1 - EUR-Lex

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/243
9.3.8. Sprawność urządzenia odcinającego węglowodory niemetanowe (NMC)
NMC wykorzystuje się do usunięcia węglowodorów niemetanowych z próbki gazu poprzez utlenienie
wszystkich węglowodorów z wyjątkiem metanu. W idealnych warunkach konwersja metanu wynosi 0 %,
natomiast w przypadku innych węglowodorów reprezentowanych przez etan wynosi ona 100 %. Aby pomiar
NMHC był dokładny, wyznacza się dwa poziomy sprawności wykorzystywane do obliczania masowego
natężenia przepływu emisji NMHC (pkt 8.5.1).
9.3.8.1. Sprawność dla metanu
Gaz kalibracyjny z metanem przepuszcza się przez FID przy obejściu oraz bez obejścia NMC; należy zanotować
oba stężenia. Sprawność wyznacza się w następujący sposób:
E M = 1 − c HCðw=cutterÞ
c HCðw=o cutterÞ
(64)
gdzie:
c HC(w/cutter)
c HC(w/o cutter)
stężenie HC z próbką CH 4 przepływającą przez NMC, ppm C
stężenie HC z próbką CH 4 omijającą NMC, ppm C
9.3.8.2. Sprawność dla etanu
Gaz kalibracyjny z etanem przepuszcza się przez FID przy obejściu oraz bez obejścia NMC; należy zanotować
oba stężenia. Sprawność wyznacza się w następujący sposób:
E E = 1 − c HCðw=cutterÞ
c HCðw=o cutterÞ
(65)
gdzie:
c HC(w/cutter)
c HC(w/o cutter)
stężenie HC z próbką C 2 H 6 przepływającą przez NMC, ppm C
stężenie HC z próbką C 2 H 6 omijającą NMC, ppm C
9.3.9. Efekty zakłóceń
Gazy inne niż analizowane mogą zakłócać odczyt na kilka sposobów. Zakłócenie dodatnie występuje
w przyrządach NDIR, gdy gaz zakłócający daje ten sam efekt, co gaz mierzony, ale w mniejszym stopniu.
Zakłócenie ujemne występuje w przyrządach NDIR, gdy gaz zakłócający poszerza pasmo pochłaniania gazu
zmierzonego oraz w przyrządach CLD, gdy gaz zakłócający tłumi reakcję. Przed pierwszym użyciem analizatora
i po głównych okresach roboczych przeprowadza się kontrolę zakłóceń zgodnie z pkt 9.3.9.1. i 9.3.9.2.
9.3.9.1. Kontrola zakłócenia analizatora CO
Woda i CO 2 mogą zakłócać pracę analizatora CO. Dlatego gaz zakresowy CO 2 o stężeniu 80–100 % pełnej skali
maksymalnego zakresu roboczego użyty podczas badania należy przepuścić przez kąpiel wodną o temperaturze
pokojowej i odnotować reakcję analizatora. Reakcja analizatora nie może przekraczać 1 % pełnej skali dla
zakresów równych lub wyższych od 300 ppm ani przekraczać 3 ppm dla zakresów poniżej 300 ppm.
9.3.9.2. Sprawdzenie tłumienia analizatora NO ×
Dwa gazy istotne dla analizatorów CLD (i HCLD) to CO 2 i para wodna. Reakcje tłumienia dla tych gazów są
proporcjonalne do ich stężeń i w związku z tym wymagają zastosowania technik badań umożliwiających
wyznaczenie poziomu tłumienia przy najwyższych oczekiwanych stężeniach obserwowanych podczas badań.
9.3.9.2.1. Sprawdzenie tłumienia CO 2
Gaz zakresowy CO 2 o stężeniu 80–100 % pełnej skali maksymalnego zakresu roboczego przepuszcza się przez
analizator NDIR, a wartość CO 2 odnotowuje się jako A. Następnie rozcieńcza się go za pomocą około 50 %
gazu zakresowego NO i przepuszcza przez analizator NDIR i CLD, a wartości CO 2 i NO odnotowuje,
odpowiednio, jako B i C. Następnie odcina się dopływ CO 2 i przepuszcza przez analizator (H)CLD wyłącznie gaz
zakresowy NO, a wartość NO odnotowuje jako D.