1 - EUR-Lex
1 - EUR-Lex
1 - EUR-Lex
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
12.4.2008 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 103/147<br />
4. USTALENIE POZIOMU EMISJI CZĄSTEK STAŁYCH<br />
Ustalenie poziomu emisji cząstek stałych wymaga układu rozcieńczania. Rozcieńczanie można przeprowadzić za<br />
pomocą układu częściowego rozcieńczania przepływu spalin lub dwurzędowego układu pełnego rozcieńczania<br />
przepływu spalin. Natężenie przepływu przez układ rozcieńczania powinno być wystarczająco duże, aby<br />
całkowicie wykluczyć możliwość skraplania się wody w układach próbkowania i rozcieńczania. Temperatura<br />
rozcieńczonych gazów spalinowych powinna wynosić poniżej 325 K (52 o C) bezpośrednio przed uchwytami<br />
filtrów. Dopuszcza się kontrolę wilgotności powietrza rozcieńczającego przed jego wejściem do układu<br />
rozcieńczania, w szczególności osuszanie powietrza rozcieńczającego jest przydatne w przypadku gdy jego<br />
wilgotność jest zbyt duża. Temperatura powietrza rozcieńczającego w pobliżu wejścia do tunelu rozcieńczającego<br />
powinna być wyższa niż 288 K (15 o C).<br />
Układ częściowego rozcieńczania przepływu spalin musi być zaprojektowany w taki sposób, aby wydzielał<br />
proporcjonalną próbkę spalin nieczyszczonych ze strumienia wydechowego silnika, reagując w ten sposób na<br />
skoki natężenia przepływu strumienia spalin, oraz kierował do takiej próbki powietrze rozcieńczające, dla<br />
osiągnięcia temperatury na filtrze testowym poniżej 325 K (52 o C). Do tego celu niezbędne jest określenie takiego<br />
współczynnika rozcieńczania (r dil ) lub próbkowania (r s ) , aby limity dokładności zawarte w pkt 3.2.1 dodatku 5<br />
do niniejszego załącznika zostały spełnione. Można zastosować różne metody podziału strumienia spalin,<br />
których wybór determinuje w znacznym stopniu typ stosowanych urządzeń pomiarowych oraz procedur (patrz<br />
pkt 2.2 dodatku 7).<br />
Sonda pobierająca próbki cząstek stałych powinna być zainstalowana w pobliżu sondy pobierającej próbki<br />
zanieczyszczeń gazowych, ale na tyle daleko, aby nie powodowała zakłóceń. W związku z tym przepisy dotyczące<br />
instalacji zawarte w pkt 3.4.1 obowiązują także dla próbkowania cząstek stałych. Układ próbkowania powinien<br />
spełniać wymagania zawarte w pkt 2 dodatku 7.<br />
W przypadku silników wielocylindrowych z rozgałęzionym kolektorem wylotowym, wlot sondy należy umieścić<br />
wystarczająco daleko w stronę wylotu układu wydechowego, aby zapewnić reprezentatywność próbki dla średniej<br />
emisji spalin ze wszystkich cylindrów. W silnikach wielocylindrowych mających wydzielone grupy kolektorów<br />
wlotowych spalin, jak np. w silnikach widlastych („V”), zaleca się połączenie kolektorów wydechowych przed<br />
sondą próbkującą. Jeżeli jest to trudne do wykonania, dopuszcza się próbkowanie z grupy o najwyższej emisji<br />
cząstek stałych. Można wykorzystywać także inne metody pod warunkiem, że wykaże się ich korelację<br />
z metodami omówionymi powyżej. Do obliczenia poziomu emisji spalin należy wykorzystać całkowite masowe<br />
natężenie przepływu spalin.<br />
Do wyznaczenia masy cząstek stałych wymagany jest układ próbkowania cząstek stałych, filtry do próbkowania<br />
cząstek stałych, mikrowaga oraz komora wagowa o regulowanej temperaturze i wilgotności.<br />
Do próbkowania cząstek stałych należy zastosować metodę pojedynczego filtra, wykorzystującą jeden filtr (patrz<br />
pkt 4.1.3), dla całego cyklu badania. W przypadku cyklu ESC szczególną uwagę należy zwrócić na czasy<br />
próbkowania oraz przepływy w fazie próbkowania.<br />
4.1 Filtry do próbkowania cząstek stałych<br />
Próbki cząstek stałych ze spalin rozcieńczonych należy pobierać przy pomocy filtra spełniającego wymagania<br />
zawarte w pkt 4.1.1 oraz 4.1.2, podczas sekwencji badania.<br />
4.1.1. Specyfikacja filtra<br />
Wymagane są filtry z włókna szklanego powlekanego fluoropochodnymi węglowodorów. Wszystkie typy filtrów<br />
powinny się charakteryzować co najmniej sprawnością 99 % zbierania ziaren 0,3 μm DOP (ftalan oktylu) przy<br />
prędkości przepływu gazu między 35 a 100 cm/s.<br />
4.1.2. Rozmiar filtra<br />
Zaleca się filtry cząstek stałych o średnicy 47 mm lub 70 mm. Dopuszcza się filtry o większej średnicy (pkt 4.1.4),<br />
ale nie dopuszcza się filtrów o średnicy mniejszej.<br />
4.1.3. Prędkość na czole filtra<br />
Prędkość gazów na czole filtra powinna osiągać 35-80 cm/s. Wzrost oporów przepływu między początkiem<br />
i końcem badania nie powinien wynosić więcej niż 25 kPa.
Change language