16.06.2014 Views

1 - EUR-Lex

1 - EUR-Lex

1 - EUR-Lex

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

L 103/238 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008<br />

9.3.3.2. Gazy kalibracyjne i zakresowe<br />

Muszą być dostępne mieszaniny gazów o następującym składzie chemicznym. Dopuszcza się inne mieszaniny<br />

gazów, pod warunkiem, że gazy te nie wchodzą ze sobą w reakcję.<br />

C 3 H 8 i oczyszczone powietrze syntetyczne (patrz pkt 9.3.3.1.);<br />

CO i oczyszczony azot;<br />

NO × i oczyszczony azot (ilość NO 2 znajdująca się w tym gazie kalibracyjnym nie może przekraczać 5 %<br />

zawartości NO);<br />

CO 2 i oczyszczony azot;<br />

CH 4 i oczyszczone powietrze syntetyczne;<br />

C 2 H 6 i oczyszczone powietrze syntetyczne;<br />

Rzeczywiste stężenie gazu kalibracyjnego i gazu zakresowego musi się mieścić w przedziale ± 1 % wartości<br />

nominalnej i musi być zgodne z normami krajowymi i międzynarodowymi. Wszystkie stężenia gazu<br />

kalibracyjnego wyraża się objętościowo (procent objętościowy lub objętość ppm).<br />

9.3.3.3. Rozdzielacze gazu<br />

Gazy stosowane do kalibracji i zakresowania można również uzyskać przy pomocy rozdzielaczy gazu<br />

(precyzyjnych urządzeń mieszających), rozcieńczających gazy oczyszczonym N 2 lub oczyszczonym powietrzem<br />

syntetycznym. Dokładność rozdzielacza gazu musi być taka, aby stężenie wymieszanych gazów kalibracyjnych<br />

charakteryzowało się dokładnością co najmniej ±2 %. Taka dokładność oznacza, że gazy pierwotne<br />

wykorzystane w mieszance muszą być znane z dokładnością przynajmniej ±1 % i wykrywalne zgodnie<br />

z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Weryfikację należy przeprowadzić między 15 a 50 % pełnego<br />

zakresu dla każdej kalibracji z użyciem rozdzielacza gazu. Jeżeli pierwsza weryfikacja nie dała pozytywnego<br />

rezultatu, można przeprowadzić dodatkową weryfikację przy użyciu innego gazu kalibracyjnego.<br />

Urządzenie mieszające można sprawdzić opcjonalnie przyrządem o charakterze liniowym, np. wykorzystując<br />

gaz NO z CLD. Wartość zakresowa przyrządu powinna być ustawiona przy pomocy gazu zakresowego,<br />

podłączonego bezpośrednio do przyrządu. Rozdzielacz gazu należy sprawdzić przy używanych ustawieniach,<br />

a wartość nominalną należy porównać ze zmierzonym stężeniem dla przyrządu. Różnica ta w każdym punkcie<br />

musi być utrzymana w granicach ±1 % wartości nominalnej.<br />

Do celów sprawdzenia liniowości zgodnie z pkt 9.2.1. rozdzielacz gazu musi charakteryzować się dokładnością<br />

co najmniej ±1 %.<br />

9.3.3.4. Gazy umożliwiające sprawdzenie interferencji tlenu<br />

Gazy umożliwiające sprawdzenie interferencji tlenu, to mieszanki propanu, tlenu i azotu. Powinny one zawierać<br />

propan z węglowodorem o stężeniu 350 ppm C ± 75 ppm C. Wartość stężenia należy określać wg tolerancji<br />

gazu kalibracyjnego poprzez analizę chromatograficzną całości węglowodorów plus zanieczyszczenia, lub<br />

przez dynamiczne mieszanie. Stężenia tlenu wymagane do badania silników z zapłonem iskrowym i z zapłonem<br />

samoczynnym ujęto w tabeli 7, przy czym dopełnieniem jest oczyszczony azot.<br />

Tabela 7<br />

Gazy umożliwiające sprawdzenie interferencji tlenu<br />

Typ silnika Stężenie O 2 ( %)<br />

Zapłon samoczynny 21 (20–22)<br />

Zapłon iskrowy i samoczynny 10 (9–11)<br />

Zapłon iskrowy i samoczynny 5 (4–6)<br />

Zapłon iskrowy 0 (0–1)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!