Funksionimi i Sistemit: - Solidar

Konkluzionet
Dështimi në implementimin e legjislacioneve ekzistuese ndalon trajtimin adekuat
të të drejtave të punëtorëve dhe të kushteve normale të punës dhe bën pak për
të avancuar demokracinë dhe zhvillimin ekonomik. Për t'u marrë me vështirësitë
që rrjedhin nga shkeljet e normave dhe dispozitave të punës, ekziston nevoja që
qeveria të koordinojnë aktivitetet e tyre së bashku me punëdhënësit dhe punëtorët,
si partner trepalësh, që së bashku të formojnë politikat dhe programet për
promovimin e punës së denjë për të gjithë.
Përpjekje e mëtejshme janë të nevojshme për forcimin e bashkëpunimit midis
sindikatave dhe organizatave të punëdhënësve në mënyrë që të konsolidohet dialogu
dypalësh social. Përvarësisht faktit se disa organizata punëdhënësësish kanë
kapacitete më të mira, ata janë shpesh të fragmentuara dhe shpesh dështojnë në
bashkëpunimin me njëra-tjetrën si edhe me sindikatat. Megjithatë, bashkëpunimi i
frytshëm midis këtyre aktorëve do të përmirësonte situatën si për ndërmarrjet ashtu
edhe për punëtorët në sektor dhe potencialisht mund të çojë në zhvillimin e
marrëdhënieve industriale.
Në një rajon me papunësi të lartë, ku ekonomia informale është një çështje
dominuese, ku administrata e Shtetit kontrollon zhvillimin e dialogut ekonomik
dhe social dhe ku inspektoriatet e punës nuk janë në gjendje të monitorojnë
implementimin dhe të zbatojnë sanksionet, shoqëria civile dhe sindikatat duhet të
pozicionojë veten si aktorë qendrorë në çështjet që ndikojnë drejtpërdrejtë
ose tërthorazi tek punëtorët. Marrëdhëniet e pazhvilluara me mediat mund të
përmirësohen duke zhvilluar partneritete të përbashkëta midis organizatave
të shoqërisë civile - sindikatave si dhe strategji advokimi. Në fakt, vetëm një
bashkëpunim i mirëfilltë mes të gjithë aktorëve (institucioneve publike, sindikatave,
organizatave të punëdhënësve, OJF dhe mediave) mund të ndihmojnë në krijimin e
progesit socialo-ekonomik dhe në përmbushjen e interesave të punëtorëve dhe të
punëdhënësve.
Qëllimi afatgjatë është që ligjet e këtyre vendeve dhe sistemet ligjore nuk do
plotesohen vetëm me dispozitat e instrumenteve përkatëse ndërkombëtare, që
rregullojnë punën dhe të drejtat sociolo-ekonomike, por që aktorët përtej kufijvëve
do përdorin një qasje të duhur dhe të plotë që do të krijojë kushte më shumë të
favorshme që këto të drejta të respektohen. Së fundi, nëse nivelet e larta të
papunësisë dhe varfëria e përhapur nuk adresohet gjatë hartimit të politikave për
rajonin, as ligjet më të mira ose mekanizmat zbatuese nuk do të jenë në gjendje
për të promovuar punën e denjë dhe vendet me punë cilësore.