"Gazeta dla Lekarzy" 4/2014

More documents

Recommendations

Info

Na dyżurze nazwisku, które jednak nie pochodziło od znanej magnackiej familii, tylko tak dokładnie nie wiadomo skąd. Znajomi okazali się bezlitośni, doklejając mu ironiczny herb-pseudonim. Nasz Doktor prosił kolegę, by kiedyś podszkolił go trochę w asertywności. Mimo dramatycznych nalegań w stylu „ucz mnie, mistrzu” Nie-z-tych pozostał obojętny, oszczędzając energię na płeć piękną, pośród której siał zamęt i był tego świadomy. Nie-z-tych, zwany przez przyjaciół Johnnym N., być może od nazwy pewnej whisky, do której aż piszczał, był dzisiaj w świetnym nastroju, który udzielił się Naszemu Doktorowi. Johnny z powodzeniem mógł brać grube pieniądze za propagowanie drogich ciuchów, markowego obuwia i ryzykownych zachowań, był bowiem urodzonym lanserem, a tylko przez przypadek trafił na medycynę. Był autorem nieskończonej liczby powiedzonek i pewnym przepisem na rewelacyjną zabawę oraz pożeraczem lub raczej konsumentem serc niewieścich. Z owym kultowym już kolegą wiązał Nasz Doktor pewne wspomnienie, które nauczyło go pokory i dystansu do własnych osądów. Doktor miał teorię, którą właśnie dyskutował z innym kolegą. Teoria dotyczyła ukrytej wrażliwości Nie-z-tycha, takiej wrażliwości zupełnie nienachalnej, lecz prawdziwej, szczerej i głęboko ukrytej. Nasz Doktor przekonywał ze swadą, że arogancja i bezczelna postawa kultowego kolegi wynika właśnie z wewnętrznej niepewności, a może nawet z jakichś kompensowanych kompleksów. W toku ożywionej dyskusji wpadł Przedmiot Rozważań z typową dla siebie bezceremonialnością i przywitał się chwytem z kravmagi, dodajmy bolesnym. Nasz Doktor postanowił kuć żelazo, póki gorące. – Czy ty jesteś wrażliwy? – zwrócił się do Nie-z-tycha, który, zaskoczony pytaniem, zaprzestał wykręcania ręki kolegi, po czym wypalił: – Na co q... wrażliwy? No cóż, pewna teoria legła w gruzach. Może jeszcze metaanalizy ją potwierdzą, pocieszał się Nasz Doktor. Tymczasem Nie-z-tych ulotnił się, zostawiając delikatny zapach drogich perfum i pokrzywkę na ręce poszkodowanego. Dobrze, że pacjenci tego nie widzą, bo to bardzo szanowany doktor. W pracy jest pewnie grzeczny, jak już wyszaleje się na kolegach i pobałamuci koleżanki, za ich entuzjastyczną zgodą, ma się rozumieć. Nasz Doktor zaczął rozmyślać o powołaniu lekarskim i parytetach na uczelniach, które przyjmowały po równo kobiety i mężczyzn. Teoretycznie bardziej empatyczne i współczujące są kobiety, które mają macierzyństwo i inne treningi wrażliwości. Ale sam test wstępny na uczelnie medyczne preferuje mózgi chłodne i nieulegające odruchom serca. Pacjentka ekskluzywna Takimi i innymi myślami zabawiał się Nasz Doktor, aż niepostrzeżenie znalazł się na dyżurze. Już pierwsza pacjentka stanowiła duże wyzwanie dla delikatnej strony osobowości lekarza. Doktor postanowił zmierzyć jej ciśnienie; zresztą to było i tak nieuniknione. Jeśli lekarz robi jakikolwiek ruch w stronę pacjenta, ten odruchowo wyciąga odsłonięte ramię jak do pomiaru ciśnienia. Trzeba to po prostu przyjąć do wiadomości i zachować czujność, żeby nie nadziać się na nokautujący prosty podbródkowy. Obecna w pokoju badań pacjentka była w ogóle jakaś inna. Oprócz typowego podbródkowego, ma się rozumieć. Lekko najeżona, rękę też podsunęła ze zgiętą kiścią, jakby po wielkopańsku. „Szykuje się niezła jazda”, zdążył pomyśleć Nasz Doktor i zaczęło się. Najeżona ze zbolałą miną pozwoliła założyć sobie mankiet na ramię, po czym w miarę pompowania dał się słyszeć coraz głośniejszy syk. Nasz Doktor sprawdził, czy to nie mankiet przepuszcza, ale nie, pełna szczelność. Przestał pompować – syczenie ustało. Dopuścił powietrza – rozległ się głośniejszy syk. Ciśnieniomierz pokazywał 130/80. Doktor stłamsił emocje i jak najnormalniej w świecie zapytał, dlaczego pacjentka syczy podczas badania. „A wie pan, jak to boli?” „O żesz, właśnie trafiłem na ekskluzywną pacjentkę, o niskim progu pobudliwości na działania medyczne.” Doktor znał ten typ, niestety. Profilu dopełniały: niezadowolenie ze wszystkich działań lekarskich, żądanie natychmiastowego wyleczenia oraz ekskluzywny, zupełnie odwrotny efekt wszystkich leków. Objawiało się to wzrostem ciśnienia po lekach hipotensyjnych, nasileniem bólu po środkach przeciwbólowych i objawy 28 4_2014 kwiecień
Na dyżurze uboczne ukazujące się w kolejności alfabetycznej, jak na ulotce. Aż dziw bierze, że tacy nieszczęśnicy chcą się jeszcze leczyć. Trzeba to docenić. Tymczasem zbliżył się do najeżonej coraz bardziej ze stetoskopem. „Teraz będzie ostra jazda” zdążył pomyśleć i jak na żądanie zaczęło się syczenie i prychanie. „No tak, znowu nie podgrzałem słuchawek w mikrofalówce.” Po takim treningu wrażliwości reszta dyżuru przemknęła jak szalona. Dzień jak co dzień Następnego dnia w pracy Nasz Doktor był zgaszony i nieobecny duchem. Normalnym ludziom wolno czasem sobie pozwolić na takie fanaberie, ale od lekarza oczekuje się pełnego profesjonalizmu. Nasz Doktor wziął się w garść i spokojnie oraz metodycznie zabrał się do pracy. Dzisiejsi chorzy generalnie zmówili się po różne zaświadczenia. Wypełnianie druczków do MOPS-u, do sanatorium, na rehabilitację z dotacją. Trafił się też jeden rodzynek na płatne „orzeczenie dla kierowców”. Zjawiła się też młoda pacjentka po „wszystkie badania” przed planowanym w klinice zabiegiem zamykania laserowego pajączków na udach. Nie kryła, że płaci podatki, finansuje służbę zdrowia i oczekuje, że raz w roku należy jej się komplet badań. – Ja się chcę leczyć, a pan mi utrudnia. Przychodzę do was raz w roku i odmawia mi się. Pacjentka miała ten defekt, że nie znała pojęcia „kulturalna odmowa”. Gdy w końcu opuściła gabinet w stanie najwyższego wzburzenia, nasz doktor delikatnie opadł na krzesło. Tymczasem do gabinetu wślizgnęła się pielęgniarka, przynosząc bieżącą korespondencję, a w niej rachunki za badania biochemiczne oraz usg i rtg. Doktor ukrył twarz w dłoniach i zapłakał. Niestety. Pacjenci, którym z oczywistych powodów odmówił nienależnych badań, znaleźli sobie „locus minoris resistentiae” u kolegów, którzy badania zlecili. Nasz Doktor jednak nie potrafił działać inaczej. Co by było, gdyby wszyscy zaczęli się bawić w Dobrą Wróżkę Badaniową? I tak trudno opędzić się od znajomych, którzy usiłują się zaprzyjaźnić z lekarzem tylko po to, by za chwilę przychodzić po badania, które „przydałoby się zrobić, bo w tym roku jeszcze żadnych nie było”. Ci pacjenci, właściciele warsztatów samochodowych, sklepów, fachowcy różnej maści przy okazji dostawania badań polecali śmiało swoje usługi, jednak nie było mowy o bezpłatności lub choćby zniżce. Nasz Doktor to rozumiał. Wszak nie mógł zmusić nikogo do promocji tylko dlatego, że jest lekarzem. Sam nie mógł uciec przed przymusowymi jednostronnymi przyjaźniami… Pewien poważny doktor do dzisiaj nie może przeboleć, że budując dom, wyłożył na dach tyle materiałów, że starczyłoby na dwa dachy. I starczyło. Fachowiec też człowiek, też chce się pobudować. Specyfiką kontaktów z fachowcami było traktowanie lekarzy jak dzieci we mgle i serwowanie im zawyżonych cen, z kosmosu, oraz zapewnianie, że na pewno się dogadamy i nieśmiertelne: będzie pan zadowolony. Zaprzątnięty takim myślami nasz doktor prawie nie zauważył, kiedy do gabinetu wparował Nie-z-tych, w całej swej męskiej okazałości. Wniósł do gabinetu niebanalny zapach perfum i wigor obcy większości lekarzy. Ponadto był wrażliwy. Nasz Doktor nie mógł tak łatwo zrezygnować ze swojej hipotezy i postanowił, że jeszcze tak podejdzie Johnnego Nie-z-tycha, że ten objawi się w całej swej wrażliwości. Niestety. Kolejne wspólne wyjazdy rekreacyjne uparcie nie potwierdzały karkołomnej tezy o wrażliwości, a nawet wracając z bardzo męczącej wycieczki sam Johnny usiłował wybić ją Doktorowi z głowy, sadowiąc się tuż za nim i waląc go co jakiś czas pustą butelką po coli. Fakt że starał się robić to w takt muzyki aż dudniło. „Odgłos głuchy, bo butelka pusta”, usiłował racjonalizować sytuację Doktor, czekając na kolejne razy. I za co to wszystko, czyżby za ową wrażliwość? :) Rafał Stadryniak internista 29 4_2014 kwiecień
Page 1 and 2: • Onkologia • Ta moja młodoś
Page 3 and 4: W numerze Nowości ................
Page 5 and 6: Nowości Nowe dane dotyczące dług
Page 7 and 8: Stosowanie leków przeciwbólowych
Page 9 and 10: Stosowanie leków przeciwbólowych
Page 11 and 12: Artykuł poglądowy do zniszczenia
Page 13 and 14: Artykuł poglądowy minimalnie inwa
Page 15 and 16: Kongresy medyczne Lymphoma Workshop
Page 17 and 18: Onkologia Raport American Society o
Page 19 and 20: Onkologia rodzaju chemioterapię dr
Page 21 and 22: Kongresy medyczne Kongresy medyczne
Page 23 and 24: Ta moja młodość... To, co częst
Page 25 and 26: Ta moja młodość... Matka Boska n
Page 27: Na dyżurze Wrażliwość i medycyn
Page 31 and 32: (Nie)typowe doznania nie znasz moje
Page 33 and 34: Rogaś z Doliny Rozkoszy Przeżycia
Page 35 and 36: Na marginesie Rys. Zen Poszła Wena
Page 37 and 38: Kot w życiu człowieka Potem córk
Page 39 and 40: Koty malowane http://commons.wikime
Page 41 and 42: Lekarski ludu pracujący miast i ws
Page 43 and 44: Nowości Ozmierzchu opustoszał hol
Page 45 and 46: Na dyżurze, po dyżurze miał gips
Page 47 and 48: Na dyżurze, po dyżurze # Konkurs
Page 49 and 50: W trosce o polskiego pacjenta skór
Page 51 and 52: Rogaś z Doliny Rozkoszy doszlifowa
Page 53 and 54: Rogaś z Doliny Rozkoszy czasu, że
Page 55 and 56: Rogaś z Doliny Rozkoszy Doktor z n

"Gazeta dla Lekarzy" 4/2014

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?