Strategia Rozwoju Gminy Starachowice na lata 2011-2020 Projekt v ...

trwałą zdolność regionu do dostosowywania się do zmieniającego się otoczenia. W regionach uczących się
dokonuje się międzypokoleniowy przekaz wiedzy, doświadczeń i umiejętności, obecne są integralnie
przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.
- wykształcenie procesów uczenia zbiorowego, które może odbywać się nieskrępowanie, gdy istnieją różnie
sposoby komunikowania się jednostek i organizacji oraz istnieje wiele sposobów i możliwości pozyskiwania
informacji i wymiany doświadczeń.
- intensywność układów sieciowych w regionie, wielość sieci, ich przenikliwość, korzystanie przez nie z
zasobów regionu
Jednym z kluczowych celów miasta uczącego się jest osiągnięcie wysokiej jakość miejsc pracy. Stają się
one bowiem źródłem dużej ilości miejsc pracy i produktywności oraz tworzą wartość dodaną i wyższą
jakość życia. Wizją rozwoju miasta uczącego powinno być przekształcenia kapitału ekonomicznego,
ludzkiego, organizacyjnego, społecznego i kulturowego w zintegrowany kapitał przedsiębiorczy
społeczności i gospodarki miasta oparty na wiedzy i przekładający się finalnie na wzrost konkurencyjności i
atrakcyjności miasta. Aby to osiągnąć należy konsekwentnie skupiać się na inwestowaniu w strategiczne
kierunku dla rozwoju miasta uczącego się:
- edukacja i szkolenia
- badania i rozwój
- wymiana informacji i współpraca
- środowiska i działalności kulturalne
Na pierwszym etapie budowania miasta uczącego się bardzo istotne jest zapewnienie pewnej „bazy do
dalszego rozwoju” tj:
- drożności informacyjnej wewnątrz gminy oraz w relacjach z otoczeniem
- wzrostu kontaktów międzyludzkich, międzypokoleniowych i międzyorganizacyjnych wewnątrz miasta i na
zewnątrz
- przekazu i zapamiętywania wiedzy, doświadczanie i kompetencji regionu
Zasady budowania miasta uczącego się:
- Zasada rozwijania efektywnego, indywidualnego uczenia przez całe życia na podstawie podaży wysokiej
jakości usług edukacyjnych w mieście.
- Zasada realizacji pełnych korzyści indywidualnego uczenia się dzięki umiejętnej koordynacji podaży i
popytu w zakresie kapitału ludzkiego o wysokich kompetencjach.
- Zasada wykorzystania interaktywnych sieci współpracy wewnątrz miasta i z jego globalnym otoczeniem.
- Zasada systematycznego rozpoznawania i oceny zasobów miasta stanowiących barierę jego rozwoju
gospodarczego lub mogących okazać się użytecznymi dla rozwijania strategii innowacyjnych
- Zasada pozytywnej reakcji na pojawiające się nowe warunki gospodarcze i społecznie i „oduczanie”
mieszkańców zachowań rutynowych
- Zasada koordynacji projektów strategicznych w mieście oraz posługiwanie się skutecznymi procedurami
koordynacji decyzji i działań władz publicznych różnych poziomów
- Zasada strategicznego wzmacniania różnych form kapitału społecznego w mieście jako podstawy
organizacyjnego uczenia się i innowacji
50