o_18pisot46mg61os71t11ijhlaia.pdf

najbardziej na świecie. Wiem, że znam cię krócej niż twoja biologiczna
matka, ale czas nie ma tutaj znaczenia. Zamierzam ci to udowodnić, bo
chyba potrzebujesz ode mnie dowodu miłości.
– Matka zawsze jest po stronie dziecka, choć nie zawsze dobrze
ocenia…
– Wszystko, co się wydarzyło złego w moim życiu, wzięło się stąd,
że nie słuchałam mamy – wygłosiła z wiarą.
Jadłam powoli ciasto i popijałam herbatą, zastanawiając się, co
powiedzieć.
– Masz rację, gdyby dzieci słuchały rodziców, popełniałyby mniej
błędów. Z drugiej jednak strony, wy, dzieci, powinniście błądzić,
a potem wyciągać z tych błędów wnioski…
Widziałam, że zgadzała się ze mną, ale najwyraźniej stało to
w sprzeczności ze słowami, którymi karmiła ją matka. Helena nie umiała
wciąż podjąć decyzji. Była jak piłeczka pingpongowa, uderzana to przez
matkę, to przeze mnie. Ciągle jeszcze nie wypadała z toru, ale gubiła się
najwyraźniej.
– Wracamy z Anielą do mamy – przecięła węzeł gordyjski.
– Kiedy? – spytałam, udając życzliwe zainteresowanie.
– W przyszły weekend się przenosimy. Mama odstąpi nam
z Anielą piętro. Będziemy miały po pokoju i łazienkę, sama zejdzie na
dół….
– Powiedz mi tylko, czy sama podjęłaś tę decyzję – spytałam.
– Mam nadzieję, że nie zmuszają cię do tego względy finansowe albo
dalekie dojazdy…
– Chcę wrócić do mamy, bo potrzebuję wsparcia w życiu…
Kiepsko sobie radzę po rozstaniu z Andrzejem…
Myślałam, że znakomicie sobie radzi, a rozstanie pomogło jej
spojrzeć na świat oczami wolnej osoby. Skoro wolała mieszkać
w małym mieszkanku zamiast z mężem w luksusowej willi, naprawdę
musiało jej być źle w życiu. Nie stawia się na szali małżeństwa, jeśli nie
ma absolutnej pewności, że nie sposób żyć dalej w związku.
– Myślałam, że najgorsze już za tobą. – Wzięłam ją za rękę
i przytrzymałam chwilę w swojej.
Bardzo łagodnie wysunęła dłoń pod pretekstem zrobienia świeżej