เล่มที่ 33 (2553) - นิสิต - มหาวิทยาลัยบูรพา

การปองกันโรคดวยอาหารมื้อเชา
สุบัณฑิต นิ่มรัตน
สวัสดีคะทานผูฟงทุกทาน วันนี้ดิฉันอยากจะนําขอมูลของการปรับตนเอง
ใหมีสุขภาพดีโดยไมตองพึ่งใครนอกจากตนเองมาฝากคะ เพราะเมื่อเราเกิดมาเราก็
จะแกทุกวินาทีโดยที่เราไมรูสึกแตจะรูสึกชัด ๆ เมื่ออายุลวงเลยมาประมาณ 40 ป
เพราะสุขภาพอะไร ๆ จะแยลงทําใหนึกถึงความแกไดอยางชัดเจน และความเจ็บก็
จะมาเยือนอยางสม่ําเสมอ เพราะสังขารที่แยลง เหมือนรถยนตเกาลงเรื่อย ๆ ก็ตองมี
การเปลี่ยนอะไหล แตคนเราไมมีอะไหลเปลี่ยนเหมือนรถหรอกคะ ดังนั้นตองถนอม
เทานั้น และสุดทายคือ ตายจากกันไป
ดังนั้นผูเขียนจะขอเนนเกี่ยวกับการปองกันโรคดวยวิธีที่เรียกวา “ธรรมชาติ
บําบัด” โดยในวันนี้ขอเริ่มจาก อาหารมื้อเชาที่มีสําคัญมาก ทานผูฟงทราบหรือเปลา
คะ ทานผูฟงลองฟงถึงความสําคัญของเคานะคะ
อาหารมื้อเชานั้นนับวาเปนมื้อที่มีความสําคัญที่สุด ที่รางกายตองการ
สารอาหารในชวงเวลา 07.00-09.00 น. คะ เนื่องจากเวลาระหวางนี้สมองและใบหนา
ของคนเรานั้นตองการเลือดและออกซิเจน เปนอาหารบํารุงสงไปเลี้ยงสมอง ถาเราไม
รับประทานขาวเชาก็จะไมมีเลือดไปรับออกซิเจน สงขึ้นไปเลี้ยงสมอง เพราะสมอง
ตองการกรดอะมิโนไปบํารุงเซลลสมองคะ ยังรวมไปถึงวิตามินบี 1 บี 6 และบี 12 คะ
ทานผูฟงคะ การที่เราไมรับประทานอาหารมื้อเชานั้น อาจเปนสาเหตุที่
เลือดไปเลี้ยงสมองไดนอยลงดวยคะ ถาเลือดไปเลี้ยงสมองไมเพียงพอ หรือเลือดไป
168
วิทยาศาสตรเพื่อประชาชน