peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Powierzchnia zwarcia<br />
ki <strong>do</strong>pasowania 4-calowego wzorca <strong>do</strong> 14 punktów<br />
zwarciowych bocznych (kolor czerwony) oraz<br />
wszystkich 20 punktów referencyjnych (kolor niebieski)<br />
przy obustronnej regularności krzywej Spee<br />
(kolor zielony). Odpowiednimi kolorami wyznaczono<br />
linie trendu określające wzrost lub spadek<br />
wartości porównywanych parametrów przy aproksymacji<br />
wyników wielomianem pierwszego rzędu<br />
bliskim jedności.<br />
Dyskusja<br />
Pionowe odchylenie linii zgryzu od poziomej<br />
płaszczyzny zwarcia jest potocznie znane jako<br />
krzywa zwarcia Spee. Obustronnie ilustruje ją obwód<br />
walca o powierzchni stycznej <strong>do</strong> brzegów<br />
siecznych zębów przednich i guzków zwarciowych<br />
zębów bocznych oraz przedniej granicy kłykci stawowych<br />
żuchwy. Spee wyznaczał oś tego walca<br />
centrowaną prostopadle <strong>do</strong> płaszczyzny środkowo-<br />
-strzałkowej wzdłuż linii przecięcia z płaszczyzną<br />
po<strong>do</strong>czo<strong>do</strong>łową w odległości ok. 6,5-7 cm.<br />
Natomiast Monson zaproponował przestrzenne<br />
odniesienie tej samej krzywej zwarcia <strong>do</strong> sfery<br />
o środku lokalizowanym w miejscu anatomicznej<br />
gładzizny oddalonym o przeciętną wartość czterech<br />
cali od powierzchni okluzyjnych wszystkich<br />
zębów w łuku i wyrostków kłykciowych żuchwy.<br />
Oznaczało to, że zakrzywienie linii zwarcia można<br />
odwzorować strzałkowo w przybliżeniu <strong>do</strong> regularnej<br />
powierzchni walca i jednocześnie <strong>do</strong> powierzchni<br />
sferycznej w układzie przestrzennym. Z<br />
tego względu w prowadzonych badaniach wielu<br />
autorów opisuje kształt linii Spee w postaci matematycznego<br />
modelu obliczeniowego bazującego<br />
na morfometrycznych pomiarach modeli diagnostycznych<br />
łuków zębowych żuchwy (15, 16, 17,<br />
18, 19, 20, 21).<br />
W postępowaniu klinicznym <strong>do</strong>tyczy to głębokości<br />
krzywej Spee mierzonej względem płaszczyzny<br />
zwarcia wzdłuż jej promienia w odniesieniu <strong>do</strong> długości<br />
obwodu łuku zębowego (16). W regulacji warunków<br />
zgryzowych wymagających spłycenia linii<br />
zwarcia stosuję się zasadę zweryfikowaną na podstawie<br />
pomiarów i obliczeń przez Baldridge’a (17)<br />
a następnie przez Garcia’ę (18), że <strong>do</strong> obustronnego<br />
wyrównania każdego milimetra krzywej Spee<br />
potrzeba <strong>do</strong>datkowo ok. 1 mm obwodu po lewej i<br />
prawej stronie łuku.<br />
Można to uzasadnić czynnościową współzależnością<br />
występującą w geometrii zwarcia naturalnego<br />
opisaną na wykresie liniami trendu wyznaczonych<br />
parametrów. Każde spłycenie krzywej zwarcia<br />
po obu stronach łuku związane z wydłużeniem<br />
jej promienia w projekcji strzałkowej, prowadzi <strong>do</strong><br />
przemieszczenia linii Spee przy możliwie optymalnym<br />
<strong>do</strong>pasowaniu <strong>do</strong> powierzchni sferycznej o stałym<br />
promieniu dla danego przypadku, czego konsekwencją<br />
jest odpowiednie zwiększenie obwodu<br />
łuku zębowego.<br />
Opracowane metody wyznaczania parametrów<br />
geometrii powierzchni zwarcia można odnieść w<br />
sposób uproszczony <strong>do</strong> założeń modeli matematycznych<br />
dwóch kształtów linii Spee: w formie<br />
zwisającego łańcucha i łuku Bonwilla-Hawleya<br />
(19). Krzywa łańcuchowa jest gładką krzywą ciągłą<br />
zbliżoną <strong>do</strong> przestrzennego odwzorowania układu<br />
20 punktów zwarciowych w trzech sekwencjach<br />
aproksymowanych wygenerowaną sferą w oprogramowaniu<br />
MonsOpt 1.0. Natomiast kształt łuku<br />
Bonwilla-Hawleya podzielono w obliczeniach<br />
na trzy odcinki. Opisują go dwa prostoliniowe odcinki<br />
boczne między drugim zębem trzonowym a<br />
kłem oraz zakrzywiony odcinek przedni w obrębie<br />
siekaczy. Odpowiadają one założeniom aksonometrycznego<br />
rozmieszczenia 7 punktów zwarciowych<br />
w projekcji strzałkowej prawej i lewej uzupełnionych<br />
o 6 punktową sekwencję w strefie siekaczy<br />
odwzorowaną w projekcji horyzontalnej programu<br />
SpeeCur 2.0.<br />
Należy zaznaczyć, że parametry kształtu powierzchni<br />
zwarcia wyznaczone metodą fotogrametrii<br />
bliskozakresowej w dwóch projekcjach nawiązują<br />
<strong>do</strong> postępowania pomiarowo-obliczeniowego<br />
zastosowanego przez Hitchcocka (15) oraz<br />
Ferrario i wsp. (20) w matematycznym zdefiniowaniu<br />
krzywej Spee. Natomiast procedura przestrzennego<br />
odwzorowania rzeczywistego układu<br />
punktów zwarciowych w Systemie Digitalizacji 3D<br />
MicroScribe TM G2X względem powierzchni sferycznej,<br />
odpowiada współrzędnościowej metodzie<br />
zastosowanej przez Brauna i wsp. (16) oraz Ito i<br />
wsp. {21) w określeniu związku kształtu krzywej<br />
Spee i krzywej transwersalnej z zaburzeniami czynnościowymi<br />
narządu żucia.<br />
Reasumując można stwierdzić, że wykorzysta-<br />
PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2007, LVII, 5 337
Change language