1 - EUR-Lex

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/95
Jeżeli stosuje się korekcję ze względu na tło, należy zanotować masę powietrza rozcieńczającego (m d )
przepuszczonego przez filtry oraz masę cząstek stałych (m f, d ). Jeżeli dokonano więcej niż jednego pomiaru, dla
każdego pojedynczego pomiaru należy obliczyć iloraz m f, d /m d i uśrednić wartości.
6.2. Układ częściowego rozcieńczania przepływu
Ostateczne wyniki badań poziomu emisji cząstek stałych wyznacza się w następujących etapach. Ponieważ
dopuszcza się użycie różnego typu metod regulacji współczynnika rozcieńczenia, stosuje się różne metody
obliczania q medf . Wszystkie obliczenia opierają się na uśrednionych wartościach z poszczególnych faz okresu
próbkowania.
6.2.1. Układy izokinetyczne
q medf = q mew × r d
r d = q mdw þ
q mew r
a
q mew r a
gdzie r a odpowiada stosunkowi pola przekroju poprzecznego sondy izokinetycznej i rury wydechowej:
r a = A p
A T
6.2.2. Układy z pomiarem stężenia CO 2 lub NO x
q medf = q mew × r d
rd = c wE − c wA
c wD − c wA
gdzie:
c wE = stężenie gazu znakującego w nierozcieńczonych spalinach wilgotnych
c wD = stężenie gazu znakującego w rozcieńczonych spalinach wilgotnych
c wA = stężenie gazu znakującego w powietrzu rozcieńczającym wilgotnym
Stężenia mierzone w gazie suchym należy przekształcić na stężenia mierzone w gazie wilgotnym zgodnie
z pkt. 5.2. niniejszego dodatku.
6.2.3. Układy z pomiarem CO 2 i metodą ważenia węgla ( 2 )
q medf = 206,5 q mf
cð
CO2
Þ D
− cð
CO2 Þ A
gdzie:
c (CO2)D
c (CO2)A
= stężenie CO 2 w rozcieńczonych spalinach
= stężenie CO 2 w powietrzu rozcieńczającym
(stężenia w % obj. w stanie wilgotnym)
Równanie to opiera się na założeniu bilansu węgla (atomy węgla dostarczone do silnika emitowane jako CO 2 )
i wyznacza się je w następujących etapach:
q medf = q mew × r d
i
206,5 q mf
r d =
q mew
cð
CO2 Þ D
− cð
CO2
Þ A
( 2 ) Wartość obowiązuje jedynie dla paliwa wzorcowego określonego w załączniku 5.