1 - EUR-Lex
1 - EUR-Lex 1 - EUR-Lex
L 103/222 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008 c CO2d stężenie CO 2 w spalinach suchych, % c COd stężenie CO w spalinach suchych, ppm c HCw stężenie węglowodorów (HC) w spalinach wilgotnych, ppm Przepływomierz powietrza oraz analizatory muszą spełniać wymogi liniowości, o których mowa w pkt 9.2., a cały układ powinien spełniać określone w tym punkcie wymogi liniowości dla przepływu gazów spalinowych. Jeżeli do pomiarów stosunku powietrza nadmiarowego wykorzystano urządzenie do pomiaru stosunku powietrza do paliwa, takie jak czujnik z dwutlenkiem cyrkonu, powinno ono spełniać wymagania specyfikacji zawartej w pkt 9.3.2.7. 8.3.2. Określanie składników gazowych 8.3.2.1. Wstęp Składniki gazowe w nierozcieńczonych spalinach emitowanych przez badany silnik mierzy się przy pomocy układów próbkowania i pomiaru opisanych w pkt 9.3. i dodatku 3. Procedurę oceny danych opisano w pkt 8.3.2.3. W pkt 8.3.2.4. i 8.3.2.5. opisano dwie procedury obliczeniowe, które są równoważne dla paliw wzorcowych wymienionych w dodatku 2. Procedura opisana w pkt 8.3.2.4. jest bardziej bezpośrednia, ponieważ wykorzystuje tabelaryczne wartości u dla obliczenia stosunku danego składnika do gęstości spalin. Procedura opisana w pkt 8.3.2.5 jest dokładniejsza dla rodzajów paliw, które odbiegają od specyfikacji zawartych w dodatku 2, jednak wymaga podstawowej analizy składu paliwa. 8.3.2.2. Próbkowanie emisji gazowych Sondy do próbkowania emisji gazowych instaluje się w odległości przynajmniej 0,5 m lub w odległości stanowiącej trzykrotność średnicy rury wydechowej w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa – w stronę ujścia układu wydechowego, ale wystarczająco blisko silnika, aby zapewnić temperaturę spalin na sondzie przynajmniej równą 343 K (70 o C). W przypadku silników wielocylindrowych z rozgałęzionym kolektorem wylotowym, wlot sondy należy umieścić wystarczająco daleko w stronę wylotu układu wydechowego, aby zapewnić reprezentatywność próbki dla średniej emisji spalin ze wszystkich cylindrów. W silnikach wielocylindrowych mających wydzielone grupy kolektorów wlotowych spalin, jak np. w silnikach widlastych („V”), zaleca się połączenie kolektorów wydechowych przed sondą próbkującą. Jeżeli jest to trudne do wykonania, dopuszcza się próbkowanie z grupy o najwyższej emisji CO 2 . Do obliczenia poziomu emisji spalin należy wykorzystać całkowite masowe natężenie przepływu spalin. Jeżeli silnik wyposażony jest w układ oczyszczania spalin, próbkę spalin pobiera się za układem oczyszczania spalin. 8.3.2.3. Ocena danych Do celów analizy emisji gazowych należy rejestrować z częstotliwością przynajmniej 2 Hz i przechowywać w układzie komputerowym wartości nierozcieńczonych stężeń emisji (węglowodorów, CO i NO × ) oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych. Wszystkie inne dane rejestruje się z częstotliwością przynajmniej 1 Hz. Należy rejestrować reakcję analizatorów analogowych, a dane kalibracyjne można zastosować w trybie online lub offline, podczas analizy danych. Dla obliczania masy emisji składników gazowych ślady zarejestrowanych stężeń oraz ślad natężenia przepływu masy gazów spalinowych powinny być uzgodnione w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zdefiniowany w pkt 3.1.28. W związku z tym czas reakcji każdego analizatora emisji gazowej oraz układu przepływu masy spalin gazowych należy ustalić zgodnie z przepisami zawartymi odpowiednio w pkt 8.3.1.2 i 9.3.5., i zarejestrować. 8.3.2.4. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dane tabelaryczne Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., poprzez całkowanie wartości chwilowych w cyklu oraz mnożąc scałkowane wartości przez wartości u zamieszczone w tabeli 4. Jeżeli pomiaru dokonano w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń.
12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/223 Do celów obliczenia stężeń NO × , masowe natężenie emisji należy pomnożyć przez współczynnik korekcji wilgotności k h,D , lub k h,G , określony zgodnie z pkt 8.2. Przykład procedury obliczeniowej zamieszczono w dodatku 6. Stosuje się następujący wzór: i m gas = u gas Σ = n c gas,i q mew,i 1 i = 1 f (w g/badanie)(25) gdzie: u gas c gas,i q mew,i f n stosunek między gęstością danego składnika spalin a gęstością gazów spalinowych chwilowe stężenie składnika w nierozcieńczonych spalinach, ppm chwilowy przepływ masy spalin, kg/s częstotliwość próbkowania danych, Hz liczba pomiarów Tabela 4 Wartości u i gęstości składników dla nierozcieńczonych gazów spalinowych Paliwo ρ e Gaz ρ gas [kg/m 3 ] NO × CO HC CO 2 O 2 CH 4 2,053 1,250 ( a ) 1,9636 1,4277 0,716 u gas ( b ) Olej napędowy 1,2943 0,001586 0,000966 0,000479 0,001517 0,001103 0,000553 Etanol 1,2757 0,001609 0,000980 0,000805 0,001539 0,001119 0,000561 CNG ( c ) 1,2661 0,001621 0,000987 0,000558 ( d ) 0,001551 0,001128 0,000565 Propan 1,2805 0,001603 0,000976 0,000512 0,001533 0,001115 0,000559 Butan 1,2832 0,001600 0,000974 0,000505 0,001530 0,001113 0,000558 LPG ( e ) 1,2811 0,001602 0,000976 0,000510 0,001533 0,001115 0,000559 ( a ) w zależności od paliwa. ( b ) przy À = 2, suchym powietrzu, 273 K, 101,3 kPa. ( c ) wartości u z dokładnością do 0,2 % dla następującego składu masy: C = 66–76 %; H = 22–25 %; N = 0–12 %. ( d ) NMHC na podstawie CH 2,93 (dla całości HC należy zastosować współczynnik u gas wynoszący CH 4 ). ( e ) wartości u z dokładnością do 0,2 % dla następującego składu masy: C3 = 70–90 %; C4 = 10–30 %. 8.3.2.5. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dokładne równania Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń, wartości u, oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., oraz poprzez całkowanie wartości chwilowych w cyklu. Jeżeli pomiaru dokonano w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń. Do celów obliczenia stężeń NO × , masowe natężenie emisji należy pomnożyć przez współczynnik korekcji wilgotności k h,D , lub k h,G , określony zgodnie z pkt 8.2. Stosuje się następujący wzór: i m gas = Σ = n gas c gas,i q i = 1u mew,i 1 f (w g/badanie)(26)
- Page 171 and 172: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 173 and 174: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 175 and 176: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 177 and 178: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 179 and 180: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 181 and 182: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 183 and 184: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 185 and 186: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 187 and 188: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 189 and 190: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 191 and 192: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 193 and 194: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 195 and 196: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 197 and 198: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 199 and 200: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 201 and 202: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 203 and 204: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 205 and 206: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 207 and 208: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 209 and 210: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 211 and 212: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 213 and 214: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 215 and 216: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 217 and 218: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 219 and 220: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 221: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 225 and 226: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 227 and 228: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 229 and 230: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 231 and 232: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 233 and 234: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 235 and 236: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 237 and 238: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 239 and 240: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 241 and 242: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 243 and 244: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 245 and 246: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 247 and 248: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 249 and 250: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 251 and 252: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 253 and 254: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 255 and 256: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 257 and 258: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 259 and 260: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 261 and 262: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 263 and 264: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 265 and 266: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 267 and 268: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 269 and 270: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
- Page 271 and 272: 12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Uni
L 103/222 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008<br />
c CO2d stężenie CO 2 w spalinach suchych, %<br />
c COd<br />
stężenie CO w spalinach suchych, ppm<br />
c HCw<br />
stężenie węglowodorów (HC) w spalinach wilgotnych, ppm<br />
Przepływomierz powietrza oraz analizatory muszą spełniać wymogi liniowości, o których mowa w pkt 9.2.,<br />
a cały układ powinien spełniać określone w tym punkcie wymogi liniowości dla przepływu gazów spalinowych.<br />
Jeżeli do pomiarów stosunku powietrza nadmiarowego wykorzystano urządzenie do pomiaru stosunku<br />
powietrza do paliwa, takie jak czujnik z dwutlenkiem cyrkonu, powinno ono spełniać wymagania specyfikacji<br />
zawartej w pkt 9.3.2.7.<br />
8.3.2. Określanie składników gazowych<br />
8.3.2.1. Wstęp<br />
Składniki gazowe w nierozcieńczonych spalinach emitowanych przez badany silnik mierzy się przy pomocy<br />
układów próbkowania i pomiaru opisanych w pkt 9.3. i dodatku 3. Procedurę oceny danych opisano<br />
w pkt 8.3.2.3.<br />
W pkt 8.3.2.4. i 8.3.2.5. opisano dwie procedury obliczeniowe, które są równoważne dla paliw wzorcowych<br />
wymienionych w dodatku 2. Procedura opisana w pkt 8.3.2.4. jest bardziej bezpośrednia, ponieważ<br />
wykorzystuje tabelaryczne wartości u dla obliczenia stosunku danego składnika do gęstości spalin. Procedura<br />
opisana w pkt 8.3.2.5 jest dokładniejsza dla rodzajów paliw, które odbiegają od specyfikacji zawartych<br />
w dodatku 2, jednak wymaga podstawowej analizy składu paliwa.<br />
8.3.2.2. Próbkowanie emisji gazowych<br />
Sondy do próbkowania emisji gazowych instaluje się w odległości przynajmniej 0,5 m lub w odległości<br />
stanowiącej trzykrotność średnicy rury wydechowej w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa –<br />
w stronę ujścia układu wydechowego, ale wystarczająco blisko silnika, aby zapewnić temperaturę spalin na<br />
sondzie przynajmniej równą 343 K (70 o C).<br />
W przypadku silników wielocylindrowych z rozgałęzionym kolektorem wylotowym, wlot sondy należy<br />
umieścić wystarczająco daleko w stronę wylotu układu wydechowego, aby zapewnić reprezentatywność próbki<br />
dla średniej emisji spalin ze wszystkich cylindrów. W silnikach wielocylindrowych mających wydzielone grupy<br />
kolektorów wlotowych spalin, jak np. w silnikach widlastych („V”), zaleca się połączenie kolektorów<br />
wydechowych przed sondą próbkującą. Jeżeli jest to trudne do wykonania, dopuszcza się próbkowanie z grupy<br />
o najwyższej emisji CO 2 . Do obliczenia poziomu emisji spalin należy wykorzystać całkowite masowe natężenie<br />
przepływu spalin.<br />
Jeżeli silnik wyposażony jest w układ oczyszczania spalin, próbkę spalin pobiera się za układem oczyszczania<br />
spalin.<br />
8.3.2.3. Ocena danych<br />
Do celów analizy emisji gazowych należy rejestrować z częstotliwością przynajmniej 2 Hz i przechowywać<br />
w układzie komputerowym wartości nierozcieńczonych stężeń emisji (węglowodorów, CO i NO × ) oraz<br />
natężenia przepływu masy gazów spalinowych. Wszystkie inne dane rejestruje się z częstotliwością<br />
przynajmniej 1 Hz. Należy rejestrować reakcję analizatorów analogowych, a dane kalibracyjne można<br />
zastosować w trybie online lub offline, podczas analizy danych.<br />
Dla obliczania masy emisji składników gazowych ślady zarejestrowanych stężeń oraz ślad natężenia przepływu<br />
masy gazów spalinowych powinny być uzgodnione w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zdefiniowany<br />
w pkt 3.1.28. W związku z tym czas reakcji każdego analizatora emisji gazowej oraz układu przepływu masy<br />
spalin gazowych należy ustalić zgodnie z przepisami zawartymi odpowiednio w pkt 8.3.1.2 i 9.3.5.,<br />
i zarejestrować.<br />
8.3.2.4. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dane tabelaryczne<br />
Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze<br />
stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych<br />
w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., poprzez całkowanie wartości chwilowych<br />
w cyklu oraz mnożąc scałkowane wartości przez wartości u zamieszczone w tabeli 4. Jeżeli pomiaru dokonano<br />
w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na<br />
wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń.