1 - EUR-Lex

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/161
μ =
bezwzględna lub dynamiczna lepkość gazu, wyliczona przy pomocy poniższego wzoru:
μ = b T 1,5
kg=m − s
S þ T
b = stała empiryczna = 1,458 x 10 6 , kg/ms K 0,5
S = stała empiryczna = 110,4 K
Jako że Q SSV jest wkładem do wzoru Re, obliczenia należy rozpocząć od wstępnego założenia wartości Q SSV lub
C d zwężki pomiarowej i powtarzać do momentu uzyskania zbieżności Q SSV . Metoda osiągania zbieżności musi
cechować się dokładnością do 0,1 % lub większą.
Dla minimum szesnastu punktów w obszarze przepływu poddźwiękowego wyliczone wartości C d z wynikowego
równania dopasowania krzywej kalibracji muszą mieścić się w przedziale ± 0,5 % zmierzonej wartości C d dla
każdego punktu kalibracji.
2.5. Weryfikacja całego układu
Całkowitą dokładność układu próbkowania CVS i układu analitycznego ustala się wprowadzając znaną masę
zanieczyszczeń gazowych do układu pracującego w normalnym trybie. Analizuje się substancję zanieczyszczającą
i oblicza masę zgodnie z załącznikiem 4A, dodatek 2, pkt 4.3., z wyjątkiem przypadku propanu, dla którego
stosuje się współczynnik 0,000472 zamiast 0,000479 dla HC. Należy wykorzystać jedną z dwóch poniższych
technik.
2.5.1. Pomiar za pomocą kryzy przepływu krytycznego
Do układu CVS wprowadza się znaną ilość czystego gazu (tlenku węgla lub propanu) przez skalibrowaną kryzę
przepływu krytycznego. Jeżeli ciśnienie na wlocie jest wystarczająco wysokie, natężenie przepływu, które reguluje
się za pomocą kryzy przepływu krytycznego, nie jest uzależnione od ciśnienia na wlocie kryzy (≡ przepływu
krytycznego). Układ CVS uruchamia się tak jak w przypadku badania normalnego poziomu emisji spalin na
około 5–10 minut. Próbkę gazu analizuje się za pomocą standardowych urządzeń (worek do próbkowania lub
metoda całkowania) i oblicza masę gazu. Masa obliczona w ten sposób musi mieścić się w zakresie ± 3 % znanej
masy wprowadzonego gazu.
2.5.2. Pomiar za pomocą techniki grawimetrycznej
Masę małej butli wypełnionej tlenkiem węgla lub propanem ustala się z dokładnością do ± 0,01 grama. Układ
CVS uruchamia się na około 5-10 minut tak jak podczas badania normalnej emisji spalin, jednocześnie
wpuszczając do układu tlenek węgla lub propan. Ilość uwolnionego czystego gazu ustala się przez pomiar różnicy
masy. Próbkę gazu analizuje się za pomocą standardowych urządzeń (worek do próbkowania lub metoda
całkowania) i oblicza masę gazu. Masa obliczona w ten sposób musi mieścić się w zakresie ± 3 % znanej masy
wprowadzonego gazu.
3. KALIBRACJA UKŁADU POMIAROWEGO CZĄSTEK STAŁYCH
3.1. Wstęp
Kalibracja układu pomiarowego cząstek stałych ograniczona jest do przepływomierzy wykorzystywanych do
określania przepływu próbek oraz stopnia rozcieńczenia. Każdy przepływomierz należy kalibrować tak często,
jak to jest konieczne w celu spełnienia wymagań niniejszego regulaminu. Metodę kalibracji, jaką należy
zastosować, opisano w pkt 3.2.
3.2. Pomiar przepływu
3.2.1. Kalibracja okresowa
a) Aby uzyskać dokładność bezwzględną pomiarów przepływu, jak podano w pkt 2.2 dodatku 4 do
niniejszego załącznika, przepływomierz lub przyrządy do pomiaru przepływu muszą być skalibrowane
dokładnym przepływomierzem, zgodnym z normami krajowymi i/lub międzynarodowymi.