เล่มที่ 33 (2553) - นิสิต - มหาวิทยาลัยบูรพา

ทําดีเพื่อพอกันเถอะ
นุชจรินทร แกลวกลา
พอเมื่อไดยินคํานี้ทุกคนคงนึกถึงผูชายที่ใหกําเนิดลูก หรือคําที่ลูกเรียก
ผูใหกําเนิดตน แตนอยคนนักที่จะตระหนักถึงความหมายซึ่งแฝงไวถึงภาระ
ความรับผิดชอบที่ผูชายคนหนึ่ง ๆ ตองพึงมีในฐานะหัวหนาหรือผูนําของครอบครัว
ทานผูฟงทั้งหญิงและชายหลาย ๆ คนคงเริ่มคิดถึงผูชายคนหนึ่งซึ่งเราพบครั้งแรกใน
ชีวิตที่ลืมตาดูโลก ผูชายที่ทุกคนคิดวาเกงที่สุด ดีที่สุด หรือทํางานหนักที่สุด
จนตนเองตองนําลักษณะบุคลิกบางอยางไปใช หรือติดไปโดยไมรูตัว หรือแมแต
บางคนที่เกิดมาแลวอาจจะไมไดพบผูชายคนนี้จะดวยเหตุผลความจําเปนใดก็ตาม
แตในใจนั้นคงคิดอยากเห็นหนา หรือบางคนไดพบเจอ แตคิดวาผูชายคนนี้เปนเพียง
ผูใหกําเนิดแตมิไดใหชีวิต เพราะชีวิตอาจพบเจอกับคนที่มีความรับผิดชอบต่ํา
แตความคิดนี้คงมีอยูเปนสวนนอยบนผืนโลก เพราะพอสวนใหญเต็มใจและตั้งใจที่
จะใหลูกเกิดมาและเมื่อลูกเกิดมาแลวสองมือของพอก็ไดพยายามหลอเลี้ยงอุมชู
ลูกนั้นดวยความรักความหวงใย แมบางครั้งตนเองจะเหนื่อยกาย เหนื่อยใจก็ตองทน
ดวยความรักตอชีวิตใหมที่ตนสรางขึ้นมา ตองยอมอดทนทําทุกอยาง เพื่อใหลูกนั้น
เดินไดจนถึงฝงแตบางคนก็ตองตรอมใจเพราะลูกนั้นไมเขาใจในความรักที่มีให ตั้ง
หนาแตจะเดินในทางของตนเอง จนลืมถึงความหวังดีที่พอมอบให แตหลายคนก็
สุขใจ เพียงเพราะเห็นลูกนั้นเปนคนดี แมลูกบางคนใหความสําคัญตอทานเพียงนอย
นิดก็ตาม นี่แหละคือพอผูใหกําเนิดของแตละคน แตสําหรับเราชาวไทยแลวนั้น มีพอ
36
วิทยาศาสตรเพื่อประชาชน