11.09.2014 Views

pełna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna

pełna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna

pełna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Dysfunkcje u.r.n.ż.<br />

skroniowo-żuchwowych, wrażliwości mięśni,<br />

bólów w trakcie ruchów żuchwy oraz parafunkcji<br />

zwarciowych. Według powyższych autorów<br />

<strong>do</strong> TMD w największej mierze przyczyniają<br />

się: nagryz poziomy, zgryz otwarty, mała liczba<br />

kontaktów zwarciowych, stłoczenia i zaburzenia<br />

poślizgu żuchwy z pozycji <strong>do</strong>tylnej <strong>do</strong><br />

centralnej oraz przeszkody zgryzowe po stronie<br />

balansującej.<br />

Liczne prace wykazują związek między zgryzem<br />

krzyżowym bocznym a występowaniem<br />

TMD. Lambourne i wsp. (9) zbadali wpływ<br />

czynników okluzji na występowanie bólu głowy<br />

u dzieci i <strong>do</strong>rosłych, u których brak innych<br />

objawów TMD. Stwierdzili, że zgryz krzyżowy<br />

boczny oraz zgryz głęboki powyżej 5 mm<br />

jest związany z istotnym wzrostem ryzyka bólu<br />

głowy u dzieci i <strong>do</strong>rosłych.<br />

Sonnensen i wsp. (10) zbadali występowanie<br />

wśród dzieci wad zgryzu: wad przednio-tylnych,<br />

wad względem płaszczyzny strzałkowej, płaszczyzny<br />

frankfurckiej. Badanie <strong>do</strong>starczyło informacji<br />

na temat związku między wadami zgryzu<br />

a objawami i symptomami TMD wśród dzieci<br />

zakwalifikowanych <strong>do</strong> leczenia orto<strong>do</strong>ntycznego.<br />

Badanie obejmowało 104 dzieci w wieku<br />

7-13 lat. Najczęściej występowały wady II<br />

klasy Angla (72%), najbardziej powszechnymi<br />

objawami były bóle głowy (27%) i parafunkcje<br />

zwarciowe, stwierdzone przez rodziców (22%).<br />

Najczęściej występującymi objawami zaburzeń<br />

czynnościowych układu ruchowego narządu żucia<br />

były: tkliwość przedniej części mięśnia skroniowego<br />

(39%), potylicznego, czworobocznego<br />

(39%) oraz mięśnia żwacza głębokiego i powierzchownego<br />

(34-39%). Symptomy i objawy<br />

TMD były najczęściej związane z wadami II<br />

klasy, zwiększonym nagryzem poziomym, zgryzem<br />

otwartym, przemieszczeniem linii pośrodkowej<br />

oraz zgryzem krzyżowym jednostronnym<br />

i zaburzeniami rozwojowymi zębów. Bóle<br />

głowy (kilka razy w tygodniu) występowały u<br />

dzieci z wadą zgryzu II klasy oraz jednostronnym<br />

zgryzem krzyżowym. Tkliwość mięśni szyi<br />

była najczęściej związana z wadami z dużym nagryzem<br />

poziomym, zaś tkliwość mięśni barków<br />

ze zgryzem otwartym. Analiza wykazała, że u<br />

dzieci z ciężkimi wadami zgryzu istnieje duże<br />

ryzyko rozwoju TMD. Do po<strong>do</strong>bnych wniosków<br />

<strong>do</strong>szli Thilander i wsp.(11) oraz Vanderas<br />

i Papagiannoulis (12). Autorzy Ci <strong>do</strong>wiedli, że<br />

TMD znacząco wiążą się ze zgryzem krzyżowym<br />

bocznym, zgryzem otwartym przednim i<br />

wadami klasy III Angla oraz znacznym nagryzem<br />

poziomym. Te wady powinny być leczone<br />

we wczesnym wieku. Pozostawiona nieleczona<br />

czynnościowa wada zgryzu (na przykład<br />

boczne przemieszczenie żuchwy) z czasem może<br />

się przekształcić w wadę szkieletową (13).<br />

Egermark i wsp. (14) odnotowali częstsze występowanie<br />

objawów akustycznych u dzieci z<br />

wadą poprzeczną. Przebadano 320 pacjentów<br />

w wieku 7, 11 i 15 lat z wadą zgryzu (leczonych<br />

i nieleczonych orto<strong>do</strong>ntycznie) oraz prawidłowym<br />

zgryzem. Obserwacje 20-letnie pozwoliły<br />

wysunąć wnioski, że u pacjentów z wadą poprzeczną,<br />

statystycznie częściej występują objawy<br />

akustyczne (w grupie z wadą u 24% osób i u<br />

7% osób z prawidłowym zgryzem), przy czym<br />

częstość występowania dysfunkcji narządu żucia<br />

w porównywanych grupach nie różniła się<br />

istotnie. Gesch i wsp. (15) stwierdzili, że jedyną<br />

wadą zgryzu, która ma związek z częstszym niż<br />

w grupie kontrolnej występowaniem objawów<br />

dysfunkcji narządu żucia jest zgryz otwarty częściowy<br />

boczny.<br />

Stwierdzenie wpływu nieprawidłowości<br />

morfologicznych w obrębie części twarzowej<br />

czaszki w postaci wad zgryzu, na powstawanie<br />

objawów dysfunkcji w obrębie u.r.n.ż., skłania<br />

również <strong>do</strong> rozważenia po pierwsze: znaczenia<br />

korekty tych nieprawidłowości postępowaniem<br />

orto<strong>do</strong>ntycznym w leczeniu dysfunkcji,<br />

a po drugie rozważenia ewentualnego wpływu<br />

zmian zgryzu i zwarcia zębów podczas leczenia<br />

orto<strong>do</strong>ntycznego na powstanie z kolei objawów<br />

zaburzeń czynnościowych.<br />

PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2013, LXIII, 1 51

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!