1 - EUR-Lex

1 - EUR-Lex 1 - EUR-Lex

16.06.2014 Views

L 103/150 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 12.4.2008 5.2. Wymagania szczególne 5.2.1 Liniowość Liniowość mieści się w granicach wartości ± 2 % nieprzezroczystości. 5.2.2. Przesunięcie zera Przesunięcie zera w ciągu godziny nie przekracza ± 1 % wartości nieprzezroczystości. 5.2.3. Wyświetlanie i zakres dymomierza Zakres wyświetlania powinien wynosić od 0-100 % nieprzezroczystości, a dokładność odczytu 0,1 % nieprzezroczystości. Zakres wyświetlania współczynnika pochłaniania światła powinna wynosić 0-30 m −1 współczynnika pochłaniania światła, a dokładność odczytu powinna wynosić 0,01 m −1 współczynnika pochłaniania światła. 5.2.4. Czas reakcji przyrządu Czas reakcji fizycznej dymomierza nie powinien przekraczać 0,2 s. Czas reakcji fizycznej to różnica między czasem, w którym wynik z odbiornika reakcji natychmiastowej zmienia się od 10 do 90 % pełnego wskazania, jeżeli nieprzezroczystość poddawanego pomiarowi gazu zmienia się w czasie krótszym niż 0,1 s. Czas reakcji elektrycznej nie powinien przekraczać 0,05 s. Czas reakcji elektrycznej to różnica między czasem, w którym wynik z dymomierza zmienia się od 10 do 90 % pełnej skali, gdy źródło światła zostało przerwane lub zgaszone w czasie krótszym niż 0,01 s. 5.2.5. Filtry o neutralnej gęstości Każdy filtr o neutralnej gęstości użyty podczas kalibracji dymomierza, przy pomiarze liniowości lub ustawianiu zakresu musi mieć znaną wartość nieprzezroczystości w granicach 1,0 % nieprzezroczystości. Wartość nominalna filtra musi być sprawdzana pod kątem jej dokładności co najmniej raz w roku, używając wzorca odniesienia właściwego dla normy krajowej lub międzynarodowej. Filtry o neutralnej gęstości są urządzeniami precyzyjnymi i można je łatwo uszkodzić podczas użytkowania. Ich używanie należy ograniczyć do minimum, a jeżeli ich użycie jest konieczne, należy je przeprowadzać starannie, aby uniknąć zarysowania lub zanieczyszczenia filtra.

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/151 Dodatek 5 Procedura kalibracji 1. KALIBRACJA PRZYRZĄDÓW ANALITYCZNYCH 1.1. Wstęp Każdy analizator należy kalibrować tak często, jak jest to konieczne w celu spełnienia wymagań niniejszego regulaminu dotyczących dokładności. W niniejszym punkcie opisano metodę kalibracji, którą należy stosować w odniesieniu do analizatorów określonych w pkt 3 dodatku 4 i pkt 1 dodatku 7. 1.2. Gazy kalibracyjne Należy przestrzegać maksymalnego okresu przechowywania gazów kalibracyjnych. Należy odnotować datę upływu okresu ważności gazów kalibracyjnych podaną przez producenta. 1.2.1. Gazy czyste Wymagana czystość gazów jest określona wartościami granicznymi zanieczyszczenia podanymi poniżej. Do pracy muszą być dostępne następujące gazy: Oczyszczony azot (Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 1 ppm CO, ≤ 400 ppm CO 2 , ≤ 0,1 ppm NO) Oczyszczony tlen (Czystość > 99,5 % obj. O 2 ) Mieszanka wodoru i helu (40 ± 2 % wodór, hel dopełnienie) (Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 400 ppm CO 2 ) Oczyszczone powietrze syntetyczne (Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 1 ppm CO, ≤ 400 ppm CO 2 , ≤ 0,1 ppm NO) (Zawartość tlenu między 18–21 % obj.) Oczyszczony propan lub CO do sprawdzenia CVS 1.2.2. Gazy kalibracyjne i zakresowe Muszą być dostępne mieszaniny gazów o następującym składzie chemicznym: C 3 H 8 i oczyszczone powietrze syntetyczne (patrz pkt 1.2.1.); CO i oczyszczony azot; NO x i oczyszczony azot (ilość NO 2 znajdująca się w tym gazie kalibracyjnym nie może przekraczać 5 % zawartości NO); CO 2 i oczyszczony azot CH 4 i oczyszczone powietrze syntetyczne C 2 H 6 i oczyszczone powietrze syntetyczne Uwaga: Dopuszcza się inne mieszaniny gazów, pod warunkiem, że gazy te nie wchodzą ze sobą w reakcję. Rzeczywiste stężenie gazu kalibracyjnego i gazu zakresowego musi się mieścić w przedziale ± 2 % wartości nominalnej. Wszystkie stężenia gazu kalibracyjnego wyraża się objętościowo (procent objętościowy lub objętość ppm). Gazy użyte do kalibracji i sprawdzenia zakresu można również uzyskać przez rozdzielenie gazów, rozcieńczanie oczyszczonym N 2 lub oczyszczonym powietrzem syntetycznym. Dokładność urządzeń mieszających musi być taka, aby stężenie rozcieńczonych gazów kalibrujących mogło być ustalone z dokładnością ± 2 %.

12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/151<br />

Dodatek 5<br />

Procedura kalibracji<br />

1. KALIBRACJA PRZYRZĄDÓW ANALITYCZNYCH<br />

1.1. Wstęp<br />

Każdy analizator należy kalibrować tak często, jak jest to konieczne w celu spełnienia wymagań niniejszego<br />

regulaminu dotyczących dokładności. W niniejszym punkcie opisano metodę kalibracji, którą należy stosować<br />

w odniesieniu do analizatorów określonych w pkt 3 dodatku 4 i pkt 1 dodatku 7.<br />

1.2. Gazy kalibracyjne<br />

Należy przestrzegać maksymalnego okresu przechowywania gazów kalibracyjnych.<br />

Należy odnotować datę upływu okresu ważności gazów kalibracyjnych podaną przez producenta.<br />

1.2.1. Gazy czyste<br />

Wymagana czystość gazów jest określona wartościami granicznymi zanieczyszczenia podanymi poniżej. Do<br />

pracy muszą być dostępne następujące gazy:<br />

Oczyszczony azot<br />

(Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 1 ppm CO, ≤ 400 ppm CO 2 , ≤ 0,1 ppm NO)<br />

Oczyszczony tlen<br />

(Czystość > 99,5 % obj. O 2 )<br />

Mieszanka wodoru i helu<br />

(40 ± 2 % wodór, hel dopełnienie)<br />

(Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 400 ppm CO 2 )<br />

Oczyszczone powietrze syntetyczne<br />

(Zanieczyszczenie ≤ 1 ppm C1, ≤ 1 ppm CO, ≤ 400 ppm CO 2 , ≤ 0,1 ppm NO)<br />

(Zawartość tlenu między 18–21 % obj.)<br />

Oczyszczony propan lub CO do sprawdzenia CVS<br />

1.2.2. Gazy kalibracyjne i zakresowe<br />

Muszą być dostępne mieszaniny gazów o następującym składzie chemicznym:<br />

C 3 H 8 i oczyszczone powietrze syntetyczne (patrz pkt 1.2.1.);<br />

CO i oczyszczony azot;<br />

NO x i oczyszczony azot (ilość NO 2 znajdująca się w tym gazie kalibracyjnym nie może przekraczać 5 %<br />

zawartości NO);<br />

CO 2 i oczyszczony azot<br />

CH 4 i oczyszczone powietrze syntetyczne<br />

C 2 H 6 i oczyszczone powietrze syntetyczne<br />

Uwaga: Dopuszcza się inne mieszaniny gazów, pod warunkiem, że gazy te nie wchodzą ze sobą w reakcję.<br />

Rzeczywiste stężenie gazu kalibracyjnego i gazu zakresowego musi się mieścić w przedziale ± 2 % wartości<br />

nominalnej. Wszystkie stężenia gazu kalibracyjnego wyraża się objętościowo (procent objętościowy lub objętość<br />

ppm).<br />

Gazy użyte do kalibracji i sprawdzenia zakresu można również uzyskać przez rozdzielenie gazów, rozcieńczanie<br />

oczyszczonym N 2 lub oczyszczonym powietrzem syntetycznym. Dokładność urządzeń mieszających musi być<br />

taka, aby stężenie rozcieńczonych gazów kalibrujących mogło być ustalone z dokładnością ± 2 %.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!