เล่มที่ 33 (2553) - นิสิต - มหาวิทยาลัยบูรพา

กันไดแลว โดยมีรานอาหารหรือภัตตาคารบางแหงสั่งปูขนเขามาทําเปนอาหารเมนู
จานเด็ดขาย และไดรับความนิยมจากผูบริโภคมาก แตเศรษฐีเมืองไทยก็ยังนิยมบิน
ไปกินปูขนที่ฮองกงทุกฤดูหนาว ปูขนที่ขายในฮองกงนั้นนํามาจากจีนแผนดินใหญ
แถบเมืองเซี่ยงไฮอีกทีหนึ่ง วากันวาชาวจีนเมืองเซี่ยงไฮมีศิลปะในการกินปูขน เมื่อ
กินเนื้อปูหมดแลวสามารถนํากระดอง กาม และขามาจัดเรียงประกอบเขาเปนรูปตัว
ปูไดเหมือนเดิม สําหรับราคาปูที่ขายนั้น ถา เปนปูคัดตัวใหญประมาณ 3 ขีดกวา
ราคาตัวละประมาณ 900 บาท สวนขนาดยอมลงมาหนอยตัวละ 450 บาท และ
ขนาดเล็กราคาตัวละ 250 บาท วิธีกินปูขนนี้ก็แสนจะธรรมดาไมตองไปทําอยางอื่น
ใหเสียรสชาติ เพียงแคนําไปนึ่ง 15 นาทีใหสุกเทานั้น ถาใหดีควรใชใบหมอนตากแหง
จากเมืองจีนใสลงไปนึ่งดวย เปนภูมิปญญาชาวบานที่จะชวยสลายพิษสําหรับคนที่
แพปู หากกินที่ภัตตาคารนั้น ทางรานจะมีเด็กคอยแกะเปลือก เลาะกามออกใหกิน
งายขึ้น เมื่อเปดกระดองออกมาจะเห็นมันปูสีเหลืองอรามแทรกอยูเต็มอกและ
กระดองปู ลองลิ้มดูจะรูสึกถึงความมันหอมกวาปูชนิดอื่นๆ สวนเนื้อนั้นทั้งแนนทั้ง
หวาน ตามสูตรใหจิ้มกับ “จิ๊กโฉว” หรือซอสเปรี้ยวที่สั่งมาจากเซี่ยงไฮผสมกับขิงสับ
ละเอียด กลิ่นคลายๆ กินเหลาจีนตมขิง และเมื่อกินปูขนเสร็จ ตองดับเย็นดวยน้ําขิง
รอนๆ หรือเหลาจีน เนื่องจากปูขนเปนอาหารใหฤทธิ์เย็น อยางไรก็ตามมีขอเตือนใจ
สําหรับเศรษฐีนักเปบวา นักพยาธิวิทยาไดศึกษาพบวา ปูขนเปนพาหะนําโรคพยาธิ
ใบไมในปอด ดังนั้นจึงควรบริโภคเฉพาะปูขนที่สุกแลวเทานั้น หามบริโภคแบบสุก ๆ
ดิบ ๆ เด็ดขาด
เลมที่ 33 119