Makroekonomia FiR ZIF - Wrzuta.pl
Makroekonomia FiR ZIF - Wrzuta.pl
Makroekonomia FiR ZIF - Wrzuta.pl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 1<br />
MAKROEKONOMIA<br />
Dr hab. Maria Piotrowska<br />
Literatura: David Begg „<strong>Makroekonomia</strong>”<br />
Cele makroekonomiczne:<br />
1. Wzrost gospodarczy<br />
2. Niskie bezrobocie, pełne zatrudnienie (ci którzy chcą znajdą pracę)<br />
3. Niska i stabilna inflacja (2-3% - Europa; 2,5% - Polska)<br />
4. Równowaga z bilansie płatniczym (import + eksport)<br />
Rząd + bank centralny – prowadzą politykę makroekonomiczną<br />
Polityka makroekonomiczna<br />
a) Budżetowa (fiskalna) – wydatki i przychody; rząd ją prowadzi<br />
b) Monetarna (pieniężna) – bank centralny za nią odpowiada<br />
c) Kursu walutowego – NBP<br />
Mierniki makroekonomiczne<br />
1. PKB – miernik produkcji krajowej<br />
2. Miernik inflacji – wskaźnik cen konsumpcyjnych<br />
3. Stopa bezrobocia<br />
14. 02. 2008<br />
Produkt Krajowy Brutto<br />
PKB – produkcja krajowa brutto – bieżąca wartośd rynkowa wszystkich finalnych dóbr i usług<br />
wytworzonych w danym okresie (roku najczęściej, lub kwartale) na terytorium danego kraju.<br />
Ad.1.<br />
1. Finalne dobra i usługi<br />
2. Wartośd rynkowa<br />
3. Bieżąca wartośd<br />
4. Na terytorium danego kraju<br />
Dobra można podzielid na finalne i pośrednie<br />
finalne – gotowe do wykorzystania, nie podlegają dalszemu przetworzeniu (dobra konsumpcyjne i<br />
narzędzia)<br />
pośrednie – podlegają przetworzeniu (półfabrykaty, surowce, materiały)<br />
np. węgiel – w gospodarstwie domowym lub przeznaczony na eksport jest dobrem finalnym<br />
Do PKB wliczana jest wartośd wszystkich dóbr i usług wytworzonych w danym roku, ale wliczana jest<br />
tylko raz. Wartośd finalnych dóbr i usług wliczana jest bezpośrednio do PKB. Natomiast wartośd dóbr i<br />
usług pośrednich również wliczana jest do PKB, ale w sposób pośredni, jako element kosztów<br />
wytworzenia danego dobra finalnego.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 2<br />
Ad.2.<br />
Cena rynkowa = wartośd rynkowa<br />
Nominalny PKB – liczony jest w bieżących cenach rynkowych; nie jest dobrym miernikiem<br />
zmian produkcji w czasie (czyli wzrostu gospodarczego) bo jego wzrost może odzwierciedlad:<br />
a) Spadek fizycznego rozmiaru produkcji krajowej przy bardzo dużym wzroście cen (inflacja)<br />
b) Wzrost fizycznego rozmiaru produkcji oraz cen<br />
c) Wzrost tylko cen<br />
d) Wzrost tylko rozmiaru fizycznego produkcji<br />
Realny PKB – liczony w stałych cenach rynkowych<br />
Uproszczony schemat liczenia realnego PKB w danym roku:<br />
Realny PKB =<br />
ceny rynkowe w<br />
roku bazowym, tzn.<br />
ceny stałe<br />
x<br />
rozmiar fizyczny<br />
(w jednostkach naturalnych)<br />
produkcji krajowej w danym<br />
roku<br />
Przykład:<br />
1996<br />
1997<br />
1998<br />
1999<br />
2000<br />
Wybór roku bazowego – ceny w roku bazowym są cenami stałymi do obliczania realnego PKB w<br />
każdym roku.<br />
Jeżeli realny PKB rośnie wzrost gospodarczy<br />
Realny PKB jest właściwym miernikiem wzrostu gospodarczego, jego wzrost pokazuje wyłącznie<br />
powiększenie fizycznego rozmiaru produkcji. Na realny PKB nie ma wpływu wzrost cen bieżących<br />
(inflacja)<br />
W gazetach jeżeli piszą o PKB to mają na myśli realny PKB<br />
Jeżeli podają wzrost gospodarczy to rokiem bazowym jest rok poprzedni.<br />
Ad.3.<br />
bieżąca produkcja<br />
Na rynku kupowane i sprzedawane są dobra, które spełniają 2 kryteria (są finalne i mają cenę<br />
rynkową), ale nie są wliczane do PKB w danym roku, bo zostały wyprodukowane w latach<br />
wcześniejszych.<br />
Renty, emerytury, zasiłki nie są wynagrodzeniem za bieżącą pracę, więc nie są wliczane do PKB.<br />
Ad.4.<br />
Tylko przedsiębiorstwa działające na terytorium Polski, i nie ma znaczenia kto jest właścicielem<br />
kapitału
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 3<br />
PNB produkt narodowy brutto (ang. GNP Gross national product)<br />
PKB - i firm zagranicznych + firm danego kraju = PNB<br />
GDP<br />
Dochody cudzoziemców<br />
uzyskane w danym kraju<br />
i wysłane za granicę<br />
gross domestic product<br />
gross national product<br />
PNB - bieżąca wartośd rynkowa wszystkich finalnych dóbr i usług wytworzonych w danym okresie<br />
(roku najczęściej, lub kwartale) przez obywateli danego kraju.<br />
LICZENIE PKB – 3 metody<br />
Dochody obywateli i<br />
uzyskane za granicą i<br />
wysłane do kraju<br />
GNP<br />
21.02.2008<br />
Metoda strumienia Metoda strumienia PKB jako suma wartości dodanej<br />
produktu<br />
dochodów i kosztów<br />
Metoda strumienia produktu<br />
Oparta jest na odpowiedzi na pytania kto i ile wydał na zakup produkcji krajowej. W tej metodzie<br />
PKB jest sumą wydatków 4 podmiotów gospodarczych kupujących produkcję krajową<br />
Kto?<br />
1. Konsumenci – gospodarstwa domowe Wydatki konsumpcyjne = C<br />
2. Przedsiębiorstwa Wydatki prywatne, inwestycje = I<br />
Ile?<br />
3. Rząd - paostwo Wydatki rządowe = G<br />
4. Zagranica Eksport dóbr i usług = Ex<br />
Do I zalicza się:<br />
Maszyny, urządzenia<br />
<br />
<br />
UWAGA!<br />
Nowo wybudowane budynki przemysłowe i mieszkalne<br />
Przyrost zapasów (m.in. to co nie zostało sprzedane)<br />
Do PKB nie wlicza się zakup papierów wartościowych, czyli inwestycje finansowe. Tylko inwestycje<br />
rzeczowe.<br />
Wydatki rządowe obejmują:<br />
a) Finansowanie sfery budżetowej – wydatki bieżące<br />
Administracja<br />
Służba zdrowia 1. Wynagrodzenia za usługę<br />
Oświata 2. Wyposażenie - sprzęt<br />
Wojsko, policja, straże
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 4<br />
Sądownictwo<br />
b) Inwestycje publiczne w infrastrukturę (drogi, media, melioracje, oczyszczalnie, obiekty<br />
użyteczności publicznej – szkoły, teatry, stadiony)<br />
Wydatki budżetowe > wydatki rządowe<br />
a) Finansowanie sfery budżetowej wydatki<br />
b) Inwestycje publiczne rządowe<br />
c) Świadczenia socjalne (głównie dopłaty do ZUS,<br />
też zasiłki, renty, emerytury)<br />
są w budżecie, ale nie ma ich w PKB<br />
d) Obsługa długu publicznego (obligacje)<br />
PKB = C + I + G + Ex – import<br />
najwięcej wydajemy na C, potem na G<br />
Metoda strumienia dochodów i kosztów<br />
Oparta jest na odpowiedzi na pytania kto i ile zarobił w trakcie tworzenia produkcji krajowej w danym<br />
roku (praca, kapitał, ziemia)<br />
DOCHODY brutto<br />
(z podatkami<br />
dochodowymi<br />
PIT i CIT<br />
KOSZTY<br />
Ile?<br />
Kto?<br />
1. Wynagrodzenia brutto Pracownicy<br />
2. Czynsz, dzierżawa Właściciele nieruchomości<br />
3.<br />
4.<br />
Zyski firm (tych, które<br />
rozliczają się CIT-em<br />
Dochody sektora<br />
finansowego<br />
5. Dochody osób<br />
6.<br />
Podatki pośrednie – VAT,<br />
akcyza, cło<br />
7. Amortyzacja<br />
Właściciele firm płacących<br />
CIT<br />
Właściciele kapitału<br />
zainwestowanego w<br />
sektorze finansowym (banki,<br />
kasy, biura maklerskie)<br />
Osoby pracujące na własny<br />
rachunek – rolnicy,<br />
właściciele małych firm o<br />
własności jednoosobowej,<br />
rzemieślnicy, wolne zawody<br />
8. Niedokładnośd statystyczna (bo czarna strefa)<br />
Komentarz:<br />
Suma dochodów 1-5 tworzy dochód narodowy<br />
Dochód narodowy to suma dochodów właścicieli czynników produkcji (kapitału, ziemi, pracy)<br />
Amortyzacja – koszt zużycia urządzeo i maszyn<br />
PNB = PKB - podatki pośrednie – amortyzacja (PKB liczony 1. lub 3. metodą, bo w 2. nie ma<br />
uwzględnionych dochodów tych pracujących na czarno, bo nie wiemy jakie mają dochody, wiemy za<br />
to ile wydają).<br />
Tak się liczy PNB, a nie tylko sumuje 5 czynników dochodów, bo niedokładnośd trzeba uwzględnid.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 5<br />
PKB jako suma wartości dodanej<br />
Wartośd dodana – przyrost wartości na każdym etapie produkcji<br />
Wartośd dodana<br />
wartośd, po jakiej<br />
= przedsiębiorstwo -<br />
sprzedaje swoje wyroby<br />
wydatki na<br />
półfabrykaty,<br />
surowce, materiały<br />
28.02.2008<br />
Inflacja<br />
INFLACJA – wzrost ogólnego poziomu cen<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Nie opłaca się oszczędzad<br />
Spada siła nabywcza pieniądza<br />
Inwestorzy nie są w stanie przewidzied kosztów<br />
Kredyty są drogie<br />
P t – ogólny poziom cen w czasie t<br />
Stopa inflacji – stopa wzrostu ogólnego poziomu cen<br />
1) Stopa inflacji jest dodatnia i rośnie z okresu na okres – tzn. ceny rosną coraz szybciej – wzrost<br />
inflacji<br />
2) Stopa inflacji jest dodatnia i spada z okresu na okres – tzn. ceny rosną coraz wolniej –<br />
DEZINFLACJA – spadek inflacji<br />
3) Stopa inflacji jest ujemna – tzn. ceny spadają – DEFLACJA<br />
Metoda walki z inflacją: podnoszenie cen<br />
Stopy procentowe rosną ludzie mniej kupują (bo kredyty drogie)<br />
Deflacja wzrost bezrobocia, bo spadek cen, czyli przedsiębiorstwa upadają<br />
Wskaźnik cen konsumpcyjnych – 1. Miernik inflacji<br />
Najpopularniejszym miernikiem inflacji jest wskaźnik cen konsumpcyjnych w danym okresie (t)<br />
CPI – consumer price index<br />
W koszyku znajduje się głównie żywnośd.<br />
Miesięczna inflacja<br />
W krajach, w których jest wysoka inflacja (np. w Polsce w ’90) liczona jest inflacja miesięczna.<br />
Aktualnie w Polsce od kilku lat z powodu niskiej inflacji liczy się tylko roczną inflację.<br />
Stopa inflacji = wskaźnik – 100%<br />
Latem często występuje miesięczna deflacja, bo tanieją warzywa i owoce.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 6<br />
Średnioroczna inflacja w danym roku to średnia arytmetyczna z 12 liczb:<br />
1.<br />
2.<br />
…<br />
12.<br />
Deflator PKB – 2. Miernik inflacji<br />
nie ma tu importowanych dóbr i usług<br />
Deflator PKB mierzy inflację, czyli wzrost cen od roku bazowego do roku danego.<br />
Przykład<br />
Danym rokiem jest 2007, a bazowym – 2000<br />
nominalny PKB w 2007<br />
realny PKB w 2007 w cenach stałych, tzn. ceny z roku 2000<br />
Inflacja bazowa<br />
Inflacja bazowa – inflacja na którą NBP ma wpływ (czyli do liczenia tej inflacji nie wlicza się paliw,<br />
dóbr importowanych np.)<br />
Inflacja rośnie gdy drożeje ropa czy dobra importowane i NBP nie ma na to wpływu. Tak samo na<br />
wahania kursów walut.<br />
Ceny urzędowe – np. ceny energii<br />
Bezrobocie<br />
Miarą bezrobocia jest stopa bezrobocia w danym okresie<br />
Liczba aktywnych zawodowo = siła robocza<br />
zatrudnieni + bezrobotni aktywnie poszukujący pracy<br />
liczba osób w wieku produkcyjnym (60 lub 65) > siła robocza<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług<br />
6.03.2008
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 7<br />
Zagregowana podaż dóbr i usług = zagregowany popyt na dobra i usługi<br />
(czyli zsumowana produkcja (czyli zsumowane zapotrzebowanie<br />
dóbr i usług dostarczona<br />
wszystkich podmiotów gosp.)<br />
na rynek sprzedaży)<br />
Symbol Y – znaczenia:<br />
(aggregated sup<strong>pl</strong>y)<br />
AS = AD (aggregated demand)<br />
1. Wytworzona produkcja krajowa<br />
2. Zagregowana podaż<br />
Jeżeli pominiemy amortyzację i podatki pośrednie to Y jest dochodem zarobionym przez<br />
wytwarzanie produkcji krajowej<br />
Gospodarstwo<br />
domowe<br />
Y d<br />
S<br />
I<br />
Rynek<br />
finansowy<br />
T<br />
TR<br />
Y<br />
rząd<br />
G<br />
C<br />
Imp<br />
Ex<br />
Zagranica<br />
przedsiębiorstwa<br />
produkcja<br />
dóbr i usług<br />
Y – produkcja dóbr i usług – dochód<br />
C – konsumpcja<br />
S – oszczędności<br />
T – podatki dochodowe<br />
TR – transfery budżetowe dla gospodarstw domowych (obejmują: zasiłki, zapomogi, stypendia)<br />
G – wydatki rządowe<br />
Y – T + TR = Y d<br />
Y d = C + S<br />
C + G + Ex + I – Imp = AD<br />
W sytuacji równowagi przedsiębiorstwa mogą cała produkcję dostarczoną na rynek sprzedad, a<br />
wszystkie podmioty gospodarcze mogą zrealizowad zamierzone przez siebie zakupy dóbr i usług.<br />
3 sektory rynku<br />
Na rynku dóbr i usług występują 3 sektory:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 8<br />
Sektor<br />
prywatny<br />
Sektor<br />
publiczny<br />
s. wymiany z<br />
zagranicą<br />
Konsumenci i<br />
przedsiębiorcy<br />
rząd<br />
zagranica<br />
Warunki równowag cząstkowych w każdym sektorze<br />
S = I T = TR + G Imp = Ex<br />
(nasze oszczędności<br />
(głównie dotacje z UE,<br />
starczają na inwestycje ale też prywatyzacje<br />
firm)<br />
i obligacje)<br />
Eksportowi szkodzi silna złotówka, bo wtedy jest słabe euro, bo jest go dużo w Polsce (bo dotacje UE,<br />
inwestycje unijne).<br />
Występowanie równowagi na rynku dóbr i usług nie oznacza automatycznie, że jest dobra sytuacja na<br />
rynku, bo równocześnie może wystąpid:<br />
1) Przy wysokim poziomie produkcji i pełnym zatrudnieniu – taka równowaga jest celem<br />
makroekonomicznym,<br />
2) Przy niskim poziomie produkcji i wysokim bezrobociu, tzn. w okresie recesji – taka<br />
równowaga może się okazad pułapką.<br />
Okres recesji<br />
W okresie recesji podstawowym problemem jest zbyt mały popyt i dlatego firmy nie zwiększają<br />
produkcji i zatrudnienia. Jeśli taki popyt pojawiłby się firmy mogłyby szybko zwiększyd produkcję, bo<br />
mają niewykorzystane moce produkcyjne (maszyny, urządzenia, budynki). Na rynku jest obfitośd<br />
niewykorzystanych surowców oraz pracowników.<br />
John Keynes<br />
13.03.2008<br />
1929 – Keynes powiedział, że to paostwo powinno w sytuacji recesji wygenerowad popyt poprzez<br />
jakieś inwestycje w infrastrukturę (roboty publiczne), żeby ludzie mieli pracę, a dla reszty zasiłki. W<br />
recesji nie podnosi się podatków. Wydatki na roboty publiczne powodują deficyt w budżecie – wada.<br />
Założenia Keynes’a, przy których interwencjonizm paostwowy oparty na zwiększeniu zagregowanego<br />
popytu może przynieśd skutki zdecydowanie pozytywne, tzn. wzrost produkcji (Y) i spadek<br />
bezrobocia.<br />
Założenia Keynes’a:<br />
W gospodarce jest głęboka recesja, czyli:<br />
1. Niski poziom produkcji krajowej<br />
- rezerwy w mocach produkcyjnych tzn. niewykorzystane maszyny, budynki<br />
- niewykorzystane materiały niskie ceny materiałów<br />
2. Wysokie bezrobocie niskie płace<br />
3. Firmy nie zmieniają technologii, bo nie maja kasy na to jeśli rząd zwiększy zagregowany<br />
popyt (AD) to firmy zwiększą produkcję co będzie wymagało zwiększenia zatrudnienia<br />
Firmy nie podnoszą cen
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 9<br />
Przy takich założeniach Keynes przyjął, że poziom cen (P) będzie stały w krótkim okresie.<br />
Wyjaśnienie:<br />
Jeśli rząd zwiększy zagregowany popyt firmy mogą szybko zwiększyd produkcję przy niewielkim<br />
wzroście kosztów produkcji.<br />
bo 1) firmy mają rezerwy w<br />
mocach produkcyjnych<br />
2) niskie ceny materiałów<br />
3) niskie płace<br />
Zatem firmy mogą przez jakiś czas podnosid produkcję bez podnoszenia cen. Trwa to zwykle kilka<br />
miesięcy (czasem kilkanaście), zależy to od tego, jak szybko wyczerpią się rezerwy w mocach<br />
produkcyjnych, a pracownicy będą żądad podwyżek.<br />
P<br />
Krzywa to AS<br />
p 0 =p 1<br />
Wykres<br />
made by<br />
MENDA-Kubis (w paint’cie :P )<br />
Y<br />
AD 0 AD 1 w czasie recesji<br />
Skutki: przesunięcie ilustruje sytuację głębokiej recesji, czyli duże rezerwy w mocach produkcyjnych i<br />
bezrobocie ceny są stałe, produkcja się zwiększa<br />
Skutki interwencjonizmu tylko pozytywne<br />
AD 1 AD 2<br />
Skutki pozytywne: produkcja rośnie i zatrudnienie<br />
Skutki negatywne: rosną ceny<br />
AD 2 AD 3<br />
Negatywne: wzrost cen<br />
Pozytywne: minimalny wzrost produkcji<br />
Równanie produkcji (dochodu, Y)<br />
W równowadze przy założeniach Keynes’a<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 10<br />
Warunek: zagregowana podaż dóbr i usług = zagregowany popyt na dobra i usługi<br />
Składniki AD: suma wydatków<br />
AD = C + I + G + Ex – Im<br />
Y = AD<br />
Założenie: pomijamy Ex i Im czyli gospodarka zamknięta<br />
AD = C + I + G<br />
Czynniki wpływające na zagregowany popyt:<br />
1. Czynniki wpływające na wydatki konsumpcyjne C<br />
Czynniki wpływające na wydatki konsumpcyjne<br />
1. Dochód do dyspozycji = Y d który zależy<br />
od:<br />
a) Dochód zarobiony = Y<br />
b) Stopa podatku dochodowego = t<br />
c) Poziom transferów budżetowych dla<br />
gospodarstw domowych = TR<br />
2. c = Kraocowa skłonnośd do konsumpcji,<br />
czyli jaką częśd przyrostu dochodu ΔY<br />
ludzie przeznaczają na zwiększanie<br />
konsumpcji<br />
c = ΔC/ΔY<br />
0
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 11<br />
Funkcja zagregowanego popytu<br />
W równowadze<br />
AD = C + I + G<br />
_ __ _ _<br />
AD = C + cTR + c(1-t)Y + I + G<br />
_ __ _ _<br />
AD = C + cTR + I + G + c(1-t)Y<br />
__<br />
= AD autonomiczny zagregowany popyt<br />
Równanie poziomu produkcji (dochodu, Y)<br />
W równowadze AD = Y<br />
Równanie produkcji (dochodu) w równowadze<br />
Rząd może zwiększyd poziom produkcji (dochodu) Y w równowadze stosując w następujący sposób 3<br />
narzędzia polityki fiskalnej:<br />
1) t<br />
2) ekspansywna polityka fiskalna<br />
3)<br />
Interwencjonizm państwowy – działanie mnożnika wydatków<br />
Poziom produkcji (dochodu), Y w równowadze:<br />
20.03.2008<br />
mnożnik wydatków<br />
Działanie mnożnika wydatków (α) polega na tym, że jednorazowe zwiększenie wydatków, np.<br />
rządowych (G) lub transferów budżetowych (TR) powoduje powstanie malejących przyrostów popytu<br />
konsumpcyjnego (ΔC) i w konsekwencji dochodzi do kilkukrotnie większego przyrostu<br />
zagregowanego popytu (ΔAD) i ostatecznie kilkukrotnie większego przyrostu produkcji w gospodarce<br />
(ΔY).<br />
Jak duży będzie ΔAD i ΔY zależy od wartości mnożnika wydatków (α)
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 12<br />
Wyjaśnienie działania mnożnika wydatków:<br />
↘u (unem<strong>pl</strong>oyment)<br />
Rząd ↗G ↗AD (bo rząd zgłasza zapotrzebowanie ↗Y ↗Y d ↗C ↗AD <br />
na usługi budowlane)<br />
↘u<br />
↘u<br />
↗Y (produkcja dóbr) ↗Y d ↗C ↗AD ↗Y …<br />
Y d = Y – T + TR<br />
Y d = C + S (S – savings)<br />
AD = C + I + G<br />
działanie mnożnika wydatków<br />
Mnożnik działa do momentu wyczerpania się mocy<br />
produkcyjnych I firmy będą musiały inwestowad<br />
(czyli podniosą ceny)<br />
Mnożnik wydatków działa w gospodarce, w której są rezerwy w mocach produkcyjnych<br />
(przedsiębiorstwa mają niewykorzystane maszyny, budynki), a na rynku pracy jest wysokie<br />
bezrobocie (u).<br />
Przykład w liczbach:<br />
Rząd w okresie recesji chce zwiększyd AD. W tym celu wydaje na inwestycje w infrastrukturę<br />
ΔG = 1mld. Jeśli pominiemy wszystkie podatki to zrealizowane inwestycje publiczne spowoduje<br />
wzrost dochodu w gospodarce:<br />
Δdochodu = 1mld<br />
Przyjmujemy, że c=0,8<br />
Następuje przyrost popytu konsumpcyjnego:<br />
(c – kraocowa skłonnośd do<br />
ΔC = c ∙ Δdochodu = 0,8 ∙ 1mld = 800mln 1) konsumpcji )<br />
Δprodukcji = 800mln<br />
Następuje przyrost produkcji dóbr konsumpcyjnych o 800mln. Cały przyrost produkcji zostaje<br />
sprzedany i przynosi tym, którzy go wytworzyli przyrost dochodu wynoszący:<br />
Δdochodu = 800mln<br />
przyrost popytu konsumpcyjnego<br />
ΔC = c ∙ Δdochodu = 0,8 ∙ 800mln = 640mln 2)<br />
Δprodukcji = 640mln<br />
Δdochodu = 640mln<br />
ΔC = c ∙ Δdochodu = 0,8 ∙ 640mln = 512mln 3)<br />
Δprodukcji = 512mln<br />
…<br />
Proces jest kontynuowany dopóki nie wyczerpią się rezerwy w mocach produkcyjnych<br />
Podsumowując całkowity przyrost AD w gospodarce wynosi:<br />
ΔAD = ΔG + 1)ΔC + 2) ΔC + 3) ΔC + …<br />
malejący ciąg geometryczny
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 13<br />
q = c<br />
= ΔG<br />
W równowadze ΔAD = ΔY, więc:<br />
Formy mnożnika wydatków i czynniki na niego wpływające<br />
mnożnik wydatków<br />
Formy mnożnika wydatków<br />
1. Jeśli pominiemy wszystkie podatki (t) oraz<br />
wydatki na dobra importowane to mnożnik<br />
wydatków ma postad:<br />
Czynniki wpływające na mnożnik wydatków<br />
1. ↗c ↗α większy ΔY<br />
ΔY = ΔC + ΔS / ÷ ΔY<br />
1 = c + s s kraocowa skłonnośd do<br />
oszczędzania<br />
s = 1 – c<br />
To wszystko w krótkim okresie, bo oszczędności<br />
są potrzebne do rozwoju<br />
↘s ↗α większy ΔY<br />
2. Jeśli uwzględnimy podatki (t):<br />
2. t – średnia stopa podatkowa (śr. stawka PITu)<br />
↗t ↘α mniejszy ΔY<br />
3. Jeśli uwzględnimy podatki oraz wydatki na<br />
dobra importowane<br />
3. ↗im ↘α mniejszy ΔY<br />
im – kraocowa importochłonnośd
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 14<br />
Omówienie modelu IS-LM<br />
Jest to model, który pokazuje równowagę na 2 rynkach: na rynku dóbr i usług oraz na rynku<br />
pieniądza. Model IS-LM jest rozwinięciem modelu Keynes’a. Został w nim wprowadzony rynek<br />
pieniądza oraz odrzucone Keynes’owskie założenie, że inwestycje są stałe w krótkim okresie.<br />
Pozostałe założenia modelu Keynes’a zostały zaakceptowane (recesja, bezrobocie, brak zmian<br />
technologii, ceny stałe)<br />
Idea modelu IS-LM:<br />
Rynek dóbr i usług<br />
Rynek pieniądza<br />
zagregowana<br />
podaż<br />
Y<br />
zagregowany<br />
popyt<br />
AD<br />
podaż<br />
pieniądza<br />
M<br />
popyt<br />
na pieniądz<br />
L<br />
(money)<br />
(liquidity-płynnośd)<br />
Polityka monetarna działa na rynek pieniężny;<br />
NBP wpływa na podaż pieniądza (ile go jest)<br />
Polityka budżetowa (fiskalna) wpływa na popyt na dobra i usługi<br />
- ile potrzebujemy pieniędzy (kredyty)<br />
- ile wydajemy<br />
Wyjaśnienie nazwy modelu:<br />
LM – reprezentuje równowagę na rynku pieniężnym<br />
IS – reprezentuje równowagę na rynku dóbr i usług (bo warunkiem równowagi cząstkowej w sektorze<br />
prywatnym jest równowaga I = S (inwestycje = oszczędności))<br />
i – średnia rynkowa stopa procentowa (cena pieniądza)<br />
i reprezentuje:<br />
<br />
<br />
średnie oprocentowanie kredytów<br />
średnie oprocentowanie obligacji skarbowych (cena za jaką rząd kupuje kasę na finansowanie<br />
deficytu budżetowego)<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług c.d.<br />
27.03.2008
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 15<br />
Zagregowana podaż dóbr i usług =<br />
zagregowany popyt dóbr i usług<br />
Y = AD<br />
Pomijamy Ex i Im, czyli AD = C + I + G<br />
Funkcja konsumpcji<br />
Funkcja inwestycji prywatnych<br />
W modelu IS-LM jedynym czynnikiem, który wpływa na inwestycję jest rynkowa stopa procentowa,<br />
czyli średnie oprocentowanie kredytów<br />
↗i = ↘I<br />
b > 0<br />
b – wrażliwośd (elastycznośd) inwestycji na zmianę stóp procentowych<br />
- inwestycje odtworzeniowe (nie zależą ani od bieżącego dochodu, ani od stóp procentowych)<br />
Obok inwestycji odtworzeniowych są także inwestycje rozwojowe, które w modelu IS-LM zależą od<br />
ceny kapitału, czyli od rynkowej stopy procentowej (i)<br />
W modelu IS-LM obowiązuje założenie, że firmy nie zmieniają technologii, zatem inwestycje polegają<br />
na tym, że firmy kupują dodatkowe maszyny tej samej jakości. W konsekwencji inwestycje zawsze<br />
pociągają za sobą wzrost zatrudnienia (w rzeczywistości tak nie jest, bo firmy zmieniają technologie<br />
na takie, które nie wymagają tak dużego zatrudnienia).<br />
Wydatki autonomiczne<br />
Wyprowadzenie funkcji zagregowanego popytu<br />
= const.<br />
Wyprowadzenie równania krzywej IS<br />
Czyli równania produkcji (dochodu) w równowadze Y<br />
Paostwo może zwiększyd poziom produkcji (dochodu) w równowadze stosując dwie polityki<br />
makroekonomiczne:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 16<br />
1. Fiskalną (budżetową) – narzędzia tej polityki:<br />
wydatki rządowe – G<br />
stopy podatkowe – t<br />
transfery budżetowe dla gospodarstw domowych – TR<br />
2. Monetarną (pieniężną)<br />
Bank centralny ma wpływ na rynkową stopę procentową<br />
Krzywa IS reprezentuje równowagę na rynku dóbr i usług:<br />
i<br />
IS’<br />
IS<br />
Ekonomiczna interpretacja ujemnego nachylenia krzywej IS:<br />
↗i ↘ I ↘ AD ↘ Y<br />
W wyrazie wolnym równania krzywej IS są narzędzia polityki fiskalnej, m.in. .<br />
Ilustracją graficzną wzrostu i wzrostu jest przesunięcie równoległe krzywej IS w prawo.<br />
Stopa podatkowa (t) jest we współczynniku kierunkowym równania krzywej IS<br />
Y<br />
Zatem zmiana t zmienia nachylenie krzywej IS<br />
Równowaga na rynku pieniądza<br />
Podaż pieniądza = popyt na pieniądz<br />
Podaż pieniądza<br />
M – nominalna podaż pieniądza, czyli zasób pieniądza, jaki jest aktualnie w gospodarce<br />
– realna podaż pieniądza, czyli realna wartośd dóbr i usług, które można kupid za całą nominalną<br />
podaż pieniądza przy aktualnym poziomie cen<br />
Bank centralny ma wpływ na nominalną podaż pieniądza<br />
(p - poziom cen)<br />
Podaż pieniądza to suma gotówki w obiegu (Cu) i wszystkich depozytów w systemie finansowym<br />
(banków itp.) (D)<br />
Miary podaży pieniądza<br />
M1 = Cu + D na żądanie<br />
M = Cu + D<br />
M2 = M1 + krótkookresowe wkłady oszczędnościowe (do 3 miesięcy) + lokaty (do 2 lat)<br />
M3 = M2 + lokaty dłuższe niż 2 lata + jednostki rynku pieniężnego
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 17<br />
Czynniki wpływające na podaż pieniądza w gospodarce<br />
1. Decyzje portfelowe (dotyczące majątku) ludności i firm dotyczące podziału majątku<br />
pieniężnego na gotówkę oraz depozyt<br />
Im więcej pieniędzy trzymanych jest w postaci depozytów, tym większe są fundusze<br />
pożyczkowe w bankach; banki mogą udzielid więcej kredytów, a im więcej kredytów tym<br />
większa podaż pieniądza.<br />
Stosunek gotówki do depozytu zmienia się sezonowo (rośnie w okresie świąt i wakacji)<br />
2. Decyzje portfelowe banków dotyczące stosunku rezerw do depozytów<br />
3. Decyzje portfelowe Banku Centralnego dotyczące struktury bazy monetarnej<br />
Baza monetarna = gotówka w obiegu (łącznie z gotówką w kasach banku) + rezerwy banku<br />
(RE)<br />
a) Bank Centralny ma wpływ na gotówkę, ponieważ jest jedynym bankiem w paostwie,<br />
który ma prawo do emisji pieniądza<br />
b) Bank Centralny ma wpływ na rezerwy banków<br />
Ad.2. decyzje portfelowe banków<br />
Pomijamy rezerwy celowe, jakie banki muszą tworzyd na pokrycie zagranicznych należności<br />
RE = RE ob + wolne środki<br />
RE ob – rezerwy obowiązkowe<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
O poziomie RE ob decyduje Bank Centralny, ponieważ to on ustala stopę RE ob (re ob ), czyli<br />
procent od każdego depozytu, który musi byd zamrożony w postaci RE ob<br />
re ob = 3,5%<br />
RE ob = re ob + D<br />
Banki nie mogą udzielad kredytów z RE ob<br />
Rezerwy obowiązkowe nie gwarantują wypłacalności banków; tym zajmuje się utworzony w<br />
tym celu Bankowy Fundusz Gwarancyjny<br />
RE ob są narzędziem polityki monetarnej<br />
Całośd RE jest zdeponowana w Banku Centralnym, każdy bank ma tam rachunek rezerw; NBP<br />
płaci bankom odsetki od zdeponowanych rezerw, ale stosunkowo niskie w porównaniu z<br />
oprocentowaniem kredytów<br />
O poziomie wolnych środków decydują same banki; mogą je wykorzystywad do udzielania<br />
kredytów, kupowania papierów wartościowych<br />
Banki utrzymują wolne środki w celu zagwarantowania sobie płynności, czyli możliwości<br />
realizacji bieżących operacji<br />
Poziom wolnych środków zależy od dostępu danego banku do pożyczek na międzybankowym<br />
rynku pieniężnym (rynek, na którym banki nawzajem udzielają sobie pożyczek); jeśli ten<br />
dostęp jest łatwy bank może utrzymywad niski poziom wolnych środków.<br />
Decyzje portfelowe banków<br />
Czynniki wpływające na decyzje banków dotyczące stosunku rezerw do depozytów<br />
1. i = rynkowa stopa procentowa<br />
3.04.2008
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 18<br />
Jeżeli ↗i (w sytuacji gdy jest duży popyt na kredyty) banki redukują wolne środki do<br />
poziomu minimalnego, gwarantującego jej płynnośd ↘RE ↘re<br />
2. re ob = stopa rezerw obowiązkowych<br />
Jeśli BC↗ re ob ↗RE ob ↗RE ↗re<br />
3. i BC = stopa procentowa kredytu BC udzielana bankom<br />
jeśli BC ↗ i BC BC chce skłonid banki do zwiększania wolnych środków ↗RE ↗re<br />
4. współczynnik niepewności co do wielkości wpłat i wypłat w bankach w danym okresie<br />
Jeżeli współczynnik niepewności ↗ banki podnoszą wolne środki ↗RE ↗re<br />
Podsumowując wpływ decyzji portfelowych ludności, firm, banków i BC, podaż pieniądza w<br />
gospodarce określona jest wzorem:<br />
baza monetarna, Cu – decyzje portfelowe, cu – decyzje ludności<br />
cu<br />
Cu <br />
D<br />
Baza monetarna = Cu +RE<br />
RE<br />
re <br />
D<br />
Cu 1 mm mnożnik pieniądza (mm>1)<br />
Cu re<br />
Jeśli bank centralny zwiększy rezerwy banków to nastąpi w gospodarce przyrost podaży pieniądza<br />
kilkukrotnie większy niż początkowy przyrost rezerw banków.<br />
BANK<br />
aktywa<br />
1. rezerwy (rezerwy obowiązkowe, wolne środki)<br />
2. kredyty<br />
3. papiery wartościowe<br />
pasywa<br />
Depozyty (D)<br />
Wyjaśnienie procesu kreacji kredytów przy dwóch założeniach upraszczających, czyli<br />
działanie mnożnika depozytów<br />
1. Nie ma wypłat gotówkowych z systemu bankowego, wszystkie płatności dokonywane są<br />
przelewami, udzielane są tylko kredyty bezgotówkowe przelewane na konto klienta;<br />
2. Występuje duży popyt na kredyty i banki utrzymują tylko minimalny poziom wolnych środków, aby<br />
zagwarantowad sobie płynnośd; każdy przyrost wolnych środków w całości przeznaczają na udzielanie<br />
kredytów;<br />
Przyjmijmy re Ob =10%<br />
Proces kreacji kredytów musi zapoczątkowad bank centralny poprzez zakup od banków papierów<br />
wartościowych.<br />
1. BC kupuje od banku A papiery wartościowe na kwotę 100<br />
Bank A<br />
Bank centralny<br />
aktywa pasywa aktywa pasywa<br />
1. Rezerwy:<br />
a) obowiązkowe +0<br />
b) wolne środki +100<br />
2. Kredyty +0<br />
3. Papiery wartościowe -100<br />
Depozyty +0 Papiery wartościowe +100<br />
0 0 +100 +100<br />
Rachunek rezerw banku A<br />
+100
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 19<br />
Skutki po 1. kroku:<br />
Przyrost wolnych środków = przyrost rezerw = 100<br />
2. Bank A udziela kredytu w wysokości 100 firmie B, która ma rachunek w banku B<br />
Bank A Bank B Bank centralny<br />
aktywa pasywa aktywa pasywa aktywa pasywa<br />
1. Rezerwy:<br />
a) obowiązkowe<br />
+0<br />
Depozyty + 0 1. Rezerwy:<br />
a) obowiązkowe<br />
+10<br />
Depozyty<br />
(rachunek firmy<br />
B) +100<br />
Papiery<br />
wartościowe +0<br />
Rachunek rezerw:<br />
Banku A -100<br />
Banku B +100<br />
b) wolne środki -<br />
100<br />
2. Kredyty +100<br />
3. Papiery<br />
wartościowe +0<br />
b) wolne środki<br />
+90<br />
2. Kredyty +0<br />
3. Papiery<br />
wartościowe +0<br />
0 0 +100 +100 0 0<br />
Skutki po 2. kroku:<br />
Podaż pieniądza rośnie o 100 (wzrost depozytu w banku B)<br />
3.Bank B udziela kredytu w wysokości 90 firmie C, która ma rachunek w banku C<br />
Bank B Bank C Bank centralny<br />
aktywa pasywa aktywa pasywa aktywa pasywa<br />
1. Rezerwy:<br />
a) obowiązkowe<br />
+0<br />
b) wolne środki -<br />
Depozyty + 0 1. Rezerwy:<br />
a) obowiązkowe<br />
+9<br />
b) wolne środki<br />
Depozyty<br />
(rachunek firmy<br />
C) +90<br />
Papiery<br />
wartościowe +0<br />
Rachunek rezerw:<br />
Banku A +0<br />
Banku B -90<br />
Banku C +90<br />
90<br />
2. Kredyty +90<br />
3. Papiery<br />
wartościowe +0<br />
+81<br />
2. Kredyty +0<br />
3. Papiery<br />
wartościowe +0<br />
0 0 +90 +90 0 0<br />
I tak dalej… Proces kreacji kredytów jest kontynuowany.<br />
Ostatecznie: przyrost podaży pieniądza kształtuje się tak:<br />
∆M=100+90+81+…<br />
Ciąg geometryczny<br />
1<br />
Suma ciągu geometrycznego:<br />
0<br />
1 q a<br />
a 0 – wyraz początkowy = ∆ rezerw q –iloraz ciągu: 1-i re Ob (10%)<br />
1<br />
suma ciągu: M<br />
<br />
<br />
wolnych środków<br />
1<br />
(1 ire ob<br />
)<br />
M<br />
<br />
1<br />
re ob<br />
wolnych środków<br />
1 to mnożnik depozytów<br />
re ob<br />
W praktyce przyrost podaży pieniądza w wyniku kreacji kredytów nie jest tak duży jak wynikałoby to<br />
ze wzoru, ponieważ powyższy wzór został wyprowadzony przy dwóch założeniach upraszczających,<br />
które w praktyce nie musza byd spełnione. W rzeczywistości:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 20<br />
1) Dokonywane są wypłaty gotówkowe z systemu bankowego ponieważ klienci decydują, ile chcą<br />
cu<br />
trzymad w gotówce, a ile w depozytach; Cu <br />
D<br />
2) Nie zawsze jest tak duży popyt na kredyty, aby banki każdy przyrost wolnych srodków przeznaczały<br />
na udzielanie kredytów; banki mogą utrzymywad wolne srodki wyższe niż wynikałoby to z<br />
RE<br />
zagwarantowania płynności, zatem, zależnie od sytuacji na rynku banki decydują o re , w<br />
D<br />
konsekwencji w praktyce kreacja kredytów nie jest oparta na działaniu mnożnika depozytów, ale na<br />
Cu 1 1 Cu 1<br />
działaniu mnożnika pieniądza M<br />
; > ;<br />
Cu re reob<br />
Cu re<br />
Mnożnik depozytów jest maksymalną teoretyczną wartością jaką mógłby osiągnąd mnożnik<br />
pieniądza, ale tylko w sytuacji, gdyby spełnione były 2 założenia upraszczające.<br />
10.04.2008.<br />
Narzędzia BC stosowane przy prowadzeniu polityki monetarnej:<br />
I. administracyjne<br />
II. rynkowe:<br />
o operacje otwartego rynku OOR<br />
o rezerwy obowiązkowe<br />
o operacje kredytowo – depozytowe<br />
Bank centralny nie może w pełni kontrolowad podaży pieniądza ponieważ ma bezpośredni wpływ<br />
jedynie na bazę monetarną (baza = Cu + Re); jego wpływ na mnożnik pieniądza jest pośredni, gdyż<br />
wartośd mnożnika pieniądza zależy od decyzji portfelowych ludności (Cu=cu/D) oraz banków.<br />
Mnożnik pieniądza jest trudny do prognozowania i często niestabilny w czasie.<br />
Operacje otwartego rynku<br />
OOR polegają na tym, że BC kupuje od banków papiery wartościowe lub sprzedaje bankom papiery<br />
wartościowe.<br />
Papiery wartościowe używane w OOR:<br />
a) papiery wartościowe emitowane przez BC ( w Polsce: bony pieniężne NBP, obecnie 7-dniowe)<br />
b) papiery skarbowe:<br />
o obligacje skarbowe – termin wykupu > 1 rok<br />
o bony skarbowe (w Polsce były używane w latach 90-tych) – termin wykupu < 1 rok<br />
OOR mogą byd używane do realizacji dwóch celów:<br />
1. zmiany wolnych środków<br />
2. zmiany poziomu krótkookresowych stóp %.<br />
Ad.1.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 21<br />
Ad.2.<br />
‣ BC kupuje papiery wartościowe od banków banki mają większe fundusze kredytowe<br />
banki powinny rozszerzyd akcję kredytową<br />
‣ BC sprzedaje papiery wartościowe bankom banki mają mniejsze fundusze kredytowe<br />
banki powinny zmniejszyd akcję kredytową<br />
BC używając krótkoterminowych papierów wartościowych ( tak jak aktualnie w Polsce) ma wpływ na<br />
krótkoterminową stopę % na rynku pieniężnym. Zmiana krótkoterminowych stóp % przenosi się na<br />
zmianę długoterminowych stóp %, od których zależą inwestycje w gospodarce, ale wymaga to czasu i<br />
zwykle zmiana długookresowych stóp % jest mniejsza niż krótkookresowych.<br />
Dla papierów wartościowych o stałym dochodzie ( a takie są używane w OOR) zachodzi<br />
następująca zależnośd:<br />
↗ cena rynkowa papierów wart. ↘ stopa% (stopa zysku)<br />
Stopa % papierów wartościowych = dochód z papierów wartościowych / cena rynkowa papierów<br />
Celem BC jest podniesienie krótkoterminowych stóp % (↗i):<br />
BC sprzedaje papiery wartościowe ↗ podaż papierów ↘ cena rynkowa papierów ↗i<br />
BC musi zachowad się agresywnie tzn. musi sprzedawad papiery po cenie niższej niż aktualna na rynku, aby zmusid rynek do<br />
obniżenia ceny rynkowej.<br />
Celem BC jest obniżenie krótkoterminowych stóp % (↘i):<br />
BC kupuje papiery wartościowe ↘ podaż papierów ↗ cena rynkowa papierów ↘i<br />
BC musi zachowad się agresywnie tzn. musi kupowad papiery po cenie wyższej niż aktualna na rynku, aby zmusid rynek do<br />
podwyższenia ceny rynkowej.<br />
Rodzaje operacji otwartego rynku:<br />
1) Warunkowe OOR – zawierane są jednocześnie dwie transakcje: podstawowa i odwrotna do<br />
niej; przy pomocy operacji bankowych BC zmienia poziom wolnych środków na bardzo krótki<br />
okres (zwykle kilka dni, max 14 dni)<br />
a) Warunkowy zakup = RePo = Repurchase Agreements – BC kupuje od banków papiery na<br />
określony termin i równocześnie zawiera z nimi drugą transakcję, że po upływie tego<br />
terminu odsprzeda im te same papiery po cenie wyższej niż kupił w poprzedniej<br />
transakcji; RePo jest równoznaczne z udzieleniem krótkoterminowego kredytu przez BC<br />
bankom; do RePo przystępują banki, które mają krótkookresowe problemy z płynnością;<br />
b) Warunkowa sprzedaż = reverse RePo – BC sprzedaje bankom papiery wartościowe na<br />
określony termin i równocześnie zawiera z nimi drugą transakcję, że po upływie<br />
ustalonego terminu odkupi od nich te same paiery wartościowe po cenie wyższej niż<br />
kupił w poprzedniej transakcji; reverse RePo jest równaznaczne z z przyjęciem depozytu<br />
od banków przez BC; do reverse RePo przystępują banki, które mają nadmiar wolnych<br />
środków;<br />
2) Bezwarunkowe OOR – zawierana jest tylko jedna transakcja podstawowa (brak transakcji<br />
odwrotnej) – stosowane gdy BC chce zmienid poziom wolnych środków w bankach na dłużej<br />
niż 14 dni;
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 22<br />
Na OOR można spojrzed pod kątem ich wpływu na płynnośd banków i podzielid na:<br />
1) Zasilające OOR ↗ płynnośd = ↗ wolne środki<br />
o Warunkowy zakup<br />
o Bezwarunkowy zakup<br />
2) Absorbujące OOR ↘ płynnośd = ↘ wolne środki<br />
o Warunkowa sprzedaż<br />
o Bezwarunkowa sprzedaż<br />
Jeśli w kraju jest wysoka inflacja (tak jak w latach 90-tych w Polsce) to BC może przeprowadzad OOR<br />
nawet codziennie; przy niskiej inflacji NBP tak jak EBC przeprowadza OOR raz w tygodniu<br />
Rezerwy obowiązkowe<br />
RE Ob = re Ob *D; re Ob – stopa rezerw obowiązkowych ustalona przez BC<br />
Jeśli w kraju jest recesja i BC chce skłonid banki do rozszerzenia akcji kredytowej, to w tym celu:<br />
↘re Ob ↘RE Ob banki mają więcej funduszy kredytowych banki powinny rozszerzyd akcję<br />
kredytową<br />
Jeśli w kraju jest wysoka inflacja BC powinien:<br />
↗re Ob ↗ RE Ob banki mają mniej funduszy kredytowych banki powinny zmniejszyd akcję<br />
kredytową<br />
BC zmienia stopę rezerw obowiązkowych, gdy chce wyraźnie pokazad, że przechodzi od restrykcji<br />
monetarnej do ekspansji lub na odwrót i robi to rzadko.<br />
Operacje kredytowo – depozytowe<br />
‣ Operacje kredytowe<br />
17.04.2008.<br />
BC udziela bankom, które tracą płynnośd kredytu krótkoterminowego. NBP, tak jak EBC,<br />
udziela bankom jednodniowego kredytu lombardowego pod zastaw papierów skarbowych.<br />
Stopa % tego kredytu to stopa lombardowa. BC zmieniając stopę lombardową wpływa<br />
pośrednio i bezpośrednio (poprzez rynek międzybankowy) na koszt uzyskania funduszy przez<br />
banki.<br />
Jeżeli BC obniża stopę lombardową to spada koszt pozyskania funduszy przez banki, więc<br />
banki mogą zredukowad poziom wolnych środków utrzymywany na rachunkach rezerw w BC<br />
banki mają większe fundusze pożyczkowe, czyli powinny rozszerzyd akcję kredytową –<br />
obniżyd stopy % kredytów;
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 23<br />
BC ↘ stopę lombardową niższy koszt kredytu udzielonego bankom banki, które mają<br />
nadpłynnośd też obniżają stopę % kredytów dla innych banków (bez płynności) by nie stracid<br />
banków – klientów ↘ stopa % pożyczek na rynku międzybankowym (w Polsce WIBOR) <br />
banki mogą obniżyd swoje ceny kredytów dla klientów;<br />
‣ Operacje depozytowe<br />
BC pomaga w zarządzaniu płynnością również bankom, które mają nadmiar wolnych środków<br />
przyjmując od nich depozyty. NBP taka jak EBC przyjmuje od banków jednodniowy depozyt –<br />
jego oprocentowanie to stopa depozytowa<br />
Polityka monetarna może byd ekspansywna (w okresie recesji, ↗M) lub restrykcyjna (gdy jest wysoka<br />
inflacja, ↘M)<br />
Jeśli BC prowadzi zdecydowanie ekspansywną politykę monetarną: 1) obniża stopę rezerw<br />
obowiązkowych; 2) obniża stopę % kredytu lombardowego; 3) kupuje od banków papiery<br />
wartościowe;<br />
Jeśli BC prowadzi zdecydowanie restrykcyjną politykę monetarną: 1) podwyższa stopę kredytu<br />
lombardowego; 2) podwyższa stopę rezerw obowiązkowych; 3) sprzedaje bankom papiery<br />
wartościowe;<br />
Stopy % BC (RPP może zmienid właśnie te stopy):<br />
o stopa lombardowa<br />
o stopa podstawowa, czyli stopa % papierów wartościowych używanych w OOR – w Polsce nosi<br />
nazwę stopy referencyjnej ( aktualnie jest to minimalne oprocentowanie 7-dniowych bonów<br />
pieniężnych NBP, bo takie są używane w OOR)<br />
o stopa depozytowa<br />
Dodatkowo:<br />
o Re Ob – stopa rezerw obowiązkowych<br />
o Stopa redyskontowa (dot. weksli)<br />
Stopa depozytowa i lombardowa tworzą na rynku międzybankowym korytarz stóp procentowych:<br />
Jednodniowy WIBOR<br />
Jednodniowy WIBID (stopa<br />
depozytowa na rynku<br />
międzybankowym)<br />
Popyt na pieniądz<br />
Czynniki wpływające na popyt na pieniądz:<br />
I. Wg Keynesa<br />
II.<br />
Zgodnie z ilościową teorią pieniądza
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 24<br />
III.<br />
Wg monetarystów<br />
Ad. I.<br />
Wg Keynesa są trzy motywy (powody) popytu na pieniądz:<br />
1) Transakcyjny tzn. zapotrzebowanie na pieniądz jako środek do obsługi <strong>pl</strong>anowanych<br />
transakcji kupna – sprzedaży<br />
↗Y (poziom dochodu produkcji w gospodarce) ↗liczba <strong>pl</strong>anowanych transakcji kupna –<br />
sprzedaży ↗ popyt na pieniądz<br />
2) Ostrożnościowy tzn. zapotrzebowanie na pieniądz jako środek do obsługi nie<strong>pl</strong>anowanych<br />
transakcji<br />
↗Y ↗liczba nie<strong>pl</strong>anowanych transakcji kupna – sprzedaży ↗popyt na pieniądz<br />
3) Spekulacyjny - polega na dążeniu do posiadania pieniądza przynoszącego zysk w przyszłości;<br />
do finansowania zakupu papierów wartościowych (w modelu Keynesa obligacje skarbowe<br />
reprezentują wszystkie papiery wartościowe);<br />
i –stopa % obligacji skarbowych, czyli stopa zysku z obligacji<br />
Jeśli ↗i (tzn. rośnie zysk z obligacji skarbowych) inwestorzy kupują obligacje,czyli<br />
pozbywają się pieniędzy spada popyt na pieniądz<br />
Podsumowując, wg Keynesa są 2 czynniki, które wpływają na popyt na pieniądz:<br />
a) Poziom dochodu = poziom produkcji w gospodarce =Y<br />
↗ Y ↗ popyt na pieniądz<br />
b) Stopa % = i<br />
↗ i ↘ popyt na pieniądz<br />
Keynesowska funkcja popytu na pieniądz:<br />
L = k*Y – h*i<br />
L – realny popyt na pieniądz<br />
k – wrażliwośd popytu pieniężnego na zmianę dochodu (Y), czyli elastycznośd popytu pieniężnego<br />
względem dochodu<br />
h – wrażliwośd popytu pieniężnego na zmianę stóp procentowych (i), czyli elastycznośd popytu<br />
względem stopy procentowej (i)<br />
Ad. II.<br />
Ilościowa teoria pieniądza jako teoria popytu na pieniądz<br />
Ilościowa teoria pieniądza głosi, ze popyt na pieniądz jest wprost proporcjonalny do poziomu cen.<br />
Teoria opiera się na równaniu wymiany Irvinga Fishera:<br />
M*v = P*Y<br />
P – bieżący poziom cen<br />
Y – realna produkcja<br />
Nominalny PKB
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 25<br />
v – szybkośd obiegu pieniądza – w ilu transakcjach użyta jest ta sama jednostka pieniężna<br />
W równowadze na rynku pieniężnym podaż pieniądza = popyt na pieniądz (M=MD)<br />
Y<br />
MD 1 Y<br />
p p<br />
v v<br />
Ilościowa teoria pieniądza zakłada, że Y zmienia się bardzo wolno w czasie oraz, że szybkośd obrotu<br />
pieniądza (v) też zmienia się bardzo wolno w czasie. Teoria przyjmuje zatem, że Y/v jest wielkością<br />
stałą<br />
Krytyka ilościowej teorii pieniądza sprowadza się podważenia założenia, że Y i V nie zmieniają się. Im<br />
szybciej wprowadzany jest postęp technologiczny, tym szybciej może rosnąd Y. Współcześnie trudno<br />
zaakceptowad założenie, że v nie zmienia się w czasie. „v” zmienia się z powodu innowacji w systemie<br />
finansowym (np. karty płatnicze, bankowośd elektroniczna, większa liczba banków).<br />
Krytyka sugeruje, że wzrost cen nie musi powodowad wprost proporcjonalnego wzrostu popytu na<br />
pieniądz, ale na pewno jest jednym z czynników powodujących wzrost popytu na pieniądz.<br />
Ad. III.<br />
Ekonomiści rozwijali zarówno teorię ilościową jak i teorię Keynesa i wykazali ważnośd następujących<br />
czynników:<br />
o Oczekiwania inflacyjne – wzrost oczekiwao inflacyjnych powoduje spadek popytu na<br />
pieniądz;<br />
o Stopy przychodu od różnych papierów wartościowych (nie tylko od obligacji) oraz stopy<br />
przychodu od innych niż papiery wartościowe aktywów np. nieruchomości, a nawet,<br />
współcześnie, stopa przychodu od inwestycji w kapitał ludzki;<br />
o Stopieo ryzyka, który akceptuje inwestor; jeśli inwestorzy są skłonni zaakceptowad wyższy<br />
poziom ryzyka swojego portfela aktywów jest znacznie mniej lokat bankowych albo nie ma<br />
ich wcale;<br />
Model IS – LM<br />
Założenia:<br />
P = const.<br />
recesja<br />
Krótki okres<br />
Niewykorzystane rezerwy w mocach produkcyjnych (maszyny, budynki)<br />
Wysokie bezrobocie<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług:<br />
Zagregowana podaż na dobra i usługi = zagregowany popyt na dobra i usługi: Y=AD<br />
AD C I G<br />
C C<br />
cTR<br />
c(1<br />
t)<br />
Y<br />
_<br />
_<br />
_<br />
I I bi<br />
G const.<br />
__
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 26<br />
W równowadze poziom produkcji (równanie krzywej IS):<br />
1<br />
1<br />
Y (<br />
C cTR I G)<br />
bi<br />
1<br />
c(1<br />
t)<br />
1<br />
c(1<br />
t)<br />
autonomiczne<br />
Trzy narzędzia polityki fiskalnej:<br />
o ↘ t ↗ Y<br />
o ↗ G ↗ Y<br />
o ↗ TR ↗ Y<br />
Rynek pieniądza<br />
1) W modeli IS-LM przyjmuje się założenie upraszczające, ze jedynym czynnikiem, jaki wpływa<br />
na podaż pieniądza jest bank centralny. BC może zwiększyd lub zmniejszyd podaż pieniądza.<br />
BC zmienid jedynie nominalna podaż pieniądza, czyli zasób pieniędzy w gospodarce.<br />
Jeśli przyjmiemy założenie, że w krótkim okresie poziom cen nie zminia się, to BC<br />
zmniejszając nominalną podaż pieniądza (M) zmienia również realną podaż pieniądza<br />
2) W modelu IS-LM popyt na pieniądz oparty jest na teorii Keynesa<br />
Keynesowska funkcja popytu na pieniądz:<br />
L = k*Y – h*i<br />
L – realny popyt na pieniądz<br />
k – wrażliwośd popytu pieniężnego na zmianę dochodu (Y), czyli elastycznośd popytu<br />
pieniężnego względem dochodu; k>0<br />
h – wrażliwośd popytu pieniężnego na zmianę stóp procentowych (i), czyli elastycznośd<br />
popytu względem stopy procentowej (i); h>0<br />
↗ Y ↗ L<br />
↗ i ↗ L<br />
Równowaga na rynku pieniądza:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 27<br />
Realna podaż pieniądza = realny popyt na pieniądz<br />
M<br />
M<br />
L ; l k Y<br />
hi<br />
; k Y<br />
hi<br />
P<br />
P<br />
Równanie krzywej LM (reprezentującej równowagę na rynku<br />
pieniądza)<br />
i <br />
k<br />
h<br />
1<br />
Y<br />
<br />
h<br />
M<br />
P<br />
↗ Y ↗ liczba transakcji kupna – sprzedaży ↗ popyt na pieniądz (L) ↗ i<br />
W wyrazie wolnym równania krzywej LM (<br />
1 M<br />
h P<br />
BC ↗ M LM w prawo; BC ↘ M LM w lewo;<br />
) jest narzędzie polityki monetarnej, czyli:<br />
i 0<br />
Y 0<br />
O – równoczesna równowaga na obu rynkach<br />
08.05.2008.<br />
Dostosowanie gospodarki do ekspansji fiskalnej przy założeniach<br />
modelu IS-LM<br />
Polityka fiskalna może byd 1) ekspansywna, celem jest ↗ AD, 2) restrykcyjna, celem jest ↘ AD.<br />
Narzędzia polityki fiskalnej (budżetowej):<br />
o t (średnia stopa %)<br />
o TR (transfery budżetowe dla gospodarstw domowych)<br />
o G (wydatki rządowe)<br />
Ekspansywna polityka fiskalna (celem jest: ↗ AD by ↗ Y oraz ↘ u) stosowana w okresie recesji:<br />
↘ t, ↗ TR, ↗ G
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 28<br />
Restrykcyjna polityka fiskalna (celem jest: ↘ AD by ↘ deficyt budżetowy oraz ↘ inflację):<br />
Skutki ↗ G:<br />
Pozytywne:<br />
o ↗ Y<br />
o ↘ u<br />
Negatywne:<br />
o ↘ BS – może wystąpid deficyt<br />
o ↗ i ↘ I – efekt wypychania<br />
i<br />
LM 0<br />
i 1<br />
i 0<br />
IS 1<br />
IS 0<br />
Y 0 Y 1 Y<br />
Wyjaśnienie działania mnożnika wydatków (α):<br />
Efekt działania mnożnika wydatków (α) polega na tym, że jednorazowy wzrost wydatków np. G, TR,<br />
wydatków konsumpcyjnych spowodowanych obniżeniem stopy podatkowej, prywatnych wydatków<br />
inwestycyjnych (I) powoduje kilkukrotnie większy przyrost AD i w konsekwencji kilkukrotny przyrost<br />
produkcji (∆ Y) w gospodarce. O tym, o ile większy jest przyrost produkcji od początkowego<br />
przyrostu wydatków (np. G) decyduje wartośd mnożnika wydatków (α).<br />
∆Y=α∆G<br />
Przykład działania mnożnika wydatków:<br />
W okresie recesji rząd chce zwiększyd AD i w tym celu przeznacza z budżetu 1mld na rozbudowę<br />
infrastruktury, inwestycje zostały zakooczone i, jeśli pominiemy wszystkie podatki, to wszyscy, którzy<br />
byli zaangażowani w te inwestycje w sumie uzyskali dochód wynoszący 1 mld.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 29<br />
Przyjmujemy, ze kraocowa skłonnośd do konsumpcji c=∆C/∆Y wynosi 0,8.<br />
∆ G = 1 mld<br />
∆ dochodu = 1 mld<br />
∆ popytu konsumpcyjnego = 0.8*1 mld = 800 mln<br />
∆ produkcji dóbr konsumpcyjnych = 800 mln<br />
Cały przyrost produkcji zostaje sprzedany i przynosi dochód tym, którzy go wytworzyli:<br />
∆ dochodu = 800 mln<br />
∆ popytu konsumpcyjnego = 0,8*800 mln = 640 mln<br />
∆ produkcji dóbr konsumpcyjnych = 640 mln<br />
Cały przyrost produkcji zostaje sprzedany i pojawia się kolejny przyrost dochodu:<br />
∆ dochodu = 640 mln<br />
.<br />
. proces jest kontynuowany<br />
.<br />
Ostatecznie w gospodarce pojawia się przyrost zagregowanego popytu AD wynoszący:<br />
∆ AD = ∆ G + ∆ C 1 + ∆ C 2 + …<br />
Suma ciągu geometrycznego:<br />
1<br />
AD<br />
G<br />
1<br />
c<br />
W równowadze: ∆ AD = ∆ Y więc:<br />
1<br />
Y<br />
G<br />
1<br />
c<br />
1<br />
1 c<br />
Formy mnożnika wydatków α<br />
1. Jeśli pominiemy podatki oraz wydatki na<br />
dobra importowane to mnożnik wydatków ma<br />
postad:<br />
1 1<br />
; ∆ Y = ∆ C + ∆ S;<br />
1<br />
c s<br />
2. Jeśli uwzględnimy podatki:<br />
<br />
1<br />
1<br />
c(1<br />
t)<br />
1 <br />
C<br />
S<br />
<br />
Y<br />
Y<br />
3. Jeśli uwzględnimy podatki oraz wydatki na<br />
dobra importowane:<br />
Czynniki wpływające na mnożnik wydatków<br />
1. c= kraocowa skłonnośd do konsumpcji<br />
↗ c ↗ α ↗ ∆ Y<br />
s = kraocowa skłonnośd do oszczędzania<br />
S<br />
s <br />
Y<br />
2. t – średnia stopa podatkowa<br />
↗ t ↘ α mniejszy ∆ Y<br />
3. im – kraocowa importochłonnośd
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 30<br />
1<br />
<br />
1<br />
c(1<br />
t)<br />
im<br />
im <br />
Im<br />
Y<br />
↗ im ↘ α mniejszy ∆ Y<br />
Mnożnik wydatków działa w gospodarce, w której są rezerwy w mocach produkcyjnych, a na rynku<br />
pracy jest wysokie bezrobocie, tylko w takiej sytuacji jeśli rząd zwiększy AD przedsiębiorstwa mogą<br />
szybko zwiększyd produkcję bez podnoszenia cen.<br />
Efekt wypychania jako negatywny skutek ekspansji fiskalnej<br />
29.05.2008.<br />
Efekt wypychania polega na tym, ze wzrost wydatków rządowych podnosi stopy procentowe, co<br />
powoduje spadek I, czyli G wypychają z rynku inwestycje prywatne.<br />
Deficyt budżetowy generuje bardzo duży wzrost stóp procentowych.<br />
Wyjaśnienie związku pomiędzy deficytem budżetowym a stopami procentowymi w bankach:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 31<br />
Keynesiści, którzy są zwolennikami zwiększania wydatków rządowych (G) w celu zwiększenia popytu<br />
w okresie recesji twierdzą, że efekt wypychania nie musi wystąpid.<br />
Argumenty Keynesistów:<br />
1) Efekt wypychania nie wystąpi, gdy deficyt budżetowy będzie finansowany kapitałem<br />
zagranicznym (sprzedaż obligacji inwestorom zagranicznym lub kredyty zagraniczne); wady:<br />
1) ↗ dług publiczny, który trzeba będzie spłacid; 2) ↘ cena obcych walut w naszym kraju ↘<br />
Ex<br />
2) Efekt wypychania można ograniczyd, a nawet zlikwidowad poprzez zastosowanie ekspansji<br />
monetarnej do ekspansji fiskalnej:<br />
↗ G + ↗ M cel: i = const. I = const.<br />
3) Keynesiści sugerują, że wzrost wydatków rządowych nie musi doprowadzid do skutku<br />
negatywnego jakim jest efekt wypchania, ale do skutku pozytywnego jakim jest efekt<br />
wpychania tzn.: ↗ G ↗ S ↗ I<br />
Wyjaśnienie efektu wpychania wg Keynesistów:<br />
Rząd ↗ G ↗ AD ↗ Y<br />
↘ u<br />
↗ Y d gospodarstwa domowe przede wszystkim<br />
zwiększają oszczędności ↗ S<br />
Rosną fundusze pożyczkowe w bankach i na<br />
giełdzie<br />
Wzrost funduszy jest wystarczający by<br />
sfinansowad wzrost wydatków rządowych<br />
Efekt wpychania prowadzi do ↗ S, czyli kapitału i w konsekwencji rosną inwestycje prywatne.<br />
Warunki skuteczności polityki makroekonomicznej w krótkim czasie<br />
Przy założeniu, że ceny się nie zmieniają (model IS-LM) 2.10.2008<br />
Recesja to brak popytu Jak paostwo może zwiększyd popyt?<br />
<br />
<br />
Bank Centralny:<br />
Może skłonid (ale nie zmusid) banki komercyjne do obniżenia stóp procentowych<br />
Może obniżyd stopę procentową obowiązkowych rezerw banków i w tedy one mają<br />
więcej wolnych pieniędzy do udzielania kredytów<br />
Operacje otwartego rynku: Bank Centralny kupuje od banków komercyjnych papiery<br />
wartościowe (obligacje); bank może też wziąd kredyt w innym banku lub w Banku<br />
Centralnym<br />
Rada Polityki Pieniężnej może obniżyd stopę procentową kredytu lombardowego<br />
(czyli tego który BC daje bankom komercyjnym)<br />
Polityka budżetowa (fiskalna)<br />
Rząd może:<br />
Zwiększyd wydatki na infrastrukturę wzrost gospodarczy<br />
Zmniejszyd podatki<br />
większa produkcja<br />
Zwiększyd świadczenia socjalne<br />
spadek bezrobocia
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 32<br />
Główny cel polityki makroekonomicznej : zwiększenie produkcji<br />
Rząd i BC zrobiły swoje: zwiększyły popyt.<br />
Jakie muszą byd reakcje rynku dóbr i usług oraz rynku pieniężnego, by produkcja wzrosła najbardziej?<br />
Ekspansja monetarna<br />
Czyli wzrost podaży pieniądza<br />
Bank Centralny zwiększa podaż pieniądza (M) tzn.<br />
– kupuje papiery wartościowe od banków<br />
– obniża stopę lombardową<br />
– obniża stopy % rezerw obowiązkowych<br />
BC ↗M ↘i ↗ I ↗AD<br />
Rynkowa stopa %<br />
↗ liczba transakcji<br />
Działanie mnożnika ↗Y ↘u kupna/sprzedaży<br />
wydatków<br />
REAKCJA RYNKU ↗Y d ↗ popyt na pieniądz (L)<br />
DÓBR I USŁUG<br />
↗C<br />
↗i (ale nie do<br />
poziomu pierwotnego)<br />
↗AD<br />
↗C ↗Y d ↗Y ↘u<br />
Rynek dóbr i usług:<br />
<br />
<br />
Reakcja przedsiębiorstw<br />
Duża wrażliwośd inwestycji na spadek stopy %<br />
Reakcja gospodarstw domowych<br />
Duża kraocowa skłonnośd do konsumpcji c = ΔC/ΔY<br />
Rynek pieniężny:<br />
L = kY – hi k, h > 0<br />
Mała wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu (Y)<br />
Mała wrażliwośd popytu pieniężnego na spadek stopy procentowej (bo wtedy<br />
konsumenci są odporni, i banki muszą dużo obniżyd stopy %, aby ludzie brali kredyty,<br />
by się wyrównała podaż z popytem, bo wcześniej banki miały za dużo kasy, czyli<br />
podaż przewyższała popyt)
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 33<br />
TEST:<br />
Prawdziwe:<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Duża wrażliwośd inwestycji na spadek % zwiększa skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Mała wrażliwośd inwestycji na spadek % zmniejsza skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Duża kraocowa skłonnośd do konsumpcji zwiększa skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Mała kraocowa skłonnośd do konsumpcji zmniejsza skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Mała wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu zwiększa skutecznośd ekspansji<br />
monetarnej w krótki okresie.<br />
Duża wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu zmniejsza skutecznośd ekspansji<br />
monetarnej w krótki okresie.<br />
Fałszywe:<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Duża wrażliwośd inwestycji na spadek % zmniejsza skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Mała wrażliwośd inwestycji na spadek % zwiększa skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Duża kraocowa skłonnośd do konsumpcji zmniejsza skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Mała kraocowa skłonnośd do konsumpcji zwiększa skutecznośd ekspansji monetarnej w<br />
krótkim okresie.<br />
Duża wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu zwiększa skutecznośd ekspansji<br />
monetarnej w krótki okresie.<br />
Mała wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu zmniejsza skutecznośd ekspansji<br />
monetarnej w krótki okresie.<br />
Warunki skuteczności ekspansji fiskalnej (budżetowej) w krótkim<br />
okresie<br />
Czyli o ile wzrośnie produkcja?<br />
1. Reakcja rynku dóbr i usług<br />
Reakcja przedsiębiorstw<br />
Mała wrażliwośd inwestycji na wzrost stopy procentowej zwiększa skutecznośd<br />
ekspansji fiskalnej<br />
Reakcja gospodarstw domowych<br />
Duża kraocowa skłonnośd do konsumpcji zwiększa skutecznośd ekspansji fiskalnej<br />
2. Reakcja rynku pieniężnego<br />
Mała wrażliwośd popytu pieniężnego na wzrost dochodu zwiększa skutecznośd<br />
ekspansji fiskalnej<br />
Ekspansja fiskalna tzn. ↗G (np. na infrastrukturę)
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 34<br />
Efekt wypychania<br />
rząd zabiera kasę z banków i inwestorzy prywatni nie mogą brad kredytów<br />
rząd wypycha inwestorów prywatnych<br />
Celem rządu jest zwiększenie produkcji , żeby przyrosty produkcji były jak największe.<br />
Dwa ekstremalne przypadki skuteczności polityki makroekonomicznej w krótkim okresie, przy<br />
założeniach modelu IS-LM:<br />
Pułapka płynności<br />
LM jest pozioma<br />
Przypadek klasyczny<br />
LM jest pionowa<br />
Graficznie ich rozróżnieniem jest nachylenie krzywej LM<br />
16.10.2008<br />
To, czy LM jest pozioma czy pionowa zależy od skrajnych wartości jakie może przyjmowad wrażliwośd<br />
popytu pieniężnego na zmianę stopy procentowej (czyli parametr h w Keynes’owskiej funkcji popytu<br />
na pieniądz)<br />
Potrzebujemy równanie krzywej LM
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 35<br />
k/h<br />
to współczynnik kierunkowy<br />
Dwa skrajne przypadki skuteczności ekspansji fiskalnej<br />
Maksymalna skuteczność<br />
i<br />
i 0 =i 1 (const.) LM 0<br />
IS IS 1<br />
Y (produkcja i dochód)<br />
PUŁAPKA PŁYNNOŚCI<br />
W pułapce płynności ekspansja fiskalna jest maksymalnie skuteczna, ponieważ nie występuje efekt<br />
wypychania i w konsekwencji przyrost produkcji jest maksymalny (dlatego dochodzi do<br />
maksymalnego wzrostu produkcji). W pułapce płynności nie zmienia się stopa procentowa, zatem<br />
wzrost wydatków rządowych nie wypycha inwestycji prywatnych, dlatego jest maksymalny przyrost<br />
produkcji<br />
W pułapce płynności jest maksymalnie skuteczna ekspansja fiskalna, ponieważ wrażliwośd popytu<br />
pieniężnego na zmiany stopy procentowej (h) dąży do nieskooczoności, czyli popyt pieniężny jest<br />
doskonale elastyczny względem stopy procentowej.<br />
Brak skuteczności<br />
i LM 0<br />
IS IS 1<br />
ΔY=0<br />
Y 0 =Y 1<br />
Y (produkcja i dochód)
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 36<br />
PRZYPADEK KLASYCZNY<br />
W przypadku klasycznym ekspansja fiskalna jest nieskuteczna, ponieważ występuje pełny efekt<br />
wypychania i w konsekwencji przyrost produkcji ΔY = 0<br />
Pełny efekt wypychania: ↗G ↘I ΔAD = ΔY = 0<br />
Nie ma wzrostu produkcji, rośnie jedynie stopa procentowa<br />
W przypadku klasycznym ekspansja fiskalna jest nieskuteczna, ponieważ wrażliwośd popytu na<br />
zmiany stopy procentowej (h) dąży do 0, czyli popyt pieniężny jest doskonale nieelastyczny względem<br />
stopy procentowej, czyli popyt pieniężny jest sztywny względem stopy procentowej.<br />
Dwa skrajne przypadki skuteczności ekspansji monetarnej<br />
W krótkim okresie przy założeniach modelu IS-LM<br />
Maksymalna skuteczność<br />
i LM 0 LM 1<br />
i 0<br />
i 1<br />
IS 0<br />
PRZYPADEK KLASYCZNY<br />
Y 0 Y 1 Y (produkcja i dochód)<br />
W przypadku klasycznym maksymalnie skuteczna jest ekspansja monetarna, ponieważ<br />
Wrażliwośd popytu pieniężnego na zmianę stopy procentowej dąży do 0, czyli popyt pieniężny jest<br />
doskonale nieelastyczny względem stopy procentowej, czyli sztywny.<br />
Brak skuteczności<br />
i<br />
i 0 =const. LM 0 =LM 1<br />
IS 0<br />
Y 0 =Y 1<br />
Y (produkcja i dochód)<br />
ΔY=0
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 37<br />
PUŁAPKA PŁYNNOŚCI<br />
Pułapka płynności to taka sytuacja w której stopa procentowa zupełnie nie reaguje na zwiększenie<br />
podaży pieniądza. Bank Centralny zwiększa podaż pieniądza, a stopa procentowa nie spada, w<br />
konsekwencji nie ma wzrostu produkcji (dobra sytuacja polityczna i fiskalna).<br />
W pułapce płynności maksymalnie skuteczna jest polityka fiskalna, natomiast zupełnie nieskuteczna<br />
jest ekspansja monetarna.<br />
Polityka mieszana – Policy mix<br />
Polityka mieszana – połączenie polityki fiskalnej i monetarnej<br />
23.10.2008<br />
Należy pamiętad, że polityka monetarna wpływa przede wszystkim na produkcję dóbr<br />
inwestycyjnych, a fiskalna na produkcję dóbr konsumpcyjnych. Politykę mieszaną można zastosowad<br />
nie tylko do zwiększania popytu (AD) – wówczas stosuje się połączenie ekspansji monetarnej z<br />
ekspansją fiskalną, lub do zmniejszenia popytu, gdy walczy się z inflacją – wtedy stosuje się<br />
połączenie restrykcji fiskalnej z resktykcją monetarną, ale również do zmiany struktury produkcji tzn.<br />
proporcji między dobrami inwestycyjnymi a dobrami konsumpcyjnymi.<br />
Zmiany struktury gospodarki<br />
↗ produkcji dóbr inwest.<br />
Ekspansja monetarna<br />
Jeżeli cel: i to polityka mieszana = +<br />
↘ produkcji dóbr kons.<br />
Restrykcja fiskalna<br />
↘ produkcji dóbr inwest.<br />
Ekspansja monetarna<br />
Jeżeli cel: i (np.pocz.’90) to polityka mieszana = +<br />
↗ produkcji dóbr kons.<br />
Restrykcja fiskalna<br />
OD TEGO MIEJSCA WSZYSTKIE ROZWAŻANIA PROWADZONE SĄ PRZY<br />
ZAŁOŻENIU, ŻE POZIOM CEN (P) ZMIENIA SIĘ NAWET W KRÓTKIM OKRESIE<br />
KONIEC RECESJI<br />
Jeżeli ↗ AD firmy ↗ produkcję (Y) i ↗ ceny (P)<br />
Bezrobocie i inflacja<br />
Związek między inflacją a bezrobociem
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 38<br />
Krzywa Philipsa<br />
INFLACJA – wzrost ogólnego poziomu cen (P t ) w okresie t<br />
STOPA INFLACJI – stopa wzrostu P ∏<br />
Ok.3tys. dóbr w koszyku konsumpcyjnym<br />
I. Jeśli stopa inflacji > 0 i rośnie z okresu na okres, ceny rosną coraz szybciej wzrost inflacji<br />
II. Jeśli stopa inflacji > 0 i spada z okresu na okres, ceny rosną coraz wolniej spada inflacja <br />
dezinflacja<br />
III. Jeśli stopa inflacji < 0 to ceny spadają deflacja<br />
Wysoka inflacja ↘ AD, ↘ I, niestabilna jest inflacja<br />
Negatywne skutki wysokiej inflacji:<br />
<br />
<br />
<br />
Przedsiębiorstwa boją się inwestowad, bo nie są w stanie przewidzied wzrostu kosztów tych<br />
inwestycji;<br />
Nie opłaca się trzymad pieniędzy maleje zatem kapitał dostępny na rynku finansowym dla<br />
inwestycji<br />
Oszczędności w pieniądzu tracą na wartości zubożenie ich właścicieli<br />
Inflacja to największy złodziej<br />
Korzystają ci, którzy zaciągnęli kredyty (tylko)<br />
Dezinflacja - obniżenie inflacji, zwykle nie do zera<br />
Celem europejskiego BC jest utrzymacie inflacji na poziomie
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 39<br />
Krzywa Phillipsa to odwrotny związek między stopą bezrobocia, a stopą inflacji.<br />
Jeśli w gospodarce występuje krzywa Phillipsa to uzasadnione jest prowadzenie interwencjonizmu<br />
paostwowego opartego na teorii Keynes’a, tzn. w recesji trzeba zwiększyd popyt, by ↗Y i ↘u lub w<br />
okresie rozkwitu gospodarki, gdy wysoka inflacja, to należy ↘AD.<br />
I. Jeżeli gospodarka jest w krzywej Phillipsa w punkci A tzn. wysokie bezrobocie ale niska<br />
inflacja, to jest to klasyczna recesja.<br />
Jest jasno określony cel polityki makroekonomicznej: ↘u<br />
Zgodnie z teorią Keynes’a należy zastosowad:<br />
Ekspansję monetarną<br />
BC ↗M ↘i<br />
firmy ↗P ↗∏<br />
Ekspansję fiskalną ↗AD ↗Y ↘u<br />
rząd ↘t, ↗G, ↗TR<br />
II.<br />
Cel osiągnięty ALE wtedy rośnie inflacja<br />
Gospodarka jest na krzywej Phillipsa w punkcie B, tzn wysoka inflacja (5-6%) i niskie<br />
bezrobocie. Rozkwit gospodarczy. Rośnie popyt.<br />
Cel: ↘ inflację<br />
Rekstykcja monetarna<br />
BC ↘M ↗i (drogie kredyty);<br />
- stopy rezerw obowiązkowych ↗;<br />
- wyższa stopa lombardowa; ↗AD firmy wolniej podnoszą ceny <br />
- BC sprzedaje papiery spadek inflacji, czyli dezinflacja<br />
wartościowe bankom;<br />
Restrykcja fiskalna<br />
rząd ↗t, ↘G, ↘TR<br />
Cel osiągnięty ALE ↘Y ↗u<br />
Jeżeli występuje krzywa Phillipsa to istnieje zamiennośd między inflacją a bezrobociem, tzn. spadek<br />
inflacji powoduje wzrost bezrobocia, lub spadek bezrobocia powoduje wzrost inflacji.<br />
Krzywa Phillipsa występowała w krajach wysoko rozwiniętych przez całą dekadę w latach 60. W tym<br />
okresie polityka oparta była na teorii Keynes’a („zwiększaj popyt, zmniejszaj popyt”).<br />
Kraje OPEC (kartel producentów ropy naftowej) w latach 70. gwałtownie podniosły ceny ropy.<br />
Konsekwencją w krajach importujących ropę był wzrost kosztów produkcji:<br />
↗P<br />
↘Y<br />
↗inflacji<br />
↗u<br />
Nowa recesja (bo oba wysokie)<br />
Stagflacja – typ recesji gdy występuje równocześnie wysoka inflacja i wysokie bezrobocie. Pojawienie<br />
się stagflacji w połowie lat 70-tych było niezgodne z krzywą Phillipsa i poparło pogląd monetarystów,<br />
że występowanie krzywej Phillipsa w długim okresie (10 lat w ’60) było przypadkiem i od połowy ’70<br />
Keynesiści i monetaryści są zgodni, że krzywa Phillipsa może występowad jedynie w krótkim okresie.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 40<br />
W długim okresie krzywa Phillipsa nie występuje zatem w długim okresie nie występuje zamiennośd<br />
między stopą inflacji a stopą bezrobocia.<br />
Cykl koniunkturalny w gospodarce rynkowej<br />
Cykl koniunkturalny to krótkookresowe zmiany produkcji i zatrudnienia. Powoduje, że bieżąca<br />
produkcja oscyluje wokół potencjalnej<br />
30.10.2008<br />
Cykliczny rozwój gospodarki rynkowej<br />
Produkcja potencjalna Y* to poziom produkcji jaki gospodarka może osiągnąd przy pełnym<br />
wykorzystaniu kapitału (tzn. są wykorzystane nie w 100% tylko ok. 90%) i pracy (tzn. na rynku pracy<br />
występuje równowaga, czyli stopa bezrobocia jest naturalną stopą bezrobocia równą u*)<br />
Czynniki zwiększające Y*:<br />
1. Postęp technologiczno-organizacyjny<br />
2. ↗ kapitału<br />
3. ↗ siły roboczej = kapitał ludzki (ludzie z uwzględnieniem ich wykształcenia i stanu zdrowia)<br />
Klasyczna definicja recesji:<br />
Recesja – jest w gospodarce wtedy gdy przez 2 kolejne kwartały jest ujemna stopa wzrostu PKB<br />
Stopa wzrostu produkcji potencjalnej w PL = ok. 4%<br />
U nas recesją jest już spowolnienie wzrostu<br />
U monetarystów gospodarka ma tendencję do powrotu do równowagi w długim okresie.<br />
Równowaga długookresowa oznacza, że<br />
1) Y = Y* 2) u = u*<br />
Monetaryści są przeciwni interwencji paostwa
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 41<br />
Równowaga na rynku pracy<br />
Podaż pracy = popyt na pracę<br />
Liczba szukających pracy = liczba ofert<br />
u = u* w różnych krajach różne u* (od 4% do 9%)<br />
Ci którzy nie chcą pracowad nie są wliczani do podaży; są wliczani Ci którzy właśnie zmieniają pracę,<br />
przeprowadzają się, szukają, przekwalifikowują się i wtedy oni się rejestrują jako bezrobotni<br />
Naturalną stopę bezrobocia tworzy:<br />
1) Bezrobocie frykcyjne – tarcie (?), bo nie ma dokładnej informacji, nie wiemy gdzie jest dla nas<br />
praca<br />
2) Bezrobocie strukturalne – kwalifikacje nie pasują – struktura kwalifikacji nie jest odpowiednia<br />
do struktury zapotrzebowania<br />
Bezrobocie długookresowe – powyżej 1 roku<br />
Czynniki wpływające na naturalną stopę bezrobocia<br />
1) Struktura demograficzna siły roboczej<br />
a. ↗ udział kobiet w sile roboczej ↗ u*<br />
b. ↗ udział bardzo młodych ludzi ↗ u*<br />
2) Mobilnośd siły roboczej (gotowośd do zmiany kwalifikacji, miejsca zamieszkania by znaleźd pracę)<br />
a. ↗ mobilności siły roboczej ↘ u*<br />
3) Duże zmiany w strukturze produkcji, tzn. zanikają przemysły tradycyjne (włókienniczy, węglowy)<br />
a rozwijają się gałęzie nowoczesne ↗ u* (głównie bezrobocie strukturalne)<br />
4) ↗ sprawnośd instytucji rynku pracy ↘ u*<br />
5) Wysokie świadczenia socjalne mogą zniechęcad do szukania pracy<br />
Mechanizm rynkowy doprowadzający do równowagi na rynku pracy<br />
I. Brak równowagi<br />
U > u* (recesja) czyli podaż pracy jest większa od popytu na pracę ↘ W ↘ koszty pracy<br />
↗ zatrudnienie ↘ u równowaga u = u*<br />
(W spada dopóki u>u* czyli do momentu u=u*)<br />
II. Brak równowagi<br />
U < u* (rozkwit) czyli popyt na pracę jest większy od podaży ↗ W ↗ koszty pracy <br />
↘ zatrudnienie ↗ u równowaga u = u*<br />
W praktyce jednak nie działa powyższy mechanizm na rynku pracy, tzn. rynek nie jest tak elastyczny,<br />
aby płace zmieniały się w zależności od popytu i podaży na pracę<br />
Płaca nominalna – wynagrodzenie<br />
Płaca realna – wartośd dóbr i usług jakie można kupid za wynagrodzenie przy aktualnym poziomie<br />
cen<br />
W – średnia płaca nominalna
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 42<br />
P – poziom cen<br />
W/P – średnia płaca realna<br />
W praktyce występuje usztywnienie rynku pracy<br />
Czynniki wpływające na usztywnienie rynku pracy (wg monetarystów):<br />
1. Silne związki zawodowe nie godzą się na ↘W w recesji utrzymywanie się wysokiego<br />
bezrobocia<br />
2. Prawo chroniące nadmiernie pracowników<br />
a) wysoka płaca minimalna – w recesji jest dużo osób gotowych pracowad za niższą stawkę<br />
ale w praktyce żaden polityk nie odważy się obniżyd jej<br />
b) długie okresy wypowiedzenia<br />
c) wysokie odprawy przy zwolnieniach<br />
Krzywa Philipsa w krótkim okresie<br />
6.11.2008<br />
stopa<br />
inflacji<br />
Stopa bezrobocia<br />
Związek między inflacją a bezrobociem w długim okresie<br />
stopa<br />
inflacji<br />
u=u*<br />
Stopa bezrobocia
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 43<br />
W długim okresie nie występuje krzywa Philipsa, czyli nie ma zamienności między inflacją a<br />
bezrobociem, ponieważ w długim okresie występuje tylko jedna stopa bezrobocia, zwana naturalną<br />
stopą bezrobocia (u*), która może byd związana z różnymi poziomami inflacji. Polityka fiskalna i<br />
monetarna może jedynie wpływad na bieżącą stopę bezrobocia (u). nie wpływa na naturalną stopę<br />
bezrobocia, zatem przy pomocy polityki fiskalnej i monetarnej nie można w sposób trwały obniżyd<br />
bezrobocia w długim okresie.<br />
Szybkość reakcji płac na zakłócenia w gospodarce<br />
Zakłócenie to np. zmiana polityki, gwałtowna i duża zmiana cen podstawowych surowców,<br />
wprowadzenie innowacji technologicznych.<br />
Szybkośd reakcji płac na zakłócenia w gospodarce zależy od długości kontraktów płacowych<br />
(kontrakty zawierane przez związki zawodowe; przy stabilnej inflacji chcą na dłużej zawierad<br />
kontrakty; pracodawca musi płacid stawkę z kontraktu, a pracownicy nie mogą strajkowad w trakcji<br />
kontraktu; po zakooczeniu kontraktu znowu negocjacje i wtedy mogą strajkowad). Przy negocjowaniu<br />
bierzemy pod uwagę bieżącą i przewidywaną stopę inflacji.<br />
Indeksacja płacy inflacją – równo z inflacją płaca rośnie<br />
Dla gospodarki lepsze są długoterminowe kontrakty bo:<br />
Jeżeli są długie kontrakty powoli rosną płace (zgodnie ze stawkami w kontraktach) jeśli płace są<br />
istotnym składnikiem kosztów produkcji powoli rosną koszty produkcji powoli rosną ceny (↗P)<br />
niska inflacja<br />
Lepkość płac i cen<br />
Czyli wolno i przyklejone<br />
Lepkośd płac i cen polega na tym, że jeśli w gospodarce dominują długoterminowe kontrakty płacowe<br />
oraz płace są istotnym elementem kosztów produkcji i płace wolno reagują na zakłócenia w<br />
gospodarce i w konsekwencji powoli rosną ceny.<br />
Powyższa zależnośd dotyczy cen opartych na formule kosztowej (że jak rosną koszty produkcji to<br />
wzrost cen. Nie dotyczy to cen surowców kupowanych i sprzedawanych na giełdach towarowych.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 44<br />
Związek między zatrudnieniem a średnią płacą nominalną w gospodarce<br />
W krótkim okresie kiedy obowiązują podpisane kontrakty płącowe (2-3 letnie) to:<br />
Dobra koniunktura (lub poprawa) ↗W ale powoli – zgodnie z ustaleniami w kontraktach<br />
(rośnie bo pracodawcy szukają ludzi)<br />
W dłuższym okresie, kiedy wygasły wcześniejsze kontrakty:<br />
W negocjacjach związki zawodowe biorą pod uwagę:<br />
1) sytuację na rynku pracy (gdy u < u* związki zawodowe są bardzo silne)<br />
2) inflację<br />
Dobra koniunktura<br />
1) 1) u < u* ↗W – w nocy kontraktach istotny WN’<br />
2) ↗P wzrost średniej płacy<br />
Okres recesji<br />
2) 1) u > u* ↘W – związki zawodowe powinny WN’’<br />
2) ↘P się zgodzid na obniżki płac
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 45<br />
Model AS – AD<br />
AS – zagregowana podaż dóbr i usług = produkcja dostarczona<br />
AD – zagregowany popyt = C + I +G + Ex - Im<br />
P<br />
ogólny<br />
poziom cen<br />
AS’<br />
AS<br />
p 0<br />
O<br />
AD<br />
AD’<br />
produkcja<br />
potencjalna<br />
Y = Y*<br />
W punkcie O jest równowaga długookresowa tzn.<br />
1) Y = Y* 2) u = u*<br />
równowaga<br />
długookresowa<br />
Y - produkcja<br />
Przesunięcie AD w prawo – zwiększenie zagregowanego popytu spowodowane ekspansją monetarną<br />
i fiskalną<br />
Krzywa AS przesuwa się równolegle z powodu zmiany kosztów produkcji w gospodarstwie w lewo.<br />
Będziemy rozpatrywad 2 rodzaje kosztów:<br />
1) koszty pracy reprezentowane przez W (średnią płacę nominalną)<br />
2) koszty materiałów i surowców – reprezentowane przez zmianę cen materiałów i surowców - P m<br />
W krótkim okresie produkcja potencjalna zwykle nie rośnie. Jeśli przyjmie się założenie, że produkcja<br />
potencjalna w krótkim okresie nie rośnie to każde zwiększenie produkcji bieżącej Y będzie wymagało<br />
zwiększenia zatrudnienia.<br />
W długim okresie (postęp technologiczny, gospodarczy, innowacje) rośnie produkcja potencjalna.<br />
Długookresowa krzywa zagregowanej podaży, która jest pionowa przesuwa się w prawo.
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 46<br />
P<br />
AS długookr.<br />
AS’ długookr.<br />
Y* 1 Y* 2 Y<br />
Y* rośnie z powodu zmian technologicznych<br />
Reakcje gospodarcze<br />
Na ekspansję monetarna w krótkim, środkowym i długim okresie.<br />
P<br />
AS 0<br />
P 1<br />
P 0 AD 1<br />
AD 0<br />
Y 0 =Y* Y 1 Y<br />
u 0 =u*<br />
Krótki okres oznacza czas w którym rozpoczyna się okres dostosowania gospodarki do jakiegoś<br />
zakłócenia, np. zamiana polityki makroekonomicznej (zwykle 1-1,5 roku)<br />
Długi okres to tyle lat ile potrzeba gospodarce aby w pełni się dostosowad do zakłócenia i powrócid<br />
do równowagi długookresowej (zwykle powyżej 5 lat)<br />
Okres środkowy jest pomiędzy.<br />
Założenia:<br />
1. Przed ekspansją monetarną, czyli w punkcie „0” gospodarka jest w równowadze<br />
długookresowej, tzn. że spełnione są dwa warunki:<br />
a) Y 0 = Y*<br />
b) u 0 = u*<br />
2. Firmy nie zmieniają technologii, są dwie konsekwencje:<br />
a) Y* = const. tzn., ze w całym okresie dostosowania produkcja potencjalna nie ulega zmianie<br />
b) każdy przyrost produkcji wymaga zwiększenia zatrudnienia
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 47<br />
Ekspansja monetarna (tzn. BC ↗M)<br />
KRÓTKI OKRES (tzn. pierwszy, drugi rok od ↗M)<br />
BC ↗M ↘ i ↗ I ↗ AD ↗ Y ↗ zapotrzebowanie na<br />
Materiały<br />
↗ P m<br />
pracowników<br />
↗ W (ale powoli, zgodnie ze<br />
stawkami w kontraktach)<br />
↘u<br />
↗ kosztów produkcji<br />
Skutki ekspansji monetarnej w krótkim okresie:<br />
Lepkośd<br />
płac<br />
i cen<br />
Pozytywne:<br />
↗ P (ale powoli)<br />
1) ↗ Y w krótkim okresie ekspansja monetarna jest zwykle skuteczna, gdyż<br />
2) ↘u najczęściej procentowy wzrost produkcji > % wzrostu cen<br />
Negatywne:<br />
1) ↗ P<br />
Długookresowe kontrakty wolno rosną płace (jeśli płace są istotnym<br />
elementem kosztów) wolno ↗ koszty produkcji wolno ↗ P <br />
(% wzrost Y) > (% wzrost P) ↗ skuteczności ekspansji w krótkim okresie<br />
Z tego wynika, że jeżeli jest mała wrażliwośd płac na wzrost zatrudnienia (na wzrost popytu,<br />
zapotrzebowania na pracowników) to ceny rosną wolno i rośnie skutecznośd ekspansji monetarnej.<br />
Ilustracja graficzna obrazuje wpływ na skutecznośd ekspansji monetarnej wywierany przez<br />
wrażliwośd płac na zmianę (Wzrost) zatrudnienia.<br />
Wrażliwośd płac na zmianę zatrudnienia wpływa na nachylenie krzywej AS
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 48<br />
Duża wrażliwośd płac na zmianę zatrudnienia<br />
Mała wrażliwośd płac na zmianę zatrudnienia<br />
P<br />
AS 0<br />
P<br />
P 1 1<br />
ΔP<br />
P 0 0 AD 1<br />
AD 0<br />
Y 0 =Y* Y 1 Y<br />
P 1<br />
AS 0<br />
ΔP 1 AD 1<br />
P 0 0<br />
AD 0<br />
Y 0 =Y* Y 1 Y<br />
OKRES ŚRODKOWY (tzn. trzeci, czwarty, piąty rok od ↗M)<br />
Skooczyły się wcześniej podpisane kontrakty płacowe. W negocjacjach związki zawodowe<br />
uwzględniają:<br />
1) sytuację na rynku pracy tzn. u < u* (czyli podaż pracy < popyt na pracę)<br />
2) ↗P<br />
Więc w nowych kontraktach istotny wzrost płac (↗W) istotnie rosną koszty produkcji<br />
↘ zatrudnienie<br />
↗P<br />
P E<br />
↘ Y<br />
AS 2 AS 1 AS 0<br />
E<br />
P 1 2 1<br />
P 0 0 AD 1<br />
AD 0<br />
Y 0 =Y* Y 1 Y<br />
↗ u (ale nadal u < u*)<br />
Ale nadal popyt na pracę jest większy od<br />
podaży pracy, co powoduje, że w<br />
następnych negocjacjach płacowych<br />
związki zawodowe będą żądad podwyżek<br />
płac; wzrost płac zwiększa koszty<br />
produkcji (graficznie przesunięcie AS w<br />
lewo). Wzrost płac będzie trwał dopóki u<br />
nie wróci do naturalnej. (dopóki podaż<br />
pracy nie zrówna się z popytem na<br />
pracę, innymi słowy dopóki na rynek<br />
pracy nie wróci równowaga)<br />
DŁUGI OKRES (tzn. więcej niż 5 lat od ↗ M)<br />
w długim okresie kooczy się proces dostosowywania gospodarki do ekspansji monetarnej.<br />
Gospodarka osiąga nową równowagę długoterminową w punkcie „E” tzn.:<br />
a) Y E = Y* (produkcja bieżąca wróciła do potencjalnej)<br />
b) u E = u*
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 49<br />
skutki ekspansji monetarnej w długim okresie<br />
1. Nie ma wzrostu produkcji bieżącej, w długim okresie<br />
Y E = Y* = Y 0 ΔY = 0<br />
2. Nie ma spadku bieżącej stopy bezrobocia<br />
u E = u* = u 0 Δu = 0<br />
3. Wzrost cen<br />
P E > P 0<br />
4. Wzrost płac nominalnych (wynagrodzenie)<br />
W E > W 0<br />
5. Wzrost płac nominalnych jest taki sam jak wzrost cen i w konsekwencji płace realne są stałe<br />
nie ma wzrostu poziomu życia<br />
WNIOSEK ostateczny ekspansja monetarna nie jest skuteczna w długim okresie<br />
Ostateczny wniosek jest taki pesymistyczny, ponieważ przyjęliśmy założenie że firmy nie<br />
wprowadzają nowoczesnej technologii. Jeśli gospodarka jest silnie innowacyjna to pojawia się pewien<br />
przyrost produkcji bieżącej w dłuższym okresie.<br />
1. zał.: firmy nie wprowadzają<br />
nowych technologii<br />
Y* = const.<br />
2. zał.: firmy wprowadzają nowe<br />
technologie ↗ Y*<br />
Y<br />
Y<br />
Y<br />
Y<br />
Y*<br />
E<br />
Y* Y*=const.<br />
0 E<br />
0<br />
t 0 t E czas<br />
t 0 t E czas<br />
Data<br />
ekspansji<br />
monetarnej<br />
np. 7 lat<br />
Zakooczenie<br />
dostosowania<br />
gospodarki<br />
np. 7 lat<br />
Jeśli Y* = const. to w długim okresie ΔY=0, nie<br />
ma żadnej skuteczności ekspansji monetarnej w<br />
długim okresie.<br />
Jeśli ↗ Y* to w długim okresie ΔY>0. Jest pewna<br />
skutecznośd ekspansji monetarnej.<br />
Reakcje gospodarki na negatywny szok podaży<br />
Negatywny szok podaży jest wywołany gwałtownym i wysokim wzrostem kosztów produkcji w całej<br />
gospodarce. Najczęściej takie szoki są spowodowane wzrostem cen podstawowych surowców<br />
(najsłynniejsze szoki to kryzysy energetyczne w latach 70-tych). Pozytywne szoki podaży są<br />
spowodowane dużym obniżeniem kosztów w całej gospodarce powodem są:<br />
1) duże obniżki cen podstawowych surowców<br />
2) wprowadzenie na szeroką skalę nowoczesnej technologii, która obniża koszty produkcji<br />
REAKCJE GOSPODARKI NA NEGATYWNY SZOK PODAŻY SPOWODOWANY DUŻYM I<br />
GWAŁTOWNYM WZROSTEM CEN PODSTAWOWYCH SUROWCÓW
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 50<br />
Założenia:<br />
1) przed szokiem gospodarka była w równowadze długookresowej (na wykresie pkt.0) tzn.<br />
Y 0 = Y* u 0 = u*<br />
2)firmy nie zmieniają technologii tzn. Y* = const.<br />
3) nie ma zmiany polityki monetarnej ani fiskalnej, czyli paostwo nie interweniuje<br />
P<br />
AS 1 AS 2 AS 0<br />
P 1 1<br />
P 2 2<br />
P 0 0<br />
AD 0<br />
Y 1 Y 2 Y 0 =Y*<br />
u=u*<br />
Y<br />
1. Krótki okres (pierwszy, drugi rok od ↗P m )<br />
Gwałtowny i wysoki ↗P m gwałtowny i wysoki wzrost kosztów<br />
produkcji w całej gospodarce<br />
Skutki w krótkim okresie:<br />
↘ Y ↗ u<br />
ale W = cos nt.<br />
ponieważ obowiązują wcześniej<br />
podpisane kontrakty płacowe<br />
↗ u wysokie bezrobocie<br />
+ stagflacja<br />
↗ P wysoka inflacja<br />
Czy po negatywnym szoku podaży gospodarka może wrócid do równowagi długookresowej w<br />
jakiej była przed szokiem, jeśli firmy nie zmieniają technologii a paostwo nie interweniuje?<br />
2. Środkowy okres (trzeci, czwarty, piąty rok od ↗ P m )<br />
Skooczyły się wcześniej podpisane kontrakty płacowe. W negocjacjach związki zawodowe<br />
uwzględniają:<br />
↗ P<br />
1) sytuację na rynku pracy, czyli u > u* tzn. podaż pracy > popyt na pracę<br />
2)↗ P<br />
Więc związki zawodowe są w trudnej sytuacji, gdyż pracownicy z powodu wzrostu cen odczuli<br />
spadek płący realnej i oczekują wzrostu płac nominalnych, ale w sytuacji stagflacji wzrost płac<br />
oznaczałby tylko jej pogłębienie, zatem:<br />
związki powinny zgodzid się na obniżki płac (↘W) ↘ kosztów produkcji ↗ Y ↘ u
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 51<br />
↘P<br />
ale nadal u>u*<br />
W kolejnych negocjacjach związki zawodowe nadal powinny godzid się na obniżkę płac (teraz<br />
decyzja jest łatwiejsza, bo spadły ceny). Płace nominalne powinny spadad dopóki bieżąca stopa<br />
bezrobocia nie wróci do naturalnej, czyli dopóki nie wróci równowaga na rynku pracy.<br />
3. Długi okres (więcej niż 5 lat od ↗ P m )<br />
Gospodarka wraca do początkowej równowagi długookresowej, tzn.:<br />
Y dł.okres. = Y* u dł.okres. = u*<br />
Skutki w długim okresie:<br />
1) Produkcja bieżąca wróciła do produkcji początkowej<br />
Y dł.okres. = Y* = Y 0<br />
2) Bieżąca stopa bezrobocia wróciła do naturalnej stopy bezrobocia<br />
u dł.okres. = u* = u 0<br />
3) Ceny wróciły do początkowego poziomu<br />
P dł.okres. = P 0<br />
4) Spadek płac nominalnych (wynagrodzeni)<br />
W dł.okres. < W 0<br />
5) Spadek płac realnych, czyli spadek poziomu życia<br />
Reakcja gospodarki na wprowadzenie na szeroką skalę nowoczesnych<br />
technologii<br />
P AS 0<br />
AS 1 AS 2 AS 3<br />
P 0 0<br />
P 1 1<br />
P 2 2<br />
P E<br />
E<br />
AD 0<br />
Y=Y 0 * Y 1 Y 2 Y E *=Y E Y<br />
u=u*<br />
założenie: przed wprowadzeniem nowoczesnej technologii w gospodarce była równowaga<br />
długookresowa, tzn.: Y 0 = Y* u 0 = u*<br />
1. Krótki okres (pierwszy, drugi rok od wprowadzenia nowoczesnej technologii)
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 52<br />
UWAGA: nie zajmujemy się źródłami finansowania nowoczesnych technologii, a jedynie<br />
reakcją gospodarki na ich wprowadzenie)<br />
Wprowadzenie nowoczesnej technologii<br />
w całej gospodarce<br />
↗u<br />
(postęp technologiczny<br />
jest pracooszczędny, więc<br />
może pojawid się<br />
bezrobocie strukturalne)<br />
Skutki w krótkim okresie:<br />
Pozytywne:<br />
1) ↗ Y<br />
2) ↘ u<br />
Negatywne:<br />
1) ↗ u<br />
↘ koszty produkcji ↘ P<br />
↗Y<br />
ale W = const., bo obowiązują<br />
wcześniej podpisane kontrakty<br />
2. Średni okres (trzeci, czwarty, piaty rok od wprowadzenia nowoczesnej technologii)<br />
Kooczą się kontrakty i w negocjacjach związki zawodowe uwzględniają:<br />
a) sytuację na rynku pracy : u>u* (głównie z powodu niskiego zapotrzebowania na pracę nisko<br />
wykwalifikowaną)<br />
b) ↘ P<br />
w nowych kontraktach prawdopodobnie płace dla pracowników wykwalifikowanych wzrosną,<br />
niekoniecznie wysoko, ponieważ spadły ceny, natomiast dla pracowników<br />
niskowykwalifikowanych spadną prawdopodobnie średnia płaca w gospodarce spadnie ↘W<br />
↘ kosztów produkcji<br />
Jeśli pracownicy wcześniej zwolnieni<br />
zdążyli już zmienid swoje kwalifikacje to<br />
↗ zatrudnienia ↗ Y<br />
↘ P<br />
↘u ale nadal częśd pracowników wcześniej<br />
zwolniona nie zmieniła kwalifikacji i nie może<br />
znaleźd zatrudnienia, co powoduje, że płace<br />
dla pracy niskowykwalifikowanej nadal<br />
powinny spadad, spadek płac skooczy się, gdy<br />
bieżąca stopa bezrobocia wróci do naturalnej<br />
3. Długi okres (więcej niż 5 lat od wprowadzenia nowoczesnej technologii)<br />
Gospodarka osiąga nowy punkt równowagi długookresowej (pkt. E), tzn.:<br />
a) Y E = Y E * nastąpił wzrost produkcji potencjalnej z powodu wprowadzenia innowacji<br />
b) u = u*<br />
Skutki wprowadzenia nowoczesnej technologii w długim okresie<br />
1) Wzrost produkcji potencjalnej<br />
Y E * > Y 0 *
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 53<br />
2) Wzrost produkcji bieżącej<br />
Y E > Y 0<br />
3) Powrót bieżącej stopy bezrobocia do naturalnej – przy założeniu, że wszyscy pracownicy<br />
są w stanie dostosowad swoje kwalifikacje do nowoczesnej technologii<br />
u E = u*<br />
4) Nastąpił spadek średniej płacy nominalnej (spowodowany przede wszystkim spadkiem<br />
płac pracowników o niskich kwalifikacjach)<br />
W E < W 0<br />
5) Nastąpił spadek cen<br />
P E < P 0oczeki<br />
6) Prawdopodobnie spadek cen będzie równy spadkowi płacy nominalnej w<br />
konsekwencji średnia płaca realna jest na stałym poziomie (W/P = const.)<br />
Oczekiwania inflacyjne<br />
Wzrost oczekiwao inflacyjnych<br />
Obrona przed oczekiwanym wzrostem cen w następujący sposób:<br />
1) konsumenci ↗ popyt konsumpcyjny ↗ ceny dóbr konsumpcyjnych<br />
↗ ogólny<br />
poziom<br />
cen<br />
2) firmy ↗ zapasy dóbr inwestycyjnych (materiały, surowce) ↗ ceny materiałów<br />
3) pracownicy ↗ płace ↗ koszty produkcji firmy ↗ ceny<br />
4) banki ↗ stopy procentowe kredytów ↗ koszty obsługi wcześniej<br />
zaciągniętych kredytów ↗ koszty produkcji ↗ ceny<br />
↗ inflacji<br />
Sposoby formułowania oczekiwao inflacyjnych:<br />
1. Adaptacyjne oczekiwania inflacyjne<br />
Przeszłośd wpływa na przyszłośd tzn. stopy<br />
inflacji w przeszłości wpływają na oczekiwaną<br />
stopę inflacji w przyszłości<br />
2. Racjonalne oczekiwania inflacyjne<br />
Przeszłośd nie wpływa na przyszłośd, dlatego tez<br />
stopa inflacji nie ma wpływu na oczekiwaną<br />
stopę inflacji w przyszłości<br />
Założenia teorii racjonalnych oczekiwao:<br />
1. Ludzie nie popełniają systematycznych błędów, tzn. potrafią dostrzec błędy które popełnili w<br />
przeszłości i nie popełniają ich w przyszłości.<br />
wysoka inflacja w przeszłości była wynikiem błędów ekonomicznych np. nadmiernej ekspansji<br />
monetarnej, dużego deficytu budżetowego. Te błędy nie będą powtórzone w przyszłości.<br />
Zatem nie ma znaczenia jaka była inflacja w przeszłości. Inflacja w przyszłości będzie zależała<br />
od sytuacji gospodarczej w przyszłości i błędów popełnionych w przyszłości.<br />
2. Łatwy i tani dostęp do informacji potrzebnych do formułowania prognoz gospodarczych.<br />
Aby sformułowad oczekiwania w sposób racjonalny potrzebne są dwa elementy:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 54<br />
a) Informacje dotyczące sytuacji gospodarczej w przyszłości np.:<br />
- założenia dla polityki monetarnej w następnych latach<br />
- projekt budżetu paostwa<br />
- prognozy cen podstawowych surowców<br />
- stawki płacone w nowych kontraktach<br />
- wydajnośd pracy prognozowana<br />
- prognoza koniunktury na świecie<br />
- prognozy kursów walutowych<br />
- itp.<br />
b) Wiedza na temat funkcjonowania gospodarki i przyczyn wywołujących inflację<br />
Wpływ sposobu formułowania oczekiwao na skutecznośd polityki makroekonomicznej szczególnie<br />
monetarnej.<br />
Jeżeli oczekiwania sformułowane są adaptacyjnie to ekspansja jest skuteczna w krótkim okresie, ceny<br />
rosną wolniej niż produkcja.<br />
Jeżeli oczekiwania formułowane są racjonalnie to zwolennicy tej teorii twierdzą, że ekspansja<br />
monetarna jest nieskuteczna nawet w krótkim okresie, ponieważ ludzie rozumieją skutki ekspansji<br />
monetarnej i wiedzą, ze wzrost podaży pieniądza doprowadzi do wzrostu cen, więc zaczynają się<br />
natychmiast bronid przed oczekiwanym wzrostem cen i w konsekwencji inflacja idzie w górę bardzo<br />
szybko.<br />
Zwolennicy tej teorii twierdzą, że skutecznośd ekspansji monetarnej w krótkim okresie BC może<br />
osiągnąd jedynie oszukując społeczeostwo, czyli robiąc tzn. „niespodziankę inflacyjną”.<br />
BC ogłasza, ze będzie utrzymywał inflację na niskim poziomie.<br />
Przyczyny inflacji:<br />
A. Popytowe przyczyny inflacji:<br />
1. Nadmierna ekspansja monetarna<br />
BC ↗M ↘i (tanie kredyty)<br />
2. Ekspansja fiskalna prowadząca do dużego ↗AD firmy ↗ceny ↗inflacja<br />
deficytu budżetowego (powyżej 3% PKB)<br />
3. Wzrost oczekiwao inflacyjnych ↗ popyt<br />
konsumpcyjny i na materiały<br />
B. Podażowe (czyli kosztowe) przyczyny inflacji:<br />
1. Duży ↗ cen podstawowych surowców<br />
2. Wzrost płac szybszy niż wzrost wydajności pracy<br />
3. Wzrost oczekiwao inflacyjnych<br />
↗ płace<br />
↗ stopy % kredytów<br />
↗ koszty obsługi wcześniej<br />
zaciągniętych kredytów<br />
szczególnie niebezpieczna jest tzw. inflacyjna spirala<br />
płac i cen, gdyż zwykle prowadzi do hiperinflacji<br />
(miesięczna stopa inflacji jest dwucyfrowa)<br />
4. Wzrost cen podstawowych walut, czyli wzrost<br />
kursów walutowych<br />
↗ koszty produkcji<br />
firmy ↗ ceny<br />
↗ inflacja
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 55<br />
Metody walki z inflacją<br />
1. Restrykcje monetarne<br />
BC ↘M ↗ i (drogie kredyty)<br />
2. Jeśli inflacja jest wysoka to same restrykcje monetarne ↘AD firmy wolno ↘ceny<br />
nie wystarczają, konieczne są również restrykcje<br />
spadek inflacji (dezinflacja)<br />
fiskalne (rząd ↘ G, ↘ TR, ↗t)<br />
3. Jeżeli jest wysoka inflacja to dodatkowo można zastosowad politykę dochodową, czyli przy<br />
pomocy administracyjnych nakazów lub zakazów zahamowad wzrost płac (bardzo wielu<br />
ekonomistów jest przeciwnych tej polityce, ponieważ przestaje działad rynek – prawo popytu<br />
i podaży)<br />
np. w Polsce w pierwszych latach transformacji był wprowadzony w Polsce specjalny podatek<br />
od ponadnormatywnych wynagrodzeo (popiwek) 400%<br />
4. ↗ wiarygodnośd BC, aby tłumid oczekiwania inflacyjne<br />
Walka z inflacja, czyli proces dezinflacji jest skuteczny gdy:<br />
<br />
<br />
Jest duża wiarygodnośd BC<br />
Płace, emerytury, renty nie są indeksowane wskaźnikiem inflacji (indeksacja oznacza,<br />
że płace, emerytury rosną automatycznie w ustalony procent powyżej inflacji).<br />
Sposoby walki z inflacją<br />
Według monetarystów w długim okresie<br />
(stopa inflacji = stopa wzrostu podaży pieniądza)<br />
- stopa wzrostu podaży pieniądza<br />
Zatem jeżeli BC zmieni po okresie dostosowania gospodarki (oczywiście pod<br />
warunkiem, że w całym okresie dostosowania gospodarki do nie było żadnych zakłóceo w<br />
gospodarce)<br />
I. Gwałtowne ograniczenie inflacji,<br />
tzw. „cold turkey”<br />
BC w pierwszym okresie realizacji programu<br />
antyinflacyjnego ↘ do poziomu docelowego<br />
( ). Następnie utrzymuje ją na tym poziomie<br />
docelowym do kooca programu antyinflacyjnego<br />
ZALETY: w początkowym okresie realizacji<br />
programu następuje wyraźny spadek inflacji co<br />
zwiększa wiarygodnośd całego programu, a to z<br />
kolei tłumi oczekiwania inflacyjne; spadek<br />
oczekiwao inflacyjnych ułatwia walkę z inflacją w<br />
dalszej części realizacji programu<br />
WADY: głębsza recesja, duży spadek produkcji,<br />
II. Stopniowe ograniczenie inflacji,<br />
tzw. „gradualizm”<br />
BC w całym okresie realizacji programu<br />
stopniowo obniża stopę wzrostu podaży<br />
pieniądza do poziomu docelowego<br />
ZALETY: recesja jest płytsza niż w pierwszym<br />
wariancie, mniejszy spadek produkcji, mniejszy<br />
wzrost bezrobocia, ale jest płytsza, może<br />
utrzymad się dłużej<br />
WADY: w pierwszym okresie realizacji projektu
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 56<br />
duży wzrost bezrobocia, ale recesja nie powinna<br />
trwad długo<br />
antyinflacyjnego spadek inflacji nie jest duży co<br />
może podważyd wiarygodnośd programu. Jeśli<br />
wzrosną oczekiwania inflacyjne cały program<br />
może okazad się klęską i inflacja nie spadnie do<br />
poziomu docelowego.<br />
Stopa wzrostu podaży pieniądza<br />
Stopa inflacji<br />
cold turkey<br />
gradualizm<br />
cold<br />
turkey<br />
gradualizm<br />
Y<br />
Y 0 --<br />
t 0 t’ czas<br />
gradualizm<br />
t 0 t’ czas<br />
cold<br />
turkey<br />
t 0 t’ czas
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 57<br />
Prawdopodobnie 11.12.2008<br />
Dostosowanie gospodarki do restrykcji monetarnych z uwzględnieniem<br />
oczekiwań inflacyjnych.<br />
Założenia:<br />
Przed restrykcjami monetarnymi gospodarka była w równowadze długookresowej, tzn.:<br />
Y 0 = Y*<br />
u 0 = u*<br />
0 = m 0<br />
Firmy nie zmieniają technologii, czyli przez dłuższy czas Y* = const.<br />
W całym procesie dostosowawczym nie ma żadnych innych zakłóceo w gospodarce<br />
Pomijamy wpływ oczekiwao inflacyjnych na popyt, uwzględniamy wpływ jedynie na podaż<br />
(AS) – głównie na płace<br />
Oczekiwania formułowane są adaptacyjnie, i to w najprostszy sposób, tzn. jeśli w poprzednim<br />
okresie był spadek inflacji to oczekujemy, że inflacja będzie nadal spadała<br />
Jeśli ↘ ↘ ( - oczekiwana stopa inflacji)<br />
↗ ↗<br />
Dochody zarobione w gospodarce w okresie poprzednim (t-1) wpływają na bieżącą zmianę<br />
zagregowanego popytu<br />
Jeśli ↗Y t-1 ↗AD t<br />
↘Y t-1 ↘AD t<br />
Y* AS 0 AS 1<br />
AS 2 AS 4<br />
0=m 0<br />
0<br />
Y < Y*<br />
> E<br />
Y > Y*<br />
> E<br />
=Δm AD 0<br />
1<br />
4<br />
cel=m cel<br />
2<br />
E<br />
AD 4<br />
– inflacja długoterminowa<br />
Y < Y*<br />
< E<br />
3 AD 1<br />
AD 3<br />
AD 2<br />
Y > Y*<br />
< E<br />
Y 0 = Y*= Y E<br />
Yu* u 0 = u*= u E Y>Y* u
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 58<br />
Restrykcje monetarne, tzn. ↘m<br />
KROK 1<br />
BC ↘ m (od m 0 do m cel ) ↗ i ↘ I ↘ AD ↘ Y ↘ zapotrzebowanie na<br />
pracowników<br />
materiały<br />
↗ u ↘ W ↘ P m<br />
↘ koszty produkcji<br />
↘ P<br />
↘ inflacja<br />
(w pierwszym kroku przesuwamy wyłącznie AD, krzywa AS się nie zmienia, ponieważ w krótkim<br />
okresie obowiązują jeszcze wcześniej podpisane kontrakty płacowe i płace spadają powoli, jest<br />
powolny spadek kosztów produkcji)<br />
Skutki po kroku 1. (między punktem „0” a „1”)<br />
KROK 2.<br />
↘ Y<br />
Spadły dochody (↘ Y) w okresie poprzednim<br />
(krok 1) zatem w okresie bieżącym (krok 2)<br />
↘ AD<br />
(graficznie AD w lewo)<br />
↘<br />
W okresie bieżącym ↘<br />
w negocjacjach związki zawodowe uwzględniają<br />
to, że:<br />
1) u > u*<br />
2) ↘<br />
Więc w nowych kontraktach związki zawodowe<br />
powinny zgodzid się na obniżkę płac (↘ W) <br />
powoduje to ↘ kosztów produkcji w całej<br />
gospodarce<br />
(graficznie krzywa AS w prawo)<br />
Skutki po kroku 2. (między punktem „1” a „2”)<br />
↗ Y<br />
↘<br />
KROK 3.<br />
↗ dochodów (↗ Y) w okresie poprzednim<br />
(krok 2) powoduje ↗ zagregowanego popytu<br />
(↗ AD) w okresie bieżącym (krok 3)<br />
(graficznie AD w prawo)<br />
↘ inflacji (↘ ) w okresie poprzednim powoduje<br />
↘ oczekiwao inflacyjnych (↘ ) w okresie<br />
bieżącym. W negocjacjach związki zawodowe<br />
uwzględniają:
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 59<br />
Skutki po kroku 3 (między punktem „2” a „3”)<br />
↗ Y<br />
↘<br />
1) wysokie bezrobocie u > u*<br />
2) ↘<br />
Więc związki zawodowe powinny się zgodzid na<br />
↘ W ↘ kosztów produkcji w całej gospodarce<br />
(graficznie AS w prawo)<br />
KROK 4<br />
Znaczny ↗ dochodów (↗ Y) w okresie<br />
poprzednim (krok3) powoduje znaczny ↗<br />
zagregowanego popytu (↗ AD) w okresie<br />
bieżącym (krok4)<br />
(graficznie AD w prawo)<br />
Skutki po kroku 4. (między „3” a „4”)<br />
↗ Y<br />
↗<br />
↘ inflacji (↘ ) w okresie poprzednim powoduje<br />
↘ oczekiwao inflacyjnych (↘ ) w okresie<br />
bieżącym. W negocjacjach związki zawodowe<br />
uwzględniają:<br />
1) bezrobocie niewiele > u*<br />
2) ↘ (ale niewiele)<br />
Więc związki zawodowe powinny się zgodzid na<br />
↘ W ale niewielkie mały ↘ kosztów produkcji<br />
w całej gospodarce<br />
(graficznie AS w prawo)<br />
O<br />
E<br />
ekspansja<br />
restrykcja<br />
E<br />
O<br />
Obniżenie stopy wzrostu podaży pieniądza (↘ m), czyli restrykcje monetarne uruchamiają proces<br />
dostosowywania gospodarki do nowego poziomu równowagi długookresowej( na rysunku pkt. E).<br />
Gospodarka dochodzi do nowej równowagi poprzez oscylacje bieżącej produkcji i inflacji wokół<br />
produkcji potencjalnej oraz inflacji długookresowej. Na ścieżce dostosowawczej (przejście od „0” do<br />
„E”) występują równe okresy i
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 60<br />
Powiązania międzynarodowe (gospodarka otwarta)<br />
Każdy kraj powiązany jest z zagranicą dwoma kanałami:<br />
1) poprzez handel zagraniczny<br />
2) poprzez przepływ kapitału<br />
Powiązania te odzwierciedlone są w bilansie płatniczym (BP)<br />
BP to zestawienie wszystkich transakcji danego kraju z zagranicą<br />
BP składa się z dwóch podstawowych rachunków:<br />
- rachunek bieżący<br />
- rachunek finansowy (przepływ kapitału)<br />
18.12.2008<br />
BP= Rachunek bieżący +<br />
1. Ex – eksport dóbr i usług<br />
Im – import dóbr i usług<br />
Nx = Ex – Im wynik<br />
handlu zagranicznego =<br />
saldo handlu zagranicznego<br />
= eksport netto<br />
2. Dochody<br />
a) cudzoziemców przesyłane<br />
z Polski za granicę<br />
b) Polaków i firm polskich<br />
przesyłane z zagranicy do<br />
Polski<br />
3. Odsetki od kredytów<br />
Rachunek finansowy<br />
A. Przepływ kapitału długookresowego<br />
1) kredyty zaciągnięte i udzielone<br />
bezpośrednie inwestycje zagraniczne (BIZ)<br />
Inwestorzy zagraniczni kupują istniejące przedsiębiorstwa<br />
???? , poprzez zakup akcji, zakładają przedsiębiorstwa od<br />
podstaw, kupują ziemie, nieruchomości<br />
- celem jest prowadzenie działalności gospodarczej.<br />
Czynniki wpływające na bezpośrednie inwestycje<br />
zagraniczne:<br />
- system podatkowy<br />
- specjalne strefy ekonomiczne<br />
- infrastruktura<br />
- koszty pracy<br />
- ilośd siły roboczej<br />
- kwalifikacje<br />
- czy można kupid grunt<br />
- biurokracja przy zakładaniu firm<br />
- poziom korupcji<br />
BIZ są czynnikiem długookresowego wzrostu<br />
gospodarczego.<br />
B. Przepływ kapitału krótkookresowego<br />
Pośrednie inwestycje zagraniczne (GUS w BP używa nazwy<br />
„zagraniczne inwestycje portfelowe”, a media używają<br />
określenia „kapitał spekulacyjny”)<br />
Inwestorzy zagraniczni kupują papiery wartościowe na<br />
krótki okres, najczęściej obligacje skarbowe, jeśli kupują<br />
akcje to nie po to by prowadzid działalnośd gospodarczą,
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 61<br />
jak w przypadku BIZ, ale po to by sprzedad je z zyskiem w<br />
krótkim okresie. Przepływ kapitału krótkookresowego<br />
może silnie destabilizowad gospodarkę.<br />
Podstawowym czynnikiem, który oddziałuje na przepływ<br />
kapitału krótkookresowego jest różnica między krajową<br />
rynkową stopą procentową (i) a średnią rynkową stopą<br />
procentową za granicą (i j )<br />
i – rynkowa stopa % = średnie oprocentowanie<br />
obligacji w Naszym kraju<br />
i j – średnia rynkowa stopa % za granicy = średnie<br />
oprocentowanie obligacji w innych krajach<br />
1. Jeśli i > i j inwestorzy zagraniczni kupują nasze<br />
obligacje skarbowe napływ zagranicznego<br />
kapitału krótkookresowego (w BP rosną zagraniczne<br />
inwestycje portfelowe) ↗ podaż obcych walut w<br />
naszych bankach tzn. na naszym rynku walutowym<br />
2. Jeśli i < i j inwestorzy zagraniczni sprzedają nasze<br />
obligacje skarbowe i wycofują swój kapitał z naszego<br />
kraju odpływ zagranicznego kapitału<br />
krótkookresowego (w BP spadają zagraniczne<br />
inwestycje portfelowe) ↘ podaż obcych walut w<br />
naszych bankach, czyli na naszym rynku walutowym
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 62<br />
Spis treści<br />
Produkt Krajowy Brutto ........................................................................................................................... 1<br />
Nominalny PKB .................................................................................................................................... 2<br />
Realny PKB ........................................................................................................................................... 2<br />
PNB produkt narodowy brutto ............................................................................................................ 3<br />
LICZENIE PKB – 3 metody .................................................................................................................... 3<br />
Metoda strumienia produktu .......................................................................................................... 3<br />
Metoda strumienia dochodów i kosztów ........................................................................................ 4<br />
PKB jako suma wartości dodanej..................................................................................................... 5<br />
Inflacja ..................................................................................................................................................... 5<br />
Wskaźnik cen konsumpcyjnych – 1. Miernik inflacji ........................................................................... 5<br />
Miesięczna inflacja .............................................................................................................................. 5<br />
Średnioroczna inflacja ......................................................................................................................... 6<br />
Deflator PKB – 2. Miernik inflacji ......................................................................................................... 6<br />
Inflacja bazowa .................................................................................................................................... 6<br />
Bezrobocie ............................................................................................................................................... 6<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług .......................................................................................................... 6<br />
3 sektory rynku .................................................................................................................................... 7<br />
Okres recesji ............................................................................................................................................ 8<br />
John Keynes ......................................................................................................................................... 8<br />
Równanie produkcji (dochodu, Y) ................................................................................................... 9<br />
Funkcja zagregowanego popytu .................................................................................................... 11<br />
Równanie poziomu produkcji (dochodu, Y) .................................................................................. 11<br />
Interwencjonizm paostwowy – działanie mnożnika wydatków ........................................................ 11<br />
Formy mnożnika wydatków i czynniki na niego wpływające ........................................................ 13<br />
Omówienie modelu IS-LM ................................................................................................................. 14<br />
Równowaga na rynku dóbr i usług c.d. ................................................................................................. 14<br />
Funkcja konsumpcji ........................................................................................................................... 15<br />
Funkcja inwestycji prywatnych .......................................................................................................... 15<br />
Wydatki autonomiczne = const. .......................................................................................... 15
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 63<br />
Wyprowadzenie równania krzywej IS ........................................................................................... 15<br />
Równowaga na rynku pieniądza ............................................................................................................ 16<br />
Podaż pieniądza ................................................................................................................................. 16<br />
Czynniki wpływające na podaż pieniądza w gospodarce .............................................................. 17<br />
Decyzje portfelowe banków .......................................................................................................... 17<br />
działanie mnożnika depozytów ..................................................................................................... 18<br />
Narzędzia BC stosowane przy prowadzeniu polityki monetarnej: ........................................................ 20<br />
Operacje otwartego rynku ................................................................................................................ 20<br />
Rezerwy obowiązkowe ...................................................................................................................... 22<br />
Operacje kredytowo – depozytowe .................................................................................................. 22<br />
Popyt na pieniądz .................................................................................................................................. 23<br />
Model IS – LM ........................................................................................................................................ 25<br />
Dostosowanie gospodarki do ekspansji fiskalnej przy założeniach modelu IS-LM ........................... 27<br />
Efekt wypychania jako negatywny skutek ekspansji fiskalnej ........................................................... 30<br />
Warunki skuteczności polityki makroekonomicznej w krótkim czasie.................................................. 31<br />
Ekspansja monetarna .................................................................................................................... 32<br />
TEST: .................................................................................................................................................. 33<br />
Warunki skuteczności ekspansji fiskalnej (budżetowej) w krótkim okresie ...................................... 33<br />
Efekt wypychania ........................................................................................................................... 34<br />
Pułapka płynności .......................................................................................................................... 34<br />
Przypadek klasyczny ...................................................................................................................... 34<br />
Dwa skrajne przypadki skuteczności ekspansji fiskalnej ................................................................... 35<br />
Maksymalna skutecznośd .............................................................................................................. 35<br />
Brak skuteczności .......................................................................................................................... 35<br />
Dwa skrajne przypadki skuteczności ekspansji monetarnej ............................................................. 36<br />
Maksymalna skutecznośd .............................................................................................................. 36<br />
Brak skuteczności .......................................................................................................................... 36<br />
Polityka mieszana – Policy mix .............................................................................................................. 37<br />
Zmiany struktury gospodarki ......................................................................................................... 37<br />
Bezrobocie i inflacja ............................................................................................................................... 37<br />
Krzywa Philipsa .................................................................................................................................. 38<br />
Związek inflacji z bezrobociem w krótkim okresie ........................................................................ 38<br />
Cykl koniunkturalny w gospodarce rynkowej........................................................................................ 40<br />
Czynniki wpływające na naturalną stopę bezrobocia ....................................................................... 41<br />
Mechanizm rynkowy doprowadzający do równowagi na rynku pracy ......................................... 41
<strong>Makroekonomia</strong> <strong>FiR</strong> <strong>ZIF</strong> 64<br />
Krzywa Philipsa w krótkim okresie ................................................................................................ 42<br />
Związek między inflacją a bezrobociem w długim okresie ............................................................ 42<br />
Szybkośd reakcji płac na zakłócenia w gospodarce ........................................................................... 43<br />
Związek między zatrudnieniem a średnią płacą nominalną w gospodarce .................................. 44<br />
Model AS – AD ...................................................................................................................................... 45<br />
Reakcje gospodarcze ............................................................................................................................. 46<br />
Ekspansja monetarna (tzn. BC ↗M) .............................................................................................. 47<br />
Reakcje gospodarki na negatywny szok podaży .................................................................................... 49<br />
Reakcja gospodarki na wprowadzenie na szeroką skalę nowoczesnych technologii ................... 51<br />
Oczekiwania inflacyjne ...................................................................................................................... 53<br />
Metody walki z inflacją ...................................................................................................................... 55<br />
Sposoby walki z inflacją ..................................................................................................................... 55<br />
Dostosowanie gospodarki do restrykcji monetarnych z uwzględnieniem oczekiwao inflacyjnych. . 57<br />
Restrykcje monetarne, tzn. ↘m .................................................................................................... 58<br />
Powiązania międzynarodowe (gospodarka otwarta) ............................................................................ 60