o_18pisot46mg61os71t11ijhlaia.pdf

w jakikolwiek sposób zagrażać, że zechcę wykorzystać przeciwko niej
to, co wiedziałam o niej i o Sławku? Przecież dobrze mnie znała
i wiedziała, że nigdy bym jej nie skrzywdziła. To niemożliwe, żeby nie
chciała ze mną rozmawiać, żeby się bała.
Kolejna nieprzespana noc przekonała mnie, że muszę z nią
porozmawiać i wyciągnąć ją z łap tych ludzi, którzy mieli ją za małą
dziewczynkę, za którą trzeba żyć. Poszłam pod szkołę jej córki
i poczekałam na koniec zajęć. Tylko tak mogłam zmusić Helenę, żeby ze
mną porozmawiała. Zdumionej Anieli powiedziałam, że Helena miała
wypadek i jest pod opieką lekarza.
– Ale nic wielkiego się nie stało, tylko noga w gipsie
– uspokajałam dziewczynę po tym, jak wyciągnęłam ją sprytnie ze
szkoły tuż po lekcjach. – Mama prosiła, żebyś przyszła do niej…
– Ale nic jej nie będzie? – upewniała się, kiedy jechałyśmy
autobusem w stronę jej dawnego domu. – Może ja do niej zadzwonię?
– Nie, nie, teraz ma zabiegi, ale nic jej nie będzie – zapewniłam,
kiedy wysiadłyśmy na przystanku. – Poczekasz w waszym dawnym
mieszkaniu, a ja pójdę po mamę. To niedaleko.
Szła posłusznie ze mną, nie pytając, dlaczego najpierw
przyjechałam po nią do szkoły, a teraz proponuję, żeby poczekała na
matkę u mnie, zamiast wziąć ją ze sobą do szpitala. Na szczęście miałam
do czynienia z dwunastolatką, która przyjęła moje słowa z całym ich
fałszem i poszła posłusznie do mieszkania.
Być może oszalałam do reszty, ale musiałam to zrobić. Musiałam
zamknąć Anielę w jej dawnym domu i zmusić do zatelefonowania do
matki. Nie bała się, przynajmniej na początku. Tylko dziwiła.
– To w końcu mama złamała nogę czy nie, bo ja już nic nie
kumam? – spytała.
– Zadzwoń na nowy numer mamy i powiedz, że muszę z nią
porozmawiać – powiedziałam.
Zadzwoniła i przekazała mi słuchawkę. Helena płakała. Wiedziała
od którejś z koleżanek Anieli, że poszła ze mną, ponieważ jej matka była
w szpitalu. Nie wiem, czego się spodziewała, że zamorduję dziewczynkę
gołymi rękoma? Przecież to absurd, kochałam je obie.
– Dam ci, co chcesz, tylko nie rób jej krzywdy. – Płakała. – Co ja