o_18pisot46mg61os71t11ijhlaia.pdf

sprawiała kłopotu. Może uda mi się zdobyć zaproszenie dla pani.
– Mną się nie przejmuj – zapewniłam, zastanawiając się, jak to jest
być na premierze i przechadzać się w kuluarach podczas przerwy,
podpatrując, w co ubrane są pani prezydentowa, premierowa oraz osoby
znane z gazet i telewizji.
Stanęłyśmy przed niewielką łączką, na której nieśmiało kwitło
kilkanaście kaczeńców. Więcej tych skromnych, więdnących szybko
kwiatków było jeszcze zwiniętych w pączki, ale wyglądało na to, że za
chwilę się rozwiną. Łączka była cicha, owadów jeszcze nie było słychać,
pewnie dopiero się budziły.
– Piękna żółć – zachwyciła się. – Zupełnie inna niż cytrynowa…
Jakby z kroplą pomarańczy, ale mimo wszystko z przewagą żółci. Ja
myślałam najpierw o żonkilach i hiacyntach na taras, ale muszę pamiętać
o tym, że to wiosenne kwiaty i niestety nie przetrwają do jesieni. Można
oczywiście wyhodować z cebulek, ale jednak stawiam na inne kolory…
Blady róż, czerwień, amarant…
– Tulipany? – spytałam.
– Także o tym myślałam, ale nie pasowały mi do włoskiej scenerii.
Róże… Wybór najbardziej oczywisty i najlepszy… Ale krzaki róż
kolczastych, nie pojedyncze kwiaty cięte. Zainspirowała mnie
Chorwacja. Właśnie tam widziałam odpowiednie. Dlatego darowałam
cyprysy, żeby dyrektor pozwolił sprowadzić krzewy różane.
Oczyma duszy zobaczyłam taras, na którym rosną róże w różnych
odcieniach czerwieni, a pod nim tuje-cyprysy. Za kolumną stoi
roztrzęsiona Floria Tosca. W swojej celi Mario pisze do niej list. To było
jego ostatnie życzenie – napisać list do ukochanej kobiety. Nie chce
przecież umierać, póki nie wyzna jej, że zawsze była tą jedyną,
a Attavanti, mimo że piękna, jest jedynie siostrą przyjaciela. Tamta
kobieta też była przyjaciółką Sławka, a może tylko współpracownicą. To
ja zawsze byłam ta jedyna, wiedziałam to na pewno. Floria panicznie się
boi, chociaż ma gwarancję nieżyjącego Scarpii, że Cavaradossiemu włos
z głowy nie spadnie. Już przekazała list od okrutnika dowódcy plutonu
egzekucyjnego. Pozwolono jej nawet na chwilę zobaczyć się ze
skazanym. Widzowie słuchają pożegnania kochanków. Wreszcie
żołnierze wyprowadzają Cavaradossiego na miejsce kaźni. Floria