1 - EUR-Lex

16.06.2014 Views
L 103/232 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008 8.4.3. Określenie emisji cząstek stałych 8.4.3.1. Wstęp Określenie emisji cząstek stałych wymaga podwójnego rozcieńczenia próbki filtrowanym powietrzem otaczającym, powietrzem syntetycznym lub azotem. Przepustowość układu podwójnego rozcieńczania pełnego przepływu musi być odpowiednio duża, aby całkowicie wykluczyć zbieranie się wody w układach rozcieńczania i próbkowania oraz zapewnić utrzymanie temperatury rozcieńczonych spalin w zakresie 315 K (42 o C) –325 K (52 o C) mierzonej bezpośrednio przed uchwytami filtra. Dopuszcza się osuszanie powietrza rozcieńczającego przed wprowadzeniem go do układu rozcieńczania, a jest to szczególnie przydatne jeżeli wilgotność powietrza rozcieńczającego jest wysoka. Temperatura powietrza rozcieńczającego w pobliżu wejścia do tunelu rozcieńczającego powinna być wyższa niż 288 K (15 o C). Do wyznaczenia masy cząstek stałych wymagany jest układ próbkowania cząstek stałych, filtr do próbkowania cząstek stałych, mikrowaga oraz komora wagowa o regulowanej temperaturze i wilgotności. Szczegóły tego układu zostały opisane w pkt 9.4.. 8.4.3.2. Próbkowanie cząstek stałych Sonda próbkująca cząstki stałe powinna być zainstalowana w tunelu rozcieńczającym w pobliżu sondy próbkującej zanieczyszczenia gazowe, ale na tyle daleko, aby nie powodowała zakłóceń. W związku z tym przepisy dotyczące instalacji zawarte w pkt 8.3.2.2. obowiązują także dla próbkowania cząstek stałych. Układ próbkowania powinien spełniać wymagania zawarte w dodatku 3. 8.4.3.3. Obliczenie masy emisji Masę cząstek stałych (g/badanie) oblicza się po dokonaniu korekcji wyporu próbki cząstek stałych zgodnie z pkt 9.4.3.5. w następujący sposób: m PM = m f m sep m ed 1,000 (51) gdzie: m f m sep m ed masa pobranych cząstek stałych w cyklu, mg masa rozcieńczonej próbki spalin przechodzącej przez filtr próbkujący cząstki stałe, kg masa rozcieńczonych gazów spalinowych w cyklu, kg przy czym: m sep = m set – m ssd (52) gdzie: m set m ssd masa podwójnie rozcieńczonych spalin przepływająca przez filtr cząstek stałych, kg masa wtórnego powietrza rozcieńczającego, kg Jeżeli poziom tła cząstek stałych w powietrzu rozcieńczającym ustala się zgodnie z pkt. 7.8.2.5., w odniesieniu do masy cząstek stałych można zastosować korekcję uwzględniając stężenie tła. W takim przypadku masę cząstek stałych (g/badanie) oblicza się w następujący sposób: m PM = m f − m sep m b m sd 1 − 1 D m ed 1000 (53) gdzie: m sep m ed m sd m b masa rozcieńczonej próbki spalin przechodzącej przez filtr próbkujący cząstki stałe, kg masa rozcieńczonych gazów spalinowych w cyklu, kg masa próbki powietrza rozcieńczającego pobranej przez urządzenie próbkujące tło, kg masa cząstek stałych zebranych w tle w powietrzu rozcieńczającym, mg D współczynnik rozcieñczenia okreœlony zgodnie z pkt 8.4.2.4.2.

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/233 8.5. Ogólne obliczenia 8.5.1. Obliczenia stężeń NMHC i CH 4 przy pomocy urządzenia odcinającego węglowodory niemetalowe (NMC) Stężenia NMHC i CH 4 oblicza się w następujący sposób: c NMHC = c HCðw=oCutterÞ ð1 − E M Þ − c HCðw=CutterÞ (54) E E − E M c CH4 = c HCðw=CutterÞ − c HCðw=oCutterÞ ð1 − E E Þ (55) E E − E M gdzie: c HC(w/Cutter) c HC(w/oCutter) stężenie węglowodorów (HC) z próbką gazu przepływającą przez NMC, ppm stężenie węglowodorów (HC) z próbką gazu omijającą NMC, ppm E M wydajność metanu wyznaczona zgodnie z pkt 9.3.8.1. E E wydajność metanu wyznaczona zgodnie z pkt 9.3.8.2. 8.5.2. Obliczanie właściwych emisji Właściwe emisje e gas lub e PM (g/kWh) oblicza się dla wszystkich składników spalin w następujący sposób, w zależności od rodzaju cyklu badania. 8.5.2.1. Wyniki badań Dla badań WHSC, WHTC ze startem w stanie ciepłym, WHTC ze startem w stanie zimnym, stosuje się następujące wzory: e = m W act (56) gdzie: m W act masa emisji składnika, g/badanie rzeczywista praca w cyklu określona zgodnie z pkt 7.7.1., kWh. Dla badania WHTC końcowy wynik badania jest średnią ważoną pomiędzy wynikami badania ze startem w stanie zimnym i w stanie ciepłym, obliczoną przy pomocy następującego równania: ð0,1 m cold Þ þ ð0,9 m hot Þ e = ð0,1 W act,cold Þ þ ð0,9 W act,hot Þ (57) 8.5.2.2. Układy oczyszczania spalin z okresową regeneracją Wynik emisji uzyskany w badaniu ze startem w stanie ciepłym należy poddać ważeniu przy pomocy następującego równania: e w = n e– þ n r e r n þ n r (58) gdzie: n n r e e r liczba badań WHTC ze startem w stanie ciepłym poza regeneracjami liczba badań WHTC ze startem w stanie ciepłym podczas regeneracji (przynajmniej jedno badanie) średnia właściwa wartość emisji poza regeneracjami, g/kWh średnia właściwa wartość emisji podczas regeneracji, g/kWh Współczynnik regeneracji k r wyznacza się w następujący sposób: k r = e w e (59) Współczynnik regeneracji k r : a) stosuje się wobec ważonego wyniku badania WHTC, o którym mowa w pkt 8.5.2.2.,

Page 1 and 2: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni









Page 19 and 20: Patrz sekcja 4.2.2. Silnik gazowy p










































































































Page 231: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni











































































Page 383: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni

silnika

emisji

spalin

badania

zgodnie

europejskiej

dziennik

unii

niniejszego

przypadku

www.nettax.pl

1 - EUR-Lex

1 - EUR-Lex ... View more 1 - EUR-Lex

Delete template?

Save as template ?

1 - EUR-Lex 1 - EUR-Lex