1 - EUR-Lex

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/341
Jeżeli producent wykaże, zgodnie z wymaganiami demonstracyjnymi niniejszego załącznika, że emisje nie
przekroczyłyby wartości progowych OBD w przypadku całkowitej awarii lub usunięcia danego komponentu lub
układu, akceptuje się stosowanie monitorowania wydajności w odniesieniu do tego komponentu lub układu.
Jeżeli do monitorowania emisji danego zanieczyszczenia stosuje się czujnik spalin zamontowany w rurze
wydechowej, nie wymaga się korelacji z rzeczywistymi emisjami tego zanieczyszczenia dla wszystkich innych
układów monitorowania. Taki wyjątek nie wyklucza jednak konieczności włączenia tych układów
monitorujących jako części układu OBD przy użyciu innych technik monitorowania, ponieważ są one
potrzebne w cely wyizolowania nieprawidłowości.
Nieprawidłowość klasyfikuje się zawsze zgodnie z pkt 4.5. na podstawie jej skutków dla emisji, niezależnie od
rodzaju monitorowania zastosowanego do jej wykrycia.
4.2.2. Monitorowanie komponentów (wejściowe/wyjściowe komponenty/układy)
W przypadku komponentów wejściowych należących do układu silnika, układ OBD musi wykrywać co
najmniej awarię obwodów elektrycznych oraz, tam gdzie jest to możliwe, nieprawidłowości racjonalne.
Diagnostyka nieprawidłowości racjonalnych sprawdza następnie, czy sygnał wyjściowy z danego czujnika nie
jest nieodpowiednio niski lub nieodpowiednio wysoki (czyli powinna być stosowana diagnostyka
„dwustronna”).
W miarę możliwości oraz po zatwierdzeniu przez służbę administracyjną, układ OBD powinien wykrywać
oddzielnie nieprawidłowości racjonalne (np. sygnał nieodpowiednio niski lub nieodpowiednio wysoki) oraz
awarię obwodów elektrycznych (np. pozazakresowy sygnał niski lub pozazakresowy sygnał wysoki). Ponadto
dla każdej osobnej nieprawidłowości (np. pozazakresowy sygnał niski, pozazakresowy sygnał wysoki
i nieprawidłowość racjonalna) powinien być zapisany unikalny DTC.
W przypadku komponentów wyjściowych należących do układu silnika, układ OBD musi wykrywać co
najmniej awarie obwodów elektrycznych oraz, tam gdzie jest to możliwe, występowanie nieodpowiedniej
reakcji na polecenia przekazywane za pomocą komputera.
W miarę możliwości oraz po zatwierdzeniu przez służbę administracyjną, układ OBD powinien wykrywać
oddzielnie awarie funkcjonalne, awarie obwodów elektrycznych oraz zapisywać unikalny DTC dla każdej
osobnej nieprawidłowości (np. pozazakresowy sygnał niski, pozazakresowy sygnał wysoki lub awaria
funkcjonalna).
Układ OBD powinien również przeprowadzać monitorowanie pod kątem nieprawidłowości racjonalnych
w odniesieniu do informacji pochodzących z lub dostarczanych do komponentów nienależących do układu
silnika, w przypadkach gdy informacje te mają negatywny wpływ na pracę układu kontroli emisji i/lub układu
silnika.
4.2.2.1. Wyjątek od monitorowania komponentów
Monitorowanie awarii obwodów elektrycznych oraz, w miarę możliwości, awarii funkcjonalnych i nieprawidłowości
racjonalnych nie jest wymagane, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:
a) nieprawidłowość skutkuje wzrostem emisji poszczególnych zanieczyszczeń mniejszym niż 50 %
regulowanej wartości granicznej, oraz
b) Nieprawidłowość nie skutkuje przekroczeniem regulowanej wartości granicznej emisji przez żadne
z zanieczyszczeń ( 1 ), oraz
c) nieprawidłowość nie dotyczy komponentu lub układu zapewniającego odpowiednią pracę układu OBD.
Określenie wpływu na emisję musi odbywać się przy ustabilizowanym układzie silnika na komórce badawczej
dynamometru silnika, zgodnie z procedurami demonstracyjnymi zawartymi w niniejszym załączniku.
4.2.3. Częstotliwość monitorowania
Układy monitorujące powinny pracować w sposób ciągły, w czasie gdy spełnione są warunki monitorowania,
lub raz na sekwencję roboczą (np. w przypadku układów monitorujących, których praca prowadzi do
zwiększenia emisji).
( 1 ) Uznaje się, że zmierzona wartość uwzględnia odpowiednią tolerancję precyzyjności układu komórki testowej oraz zwiększoną
zmienność wyników badań spowodowaną zaistnieniem tej nieprawidłowości.