dr hab. Robert Tyrała. 

• 12 czerwca 2011 r. w Łagiewnikach odbył się spektakl 

Profil na podstawie poezji Karola Wojtyły, poprzedzony 

prelekcją ks. dr. Krzysztofa Birosa, zorganizowany 

przez Fundację im. Św. Królowej Jadwigi 

dla UPJPII oraz Marka Sowę – Marszałka 

Województwa Małopolskiego w celu uczczenia beatyfikacji 

Jana Pawła II. 

3

z życia Uczelni 


kolenie JP2 wobec świętości (przygotowane przez studentów 

WNS UPJPII pod opieką dr. Krzysztofa Gurby) 

oraz otwarcie wystawy Małopolanie na szlaku 

świętości. Prelekcję wygłosił ks. dr Krzysztof Biros. 

Wydarzenie zorganizowali: Fundacja im. Św. Królowej 

Jadwigi dla UPJPII oraz Marek Sowa – Marszałek 

Województwa Małopolskiego w celu uczczenia 

beatyfikacji Jana Pawła II. 

• 18 czerwca 2011 r. Koło Naukowe Studentów Międzyuczelnianego 

Instytutu Muzyki Kościelnej Congaudeant 

zorganizowało koncert z serii Koncerty Katedralne 

– Muzyka w Katedrze Wawelskiej w XVII w. 

Występowali studenci MIMK. 

• 19 czerwca 2011 r. w kościele pw. św. Marii Magdaleny 

w Wysokiej k. Wadowic zaprezentowane zostały 

filmy: Małopolska w Rzymie oraz Pokolenie JP2 wobec 

świętości. Prelekcję wygłosił ks. dr Robert Nęcek. 

Wydarzenie zorganizowali: Fundacja im. Św. Królowej 

Jadwigi dla UPJPII oraz Marek Sowa – Marszałek 

Województwa Małopolskiego. 

• 23 czerwca 2011 r. odbyła się tradycyjna procesja 

Bożego Ciała z Wawelu na Rynek Główny. Procesji 

przewodniczył Kardynał Stanisław Dziwisz, 

uczestniczyły w niej także władze oraz reprezentanci 

wspólnoty akademickiej UPJPII. 

• 16 lipca 2011 r. nasz pracownik naukowy, ks. dr hab. 

Grzegorz Ryś został mianowany przez Ojca Świętego 

Benedykta XVI na biskupa pomocniczego Archidiecezji 

Krakowskiej. 

• 22–27 sierpnia 2011 odbyły się rekolekcje Dni Pustyni 

na Potrójnej w Beskidach, organizowane przez 

Duszpasterstwo Akademickie Patmos. 

• 3−4 września 2011 r. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia 

w Łagiewnikach oraz w parafii pw. Św. Jakuba 

w Więcławicach Starych odbyła się IV Międzynarodowa 

Konferencja Naukowa Wpływ Świętego Roku 

Jubileuszowego na rozwój kultu i Drogi Św. Jakuba. 

• 9−10 września 2011 r. w Centrum Konferencyjnym 

Dwór w Tomaszowicach miała miejsce XI Międzynarodowa 

Konferencja z cyklu Rola Kościoła Katolickiego 

w procesie integracji europejskiej, w tym 

roku odbywającej się pod hasłem Etyczny wymiar 

polityki. Konferencja współorganizowana była przez 

UPJPII, Fundację Konrada Adanauera w Polsce oraz 

Fundację Roberta Schumana w Luksemburgu. 

• 24−28 czerwca 2011 r. odbyła się konferencja naukowa 

What is life? Theology, Science and Philosophy, 

współorganizowana przez UPJPII. 

• 27−29 czerwca 2011 r. odbyła się konferencja International 

Conference in Philosophy of Religion: 

Philosophy of Religion in the 21st Century, 

współorganizowana przez Katedrę Filozofii Boga 


• 7 lipca 2011 r. została otwarta druga część wystawy 

z cyklu Jan Paweł II w zbiorach Biblioteki UPJPII: Jan 

Paweł II przyjacielem dzieci i młodzieży. 

ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII, Jacques Santers 

i Małgorzata Wojewoda (fot. M. Winiarska) 

• 12–17 września 2011 odbyły się rekolekcje 

Dni Pustyni na Potrójnej w Beskidach, 

organizowane przez Duszpasterstwo 

Akademickie Patmos. 

• 13 września 2011 r. zorganizowano 

w Bibliotece UPJPII konferencję uświetniającą 

XVII Walne Zgromadzenie Federacji 

Bibliotek Kościelnych Fides. 

4


konferencje 

Konferencja Etyczny wymiar polityki 

tekst: Monika Wiertek, zdjęcia: Monika Winiarska 

Nasza demokracja konkretna nie jest − 

jak niektórzy podejrzewają − jakąś „demokracją 

mieszczańską”. Jest to po prostu 

demokracja etyczna […]. Stąd właśnie 

z etyki bierze się zdumiewająca siła, z jaką 

perswaduje swe racje (J. Tischner, Etyka 

solidarności, Kraków 1992). 

W dniach 9–10 września 2011 r. w Dworze 

w Tomaszowicach odbyła się XI Międzynarodowa 

Konferencja z cyklu Rola 

kościoła katolickiego w procesie 

integracji europejskiej. 

W tym roku organizatorzy 

(Uniwersytet Papieski Jana 

Pawła II w Krakowie, 

Fundacja Konrada Adenauera 

w Polsce, Fundacja Roberta 

Schumana w Luksemburgu 

oraz Frakcja Europejskiej 

Partii Ludowej w Parlamencie 

Europejskim) jej 

hasłem przewodnim uczynili 

Etyczny wymiar polityki. Przewodniczącym 

komitetu organizacyjnego 

był jak zawsze 

bp Tadeusz Pieronek 

wita uczestników konferencji 

kard. Stanisław Dziwisz i abp Celestino Migliore 

pomysłodawca konferencji, 

bp prof. Tadeusz Pieronek. 

Konferencje z tego cyklu 

zwoływane są co roku w połowie 

września w celu poddania 

publicznej debacie roli polityka 

chrześcijańskiego w jednoczącej się Europie. Ich wysoki 

poziom merytoryczny i prestiż sprawia, że przybywają 

na nią licznie wybitni politycy i działacze społeczni, 

znaczący ludzie Kościoła, przedstawiciele uczelni, 

a także duże grono słuchaczy, również z zagranicy. 

Nie inaczej było w tym roku. Konferencję otworzył 

bp Tadeusz Pieronek i kard. Stanisław Dziwisz, zachęcając 

jej uczestników do wspólnej dyskusji o tym, 

czego brakuje w obecnym porządku politycznym i jakim 

wartościom polityka ma służyć. Metropolita Krakowski 

w swoim wystąpieniu zaakcentował, iż Kościół 

jest świadomy konieczności wychowania człowieka 

do podjęcia odpowiedzialnej obecności we współczesnym 

życiu gospodarczym, politycznym i społecznym, 

zwłaszcza jeśli może się ona przyczynić do wniesienia 

w nie wartości chrześcijańskich. Następnie przemówienia 

wprowadzające w temat spotkania wygłosili Prezydent 

RP Bronisław Komorowski oraz Prezydent Republiki 

Federalnej Niemiec Christian 

Wulff. Obydwaj podkreślali, iż polityka 

musi być budowana na trwalszych fundamentach 

niż doraźne, taktyczne interesy, 

a także, że to na politykach spoczywa 

szczególna odpowiedzialność za 

podejmowane decyzje, za jakość i poziom 

dialogu oraz kształtowanie przestrzeni 

publicznej. Później przemawiali: 

dr Hans-Gert Poettering − przewodniczący 

Fundacji Konrada Adenauera 

i poseł do PE, abp dr Celestino 

Migliore − nuncjusz apostolski 

w Polsce, Christine 

Lieberknecht − premier Turyngii, 

Othmar Karas − wiceprzewodniczący 

Grupy EPL 

(Chrześcijańscy-Demokraci) 

w PE oraz członek zarządu 

Fundacji Roberta Schumana 

i dr Jacek Saryusz-Wolski, 

przewodniczący Klubu PO- 

-PSL w Grupie EPL w PE. 

Po zakreśleniu przez przemawiających 

pola dyskusji, rozpoczęła 

się pierwsza sesja: Jaka 

etyka w polityce?, do której 

wprowadzili: prof. Joaquin 

Navarro-Valls − były rzecznik 

prasowy Stolicy Apostolskiej 

oraz John Dalli − komisarz UE 

ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów. 

W panelu dyskusyjnym, moderowanym przez 

ks. Kazimierza Sowę – dyrektora religia.tv, brali udział: 

Christine Lieberknecht, poseł do PE Mario Mauro 

oraz László Szászfalvi − sekretarz stanu ds. Kościołów, 

mniejszości i kontaktów społecznych w Ministerstwie 

Sprawiedliwości i Administracji Publicznej Republiki 

Węgierskiej. Po lunchu nastąpiła druga sesja, zatytułowana 

Kościoły i Europa „polizbońska”. Referaty wprowadzające 

wygłosili Mons. dr Ettore Balestrero − podsekretarz 

w sekcji ds. relacji z państwami w Sekretariacie Stanu 

Stolicy Apostolskiej oraz Elmar Brok − poseł do PE z Estonii. 

Tym razem dyskutowali poseł do PE Tunne Kelam 

oraz ks. prof. Piotr Mazurkiewicz − sekretarz generalny 

COMECE. Ich rozmowę moderował Roland Freudenstein 

z brukselskiego Centre for European Studies. 

Po dniu pełnym debat uczestnicy konferencji opuścili 

Dwór w Tomaszowicach i pojechali do Tyńca, 

gdzie wzięli udział we Mszy św. w Opactwie Benedyk- 

5

konferencje 


Prezydent RP Bronisław Komorowski oraz Prezydent Niemiec Christian Wulff 

ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII, 

dr Jacek Saryusz-Wolski i Bogdan Klich 

tynów pod przewodnictwem bp. prof. Tadeusza Pieronka, 

w czasie której homilię wygłosił bp prof. Grzegorz 

Ryś. Liturgię ubogacał śpiewem nasz uniwersytecki 

chór Psalmodia. Następnie w Benedyktyńskim Instytucie 

Kultury odbyło się przyjęcie, 

na które zaprosił Marszałek Województwa 

Małopolskiego Marek 

Sowa. 

Kolejny dzień konferencji 

był równie interesujący. Rozpoczął 

się Mszą św. w kościele pw. 

św. Wojciecha i Matki Bożej Bolesnej 

w Modlnicy. Po niej rozpoczęła 

się ostatnia sesja na temat: 

Wartości chrześcijańskie 

polityków. Wprowadzenia w tę 

tematykę dokonali bp dr Piotr 

Jarecki – przedstawiciel KEP w COMECE oraz dr Jan 

Olbrycht – poseł do PE i członek zarządu Fundacji Roberta 

Schumana. W panelu dyskusyjnym uczestniczyli: 

poseł do PE, Grupa S&D, dr Wojciech Olejniczak, poseł 

do PE, Grupa EKR, Konrad Szymański oraz dr Stefan 

Vesper – sekretarz generalny Centralnego Komitetu 

Katolików Niemieckich. Ich debatę moderował dyrektor 

Instytutu Obywatelskiego Jarosław Makowski. Ta część 

sympozjum wywołała chyba najwięcej emocji i burzliwych 

dyskusji między prelegentami a słuchaczami. 

Na zakończenie przemówienia podsumowujące 

konferencję wygłosili: przewodniczący Fundacji Robera 

Schumana w Luksemburgu i były przewodniczący 

KE Jacques Santer oraz rektor UPJPII ks. dr hab. Władysław 

Zuziak, prof. UPJPII. Uczestnicy sympozjum 

mieli także możliwość zwiedzenia Muzeum Podziemia 

Rynku w Krakowie. 

W czasie konferencji poruszono wiele ważnych 

kwestii, m.in.: jak kształtują się związki między etyką 

i polityką, jakich podstawowych wartości polityka powinna 

bronić, jaka jest relacja między zasadami, którymi 

polityk-chrześcijanin powinien się kierować, a skutecznością 

działań, czy polityka może tworzyć wspólnoty, 

czy potrafi jedynie dzielić społeczeństwa, z czego 

wynika bierność społeczna i jak 

z nią walczyć oraz czy polityk- 

-chrześcijanin może w pewnych 

podbramkowych sytuacjach iść 

na kompromis, aby zapobiec 

większemu złu. 

Krakowska międzynarodowa 

konferencja o Kościele w jednoczącej 

się Europie kolejny raz zajęła 

się różnymi aspektami obecności 

chrześcijan w polityce, 

spróbowała pomóc w zrozumieniu 

nauki Kościoła katolickiego 

odnoszącej się do trudnych społecznych problemów, 

a tym wierzącym, którzy traktują swoją rolę w życiu 

publicznym na serio, uświadomiła, iż w czasie pełnienia 

funkcji publicznych mają obowiązek dawać świadectwo 

Ewangelii właśnie tym, co robią jako politycy. 

Sobotni panel dyskusyjny 

6


konferencje 

Sprawozdanie z międzynarodowej konferencji 

Philosophy of Religion in the 21st Century 

tekst i zdjęcia: Maciej Bogdalczyk 

Czy dzisiaj, w epoce niepowstrzymanego i postępującego 

sekularyzmu, możliwa jest żywa i inspirująca 

refleksja nad religią? Czy istnienie Boga jest logiczną 

koniecznością? Jak powinny kształtować się warunki 

obrazu Boga w umyśle człowieka? Na czym polega fenomen 

fundamentalnej wiary? Czy odrzucenie teologii 

naturalnej przez Hume’a i Kanta nie było zbyt pochopne? 

Jak powinna kształtować się współczesna teologia 

naturalna? Na te i inne pytania próbowali odpowiedzieć 

uczestnicy współorganizowanej przez Uniwersytet 

Papieski Jana Pawła 

II w Krakowie Międzynarodowej 

Konferencji Philosophy 

of Religion in the 

21st Century, która odbyła 

się w dniach 27–29 czerwca 

br. w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym 

oo. Dominikanów 

w Krakowie. 

Choć większość uczestników 

konferencji jest praktykami 

analitycznej filozofii 

religii, zostali oni poproszeni 

o rozważenie metafilozoficznego 

zagadnienia, czy wymiana myśli 

między przedstawicielami różnych tradycji 

we współczesnej filozofii religii może pozytywnie 

ją kształtować w XXI w. i czy z tego 

względu powinna być popierana. 

Konferencja została zorganizowana pod 

auspicjami European Journal for Philosophy 

of Religion we współpracy z Central 

European Society for Philosophy of Religion, 

Society of Christian Philosophers, 

Polskiego Towarzystwa Filozofii Religii, 

Wydziału Filozoficznego UPJPII oraz Instytutu 

Filozofii UJ. W czasie sympozjum 

wystąpiło 58 prelegentów z całego świata. 

Oprócz licznie reprezentowanych 

krajów europejskich, 

w konferencji uczestniczyli 

także reprezentanci 

ośrodków naukowych ze 

Stanów Zjednoczonych (Saint 

Louis University, Drake 

University, University of 

Oklahoma, Baylor Unversity, 

Cornell University, Georgetown 

University, University 

of Wisconsin), Izraela 

(Ben Gurion University 

of the Negev, University of 

Haifa, Tel Aviv University), 

Australii (University of New 

England, University of Melbourne, 

University of New 

prof. Tadeusz Gadacz, prof. Karol Tarnowski 

prof. Richard Swinburne 

ks. prof. Stanisław Wszołek 

South Wales), Kanady (York University, Toronto), Iranu 

(University of Zanjan) oraz Turcji (Middle East Technical 

University, Ankara). UPJPII reprezentowali prof. 

Karol Tarnowski, ks. prof. Stanisław Wszołek oraz dr Jakub 

Gomułka. Z uwagi na dużą liczbę uczestników oraz 

różnorodność tematyki z wielu dziedzin filozofii religii 

konferencja została podzielona na trzy równoległe 

części. Każdego dnia sesję poranną rozpoczynały dwa 

wspólne dla wszystkich odczyty. Następnie sesje przedpołudniowa 

i popołudniowa dzieliły się na trzy bloki tematyczne. 

Konferencję zaszczycił 

swoją obecnością prof. Richard 

Swinburne − ceniony 

i znany filozof religii oraz 

filozof nauki, zajmujący się 

teologią naturalną, poprzez 

którą próbuje uzasadnić 

możliwość oraz prawdopodobieństwo 

istnienia Boga. 

Wielkim osiągnięciem jego 

dorobku jest interpretacja 

teizmu jako teorii, która 

ma wyjaśniać fakty w opozycji 

do teologii zajmującej się prawdami 

objawionymi. Jego twórczość naukowa 

jest próbą uzgodnienia teorii ewolucji z teizmem. 

Konferencja ta stała się płaszczyzną wymiany 

ciekawych spostrzeżeń nad fenomenem, 

jakim jest religia. Zarówno duża liczba 

uczestników, jak i różnorodność podejmowanej 

tematyki uczyniły konferencję 

znaczącym wydarzeniem w świecie filozofii. 

Interesujące zagadnienia podejmowane 

przez uczestników sesji, wywołujące entuzjastyczne 

dyskusje między licznymi słuchaczami 

a prelegentami, udowodniły, iż 

obszar filozofii religii 

jest wciąż żywą 

dziedziną wie- 

dr Yujin Nagasawa 

dzy. Zarysowane 

na konferencji 

próby racjonalnego 

uchwycenia fenomenu 

religii pokazały, 

że dotychczasowa 

refleksja 

nad tym zjawiskiem 

nie jest wyczerpana 

i wciąż 

stanowi zagadnienie 

domagające się 

głębszych badań 

i poszukiwań. 

7

konferencje 


Konferencja w Mannheim 

Duchowość w religiach i kulturach 

ks. Dominik Oliwa 

W dniach od 1 do 5 czerwca br. ks. prof. dr hab. Krzysztof 

Kościelniak jako jedyny przedstawiciel z Polski brał 

udział w prestiżowej konferencji naukowej w Mannheim 

Spiritualität in Religion und Kultur zorganizowanej 

przez Institut für Islamische Studien und Interkulturelle 

Zusammenarbeit oraz prof. Georgesa Khourego 

z Ruprecht Karls-Universität Heidelberg. Sympozjum 

zgromadziło liczne grono profesorów: 

13 z Niemiec, 10 z Turcji, 8 z Libanu, 3 z Francji, 

2 z Iraku, a także po jednym z Polski, Austrii, 

Hiszpanii i Malty. Ks. prof. Krzysztof 

Kościelniak wygłosił referat pt. Apokryphe Elemente 

in der koranischen Demonologie - Neue 

Feststellungen. 

Ksiądz prof. Kościelniak już podczas badań 

przeprowadzanych na potrzeby swojej pracy 

doktorskiej odkrył nowy apokryf – Ewangelię 

Bartłomieja − który stanowił pomost w transpozycji 

elementów demonologii biblijnej do 

Koranu. Teraz ks. prof. Kościelniak powrócił do 

tego zagadnienia. W swoim referacie nie tylko 

zinterpretował głębiej własne odkrycia sprzed 

lat, ale odnalazł jeszcze inne, nowe źródła apokryficzne 

do badań demonologii koranicznej. Autora intrygowało 

pytanie o pochodzenie koranicznej tradycji, 

głoszącej, iż król Salomon używał dżinnów do budowy 

świątyni. Ks. prof. Kościelniak zidentyfikował apokryf 

pt. Testament Salomona, który stanowił podstawę 

tej idei koranicznej. Wyjaśnił też, w jakim sensie tradycja 

ta została przyjęta na gruncie islamu. W Koranie 

przejawia się to w uzgodnieniu myśli apokryficznej 

z islamską wizją proroków, innym rozumieniu świątyni, 

a przede wszystkim w odmiennej do czasów przedmuzułmańskich 

wizji dżinnów w islamie. Referat spotkał 

się z wielkim zainteresowaniem i wywołał gorącą 

wymianę zdań. W dyskusji ks. prof. Kościelniaka żywo 

poparli naukowcy zachodni, natomiast muzułmańscy 

uczeni podzielili się na dwie grupy: tych, którzy podzielają 

krytyczne badania nad tekstem (Redaktiongeschichte 

i Formgeschichte) oraz uznających wyłącznie 

tradycyjne metody egzegezy koranicznej. Pierwsi zgadzali 

się z referentem, natomiast ci drudzy uznali, iż 

konferencja w Mannheim 

przedstawione badania są dla nich trudne do przyjęcia, 

ponieważ jako muzułmanie wierzą, że Koran był 

podyktowany przez anioła Mahometowi bez jakichkolwiek 

pośredników czy innych ludzkich „naleciałości”. 

Z naukowego punktu widzenia nie podważyli jednak 

obiektywności badań ks. prof. Kościelniaka. Większość 

uczonych postulowała, by w tej sytuacji oddzielić wiarę 

muzułmanów od rzetelnych badań naukowych. 

W czasie sympozjum niejednokrotnie dochodziło 

do sporów i żywej wymiany zdań, jak to miało miejsce 

np. po wystąpieniu prof. Edgarda Webera z Uniwersytetu 

w Strasburgu na temat masonerii w Libanie 

i Egipcie. W sumie podczas konferencji dokonano wielu 

ustaleń i korekt naukowych. Bardzo cenna jest wymiana 

opinii i uświadomienie sobie, że do zgłębianych 

fenomenów można zastosować różne 

metody badawcze. Obrady odbywały się po niemiecku, 

angielsku, francusku, arabsku i turecku, 

bowiem wielu zaproszonych profesorów zna 

cztery spośród wymienionych języków. 

Sympozjum zaowocowało też wymiernymi 

ustaleniami. Z UPJPII współpracę zadeklarowały 

uniwersytety w Turcji, Kurdystanie, Libanie 

oraz organizator sympozjum − Institut für 

Islamische Studien und Interkulturelle Zusammenarbeit. 

8 

ks. prof. Krzysztof Kościelniak w czasie konferencji w Mannheim


konferencje 

V Międzynarodowa Konferencja Etyki Mediów 

Odpowiedzialność w mediach, odpowiedzialność mediów 

tekst i zdjęcia: Piotr Guzdek 

W dniach 19–20 maja br. Instytut 

Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej 

UPJPII wraz z sekcją Aksjologii Komunikowania 

Polskiego Towarzystwa 

Komunikacji Społecznej (PTKS) zorganizował 

w Uniwersytecie Papieskim 

Jana Pawła II w Krakowie V Międzynarodową 

Konferencję Etyki Mediów. 

Tegorocznym przedmiotem refleksji organizatorzy 

uczynili zagadnienie Odpowiedzialność 

w mediach, odpowiedzialność 

mediów. W konferencji wzięli 

udział prelegenci z Polski, Słowacji 

i Niemiec. Patronat naukowy sprawowały 

Polskie Towarzystwo Komunikacji 

Społecznej oraz European Communication 

Research and Education Association. 

W skład komitetu honorowego weszli: 

rektor UPJPII ks. dr hab. Władysław 

Zuziak, prof. UPJPII, prezes Zarządu 

Polskiego Towarzystwa Komunikacji 

Społecznej prof. dr hab. Bogusława Dobek-Ostrowska, 

członek zarządu prof. 

dr hab. Iwona Hofman, dziekan Wydziału 

Nauk Społecznych UPJPII ks. 

prof. dr hab. Janusz Mastalski, prodziekan 

tego wydziału ks. dr hab. Andrzej 

Baczyński, prof. UPJPII, Marszałek 

Województwa Małopolskiego Marek 

Sowa, Prezydent Miasta Krakowa prof. 

dr hab. Jacek Majchrowski oraz radny 

Sejmiku Województwa Małopolskiego 

Leszek Zegzda. 

Przybyłych gości przywitał ks. dr 

hab. Michał Drożdż, 

prof. UPJPII − przewodniczący 

konferencji. 

Z ramienia PTKS 

głos zabrała prof. dr 

hab. Katarzyna Pokorna-Ignatowicz. 

Słowa 

powitania skierował do 

zgromadzonych dziekan 

Wydziału Nauk 

Społecznych UPJPII ks. 

prof. dr hab. Janusz Mastalski 

oraz prorektor 

UPJPII ks. prof. dr hab. 

ks. prof. dr hab. Janusz Mastalski, dziekan WNS 

oraz ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. UPJPII 

ks. prof. dr hab. Wojciech Misztal 

i ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. UPJPII 

Wojciech Misztal. Organizatorzy zaplanowali 

dwie sesje plenarne, sześć sekcji 

tematycznych oraz panel dyskusyjny 

z udziałem akademickich teoretyków 

mediów i dziennikarzy: ks. dr. hab. Andrzeja 

Baczyńskiego, prof. UPJPII, o. Jana 

Szewka, dr Elżbiety Czarny-Drożdżejko, 

red. Magdaleny Dobrzyniak z Radia 

Bonus, red. Marka Mikosa z TVP oraz 

red. Szymona Wróbla z Dziennika Polskiego. 

Do tegorocznej debaty autorskiej 

z dziennikarzem zaproszono red. Leszka 

Kabłaka z TVN24, który relacjonował 

operację ratunkową górników z kopalni 

San Jose w Chile. 

W wygłoszonych referatach poruszono 

wiele interesujących zagadnień: 

m.in. wskazano różnice w zakresach 

odpowiedzialności moralnej dziennikarzy 

ze względu na publiczne, społeczne 

i komercyjne formy organizacyjne 

mediów, omówiono ich odpowiedzialność 

karną za ujawnienie 

informacji niejawnej i rozważono odpowiedzialność 

nadawców radiowych 

i telewizyjnych za emitowane treści na 

gruncie polskiej ustawy medialnej oraz 

jej egzekwowanie przez KRRiT. Zastanawiano 

się także nad dylematami 

programowymi współczesnej telewizji 

w kontekście wyemitowania przez 

BBC 12 maja br. ostatniego odcinka 

cyklu Inside the Human Body, przedstawiającego 

agonię chorego na nowotwór 

84-letniego mężczyzny. Ponadto 

wyszczególniono zagrożenia dla odpowiedzialności 

wynikające 

z wirtualizacji 

i medialnej transformacji 

bytu ludzkiego, 

a także omówiono sposób 

przedstawiania treści 

religijnych w telewizyjnych 

serwisach 

informacyjnych TVP1 

w czasie żałoby narodowej 

po śmierci Jana 

Pawła II i katastrofie 

smoleńskiej. 

dokończenie na stronie 11 

9

konferencje 


IV Międzynarodowa Konferencja Naukowa 

Wpływ Świętego Roku Jakubowego 

na rozwój kultu i Drogi św. Jakuba 

tekst: Piotr Guzdek 

3 września br. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego 

w Krakowie-Łagiewnikach odbyła się IV Międzynarodowa 

Konferencja Naukowa Wpływ Świętego Roku Jakubowego 

na rozwój kultu i Drogi św. Jakuba. 

W skład komitetu naukowego weszli: prof. dr hab. 

Antoni Jackowski z Instytutu Geografii i Gospodarki 

Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego, prorektor 

Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie ks. 

prof. dr hab. Maciej Ostrowski, prof. dr hab. Andrzej 

Wyrwa z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, 

dr hab. Maciej Mruk z Instytutu Historii UJ, dr Cezary 

Jastrzębski z Instytutu Geografii Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego 

im. Jana Kochanowskiego 

w Kielcach, dr Franciszek Mróz z Instytutu Geografii 

Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji 

Narodowej w Krakowie oraz dr Izabela Sołjan z Instytutu 

Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ. 

Patronat honorowy nad konferencją sprawowali: 

Metropolita Krakowski kard. Stanisław Dziwisz, Metropolita 

Santiago de Compostela abp Julián Barrio 

Barrio, Przewodniczący Rady ds. Migracji, Turystyki 

i Pielgrzymek Episkopatu Polski bp Edward Janiak, rektor 

UPJPII ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII, 

rektor Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji 

Narodowej prof. dr hab. Michał Śliwa, rektor Podhalańskiej 

Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej 

w Nowym Targu prof. dr hab. Stanisław Andrzej Hodorowicz. 

Obrady rozpoczęto od odczytania listów okolicznościowych 

przesłanych przez kard. Dziwisza i abp. Barrio 

Barrio, którzy z racji rozlicznych obowiązków nie 

mogli wziąć udziału w konferencji. Hiszpański hierarcha 

w swoim słowie zaznaczył, że rok święty jest darem 

Kościoła dla umocnienia wiary pielgrzymów. To 

czas łaski i przebaczenia, szczególna okazja do zanurzenia 

się w Słowie Bożym oraz przyjrzenia się życiowemu 

powołaniu, zwłaszcza przez tych, którzy odeszli z Kościoła. 

Natomiast zdaniem arcybiskupa, obchody Roku 

św. Jakuba rozbudzają najgłębsze uczucia religijne Europy. 

Być pielgrzymem to odkryć, że człowiek staje się 

współobywatelem miasta Bożego, a samo pielgrzymowanie 

jest wydarzeniem duchowym, które może doprowadzić 

do wiary w Chrystusa. 

W wygłoszonych referatach wskazano na zasługi 

papieży Kaliksta II, Sykstusa IV i Bonifacego VIII 

w szerzeniu kultu św. Jakuba. Zarysowano postać 

Apostoła, jaka wyłania się z opowieści apokryficznych 

i przedstawień ikonograficznych, przedstawiono 

rodowód Świętego i jego koligację z Maryją. Przytoczono 

hiszpańską legendę o sprowadzeniu ciała Jakuba 

Starszego do Hiszpanii. Zaprezentowano profil 

pielgrzymów, zmierzających do Santiago de Compostela 

w Roku Jakubowym 2010, którzy w podjętym 

trudzie kierowali się różnymi motywacjami, zarówno 

religijnymi, kulturowymi, jak i turystycznymi. 

Wskazano najstarsze ślady kultu Świętego na Pomorzu 

Gdańskim i Ziemi Chełmińskiej, a także omówiono 

koncepcję sieci lokalnej Małopolskiej Drogi Świętego 

Jakuba oraz próby wytyczenia podobnego szlaku 

na Mazowszu. Przez pryzmat rejestracji metrykalnej 

z XVII–XVIII w. ukazano historię parafii św. Jakuba 

w Więcławicach oraz podsumowano obchody jubileuszowe 

w parafii św. Jakuba 

w Brzesku. 

Uczestnicy IV Międzynarodowej 

Konferencji 

Naukowej wzięli 

udział w Ogólnopolskim 

Spotkaniu Pielgrzymów 

na Małopolskiej Drodze 

św. Jakuba, które zostało 

zorganizowane z okazji 

czwartej rocznicy przekazania 

relikwii Apostoła 

do kościoła w Więcławicach 

Starych. 

Pośrodku prorektor UPJPII, ks. prof. dr hab. Maciej Ostrowski (fot. Justyna Kastelik) 

10


konferencje 

Sprawozdanie z III Ogólnopolskiego Konwersatorium 

Etycznego z cyklu Styczeń – Ślipko – Tischner: Inspiracje 

chrześcijańskie w etyce 

Maciej Bogdalczyk 

Dnia 22 marca 2011 r. miało miejsce 

III Ogólnopolskie Konwersatorium 

Etyczne z cyklu Styczeń – Ślipko 

– Tischner. Tym razem, w przeciwieństwie 

do poprzednich spotkań, 

odbyło się ono nie w Warszawie, lecz 

w Krakowie. Organizatorem konwersatorium 

był Instytut Filozofii Wyższej 

Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej 

„Ignatianum” w Krakowie. To 

tam, w auli im. Grzegorza Piramowicza, 

zebrali się etycy z ważniejszych 

w Polsce ośrodków filozoficznych. 

W licznym gronie uczestników znaleźli 

się reprezentanci Uniwersytetu 

Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 

Uniwersytetu Kardynała Stefana 

Wyszyńskiego, Katolickiego Uniwersytetu 

Lubelskiego im. Jana Pawła 

II, Uniwersytetu Pedagogicznego 

w Krakowie, Uniwersytetu Śląskiego, 

Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej 

„Ignatianum” w Krakowie 

oraz Polskiej Akademii Nauk. Warto 

dodać, że swoją obecnością zaszczycił 

uczestników Tadeusz Ślipko SJ. 

UPJPII reprezentowali prof. dr hab. 

Aleksander Bobko oraz prof. dr hab. 

Karol Tarnowski i o. prof. dr hab. Jan 

Andrzej Kłoczowski OP. 

Celem konwersatorium było 

ukazanie chrześcijańskich źródeł 

etyki personalistycznej, a także zebranie 

i spopularyzowanie dorobku 

trzech wielkich polskich etyków 

XX wieku, którzy w swojej twórczości 

naukowej inspirowali się chrześcijaństwem: 

ks. Józefa Tischnera, 

ks. Tadeusza Stycznia SDS oraz ks. 

Tadeusza Ślipki SJ. Prelegenci także 

często nawiązywali do innych wybitnych 

myślicieli, jakimi byli Karol 

Wojtyła czy Roman Ingarden. 

Konferencja odbyła się w dwóch 

sesjach, porannej i popołudniowej, 

zakończonych burzliwymi debatami, 

w których stawiano pytania o rolę 

i znaczenie personalizmu etycznego 

dokończenie ze strony 9 

w dzisiejszym świecie. Wygłoszono 

10 referatów, w czasie których poruszono 

istotne dla etyki zagadnienia. 

W sesji pierwszej dominowało pytanie 

o możliwość stworzenia takiego 

ładu etyki personalistycznej, który 

zadowalająco rozstrzygałby konflikty 

moralne trapiące współczesnego 

człowieka. Innym zagadnieniem było 

pytanie o źródło etyki personalistycznej: 

czy jest ono tylko i wyłącznie pochodzenia 

Boskiego, jakby chciał tego 

personalizm realistyczny, czy może 

źródło leży w samym człowieku i jego 

pytaniu o siebie samego, jak zakłada 

personalizm transcendentalny. 

Sesję drugą poprowadził rektor 

UPJPII ks. prof. Władysław Zuziak. 

W tej części konwersatorium tematyka 

wystąpień obejmowała bardziej 

autorskie spojrzenia na personalizm 

niż same teoretyczne rozważania 

o etyce personalistycznej. Głów- 

Międzynarodowe Konferencje 

Etyki Mediów zainicjował 

w 2007 r. ks. dr hab. Michał 

Drożdż, prof. UPJPII − dyrektor 

Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji 

Społecznej UPJPII 

oraz członek Zarządu Polskiego 

Towarzystwa Komunikacji 

Społecznej. 

Jako cel 

krakowskich spotkań, 

integrujących 

środowisko 

akademickie medioznawców 

oraz 

praktyków komunikowania 

z Polski 

i zagranicy, 

wyznaczył on systematyczne 

i pogłębione 

badania 

nym jej bohaterem był zmarły w zeszłym 

roku ks. Tadeusz Styczeń SDS, 

którego koncepcja doświadczenia 

moralnego i źródeł etyki personalistycznej 

spotkała się z dużym zainteresowaniem. 

Z ciekawym referatem 

wystąpił także o. prof. dr hab. 

Jan Andrzej Kłoczowski OP. Przedstawił 

on twórczość Simone Weil, 

dla której relacja między jednostką 

a wspólnotą jest zarówno szansą, jak 

i zagrożeniem. Z kolei prof. dr hab. 

Karol Tarnowski przedstawił autorską 

fenomenologiczną interpretację 

osoby ludzkiej. 

Konwersatorium stworzyło dogodną 

płaszczyznę do wymiany przemyśleń 

i doświadczeń oraz zrodziło 

potrzebę podjęcia dalszych, pogłębionych 

badań w obrębie personalizmu 

etycznego. Owocem konwersatorium 

będzie publikacja, zawierająca 

wszystkie wygłoszone referaty. 

kondycji etycznej współczesnych mediów 

i komunikacji społecznej oraz 

konfrontację teorii medioznawczej 

z praktyką dziennikarską. Jak co roku, 

owocem konferencji będzie publikacja 

wydawana przez Wydawnictwo 

Biblos w serii Etyka mediów. 

ks. dr hab. Michał Drożdż, prof. UPJPII 

11

nie tylko nauka 


Wystawa 

Wielki Zapomniany Arcybiskup Ormiański Józef Teodorowicz 

tekst: Grzegorz Chajko, zdjęcia: Tomasz Biderman 

W dniu 6 czerwca 2011 r. o godz. 17.00 w Sali Obrad 

Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 

przy ul. Kanoniczej 9 odbyło się uroczyste 

otwarcie wystawy: Wielki Zapomniany 

Arcybiskup Ormiański Józef 

Teodorowicz (1864–1938). Wybitny 

polski kapłan i mąż stanu. Jej organizatorem 

i pomysłodawcą był dziekan 

Wydziału Historii i Dziedzictwa Kulturowego 

ks. dr hab. Józef Wołczański, 

prof. UPJPII. Sama zaś wystawa 

została przygotowana przez Fundację 

Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich 

we współpracy z Senatem RP. 

Otwarcie krakowskiego pokazu niemal 

zbiegło się czasowo z przeniesieniem 

szczątków arcybiskupa z dotychczasowego grobu 

na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie do swojego 

właściwego, przedwojennego miejsca, na Cmentarz Or- 

rektor UPJPII ks. dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII 

i ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski 

ląt Lwowskich, które miało miejsce 7 czerwca. Wystawę, 

w obecności licznie zebranych gości, otworzył rektor 

uczelni ks. prof. Władysław Zuziak. 

Wśród zaproszonych osób znaleźli się 

m.in. ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, 

prof. Krzysztof Stopka z UJ, przewodnicząca 

Związku Sybiraków w Krakowie 

oraz przedstawiciele rodzin lwowskich 

mieszkających w naszym mieście. 

Nie zabrakło również licznych 

pracowników naukowych i administracyjnych 

Uniwersytetu oraz doktorantów 

i studentów. W przemówieniach 

zarówno ksiądz rektor, jak i kolejni 

mówcy: ks. Isakowicz-Zalewski 

oraz prof. Stopka 

wskazywali na 

nieocenione zasługi 

Ormian polskich, 

a zwłaszcza 

abp. Teodorowicza, 

w rozwój kultury 

polskiej oraz 

jego wkład w budowę 

i obronę polskiej 

racji stanu po 

odzyskaniu przez 

Polskę niepodległości 

w 1918 r. 

Dzień otwarty 

Biblioteki UPJPII 

tekst: Władysław Szczęch, 

zdjęcie: Marta Wójtowicz-Kowalska 

W ramach obchodów Małopolskiego Dnia Uczenia się 

przez Całe Życie organizowanego przez Wojewódzki 

Urząd Pracy w Krakowie 8 czerwca br. zorganizowano 

Dzień Otwarty Biblioteki Uniwersytetu Papieskiego Jana 

Pawła II w Krakowie przy ulicy Bobrzyńskiego 10. 

Bibliotekę odwiedziło ponad 30 osób, które w trakcie 

oprowadzania w grupach kilkuosobowych miały okazję 

obejrzeć wystawę okolicznościową Jan Paweł II w zbiorach 

Biblioteki UPJPII – zbiory audiowizualne, zapoznać 

się z prezentacją multimedialną w sali konferencyjnej, 

a także zaznajomić się z pracą i działaniem Biblioteki. 

Dla gości przygotowano m.in. foldery z ofertą dydaktyczną 

UPJPII oraz płyty DVD z filmem o Bibliotece 


12



Poemat na nowo odczytany 

Pierwsze tłumaczenie Tryptyku rzymskiego Jana Pawła II 

na język hindi 

tekst: ks. Dominik Oliwa, zdjęcia: Katarzyna Gorgoń 

Obok wielu naukowych inicjatyw podejmowanych przez Katedrę 

Historii Religii Bliskiego i Dalekiego Wschodu UPJPII, 

12 maja br. miało miejsce ważne wydarzenie o charakterze 

kulturalnym. Tego dnia odbył się wieczór poetycki indyjskiego 

poety, eseisty i krytyka literatury − Aśoka Wadźpeji. Spotkanie 

z tym współczesnym indyjskim twórcą miało przede 

wszystkim na celu zaprezentowanie pierwszego tłumaczenia 

Tryptyku rzymskiego Jana Pawła II na język hindi. 

Inicjatywę przetłumaczenia ostatniego poematu Papieża 

Aśok Wadźpeji podjął wraz z dr Renatą Czekalską (UJ) 

9 czerwca 2003 r., kierując do Ojca Świętego list z prośbą 

o pozwolenie na dokonanie tłumaczenia. Odpowiedź pozytywna 

nadeszła 12 listopada 2003 r. Warto zaznaczyć, że inicjatywa 

ta spotkała się z poparciem kard. Stanisława Dziwisza. 

Już po śmierci Jana Pawła II wyraził on radość i pobłogosławił 

podjętą pracę translatorską, której owocem jest nowe 

wydanie Tryptyku rzymskiego w wersji bilingwalnej (język 

polski i hindi). Pozycja została opublikowana przez wydawnictwo 

UNUM w serii Orientalia Christiana Cracoviensia – 

Varia ukazującej się przy Katedrze Historii Religii Bliskiego 

i Dalekiego Wschodu UPJPII. 

Wieczór poetycki rozpoczął się od wystąpienia tłumacza, 

który podzielił się swoją refleksją nad poematem Jana 

Pawła II. Poeta wyraził swój podziw i zdumienie, które towarzyszyło 

mu podczas lektury tekstów literackich Papieża: 

„Wiersze Jana Pawła II są doskonałą lekturą dla czytelnika 

niebędącego chrześcijaninem, nie ma on bowiem trudności 

ze zrozumieniem zawartych w nich treści. Dzieje się tak 

dlatego, że sedno tej poezji stanowi głęboko humanistyczna 

pełnia człowieczeństwa. Jest to twórczość prawdziwie ludzka, 

a więc niezwykle silnie oddziałuje na każdego człowieka”. 

Po tej krótkiej refleksji głos zabrała dr Renata Czekalska, 

która przybliżyła słuchaczom 

„kulisy” powstawania tłumaczenia 

i wyraziła wdzięczność 

tym, którzy to dzieło od 

początków wspierali. 

Głównym punktem wieczoru 

było czytanie poematu 

Jana Pawła II w języku 

polskim i hindi. Uczestnicy 

spotkania mogli usłyszeć 

najbardziej znane fragmenty 

tego tekstu i na nowo odkryć 

jego bogactwo. 

Spotkanie z Tryptykiem 

rzymskim w języku hindi 

Aśok Wadźpeji przyjmuje gratulacje od ks. infułata Jana Bielańskiego 

zrobiło wrażenie na wielu słuchaczach, czego 

dowodem stały się podziękowania wyrażone 

przez dziekana Wydziału Historii i Dziedzictwa 

Kulturowego − ks. dr. hab. Józefa Wołczańskiego, 

prof. UPJPII, księdza infułata Jana Bielańskiego 

oraz ks. prof. dr. hab. Krzysztofa Kościelniaka. 

Warto podkreślić, że wieczór poetycki indyjskiego 

poety i tłumacza przyciągnął liczne 

grono miłośników papieskiego poematu, a także 

wielu znawców poezji indyjskiej, dla których 

Aśok Wadźpeji jest jednym z najwybitniejszym 

współczesnych twórców literatury. Spotkanie 

potwierdziło tezę, że poezja może przekraczać 

wszelkie ograniczenia kulturowe czy religijne, 

a twórczość Jana Pawła II może być doskonałym 

łącznikiem dwóch, wydawać by się mogło, 

różnych światów. 

13



Druga wystawa z cyklu Jan Paweł II w zbiorach 

Biblioteki UPJPII: Błogosławiony Jan Paweł II 

przyjacielem dzieci i młodzieży 

tekst: Danuta Rebech, zdjęcia: Dorota Górska 

W roku beatyfikacji polskiego papieża Jana Pawła II Biblioteka 

UPJPII, pragnąc uczcić zaliczenie w poczet błogosławionych 

Wielkiego Rodaka, organizuje wystawy 

z cyklu Jan Paweł II w zbiorach Biblioteki UPJPII. Druga 

wystawa została poświęcona relacjom Jana Pawła II 

z dziećmi i młodzieżą. Okazją do podjęcia takiego tematu 

był Dzień Dziecka i Światowe Dni Młodzieży w Madrycie 

(15–21 VIII 2011 r.). 

Papież wielokrotnie – słowem i gestem – dawał świadectwo 

swej ogromnej miłości do dzieci. 

Któż nie pamięta wzruszających chwil, 

kiedy brał je na ręce i przytulał podawane 

mu gdzieś z tłumu na audiencjach, 

czy podczas pielgrzymkowych spotkań 

z wiernymi? „Jan Paweł II, jak chyba 

żaden z jego poprzedników na Stolicy 

Apostolskiej, [wychodził] naprzeciw 

dzieciom, [stawał] w ich obronie, [doceniał] 

ich znaczenie w ewangelizacji – 

a przede wszystkim je [kochał] – a one 

jego [kochały], radosne, zawsze bliskie” 1 . 

Równie ważna w życiu papieża była 

młodzież. Już niedługo po wyborze 

na Stolicę Piotrową, bo w dniu 22 października 

1978 r., po uroczystej Mszy 

św. inaugurującej jego pontyfikat, Jan 

Paweł II z okna swojej biblioteki zwrócił 

się do licznie zebranej na placu młodzieży. 

Powiedział do niej: „Jesteście przyszłością świata 

– […] jesteście przyszłością Kościoła. Wy jesteście moją 

nadzieją” 2 . Ojciec Święty przywiązywał szczególną uwagę 

do okresu młodości, jako ważnego etapu w życiu każdego 

człowieka. „[…] Prowadził [On] nieustanny dialog 

z młodym człowiekiem. Prowadził go w każdej szerokości 

geograficznej. Podczas oficjalnych i nieoficjalnych spotkań 

wykorzystywał różne techniki, aby poprzez nie dotrzeć 

do młodych, szukał kontaktu z młodzieżą gdziekolwiek 

był i jakąkolwiek posługę w tym czasie pełnił” 3 . To 

on zainicjował w 1985 r. Światowe Dni Młodzieży – spotkania 

skupiające młodych katolików z całego świata. Od 

tej pory co dwa lub trzy lata wyznaczone zostaje 

jedno miejsce na kuli ziemskiej, gdzie młodzi 

ze wszystkich kontynentów oczekują przyjazdu 

papieża, natomiast w pozostałych latach, 

w Niedzielę Palmową, organizowany jest Światowy 

Dzień Młodzieży w każdej diecezji, gdzie 

młodzież spotyka się ze swoimi biskupami. Do 

1 W. Kluj OMI, Jan Paweł II bardzo kocha dzieci, 

„Misyjne Drogi”, 2004, nr 4, s. 15. 

2 D. Alimenti, Wy jesteście moją nadzieją: słowa Papieża 

Jana Pawła II do młodzieży całego świata, Łódź 1983, s. 16. 

3 J. Niewęgłowski SDB, Jan Paweł II i młodzież, 

„Seminare”, 2006, nr 23, s. 319. 

2005 r. miało miejsce dwadzieścia spotkań z Janem Pawłem 

II w ramach Światowych Dni Młodzieży, z czego dziewięć 

o wymiarze międzynarodowym. Zasadniczym celem 

tych spotkań było skupienie wiary i życia młodego człowieka 

wokół osoby Jezusa. 

Za miłość, jaką Jan Paweł II kierował się w kontaktach 

z młodymi ludźmi, odpłacili Mu oni w ostatnich 

dniach jego życia. W chwili jego śmierci na Placu św. Piotra 

w Watykanie były dziesiątki tysięcy młodzieży, która 

przyszła tam, aby pożegnać Ojca i Przyjaciela. 

Nie ulega wątpliwości, że dzieci 

i młodzież zajmowali w sercu Jana Pawła 

II ważne miejsce. Często spotykał się 

z nimi, prowadził rozmowy i pisał do 

nich listy. Dziś już nie ma z nami Ojca 

Świętego, ale jego słowa są nadal aktualne, 

a jego postępowanie godne naśladowania. 

Dzięki fotografiom wydanym 

w postaci albumów i zbiorom tekstów 

ze słowami kierowanymi do dzieci 

i młodzieży widać, jak bardzo ważni byli 

dla papieża. Publikacje te można zobaczyć 

na wystawie, a po jej zakończeniu 

zapraszamy do skorzystania z nich 

w Bibliotece lub ich wypożyczania. 

W przeciwieństwie do poprzedniej 

wystawy, na której zostały zaprezentowane 

tylko zbiory audiowizualne, tym razem wyeksponowano 

zbiory różnego rodzaju: książki, wydawnictwa albumowe, 

czasopisma, płyty CD i filmy. Całość została podzielona 

na dwie części – Jan Paweł II i dzieci oraz Jan 

Paweł II i młodzież. W każdej z nich zbiory biblioteczne 

ułożono w grupach tematycznych. 

Uzupełnieniem przedstawionych zbiorów bibliotecznych 

są kolorowe fotografie rysunków, listów i wierszy 

dzieci dla Jana Pawła II oraz fragmenty tekstów z publikacji, 

które zostały na wystawie wyeksponowane. Ponadto 

zaprezentowano dziesięć plakatów w formacie A3 przedstawiających 

Jana Pawła II z dziećmi i młodzieżą oraz ze 

słowami Ojca Świętego 

skierowanymi 

właśnie do nich. 

Wystawa została 

otwarta 7 lipca 

i będzie czynna 

do 14 października 

2011 r. w holu 

Biblioteki UPJPII 

przy ul. Bobrzyńskiego 

10. Serdecznie 

zapraszamy do 

jej zwiedzania. 

14



Małopolska poznała Góreckiego 

tekst: Małgorzata Gądek, zdjęcia: Marek Pawełek 

„Cisza tej muzyki dociera do naszej najgłębszej istoty 

i działa mocniej niż slowa. Odkrywamy dźwięk wcześniej 

ukryty, taki, który zakorzeniony jest w człowieku, 

w jego sercu i sumieniu − ukryty głos Boga”. 

ks. dr hab. Robert Tyrała 

Chór Psalmodia już nieraz wzruszał słuchaczy pięknymi 

kreacjami muzycznymi. Kolejny raz dzięki swoim 

wykonaniom pozostawił poruszające wspomnienia 

pod koniec sezonu 2010/2011. W ramach projektu 

Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego 

Małopolska Janowi Pawłowi II, który został objęty 

patronatem JE Kard. Stanisława 

Dziwisza, chórzyści z UPJPII zaśpiewali 

cykl koncertów zatytułowanych 

Twórczość Henryka Mikołaja 

Góreckiego w kontekście myśli 

Jana Pawła II. Występy odbywały 

się przez trzy kolejne niedziele 

w różnych miastach Małopolski. 

Pierwszy koncert odbył się 

w Zakopanem 29 maja, w kościele 

pw. Świętej Rodziny. Kolejny miał 

miejsce 5 czerwca w rodzinnym 

mieście Papieża, w Bazylice Mniejszej 

Ofiarowania Pańskiego w Wadowicach. 

Najbardziej emocjonujący był jednak występ w Krakowie, 

w kościele pw. św. Piotra i Pawła, który odbył 

się 12 czerwca. Ten niedzielny wieczór uświetniony został 

obecnością wielu znakomitych gości, przedstawicieli 

Kościoła krakowskiego oraz środowiska muzycznego. 

Chórzyści wystąpili w obecności m.in. Kard. 

Franciszka Macharskiego, Teresy Pacanek z Filharmonii 

Krakowskiej, Joanny Nazarowej − dyrektor Narodowej 

Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Jadwigi 

Góreckiej − żony kompozytora oraz wielu innych osób 

z zaprzyjaźnionych środowisk muzycznych. 

Repertuar wykonywany w trakcie koncertów został 

zamieszczony na płycie Totus Tuus, której premiera 

miała miejsce właśnie 12 czerwca. Płyta została nagrana 

przez Psalmodię jako zwieńczenie długoletniej pracy 

nad promowaniem muzyki Henryka Mikołaja Góreckiego 

w Polsce i zagranicą. Można na niej usłyszeć 

dziewięć utworów na chór mieszany a capella: Totus 

Tuus, Cykl Pieśni Maryjnych, Pod Twoją Obronę (światowa 

premiera fonograficzna), Pieśń Rodzin Katyńskich 

oraz Amen. 

W tym niezwykłym muzycznym przedsięwzięciu 

brało udział wiele osób, bez pomocy i zaangażowania 

których nie polałoby się tyle łez wzruszenia słuchaczy. 

Nad kreacją artystyczną czuwał dr Włodzimierz Siedlik 

− dyrygent chóru, zawsze oddany promowaniu twórczości 

Góreckiego i jego znakomity interpretator. Prelekcje 

podczas koncertów wygłosili: rektor UPJPII ks. 

dr hab. Władysław Zuziak, prof. UPJPII, rzecznik prasowy 

Archidiecezji Krakowskiej ks. dr Robert Nęcek 

i dyrektor Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej 

ks. dr hab. Robert Tyrała. Wsparcia udzieliły 

również instytucje: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II 

w Krakowie, Centrum 

Jana Pawła II 

Nie lękajcie się, Polska 

Federacja Pueri 

Cantores i Urząd 

Marszałkowski Województwa 

Małopolskiego. 

Dzięki zaangażowaniu 

i gościnie 

władz Zakopanego 

i Wadowic twórczość 

Góreckiego mogli 

poznać nie tylko krakowianie. 

15



W poszukiwaniu pięknego śpiewu 

Psalmodia w Nocy Kościołów Cracovia Sacra 

Klaudia Janeczek 

Już po raz drugi chór Psalmodia Uniwersytetu 

Jana Pawła II w Krakowie 

uczestniczył w krakowskiej Nocy Kościołów 

(14−16 sierpnia br.), zorganizowanej 

przez Urząd Miasta Krakowa 

pod patronatem Prezydenta Miasta 

Krakowa Jacka Majchrowskiego oraz 

Metropolity Krakowskiego Kardynała 

Stanisława Dziwisza. Organizatorzy 

tegorocznych obchodów Nocy 

Cracovia Sacra głównym przedmiotem 

zainteresowania uczynili papieskie 

bazyliki mniejsze. Te wyjątkowe 

świątynie, pełne walorów architektonicznych 

i zabytkowych, pełnią 

również ważną rolę w życiu liturgicznym 

i duszpasterskim naszego miasta. 

Piękno tych kościołów można było 

podziwiać m.in. podczas okolicznościowych 

koncertów. 

Jednym z nich był występ chóru 

Psalmodia pod batutą pana Wło- 

dzimierza Siedlika, który odbył się 

w modernistycznych wnętrzach 

wspaniałej jezuickiej Bazyliki Najświętszego 

Serca Pana Jezusa. Najpierw 

publiczność miała okazję wysłuchać 

utworów Amen i Pod Twoją 

obronę Henryka Mikołaja Góreckiego. 

Obie kompozycje znajdują się na 

najnowszej płycie chóru zatytułowanej 

Totus Tuus – poświęconej Janowi 

Pawłowi II z okazji Jego beatyfikacji. 

Pieśni pełne religijnej zadumy 

i żarliwości dobrze komponowały 

się z otoczeniem bazyliki. W drugiej 

części koncertu chór zaprezentował 

Mszę łacińską Des-dur Stanisława 

Moniuszki w opracowaniu na głosy 

solowe, chór mieszany i organy. Jako 

soliści wystąpili: Anna Filimowska-Wolfinger, 

Elżbieta Król-Dryja, 

Piotr Szewczyk, Maciej Drużkowski, 

akompaniował Marek Pawełek. 

Wykonanie zaprezentowane w trakcie 

koncertu było wynikiem intensywnej 

pracy artystów podczas wielu 

prób, bowiem Msza Moniuszki 

zawiera bogactwo środków muzycznych. 

Było to dla chóru wyzwanie, 

które przyniosło wiele pozytywnych 

emocji. Rozbudowana dynamika, 

zróżnicowanie tekstu, uzasadnione 

kulminacje i wyciszenia oraz piękne, 

głębokie brzmienie spowodowały, 

że muzyka ta jest pełna szczerości 

w religijnym przekazie i w efekcie 

zachwyciła nie tylko wykonawców, 

ale i słuchaczy. 

Udział w wydarzeniu, jakim jest 

Cracovia Sacra, to niezwykła okazja, 

aby wzbogacić się religijnie oraz 

chłonąć atmosferę sakralnego Krakowa, 

który nie bez przyczyny nazywany 

jest kulturalną i duchową stolicą 

kraju. 

Księga pamiątkowa poświęcona 

ks. dr. hab. Edwardowi Stańkowi, prof. UPJPII 

tekst: ks. Jan Żelazny, 

zdjęcie: ks. Mirosław Mejzner 

W dniach 19-21 września br. w Starym 

Sączu w Diecezjalnym Rekolekcyjnym 

Domu Pielgrzyma „Opoka” odbyło się 

spotkanie patrologów polskich w ramach 

sesji naukowej pt: Ortodoksja, 

herezja, schizma w Kościele starożytnym 

(w 1600 rocznicę dysputy św. Augustyna 

z donatystami w 411 roku). 

Jednym z jej integralnych elementów 

było wręczenie ks. dr. hab. Edwardowi 

Stańkowi, prof. PAT, emerytowanemu 

pracownikowi naszej Uczelni, Księgi 

Jubileuszowej. Jest to 55 tom „Vox Patrum” 

(za rok 2010) − najbardziej znanego 

czasopisma patrystycznego i jednego 

z bardziej liczących się czasopism 

teologicznych w Polsce. Ofiarowanie 

Dostojnemu Jubilatowi tego numeru 

było rezultatem decyzji Komitetu Redakcyjnego 

„Vox Patrum” oraz zgromadzenia 

patrologów polskich w ramach 

dorocznego spotkania sekcji w 

Płocku w 2009 roku. Swoje listy gratulacyjne 

w Księdze obok metropolity 

krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza 

zamieścili miedzy innymi: rektor 

UPJPII, ks. dr hab. Władysław 

Zuziak, prof. UPJPII oraz dziekan 

Wydziału Teologicznego, ks. 

dr hab. Jan Daniel Szczurek, prof. 

UPJPII. Tom, obok listów gratulacyjnych, 

podsumowania dorobku 

Jubilata i zaktualizowanej listy Jego 

publikacji, zawiera 49 artykułów 

naukowych i 7 tłumaczeń tekstów 

Ojców Kościoła (całość liczy 

983 strony). W laudacji ks. prof. dr 

hab. Wincenty Myszor (UŚ) podkreślił 

zasługi Jubilata w ramach 

badań patrystycznych w kraju oraz jego 

ogromny wpływ na środowisko patrologów 

poprzez umiejętność stawiania 

pytań i dar komunikacji z odbiorcami. 

Wszyscy uczestnicy sesji życzyli 

Mu sił i zdrowia do dalszych badań. Ad 

multos annos, Dostojny Jubilacie! 

16


studenci 

Wypłynęliśmy na suchego przestwór oceanu… 

Wyprawa studentów Duszpasterstwa Akademickiego 

Patmos do Kazachstanu 

tekst i zdjęcia: Kamil Syc 

W piątek 5 sierpnia 2011 r. kilku członków 

Duszpasterstwa Akademickiego 

Patmos rozpoczęło długą podróż, której 

głównym celem były Oziornoje w Kazachstanie. 

Mieliśmy się nie nastawiać 

na nic szczególnego. Tymczasem to, co 

zastaliśmy na miejscu, przerosło nasze 

najśmielsze oczekiwania… 

Pierwszym przystankiem w naszej 

podróży była Moskwa, w której ciągle 

na każdym kroku można spotkać symbole 

dawnego ZSRR. Po długim spacerze 

dotarliśmy na Plac Czerwony z mauzoleum 

Lenina i piękną cerkwią Wasyla 

Błogosławionego. Sam Kreml, choć w remoncie, zrobił 

na nas ogromne wrażenie, zwłaszcza cerkwie Zwiastowania, 

Złożenia Szat czy Wniebowstąpienia, z przepięknie 

zdobionymi ikonostasami. Dla wielu z nas był 

to pierwszy, bezpośredni kontakt z prawosławną sztuką 

sakralną. Do Oziornoje przyjechaliśmy 10 sierpnia. 

Jest to niewielka wioska pośrodku stepu, której mieszkańcy 

są w dużej mierze potomkami ludzi zesłanych tu 

w czasach II wojny światowej. W Oziornym spędziliśmy 

5 dni, w trakcie których uczestniczyliśmy w kazachskich 

dniach młodzieży, goszczeni przez proboszcza 

tamtejszej parafii ks. Lucjana Pocałunia. Program 

spotkania zawierał m.in.: codzienną Eucharystię, konferencje 

i czuwania modlitewne. W tym roku tematem 

przewodnim konferencji, głoszonych przez rektora seminarium 

w Karagandzie, ks. Piotra Pytlowanego, było 

powołanie. 

Tradycją spotkań w Oziornoje jest procesja z Najświętszym 

Sakramentem do figury Matki Boskiej z rybami. 

Figura ta upamiętnia cud, który dokonał się za przyczyną 

Maryi w czasie masowych zsyłek w głąb Kazachstanu. 

Wtedy to głodujący ludzie zanosili gorące prośby 

do Matki Boskiej o ratunek. Ich modlitwy zostały wysłuchane: 

w 1941 r. przy wiosce pojawiło się wielkie jezioro, 

w którym było pełno ryb. Wśród mieszkańców Oziornoje 

pamięć o tamtym wydarzeniu jest wciąż żywa. Innym 

szczególnym miejscem pamięci jest Ahimbiettau – wzgórze 

oddalone o 12 km od Oziornoje, potocznie zwane 

Sobką. Znajduje się na nim wysoki krzyż, upamiętniający 

ofiary prześladowań na kazachskiej ziemi. Tam również 

udaliśmy się z procesją. Mszy świętej kończącej dni 

młodych przewodniczył arcybiskup Astany Tomasz Peta. 

Mieliśmy nawet okazję z nim porozmawiać. 

Oprócz oficjalnego programu, realizowaliśmy też 

własny. Wiele czasu spędziliśmy na rozmowach z młodzieżą 

uczestniczącą w spotkaniu. 

Część z nich to potomkowie zesłańców. 

O Polsce mówią bardzo dobrze 

i tęsknią za nią. Jednocześnie mają zaburzone 

poczucie własnej tożsamości 

narodowej. Pragną studiować w Polsce 

i najczęściej nie chcą wracać do 

Kazachstanu. Natomiast jedną osób 

pamiętających czasy zsyłek była pani 

Luba, która niezwykle serdecznie nas 

gościła. 

W drodze powrotnej odwiedziliśmy 

jeszcze Astanę, Kijów i Lwów. 

Jednak to widok szerokich stepów 

i historie spotkanych tam ludzi zostaną 

nam w pamięci najdłużej. 

17

studenci 


Wspomnienia z pustelni studenckiej na Potrójnej 

tekst: Judyta, studentka z Gdańska 

zdjęcia: ks. Andrzej Muszala 

[decyzja]: Rekolekcje od 22 do 27 sierpnia br. były moimi 

pierwszymi, które spędziłam w pustelni studenckiej 

na Potrójnej. Dowiedziałam się o nich od koleżanki 

z duszpasterstwa akademickiego i postanowiłam, że 

ja również powinnam wspiąć się wysoko na beskidzkie 

szlaki, aby móc dotknąć ciszy... 

[z maila do ks. Andrzeja]: ,,Chęć wyjazdu do pustelni 

pojawiła się we mnie z potrzeby rozwoju ducha, lepszego 

poznania i zmiany siebie, spojrzenia na świat z innej 

perspektywy, usłyszenia dźwięku ciszy, odkrycia na nowo 

piękna życia, świata i miłości Boga”. 

[na kilka godzin przed wyjazdem]: Pakując 

najpotrzebniejsze rzeczy, starałam się 

nie mieć żadnych wyobrażeń o tym, jak 

będzie wyglądał mój najbliższy tydzień. 

Stwierdziłam, że będzie to mi pomocne, 

by potem móc w pełni otworzyć się na 

wszystko, co będzie mnie otaczało, na ludzi, 

których spotkam i będę mogła poznać. 

[w drodze do Andrychowa]: Kiedy przejeżdżałam 

przez kolejne miasta i obserwowałam 

przez autobusowe szyby ich uliczki, 

dopiero dotarło do mnie rzeczywiście i dosyć dotkliwie, 

że zmierzam do pustelni! Zaczęłam sama siebie pytać, co 

ta pustelnia będzie dla mnie oznaczać... I czy przez cały 

tydzień nie ugnę się pod ciężarem upragnionej ciszy? 

Wizyta kard. Franciszka Macharskiego na Potrójnej 

[na przystanku autobusowym w Andrychowie]: Tu 

dobra rada dla każdego, kto chce się wybrać do pustelni: 

zabierajcie ze sobą 

plecak, a nie walizkę! 

(Trzeba się wspiąć na 

900 m do pustelniczego 

domku.) Ja wybrałam 

walizkę... 

[pod górę]: Z trudnym 

każdym kolejnym krokiem 

zostawiałam za sobą 

niezałatwione spra- 

Praca przy pustelni 

wy, zadręczające mnie 

problemy, zgiełk miasta. Paradoksalnie, coraz głośniej 

i wyraźniej mogłam usłyszeć ciszę... 

[w pustelni]: Cisza wokół – pustelnia to miejsce, znajdujące 

się gdzieś obok codziennego świata, miejsce, 

gdzie zatrzymał się na chwilę czas, by móc potem znów 

biec, ale już inaczej, bardziej w swoim naturalnym 

rytmie. 

18 

Dyskusja 

[cisza we mnie]: W milczeniu Potrójnej 

znalazłam swoją ciszę – ciszę modlitwy 

wewnętrznej. Kierowana przez mistrzów 

i przewodników życia wewnętrznego – Teresę 

z Avila, Jana od Krzyża i Teresę od Dzieciątka 

Jezus – starałam się spędzać czas sam 

na sam z Bogiem. Otworzyć się na Jego działanie, 

zawierzyć Mu bezgranicznie swoje całe 

życie, oddać je pod Jego kierownictwo. 

Uczyłam się bycia z Bogiem... 

[ostatnie chwile na Potrójnej]: Poczułam, że 

wrócę szczęśliwsza. Wrócę szczęśliwsza do 

domu i wrócę szczęśliwsza znów do pustelni, 

za rok, może dwa...


studenci 

Rower zabieram ze sobą 

Sprawozdanie ze stypendium w Danii 

Anna Baranowska 

„Musisz kupić rower!” − usłyszałam dokładnie 10 miesięcy 

temu od mojej przyjaciółki, gdy poinformowałam 

ją o swoim wyjeździe do Danii w ramach programu 

Erasmus. Po Krakowie przemieszczam się zawsze komunikacją 

miejską, dlatego trudno mi było sobie wyobrazić, 

że niedługo w drodze na uczelnię będę miała 

do pokonania codziennie na rowerze po cztery kilometry 

w każdą stronę. Moje skojarzenia z Danią nie były 

zbyt liczne. Na myśl przychodziła mi piosenka Wonderful 

Copenhagen sprzed kilkudziesięciu lat, której 

słuchałam w samochodzie. O Duńczykach wiedziałam 

również to, że mają skomplikowany język (choć według 

zapewnień podobny do niemieckiego, który miałam 

szczęście znać) i bardzo dobre ryby. 

Przyleciałam z Polski, zostawiając za sobą śnieg, 

a na miejscu od razu poznałam prawdziwą, duńską 

zimę: wietrzną, chłodną i bezśnieżną. Wiedziałam, 

że przez najbliższe pół roku będę musiała znaleźć się 

w wielu nowych dla mnie sytuacjach, zaczynając od zupełnie 

innej uczelni, odmiennego systemu nauczania 

i stylu studiowania, na mieszkaniu w akademiku w towarzystwie 

ludzi z różnych kontynentów kończąc. 

Jako dziennikarka starałam się zebrać przed wyjazdem 

jak najwięcej informacji o kraju, do którego jadę 

i środowisku, w jakim się znajdę. Udało mi się to tylko 

częściowo, ponieważ wiele rzeczy zaskoczyło mnie 

w stopniu nie do opisania. Na szczęście, w większości 

przypadków były to zaskoczenia pozytywne. Przede 

wszystkim imponująca była powszechna znajomość języka 

angielskiego przez wszystkich ludzi, których spotkałam 

(dzięki czemu nie miałam problemów z komunikacją), 

a także ich duża życzliwość. Zadziwiająca była 

także liczba rowerów na ulicach. 

Zgodnie z przewidywaniami, studia zajmowały 

większość mojego czasu. Dzięki temu jednak miałam 

szansę bliżej poznać ludzi, z którymi spędzałam ¾ mojego 

dnia. Moi nowi znajomi okazali się bardzo serdeczni, 

pomocni i pełni zapału do pracy. W gruncie rzeczy 

wszyscy studenci, bez względu na narodowość, są podobni. 

Wszyscy staraliśmy się jak najlepiej wykorzystać 

możliwości, jakie dało nam to stypendium. Szkoła 

natomiast umożliwiała nam rozwijanie umiejętności 

dziennikarskich, w jak najbardziej naturalnych dla tego 

zawodu warunkach. Stres był dla mnie tylko motorem 

napędowym i to on dał mi szansę na przeprowadzenie 

wywiadu m.in. z Jerzym Buzkiem oraz José Manuelem 

Barroso. 

Jak wygląda życie w Danii poza uczelnią? Jest inne, 

bardziej spokojne. Ludzie na ulicach są uśmiechnięci 

i starają się pomóc sobie nawzajem w każdy moż- 

liwy sposób. Można zostawić przed kawiarnią wózek 

z dzieckiem i wejść na kawę, będąc spokojnym, że nic 

się mu nie stanie. Można też zabezpieczyć rower tylko 

małą obręczą na koło i bez obaw zostawić go na parę 

dni na ulicy. Przygotowując się do różnych wywiadów, 

produkcji i nagrań, zapoznałam się z dużą liczbą materiałów, 

dotyczących zwykłego życia Duńczyków. Miałam 

możliwość spotkania ludzi różnych narodowości, 

wyznań, nietypowych zawodów. Każdy przeprowadzony 

wywiad dawał do myślenia i w jakimś stopniu odmienił 

mój sposób postrzegania świata. Pół roku w Danii 

zmieniło mnie więc bardziej, niż mogłam się tego 

spodziewać. Najlepszym dowodem na to było zdziwienie 

mojej rodziny niedługo przed powrotem, kiedy 

usłyszeli przez telefon: „Kupcie bagażnik samochodowy 

na rower! Zabieram go ze sobą”. 

Wspomnienie 

z praktyk we Francji 

tekst i zdjęcie: Karolina Wąsowicz 

Wyjazd w ramach stypendium Erasmus na praktyki do 

Musée Nicéphore Niépce okazał się jedną z najlepszych 

decyzji w moim życiu: przyniósł niepodważalne korzyści 

wynikające z nabycia nowej wiedzy i umiejętności, pogłębienia 

znajomości języka i kultury francuskiej oraz poznania 

wielu wspaniałych ludzi. 

Chalon-sur-Saone znajduje się w południowej Burgundii, 

tak więc dosyć wcześnie można cieszyć się tam 

wiosennym słońcem i codzienną, wiodącą nad rzeką, drogą 

do pracy. To powstałe w czasach galijskich miasto, posiada 

dwa muzea miejskie: sztuk pięknych oraz miejsce 

mojego stażu, fotografii − Musée Nicéphore Niépce. Pomimo 

stosunkowo niewielkiego, wyludniającego się wie- 

dokończenie na stronie 20 

Niépce (fot. Karolina Wąsowicz) 

19

studenci 


dokończenie ze strony 19 

czorami centrum, miejscowość ta oferuje liczne atrakcje 

kulturalne. Działa tam kilka kin, teatr, Espace des Arts, 

gdzie odbywają się spektakle i koncerty, hala sportowa 

i centrum pływackie oraz kajakowe. We Francji miasto 

to słynie z oprawy karnawału, jak również organizowania 

międzynarodowego festiwalu teatrów ulicznych, Chalon 

dans la Rue. Dobre połączenie kolejowe z Dijon, Beaune, 

Cluny, Tournus, czy Lyonem daje możliwość spędzenia 

ciekawych pod względem turystycznym weekendów. 

Muzeum zostało założone w 1974 r. i od tego czasu 

konsekwentnie rozrasta się jego kolekcja, obejmująca zarówno 

fotografie anonimowe, etnograficzne, studyjne, reporterskie 

i artystyczne (od XIX wieku do 2011 r.). Są to 

przede wszystkim dzieła francuskie, ale nie brakuje też 

zagranicznych, w tym polskich. Dzięki działającemu tam 

studio i kontaktom z fotografami, muzeum ciągle zdobywa 

nowe kompozycje, tworząc bazę dla wystaw. Ponadto zbierane 

są wszelkiego rodzaju przedmioty związane z tą dziedziną 

sztuki i techniki, jak również publikacje, tworzące 

imponującą bibliotekę specjalistyczną. Instytucja ta, dzięki 

osobie dyrektora i spójnej pracy zespołowej, przygotowuje 

rocznie około 12 wystaw. Jest to liczba imponująca, tym 

bardziej, że jest to muzeum miejskie i „prowincjonalne”. 

Do obowiązków mi wyznaczonych w dziale dokumentacji 

należało przede wszystkim indeksowanie zdjęć oraz 

zbieranie informacji biograficzno-bibliograficznych przed 

tegoroczną wystawą fotografii współczesnej. Ponadto śledziłam 

zajęcia pracowników całego muzeum, starając się 

uczestniczyć we wszystkim, co wydawało mi się interesujące. 

Miałam również możliwość oglądania zbiorów i brania 

udziału w spotkaniach dotyczących wystaw i różnorodnych 

przedsięwzięć podejmowanych w instytucji. 

Dzień pracy we Francji składa się z dwóch części 

(w sumie 35 godzin tygodniowo), przedzielonych półtoragodzinną 

przerwą na obiad. Z tego względu spędza się 

w budynku większą część dnia, do mniej więcej 17.30, 

co dla nieprzyzwyczajonych do takiego rytmu może być 

z początku trudne. Decydując się na odbycie tam praktyk, 

dobrze także jest wiedzieć, że nie zawsze dokumenty w języku 

angielskim będą wystarczające i możemy zostać poproszeni 

o dostarczenie kopii francuskojęzycznych. 

Wyjazd na praktyki w ramach programu Erasmus daje 

możliwość zweryfikowania poglądów dotyczących przyszłej 

pracy, daje impuls do rozmyślań nad wyborem ścieżki 

kariery zawodowej. Pozwala również sprawdzić swoje 

umiejętności i w konsekwencji stwierdzić, jaki typ pracy 

będzie dla nas najbardziej odpowiedni. Pamiętajmy, że dla 

naszych kolegów we Francji takie praktyki są obowiązkowe 

(i płatne) na każdym etapie studiów. Już od studiów licencjackich 

nabywają konkretnych umiejętności i doświadczeń. 

Taką możliwość oferuje także nam program Erasmus 

i warto z tego skorzystać. A kiedy już wyjedziecie, zadawajcie 

dużo pytań. Na pewno nie pozostaną bez odpowiedzi. 

Wileńskie abecadło 

Erasmusa 

tekst i zdjęcia: Aleksandra Bobak 

Krótki przewodnik po Wilnie, opracowany przez 

studentkę przebywającą w tym mieście w ramach 

programu Erasmus. Zebrane wspomnienia, najważniejsze 

informacje ułatwiające pobyt, a także dobre 

rady i garść subiektywnych rekomendacji, które mogą 

przydać się kolejnym stypendystom z UPJPII. 

Archikatedra pw. Świętej Trójcy, św. Stanisława Biskupa 

i św. Władysława Męczennika − to chyba najbardziej rozpoznawalny 

punkt na mapie stolicy. Znajdujący się przed 

świątynią plac katedralny i wieża stanowią miejsce spotkań, 

takich jak chociażby zorganizowane wycieczki dla stypendystów 

Erasmusa podczas Orientation Week. To tutaj też 

zaczyna się Prospekt Giedymina − jedna z większych i bardziej 

reprezentacyjnych ulic Wilna, częściowo przekształcona 

w deptak, łączący wileńską Starówkę ze Zwierzyńcem. 

Bilet miesięczny – studenci mają zniżkę 88% na transport 

publiczny, co oznacza, że za bilet miesięczny zapłacimy 

22 lt. Uwaga! Obowiązkowo trzeba zaopatrzyć się albo 

w kartę ISIC (International Student Identity Card), albo 

legitymację litewską. W przeciwnym razie marny los tego, 

kogo złapie kontrola − jest niezwykle aktywna i bezduszna, 

zwłaszcza na początku każdego miesiąca. 

Cepeliny to obok kołdunów i chłodnika litewskiego najbardziej 

tradycyjna potrawa w tej części Europy. Smaczne, 

ale ciężkostrawne. 

Deszcz – nie obejdzie się bez parasola i kaloszy. Charakterystyczną 

cechą klimatu Litwy są silne wiatry i szybkie 

zmiany pogody. Średnio tylko 60 dni w roku jest słonecznych, 

a zima jest długa i mroźna. 

Ecolines, Eurolines – regularne linie autobusowe z Polski 

na Litwę. Najlepiej wyjeżdżać z Warszawy, ponieważ jest 

to najkrótsza i najtańsza opcja. Bilety w jedną stronę można 

kupić już za 35 zł. 

Formalności – najważniejszy dokument, jaki trzeba zabrać 

ze sobą, to dowód osobisty, ponieważ zarówno Polska, 

jak i Litwa należą do strefy Schengen. Paszport może 

20


studenci 

być przydatny, gdy planujemy wycieczkę do Rosji bądź na 

Białoruś. Legalizacja krótkiego pobytu nie jest wymagana. 

Fronto Dvaras – jedna z najlepszych (a do tego niedrogich) 

restauracji w Wilnie, mieszcząca się przy ul. Pilies, 

gdzie w weekendy ustawiają się kolejki w poszukiwaniu 

wolnych stolików. Można tutaj skosztować tradycyjnych 

potraw kuchni litewskiej. 

Góra Trzykrzyska (Trzech Krzyży) i Wzgórze Giedymina 

– oba obiekty znajdują się w centrum. Rozpościera się 

z nich piękny widok na Wilno, które nierzadko jest nazywane 

„północnym Rzymem”. To miejsca, które z pewnością 

trzeba odwiedzić podczas pobytu w tym mieście. 

Haus of Beer, po litewsku Alus Namai – miejsce nad samą 

Wilią nieopodal białej kładki (Baltasis tiltas), gdzie można 

skosztować prawdziwego litewskiego piwa ważonego tradycyjnymi 

sposobami. W nocy pub zamienia się w parkiet dla 

miłośników mocnych rockowych brzmień. 

Iki – obok Maximy i Rimi to najbardziej popularna sieć 

mniejszych i większych supermarketów. Sklepy sieciowe 

są otwarte we wszystkie dni tygodnia. Ceny produktów 

podobne, ale niestety trochę wyższe niż w Polsce, szczególnie 

jeśli chodzi o mięso i środki czystości. 

Kościół św. Ducha przy ul. Dominikańskiej 8 to jedyny 

kościół w mieście, w którym wszystkie Msze św. odprawiane 

są w języku polskim. Poza tym w większości kościołów 

celebrowana jest przynajmniej jedna Msza św. dziennie 

w naszym ojczystym języku. 

Laba diena, ačiū, atsiprašau − dzień dobry, dziękuję i przepraszam, 

czyli trzy podstawowe wyrazy po litewsku, które 

trzeba znać. Oprócz litewskiego często używanymi językami 

wśród osób starszych są rosyjski i polski. Młodsze pokolenie 

posługuje się także językiem angielskim. 

Mentor – litewski opiekun stypendysty Erasmusa. Każdy 

zagraniczny student powinien mieć przydzielonego mentora, 

który odbierze go z dworca, pomoże zaaklimatyzować 

się w nowym miejscu, wskaże drogę do akademika. 

Tylko trzeba mieć szczęście. Ja go nie miałam. 

Olandu 51, Sauletekio 39 i Sauletekio 4 – trzy akademiki 

przeznaczone dla stypendystów Erasmusa. Najbliżej centrum 

znajduje się pierwszy z wymienionych. Cena w dwuosobowym 

pokoju to wydatek z rzędu 170 lt, w trzypokojowym 

150 lt. Akademik w bardzo dobrym stanie, po 

remoncie. Ceny na Sauletekio – w dwójce 200 lt, w trójce 

300 lt. Minusem jest tutaj niezbyt sprawnie działający 

Internet − w obecnych czasach niezbędny. 

Pilies gatve – jedna z najbardziej malowniczych 

uliczek w Starym Mieście. To tutaj rozciągają się 

stragany z pamiątkami, wyrobami z lnu czy wełny. 

Oprócz nich znajduje się tutaj mnóstwo lokali, kawiarni 

i restauracji. I „Soprano” – koniecznie wybierz 

się tam na puchar lodowy. 

Rossa – zabytkowa nekropolia, na której spoczywa 

serce marszałka Józefa Piłsudskiego. Pochowane są 

tu także wybitne osobistości m.in. Euzebiusz Słowacki (ojciec 

wieszcza), Joachim Lelewel czy Władysław Syrokomla. 

Salento DiscoPub – najpopularniejszy klub studencki. 

Dwóch włoskich menagerów pilnie czuwa, aby każdego 

dnia była dobra zabawa. Do tego świetna lokalizacja − naprzeciwko 

ratusza, u zbiegu ulic Didžioji, Vokeciu (Niemieckiej) 

i Ostrombramskiej. 

Trolejbus – w Wilnie oprócz autobusów kursują także trolejbusy. 

Niektóre są bardzo stare, ale mimo tego jeżdżą nawet 

przy temperaturze -25 stopni. Kursują one bardzo często, 

nie ma więc żadnych problemów komunikacyjnych. 

Užupis (Zarzecze) – dzielnica, którą artyści nazwali „Republiką”, 

obchodząca swój dzień niepodległości w każdy 

prima aprilis. Co więcej, ma własną konstytucję wypisaną 

w ośmiu językach. Zarzecze jest nieoficjalnie wzorowane 

na paryskim Montmartre. 

Vilniaus Universitetas, czyli Uniwersytet Wileński – został 

założony przez króla Stefana Batorego w 1579 r. i był pierwszym 

uniwersytetem we wschodniej Europie. Na dwunastu 

wydziałach uczy się przeszło 20 tys. studentów. Studiowali 

na nim m.in. Juliusz Słowacki czy Czesław Miłosz. 

Waluta – na Litwie jest nią lit, który jest nieco mocniejszy 

od złotego. 1 lt = 1,23 zł. 10 złotych to około 8,8 lt. Bardzo 

dobry kurs jest przy granicy, jednak regularne linie autobusowe 

tam się nie zatrzymują. Najlepiej przed wyjazdem 

założyć sobie konto walutowe. 

Zmiana czasu – na Litwie obowiązuje UTC +2.00, co 

oznacza, że jeżeli w Polsce jest 18.00, to na Litwie jest 

19.00. Latem dzień jest o wiele dłuższy. 

21



Pocztówka z Erasmusa 

tekst i zdjęcia: Estera Matuszewska 

Siena pozostaje średniowieczna, jak gdyby zatrzymała się 

w czasie. […] Dzisiejsze życie, pełne zapamiętałych pasji, 

kipi tu niemal jak szalone, nigdy ani przez chwilę nie ogarnia 

nas wrażenie, że się żyje w anachronizmie. Bywają tu 

cudowne momenty, kiedy dobywa się na powierzchnię najdalsza 

przeszłość mieszając się z teraźniejszością. […] Tajemniczość 

miasta bierze się z jego ulic, wąskich, krętych, 

które wiją się jedna nad drugą w kształcie spirali lub ślimaka 

czy też, używając starszego porównania, w kształcie 

płatków róży nakładających się na siebie. 

Guido Piovene, Podróż po Włoszech, Warszawa 1977. 

Pierwszy weekend majowy 2011 r. w Polsce 

był chłodny i deszczowy. Mijał jednak 

pod znakiem beatyfikacji Papieża 

Polaka. Naturalne zatem, że ciągnęło 

do Włoch, w stronę słońca. 

Dla czterech lektorek z MSJO taki 

wyjazd okazał się możliwy. Kierunek: 

Siena, Toskania, konferencja naukowa 

EALTA, pt. Ethics in Language Testing 

and Assessment, termin: 5–8 maja. Przesiadka 

w Rzymie, więc radosny bonus: 

wizyta w Watykanie, u bł. Jana Pawła II! 

A wszystko dzięki programowi Erasmus 

dla pracowników uczelni, finansującemu 

m.in. wyjazdy szkoleniowe kadry. 

Toskania przywitała nas wiosną w pełni: kwitnące 

drzewa, zieleń cyprysów, winorośle na łagodnych pagórkach 

tonących w słońcu. Piazza del Campo, gdzie rozgrywa 

się słynny wyścig koni palio i wąskie uliczki starego 

miasta przygotowały nam niespodziankę: parady delegacji 

17 contrad, dzielnic Sieny, w wielobarwnych strojach, 

przy wtórze werbli, głośnych okrzyków i tradycyjnych 

zaśpiewów. 

Konferencja miała jednak miejsce 

na obrzeżach miasteczka, w nowoczesnych 

strukturach Uniwersytetu 

dla Obcokrajowców 

(Università per Stranieri). Organizowana 

była przez EAL- 

TA (European Association for 

Language Testing and Assessment) 

po raz ósmy. W tym 

roku przyświecał jej temat 

Ethics in Language Testing 

and Assessment (Etyka testowania 

i oceny w testach 

językowych). W tegorocznej 

trzydniowej konferencji blisko 

200 uczestników wysłuchało około 30 referatów 

o niezwykle rozległym zakresie tematycznym. Poczynając 

od oczywistych w tym kontekście prezentacji 

o wpływie tematu lub partnera na wynik egzaminów 

ustnych, kryteriach oceny prac pisemnych, na sposobach 

zapobiegania nieuczciwości studentów kończąc. Mogliśmy 

też zapoznać się z pracami nad ustaleniem jednolitych 

kryteriów w teście języka angielskiego dla personelu 

medycznego, ubiegającego się o pracę w Australii, czy też 

problemami z wyszkoleniem i wdrożeniem do pracy odpowiednio 

wykształconej grupy egzaminatorów przy państwowych 

egzaminach w Austrii. 

Odpowiedź na pytanie, czym jest etyka i na czym polega 

etyczne zachowanie pozostawiam naszym profesorom, specjalistom 

od aksjologii, a na użytek kontekstu pedagogicznego 

posłużę się definicją, zaproponowaną przez jedną z prelegentek, 

panią Elanę Shohamy: „jakiekolwiek zachowanie 

czy też czynność, która rani, wyrządza komuś szkodę, czy 

też sprawia, że czuje się on niekomfortowo, jest nieetyczne”. 

Zważywszy, że każdy test czy egzamin jest pewnego rodzaju 

grą, w której ten wiedzący staje naprzeciw niewiedzącego, 

próba sprostania standardom etycznym staje się zadaniem 

niezwykle trudnym do zrealizowania. 

W czasie konferencji przedstawiono nowe 

teorie i wyniki różnorodnych badań. Niejednokrotnie 

uczestnicy nie zgadzali się 

z przedmówcami, bądź byli zaskoczeni 

ich odkryciami. W swoim odczycie na 

zakończenie konferencji wspomniana 

już wyżej Elana Shohamy z Izraela 

wywołała żywą dyskusję na temat 

nieetycznego wykorzystywania egzaminów 

językowych w celach ideologicznych, 

podając przykład testów 

na obywatelstwo. W testach 

tego rodzaju zdający musi wykazać 

się znakomitą wiedzą języka kraju, 

w którym mieszka, w przeciwnym razie obywatelstwo 

nie zostaje mu przyznane, co często wiąże się 

z nielegalnym pobytem lub przymusowym wyjazdem. 

Nasze zainteresowanie wzbudziła również prezentacja 

Glyna Jonesa, nie tylko ze względu na jej przydatność w codziennym 

życiu lektora języka obcego, ale również dlatego, 

że podstawą badań byli polscy studenci. Tematem odczytu 

były badania nad testami ustnymi przeprowadzanymi 

w parach. Spostrzeżenia pana Jonesa były dla uczestników 

zaskakujące, ponieważ stwierdził on, że jakość wypowiedzi 

jednego interlokutora wpływa na drugą i odwrotnie. 

W związku z tym studenci, którym dany jest wybór, 

w większości przypadków optują za wypowiedzią indywidualną. 

Oprócz ciekawych odczytów, gospodarze 

zatroszczyli się także o niezapomniane 

„wrażenia dla ciała”, 

oferując uczestnikom konferencji 

dużą różnorodność lokalnych specjałów 

podawanych w czasie przerw 

na kawę (prawdziwą, włoską caffè!), 

a także na powitalnej i pożegnalnej 

kolacji. Serwowano pyszne sery i wędliny 

oraz typowe ciasteczka: panforte, 

ricciarelli, amaretti, a przede wszystkim 

cantucci, obowiązkowo maczane w słodkim 

Vin Santo. Nie mogło zabraknąć degustacji 

toskańskich win w stylowych piwnicach 

miejscowej enoteki. 

Konferencję uznałyśmy za niezwykle 

owocną i pomocną w przyszłej pracy dydaktycznej, z tego 

względu chciałyśmy zachęcić innych pracowników UPJPII 

do korzystania z możliwości, jakie daje program Erasmus. 

Na zdjęciach: 

1. Widok Piazza del Campo z wieży Katedry Sieneńskiej; 

2. Lektorki MSJO – Barbara Giec-Piekarska, Kalina Kreczko, 

Monika Małecka, Estera Matuszewska – przed Università per Stranieri 

22

Hozjusz_okladka.indd 1 2011-06-13 10:12:56 

okladka_kokott_wlasciwa po konwersji.indd 1 Bk OKLADKA.indd 15 2011-08-31 08:48:57 

2011-08-02 10:53:07 

Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych UPJPII 

Do 14 października 2011 roku BON 

UPJPII zbiera wnioski o stypendium 

specjalne dla osób niepełnosprawnych 

(wniosek znajduje się na 

stronie Uczelni). Wypełniony wniosek 

należy złożyć wraz z oryginałem 

orzeczenia o stopniu niepełnosprawności 

(do wglądu). W dniach 

10.10–10.11 br. można składać 

w PFRON-ie wnioski do programu 

Student II. W razie wątpliwości lub 

problemów z wypełnieniem wniosku 

zapraszamy do BON UPJPII. 

Serdecznie zapraszamy do Biura ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II 

w Krakowie. Biuro zajmuje się pomocą osobom niepełnosprawnym w kwestiach związanych ze studiowaniem, 

między innymi: 

• udzielaniem wsparcia i rozwiązywaniem bieżących problemów związanych ze studiowaniem, 

• opiniowaniem wniosków osób niepełnosprawnych kierowanych do władz Uczelni, 

• udzielaniem informacji o przysługujących możliwościach uzyskania pomocy materialnej ze strony 

uczelni oraz o programach PFRON i innych instytucji, 

• zapewnianiem dostępu do odpowiedniego sprzętu, ułatwiającego nabywanie wiedzy przez osoby niepełnosprawne, 

• działaniami na rzecz integracji niepełnosprawnych studentów i doktorantów w środowisku akademickim 

poprzez organizację różnego rodzaju spotkań, imprez, wyjazdów itp., 

• organizacją porad psychologicznych, spotkań z doradcą zawodowym, warsztatów i szkoleń, 

• udziałem w zajęciach rehabilitacyjnych, sportowych, dostosowanych do możliwości fizycznych zamiast 

zwykłych zajęć z wychowania fizycznego (np. koszykówka i szermierka na wózkach, siłownia, basen), 

• wypożyczaniem sprzętu edukacyjno-rehabilitacyjnego (np. dyktafony, systemy FM, powiększalniki 

tekstu i obrazu). 

polecamy publikacje 

Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie 

Teologia fundamentalna. Wybór tekstów, red. ks. Tadeusz Dzidek, ks. Łukasz Kamykowski, 

o. Andrzej Napiórkowski OSPPE, ks. Damian Wąsek, t. 6, Kraków 2011 

W cyklu podręczników z Teologii fundamentalnej ukazał się kolejny tom − antologia, obejmująca 

wybór tekstów z dzieł wielkich myślicieli chrześcijańskich, jak i przedstawicieli innych 

religii i filozofii. W książce tej znajdują się prace wybitnych teologów, a także autorów mniej 

znanych czy kontrowersyjnych. Antologia zachowuje podział charakterystyczny dla całej serii: 

Człowiek – Filozofia – Bóg, Religie świata a chrześcijaństwo, Objawienie i Chrystus, Kościół 

Chrystusowy, Poznanie Teologiczne. Teksty opatrzone są krótkimi komentarzami teologicznymi 

oraz pytaniami, które mają skłonić do refleksji. Antologia jest ważnym uzupełnieniem serii 

podręczników, z którego będą korzystać studenci, jak i prowadzący zajęcia, a także inni zainteresowani 

tymi zagadnieniami. 

Renata Dulian 

ks. Tadeusz Borutka, Świat Boga – świat człowieka: rozważania filozoficzno-teologiczne, Kraków 2011 

Spis treści 

z życia Uczelni 

Wydarzyło się .......................................... 3 

konferencje 

Konferencja Etyczny wymiar polityki ...................... 5 

Konferencja Philosophy of Religion... ...................... 7 

Konferencja Duchowość w religiach i kulturach ............. 8 

Konferencja Odpowiedzialność w mediach... . ............... 9 

Konferencja Wpływ Świętego Roku Jakubowego... ........... 10 

III Ogólnopolskie Konwersatorium Etyczne... .............. 11 


Wystawa Wielki Zapomniany Arcybiskup Ormiański... ........ 12 

Dzień otwarty Biblioteki UPJPII .......................... 12 

Poemat na nowo odczytany... ............................. 13 

Wystawa Bł. Jan Paweł II przyjacielem dzieci i młodzieży ..... 14 

Małopolska poznała Góreckiego . ......................... 15 

W poszukiwaniu pięknego śpiewu... ....................... 16 

Księga pamiątkowa... ................................... 16 

Vitaacademica 

Biuletyn Informacyjny 

Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II 

w Krakowie 

Redakcja 

ul. Kanonicza 9, 31-002 Kraków 

tel./faks 12 370 86 06 

e-mail: info@upjp2.edu.pl 

Książka jest wynikiem refleksji na temat prawa naturalnego, dzieła zbawczego Jezusa Chrystusa, 

zasad życia indywidualnego i społecznego. Przemyślenia autora obejmują również zagadnienie 

godności i praw człowieka, a także jego uczestnictwa w życiu społecznym i religijnym. Refleksje 

badacza dowodzą jego doskonałej znajomości teologii, katolickiej nauki społecznej, filozofii, religii 

i literatury. Osobne miejsce w tych rozważaniach zajmuje Matka Boska, gdyż według autora 

pełni Ona bardzo ważną rolę w życiu człowieka. To Maryja bowiem jest wzorem bezgranicznego 

zaufania Panu, poddania się z pokorą Jego woli, a także przyjęcia cierpienia. 

Renata Dulian 

ks. Wojciech Misztal, Listy Pawłowe jako przykład informowania o związkach 

międzyosobowych, tworzenia i rozwijania tych relacji, Kraków 2011 

Książka ta jest zbiorem refleksji opartych na audycjach radiowych, emitowanych na antenie 

Radia Plus w Kielcach, których celem była prezentacja duchowości chrześcijańskiej na podstawie 

Listów św. Pawła, w związku z ogłoszonym przez Benedykta XVI Rokiem św. Pawła. Listy 

św. Pawła są ciekawym świadectwem, pozwalającym zapoznać się z duchowością pierwszych 

chrześcijan. Ich celem jest pomoc ludziom w zjednoczeniu z Bogiem. To właśnie zagadnienie 

Boga, misterium Trójcy Świętej i sakramentów zajmuje w tym tekście najwięcej miejsca. Autor podejmuje również rozważania 

św. Pawła dotyczące problematyki życia społecznego, relacji małżeńskich, więzi rodzinnych, a także spotkań z niechrześcijanami. 

Renata Dulian 

studenci 

Wypłynęliśmy na suchego przestwór oceanu… . .............. 17 

Wspomnienia z pustelni studenckiej na Potrójnej ........... 18 

Rower zabieram ze sobą... ................................ 19 

Wspomnienie z praktyk we Francji ....................... 19 

Wileńskie abecadło Erasmusa ............................ 20 


Pocztówka z Erasmusa .................................. 22 

recenzje 23 

Redaktor prowadzący 

Monika Wiertek 

Opracowanie graficzne 

Marta Jaszczuk 

Fotografie na okładce 

Marek Pawełek, Kamil Syc, Monika Winiarska 

Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych 

oraz zastrzega sobie prawo do skrótów 

i redakcyjnego opracowania tekstów przyjętych do druku. 

Numer zamknięto 12 września 2011 roku. 

Nakład 500 egz. 

Wydawca 

Wydawnictwo Naukowe UPJPII w Krakowie 

Stanisław Hozjusz w świetle rozprawy ukazuje się jako ekumenista. 

Z luteranami i kalwinistami bowiem, wyznającymi 

Bóstwo Syna Bożego oraz istnienie trzech Osób jednego Boga, 

ramię w ramię walczy z przeczącymi tym prawdom antytrynitarzami. 

Z luteranami łączy Hozjusza nadto wiara w rzeczywistą 

obecność Chrystusa Pana w Eucharystii, której brak kalwinistom, 

wyznającym symbolizm. Nie szczędzi jednak, luteranom 

zwłaszcza, gorzkich wyrzutów, że, odrzucając tradycję, a opierając 

się tylko na Piśmie Świętym w osobistym rozumieniu 

każdego, otworzyli bramę racjonalizmowi antytrynitarzy. 

(z Recenzji ks. bp. prof. zw. dr. hab. Juliana Wojtkowskiego) 

Rozprawa z całą pewnością stanowi podjęcie bardzo ważnego tematu 

teologicznego, istotnego dla teologii w wielu jej obszarach 

badawczych. Doktorant dokonał imponującej pracy zebrania 

i przebadania bardzo bogatego materiału, a w analizie teologicznej 

niewątpliwie wykazał się umiejętnością teologicznego 

myślenia. O wartości pracy (…) świadczy jej interdyscyplinarny 

charakter. 

(z Recenzji o. dr. hab. Jarosława Kupczaka OP, prof. UPJPII) 

ks. Robert Samsel Teoria reformacji Stanisława Hozjusza na podstawie jego Cenzury 

Teoria reformacji Stanisława Hozjusza 

na podstawie jego Cenzury 

ks. Robert Samsel 

polecamy 

ks. Norbert Kokott 

Rola 

Ruchu Odnowy w Duchu Świętym 

w dynamizowaniu misji Kościoła 

ISBN 978-83-7438-272-4 

Anna Bąk Perswazyjna funkcja cytatów i aluzji przywołanych z Księgi Izajasza w 1 Kor 1, 18 – 3, 4

Vita Academica 4(64) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

Vita Academica 4(64) - Uniwersytet Papieski Jana PawÅa II