peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Dysfunkcje u.r.n.ż.<br />
celem była ocena symptomów TMD, bólu głowy<br />
oraz diagnoza zaburzeń skroniowo-żuchwowych.<br />
Badanie przeprowadzono wśród dziewczynek<br />
w wieku 11-15 lat z wadami zgryzu II<br />
klasy, które poddano leczeniu orto<strong>do</strong>ntycznemu<br />
i porównano z dziewczynkami z tą samą<br />
wadą zgryzu, u których nie przeprowadzono<br />
leczenia orto<strong>do</strong>ntycznego, a także z grupą z<br />
prawidłową okluzją. Oceniono zdrowie ogólne,<br />
częstość i lokalizację występowania symptomów<br />
TMD i bólu głowy na podstawie wywiadu<br />
i kwestionariuszy w 3 grupach. Oceny<br />
<strong>do</strong>konano na początku badania i 2 lata później.<br />
Pacjentki samodzielnie określiły ciężkość objawów<br />
w skali od 0 <strong>do</strong> 4 (0– brak lub minimalny<br />
dyskomfort, 1-niewielki dyskomfort, 2–<br />
umiarkowany dyskomfort, 3-duży dyskomfort,<br />
4– bardzo duży dyskomfort). U pacjentek z<br />
umiarkowanym, dużym i bardzo dużym nasileniem<br />
objawów postawiono diagnozę według<br />
klasyfikacji zaproponowanej przez Dworkina:<br />
zaburzenia mięśniowe, przemieszczenia krążka<br />
stawowego oraz zmiany degeneracyjne (arthralgia,<br />
arthritis, arthrosis). Dwóch specjalistów<br />
z dziedziny gnatofizjologii określiło potrzebę<br />
podjęcia leczenia u pacjentów za pomocą szyn<br />
zgryzowych przed rozpoczęciem badań. Grupę<br />
pacjentów orto<strong>do</strong>ntycznych wybrano z listy pacjentów<br />
oczekujących na leczenie orto<strong>do</strong>ntyczne.<br />
Leczenie orto<strong>do</strong>ntyczne miało na celu przywrócenie<br />
harmonii w relacji szczęk we wszystkich<br />
płaszczyznach oraz wyeliminowanie stłoczeń<br />
i przerw międzyzębowych. Wszystkie<br />
dziewczynki były leczone aparatami stałymi<br />
„headgear” i „class 2 elastics” z ekstrakcjami<br />
2 lub 4 zębów przedtrzonowych (54%) lub bez<br />
ekstrakcji (46%). Autorzy zaobserwowali indywidualne<br />
zależności we wszystkich 3 grupach.<br />
W żadnej z grup nie występowały przypadki<br />
ogólnych chorób stawów i mięśni. W grupie<br />
orto<strong>do</strong>ntycznej 14% pacjentów przyjmowało<br />
leki przeciwbólowe z powodu bólu głowy lub<br />
<strong>do</strong>legliwości w okolicy ustno– twarzowej. Dwa<br />
lata później liczba ich zmniejszyła się <strong>do</strong> 11%.<br />
Oceniono występowanie bólu głowy, przeskakiwania<br />
krążka stawowego, bólu okolicy stawu<br />
skroniowo-żuchwowego i mięśni żucia w<br />
spoczynku, podczas szerokiego otwarcia ust i<br />
podczas żucia oraz uczucie zmęczenia mięśni<br />
żucia. W grupie leczonej orto<strong>do</strong>ntycznie zanotowano<br />
nieznaczny spadek objawów dźwiękowych.<br />
W pozostałych grupach były mniejsze<br />
różnice. W ciągu 2 lat obserwacji występowanie<br />
symptomów (m.in zaciskanie zębów) w<br />
grupie orto<strong>do</strong>ntycznej zmniejszyło się, w porównaniu<br />
z pierwszym badaniem, podczas gdy<br />
w pozostałych grupach zanotowano wzrost.<br />
Leczenie orto<strong>do</strong>ntyczne nie zwiększyło ryzyka<br />
występowania TMD. Wręcz przeciwnie, u<br />
danej grupy pacjentów z wadą II klasy z objawami<br />
TMD pochodzenia mięśniowego, zaobserwowano<br />
korzyści wynikające z podjętego<br />
leczenia. Potrzebę podjęcia leczenia za pomocą<br />
szyn stwierdzono wśród 21 pacjentów przy<br />
pierwszym badaniu, zaś 2 lata później tylko 4<br />
pacjentów oceniało dyskomfort jako umiarkowany<br />
<strong>do</strong> bardzo ciężki. U tych pacjentów podjęto<br />
leczenie stomatognatyczne po zakończeniu<br />
badań (39, 40).<br />
W kolejnej pracy Henrikson i wsp. (16) rozszerzyli<br />
swoje badania. W grupie orto<strong>do</strong>ntycznej<br />
przeprowadzono badanie w trakcie aktywnej<br />
fazy leczenia i rok po zakończeniu leczenia.<br />
Autorzy zaobserwowali mniejsze występowanie<br />
objawów mięśniowych TMD w grupie orto<strong>do</strong>ntycznej<br />
po leczeniu. Ponadto zmniejszyły<br />
się funkcjonalne przeszkody zwarciowe w wyżej<br />
wymienionej grupie (po stronie pracującej<br />
i niepracującej, przeszkody w ruchu <strong>do</strong>przednim).<br />
Autorzy we wnioskach zaznaczyli także,<br />
że typ okluzji również jest czynnikiem odpowiedzialnym<br />
za rozwój dysfunkcji żuchwy, chociaż<br />
wpływ ten jest trudny <strong>do</strong> zbadania i przewidzenia.<br />
Pacjenci z II klasą okluzji i obecnymi<br />
objawami TMD o pochodzeniu mięśniowym w<br />
2-letniej obserwacji czerpali korzyści z leczenia<br />
orto<strong>do</strong>ntycznego. Z powodów etycznych i<br />
praktycznych nie była możliwa ran<strong>do</strong>mizacja<br />
PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2013, LXIII, 1 55
Change language