o_18pisot46mg61os71t11ijhlaia.pdf

– powtórzyłam zdumionej Helenie w szlafroku, przecierającej oczy
o ósmej trzydzieści rano. – Jajka ubijamy trzepaczką, dodajemy odrobinę
soli, pieprzu i mleka…
– Mleka? – spytała, patrząc na mnie z takim podziwem, jakbym
tłumaczyła jej budowę mostu.
– Tak, mleka – odparłam cierpliwie. – Wtedy jest bardziej
puszysta. Rozpuszczamy masło, wlewamy jaja na patelnię i mieszamy
przez cały czas. To bardzo ważne, żeby jajecznicę mieszać przez cały
czas. O, tak – pokazywałam. – Zgodnie z ruchem wskazówek zegara.
Anielka patrzyła z podziwem i pociągała nosem, chłonąc zapach.
To dziecko wyraźnie nie wiedziało, czym jest dobre, domowe jedzenie.
Podzieliłam jajecznicę na trzy i patrzyłam z podziwem, jak szybko taka
eteryczna istota jak Helena jest w stanie pochłonąć porcję zrobioną
z trzech jaj. Kiedy skończyły, poprosiłam Anielkę, żeby pomogła mi
posprzątać. Dziewczynka wyraźnie zdziwiła się, ale nie protestowała,
tylko po kolei podawała mi naczynia i sztućce, potem asystowała przy
myciu, wycierając talerze do sucha. Potem przeprosiła nas, twierdząc, że
skoro już wstała tak wcześnie, to pójdzie odrobić lekcje.
– Bardzo pani dziękuję. – Helena patrzyła na mnie z podziwem.
– Nie ma za co – zapewniłam, zbierając się do wyjścia.
– Czy może pani zechciałaby zostać? – zapytała nieśmiało. – Zaraz
się ubiorę i mogłybyśmy porozmawiać albo pójść na spacer.
– Może po obiedzie? – spytałam. – Teraz pójdę zrobić obiad,
a potem możemy porozmawiać, albo pójść na spacer i porozmawiać…
Poszłyśmy na spacer. Zaprowadziłam ją tą samą drogą, którą
spacerowałam z Carmen, a potem Dorotą. Kaczeńce już dawno
przekwitły, świeciło intensywne słońce. Pierwsze liście zaczynały się
żółcić.
– Mam taką propozycję – powiedziała zaraz na początku drogi.
– Ja bym bardzo prosiła, żeby pani mówiła do mnie po imieniu…
– W porządku, ale ty do mnie też mów „Weroniko”.
– Ale ja tego nie chciałam sugerować…
– Ale ja bardzo cię proszę – odrzekłam z naciskiem.
Miała na sobie lekki prochowiec i kolorową jedwabną apaszkę.
– Dzwoniła moja mama przed obiadem – powiedziała nagle.