projekt zm prawa celnego-uzasadnienie-06 05 08-tri - NetTAX
projekt zm prawa celnego-uzasadnienie-06 05 08-tri - NetTAX projekt zm prawa celnego-uzasadnienie-06 05 08-tri - NetTAX
Uzupełnienie art. 67 o ust. 4 i 5 jest niezbędne z uwagi na brak jednoznacznej regulacji w tym zakresie. Przy tym zasadność jej wprowadzenia wynika z wytycznych Komisji Europejskiej zawartych w pkt 4.2 zawiadomienia opublikowanego w dniu 29.05.2002 r. w Dz. Urz. Nr C 127/10, dotyczącego zwrotu ceł antydumpingowych. Zasady wypłacania przez organ celny odsetek, o których mowa w ust. 4, określono w ust. 5 w sposób analogiczny do zasad obowiązujących przy obliczaniu innych rodzajów odsetek pobieranych lub wypłacanych przez organy celne. Dodanie art. 67a związane jest z nowelizacją przepisu art. 63 Ordynacji podatkowej dokonaną ustawą z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 143, poz. 1199), dotyczącego zasad zaokrąglania m. in. podstawy opodatkowania, kwot podatków i odsetek za zwłokę. Znowelizowany przepis wszedł w Ŝycie z dniem 1 stycznia 2006 r. Zmiana zasad zaokrąglania kwot w zakresie podatków, w tym podatków z tytułu importu towarów, uzasadnia ujednolicenie przepisów i wprowadzenie analogicznych zasad zaokrąglania kwot w zakresie naleŜności celnych. Zmiany w art. 70 ust. 1 Prawa celnego, dotyczą określenia właściwości dyrektora izby celnej jako organu pierwszej instancji. Zmiana do pkt 1 i 2 ww. przepisu, polegająca na dopisaniu w pkt 1 – art. 5a WKC i w pkt 2 – art. 14a, 14l i 14m RWKC, związana jest z nowelizacją przepisów WKC dokonaną rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 648/2005 z dnia 13 kwietnia 2005 r. (Dz. Urz. UE L 117 z 4.5.2005, str.13) i ma na celu wskazanie dyrektora izby celnej jako organu właściwego w zakresie przyznawania statusu upowaŜnionego podmiotu gospodarczego. Ponadto proponuje się doprecyzowanie kompetencji organów celnych polegające na przekazaniu dyrektorowi izby celnej wszystkich spraw określonych w art. 172 WKC. Ujednolica to przepisy określające właściwość w zakresie dotyczącym rozstrzygnięć podejmowanych przez organ celny w związku z rozpoczęciem działalności w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym. Proponuje się równieŜ nowelizację w zakresie dotyczącym właściwości organów celnych w sprawach związanych z udzielaniem pozwoleń na prowadzenie składu celnego, polegającą na usunięciu z katalogu artykułów wskazanych w art. 70 ust. 1 pkt 1 Prawa celnego przepisu art. 100 WKC. Aktualnie wydawanie pozwoleń na prowadzenie składu celnego (art. 100 ust. 1 WKC) naleŜy do właściwości dyrektorów izb celnych właściwych miejscowo ze względu nas lokalizację składu celnego. Projektowane rozwiązanie przenosi 12
upowaŜnienie do wydawania rozstrzygnięć w tej materii do kompetencji naczelnika urzędu celnego. WdroŜenie proponowanej zmiany w znacznym stopniu uprości postępowanie związane zarówno z tworzeniem składów celnych, jak i ze stosowaniem procedury składu celnego. W pierwszym z wymienionych przypadków pozwoli to na skrócenie terminu rozparzenia wniosku - w szczególności pominięty zostanie etap uzgodnień, związanych z opiniowaniem wniosku oraz przeprowadzaniem wizji lokalnej miejsca składu, między dyrektorem izby celnej i naczelnikiem urzędu celnego. W przypadku stosowania procedury składu celnego wprowadzenie projektowanych rozwiązań pozwoli natomiast na odstąpienie od ubiegania się o odrębne pozwolenie na stosowanie procedury składu celnego w przypadku korzystania z procedury w prywatnych składach celnych oraz w publicznych składach celnych w przypadku, gdy prowadzący skład celny będzie jednocześnie korzystającym z procedury składu celnego. Koncepcja taka zgodna jest z praktyką postępowania przyjętą w państwach Wspólnoty. Obowiązujące obecnie rozwiązania, powodujące konieczność ubiegania się (w przypadku składu celnego prywatnego) o dwa odrębne pozwolenia (na prowadzenie składu celnego i na stosowanie procedury) wydawane przez dwa róŜne organy, zostały negatywnie ocenione podczas audytu dotyczącego składów celnych prowadzonego przez przedstawicieli Komisji Europejskiej. Obowiązujące rozwiązania ocenione zostały jako nadmiernie biurokratyczne. Konsekwencją proponowanej zmiany jest wyłączenie z właściwości dyrektora izby celnej wydawania pozwoleń na stosowanie procedury uproszczonej w przypadku, o którym mowa w art. 278 ust. 3 lit. c RWKC, tj. gdy wydanie pozwolenia na skład typu D pociąga za sobą automatycznie stosowanie procedury uproszczonej. Propozycja dodania w art. 70 ust. 1 w pkt 2 Prawa celnego odesłania do art. 253h RWKC ma na celu wskazanie dyrektorów izb celnych jako właściwych do wydawania Pojedynczych Pozwoleń na stosowanie zgłoszenia uproszczonego oraz Pojedynczych Pozwoleń na stosowanie procedury w miejscu. Przyjęta przez państwa członkowskie zmiana RWKC, która wejdzie w Ŝycie z dniem 1 stycznia 2009 r. wprowadza m.in. instytucję Pojedynczego Pozwolenia na stosowanie procedury uproszczonej (SASP). Pojedyncze Pozwolenie na stosowanie procedury uproszczonej pozwala podmiotom gospodarczym na uzyskanie w jednym z państw członkowskich pozwolenia obejmującego wszystkie transakcje importowe lub eksportowe dokonywane w procedurze uproszczonej na obszarze innych uczestniczących w realizacji pozwolenia państw członkowskich. Firma, która uzyska pozwolenie SASP będzie zgłaszać 13
- Page 1 and 2: UZASADNIENIE Potrzeba nowelizacji u
- Page 3 and 4: przesyłane w systemie do zgłaszaj
- Page 5 and 6: Uchylenie art. 34 usunie aktualnie
- Page 7 and 8: naleŜności celnych. Celem tej pro
- Page 9 and 10: 64 Prawa celnego stoi w sprzecznoś
- Page 11: Pomimo pewnych, wymuszonych specyfi
- Page 15 and 16: jednorazowe uznanie lub wyznaczenie
- Page 17 and 18: moŜliwość orzeczenia przez sąd
- Page 19 and 20: OCENA SKUTKÓW REGULACJI 1. Podmiot
upowaŜnienie do wydawania rozstrzygnięć w tej materii do kompetencji naczelnika urzędu<br />
<strong>celnego</strong>.<br />
WdroŜenie proponowanej <strong>zm</strong>iany w znacznym stopniu uprości postępowanie<br />
związane zarówno z tworzeniem składów celnych, jak i ze stosowaniem procedury składu<br />
<strong>celnego</strong>. W pierwszym z wymienionych przypadków pozwoli to na skrócenie terminu<br />
rozparzenia wniosku - w szczególności pominięty zostanie etap uzgodnień, związanych z<br />
opiniowaniem wniosku oraz przeprowadzaniem wizji lokalnej miejsca składu, między<br />
dyrektorem izby celnej i naczelnikiem urzędu <strong>celnego</strong>. W przypadku stosowania procedury<br />
składu <strong>celnego</strong> wprowadzenie <strong>projekt</strong>owanych rozwiązań pozwoli natomiast na odstąpienie<br />
od ubiegania się o odrębne pozwolenie na stosowanie procedury składu <strong>celnego</strong> w przypadku<br />
korzystania z procedury w prywatnych składach celnych oraz w publicznych składach<br />
celnych w przypadku, gdy prowadzący skład celny będzie jednocześnie korzystającym z<br />
procedury składu <strong>celnego</strong>.<br />
Koncepcja taka zgodna jest z praktyką postępowania przyjętą w państwach<br />
Wspólnoty. Obowiązujące obecnie rozwiązania, powodujące konieczność ubiegania się (w<br />
przypadku składu <strong>celnego</strong> prywatnego) o dwa odrębne pozwolenia (na prowadzenie składu<br />
<strong>celnego</strong> i na stosowanie procedury) wydawane przez dwa róŜne organy, zostały negatywnie<br />
ocenione podczas audytu dotyczącego składów celnych prowadzonego przez przedstawicieli<br />
Komisji Europejskiej. Obowiązujące rozwiązania ocenione zostały jako nadmiernie<br />
biurokratyczne. Konsekwencją proponowanej <strong>zm</strong>iany jest wyłączenie z właściwości<br />
dyrektora izby celnej wydawania pozwoleń na stosowanie procedury uproszczonej w<br />
przypadku, o którym mowa w art. 278 ust. 3 lit. c RWKC, tj. gdy wydanie pozwolenia na<br />
skład typu D pociąga za sobą automatycznie stosowanie procedury uproszczonej.<br />
Propozycja dodania w art. 70 ust. 1 w pkt 2 Prawa <strong>celnego</strong> odesłania do art. 253h<br />
RWKC ma na celu wskazanie dyrektorów izb celnych jako właściwych do wydawania<br />
Pojedynczych Pozwoleń na stosowanie zgłoszenia uproszczonego oraz Pojedynczych<br />
Pozwoleń na stosowanie procedury w miejscu.<br />
Przyjęta przez państwa członkowskie <strong>zm</strong>iana RWKC, która wejdzie w Ŝycie z dniem<br />
1 stycznia 2009 r. wprowadza m.in. instytucję Pojedynczego Pozwolenia na stosowanie<br />
procedury uproszczonej (SASP). Pojedyncze Pozwolenie na stosowanie procedury<br />
uproszczonej pozwala podmiotom gospodarczym na uzyskanie w jednym z państw<br />
członkowskich pozwolenia obejmującego wszystkie transakcje importowe lub eksportowe<br />
dokonywane w procedurze uproszczonej na obszarze innych uczestniczących w realizacji<br />
pozwolenia państw członkowskich. Firma, która uzyska pozwolenie SASP będzie zgłaszać<br />
13
Change language