Maszyny technologiczne konwencjonalne - Wrzuta.pl

uch główny – narzędzie
ruch posuwowy – przedmiot
3. Zastosowanie strugania oraz noŜe strugarskie:
Na strugarkach wzdłuŜnych i poprzecznych obrabia się zewnętrzna powierzchnie przedmiotównajczęściej
płaszczyzny lub powierzchnie ograniczone płaszczyznami. Narzędziami uŜywanymi do obróbki
na tych obrabiarkach są noŜe strugarskie zwykle odgięte do tyłu. Mogą być one róŜnych rodzajów. Do
zgrubnej obróbki stosowane są zdzieraki proste (b) lub zdzieraki wygięte (a). Obróbkę dokładną moŜna
przeprowadzić gładzikami spiczastymi (c) lub wykańczakami prostoliniowymi (d). Do strugania rowków
oraz przecinania przeznaczone są przecinaki (e).
Geometria ostrzy noŜy strugarskich jest analogiczna do geometrii noŜy tokarskich poznanych na
poprzednim ćwiczeniu. Na dłutownicach obrabia się prostokreślne powierzchnie wewnętrzne i zewnętrzne,
nieobrotowe i obrotowe.
NoŜe strugarskie i dłutownicze wykonuje się najczęściej ze stali szybkotnącej.
4. Zamocowywanie przedmiotów obrabianych na strugarkach:
Na strugarkach wzdłuŜnych, przedmioty mocuje się zwykle bezpośrednio na stole. Na strugarkach
poprzecznych przedmioty obrabiane mogą być mocowane równieŜ przy pomocy śrub i docisków
bezpośrednio na górnej lub bocznej powierzchni stołu. Bardzo często do zamocowania stosuje się tutaj takŜe
imadła maszynowe. Przy obróbce przedmiotów obrotowych bywają często uŜywane uchwyty
samocentrujące.
1.Charakterystyka obróbki ściernej
Obróbka ścierna jest rodzajem obróbki skrawaniem, w której usuwanie zbędnego materiału odbywa się
za pomocą narzędzi ściernych lub luźnych ziaren. Liczna ziarna o nieoznaczonej geometrii mają nieregularne
kształty, wiele krawędzi i wierzchołków. Orientacja ziaren względem głównych kształtów kinematycznych w
chwili zetknięcia z materiałem ma charakter losowy.
Podczas obróbki ściernej poza wiórowym usuwaniem naddatku występują takŜe spręŜyste i plastyczne
odkształcenia materiału. Grubość warstwy usuwanej przez ostrze jest bardzo mała i wynosi kilka µm.
2. Fazy działania ziarna ściernego na przykładzie szlifowania:
2.1. Ziarno ścierne uderza pod małym kątem η w materiał obrabiany z prędkością v w i pojawia się
odkształcenie spręŜyste oraz tarcie między ziarnem a materiałem. Odkształcenie to zaleŜy od
właściwości materiału i parametrów obróbki.
2.2. Ostrze wgłębia się w materiał, rośnie wzajemny nacisk i powoduje trwałe odkształcenie plastyczne
materiału szlifowanego, towarzyszy temu tarcie wewnętrzne. Materiał zaczyna się nawarstwiać i
wypływać na boki wykonanego rowka i przed ostrze.
2.3. Zaczyna się w momencie osiągnięcia przez ostrze progowej głębokości h µ . Kiedy osiągnie tą wielkość
zaczyna się właściwe tworzenie wióra. Wartość tej głębokości zaleŜy od rodzaju i właściwości