1 - EUR-Lex

L 103/194 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008
3.1.12. „wysokie obroty (n hi )” oznaczają najwyższą prędkość obrotową silnika, przy której występuje 70 %
maksymalnej mocy znamionowej.
3.1.13. „niskie obroty (n lo )” oznacza najniższą prędkość obrotową silnika, przy której występuje 55 % maksymalnej
mocy znamionowej.
3.1.14. „maksymalna moc znamionowa (P max )” oznacza moc maksymalną w kW podaną przez producenta.
3.1.15. „prędkość maksymalnego momentu obrotowego” oznacza prędkość, przy której silnik osiąga maksymalny
moment obrotowy, zgodnie z wskazaniami producenta.
3.1.16. „silnik macierzysty” oznacza silnik wybrany z rodziny silników w taki sposób, że jego charakterystyka emisji jest
reprezentatywna dla tej rodziny silników.
3.1.17. „urządzenie do oddzielania cząstek stałych” oznacza układ usuwania cząstek stałych ze spalin, zaprojektowany
dla zmniejszenia emisji cząstek stałych (PM), poprzez ich oddzielenie mechaniczne, aerodynamiczne, dyfuzyjne
lub inercyjne;
3.1.18. „metoda częściowego rozcieńczania przepływu spalin” oznacza proces oddzielania części strumienia spalin
i mieszania jej z odpowiednią ilością powietrza rozcieńczającego, a następnie doprowadzenia do filtra cząstek
stałych.
3.1.19. „cząstki stałe (PM)” oznaczają wszelki materiał nagromadzony na określonym środku filtrującym po
rozcieńczeniu spalin czystym, przefiltrowanym powietrzem tak, aby temperatura mierzona bezpośrednio
przed filtrem była zawarta między 315 K (42 o C) i 325 K (52 o C); cząstki te to przede wszystkim węgiel,
skondensowane węglowodory oraz siarczany wraz z towarzyszącą im wodą.
3.1.20. „obciążenie procentowe” oznacza ułamek maksymalnego dostępnego momentu obrotowego przy danej
prędkości obrotowej silnika.
3.1.21. „regeneracja okresowa” oznacza proces regeneracji układu oczyszczania spalin, która zachodzi regularnie,
zazwyczaj co najmniej raz na 100 godzin normalnej pracy silnika. Podczas cyklu regeneracji normy emisji mogą
być przekroczone.
3.1.22. „liniowy cykl badania w warunkach ustalonych” oznacza ciąg punktów testowych o określonej prędkości
i momencie obrotowym, w których badany jest silnik w warunkach ustalonych wraz ze zdefiniowanymi liniami
pomiędzy tymi punktami (badanie WHSC).
3.1.23. „prędkość znamionowa” oznacza maksymalną prędkość silnika przy pełnym obciążeniu, na jaką pozwala
regulator obrotów zgodnie z opisem producenta, lub, jeżeli nie istnieje taki regulator, prędkość przy której silnik
wytwarza maksymalną moc, zgodnie z opisem producenta w dokumentacji handlowej i serwisowej.
3.1.24. „czas reakcji” oznacza różnicę w czasie między zmianą składnika mierzonego w punkcie odniesienia a reakcją
układu wynoszącą 90 % odczytu końcowego (t 90 ), przy czym punktem odniesienia jest sonda do próbkowania,
a zmiana mierzonego składnika wynosi przynajmniej 60 % pełnej skali (FS) i zachodzi w czasie krótszym niż
0,1 sekundy. Czas reakcji układu obejmuje opóźnienie układowe oraz czas narastania układu.
3.1.25. „czas narastania” oznacza okres czasu między 10 % a 90 % reakcji odczytu końcowego (t 90 – t 10 ).
3.1.26. „jednostkowa emisja” oznacza masę emisji określoną w g/kWh.
3.1.27. „cykl badania” oznacza ciąg punktów testowych o określonej prędkości i momencie obrotowym, w których
badany jest silnik w ustalonych (badanie WHSC) lub w nieustalonych warunkach eksploatacji (badanie WHTC).
3.1.28. „czas przemiany” oznacza różnicę czasu między zmianą składnika do pomiaru w punkcie odniesienia a reakcją
układu wynoszącą 50 % odczytu końcowego (t 50 ) przy czym sonda próbkująca pełni rolę punktu odniesienia.
Czas przemiany stosowany jest do zestrajania sygnałów różnych przyrządów pomiarowych.
3.1.29. „cykl badania w warunkach nieustalonych” oznacza cykl badania z sekwencja znormalizowanych wartości
prędkości i momentu obrotowego, które zmieniają się stosunkowo szybko (WHTC).
3.1.30. „okres eksploatacji” oznacza odpowiednią długość przebiegu i/lub okres w którym należy zapewnić zgodność
z odnośnymi limitami emisji gazów i cząstek stałych.