KARTA PRACY Z WOS-u DLA KLASY III
KARTA PRACY Z WOS-u DLA KLASY III KARTA PRACY Z WOS-u DLA KLASY III
dziecka, szczególnie, gdy znajduje się ono w sytuacjach o charakterze konfliktu zarówno z osobami dorosłymi, jak i rówieśnikami. Rodzice powinni ściśle współpracować z nauczycielami, aby front oddziaływań wychowawczych był jednolity. Prawidłowa współpraca między rodzicami a szkołą daje większą możliwość efektywnych oddziaływań wychowawczych , które pomocne są w profilaktyce i reedukacji zachowań agresywnych . Na zakończenie referatu chcę przedstawić wyniki ankiety anonimowej,którą przeprowadziłam w klasie I k w ramach lekcji wychowawczej na temat „ Sytuacji trudnych w klasie”. Klasa I k liczyła 11 uczniów (w czasie ankietowania) – 7 dziewcząt i 4 chłopców. W internacie mieszka 6 uczniów, 1 uczeń dojeżdża, 4 uczniów mieszka w domach rodzinnych. Uczniowie wykazali się znajomością terminu agresja, który wszystkim kojarzył się przede wszystkim z: biciem, wyzywaniem. Większość uczniów nie widziała nic złego w tym,że używają wulgarnego słownictwa wobec siebie, plotkują, obrażają się, izolują inne osoby. Zaskoczeniem, więc dla wszystkich było przedstawienie niektórych form przemocy fizycznej, słownej i przemocy bez użycia słów i kontaktu fizycznego jako zachowań agresywnych. Chłopcy w czasie zajęć wzajemnie nakręcali się, próbowali kpić, przedstawiali własny komentarz. Niestety nie spotkali się z aprobatą dziewcząt , które w sposób poważny potraktowały przedstawiony problem. Okazało się, że uczniowie chcą mówić o agresji,ponieważ uważają ,że może to zmienić ich zachowanie. Uczniowie w ankiecie przedstawili formy przemocy jakie można spotkać w klasie min: Przemoc fizyczna ( popychanie, bicie, kopanie, plucie, policzkowanie, zamykanie) , przemoc słowna( przezywanie, wyśmiewanie, przeklinanie plotkowanie, obrażanie, ośmieszanie, grożenie, szantaż), przemoc bez użycia słów i kontaktu fizycznego ( miny, izolowanie, gesty, manipulowanie). Z powyższych wyników wysunęłam następujące wnioski, że należy: • nawiązać współpracę z rodzicami • prowadzić zajęcia integrujące klasę ( zajęcia socjoterapeutyczne) • pokazywać pozytywne zachowania np. apele, filmy, konkursy • organizować wspólne uroczystości , wycieczki i angażować uczniów w ich organizację Opracowała: mgr Mariola Żołnieruk LITERATURA • J.Grochulska : Reedukacja dzieci agresywnych .WsiP . W-wa 1982 • Z.Skorny : Proces socjalizacji dzieci i młodzieży. WsiP. W-wa 1987 • K.Dąbrowski: Społeczno-wychowawcza psychiatria dziecęca. Wyd.2. PZWS. W-wa1964
WYNIKI ANKIETY PRZEPROWADZONEJ W KLASIE I K NA TEMAT ZACHOWAŃ AGRESYWNYCH( październik 2002 r) Tabela przedstawia formy przemocy spotykanej w klasie I k PŁEĆ ILOŚĆ PRZEMOC SŁOWNA - przezywanie DZIEWCZĘTA 7 - wyśmiewanie - przeklinanie - plotkowanie - obrażanie - ośmieszanie - grożenie - szantaż CHŁOPCY 4 - przezywanie - wyśmiewanie - przeklinanie - ośmieszanie - plotkowanie - obrażanie - szantaż - grożenie PRZEMOC FIZYCZNA - bicie - kopanie - plucie - popychanie - policzkowanie - zamykanie - bicie - kopanie - popychanie - plucie PRZEMOC BEZ KONTAKTU FIZYCZNEGO I SŁÓW - miny - gesty - manipulowanie - izolowanie - gesty - izolowanie Formy przemocy występujące wśród dziewcząt i chłopców W grupie dziewcząt - przezywanie - plucie - plotkowanie - ośmieszanie - bicie - grożenie - manipulowanie - miny - obrażanie - popychanie - wulgaryzmy W grupie chłopców - bicie - obrażanie Uczniowie rozróżnili przemoc jako formę agresji skierowanej przeciwko osobom i ( zwierzętom)
- Page 1 and 2: MARIOLA ŻOŁNIERUK AGRESJA W SZKOL
- Page 3: agresywnego zachowania. Wystąpieni
dziecka, szczególnie, gdy znajduje się ono w sytuacjach o charakterze konfliktu zarówno z<br />
osobami dorosłymi, jak i rówieśnikami.<br />
Rodzice powinni ściśle współpracować z nauczycielami, aby front oddziaływań<br />
wychowawczych był jednolity. Prawidłowa współpraca między rodzicami a szkołą daje<br />
większą możliwość efektywnych oddziaływań wychowawczych , które pomocne są w<br />
profilaktyce i reedukacji zachowań agresywnych .<br />
Na zakończenie referatu chcę przedstawić wyniki ankiety anonimowej,którą<br />
przeprowadziłam w klasie I k w ramach lekcji wychowawczej na temat „ Sytuacji trudnych<br />
w klasie”.<br />
Klasa I k liczyła 11 uczniów (w czasie ankietowania) – 7 dziewcząt i 4 chłopców. W<br />
internacie mieszka 6 uczniów, 1 uczeń dojeżdża, 4 uczniów mieszka w domach rodzinnych.<br />
Uczniowie wykazali się znajomością terminu agresja, który wszystkim kojarzył się przede<br />
wszystkim z: biciem, wyzywaniem. Większość uczniów nie widziała nic złego w tym,że<br />
używają wulgarnego słownictwa wobec siebie, plotkują, obrażają się, izolują inne osoby.<br />
Zaskoczeniem, więc dla wszystkich było przedstawienie niektórych form przemocy<br />
fizycznej, słownej i przemocy bez użycia słów i kontaktu fizycznego jako zachowań<br />
agresywnych. Chłopcy w czasie zajęć wzajemnie nakręcali się, próbowali kpić,<br />
przedstawiali własny komentarz. Niestety nie spotkali się z aprobatą dziewcząt , które w<br />
sposób poważny potraktowały przedstawiony problem. Okazało się, że uczniowie chcą<br />
mówić o agresji,ponieważ uważają ,że może to zmienić ich zachowanie. Uczniowie w<br />
ankiecie przedstawili formy przemocy jakie można spotkać w klasie min: Przemoc fizyczna<br />
( popychanie, bicie, kopanie, plucie, policzkowanie, zamykanie) , przemoc słowna(<br />
przezywanie, wyśmiewanie, przeklinanie plotkowanie, obrażanie, ośmieszanie, grożenie,<br />
szantaż), przemoc bez użycia słów i kontaktu fizycznego ( miny, izolowanie, gesty,<br />
manipulowanie).<br />
Z powyższych wyników wysunęłam następujące wnioski, że należy:<br />
• nawiązać współpracę z rodzicami<br />
• prowadzić zajęcia integrujące klasę ( zajęcia socjoterapeutyczne)<br />
• pokazywać pozytywne zachowania np. apele, filmy, konkursy<br />
• organizować wspólne uroczystości , wycieczki i angażować uczniów w ich<br />
organizację<br />
Opracowała: mgr Mariola Żołnieruk<br />
LITERATURA<br />
• J.Grochulska : Reedukacja dzieci agresywnych .WsiP . W-wa 1982<br />
• Z.Skorny : Proces socjalizacji dzieci i młodzieży. WsiP. W-wa 1987<br />
• K.Dąbrowski: Społeczno-wychowawcza psychiatria dziecęca. Wyd.2. PZWS.<br />
W-wa1964