1 - EUR-Lex

1 - EUR-Lex 1 - EUR-Lex

16.06.2014 Views

L 103/222 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008 c CO2d stężenie CO 2 w spalinach suchych, % c COd stężenie CO w spalinach suchych, ppm c HCw stężenie węglowodorów (HC) w spalinach wilgotnych, ppm Przepływomierz powietrza oraz analizatory muszą spełniać wymogi liniowości, o których mowa w pkt 9.2., a cały układ powinien spełniać określone w tym punkcie wymogi liniowości dla przepływu gazów spalinowych. Jeżeli do pomiarów stosunku powietrza nadmiarowego wykorzystano urządzenie do pomiaru stosunku powietrza do paliwa, takie jak czujnik z dwutlenkiem cyrkonu, powinno ono spełniać wymagania specyfikacji zawartej w pkt 9.3.2.7. 8.3.2. Określanie składników gazowych 8.3.2.1. Wstęp Składniki gazowe w nierozcieńczonych spalinach emitowanych przez badany silnik mierzy się przy pomocy układów próbkowania i pomiaru opisanych w pkt 9.3. i dodatku 3. Procedurę oceny danych opisano w pkt 8.3.2.3. W pkt 8.3.2.4. i 8.3.2.5. opisano dwie procedury obliczeniowe, które są równoważne dla paliw wzorcowych wymienionych w dodatku 2. Procedura opisana w pkt 8.3.2.4. jest bardziej bezpośrednia, ponieważ wykorzystuje tabelaryczne wartości u dla obliczenia stosunku danego składnika do gęstości spalin. Procedura opisana w pkt 8.3.2.5 jest dokładniejsza dla rodzajów paliw, które odbiegają od specyfikacji zawartych w dodatku 2, jednak wymaga podstawowej analizy składu paliwa. 8.3.2.2. Próbkowanie emisji gazowych Sondy do próbkowania emisji gazowych instaluje się w odległości przynajmniej 0,5 m lub w odległości stanowiącej trzykrotność średnicy rury wydechowej w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa – w stronę ujścia układu wydechowego, ale wystarczająco blisko silnika, aby zapewnić temperaturę spalin na sondzie przynajmniej równą 343 K (70 o C). W przypadku silników wielocylindrowych z rozgałęzionym kolektorem wylotowym, wlot sondy należy umieścić wystarczająco daleko w stronę wylotu układu wydechowego, aby zapewnić reprezentatywność próbki dla średniej emisji spalin ze wszystkich cylindrów. W silnikach wielocylindrowych mających wydzielone grupy kolektorów wlotowych spalin, jak np. w silnikach widlastych („V”), zaleca się połączenie kolektorów wydechowych przed sondą próbkującą. Jeżeli jest to trudne do wykonania, dopuszcza się próbkowanie z grupy o najwyższej emisji CO 2 . Do obliczenia poziomu emisji spalin należy wykorzystać całkowite masowe natężenie przepływu spalin. Jeżeli silnik wyposażony jest w układ oczyszczania spalin, próbkę spalin pobiera się za układem oczyszczania spalin. 8.3.2.3. Ocena danych Do celów analizy emisji gazowych należy rejestrować z częstotliwością przynajmniej 2 Hz i przechowywać w układzie komputerowym wartości nierozcieńczonych stężeń emisji (węglowodorów, CO i NO × ) oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych. Wszystkie inne dane rejestruje się z częstotliwością przynajmniej 1 Hz. Należy rejestrować reakcję analizatorów analogowych, a dane kalibracyjne można zastosować w trybie online lub offline, podczas analizy danych. Dla obliczania masy emisji składników gazowych ślady zarejestrowanych stężeń oraz ślad natężenia przepływu masy gazów spalinowych powinny być uzgodnione w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zdefiniowany w pkt 3.1.28. W związku z tym czas reakcji każdego analizatora emisji gazowej oraz układu przepływu masy spalin gazowych należy ustalić zgodnie z przepisami zawartymi odpowiednio w pkt 8.3.1.2 i 9.3.5., i zarejestrować. 8.3.2.4. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dane tabelaryczne Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., poprzez całkowanie wartości chwilowych w cyklu oraz mnożąc scałkowane wartości przez wartości u zamieszczone w tabeli 4. Jeżeli pomiaru dokonano w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń.

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/223 Do celów obliczenia stężeń NO × , masowe natężenie emisji należy pomnożyć przez współczynnik korekcji wilgotności k h,D , lub k h,G , określony zgodnie z pkt 8.2. Przykład procedury obliczeniowej zamieszczono w dodatku 6. Stosuje się następujący wzór: i m gas = u gas Σ = n c gas,i q mew,i 1 i = 1 f (w g/badanie)(25) gdzie: u gas c gas,i q mew,i f n stosunek między gęstością danego składnika spalin a gęstością gazów spalinowych chwilowe stężenie składnika w nierozcieńczonych spalinach, ppm chwilowy przepływ masy spalin, kg/s częstotliwość próbkowania danych, Hz liczba pomiarów Tabela 4 Wartości u i gęstości składników dla nierozcieńczonych gazów spalinowych Paliwo ρ e Gaz ρ gas [kg/m 3 ] NO × CO HC CO 2 O 2 CH 4 2,053 1,250 ( a ) 1,9636 1,4277 0,716 u gas ( b ) Olej napędowy 1,2943 0,001586 0,000966 0,000479 0,001517 0,001103 0,000553 Etanol 1,2757 0,001609 0,000980 0,000805 0,001539 0,001119 0,000561 CNG ( c ) 1,2661 0,001621 0,000987 0,000558 ( d ) 0,001551 0,001128 0,000565 Propan 1,2805 0,001603 0,000976 0,000512 0,001533 0,001115 0,000559 Butan 1,2832 0,001600 0,000974 0,000505 0,001530 0,001113 0,000558 LPG ( e ) 1,2811 0,001602 0,000976 0,000510 0,001533 0,001115 0,000559 ( a ) w zależności od paliwa. ( b ) przy À = 2, suchym powietrzu, 273 K, 101,3 kPa. ( c ) wartości u z dokładnością do 0,2 % dla następującego składu masy: C = 66–76 %; H = 22–25 %; N = 0–12 %. ( d ) NMHC na podstawie CH 2,93 (dla całości HC należy zastosować współczynnik u gas wynoszący CH 4 ). ( e ) wartości u z dokładnością do 0,2 % dla następującego składu masy: C3 = 70–90 %; C4 = 10–30 %. 8.3.2.5. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dokładne równania Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń, wartości u, oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., oraz poprzez całkowanie wartości chwilowych w cyklu. Jeżeli pomiaru dokonano w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń. Do celów obliczenia stężeń NO × , masowe natężenie emisji należy pomnożyć przez współczynnik korekcji wilgotności k h,D , lub k h,G , określony zgodnie z pkt 8.2. Stosuje się następujący wzór: i m gas = Σ = n gas c gas,i q i = 1u mew,i 1 f (w g/badanie)(26)

L 103/222 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008<br />

c CO2d stężenie CO 2 w spalinach suchych, %<br />

c COd<br />

stężenie CO w spalinach suchych, ppm<br />

c HCw<br />

stężenie węglowodorów (HC) w spalinach wilgotnych, ppm<br />

Przepływomierz powietrza oraz analizatory muszą spełniać wymogi liniowości, o których mowa w pkt 9.2.,<br />

a cały układ powinien spełniać określone w tym punkcie wymogi liniowości dla przepływu gazów spalinowych.<br />

Jeżeli do pomiarów stosunku powietrza nadmiarowego wykorzystano urządzenie do pomiaru stosunku<br />

powietrza do paliwa, takie jak czujnik z dwutlenkiem cyrkonu, powinno ono spełniać wymagania specyfikacji<br />

zawartej w pkt 9.3.2.7.<br />

8.3.2. Określanie składników gazowych<br />

8.3.2.1. Wstęp<br />

Składniki gazowe w nierozcieńczonych spalinach emitowanych przez badany silnik mierzy się przy pomocy<br />

układów próbkowania i pomiaru opisanych w pkt 9.3. i dodatku 3. Procedurę oceny danych opisano<br />

w pkt 8.3.2.3.<br />

W pkt 8.3.2.4. i 8.3.2.5. opisano dwie procedury obliczeniowe, które są równoważne dla paliw wzorcowych<br />

wymienionych w dodatku 2. Procedura opisana w pkt 8.3.2.4. jest bardziej bezpośrednia, ponieważ<br />

wykorzystuje tabelaryczne wartości u dla obliczenia stosunku danego składnika do gęstości spalin. Procedura<br />

opisana w pkt 8.3.2.5 jest dokładniejsza dla rodzajów paliw, które odbiegają od specyfikacji zawartych<br />

w dodatku 2, jednak wymaga podstawowej analizy składu paliwa.<br />

8.3.2.2. Próbkowanie emisji gazowych<br />

Sondy do próbkowania emisji gazowych instaluje się w odległości przynajmniej 0,5 m lub w odległości<br />

stanowiącej trzykrotność średnicy rury wydechowej w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa –<br />

w stronę ujścia układu wydechowego, ale wystarczająco blisko silnika, aby zapewnić temperaturę spalin na<br />

sondzie przynajmniej równą 343 K (70 o C).<br />

W przypadku silników wielocylindrowych z rozgałęzionym kolektorem wylotowym, wlot sondy należy<br />

umieścić wystarczająco daleko w stronę wylotu układu wydechowego, aby zapewnić reprezentatywność próbki<br />

dla średniej emisji spalin ze wszystkich cylindrów. W silnikach wielocylindrowych mających wydzielone grupy<br />

kolektorów wlotowych spalin, jak np. w silnikach widlastych („V”), zaleca się połączenie kolektorów<br />

wydechowych przed sondą próbkującą. Jeżeli jest to trudne do wykonania, dopuszcza się próbkowanie z grupy<br />

o najwyższej emisji CO 2 . Do obliczenia poziomu emisji spalin należy wykorzystać całkowite masowe natężenie<br />

przepływu spalin.<br />

Jeżeli silnik wyposażony jest w układ oczyszczania spalin, próbkę spalin pobiera się za układem oczyszczania<br />

spalin.<br />

8.3.2.3. Ocena danych<br />

Do celów analizy emisji gazowych należy rejestrować z częstotliwością przynajmniej 2 Hz i przechowywać<br />

w układzie komputerowym wartości nierozcieńczonych stężeń emisji (węglowodorów, CO i NO × ) oraz<br />

natężenia przepływu masy gazów spalinowych. Wszystkie inne dane rejestruje się z częstotliwością<br />

przynajmniej 1 Hz. Należy rejestrować reakcję analizatorów analogowych, a dane kalibracyjne można<br />

zastosować w trybie online lub offline, podczas analizy danych.<br />

Dla obliczania masy emisji składników gazowych ślady zarejestrowanych stężeń oraz ślad natężenia przepływu<br />

masy gazów spalinowych powinny być uzgodnione w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zdefiniowany<br />

w pkt 3.1.28. W związku z tym czas reakcji każdego analizatora emisji gazowej oraz układu przepływu masy<br />

spalin gazowych należy ustalić zgodnie z przepisami zawartymi odpowiednio w pkt 8.3.1.2 i 9.3.5.,<br />

i zarejestrować.<br />

8.3.2.4. Obliczanie masowego natężenia emisji w oparciu o dane tabelaryczne<br />

Masę zanieczyszczeń (g/badanie) oblicza się poprzez obliczenie chwilowego masowego natężenia emisji ze<br />

stężeń nierozcieńczonych zanieczyszczeń oraz natężenia przepływu masy gazów spalinowych, uzgodnionych<br />

w czasie z uwzględnieniem czasu przemiany, zgodnie z pkt 8.3.2.3., poprzez całkowanie wartości chwilowych<br />

w cyklu oraz mnożąc scałkowane wartości przez wartości u zamieszczone w tabeli 4. Jeżeli pomiaru dokonano<br />

w stanie suchym, przed dalszymi obliczeniami należy zastosować współczynnik korekcji ze stanu suchego na<br />

wilgotny, o którym mowa w pkt 8.1., w odniesieniu do chwilowych wartości stężeń.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!