IBM - Politechnika Łódzka

W N U M E R Z E M.IN. 

Wydarzenia 

Jesteœcie nam potrzebni ......................... 2 

IBM wspiera studentów .......................... 4 

Profesor Kleiber w Sali Lustrzanej ........... 5 

Politechnika na targach wynalazków ...... 6 

Medal im. prof. E. Jezierskiego ............... 7 

Uroczysta Rada Wydzia³u ........................ 8 

Kontynuacja umowy ................................ 9 

Szczególne partnerstwo ........................ 10 

Jak kszta³ciæ in¿ynierów ....................... 11 

Jubileusz Profesora Jêdrzejowskiego .... 13 

XIV Gie³da Wynalazków ......................... 14 

Co jeszcze mo¿emy zrobiæ .................... 14 

Nauka 

Miêkkie dzianiny z niedoprzêdu ............. 15 

Zredukowana moc szumów ................... 15 

Katedra Marie Curie .............................. 16 

Do walki z niep³odnoœci¹ ....................... 16 

W³ókienniczy wyrób wielowarstwowy ... 17 

Roœnie presti¿ uczelni ........................... 18 

Komitet PAN w Politechnice .................. 18 

£añcuchowy detektor fluencji ............... 19 

Przetwornik pr¹dowo-napiêciowy .......... 19 

Nominacje profesorskie ......................... 20 

Nowy spektrometr NMR ... .................... 22 

Konferencje 

KRPUT w Krakowie ............................... 23 

Studenci zagraniczni w Polsce .............. 24 

Wspó³praca Politechniki z Hochschule .. 25 

Wydzia³ Mechaniczny promuje .............. 26 

Ergonomia niepe³nosprawnym .............. 27 

Uczelnia dla niepe³nosprawnych ............ 28 

TeraŸniejszoœæ i przysz³oœæ ................... 29 

Statecznoœæ konstrukcji ........................ 30 

Konferencja metrologów ....................... 30 

Targi Edukacyjne ................................... 31 

Kształcenie 

Etudier en Pologne ................................ 32 

Architekci w oazie ................................. 33 

Seminarium Kó³ Naukowych .................. 35 

Czy kszta³ciæ w zakresie technik ........... 36 

Akademickie Liceum ............................. 38 

Dyplomy brytyjskiej uczelni ................... 39 

Studenci 

Nie tylko Tokio ...................................... 40 

Zbiórka charytatywna dla dzieci ........... 41 

Sztab ciep³ych serc ............................... 42 

Rozmaitości 

Bal Sportowca ...................................... 44 

Ksi¹¿ki w sieci ...................................... 45 

Pierwszy wystêp zagraniczny ...............46 

Dokumentowanie historii ....................... 47 

Emerytura – pogodna jesieñ ¿ycia ........ 48 

Wspomnienia 

Prof. W³adys³aw Pe³czewski .................. 50 

Prof. W³adys³aw Walczak ...................... 52 

Dr in¿. Tadeusz Sulikowski .................... 53 

Kronika - IV kwarta³ 1954 r. ................... 54 

ŻYCIE UCZELNI 1/2007 2 

Wydział Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska Politechniki Łódzkiej 

obchodził w dniu 20 lutego br. XV-lecie powstania. To zaledwie 

piętnaście lat, choć tak naprawdę korzenie Wydziału sięgają głęboko 

w historię naszej Alma Mater. Już w momencie powołania PŁ w 1945 

roku na Wydziale Chemicznym powstała Katedra Maszynoznawstwa 

pod kierunkiem prof. Mieczysława Serwińskiego, co było niewątpliwie 

zalążkiem dzisiejszego wydziału. 

Jesteście nam 

potrzebni 

Wydzia³ In¿ynierii Procesowej i Ochrony 

Œrodowiska jest najm³odszym wydzia- 

³em Politechniki £ódzkiej. Powsta³ 

w 1992 r. z Instytutu In¿ynierii Chemicznej 

i Procesowej. Swoje istnienie zawdziêcza 

prof. Mieczys³awowi Serwiñskiemu, 

kierownikowi Katedry In¿ynierii 

Chemicznej Wydzia³u Chemii Spo¿ywczej 

oraz prof. Henrykowi B³asiñskiemu, kierownikowi 

Katedry Aparatury Chemicznej 

Wydzia³u Chemicznego. Prawie od 

pocz¹tku istnienia Wydzia³ prowadzi³ 

kszta³cenie na dwóch kierunkach dyplomowania 

In¿ynierii Chemicznej i Procesowej 

oraz In¿ynierii Œrodowiska. Pierwszym 

dziekanem wydzia³u zosta³ prof. 

Zdzis³aw Kemb³owski, a kolejnymi dziekanami 

byli prof. Czes³aw Strumi³³o, prof. 

Andrzej Heim, a obecnie wydzia³em kieruje 

prof. Stanis³aw Ledakowicz. 

Wydzia³ posiada 6 katedr oraz 4 zak³ady 

i zatrudnia 70 pracowników naukowo-dydaktycznych, 

w tym 23 profesorów 

i doktorów habilitowanych oraz ponad 60 

pracowników administracyjno-technicznych. 

W dziedzinie in¿ynieria chemiczna 

wydzia³ ma uprawnienia do nadawania 

stopnia naukowego doktora nauk technicznych 

oraz doktora habilitowanego, 

a w dyscyplinie in¿ynieria œrodowiska 

uprawnienia do nadawania stopnia naukowego 

doktora nauk technicznych. 

Wypromowano 79 doktorów oraz przeprowadzono 

10 przewodów habilitacyjnych. 

W chwili obecnej na wydziale studiuje 

ponad 1300 studentów, a na studiach 

doktorskich s¹ 42 osoby. Studia 

ukoñczy³o 1215 absolwentów. W ostat- 

nim rankingu MNiSW wydzia³ uzyska³ 

kategoriê 1, plasuj¹c siê na 8 miejscu 

w skali ogólnopolskiej wœród wydzia³ów 

uczelni technicznych. Ogromny dorobek 

naukowy i szeroka wspó³praca z przemys³em 

oraz wspó³praca miêdzynarodowa 

stawia wydzia³ In¿ynierii Procesowej 

i Ochrony Œrodowiska P£ w rzêdzie czo- 

³owych jednostek naukowo-dydaktycznych 

w kraju. 

Uroczystoœæ zaszczycili obecnoœci¹ 

JM Rektor P£ prof. Jan Krysiñski, prorektor 

ds. promocji i wspó³pracy z zagranic¹ 

prof. Andrzej Napieralski, dziekani 

innych wydzia³ów P£, profesorowie zaprzyjaŸnionych 

oœrodków naukowych 

z Politechnik: Warszawskiej, Krakowskiej, 

Gdañskiej, Szczeciñskiej, Wroc³awskiej, 

Poznañskiej, Opolskiej i innych 

uczelni w kraju i z zagranicy, przedstawiciele 

w³adz miasta i przedstawiciele 

przemys³u, absolwenci, byli i obecni pracownicy 

Wydzia³u. 

O dzia³aniach dydaktycznych Wydzia- 

³u mówi³ prof. P£ Czes³aw Kuncewicz, 

a osi¹gniêcia naukowe przedstawi³ prof. 

P£ Zdzis³aw Pakowski. To wyj¹tkowe spotkanie 

prowadzi³ by³y dziekan wydzia³u 

prof. Andrzej Heim w zastêpstwie nieobecnego 

prof. Stanis³awa Ledakowicza. Wa¿- 

nym punktem uroczystoœci by³o wrêczenie 

odznaki Zas³u¿ony dla Politechniki 

£ódzkiej i okolicznoœciowych grafik przygotowanych 

przez Henryka P³óciennika. 

Wyróżnieni zostali: 

mgr in¿. Czes³aw Bugaj - dyrektor ds. 

produkcji Polskiego Koncernu Naftowe-

3 ŻYCIE UCZELNI 1/2007 

W Y D A R Z E N I A 

go „ORLEN“ S.A. w P³ocku, znakomity 

chemik i mened¿er kieruj¹cy produkcj¹ 

rafineryjn¹ i petrochemiczn¹ w najwiêkszym 

zak³adzie chemicznym na terenie 

œrodkowo-wschodniej Europy. Od ponad 

10 lat Czes³aw Bugaj wspó³pracuje 

z Wydzia³em In¿ynierii Procesowej 

i Ochrony Œrodowiska. Obecnie przygotowywane 

s¹ dalsze prace w ramach 

wspó³pracy miêdzy jednostkami. 

mgr in¿. Bendykt Michewicz - dyrektor 

Generalny i Prezes Zarz¹du. „ANWI- 

LU“ S.A we W³oc³awku, wybitny mened¿er 

i in¿ynier. Od wielu lat miêdzy Wydzia³em 

a Zak³adami ANWIL prowadzona 

jest wspó³praca naukowo-badawcza, 

zw³aszcza w zakresie opracowania systemu 

bezpieczeñstwa wymaganego 

w dyrektywach SEVESO i ATEX. Firma 

ANWIL by³a g³ównym sponsorem uroczystoœci 

zwi¹zanych z obchodami Jubileszu 

60-lecia Politechniki £ódzkiej w 2005 r. 

dr in¿. Janusz Grochowski - by³y pracownik 

P£, który kontynuuje wspó³pracê 

w ramach umowy know-how podpisan¹ 

z firm¹ OMNIKON zajmuj¹c¹ siê od 

roku 1994 wdra¿aniem do przemys³u suszarek 

i ch³odziarek fluidalnych do suszenia 

i ch³odzenia cukru oraz innych 

materia³ów ziarnistych w oparciu o wyniki 

badañ prowadzonych na Wydziale 

In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska 

P£. Nowe konstrukcje suszarek 

i nowe technologie opracowuje zespó³ 

naukowców: prof. Z. Pakowski, 

dr M. Tomalczyk, dr J. Adamiec, 

dr P. Wawrzyniak, mgr Z. Bartczak pod 

kierunkiem dr J .Grochowskiego. 

To w ich wypowiedziach us³yszeliœmy 

Jesteœcie nam potrzebni! Bo w³aœnie 

m¹drzy in¿ynierowie dobrze przygotowani 

w procesach chemicznych realizowanych 

na skalê przemys³ow¹ s¹ nam potrzebni, 

tacy jak ci kszta³ceni tu na tym 

wydziale, których chêtnie przyjmujemy 

i jesteœmy zadowoleni z ich przygotowania 

i zaanga¿owania w pracy. Podkreœlali 

to równie¿ inni autorzy adresów licznie 

nades³anych na rêce dziekana prof. Stanis³awa 

Ledakowicza 

W ramach promocji osi¹gniêæ naszych 

studentów, od 2004 roku otrzymuj¹ 

oni nagrodê imienia prof. Mieczys³awa 

Serwiñskiego przyznawan¹ w konkursie 

prac dyplomowych magisterskich 

wykonanych na kierunku In¿ynieria Procesowa. 

W tym roku nagrodê tê otrzyma³ 

Micha³ Krawczyk za pracê Opis procesu 

suszenia zrêbków drzewnych przy 

pomocy metody elementu skoñczonego 

wykonan¹ pod kierunkiem prof. P£ 

Z. Pakowskiego. Sponsorami tej nagrody 

s¹ prof. Andrzej Górak pracuj¹cy obecnie 

na Uniwersytecie w Dortmundzie, 

(Niemcy) i prof. Andrzej Kras³awski z Uniwersytetu 

Technicznego w Lappeenrancie, 

(Finlandia) - wychowankowie prof. 

M. Serwiñskiego. 

Kulminacyjnym punktem uroczystoœci 

by³o ods³oniêcie pami¹tkowej tablicy 

prof. Henryka B³asiñskiego. Z ciekawoœci¹ 

wys³uchaliœmy wspomnieñ Pani Profesorowej 

Józefy B³asiñskiej (na zdjêciu) 

o pocz¹tkach wspólnych dzia³añ dwóch 

profesorów. Od tej pory obaj za³o¿yciele 

Wydzia³u: prof. M.Serwiñski i prof. H. B³asiñski 

bêd¹ witali studentów pod¹¿aj¹cych 

na wyk³ady do auli. 

W czêœci popo³udniowej wys³uchaliœmy 

mini koncertu w wykonaniu Adama 

Mijanka - absolwenta Akademii Muzycznej 

w £odzi, poprowadzonego jak zwykle 

ciekawie i na weso³o przez pani¹ Gra- 

¿ynê Sikorsk¹, znan¹ prezenterkê koncertów 

Muzyka na Politechnice. Zaprezentowana 

muzyka klasyków, jak i improwizacje 

jazzowe wprowadzi³y podnios³y 

nastrój w przepiêknie odrestaurowanych 

wnêtrzach pa³acyku, gdzie tym razem 

mieliœmy okazjê podziwiaæ malarstwo 

Mileny Romanowskiej, absolwentki 

ASP w £odzi. By³ to kolejny XXXVII ju¿ 

wernisa¿ w galerii krótko i wêz³owato, 

której niezast¹pionym animatorem jest 

dr hab. Adam Markowski. 

Spotkanie z okazji Jubileuszu up³ynê³o 

w mi³ej i serdecznej atmosferze 

wspomnieñ minionych lat i z nadziej¹ powtórzenia 

ju¿ wkrótce, bo dni mijaj¹ nam 

teraz coraz szybciej.... 

n Teresa Jamroz



Umowa podpisana z firmą IBM zwiększy konkurencyjność Politechniki Łódzkiej na rynku szkolnictwa 

wyższego, a studenci zyskają umiejętności dostosowane do potrzeb i wymagań pracodawców. 

IBM wspiera kształcenie studentów 

Uczestnicy spotkania 

Foto: Jacek Szabela 

Politechnika £ódzka oraz firma IBM 

Polska rozpoczê³y wspó³pracê w ramach 

programu Inicjatywa Akademicka. Uroczystoœæ 

podpisania umowy odby³a siê 

7 lutego 2006 r. w rektoracie Politechniki 

£ódzkiej. 

Inicjatywa Akademicka jest ogólnoœwiatowym 

programem edukacyjnym, 

zainicjowanym przez IBM. Obecnie 

uczestniczy w nim ponad 150 szkó³ wy- 

¿szych z ca³ego œwiata, w tym kilkana- 

œcie z Polski. Wspó³praca w ramach Inicjatywy 

Akademickiej pozwala uczelniom 

podnosiæ swoj¹ konkurencyjnoœæ 

wzglêdem innych oœrodków akademickich, 

a studentom zapewnia dostêp do 

najwy¿szego poziomu kszta³cenia, do 

specjalistycznej wiedzy i zaawansowanych 

rozwi¹zañ programistycznych, podnosz¹cych 

ich umiejêtnoœci i u³atwiaj¹cych 

im rozwój zawodowy. 

Wspó³praca pomiêdzy Politechnik¹ 

£ódzk¹ a IBM Polska obejmuje m.in. nieodp³atne 

udostêpnienie przez koncern 

IBM swoich platform programistycznych 

dla celów dydaktycznych oraz prac badawczych. 

Umo¿liwi to organizacjê zajêæ 

poœwiêconych technologii IT na wywestycji 

w dziedzinie nowych technologii. 

Wyrazi³ przy tym zadowolenie, ¿e firma 

IBM mo¿e mieæ swój wk³ad w tym 

zakresie, w³aœnie przez nawi¹zanie 

wspó³pracy z nasz¹ uczelni¹. Jestem 

przekonany, ¿e wspó³praca, dziêki której 

Politechnika £ódzka zyskuje dostêp 

do najnowszych, œwiatowych rozwi¹zañ 

informatycznych, jest potwierdzeniem 

wysokiego poziomu nauczania tej uczelni, 

jak równie¿ podnosi jej konkurencyjnoœæ 

na rynku szkolnictwa wy¿szego - 

doda³. - Mamy nadziejê, ¿e dziêki naszym 

wspólnym dzia³aniom powiêkszy siê liczba 

absolwentów znaj¹cych oprogramowanie 

IBM. Mamy równie¿ satysfakcjê 

z faktu, ¿e nasza firma rozwija wspó³pra- 

branych wydzia³ach uczelni. Pocz¹tkowo 

w realizacjê umowy bêdzie w³¹czony 

Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki 

i Automatyki oraz Wydzia³ Fizyki 

Technicznej, Informatyki i Matematyki 

Stosowanej, jednak podkreœlono, ¿e 

umowa ma charakter otwarty. 

Jak zauwa¿y³ Grzegorz Dobranowski, 

dyrektor Dzia³u Oprogramowania w IBM 

Polska - £ódŸ staje siê znacz¹cym miejscem 

na mapie Polski pod wzglêdem incê 

naukowo-badawcz¹ z najlepszymi 

uczelniami technicznymi w Polsce i przyczyniamy 

siê do rozwoju spo³eczeñstwa 

informatycznego. 

Wa¿nym elementem umowy, poza 

dodatkowym kszta³ceniem studentów, 

doktorantów i pracowników naukowych, 

jest przyjmowanie przez IBM studentów 

P£ na praktyki. W ramach porozumienia 

rozpocznie siê program Wirtualnych 

Praktyk Studenckich dla s³uchaczy Politechniki 

£ódzkiej – mówi³ Mariusz Ochla, 

dyrektor programu Inicjatywa Akademicka 

w IBM Polska. - Ich szczegó³owy program 

obejmuje miêdzy innymi praktyki 

pierwszego stopnia przeznaczone dla 

studentów trzeciego lub czwartego roku 

studiów na kierunkach informatycznych. 

Podczas tych zajêæ studenci, pracuj¹c 

pod nadzorem doœwiadczonych in¿ynierów 

wyspecjalizowanych w danych obszarach 

technologicznych, bêd¹ mogli 

prowadziæ indywidualne projekty w zakresie 

np. pomiaru wydajnoœci systemów, 

symulacji obci¹¿enia lub integracji 

aplikacji. Studenci o wy¿szym stopniu 

znajomoœci technologii informatycznych 

bêd¹ mogli odbyæ praktyki, podczas 

których bêd¹ samodzielnie pracowaæ 

przy okreœlonych projektach prowadzonych 

przez firmê IBM Polska. 

G³ówny inicjator porozumienia ze 

strony Politechniki £ódzkiej prof. S³awomir 

Wiak cieszy³ siê z podpisania umowy 

– Do tej pory mieliœmy platformy firmy 

Oracle i firmy SAS, a teraz zyskaliœmy 

platformê programistyczn¹ IBM. 

Studenci bardzo tego oczekiwali, teraz 

bêdziemy mogli wprowadziæ do treœci 

programów nowe zajêcia w dziedzinie IT. 

Wspó³praca zosta³a okreœlona na razie 

na piêæ lat, pocz¹wszy od roku akademickiego 

2006/2007. Mamy nadziejê, ¿e umiejêtnoœci 

i kreatywnoœæ naszych studentów 

oka¿¹ siê dla firmy IBM atrakcyjne i wspó³praca 

bêdzie nie tylko trwaæ d³u¿ej, ale rozszerzaæ 

swój obszar dzia³ania. 

n Ewa Chojnacka


Profesor Kleiber w Sali Lustrzanej 


1 grudnia 2006 r. w przepiêknej Sali Lustrzanej Wydzia³u 

Organizacji i Zarz¹dzania P£ goœci³ prof. Micha³ Kleiber, by³y 

minister nauki i informatyzacji, by³y przewodnicz¹cy Komitetu 

Badañ Naukowych, doradca spo³eczny prezydenta RP, nowowybrany 

Prezes PAN oraz cz³onek nowopowsta³ej Europejskiej 

Rady Badañ - niezale¿nego cia³a eksperckiego powo³anego 

przez Komisjê Europejsk¹. W³aœnie jako cz³onek tej Rady prof. 

Kleiber zgodzi³ siê podzieliæ wra¿eniami z goœæmi zgromadzonymi 

na spotkaniu wyg³aszaj¹c wyk³ad pt. Europejska Rada 

Badañ – nowa polityka naukowa Unii Europejskiej? Prelekcja 

mia³a za zadanie nie tylko zaprezentowaæ tê now¹ instytucjê 

europejsk¹, ale tak¿e sprowokowaæ dyskusjê o stanie i przysz³oœci 

polskiej i miêdzynarodowej nauki. Oba zamierzone cele 

zosta³y z sukcesem osi¹gniête. Zaproszeni goœcie reprezentowali 

szeroko rozumian¹ ³ódzk¹ naukê – byli to rektorzy i dziekani 

³ódzkich szkó³ wy¿szych oraz kierownicy jednostek badawczo-rozwojowych 

regionu, co przyczyni³o siê do o¿ywionej 

dyskusji po wyst¹pieniu prelegenta. 

Podczas wyst¹pienia przedstawione zosta³y podstawowe 

za³o¿enia, na jakich swoje funkcjonowanie ma oprzeæ Europejska 

Rada Badañ (European Research Council - ERC), w której 

prof. Kleiber jest jedynym reprezentantem Polski (i jednym 

z czterech reprezentantów nowych pañstw cz³onkowskich UE). 

Prof. Kleiber mówi³ o zamierzeniach Komisji Europejskiej dla 

7. PR, w których mieœci siê misja nowopowo³anej instytucji. 

Na realizacjê tego programu zaplanowano ok. 54.5 mld EUR 

(czyli ok. 7.8 mld EUR rocznie, co daje bud¿et o 40% wiêkszy, 

ni¿ realizowany w 6. PR). Bud¿et ten zaplanowany jest na sfinansowanie 

czterech obszarów: Wspó³praca (Cooperation), 

Pomys³y (Ideas), Ludzie (People) i Mo¿liwoœci (Capacities). To 

w³aœnie w ramach nowatorskiego programu „Pomys³y” Europejska 

Rada Badañ znajdzie swoje zadania – jej celem bêdzie 

ewaluacja prze³omowych projektów badawczych zg³aszanych 

do finansowania i wybór najlepszych spoœród nich. Na ten 

obszar dzia³ania przeznaczono prawie 14 % bud¿etu 7. PR, co 

odzwierciedla stanowisko Komisji, przekonanej o potrzebie 

inwestowania w nowatorskie idee, które maj¹ szanse zmieniæ 

oblicze europejskiej nauki (tzw. badania prze³omowe, frontier 

research). 

„Pomys³y” s¹ odpowiedzi¹ Komisji na zarzuty nadmiernej 

biurokratyzacji procedur unijnych i skostnienia systemu finansowania 

badañ, dlatego te¿ w tym obszarze zrezygnowano 

z podzia³u na klasyczne dyscypliny badawcze, pozostawiaj¹c 

samym aplikuj¹cym wskazanie obszarów badañ, w których 

chcieliby realizowaæ swoje interdyscyplinarne badania. Nacisk 

k³adziony bêdzie przede wszystkim na m³odych naukowców 

(posiadaj¹cych stopieñ doktora od co najmniej 2 lat, nie d³u- 

¿ej jednak ni¿ lat 8) – dla nich przeznaczone zostanie 30% 

ca³oœci bud¿etu tego obszaru. Schemat dofinansowania ma 

opieraæ siê na 5-letnich grantach. Wszystkie konkursy w tym 

obszarze podzielone maj¹ byæ na konkursy dla m³odych na- 


ukowców i dla naukowców doœwiadczonych, po jednym rocznie 

do 2012 r. (pierwsze konkursy dla m³odych naukowców 

zaplanowano jeszcze w grudniu 2006 r.). 

Prezes Kleiber wskaza³ tak¿e na przeszkody, jakie uniemo¿liwiaj¹ 

stworzenie konkurencyjnej europejskiej gospodarki 

opartej na wiedzy. Najwa¿niejsze z nich to brak jednolitego 

rynku badañ w Europie oraz brak zadowalaj¹cej iloœci inwestycji 

przemys³u w sferê badañ. Niepokoj¹ce jest tak¿e spadaj¹ce 

zainteresowanie m³odych ludzi – potencjalnych studentów 

– naukami œcis³ymi, przez co zaplecze naukowe Europy 

powa¿nie siê os³abia. We wszystkich tych wskazanych obszarach 

Politechnika £ódzka stara siê przeciwdzia³aæ negatywnym, 

ogólnoeuropejskim tendencjom, s³u¿¹c przyk³adami dobrej 

praktyki. Jako powody niezadowalaj¹cego uczestnictwa 

Polski w projektach miêdzynarodowych wskazywano niskie 

nak³ady krajowe na naukê oraz brak relatywizacji dochodów 

polskich naukowców do dochodów ich zagranicznych kolegów, 

wykonuj¹cych te same zadania badawcze. 

Na zakoñczenie prof. Kleiber zaprosi³ do kontaktowania siê 

z nim we wszelkich sprawach, w których polska nauka bêdzie 

potrzebowa³a lobbingu w Brukseli, a zw³aszcza w Europejskiej 

Radzie Badañ. Podkreœli³, ¿e jego priorytetem w pracy w Radzie 

jest wspieranie interesów Polski i nowych pañstw Wspólnoty. 

Zaznaczy³ tak¿e, ¿e £ódŸ jako silny oœrodek badawczy, 

powinna wykorzystaæ swoj¹ szansê w europejskich badaniach. 

n Joanna Czekalska



Opracowania z Politechniki Łódzkiej nagrodzono w Brukseli i Seulu. 

Politechnika na targach wynalazków 

Prof. A. Napieralski 

i mgr inż. A. Rylski 

na Targach 

w Brukseli 

W dniach 23-27 listopada 2006 r. 

odby³a siê 55. edycja Wystawy Wynalazków, 

Badañ Naukowych i Nowych 

Technik Brussels Eureka, w której po 

raz 11. uczestniczyli z powodzeniem wynalazcy 

z Politechniki £ódzkiej. 

Obecna edycja zgromadzi³a ponad 

300 wynalazków z 22 krajów. Najwiêcej 

wynalazków - po raz pierwszy 

w historii tej imprezy - zosta³o zaprezentowanych 

w polskich stoiskach: 36 

z nich przedstawi³o Stowarzyszenie Polskich 

Wynalazców i Racjonalizatorów 

(SPWiR) i 37 firma Eurobusiness z Katowic. 

Wynalazki z Politechniki £ódzkiej 

promowane by³y przez obie instytucje. 

W stoisku SPWiR swoj¹ ekspozycjê 

po raz pierwszy mia³ Wydzia³ Promocji, 

Handlu i Inwestycji Ambasady Rzeczpospolitej 

Polskiej w Brukseli. Przedstawiciele 

tego wydzia³u prezentowali wydawnictwa 

dotycz¹ce innowacyjnoœci, 

nowych technologii, a tak¿e udzielali informacji 

dotycz¹cych warunków inwestowania 

w Polsce i podejmowania 

wspólnych polsko-zagranicznych przed- 

siêwziêæ gospodarczych. 24 listopada 

odby³o siê seminarium, którego wspó³organizatorem 

by³a Belgijsko-Luksembursko-Polska 

Izba Handlowa BEPOLUX. 

Seminarium to prowadzi³ radca handlowy 

ambasady RP Jacek Pi³atkowski. Referat 

Polskie technologie przysz³oœci 

wyg³osi³ dyrektor Departamentu Rozwoju 

Gospodarki w Ministerstwie Gospodarki 

- Krzysztof Gulda. 

25 listopada polskie stoiska odwiedzili: 

wiceminister gospodarki Tomasz 

Wilczak, ambasador RP w Brukseli - Iwo 

Byczewski i prezes FSN-T NOT - Wojciech 

Ratyñski. 

Odznaczenia 

i medale w Brukseli 

Wieczorem, w piêknych salach brukselskiego 

ratusza, odby³a siê uroczystoœæ 

dekoracji Krzy¿ami Merité de 

L’Invention wynalazców, twórców techniki 

i przedstawicieli firm i instytucji 

szczególnie zas³u¿onych dla wystawy 

Brussels Eureka i rozwoju europejskiej 

wynalazczoœci. Komandorski Krzy¿ Zas³ugi 

Orderu Wynalazczoœci otrzyma³ 

mgr in¿. Adam Rylski z Politechniki 

£ódzkiej, a jednoczeœnie wiceprezes 

Stowarzyszenia Polskich Wynalazców 

i Racjonalizatorów. Za swoje prace zdoby³ 

ju¿ 48 dyplomów i kilkanaœcie nagród 

specjalnych. 

Wrêczenie honorowych nagród, wyró¿nieñ 

oraz z³otych medali z wyró¿nieniem 

przyznanych przez jury oraz delegacje 

narodowe odby³o siê 26 listopada. 

Najwy¿sz¹ nagrodê, z³oty medal 

z wyró¿nieniem otrzyma³ projekt badaczy 

Uniwersytetu Medycznego i Politechniki 

£ódzkiej Metoda detekcji ryzyka 

niep³odnoœci u nastolatków p³ci mêskiej. 

Metodê opracowali: prof. Jerzy 

Niedzielski i dr Wojciech Kuzañski z UM 

oraz prof. Andrzej Napieralski i mgr in¿. 

Adam Olszewski z Katedry Mikroelektroniki 

i Technik Informatycznych P£. 

Drugi z³oty medal uzyska³a Metoda 

redukcji szumu akcelerometrów mikromaszynowych 

dla systemów oceny 

stanu technicznego du¿ych maszyn 

wiruj¹cych. Do wynalezionego 

wczeœniej przez prof. A. Napieralskiego 

czujnika, mgr in¿. Piotr Pietrzak (obecnie 

ju¿ doktor), asystent z jego Katedry, 

wymyœli³ filtr redukuj¹cy szumy. 

Kolejne dwa z³ote medale zdobyli naukowcy 

z Wydzia³u In¿ynierii i Marketingu 

Tekstyliów P£. Nagrodzona zosta- 

³a Technologia wytwarzania dzianin 

super miêkkich oraz urz¹dzenie do 

jej stosowania, którego twórcami s¹ 

prof. Kazimierz Kopias oraz Zbigniew 

Wiater z Katedry Technologii i Budowy 

Wyrobów Dziewiarskich P£. 

Równie wysoko zosta³ oceniony 

W³ókienniczy wyrób wielowarstwowy 

oraz sposób jego wytwarzania 

opracowany przez dr hab. Marka Snycerskiego, 

prof. P£, dr in¿. Izabelê Frontczak-Wasiak, 

dr. in¿. Henryka Suszka 

oraz dr. in¿. Aleksandra Koryciñskiego 

z Instytutu Architektury Tekstyliów P£. 

Srebro z Brukseli za swoje odkrycia 

przywieŸli prof. Ryszard Nowicz z Ka-



tedry Elektrotechniki Ogólnej i Przek³adników 

P£ oraz dr Bogus³aw Kucza³ek 

(Polcontact – Warszawa) za Przetwornik 

pr¹dowo – napiêciowy oraz dr in¿. 

Dariusz Makowski, dr in¿. Grzegorz Jab³oñski, 

dr in¿. Mariusz Grecki i prof. 

Andrzej Napieralski z Katedry Mikroelektroniki 

i Technik Informatycznych za 

£añcuchowy detektor promieniowania 

neutronowego. 

Prof. Andrzej Napieralski, w imieniu 

Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego 

wrêczy³ puchar wynalazcom z Malezji. 

Medal im. profesora 

Eugeniusza Jezierskiego 

W Sali Kongresowej Domu Technika 

w £odzi 15 grudnia 2006 r. odby³o siê nadzwyczajne 

Walne Zgromadzenie Delegatów 

Oddzia³u £ódzkiego SEP. Podjê³o ono 

uchwa³ê o ustanowieniu medalu im. prof. 

Eugeniusza Jezierskiego - wybitnego specjalisty 

w dziedzinie transformatorów, 

wieloletniego dziekana Wydzia³u Elektrycznego 

Politechniki £ódzkiej, doktora 

honoris causa Politechniki £ódzkiej i cz³onka 

honorowego Stowarzyszenia Elektry- 

Medale w Seulu 

ków Polskich. Tego samego dnia odby³a 

W dniach 7-11 grudnia 2006 r. 

siê równie¿ ceremonia wrêczenia pierwszych 

trzech medali. 

w Seulu po raz kolejny odby³y siê Miêdzynarodowe 

Targi Wynalazczoœci SIIF 

Medal nr 1 otrzyma³ in¿ynier Zbigniew 

2006. Jest to najwiêksz¹ tego typu 

Kopczyñski, wspó³w³aœciciel firmy Elektrobudowa, 

która da³a pocz¹tek Fabryce 

impreza w Azji Po³udniowo-Wschodniej, 

organizowana w cyklu dwuletnim. 

Na targach zaprezentowano ponad 

400 wynalazków z 23 krajów, w tym 12 Medal wykonany 

z Polski. 

w metalu 

Politechnika £ódzka przedstawi³a 

dwa wynalazki z Katedry Mikroelektroniki 

i Technik Informatycznych: 

Metoda detekcji ryzyka niep³odnoœci 

u nastolatków p³ci mêskiej oraz £añcuchowy 

detektor promieniowania neutronowego. 

Dwa kolejne rozwi¹zania pochodz¹ 

z Katedry Informatyki Stosowanej: Wysokotemperaturowy 

tester lutownoœci 

(we wspó³pracy z Przemys³owym Instytutem 

Elektroniki i Zak³adem Spajania 

Politechniki Warszawskiej) oraz Zastosowanie 

tomografii pojemnoœciowej 

do okreœlania stanów dynamicznych 

w silosach. 

Wszystkie te rozwi¹zania znalaz³y 

uznanie i zosta³y wysoko ocenione 

przez jury wystawy i uzyska³y z³ote 

medale. 

Stoisko Stowarzyszenia Polskich 

Wynalazców i Racjonalizatorów odwiedzi³ 

radca handlowy ambasady RP 

w Seulu pan Marek Machowski. 

Targi cieszy³y siê du¿ym zainteresowaniem 

zwiedzaj¹cych, a szczególnie 

wynalazki z dziedziny mikroelektroniki, 

biotechnologii i medycyny. 

n Adam Rylski, Ma³gorzata Trocha 

Transformatorów i Aparatury Trakcyjnej 

ELTA, obecnie ABB. In¿ynier Kopczyñski 

by³ wieloletnim g³ównym konstruktorem 

transformatorów w fabryce ELTA. 

Medal nr 2 wrêczono prof. Micha³owi 

Jab³oñskiemu, doktorowi honoris causa P£. 

Medal nr 3 otrzyma³ tak¿e doktor honoris 

causa P£ - prof. W³adys³aw Pe³czewski, 

w imieniu którego medal odebra³ jego 

wnuk Maciej. Wszyscy trzej odznaczeni 

s¹ cz³onkami honorowymi SEP. 

Medale wrêczali: prezes SEP prof. 

Jerzy Barglik, prezes O£ SEP prof. Franciszek 

Mosiñski oraz syn profesora Jezierskiego 

- dr Przemys³aw Jezierski. 

Medal projektowa³a artysta plastyk Anna 

Jasiak. 

Profesor Eugeniusz Jezierski (1902 - 1990) – twórca polskiej naukowej szko³y 

transformatorowej. 

Ukoñczy³ Wydzia³ Elektryczny Politechniki Warszawskiej w 1929 r. W latach 

1930 - 1935 by³ wyk³adowc¹ w Pañstwowej Wy¿szej Szkole Budowy Maszyn 

i Elektrotechniki w Poznaniu. Po wojnie prof. Jezierski zwi¹za³ swe ¿ycie z £odzi¹ 

i Politechnik¹ £ódzk¹. W latach 1948 - 1953 by³ prodziekanem i dziekanem Wydzia³u 

Elektrycznego P£, a w latach 1953 – 1955 by³ prorektorem. Przez 26 lat kierowa³ 

utworzon¹ przez siebie Katedr¹ Maszyn Elektrycznych i Transformatorów. 

Prof. Jezierski by³ wybitnym uczonym - specjalist¹ w dziedzinie transformatorów 

elektrycznych, wieloletnim przewodnicz¹cym Rady Naukowej Instytutu Elektrotechniki, 

cz³onkiem Komitetu Elektrotechnicznego PAN. Politechnika £ódzka 

nada³a Mu godnoœæ doktora honoris causa. 

By³ autorem pierwszej w Polsce monografii Transformatory wydanej w 1935 r. 

W 1945 r. ukaza³o siê pierwsze powojenne wydanie ksi¹¿ki Transformatory - podstawy 

teoretyczne, która w kolejnych wydaniach powiêkszy³a siê do dwutomowej 

monografii, obejmuj¹cej zarówno zagadnienia teoretyczne jak i konstrukcyjne. Prof. 

Jezierski by³ autorem i wspó³autorem 12 monografii ksi¹¿kowych i podrêczników 

akademickich. Jego dorobek przemys³owy i osi¹gniêcia w dziedzinie kszta³cenia 

kadry naukowej spotka³y siê z powszechnym uznaniem: by³ m.in. Laureatem Pañstwowej 

Nagrody w dziedzinie nauki (1955), Nagrody Naukowej m. £odzi (1963), 

zosta³ wyró¿niony wieloma odznaczeniami pañstwowymi, w tym Komandorskim 

Krzy¿em Orderu Odrodzenia Polski, by³ Cz³onkiem Honorowym SEP.



Zwieńczeniem obchodów 50-lecia Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska było 

uroczyste posiedzenie Rady Wydziału, które odbyło się 16 listopada 2006 r. 

Wśród gości obecni byli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego dr inż. Olaf 

Gajl, rektor PŁ prof. Jan Krysiński, Rodzina założyciela i organizatora Wydziału – Profesora Władysława 

Kuczyńskiego oraz licznie przybyłe władze zaprzyjaźnionych uczelni i absolwenci Wydziału. 

Uroczysta Rada Wydziału 


Popiersie prof. 

W. Kuczyńskiego 

odsłoniła Jego 

małżonka 

w towarzystwie 

Rektora PŁ 


Jubileusz sk³ania do wspomnieñ i podsumowañ. Z histori¹, 

struktur¹ organizacyjn¹ i osi¹gniêciami Wydzia³u zapozna³a 

zebranych dziekan prof. Maria Kamiñska. Podkreœli³a, ¿e 

w ci¹gu tych piêædziesiêciu lat mury Wydzia³u opuœci³o ponad 

8 tysiêcy absolwentów. Wielu z nich mo¿e dziœ poszczyciæ siê 

znacz¹cymi sukcesami naukowymi i zawodowymi. W tym roku 

Wydzia³ uzyska³ pierwsz¹ kategoriê wed³ug klasyfikacji Ministerstwa 

Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego - mówi³a z satysfakcj¹ 

pani dziekan - pomyœlnie rozwija siê wspó³praca z zagranicznymi 

uczelniami i przemys³em. 

O Profesorze W³adys³awie Kuczyñskim - wychowawcy licznych 

pokoleñ absolwentów, za³o¿ycielu i pierwszym dziekanie 

Wydzia³u – mówi³ prof. Artemiusz Czkwianianc. Podkreœli³ 

szczególn¹ rolê, jak¹ ten niezwyk³y cz³owiek odegra³ w tworzeniu 

struktur i podwalin Wydzia³u oraz prawoœæ i niezale¿- 

noœæ postawy Profesora w trudnych czasach lat 50. i 60. ubieg³ego 

wieku. 

Rektor prof. Jan Krysiñski w swoim krótkim przemówieniu 

podkreœli³, ¿e silna pozycja Wydzia³u Budownictwa, Architektury 

i In¿ynierii Œrodowiska jest niezwykle korzystna z uwagi 

na wymagania rynku edukacyjnego i rosn¹cego zapotrzebowania 

na in¿ynierów budowlanych. Pan Rektor nawi¹za³ równie¿ 

do swoich wspomnieñ zwi¹zanych z prof. Kuczyñskim 

i Jego Ma³¿onk¹ Izabel¹ Kuczyñsk¹, których pozna³ podczas 

kilkuletniej wspólnej pracy na uczelni w Afryce. 

W imieniu rodziny g³os zabra³a wnuczka prof. Kuczyñskiego, 

która serdecznie podziêkowa³a za zaproszenie na uroczystoœæ 

i uhonorowanie pamiêci Dziadka. Przy aplauzie sali, Pani 

Iza Kuczyñska i rektor prof. Krysiñski uroczyœcie ods³onili popiersie 

Profesora Kuczyñskiego. 

Dziekan prof. Kamiñska przywo³a³a postaci innych osób, których 

ju¿ nie ma wœród nas, a którym Wydzia³ wiele zawdziêcza. 

O d³ugich i owocnych latach wspó³pracy z prof. Boles³awem 

Rossiñskim, prekursorem polskiej geotechniki mówi³a dr 

Zofia Sztromajer. Sylwetkê prof. Jerzego Su³ockiego przybli¿y³ 

s³uchaczom kierownik Katedry Mechaniki Budowli, prof. Bogdan 

Michalak. Kierownik Katedry Geodezji prof. Marian Czochañski 

opowiedzia³ o doc. Jerzym Wereszczyñskim, a dr Marcin 

Wieczorek wspomina³ doc. Janusza Medwadowskiego. 

Tablice pami¹tkowe zosta³y ods³oniête przez rektora prof. 

Krysiñskiego i dziekan prof. Kamiñsk¹ w holu Wydzia³u. Umieszczone 

na œcianie przy najwiêkszych audytoriach bêd¹ od tej 

chwili przypomina³y pracownikom i studentom o historii Wydzia³u 

i postaciach z ni¹ zwi¹zanych. Twórc¹ popiersia oraz 

tablic poœwiêconych pamiêci zas³u¿onych Profesorów jest zespó³ 

pracuj¹cy pod kierunkiem prof. Andrzeja Jocza. 

W krótkim wyst¹pieniu minister Olaf Gajl, absolwent i by³y 

pracownik Wydzia³u, po³o¿y³ nacisk na koniecznoœæ korzystania 

z unijnych funduszy strukturalnych, zwi¹zanych ze wspó³prac¹ 

z przemys³em i oceni³, ¿e Wydzia³ Budownictwa, Architektury 

i In¿ynierii Œrodowiska P£ dobrze sobie radzi w nowej 

rzeczywistoœci. Zaapelowa³, by nie zmarnowaæ wielkiej szansy 

rozwoju, która otwiera siê przed polsk¹ nauk¹. 

W imieniu zaproszonych goœci przemówi³ Nestor polskiej



mechaniki, profesor Zbigniew K¹czkowski. 

Wspomnia³ trudne pocz¹tki czasopisma 

Archiwum In¿ynierii L¹dowej 

i Wodnej, które wspó³tworzy³ z prof. Kuczyñskim, 

a zakoñczy³ sw¹ wypowiedŸ 

piêkn¹ deklamacj¹ „w ho³dzie wszystkim 

nie¿yj¹cym ju¿ niepokornym kolegom”. 

By³ to wiersz Jana Kasprowicza pt. „B³ogos³awieni”. 

B³ogos³awieni, którzy w czasie gromów 

nie utracili równowagi ducha, 

którym na widok spustoszeñ i z³omów 

nie p³ynie z serca pieœñ rozpaczy g³ucha, 

którzy wœród nocy nieprzebytych cieni 

nie trac¹ wiary w blask rannych 

promieni... 

B³ogos³awieni. 

B³ogos³awieni, albowiem ich mêstwo 

wielkiego gmachu wrota im otworzy, 

gdzie razem z Chwa³¹ króluje 

Zwyciêstwo, 

bez twardych kajdan i bez tych obro¿y, 

które na ziemi nosz¹ upodleni. 

Ten raj siê tylko dla silnych zieleni. 


Dokument o wspó³pracy naukowej 

oraz kszta³ceniu magistrów-in¿ynierów, 

którzy maj¹ byæ w przysz³oœci kadr¹ dla 

przemys³u spirytusowego, podpisano 

w dniu 5 grudnia 2006 r. Uroczyste podpisanie 

umowy odby³o siê w Pa³acu Krasiñskich 

w Radziejowicach. Umowê podpisali 

dziekan Wydzia³u Biotechnologii 

i Nauk o ¯ywnoœci prof. Jan Iciek oraz 

dyrektor generalny POLMOS ¯yrardów 

mgr in¿. Wies³aw Pi³at (na zdj.). W uroczystoœci 

bra³ udzia³ kierownik Zak³adu 

Technologii Spirytusu i Dro¿d¿y prof. 

Józef Szopa oraz kierownictwo firmy. 

Kontynuacja wspó³pracy zapewnia 

przedsiêbiorstwu dobrze przygotowan 

Aldona Wiêckowska 

B³ogos³awieni, albowiem ich syny 

bêd¹ sprz¹tali z ich ziaren owoce 

i wœród zmartwychwstañ porannej 

godziny, 

gdy z³ote s³oñce blaskiem zamigoce, 

bêd¹ wo³ali duchem podniesieni: 

Za ojców spraw¹ œwiat siê nam rumieni! 


Uroczyst¹ Radê Wydzia³u uœwietni³ 

wyk³ad prof. Krzysztofa Paw³owskiego, 

dyrektora Instytutu Architektury i Urbanistyki 

P£ zatytu³owany Forma organizacji 

przestrzeni a to¿samoœæ miasta. Profesor 

podkreœli³, ¿e dedykuje to wyst¹pienie swojemu 

poprzednikowi, zmar³emu nagle 

25 lat temu Jerzemu Samujlle, twórcy kierunku 

architektura na Politechnice £ódzkiej. 

Sala wystawowa im. Jerzego Samuj³³y, 

z Jego popiersiem, znajduje siê w gmachu 

Architektury naszego Wydzia³u. 

Prodziekan prof. Wojciech Barañski 

odczyta³ ¿yczenia i listy gratulacyjne 

nades³ane z wielu oœrodków akademickich 

w kraju i za granic¹ z okazji jubileuszu 

Wydzia³u. 

Dobre efekty dotychczasowej współpracy (ŻU nr 98, 2006) skłoniły Wydział Biotechnologii 

i Nauk o Żywności PŁ i Zakład Przemysłu Spirytusowego POLMOS Żyrardów 

Sp. z o.o. - obie współpracujące strony - do kontynuacji nawiązanej w 2005 r. umowy. 

Kontynuacja umowy 

W poprzednim numerze ¯U pisaliœmy 

o laureatach konkursu zorganizowanego 

przez Marsza³ka Województwa na najlepsze 

rozprawy doktorskie, prace magisterskie 

i dyplomowe, tematycznie zwi¹zane 

z województwem ³ódzkim. W uzupe³nieniu 

tej informacji mi³o nam podaæ, ¿e 

wœród laureatów jest tak¿e absolwentka 

nych absolwentów, którzy realizuj¹ potrzebne 

firmie zamierzenia innowacyjne 

i rozwojowe. 

Zak³ad Technologii Spirytusu 

i Dro¿d¿y mo¿e nadal korzystaæ z pomocy 

w przygotowaniu merytorycznym studentów, 

dziêki pomocy finansowej w realizacji 

prac dyplomowych, umo¿liwienie 

studentom odbywania praktyk specjalizacyjnych 

oraz absolwentom sta¿y podyplomowych 

w firmie POLMOS ¯yrardów. 

POLMOS ¯yrardów bêdzie przez najbli¿sze 

dwa lata (2007/2008 i 2008/ 

2009) fundatorem corocznych nagród za 

najlepsze osi¹gniêcia (prace magisterskie 

lub doktorskie) studentów lub pracowników 

Wydzia³u BiNo¯. Ponownie 

podpisana umowa gwarantuje finansowe 

wsparcie przez dyrekcjê firmy dalszej 

modernizacji laboratoriów dydaktycznych 

wydzia³u. 

Umowa obejmuje tak¿e wspó³pracê 

w zakresie dzia³alnoœci naukowej, dotycz¹cej 

w szczególnoœci ochrony œrodowiska 

oraz jakoœci i przydatnoœci surowców 

wykorzystywanych w produkcji 

wysokogatunkowych nowych odmian 

smakowych wódek Belvedere. 

n 

Anna Kurowska 

„Wdrażanie 

funduszy strukturalnych” 

nagrodzone 

Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P£ mgr 

Katarzyna Urbañska. Otrzyma³a ona specjaln¹ 

nagrodê Marsza³ka Województwa 

£ódzkiego za pracê magistersk¹ pt. Wdra- 

¿anie funduszy strukturalnych na przyk³adzie 

województwa ³ódzkiego. Praca zosta- 

³a napisana w Katedrze Zarz¹dzania P£ pod 

kierunkiem dr. Franciszka Sitkiewicza.



Szczególne 

partnerstwo 

W bie¿¹cym roku mija 40 lat od nawi¹zania 

wspó³pracy pomiêdzy Politechnik¹ 

£ódzk¹ i Uniwersytetem Strathclyde 

w Glasgow w Szkocji. Dla pracowników 

naszej uczelni zainicjowanie tej 

wspó³pracy by³o niezwykle istotnym 

uchyleniem „okna na œwiat”, wyprzedzaj¹cym 

o 22 lata historyczne zmiany roku 

1989 w naszym kraju i o 37 lat odzyskanie 

1 maja 2004 roku w³aœciwej roli Polski 

w gronie pañstw Europy. Mo¿emy byæ 

dumni, ¿e ju¿ od 40 lat pracownicy obu 

wspó³pracuj¹cych uczelni budowali europejskie 

relacje akademickie i miêdzyludzkie. 

Oficjalnego podpisania umowy o bezpoœredniej 

wspó³pracy dokonali w dniu 

18 kwietnia 1967 r. w Glasgow Pryncypa³ 

Uniwersytetu Strathclyde Sir Samuel 

Curran oraz Rektor Politechniki £ódzkiej 

prof. Jerzy Werner. Inicjatywa nawi¹zania 

wspó³pracy wysz³a ze strony Pryncypa³a 

S. Currana, który odwiedzaj¹c 

wraz z Ma³¿onk¹ w 1966 r. ró¿ne oœrodki 

naukowe w Polsce, z³o¿y³ równie¿ wizytê 

w naszej uczelni. Historia i charakter 

Politechniki £ódzkiej oraz spotkanie 

z godnym partnerem Rektorem Jerzym 

Wernerem wp³ynê³y w sposób zasadniczy 

na podjêcie przez Sir Samuela decyzji 

o nawi¹zaniu z nasz¹ uczelni¹ wspó³pracy, 

która trwa do dziœ. 

W trakcie minionych 40 lat wspó³praca 

ta pe³ni³a wyj¹tkow¹ rolê w historii 

kontaktów Politechniki £ódzkiej 

z zagranicznymi oœrodkami uniwersyteckimi. 

Istnieje przekonanie, ¿e jest to 

przyk³ad najlepiej funkcjonuj¹cej wspó- 

³pracy akademickiej miêdzy uczelni¹ 

polsk¹ i brytyjsk¹. G³ówne elementy tej 

wspó³pracy to wymiana pracowników, 

seminaria 5x5 i 3x3x3 (wraz z Uniwersytetem 

w Pawii), sympozja i konferencje, 

kursy jêzyka angielskiego dla naszych 

pracowników, wspólnie prowadzone 

badania dla instytucji naukowych 

i przemys³u. Niezwykle istotne dla Politechniki 

£ódzkiej by³o zainicjowanie 

w roku akademickim 1979/80 przedsiê- 

wziêcia Joint PhD Scheme, tj. wspólnego 

prowadzenia prac doktorskich. 

Znacz¹cymi efektami wspó³pracy s¹ 

artyku³y i ksi¹¿ki, prace doktorskie oraz 

opracowania aplikacyjne dla przemys³u. 

Nale¿y podkreœliæ wa¿n¹ rolê, jak¹ odegrali 

pracownicy Uniwersytetu Strathclyde 

w tworzeniu i bie¿¹cym funkcjonowaniu 

Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego 

(International Faculty of Engineering). 

Wspólnym przedsiêwziêciem by³o 

równie¿ utworzenie Nagrody im. Currana-Wernera 

dla najlepszego studenta Wydzia³u 

Mechanicznego P£. 

Wspó³praca ta by³a stymulatorem 

wielu innych dzia³añ i przedsiêwziêæ. 

Kontakty miêdzy pracownikami obu 

uczelni przygotowa³y grunt do utworzenia 

Towarzystwa Polsko-Szkockiego, które 

w przysz³ym roku bêdzie obchodziæ 

swoje 25-lecie. Zwi¹zki obu uczelni, 

a tak¿e nawi¹zane przyjaŸnie i kontakty 

pozauczelniane wspiera³y tworzenie 

wspó³pracy miêdzy naszymi miastami 

i regionami - £odzi¹ i Glasgow oraz 

województwem ³ódzkim i regionem Strathclyde. 

Oryginaln¹ inicjatyw¹ ze strony naszego 

partnera z Glasgow jest organizowanie 

spotkañ Polonia Lectures, podczas 

których znane osobistoœci ze œwiata nauki, 

kultury i polityki prezentuj¹ sprawy 

Polski. 

Zmiany zachodz¹ce po 1989 r. w Polsce 

oraz wyj¹tkowa atmosfera Uniwersytetu 

Strathclyde zaowocowa³y utworzeniem 

pod patronatem polskiego MSZ 

i Instytutu Kultury Polskiej w Londynie 

oraz przy wsparciu Strathclyde Regional 

Council i British Council Polskiego Centrum 

Kultury i Informacji w Uniwersytecie 

Strathclyde. 

Okresy wspó³pracy mo¿na mierzyæ 

kolejnymi umowami. By³y one podpisane 

w latach: 1973, 1982, 1987, 1992 

i 1998. Kolejna, siódma umowa ma zostaæ 

podpisana na pocz¹tku maja br. 

w Glasgow, podczas obchodów 43. rocznicy 

utworzenia Uniwersytetu Strathclyde. 

Jubileuszowe obchody 

w Politechnice 

Uroczystoœci bêd¹ siê odbywa³y pod 

patronatem JM Rektora prof. Jana Krysiñskiego, 

Przewodnicz¹cego Komitetu 

Honorowego Jubileuszu. 

W dniu 24 maja odbêdzie siê uroczyste 

posiedzenie Senatu P£ z okazji 62. 

rocznicy powstania oraz Jubileuszu 

40-lecia wspó³pracy z Uniwersytetem 

Strathclyde. Tego dnia zaplanowano tak- 

¿e Polsko-Szkockie Jubileuszowe spotkanie 

przyjació³. Wieczór uœwietni wystêp 

Chóru Politechniki £ódzkiej, z programem 

zawieraj¹cym elementy szkockie. 

Organizatorzy spotkania serdecznie zapraszaj¹ 

do udzia³u w spotkaniu pracowników 

Politechniki, nie tylko tych, którzy 

mieli okazjê odwiedziæ uczelniê 

w Glasgow, ale tak¿e wszystkich pragn¹cych 

poczuæ klimat Szkocji. 

Wa¿nym elementem Jubileuszu jest 

Seminarium Wspó³praca Polsko-Szkocka, 

które odbêdzie siê 25 maja. Zaproszeni 

wyk³adowcy zaprezentuj¹ m.in.: 

wspó³pracê akademick¹ (w tym P£-US), 

historiê, wspó³pracê naukow¹ i kulturaln¹, 

wspó³pracê w ramach organów 

Unii Europejskiej, bie¿¹ce sprawy polskoszkockie 

(brytyjskie). 

Wieczorem odbêdzie siê Jubileuszowy 

Bankiet. W imieniu w³adz uczelni rektor 

prof. Jan Krysiñski bêdzie czyni³ honory 

gospodarza uroczystego przyjêcia. 

Ponadto, jak na Jubileusz przysta³o, 

przewidziano opracowanie okolicznoœciowej 

publikacji zawieraj¹cej elementy 

historyczne dotycz¹ce nawi¹zania 

wspó³pracy, jej przebiegu i rezultatów naukowych 

oraz jej znacz¹cego wp³ywu na 

relacje polsko-szkockie. Obchodom towarzyszyæ 

bêdzie wystawa, na której bêdzie 

mo¿na obejrzeæ m.in. kopie umów 

o wspó³pracy P£-US, artyku³y, ksi¹¿ki, fotografie 

i publikacje prasowe wypo¿yczone 

z obu uczelni oraz od osób prywatnych. 

n 

Andrzej Napieralski, Jan Zaraœ



Wykształcenie inżyniera jest dziś wyzwaniem dla uczelni i współpracującego z nią przemysłu, który powinien 

wyraźnie sygnalizować swe potrzeby w zakresie kształcenia. Uroczysta sesja Stowarzyszenia Wychowanków 

Politechniki Łódzkiej Nowy system kształcenia inżynierów a potrzeby gospodarki odbyła się 1 grudnia 2006 r. 

Jak kształcić inżynierów? 

Prezes firmy Philips 

Lighting Andrzej 

Moszura przykuł 

uwagę słuchaczy 


Temat sesji przyci¹gn¹³ do Sali Widowiskowej 

P£ wielu absolwentów, zarówno 

tych zwi¹zanych z uczelni¹, jak 

i tych z przemys³u. Ci ostatni reprezentowali 

pracodawców z £odzi i regionu 

³ódzkiego. Sesjê rozpoczê³o wyst¹pienie 

prezesa Stowarzyszenia Wychowanków 

mgr. in¿. Juliana B¹kowskiego, który 

wyjaœni³ cel spotkania. Przygotowanie 

in¿ynierów do pracy sta³o siê 

wspóln¹ spraw¹ uczelni i pracodawców. 

Wspó³czesny in¿ynier musi, prócz przygotowania 

teoretycznego, odbywaæ sta- 

¿e i praktyki przemys³owe, aby po takim 

przygotowaniu by³ wartoœciowym 

pracownikiem. 

Kształcenie 

i współpraca 

z przemysłem 

Wagê tematyki sesji podkreœli³a obecnoœæ 

na niej rektora P£ prof. Jana Krysiñskiego 

i prorektorów: prof. Edwarda 

Jezierskiego i prof. Ireneusza Zbiciñskiego. 

Rektor Krysiñski w swym wyst¹pieniu 

przedstawi³ goœciom aktualn¹ sytuacjê 

uczelni, jej rosn¹c¹ pozycjê w rankingach 

i ambitne plany na przysz³oœæ. 

W referacie Studia dwustopniowe 

w obszarze nauk technicznych – wyzwanie 

dla Europy i Polski - prorektor prof. 

Edward Jezierski przedstawi³ zarys historii 

wy¿szego szkolnictwa technicznego 

w Polsce od roku 1945 i omówi³ za³o- 

¿enia systemu boloñskiego, którego jesteœmy 

sygnatariuszami. Podstawowe 

postulaty tego systemu to: wprowadzenie 

³atwo czytelnych i porównywalnych 

systemów oceniania oraz porównywalnych 

dyplomów, rozwój studiów dwustopniowych, 

upowszechnienie punktowego 

systemu rozliczania postêpów studentów, 

promocja mobilnoœci studentów, 

wspó³dzia³anie w zakresie zapewnienia 

jakoœci kszta³cenia. Poniewa¿ jesteœmy 

w³aœnie w okresie przechodzenia do 

dwustopniowego systemu studiowania – 

te postulaty musz¹ byæ dla autorów programów 

studiów obowi¹zuj¹cymi wytycznymi. 

Deklaracjê Boloñsk¹ zaakceptowa³o 

ju¿ 45 europejskich krajów, wymiar procesu 

jest zatem znacznie szerszy ni¿ 

obszar Unii Europejskiej, a efektem procesu 

boloñskiego jest przede wszystkim 

internacjonalizacja studiów. Rozwija siê 

wspó³praca uniwersytetów europejskich, 

tworz¹cych wspólne programy studiów 

i wydaj¹cych wspólne dyplomy. 

O Aktualnej wspó³pracy Politechniki 

£ódzkiej z gospodark¹ w zakresie kszta³cenia 

in¿ynierów – opowiedzia³ prorektor 

prof. Ireneusz Zbiciñski. Referat zosta³ 

przygotowany we wspó³pracy z Grzegorzem 

Kiernerem z Biura Karier P£. 

Przyk³ady wspó³pracy, zarówno w zakresie 

dydaktyki, jak i wykonywania prac 

dla przemys³u pokazuj¹, ¿e korzystaj¹ na 

niej obie strony. 

Na przyk³ad na Wydziale Mechanicznym 

firma Rücker GmbH Gifhorn przekaza³a 

Instytutowi Pojazdów nieodp³atnie 

12 komputerów celem uruchomienia 

pracowni dydaktycznej umo¿liwiaj¹cej 

nauczanie projektowania z wykorzystaniem 

programu Proengineer, jako podstawy 

wymiany studentów na praktyki wakacyjne 

i dyplomowe. W projekcie WID- 

DOK organizowane s¹ spotkania doktorantów 

z przedstawicielami firm, 

a ich celem jest wymiana informacji, 

w szczególnoœci przedstawienie oferty 

realizowanych prac badawczych oraz poznanie 

zapotrzebowania na nowe rozwi¹zania 

i innowacje ze strony firm. W przysz³oœci 

osoby bior¹ce udzia³ w projekcie 

bêd¹ stanowiæ cenne zasoby kadrowe dla 

firm. 

Prof. Zbiciñski opowiedzia³ te¿ o systemie 

odbywania praktyk, równie¿ zagranicznych 

i o pracach dyplomowych wykonywanych 

na bezpoœrednie zapotrzebowanie 

przemys³u. Tak jest np. we 

wspó³pracy z General Electric. We wspó- 

³pracy z przysz³ymi pracodawcami ma ju¿ 

du¿e doœwiadczenie Biuro Karier P£. Realizuje 

ono szereg cennych inicjatyw. 

Organizuje (we wspó³pracy z Urzêdem 

Miasta £odzi, Miêdzynarodowymi Targami 

£ódzkimi i organizacjami studenckimi) 

Akademickie Targi Pracy. W trakcie 

targów odbywa siê panel dyskusyjny nt. 

oczekiwañ pracodawców wobec absolwentów 

P£. W roku 2007 targi zaplano-



wano 20 marca w Hali EXPO, a ich sponsorem 

g³ównym jest firma Procter&Gamble. 

Biuro Karier organizuje spotkania 

z przedsiêbiorcami. Odbywaj¹ siê nie tylko 

zwyk³e prezentacje firm, ale tak¿e 

cykliczne wyk³ady prowadzone przez 

pracowników przedsiêbiorstw (m.in. cykl 

wyk³adów AMG.Class, wyk³ady Comarch, 

Power Media, „Kampania Inicjatyw” 

prowadzona przez Kompaniê Piwowarsk¹ 

i wiele innych). Biuro Karier jest 

zarejestrowane jako agencja doradztwa 

personalnego. 

Studia 

sponsorowane 

O praktyce prowadzenia na P£ „studiów 

sponsorowanych” opowiedzia³ 

prof. Witold Tarczyñski z Instytutu Aparatów 

Elektrycznych (Wydzia³ EEIiA). 

W wyniku tendencji do wyboru przez 

studentów specjalnoœci mniej „klasycznych”, 

na rynku pracy zaczê³o przybywaæ 

informatyków, a ubywaæ specjalistów 

w tradycyjnych kierunkach. To 

zapewne by³o przyczyn¹, ¿e w 1998 r. 

do Instytutu Aparatów Elektrycznych 

zwróci³a siê dyrekcja firmy Elester 

w £odzi z propozycj¹ szybkiego wykszta³cenia 

8 specjalistów w dziedzinie 

aparatów elektrycznych. Zaproponowano 

bardzo korzystn¹ umowê, w której 

zawarto równie¿ wiele œwiadczeñ na korzyœæ 

studentów. Kandydaci na te studia 

równoczeœnie koñczyli inne specjalnoœci 

(np. Elektroenergetykê, Metody 

komputerowe w in¿ynierii maszyn 

i urz¹dzeñ, itp.). Cykl studiów zawiera³ 

dwumiesiêczn¹ praktykê wakacyjn¹ 

w Elesterze z jednoczesnymi zajêciami 

dydaktycznymi, a po skoñczeniu studiów 

absolwentom gwarantowano zatrudnienie 

w Elesterze i wykonanie, ju¿ 

podczas zatrudnienia w przedsiêbiorstwie, 

pracy dyplomowej z aparatów 

elektrycznych o tematyce zg³oszonej 

przez Elester. Przedsiêwziêcie to okaza³o 

siê bardzo korzystne dla wszystkich 

stron, a wiêkszoœæ absolwentów 

ówczesnych studiów sponsorowanych 

zajê³a bardzo wysokie stanowiska 

w General Electric Power Controls 

w £odzi. Sukces ten sprawi³, ¿e podpisano 

podobn¹ umowê z Zak³adami Apator 

w Toruniu. Jest ona bardzo korzystna 

dla studentów i uczelni, a tak¿e niezwykle 

zyskowne tak¿e dla przedsiêbiorstwa 

zlecaj¹cego studia sponsorowane, 

gdy¿ otrzymuje ono wybranych 

z konkursu absolwentów – magistrów 

in¿ynierów nowoczesnych kierunków 

studiów, którzy kszta³c¹ siê o pó³ roku 

d³u¿ej i zdobywaj¹ dodatkow¹ specjalnoœæ 

po¿¹dan¹ w danym przedsiêbiorstwie, 

a ich prace dyplomowe na tematy 

zg³oszone przez firmê rozwi¹zuj¹ jej 

bie¿¹ce problemy. 

Oczekiwania 

przemysłu 

O oczekiwaniach ze strony przemys³u 

mówi³ mgr in¿. Andrzej Moszura – 

Prezes Zarz¹du Philips Lighting (Oczekiwania 

Philips Lighting w zakresie systemu 

kszta³cenia in¿ynierów). Prezes 

Moszura – sam absolwent Politechniki 

£ódzkiej – bardzo konkretnie wyrazi³ 

potrzeby swej firmy, a jest to firma 

ogromna, posiadaj¹c¹ rynki zbytu w 150 

krajach, daj¹ca zatrudnienie dla 164 000 

pracowników (w Polsce 7000 osób) 

i której sprzeda¿ w 2005 roku wynios³a 

30,3 mld Euro (w Polsce 710 mln Euro). 

G³os tak du¿ej firmy powinien byæ uwa¿- 

nie wys³uchany. 

Jakie umiejêtnoœci zdobyte w trakcie 

nauki na Politechnice okazuj¹ siê przydatne 

w pracy w biznesie (w Philipsie): 

n wiedza œciœle techniczna, zwi¹zana 

z realizowanym kierunkiem studiów 

(Stosunkowo niewiele zbêdnych rzeczy 

i wszystko „œwie¿e”), 

n wiedza dotycz¹ca zarz¹dzania procesami 

produkcyjnymi, 

n umiejêtnoœci praktyczne (pomiary, 

sterowanie jakoœci¹), 

n umiejêtnoœæ organizacji pracy 

(planowanie zadañ, organizacja pracy 

grupy), 

n podstawowa wiedza informatyczna. 

A czego brakuje w programie kszta- 

³cenia Politechniki: 

n rozumienia funkcjonowania biznesu 

(ekonomia, wiedza na temat zarz¹dzania 

przedsiêbiorstwem, ekonomiczne 

konsekwencje realizacji projektów 

technicznych), 

n wiedzy o zarz¹dzaniu w œrodowisku 

przemys³owym (np. zarz¹dzanie 

poszczególnymi etapami: rozwój, produkcja, 

utrzymanie ruchu), 

n rozwoju kompetencji spo³ecznych 

(komunikacja interpersonalna, umiejêtnoœci 

prezentacji, praca w grupie), 

n relacji pomiêdzy teori¹ a praktyk¹. 

Na koniec pada odpowiedŸ na pytanie, 

co by³oby dobrze zmieniæ w systemie 

kszta³cenia, co pomog³yby absolwentom 

lepiej poruszaæ siê w œrodowisku 

biznesowym: 

n zwiêkszenie nacisku na edukacjê 

w zakresie przedmiotów zwi¹zanych 

z zarz¹dzaniem firm¹ oraz zarz¹dzaniem 

produkcj¹ oraz z metodami pracy w œrodowisku 

biznesowym: zarz¹dzanie projektami, 

zarz¹dzanie czasem, 

n podniesienie wymagañ i jakoœci 

kszta³cenia w dziedzinie jêzyków obcych, 

n wprowadzenie do programu elementów 

praktycznego kszta³cenia kompetencji 

spo³ecznych: inteligencja emocjonalna, 

komunikacja interpersonalna, 

dynamika pracy zespo³owej. 

Ostatnim wyst¹pieniem by³a prezentacja 

prof. Witolda £uczyñskiego – Prezesa 

Stowarzyszenia W³ókienników Polskich 

zatytu³owana Zapotrzebowanie 

zrekonstruowanej gospodarki na nowego 

typu in¿yniera, na przyk³adzie przemys³u 

w³ókienniczego . 

Po referatach i dyskusji ostatnim 

punktem czêœci oficjalnej by³o wrêczenie 

Z³otych Dyplomów absolwentom PL 

sprzed 50 i wiêcej lat. 

Sesjê ozdobi³ koncert Akademickiej 

Orkiestry P£ pod dyrekcj¹ Ryszarda 

Osmoliñskiego, a spotkanie zakoñczy³ 

uroczysty bankiet. 

Cz³onkowie Stowarzyszenia to na 

ogó³ doœwiadczeni in¿ynierowie z wieloletni¹ 

praktyk¹ zawodow¹. Nikt lepiej ni¿ 

oni nie wie, jak trudno mo¿e byæ m³odemu 

in¿ynierowi zaadaptowaæ siê do warunków 

pracy, nie do przecenienia s¹ 

zatem rady i wskazówki ludzi doœwiadczonych, 

którzy odczuli skutki zmian 

w systemie pracy po transformacji ustrojowej 

i dynamicznych zmian w technice 

i technologii. Skorzystajmy z ich doœwiadczenia 

tworz¹c na naszej uczelni 

nowe, dopasowane do wspó³czesnych 

wymagañ programy studiów dwustopniowych. 

n Hanna Morawska


Jubileusz Profesora 

Jerzego Jędrzejowskiego 


Prof. Jerzy Jêdrzejowski – emerytowany 

profesor Wydzia³u Mechanicznego 

Politechniki £ódzkiej urodzi³ siê 21 stycznia 

1912 r. i w³aœnie obchodzi³ piêkny 

Jubileusz 95–lecia. W ca³ej swojej karierze 

zawodowej ³¹czy³ Profesor dwie pasje: 

konstruktora silników spalinowych 

i profesora wy¿szej uczelni – nauczyciela 

akademickiego. 

Tej pierwszej pasji poœwiêci³ siê jeszcze 

przed II wojn¹ œwiatow¹, kiedy to po 

ukoñczeniu studiów w Politechnice Warszawskiej 

w roku 1937, rozpocz¹³ pracê 

w zak³adach Lilpopa jako konstruktor t³okowych 

silników spalinowych. W czasie 

wojny kontynuowa³ tê dzia³alnoœæ pracuj¹c 

w Fabryce Motorów Perkun. Po wojnie, 

kiedy na sta³e osiad³ wraz z rodzin¹ w £odzi, 

zosta³ g³ównym konstruktorem silników 

spalinowych w Centralnym Biurze Badañ 

i Konstrukcji Przemys³u Motoryzacyjnego. 

By³ wspó³twórc¹ silników S40, S41 i S42, 

przeznaczonych do samochodów „STAR” 

oraz rodziny przenoœnych silników przemys³owych 

S60 – S64. 

Godz¹c pracê w Biurze Konstrukcyjnym 

z zatrudnieniem od 1946 roku 

w Politechnice £ódzkiej, rozpocz¹³ prof. 

Jerzy Jêdrzejowski realizacjê swojej drugiej 

pasji – nauczyciela akademickiego. 

Przenosz¹c na grunt Uczelni doœwiadczenia 

zdobyte w przemyœle sta³ siê niepodwa¿alnym 

autorytetem jako konstruktor 

silników spalinowych, szczególnie w takich 

dziedzinach, jak kinematyka i dynamika 

uk³adów korbowych silników 

spalinowych, czy metody obliczeñ wytrzyma³oœciowych 

elementów silników 

spalinowych. Z monografii autorstwa 

Profesora do tej pory korzystaj¹ studenci 

specjalnoœci Silniki spalinowe oraz 

specjalnoœci Samochody i ci¹gniki. 

Profesor Jerzy Jêdrzejowski piastowa³ 

w Politechnice £ódzkiej szereg odpowiedzialnych 

funkcji. W latach 1957 – 

1970 by³ kierownikiem Katedry Silników 

Samochodowych, a nastêpnie, po w³¹czeniu 

Katedry wraz z innymi Katedrami 

do Instytutu Pojazdów, pe³ni³ przez wie- 

le lat funkcjê zastêpcy dyrektora Instytutu 

do spraw dydaktycznych. W roku 

1956 zosta³ powo³any na stanowisko docenta, 

a w roku 1970 uzyska³ tytu³ profesora. 

W latach 1963 – 64 by³ prodziekanem 

Wydzia³u Mechanicznego. Wypromowa³ 

6 doktorów. 

Znacz¹ca by³a tak¿e dzia³alnoœæ Profesora 

w realizacji prac naukowo - badawczych, 

z których wiele zosta³o wdro- 

¿onych w takich zak³adach przemys³owych 

jak: Fabryka Samochodów Ciê¿arowych 

w Starachowicach, Fabryka Pierœcieni 

T³okowych w £odzi, Kombinat Górniczo 

– Hutniczy Miedzi w Polkowicach. 

Profesor Jerzy Jêdrzejowski przeszed³ 

na emeryturê w 1982 roku, pracuj¹c 

nadal w Politechnice na czêœci etatu 

do 1991 roku. 

W koñcu stycznia 2007 r. rektor prof. 

Jan Krysiñski zaprosi³ do siebie dostojnego 

Jubilata. W czasie spotkania wspomina³ 

osi¹gniêcia profesora Jêdrzejowskiego, 

szczególnie te, które przyczyni- 

³y siê do rozwoju Politechniki £ódzkiej. 

Rektor przekaza³ Jubilatowi najlepsze 

¿yczenia d³ugich lat ¿ycia i wrêczy³ Mu 

medal 60–lecia Politechniki £ódzkiej oraz 

Odznakê Zas³u¿onego dla Politechniki 

£ódzkiej. Do ¿yczeñ i gratulacji do³¹czy³ 

Spotkanie 

siê tak¿e prof. P£ Zbigniew Pawelski z dostojnym 

obecny dyrektor Instytutu Pojazdów. 

Jubilatem 

W uroczystoœci, która zgodnie z ¿yczeniem 

Jubilata mia³a charakter kameral- 

Od lewej: 

w gabinecie rektora. 

ny, wziêli ponadto udzia³ pozostali profesorowie 

Instytutu Pojazdów: Ryszard prof. Jan Krysiński, 

rektor 

Andrzejewski, Cezary Szczepaniak, Andrzej 

Szosland oraz Jerzy Sygniewicz, Jerzy Jędrzejowski, 

prof. 

który by³ pierwszym doktorantem Profesora. 

W³adze Wydzia³u Mechaniczne- 

syn profesora 

i doc. 

Ryszard Przybylski. 

go reprezentowa³ prof. Bogdan Kruszyñski. 

Obecny by³ tak¿e drugi doktorant foto: Jacek Szabela 

Profesora W³odzimierz Hennig oraz syn 

Profesora dr Stanis³aw Jêdrzejowski 

i doc. Ryszard Przybylski. Uczestnicy spotkania 

dzielili siê wspomnieniami z czasów 

wspólnej z Profesorem pracy w Politechnice 

£ódzkiej, podkreœlaj¹c du¿¹ 

¿yczliwoœæ i sympatiê, z jak¹ Profesor 

zawsze odnosi³ siê do studentów i do 

wspó³pracowników. 

Profesor Jerzy Jêdrzejowski, wyraŸnie 

wzruszony, podziêkowa³ Rektorowi za zaproszenie, 

przekazane odznaczenia i tak 

wiele serdecznych ¿yczeñ. Uczestnicy 

spotkania wznosz¹c toast lampk¹ szampana, 

wraz z ¿yczeniami odœpiewali dostojnemu 

Jubilatowi „100 lat!”, a w³aœciwie 

„200 lat!” ¿ycia w dobrym zdrowiu. 

n Jerzy Sygniewicz



Nagrody i wyróżnienia dla Politechniki Łódzkiej 

XIV Giełda 

Wynalazków 

Jak co roku na pocz¹tku marca w warszawskim Muzeum Techniki NOT rozpoczê³a 

siê gie³da wynalazków. Prezentowane s¹ na niej polskie wynalazki nagrodzone 

medalami na Miêdzynarodowych Wystawach Innowacji w 2006 roku. W dniach 

7 – 18 marca obejrzeæ mo¿na by³o 85 wynalazków wyró¿nionych z³otymi, srebrnymi 

i br¹zowymi medalami na targach w Brukseli, Budapeszcie, Genewie, Moskwie, 

Norymberdze, Poznaniu, Seulu, Sewastopolu i Zagrzebiu. 

Podczas uroczystoœci otwarcia, w swoim wyst¹pieniu Podsekretarz Stanu 

w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego dr Olaf Gajl obieca³ finansow¹ pomoc 

ministerstwa we wdra¿aniu nagradzanych wynalazków do produkcji. Podkreœli³, 

¿e oprócz funduszy strukturalnych Unii Europejskiej tak¿e w bud¿ecie ministerstwa 

przewidziano na ten cel znaczne œrodki. Nastêpnie uroczyœcie wrêczy³ statuetki 

i dyplomy Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego „Za Promocjê Polskich Wynalazków 

za Granic¹”. W imieniu Politechniki £ódzkiej nagrodê odebra³ prorektor ds. 

promocji i wspó³pracy z zagranic¹ prof. Andrzej Napieralski. Warto podkreœliæ, ¿e 

jesteœmy jedyn¹ polsk¹ uczelni¹, która otrzyma³a w tym roku to wyró¿nienie. 

Osi¹gniêciem naukowców z Politechniki w 2006 r. by³o uzyskanie na wszystkich 

wystawach miêdzynarodowych 7 z³otych medali, w tym 1 z wyró¿nieniem, 2 srebrnych 

oraz 1 nagrody specjalnej. Sta³o siê ju¿ tradycj¹, ¿e nasza uczelnia zdobywa 

na miêdzynarodowych wystawach innowacji najwiêcej wyró¿nieñ spoœród wszystkich 

instytucji, które chwal¹ siê swoimi osi¹gniêciami na warszawskiej imprezie. 

Jesteœmy równie¿ liderem w liczbie wynalazków prezentowanych na poszczególnych 

wystawach. Twórcy prezentowanych wynalazków zostali uhonorowani dyplomami, 

listami gratulacyjnymi i statuetkami. Na czele Komitetu Honorowego XIV 

Gie³dy Wynalazków stan¹³ Minister Edukacji i Szkolnictwa Wy¿szego prof. Micha³ 

Seweryñski. 

Listê projektów stworzonych w Politechnice £ódzkiej nagrodzonych na XIV 

Gie³dzie Wynalazków statuetkami i dyplomami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego 

zamieœciliœmy w artykule „Politechnika na targach wynalazków” na stronie 6. 

n Grzegorz Gawlik 

Prof. 

Andrzej 

Napieralski jest 

dumny z nagród 

dla PŁ 


Debata wieńcząca akcję 

„Przystanek Łódź” 

Co jeszcze 

możemy zrobić 

dla Łodzi? 

Pod tym has³em w czwartek 8 marca, 

w Centrum Dydaktyczno-Konferencyjnym 

przy Instytucie Europejskim odby³a 

siê publiczna debata koñcz¹ca zainicjowan¹ 

przez ³ódzki oddzia³ „Gazety 

Wyborczej” akcjê „Przystanek £ódŸ”. 

Oprócz przedstawicieli w³adz £odzi, ³ódzkich 

parlamentarzystów i dzia³aczy samorz¹dowych 

zaproszono na ni¹ rektorów 

wy¿szych uczelni, architektów, lekarzy 

i ludzi kultury. W dyskusji aktywny 

udzia³ wziê³o tak¿e wielu m³odych ludzi, 

którzy nie chc¹ pozostawaæ obojêtni 

i le¿y im na sercu wizerunek i przysz³oœæ 

£odzi. 

Nasz¹ uczelniê reprezentowa³ rektor 

prof. Jan Krysiñski oraz prorektorzy. Dyskusjê 

o £odzi otworzy³ prof. Witold Or³owski 

przedstawiaj¹c wnioski z badania siedmiu 

du¿ych miast po 17 latach radzenia 

sobie w wolnej Polsce, przeprowadzonego 

przez PricewaterhouseCoopers Polska. 

Konkluzje dla naszego miasta s¹ nastêpuj¹ce: 

£ódŸ ma du¿y potencja³ rozwojowy – 

wykwalifikowanych pracowników, atrakcyjne 

oferty dla inwestorów, dobrze prowadzone 

finanse gminy, ale nasz¹ piet¹ achillesow¹ 

jest pasywnoœæ mieszkañców i niekorzystny 

wizerunek miasta rozpowszechniony 

w kraju. Rektor Krysiñski podkreœla³, 

¿e dobre postrzeganie £odzi nale¿y budowaæ 

od podstaw, od spraw tak prozaicznych 

jak utrzymanie czystoœci na ulicach, 

czy likwidacji obel¿ywych napisów szpec¹cych 

wiele ³ódzkich budynków. Zaznaczy³ 

tak¿e, ¿e wysoki presti¿ miasta, w którym 

sw¹ siedzibê maj¹ uczelnie, bardzo 

korzystnie wp³ywa na jej pozycjê w ogólnopolskich 

rankingach. 

W debacie udzia³ wziê³o oko³o 200 

osób, by³a ona transmitowana do Internetu 

przez Telewizjê Internetow¹ LOD- 

MAN Centrum Komputerowego Politechniki 

£ódzkiej. Pytania kierowane do 

w³adz £odzi mo¿na by³o zadawaæ tak¿e 

za poœrednictwem Internetu. 

n Grzegorz Gawlik


N A U K A 

Złoty medal na Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych 

Technik Brussels Eureka 2006 

Miękkie dzianiny 

z niedoprzędu 

bawełnianego 

Nowa w skali œwiatowej koncepcja 

wytwarzania dzianin z niedoprzêdu przêdzalniczego, 

zg³oszona do opatentowania, 

opracowana zosta³a w Katedrze 

Technologii i Budowy Wyrobów Dziewiarskich. 

Sprawdzono j¹ w praktyce na 

urz¹dzeniu zbudowanym w ramach prac 

w³asnych oraz pracy doktorskiej. Dalsze 

prace prowadzone by³y wspólnie z Centralnym 

Oœrodkiem Badawczo Rozwojowym 

Maszyn W³ókienniczych Polmatex- 

Cenaro w ramach projektu celowego finansowanego 

przez KBN (6 708 2003 

C/06178) i doprowadzi³y do zbudowania 

prototypu maszyny dziewiarskiej, na której 

wytwarza siê dzianiny bawe³niane 

wed³ug nowej technologii. 

Technologia ta polega na zastosowaniu 

w procesie dziania w miejsce dotychczas 

u¿ywanej przêdzy - niedoprzêdu. 

W efekcie uzyskuje siê dzianiny bawe³niane 

o lepszych cechach estetycznych i korzystniejszych 

w³aœciwoœciach u¿ytkowych. 

Przêdzê jest stosunkowo ³atwo przetwarzaæ 

w dzianinê, gdy¿ sk³ada siê ze 

skrêconych z sob¹ w³ókien, co zwiêksza 

jej wytrzyma³oœæ na rozci¹ganie, zmniejsza 

jednak jej miêkkoœæ i puszystoœæ. Tymczasem 

niedoprzêd przêdzalniczy jest 

miêkki i puszysty, bowiem w³ókna s¹ 

z sob¹ bardzo ma³o skrêcone, jest on jednak 

kilkunastokrotnie grubszy od przêdzy. 

Z tego powodu przetworzenie niedoprzêdu 

w dzianinê wymaga kilkunastokrotnego 

jego pocienienia i takiego sposobu zasilania 

maszyny dziewiarskiej, aby s³aby 

strumieñ nieskrêconych w³ókien nie uleg³ 

zerwaniu. Te i inne problemy zwi¹zane 

z wytwarzaniem dzianiny z niedoprzêdu 

przêdzalniczego uda³o siê rozwi¹zaæ 

w ramach wspomnianych prac. 

W wyniku stosowania nowej technologii 

uzyskuje siê dzianiny bardziej miêkkie, 

przyjemne w dotyku oraz o bardziej 

wype³nionej strukturze. W porównaniu 

z dzianinami otrzymanymi z przêdzy, charakteryzuj¹ 

siê one wiêksz¹ wytrzyma³oœci¹ 

na rozci¹ganie, wiêksz¹ odpornoœci¹ 

na pilling, wiêksz¹ ciep³ochronnoœci¹ 

i wiêksz¹ przepuszczalnoœci¹ pary wodnej. 

Wynika z tego, ¿e odzie¿ wytwarzana 

z tych dzianin zapewnia wiêkszy komfort 

u¿ytkowania. Potwierdzi³y to równie¿ 

odczucia osób, które testowa³y wyroby 

konfekcjonowane z dzianin wytwarzanych 

wed³ug nowej technologii. 

Aspekty ekonomiczne nowej technologii 

s¹ równie¿ zachêcaj¹ce, stosuje siê 

w niej bowiem niedoprzêd, który jest 

tañszy od przêdzy. Z drugiej jednak strony, 

parametry wymiarowe obecnego rozwi¹zania 

konstrukcyjnego zmuszaj¹ do 

instalowania mniejszej liczby obszarów 

pracy w maszynie dziewiarskiej, co obni¿a 

jej wydajnoœæ. Wydaje siê jednak, 

¿e nawet w przypadku nieco wiêkszych 

kosztów wytwarzania dzianin z niedoprzêdu 

przêdzalniczego, ich walory u¿ytkowe 

uzasadniaj¹ pewien ewentualny 

wzrost ceny tych produktów, które nale¿y 

traktowaæ jako wyroby o podwy¿- 

szonych walorach biofizycznych. 

O wprowadzeniu nowoœci na rynek 

decyduje jednak nie tylko jakoœæ produktu 

lecz równie¿ kosztowne dzia³ania 

marketingowe, podobnie jest z opracowan¹ 

w Politechnice £ódzkiej technologi¹. 

Jej przemys³owe zastosowanie zale¿eæ 

bêdzie od tego, czy uda siê znaleŸæ 

producenta, który zdecyduje siê na 

podjêcie ryzyka zwi¹zanego z wytwarzaniem 

maszyn do wyrobu opracowanych 

dzianin. Krajowy przemys³ budowy maszyn 

w³ókienniczych praktycznie nie istnieje. 

Mo¿e wiêc zainteresuj¹ siê t¹ problematyk¹ 

producenci zagraniczni? Ale 

czy w takim przypadku nie bêdzie to 

kolejny przyk³ad oddawania polskiego 

dorobku naukowego za granicê? 

Złoty medal Targach Wynalazczości, 

Badań Naukowych i Nowych 

Technik Brussels Eureka 2006 

Zredukowana 

moc 

szumów 

W opinii miêdzynarodowego jury na 

z³oty medal zas³u¿y³a Metoda redukcji 

szumu akcelerometrów mikromaszynowych 

dla systemów oceny stanu technicznego 

du¿ych maszyn wiruj¹cych. 

Autorami opracowania s¹ mgr in¿. Piotr 

Pietrzak oraz prof. Andrzej Napieralski 

z Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych. 

Na podstawie pomiaru i analizy wibracji 

mo¿liwe jest okreœlenie stanu technicznego 

du¿ych maszyn wiruj¹cych, 

takich jak turbogeneratory pr¹dotwórcze. 

Badania drgañ pozwalaj¹ wskazaæ 

podzespo³y pracuj¹ce w sposób nieprawid³owy, 

okreœliæ z pewnym przybli¿eniem 

przewidywany czas bezawaryjnej 

pracy urz¹dzenia oraz termin przeprowadzenia 

koniecznych napraw. Podstawowym 

czynnikiem wyznaczaj¹cym cenê 

systemów wibracyjnej oceny stanu technicznego 

du¿ych maszyn wiruj¹cych jest 

wysoki koszt akcelerometrów piezoelektrycznych, 

które s¹ najpowszechniej stosowanymi 

czujnikami drgañ. Alternatywê 

dla nich mog¹ stanowiæ nowoczesne 

mikroakcelerometry krzemowe. Niestety, 

wysoki poziom szumów w³asnych 

czujników dostêpnych na rynku ogranicza 

mo¿liwoœæ ich stosowania w diagnostycznych 

systemach pomiaru drgañ. 

Rozwi¹zanie tego problemu stanowi zaproponowana 

metoda filtracji w podpasmach 

czêstotliwoœciowych, wykorzystuj¹ca 

uk³ad adaptacyjnego wydzielania 

linii spektralnych (ALE). Jedn¹ z zalet 

przedstawionego rozwi¹zania jest 

³atwoœæ jego realizacji sprzêtowej. Zapewnia 

j¹ specjalnie opracowana modyfikacja 

algorytmu adaptacyjnego NLMS. 

Skutecznoœæ dzia³ania filtru zosta³a potwierdzona 

doœwiadczalnie. 

n Kazimierz Kopias n Piotr Pietrzak

N A U K A 


Katedra Marie Curie 

Trudno sobie wyobraziæ budowanie Europejskiej Przestrzeni 

Badawczej bez wymiany i kszta³cenia naukowców pomiêdzy 

instytucjami prowadz¹cymi badania. Jednym z elementów 

sprzyjaj¹cych temu celowi jest system stypendiów Marie Curie 

finansowany z bud¿etu 6. PR, a w nim program o nazwie 

Promocja i uznawanie doskona³oœci - Excellence Promotion and 

Recognition. W ramach tej akcji przyznawane s¹ granty Marie 

Curie Chairs s³u¿¹ce promowaniu i nagradzaniu europejskich 

zespo³ów badawczych pracuj¹cych w nowych lub dopiero rodz¹cych 

siê obszarach badañ, a tak¿e prezentowaniu osobistych 

osi¹gniêæ europejskich uczonych. Mi³o nam poinformowaæ, 

¿e ten presti¿owy grant Unii Europejskiej otrzyma³a prof. 

Halina Abramczyk z Instytutu Techniki Radiacyjnej Politechniki 

£ódzkiej. Marie Curie Chair (Katedra Marii Curie) jest 

pierwsz¹ Katedr¹ Unii Europejskiej przyznan¹ polskiemu uczonemu 

w kilkunastoletniej historii tego programu. 

Katedra zosta³a stworzona w Max Born Institute for Nonlinear 

Optics and Short Pulse Spectroscopy (MBI) w Berlinie - 

mówi prof. Abramczyk. - Instytut ten jest wiod¹cym centrum 

laserowym w Europie. Unia Europejska powierzy³a mu koordynowanie 

prac konsorcjum laserowego Laserlab Europa sk³adaj¹cego 

siê z 17 europejskich centrów laserowych z 9 kra- 

jów. Jednym z najwa¿niejszych celów Katedry Marie Curie jest 

stworzenie Europejskiego Uniwersytetu Wirtualnego – European 

Virtual University of Lasers. Katedra Marie Curie bêdzie 

budowaæ infrastrukturê techniczn¹, administracyjn¹ i merytoryczn¹ 

platformy internetowej Europejskiego Uniwersytetu 

Wirtualnego oraz bêdzie organizowaæ sieæ integruj¹c¹ narodowe 

centra laserowe w Europie i uniwersyteckie laboratoria 

laserowe. W planach Katedry jest te¿ zorganizowanie kilku 

konferencji miêdzynarodowych na temat technologii laserowych 

i telekomunikacji œwiat³owodowej. 

Marie Curie Chair rozpoczê³a prace 1 stycznia 2007, zaœ 

uroczystoœci zwi¹zane z jej utworzeniem oraz towarzysz¹ca 

im konferencja miêdzynarodowa z udzia³em przedstawicieli Unii 

Europejskiej odbêdzie siê w maju 2007 r. – mówi prof. Abramczyk. 

- Poniewa¿ jednym z celów Katedry Marie Curie jest propagowanie 

zwi¹zku miêdzy nauk¹ i gospodark¹ w zakresie 

technologii laserowych oraz optycznej komunikacji chcia³abym 

na przysz³orocznej konferencji „Nauka dla gospodarki” zorganizowaæ 

panel poœwiêcony technologiom laserowym i œwiat³owodowym 

z udzia³em naukowców i praktyków z przemys³u. 

n 

Ewa Chojnacka 

Złoty medal z wyróżnieniem na Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels 

Eureka 2006 oraz złoty medal na Międzynarodowej Wystawie Wynalazków w Seulu (Seul International 

Invention Fair 2006) 

Do walki z niepłodnością 

Wspó³praca Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych 

Politechniki £ódzkiej z Klinik¹ Chirurgii i Urologii Uniwersytetu 

Medycznego w £odzi przynios³a obiecuj¹ce rezultaty. 

Lekarze: dr Wojciech Kuzañski i prof. Jerzy Niedzielski wraz z 

in¿ynierami: mgr. Adamem Olszewskim i prof. Andrzejem Napieralskim 

opracowali now¹ metodê diagnostyczn¹, pozwalaj¹c¹ 

na wczesne wykrycie ryzyka niep³odnoœci u nastolatków 

p³ci mêskiej. 

Do czego służy 

opracowana metoda? 

Metoda pozwala na wykrycie i ocenê iloœciow¹ choroby 

nazywanej ¿ylakami powrózka nasiennego. Jest ona rozpoznawana 

u 41% niep³odnych doros³ych mê¿czyzn, ale mo¿e 

byæ wykryta i skutecznie wyleczona u m³odych ch³opców. 

Choroba przebiega najczêœciej bezobjawowo i tylko nieliczni 

pacjenci, z bardzo daleko zaawansowanym schorzeniem, zg³aszaj¹ 

dolegliwoœci bólowe moszny. 

Opracowana metoda pozwoli³a dodatkowo na zró¿nicowanie, 

dot¹d jednorodnej klinicznie, grupy ¿ylaków powrózka 

nasiennego stopnia III (wg. Dubina i Amelara). 

Na czym metoda polega? 

Przedstawiana metoda opiera siê na nieinwazyjnej detekcji 

rozk³adu pola temperaturowego na powierzchni moszny i nastêpnie 

matematycznym przetworzeniu uzyskanych obrazów. 

Do rejestracji wykorzystano kamerê termowizyjn¹ z matrycowym 

ch³odzonym detektorem pracuj¹cym w paœmie 

3,5 - 5 mikrometrów. 

Rejestracji pola temperaturowego dokonuje siê w kilku projekcjach. 

Na uzyskanych obrazach wybierane s¹ obszary odpowiadaj¹ce 

anatomicznemu po³o¿eniu j¹der i szyi moszny. 

Dla ka¿dego z obszarów wyznaczana jest temperatura œrednia 

oraz dodatkowo parametry ró¿nicuj¹ce stopieñ rozwoju 

choroby. 

Wa¿nymi elementami metody jest równie¿ technika wykonywania 

dok³adnych, powtarzalnych i porównywalnych badañ 

w du¿ej rozpiêtoœci czasu. 

Taki sposób stwierdzenia u m³odego ch³opca choroby, która 

mo¿e upoœledziæ p³odnoœæ w wieku doros³ym, ³ódzcy naukowcy 

zastosowali jako pierwsi na œwiecie. 

n 

Adam Olszewski


N A U K A 

Złoty medal na Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels Eureka 2006 

Włókienniczy wyrób wielowarstwowy 

oraz sposób jego wytwarzania” 

W Instytucie Architektury Tekstyliów 

P£ opracowano now¹ klasê wyrobów wielowarstwowych. 

Sk³adaj¹ siê one z trzech 

warstw, z których warstwy zewnêtrzne 

stanowi¹ równoleg³e wzglêdem siebie tkaniny, 

zaœ warstwê œrodkow¹ stanowi¹ - 

wykonane równie¿ z tkaniny - poprzeczne 

¿ebra. Znane dotychczas dystansowe 

wyroby w³ókiennicze maj¹ warstwê œrodkow¹ 

w postaci nitek lub w³ókien. Twórc¹ 

technologii jest zespó³ pracuj¹cy pod kierunkiem 

prof. P£ Marka Snycerskiego 

w sk³adzie: dr in¿. Izabela Frontczak-Wasiak, 

dr in¿. Aleksander Koryciñski i dr in¿. 

Henryk Suszek. 

Charakterystyczn¹ cech¹ nowych 

wyrobów wielowarstwowych jest komórkowa 

budowa oraz zachowanie ci¹g³oœci 

strukturalnej tkaniny w elementach 

stanowi¹cych przegrody. Wyrób mo¿e 

byæ wytwarzany w ró¿nych odmianach, 

ró¿ni¹cych siê konstrukcj¹ ¿eber i ich 

usytuowaniem w stosunku do p³aszczyzny 

tkanin zewnêtrznych (prostopad³ym, 

trapezowym lub ukoœnym). 

Wyniki dotychczas przeprowadzonych 

prób, zarówno w warunkach laboratoryjnych, 

jak i przemys³owych, wskazuj¹ 

na mo¿liwoœæ wytwarzania tkanin 

wielowarstwowych z wewnêtrznymi 

¿ebrami na krosnach rapierowych. Dla 

uzyskania ró¿nych odmian konstrukcyj- 

nych zaproponowano odpowiednie sposoby 

wytwarzania. 

Wielowarstwowy wyrób w³ókienniczy 

z wewnêtrznymi ¿ebrami nie ma w³ókienniczych 

odpowiedników konstrukcyjnych 

i funkcjonalnych. Mo¿e byæ porównywany 

z wyrobami technicznymi formowanymi 

technologi¹ podobn¹ do metody 

wytwarzania tektury falistej lub p³yt 

¿ebrowych z tworzyw sztucznych. W stosunku 

do znanych dotychczas wyrobów 

o podobnej konstrukcji, w³ókienniczy 

wyrób wielowarstwowy z wewnêtrznymi 

¿ebrami posiada przewagê pod wzglêdem 

wytrzyma³oœci na jednostkê masy 

konstrukcji, ci¹g³oœci struktury, funkcjonalnoœci, 

technologicznoœci itd. 

Prezentowana technologia mo¿e daæ 

szczególne korzyœci techniczne, ekonomiczne 

i ekologiczne w przypadku zastosowania 

nowych tkanin do budowy kompozytów. 

W zale¿noœci od zastosowanego 

surowca, którym mog¹ byæ w³ókna 

szklane, wêglowe, poliestrowe lub inne, 

mo¿na bêdzie uzyskaæ nowe materia³y 

konstrukcyjne o wiêkszej wytrzyma³oœci, 

sztywnoœci i mniejszej masie jednostkowej, 

odporne na dzia³anie czynników atmosferycznych 

i korozjê chemiczn¹. Po 

zastosowaniu dodatkowego wype³nienia 

przestrzeni wewnêtrznych, na przyk³ad 

piank¹ poliuretanow¹, otrzymuje siê 

materia³ konstrukcyjny o w³aœciwoœciach 

termo- i dŸwiêkoizolacyjnych. 

W przypadku powlekania wszystkich 

warstw wyrobu polimerowym materia- 

³em uszczelniaj¹cym o kontrolowanej 

przepuszczalnoœci gazów lub cieczy, bêdzie 

mo¿na wyprodukowaæ materia³ do 

izolacji zbiorników na chemikalia. Tak zaizolowane 

pojemniki umieszczone pod 

ziemi¹ mo¿na wyposa¿yæ w czujniki 

wycieku w przestrzeniach miêdzy¿ebrowych, 

co pozwoli na wczesne wykrywanie 

nieszczelnoœci, u³atwi lokalizacjê 

wycieku i ochroni œrodowisko przed katastrof¹ 

ekologiczn¹. 

Najwiêksz¹ zalet¹ prezentowanych 

w³ókienniczych wyrobów wielowarstwowych 

z wewnêtrznymi zebrami jest technologicznoœæ 

konstrukcji, w których 

znajd¹ zastosowanie. W zale¿noœci od 

potrzeby, na bazie tego samego wyrobu 

tekstylnego mo¿na wytworzyæ produkt 

odmienny pod wzglêdem w³aœciwoœci 

i obszaru zastosowania. 

Nowa konstrukcja w³ókienniczych 

wyrobów wielowarstwowych i technologia 

ich wytwarzania jest przedmiotem 

czterech zg³oszeñ patentowych. Badania 

by³y finansowane przez Ministra Edukacji 

i Nauki - Grant 3 T08E02126. Zakoñczy³y 

siê w lipcu 2006 r. 

n Marek Snycerski 

Przykłady 

kompozytów 

termoizolacyjnych 

na bazie tkanin 

wielowarstwowych 

z wewnętrznymi 

żebrami

N A U K A 


Utrzymanie lub zniesienie habilitacji w systemie stopni naukowych staje się co pewien czas przedmiotem gorących dyskusji 

w środowisku naukowym w Polsce i w krajach, które ten stopień utrzymują. Argumentami przeciwników habilitacji jest 

przede wszystkim niespójność systemów stopni i tytułów naukowych w krajach anglosaskich i Europy kontynentalnej oraz 

mnożenie utrudnień w rozwoju kariery naukowej. Argumentem zwolenników habilitacji jest utrzymanie systemu czuwającego 

nad wysokim standardem kształcenia akademickiego, zmuszającego nauczycieli akademickich do łączenia działalności 

naukowej z obowiązkami dydaktycznymi. Bez wątpienia jedni i drudzy muszą przyznać, że posiadanie uprawnień do nadawania 

stopnia doktora habilitowanego podnosi prestiż naukowy uczelni. 

Rośnie prestiż uczelni 

Uprawnienia do nadawania stopni 

doktora habilitowanego posiadaj¹ tylko 

te instytucje naukowe (wydzia³y uczelni 

akademickich i niektóre instytuty naukowe), 

które gwarantuj¹ odpowiednio wysoki 

poziom merytoryczny przeprowadzania 

przewodu habilitacyjnego w danej 

dziedzinie. Uzyskanie praw do habilitowania 

poprzedza otrzymanie uprawnieñ 

doktoryzowania w tej dziedzinie. 

W Politechnice £ódzkiej ju¿ siedem 

wydzia³ów posiada uprawnienia habilitacyjne, 

w sumie w 11 dyscyplinach 

w naukach technicznych i chemicznych, 

natomiast wszystkie wydzia³y (9), posia- 

daj¹ uprawnienia doktorskie ³¹cznie 

w 19 dyscyplinach naukowych. 

W listopadzie 2006 roku dwa wydzia- 

³y Politechniki £ódzkiej otrzyma³y z Centralnej 

Komisji do Spraw Stopni i Tytu- 

³ów informacjê o przyznaniu kolejnych 

uprawnieñ do nadawania stopni naukowych. 

Wydzia³ Elektrotechniki, Elektroniki, 

Automatyki i Informatyki otrzyma³ 


doktora habilitowanego nauk 

technicznych w dyscyplinie automatyka 

i robotyka. „Elektryczny” posiada³ 

ju¿ uprawnienia habilitacyjne w dwóch 

dyscyplinach: elektronika oraz elektrotechnika. 

Jest to zatem trzecia dziedzina 

naukowa, w której Rada Wydzia³u 

EEIA ma prawo nadawania stopnia naukowego 

doktora habilitowanego. 

Wydzia³ Fizyki Technicznej, Informatyki 

i Matematyki Stosowanej otrzyma³ 


doktora nauk technicznych 

w dyscyplinie informatyka. Jest to tak- 

¿e trzecia dyscyplina naukowa, po matematyce 

i fizyce, w której Rada Wydzia³u 

bêdzie mog³a nadawaæ stopieñ doktora. 

Gratulujemy obu wydzia³om. 

n 

Ma³gorzata Trocha 

W ramach obchodów 50-lecia Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska w dniu 20 października 2006 r. 

odbyło się w Sali Senatu Politechniki Łódzkiej plenarne posiedzenie Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii 

Nauk. Członkowie Komitetu przyjechali do Łodzi na zaproszenie prof. Piotra Klemma, przewodniczącego Sekcji Fizyki Budowli 

Komitetu oraz dziekan Wydziału prof. Marii Kamińskiej. 

Komitet PAN w Politechnice 

Obrady rozpoczê³o wyst¹pienie prorektora ds. kszta³cenia 

prof. Edwarda Jezierskiego, który serdecznie powita³ uczestników 

w imieniu JM Rektora i uczelni. Nastêpnie Pani Dziekan, 

omówi³a stan obecny i perspektywy rozwoju Wydzia³u, 

a szczególnie kierunki dzia³alnoœci badawczej i wspó³pracê 

z przemys³em. Prof. Kamiñska przedstawi³a goœciom kierowników 

katedr oraz trójkê m³odych doktorów, którzy osi¹gnêli 

ju¿ znacz¹ce pozycje naukowe. 

Kolejnym punktem programu by³ wyk³ad prof. dr hab. in¿. 

Dariusza Gawina z Katedry Fizyki Budowli i Materia³ów Budowlanych 

P£ nt. Wykorzystanie higro-termo-mechaniki oœrodków 

porowatych do modelowania stanu naprê¿enia i odkszta³cenia 

materia³ów budowlanych, w zastosowaniu do betonu 

w wysokiej temperaturze i podczas dojrzewania. Prelegent 

przedstawi³ jednolit¹ teoriê odkszta³ceñ materia³ów porowatych, 

bazuj¹c¹ na koncepcji tzw. naprê¿eñ efektywnych, opracowan¹ 

wspólnie z prof. B. A. Schreflerem i dr. F. Pesavento 

z Uniwersytetu w Padwie (W³ochy), któr¹ zastosowano po 

raz pierwszy do betonu w ró¿nych fazach dojrzewania, stanach 

zawilgocenia i temperaturze. 

Przewodnicz¹cy Sekcji Fizyki Budowli KILiW PAN prof. Piotr 

Klemm zapozna³ uczestników spotkania z dzia³alnoœci¹ Sekcji 

w koñcz¹cej siê kadencji, tematyk¹ badañ prowadzonych 

w Polsce, a nastêpnie przedstawi³ priorytetowe kierunki badañ 

naukowych z zakresu fizyki budowli w VII Programie Ramowym 

Unii Europejskiej. 

W dalszej czêœci posiedzenia omawiano sprawy zwi¹zane 

z przygotowaniem dwóch przysz³orocznych konferencji naukowych, 

najwa¿niejszych w dziedzinie in¿ynierii l¹dowej: Krynica 

2007 i Awarie budowlane. Szczególnie gor¹ca dyskusja 

dotyczy³a zmian formu³y, zakresu tematycznego i czêstotliwoœci 

organizowania konferencji krynickiej, która ma ju¿ ponad 

piêædziesiêcioletni¹ tradycjê, ale w obecnej postaci nie spe- 

³nia ju¿ oczekiwañ œrodowiska. 

n 

Aldona Wiêckowska


N A U K A 

Srebrny medal na Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels Eureka 2006 

Łańcuchowy detektor fluencji neutronów 

W nowoczesnych akceleratorach liniowych przyspieszaniu 

cz¹stek towarzyszy emisja promieniowania gamma oraz neutronów. 

W celu uchronienia uk³adów elektronicznych umieszczonych 

w tunelu akceleratora przed negatywnym wp³ywem 

promieniowania oraz utrzymania radiacji na odpowiednio niskim 

poziomie pomocne mo¿e byæ zastosowanie systemu 

monitoruj¹cego atmosferê promieniotwórcz¹ akceleratora 

w czasie rzeczywistym. Obecnie stosowane czujniki umo¿liwiaj¹ 

pomiar promieniowania gamma. Wykrywanie promieniowania 

neutronowego, obecnego w komorach akceleratorów, 

jest zadaniem znacznie trudniejszym. Dostêpne detektory fluencji 

neutronów cechuj¹ siê znaczn¹ wra¿liwoœci¹ na promieniowanie 

gamma, du¿ymi rozmiarami oraz wysok¹ cen¹. Nowe 

rozwi¹zanie zaproponowa³ zespó³ w sk³adzie: dr in¿. Dariusz 

Makowski, dr in¿. Grzegorz Jab³oñski i prof. Andrzej Napieralski 

z Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych P£. 

Nowatorskie zastosowanie ³añcuchowej pamiêci FIFO pozwoli³o 

na skonstruowanie pracuj¹cego w czasie rzeczywistym 

selektywnego detektora fluencji neutronów i jego zintegrowanie 

z niewra¿liwym na promieniowanie uk³adem odczytowym 

wyposa¿onym w cyfrowy interfejs. Urz¹dzenia wspó³pracuj¹ 

z zewnêtrznym koncentratorem, z którego dane przesy³ane 

s¹ do komputera i gromadzone w bazie danych. W celu zapewnienia 

du¿ej czu³oœci zaprojektowano dodatkowy moderator 

oraz zastosowano odpowiednio zmodyfikowan¹ pamiêæ 

statyczn¹. 

Przeprowadzone badania wykaza³y, ¿e zastosowanie optymalnej 

konstrukcji detektora pozwala na uproszczenie systemu 

odczytowego oraz znacz¹ce obni¿enie kosztów jego produkcji. 

Opracowane metody pozwalaj¹ na zwiêkszenie czu³oœci detektora 

oraz zastosowanie pamiêci o mniejszej pojemnoœci. 

Zgromadzone w bazie danych informacje przes³ane z poszczególnych 

systemów pomiarowych s¹ analizowane, a graficzna 

prezentacja poziomu promieniowania oraz temperatury 

umo¿liwia okreœlenie momentów, kiedy poziom promieniowania 

nagle wzrós³. Dalsza analiza danych mo¿e siê okazaæ pomocna 

podczas minimalizacji strat wi¹zki przyspieszanych 

cz¹stek oraz emisji promieniowania. Jej zmniejszenie mo¿e 

przed³u¿yæ czas ¿ycia uk³adów oraz urz¹dzeñ elektronicznych 

umieszczonych w akceleratorze. Jest to równie¿ bardzo wa¿- 

ne dla pracowników oraz obs³ugi akceleratora, maj¹cych bezpoœredni 

kontakt z elementami akceleratora generuj¹cymi 

promieniowanie. 

Nale¿y podkreœliæ, ¿e zagadnienie wp³ywu promieniowania 

na pracê uk³adów elektronicznych nabiera coraz wiêkszego 

znaczenia. Szybki rozwój technologii produkcji uk³adów 

scalonych powoduje, ¿e budowane systemy staj¹ siê coraz 

bardziej wra¿liwe na wp³yw promieniowania, cz¹stek oraz ciê¿- 

kich jonów docieraj¹cych z przestrzeni kosmicznej. Dozymetria 

promieniowania neutronowego odgrywa równie¿ wa¿n¹ 

rolê w nowoczesnej medycynie. 

n Dariusz Makowski 

Srebrny medal na Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels Eureka 2006 

Przetwornik prądowo-napięciowy 

Obecnie w uk³adach zabezpieczeñ 

systemów elektroenergetycznych oraz 

ich obwodach pomiarowych stosuje siê 

konwencjonalne, indukcyjne przek³adniki 

pr¹dowe o ró¿nych znamionowych pr¹dach 

pierwotnych. W obwodzie wtórnym 

takiego przek³adnika otrzymuje siê znormalizowany 

pr¹d wtórny 1A lub 5A 

z dok³adnoœci¹ transformacji 0,2%; 0,5% 

lub 1% przy zmianie pr¹du pierwotnego 

od 5% do 120% wartoœci znamionowej. 

Gwa³towany rozwój elektroniki i jej 

zastosowanie w elektroenergetycznych 

uk³adach pomiarowych i zabezpieczeniowych 

wymaga zasilania tych obwodów 

nie sygna³em pr¹dowym lecz napiêciowym. 

Opracowany i zg³oszony jako wynalazek 

przetwornik pr¹dowo-napiêciowy 

zmienia pierwotny sygna³ pr¹dowy na sygna³ 

napiêciowy w obwodzie wtórnym. 

Przetwornik umo¿liwia transformacjê sygna³u 

pierwotnego w obwodach silnopr¹dowych 

o pr¹dzie pierwotnym od 1A do 

1000A. Zgodnie z norm¹ IEC60044-8 Instrument 

Transformers-Part8: Electronic 

Current Transformers spe³nia wymagania 

z dok³adnoœci¹ ±1% przy zmianie pr¹du 

pierwotnego w bardzo rozszerzonym zakresie 

od 0.01I n 

do 10I n 

. Ta w³aœciwoœæ 

przetwornika stanowi zasadnicz¹ cechê 

prezentowanego wynalazku. Mo¿liwe jest 

wykonanie przetwornika równie¿ w klasie 

dok³adnoœci 0,5. W zale¿noœci od zastosowanych 

uk³adów elektronicznych 

wtórny sygna³ napiêciowy mo¿e osi¹gaæ 

wartoœci w przedziale od 1mV do 100mV. 

Czêstotliwoœciowa charakterystyka przetwarzania 

oraz przebiegi czasowe 

œwiadcz¹ o liniowoœci charakterystyk pracy 

przetwornika o szerokim zakresie do 

40. harmonicznej. 

Przetworniki pr¹dowo napiêciowe 

mog¹ byæ stosowane w obwodach pomiarowych, 

uk³adach sterowania i regulacji 

pr¹du lub jako przetworniki pierwotne 

w przek³adnikach niekonwencjonalnych, 

w tym równie¿ w przek³adnikach 

pr¹dowo elektronicznych. 

Autorami wynalazku s¹: prof. P£ dr 

hab. Ryszard Nowicz z Katedry Elektrotechniki 

Ogólnej i Przek³adników P£ oraz 

dr Bogus³aw Kucza³ek z warszawskiej 

firmy Polcontact. 

n

N A U K A 


Nominacje profesorskie 

Prezydent RP wręczył 16 lutego 2007 r. nominacje profesorskie 73 nauczycielom akademickim oraz pracownikom 

nauki i sztuki. Z Politechniki Łódzkiej do Pałacu Prezydenckiego zostało zaproszonych dwóch naukowców. Tytuł 

profesora w dziedzinie nauk chemicznych otrzymał dr hab. inż. Zbigniew J. Kamiński z Wydziału Chemicznego, 

a w dziedzinie nauk technicznych dr hab. inż. Edward Jezierski z Wydziału Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki 

i Automatyki. 

Prof. dr hab. inż. 

Zbigniew J. Kamiński 

Zbigniew J. Kamiñski w roku 1970 ukoñczy³ studia na Wydziale 

Chemicznym Politechniki £ódzkiej i rozpocz¹³ pracê naukowo-dydaktyczn¹ 

w Instytucie Chemii Organicznej. W roku 

1976 otrzyma³ na podstawie rozprawy wyró¿nionej nagrod¹ Ministra 

Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego stopieñ doktora nauk technicznych, 

a w roku 1997 stopieñ doktora habilitowanego. Od 

2002 roku pracowa³ na stanowisku profesora nadzwyczajnego. 

W latach 1978-79 przebywa³ na sta¿u na Uniwersytecie 

w Liverpool gdzie uczestniczy³ w pracach nad totaln¹ syntez¹ 

bia³ka (lizozymu). Po powrocie do Instytutu Chemii Organicznej 

P£ podj¹³ badania nad zwi¹zkami heterocyklicznymi. 

Obszar dzia³alnoœci naukowej profesora obejmuje kilka kierunków 

badawczych: chemiê zwi¹zków naturalnych, a w szczególnoœci 

peptydów, syntezê aminokwasów niebia³kowych i ich 

zastosowanie jako bloków budulcowych, rozwijanie nowych 

metod w syntezie organicznej a zw³aszcza syntezy zwi¹zków 

chiralnych i in¿ynieriê materia³ow¹. 

Kluczowy wp³yw na ukszta³towanie profilu naukowego prof. 

Kamiñskiego wywar³o opracowanie teoretycznej koncepcji 

wskazuj¹cej na istnienie „superaktywnych” odczynników kondensuj¹cych. 

W oparciu o stworzon¹ koncepcjê otwarty zosta³ 

ca³kowicie nowy obszar badawczy, odkryte nieznane dotychczas 

reakcje chemiczne i otrzymane nowe generacje odczynników 

chemicznych. Znalaz³y one ju¿ uznanie, s¹ powszechnie 

stosowane i oferowane przez wszystkie znacz¹ce 

firmy odczynnikowe. 

Zainteresowania prof. Kamiñskiego chemi¹ kombinatoryczn¹ 

koncentruj¹ siê nad syntez¹ bibliotek odczynników stereoró¿nicuj¹cych, 

bibliotek substratów dla reakcji enzymatycznych, bibliotek 

inhibitorów enzymów i wreszcie bibliotek peptydów do 

mapowania epitopowego. Okaza³y siê one przydatne do diagnozowania 

i monitorowania postêpów terapii chorób autoimmunizacyjnych 

(stwardnienie rozsiane), oraz reumatoidalnego zapalenia 

stawów i arteriosklerozy wywo³anych zaka¿eniem mikroorganizmami 

z grupy Proteus i Helicobacter. 

W swoich pracach nad syntez¹ zwi¹zków o oczekiwanym, 

silnym dzia³aniu farmakologicznym prof. Kamiñski 

skoncentrowa³ siê na poszukiwaniach nowych analogów 

Paclitaxelu (Taksolu), syntezie antybiotyków poliazolowych, 

aktywnych biologicznie pochodnych triazyny i funkcjonalizowanych 

bia³ek. 

Nowym, ca³kowicie oryginalnym osi¹gniêciem jest zaprojektowanie 

i synteza z³o¿onych uk³adów lipido-peptydylo-cukrowych, 

które w wyniku z³o¿onych wzajemnych oddzia³ywañ 

tworz¹ unikalne, supramolekularne struktury o charakterze 

„sztucznych enzymów” i „sztucznych receptorów”. Badania 

prowadzone we wspó³pracy z medycznymi oœrodkami naukowymi 

wskazuj¹, ¿e biblioteki sztucznych receptorów s¹ u¿yteczne 

w diagnozowaniu rodzaju i stopnia zawansowania chorób 

nowotworowych. 

Prof. Zbigniew Kamiñski prowadzi intensywn¹ wspó³pracê 

naukow¹ z placówkami naukowymi w kraju i zagranic¹, której 

wynikiem s¹ zarówno wspólne publikacje, jak i udzia³ w projektach 

badawczych. Dorobek naukowy obejmuje 71 prac opublikowanych 

w czasopismach o miêdzynarodowej renomie, 22 

patenty i zg³oszenia patentowe oraz 95 komunikatów prezentowanych 

na konferencjach naukowych. Wypromowa³ jednego 

doktora, którego praca zosta³a wyró¿niona nagrod¹ przyznawan¹ 

przez PTChem i firmê Sigma-Aldrich. Przez wiele lat 

opiekowa³ siê Ko³em Naukowym Chemików. Jest recenzentem 

najbardziej renomowanych czasopism naukowych z obszaru 

chemii. 

W prywatnym ¿yciu próbuje godziæ wielk¹ mi³oœæ do dalekich 

podró¿y, czynnego uprawiania windsurfingu i kolarstwa 

z lektur¹ ksi¹¿ek. 

n


N A U K A 

Prof. dr hab. inż. Edward Jezierski 

Edward Jezierski ukoñczy³ z wyró¿nieniem studia na 

Wydziale Elektrycznym Politechniki £ódzkiej w roku 1972. 

W roku 1977 uzyska³ stopieñ doktora nauk technicznych, 

a w roku 1987 stopieñ doktora habilitowanego. Bezpoœrednio 

po studiach rozpocz¹³ pracê w Politechnice £ódzkiej, 

ostatnio by³ zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. 

Dzia³alnoœæ naukowa Edwarda Jezierskiego by³a skoncentrowana 

przez szereg lat na zagadnieniach teorii sterowania, 

a zw³aszcza sterowania modalnego obiektów liniowych 

oraz sterowania optymalnego obiektów o skokowo-zmiennym 

opisie; od 20 lat jest ona œciœle zwi¹zana z robotyk¹. 

Pierwsze prace w tym zakresie dotyczy³y sterowania robotów 

przemys³owych wyposa¿onych w napêdy elektryczne. 

Kolejne prace z tego zakresu dotyczy³y koordynacji pracy 

robota przy u¿yciu systemu wizyjnego. 

W latach 1994-96 Edward Jezierski by³ kierownikiem projektu 

finansowanego przez Komisjê Europejsk¹, którego celem 

by³o opracowanie manipulatora dla robota krocz¹cego 

przeznaczonego do dzia³añ inspekcyjno-ratowniczych w œrodowiskach 

o podwy¿szonej radiacji. Wykonany manipulator 

zawiera³ kilka oryginalnych rozwi¹zañ, które pozwoli³y 

na uzyskanie bardzo du¿ej przestrzeni roboczej i relatywnie 

du¿ego udŸwigu manipulatora. Efektywnie rozwi¹zano 

równie¿ sterowanie zespo³u si³owników pneumatycznych, 

uzyskuj¹c dobre w³aœciwoœci statyczne i dynamiczne. 

W czasie badañ tego robota okaza³o siê, ¿e w niektórych 

sytuacjach nale¿y aktywnie sterowaæ sztywnoœci¹ ³añcucha 

kinematycznego manipulatora. Te obserwacje doprowadzi³y 

do sformu³owania zasad sterowania pneumatycznych 

zespo³ów napêdowych robotów. Kolejnym rozwiniêciem 

tych prac by³o zajêcie siê sterowaniem impedancyjnym 

robotów. Podsumowaniem dzia³alnoœci naukowej prof. 

E. Jezierskiego w obszarze robotyki jest monografia Dynamika 

robotów opublikowana przez Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 

w roku 2006. Jest ponadto autorem dwóch 

innych pozycji ksi¹¿kowych opublikowanych przez Wydawnictwo 

Politechniki £ódzkiej. 

Niemal od 20 lat E. Jezierski jest sta³ym recenzentem 

czasopisma przegl¹dowego Mathematical Reviews, w dziale 

Control Systems. Opracowa³ te¿ szereg recenzji do czasopism: 

IEEE Transactions on Control Systems Technology, 

IEEE Transactions on Industrial Electronics, Systems Science. 

Jest cz³onkiem komitetów naukowych cyklicznych konferencji, 

m.in. Krajowej Konferencji Robotyki, International 

Workshop on Robot Motion and Control, Sieci i Systemy 

Informatyczne. 

Prof. Edward Jezierski zorganizowa³ w roku 1988 Zespó³ 

Robotyki, który w roku 1991 zosta³ przekszta³cony w Zak³ad 

Sterowania Robotów Instytutu Automatyki Politechniki £ódzkiej. 

W Instytucie tym utworzy³ laboratorium robotyki w latach 

1988-92 oraz kierowa³ jego rozbudow¹ w kolejnych latach. 

W latach 1988-95 by³ zastêpc¹ dyrektora Instytutu Automatyki 

Politechniki £ódzkiej. Kierowa³ kilkoma projektami 

naukowymi oraz pracami wdro¿eniowymi z zakresu automatyki 

i robotyki. 

Prof. Edward Jezierski by³ zawsze zaanga¿owany w sprawy 

organizacji studiów w Politechnice £ódzkiej. By³ koordynatorem 

programu studiów na kierunku Automatyka i Robotyka, 

uruchomionym na Wydziale Elektrotechniki i Elektroniki. 

Jest cz³onkiem rady programowej Centrum Kszta³cenia 

Miêdzynarodowego Politechniki £ódzkiej od chwili jej utworzenia. 

W latach 1996-2002 by³ prodziekanem do spraw studiów 

dziennych Wydzia³u Elektrotechniki i Elektroniki. Od 

roku 2002 do chwili obecnej jest prorektorem ds. kszta³cenia. 

Na okres kadencji 2005 – 2008 zosta³ wybrany na przewodnicz¹cego 

Konferencji Prorektorów Polskich Uczelni Technicznych 

ds. Kszta³cenia i Spraw Studenckich. 

Od roku 1998 jest zaanga¿owany w europejskich programach 

oceny jakoœci kszta³cenia. By³ wspó³twórc¹ Komisji 

Akredytacyjnej Uczelni Technicznych. Od roku 2003 jest ekspertem 

European University Association ds. oceny zarz¹dzania 

uniwersytetami. 

Jest cz³onkiem American Mathematical Society, Polskiego 

Towarzystwa Matematycznego, Polskiego Towarzystwa 

Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Stowarzyszenia 

Elektryków Polskich. W tych dwóch ostatnich instytucjach 

pe³ni³ funkcje w zarz¹dach ich ³ódzkich oddzia³ów. 

Prof. Edward Jezierski jest odznaczony Z³otym i Srebrnym 

Krzy¿em Zas³ugi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, 

otrzyma³ tak¿e Z³ot¹ i Srebrn¹ Odznakê Honorow¹ Stowarzyszenia 

Elektryków Polskich. 

n

N A U K A 


Pracownia Magnetycznego Rezonansu Jądrowego Instytutu Chemii Organicznej na Wydziale Chemicznym 

Politechniki Łódzkiej wzbogaciła się w nowoczesny przyrząd, drugi tej klasy w Polsce. Dzięki nowemu 

spektrometrowi środowisko naukowe Łodzi uzyskało niedostępne dotąd możliwości badawcze. 

Nowy spektrometr NMR 

na Wydziale Chemicznym 

Uroczyste przecięcie 

wstęgi. 

Od lewej: rektor 

prof. J. Krysiński, 

prof. T.Paryjczak. 

Z boku prof. PŁ S. 

Jankowski 


W zmodernizowanej Pracowni Magnetycznego 

Rezonansu J¹drowego Instytutu 

Chemii Organicznej oddany zosta³ 

do u¿ytku nowy spektrometr magnetycznego 

rezonansu j¹drowego (NMR) – 

Bruker Avance II Plus 700 MHz. Z tej okazji 

22 lutego br. spotkali siê na Wydziale 

Chemicznym liczni przedstawiciele œrodowisk 

naukowych oraz przemys³u, 

wœród nich rektor P£ prof. Jan Krysiñski, 

podsekretarz stanu w MNiSzW 

dr in¿. Olaf Gajl oraz doktorzy honoris 

causa P£ profesorowie: Jan Michalski, 

Marian Miko³ajczyk i Tadeusz Paryjczak. 

W³adze £odzi reprezentowa³a dr El¿bieta 

Strumi³³o-Dyba. Ponadto przybyli reprezentanci 

firmy Bruker: dyrektor Bruker 

Biospin (Niemcy) dr Gerd Wolff oraz 

prezes Bruker Polska mgr W³odzimierz 

Leszczyñski. 

Zebranych powita³ dziekan Wydzia³u 

Chemicznego prof. Henryk Bem, po czym 

dyrektor Instytutu Chemii Organicznej 

prof. P£ Stefan Jankowski przedstawi³ 

mo¿liwoœci nowego spektrometru, a dr 

Wolff w skrócie opisa³ najnowsz¹ ofertê 

aparaturow¹ firmy. Uczestnicy spotkania 

zwiedzili pracowniê NMR, po czym nast¹pi³a 

czêœæ mniej oficjalna, sponsorowana 

przez firmê Bruker Polska. 

Nowy spektrometr 

jest jednym 

z dwóch 

spektrometrów 

700 MHz 

zainstalowanych 

w 2006 r. w Polsce 

(drugi znajduje siê na Wydziale Chemii 

Uniwersytetu Warszawskiego) i przeznaczony 

jest przede wszystkim do badañ 

chemicznych i biochemicznych. Bêdzie 

s³u¿y³ ³ódzkiemu œrodowisku do realizacji 

ró¿norodnych zadañ badawczych, 

w tym tak¿e do wykonywania prac dyplomowych 

i doktorskich. 

Nowy spektrometr posiada wiele 

nowych, unikatowych rozwi¹zañ technicznych. 

Jego zasadnicz¹ czêœci¹ jest 

magnes nadprzewodz¹cy o bardzo 

ma³ym natê¿eniem promieniowania 

rozproszonego, dziêki czemu, mimo 

silnego pola magnetycznego wewn¹trz 

magnesu, jest bezpieczny dla osób 

pracuj¹cych w laboratorium i znajduj¹cych 

siê w najbli¿szym s¹siedztwie. 

Do pomiarów niezbêdna jest znajduj¹ca 

siê w œrodku magnesu sonda, 

w której umieszczana jest probówka 

pomiarowa z próbk¹. Na wyposa¿eniu 

spektrometru s¹ cztery sondy o ró¿- 

nym przeznaczeniu. Wszystkie zapewniaj¹ 

bardzo wysok¹, dot¹d nieosi¹galn¹ 

w kraju, czu³oœæ pomiarów, 

umo¿liwiaj¹c¹ analizowanie niewielkich 

iloœci zwi¹zków, nawet o masie 

rzêdu kilkuset nanogramów, oraz bardzo 

du¿¹ rozdzielczoœæ sygna³ów. Unikatowa 

w skali kraju jest mo¿liwoœæ 

dokonywania pomiarów dla mieszanin 

zwi¹zków dziêki po³¹czeniu z sond¹ 

pomiarow¹ wysokosprawnego chromatografu 

cieczowego (HPLC), rozdzielaj¹cego 

sk³adniki mieszaniny 

przed pomiarem NMR. 

Niedostępne dotąd 

w Łodzi możliwości 

pomiarowe nowego 

spektrometru 

znajd¹ zastosowanie przy realizacji badañ 

przede wszystkim w ramach Centrum 

Zaawansowanych Technologii Bio- 

TechMed, takich jak badania strukturalne 

i przesiewowe modyfikowanych 

kwasów nukleinowych i peptydów jako 

potencjalnych terapeutyków, w biotechnologii 

przemys³owej oraz biotechnologii 

roœlin leczniczych stosowanych w fitoterapii, 

olejków eterycznych jako antyseptyków 

i farmaceutyków, do sprawdzania 

trwa³oœci substancji czynnych 

w lekach i kosmetykach oraz oceny czystoœci 

leków. 

n Stefan Jankowski


K O N F E R E N C J E 

Gospodarzem pierwszego w 2007 r. posiedzenia Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych była 

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. W czasie obrad odbywających się w dniach 25-26 stycznia 

poruszono wiele aktualnych dla środowiska tematów. 

KRPUT w Krakowie 

Szczególnie o¿ywiona dyskusja dotyczy³a 

zasad podzia³u dotacji z bud¿etu 

pañstwa w zwi¹zku z wejœciem 

w ¿ycie w 2007 roku nowego algorytmu. 

Rektorzy podkreœlali, ¿e przedstawiony 

w rozporz¹dzeniu MNiSzW algorytm 

nie zawiera w sobie elementów 

przeciwdzia³aj¹cych widocznemu ju¿ 

w naszym kraju niedoborowi in¿ynierów. 

Algorytm powinien byæ jednym 

z narzêdziem polityki pañstwa wobec 

rozwoju zaawansowanych technologii, 

ale roli tej niestety nie spe³nia. Szczegó³owe 

i na ogó³ krytyczne uwagi, które 

pojawi³y siê w dyskusji zosta³y przes³ane 

do MNiSzW. 

Wyst¹pienia omawiaj¹ce systemy 

zarz¹dzania pokaza³y, z jak ró¿nymi problemami 

maj¹ do czynienia w³adze 

uczelni w zale¿noœci od jej wielkoœci. 

Rektor ma³ej uczelni ma znacznie ograniczon¹ 

swobodê zarz¹dzania, g³ównie 

ze wzglêdu na sytuacjê kadrow¹ i stosunkowo 

niewielk¹ dotacjê finansow¹. 

Dodatkowym problemem, z jakim zmierzaj¹ 

siê teraz mniejsze uczelnie jest koniecznoœæ 

uzyskania do 2010 r. szeœciu 

uprawnieñ do doktoryzowania - 

w przeciwnej sytuacji mog¹ one straciæ 

prawo do nazwy „politechnika”. Tak 

wiêc, choæ wiêkszoœæ uczelni ma zdecentralizowany 

system zarz¹dzania, 

tylko te silne mog¹ pozwoliæ sobie np. 

na zlikwidowanie wydzia³u, który mimo 

programu naprawczego generuje deficyt 

(tak sta³o siê w Politechnice Gdañskiej). 

Du¿e zainteresowanie wzbudzi³ 

referat przedstawiaj¹cy system zarz¹dzania 

Politechnik¹ £ódzk¹ oraz dzia- 

³ania prowadz¹ce do uzyskania dodatniego 

wyniku finansowego. 

W dyskusji na temat wspó³dzia³ania 

uczelni podkreœlono, ¿e integracja 

œrodowiskowa powinna przyjmowaæ 

formê konsolidacji zadaniowej, co jest 

konieczne np. do skutecznego aplikowania 

o pieni¹dze europejskie. Integra- 

cja instytucjonalna, jak np. zwi¹zek 

uczelni, to raczej proces na przysz³oœæ. 

Du¿o czasu poœwiêcono omówieniu 

systemu zapewniania jakoœci kszta³cenia. 

Dyskutowano o jego celach, obszarach 

oraz sposobach dzia³ania 

i wdra¿ania. Jako przyk³ad pos³u¿y³y 

za³o¿enia do systemu zapewnienia jakoœci 

kszta³cenia w Politechnice Warszawskiej, 

przyjête przez Senat w listopadzie 

2006 roku. 

Silnie akcentowano fakt, ¿e najwa¿- 

niejsze jest przede wszystkim poczucie, 

¿e jakoœæ jest celem nadrzêdnym, 

a kultura jakoœci powinna byæ mechanizmem 

samokontroli pracowników. 

Uznano, ¿e stworzenie procedur jest 

potrzebne, z drugiej strony jest to jednak 

przejaw s³aboœci i œwiadczy o tym, 

¿e œwiadomoœæ o potrzebie zapewniania 

jakoœci nie jest powszechna 

w uczelniach. 

Wyra¿ano pogl¹d, ¿e w zasadzie dobrze 

przygotowany regulamin studiów 

i statut oraz zwi¹zane z nimi akty wykonawcze 

powinny zapewniaæ jakoœæ 

kszta³cenia i zarz¹dzania. Zgodzono 

siê jednak, ¿e pewne usztywnienie procedur 

jest potrzebne. Jako interesuj¹cy 

i dobry pomys³ oceniono koncepcjê 

przewodnika po dydaktyce, który zawiera 

szereg szczegó³owych zapisów 

praktycznych wa¿nych dla studentów 

i wszystkich osób zwi¹zanych z procesem 

kszta³cenia. Przewodnik taki od 

kilku lat u¿ytkowany jest w Politechnice 

£ódzkiej. 

Cennym wk³adem w dyskusjê o tym 

jak zapobiegaæ konkurencyjnej dzia³alnoœci 

pracowników wobec macierzystej 

uczelni by³y Zarz¹dzenia Rektora 

P£ z listopada 2006 r. przedstawione 

przez prof. Jana Krysiñskiego dotycz¹ce 

dodatkowego zatrudnienia i zakazu 

konkurencji. Rektorzy z zadowoleniem 

przyjêli mo¿liwoœæ ich wykorzystania 

w swoich uczelniach. 

Zaproszony na posiedzenie prof. 

Krzysztof Jan Kurzyd³owski, wiceminister 

Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego, 

omówi³ plany resortu zwi¹zane z rozwojem 

badañ naukowych w Polsce. 

Mo¿na w nich zobaczyæ wiele elementów 

dotycz¹cych wspó³pracy nauka - 

gospodarka, a tu z natury rzeczy nauki 

techniczne maj¹ bardzo siln¹ pozycjê. 

Minister podkreœli³ równie¿, ¿e 

w intensyfikacji badañ naukowych 

w Polsce w najbli¿szych latach, bardzo 

wa¿n¹ rolê i ciekawe perspektywy 

maj¹ do odegrania uczelnie, bowiem 

w³aœnie tutaj zlokalizowane jest 

75% potencja³u naukowego w Polsce. 

Rektorzy uznali za ciekaw¹ i wart¹ 

podjêcia inicjatywê Dziewczyny na Politechniki, 

która od kilku lat prowadzona 

jest w Niemczech. W ramach tego 

projektu gimnazjalistki i licealistki 

maj¹ odwiedziæ uczelnie techniczne, 

spotkaæ siê z kobietami in¿ynierami, 

studentkami, poznaæ uczelniane laboratoria, 

a wszystko po to, aby promowaæ 

edukacjê techniczn¹, do tej pory 

znacznie mniej popularn¹ wœród m³odych 

dziewcz¹t. Politechnika £ódzka 

ju¿ podjê³a dzia³ania w tym zakresie 

i pierwszy Girl’s Day zaplanowano 20 

marca. 

Wœród formalnych dokumentów 

przyjêtych przez KRPUT nale¿y wymieniæ 

uchwa³ê w sprawie utworzenia dyscypliny 

naukowej in¿ynieria produkcji, 

opiniê dotycz¹ca ustanowienia programu 

rozwoju infrastruktury informatycznej 

nauki na lata 2007-2013, a tak¿e 

stanowisko w sprawie nadawania tytu³u 

zawodowego in¿yniera. 

Kolejne posiedzenie Konferencji 

Rektorów Uczelni Technicznych zaplanowano 

w dniach 17-19 maja. Gospodarzem 

spotkania bêdzie Politechnika 

Opolska. 

n 

Ewa Chojnacka



go „ORLEN“ S.A. w P³ocku, znakomity 

chemik i mened¿er kieruj¹cy produkcj¹ 

rafineryjn¹ i petrochemiczn¹ w najwiêkszym 

zak³adzie chemicznym na terenie 

œrodkowo-wschodniej Europy. Od ponad 

10 lat Czes³aw Bugaj wspó³pracuje 

z Wydzia³em In¿ynierii Procesowej 

i Ochrony Œrodowiska. Obecnie przygotowywane 

s¹ dalsze prace w ramach 

wspó³pracy miêdzy jednostkami. 

mgr in¿. Bendykt Michewicz - dyrektor 

Generalny i Prezes Zarz¹du. „ANWI- 

LU“ S.A we W³oc³awku, wybitny mened¿er 

i in¿ynier. Od wielu lat miêdzy Wydzia³em 

a Zak³adami ANWIL prowadzona 

jest wspó³praca naukowo-badawcza, 

zw³aszcza w zakresie opracowania systemu 

bezpieczeñstwa wymaganego 

w dyrektywach SEVESO i ATEX. Firma 

ANWIL by³a g³ównym sponsorem uroczystoœci 

zwi¹zanych z obchodami Jubileszu 

60-lecia Politechniki £ódzkiej w 2005 r. 

dr in¿. Janusz Grochowski - by³y pracownik 

P£, który kontynuuje wspó³pracê 

w ramach umowy know-how podpisan¹ 

z firm¹ OMNIKON zajmuj¹c¹ siê od 

roku 1994 wdra¿aniem do przemys³u suszarek 

i ch³odziarek fluidalnych do suszenia 

i ch³odzenia cukru oraz innych 

materia³ów ziarnistych w oparciu o wyniki 

badañ prowadzonych na Wydziale 

In¿ynierii Procesowej i Ochrony Œrodowiska 

P£. Nowe konstrukcje suszarek 

i nowe technologie opracowuje zespó³ 

naukowców: prof. Z. Pakowski, 

dr M. Tomalczyk, dr J. Adamiec, 

dr P. Wawrzyniak, mgr Z. Bartczak pod 

kierunkiem dr J .Grochowskiego. 

To w ich wypowiedziach us³yszeliœmy 

Jesteœcie nam potrzebni! Bo w³aœnie 

m¹drzy in¿ynierowie dobrze przygotowani 

w procesach chemicznych realizowanych 

na skalê przemys³ow¹ s¹ nam potrzebni, 

tacy jak ci kszta³ceni tu na tym 

wydziale, których chêtnie przyjmujemy 

i jesteœmy zadowoleni z ich przygotowania 

i zaanga¿owania w pracy. Podkreœlali 

to równie¿ inni autorzy adresów licznie 

nades³anych na rêce dziekana prof. Stanis³awa 

Ledakowicza 

W ramach promocji osi¹gniêæ naszych 

studentów, od 2004 roku otrzymuj¹ 

oni nagrodê imienia prof. Mieczys³awa 

Serwiñskiego przyznawan¹ w konkursie 

prac dyplomowych magisterskich 

wykonanych na kierunku In¿ynieria Procesowa. 

W tym roku nagrodê tê otrzyma³ 

Micha³ Krawczyk za pracê Opis procesu 

suszenia zrêbków drzewnych przy 

pomocy metody elementu skoñczonego 

wykonan¹ pod kierunkiem prof. P£ 

Z. Pakowskiego. Sponsorami tej nagrody 

s¹ prof. Andrzej Górak pracuj¹cy obecnie 

na Uniwersytecie w Dortmundzie, 

(Niemcy) i prof. Andrzej Kras³awski z Uniwersytetu 

Technicznego w Lappeenrancie, 

(Finlandia) - wychowankowie prof. 

M. Serwiñskiego. 

Kulminacyjnym punktem uroczystoœci 

by³o ods³oniêcie pami¹tkowej tablicy 

prof. Henryka B³asiñskiego. Z ciekawoœci¹ 

wys³uchaliœmy wspomnieñ Pani Profesorowej 

Józefy B³asiñskiej (na zdjêciu) 

o pocz¹tkach wspólnych dzia³añ dwóch 

profesorów. Od tej pory obaj za³o¿yciele 

Wydzia³u: prof. M.Serwiñski i prof. H. B³asiñski 

bêd¹ witali studentów pod¹¿aj¹cych 

na wyk³ady do auli. 

W czêœci popo³udniowej wys³uchaliœmy 

mini koncertu w wykonaniu Adama 

Mijanka - absolwenta Akademii Muzycznej 

w £odzi, poprowadzonego jak zwykle 

ciekawie i na weso³o przez pani¹ Gra- 

¿ynê Sikorsk¹, znan¹ prezenterkê koncertów 

Muzyka na Politechnice. Zaprezentowana 

muzyka klasyków, jak i improwizacje 

jazzowe wprowadzi³y podnios³y 

nastrój w przepiêknie odrestaurowanych 

wnêtrzach pa³acyku, gdzie tym razem 

mieliœmy okazjê podziwiaæ malarstwo 

Mileny Romanowskiej, absolwentki 

ASP w £odzi. By³ to kolejny XXXVII ju¿ 

wernisa¿ w galerii krótko i wêz³owato, 

której niezast¹pionym animatorem jest 

dr hab. Adam Markowski. 

Spotkanie z okazji Jubileuszu up³ynê³o 

w mi³ej i serdecznej atmosferze 

wspomnieñ minionych lat i z nadziej¹ powtórzenia 

ju¿ wkrótce, bo dni mijaj¹ nam 

teraz coraz szybciej.... 

n Teresa Jamroz



Co powinno siê zrobiæ w sytuacji, 

w jakiej znajdujemy siê obecnie? Konieczny 

jest profesjonalizm w naszych 

dzia³aniach – mówi³ prof. Musio³. – Je- 

¿eli Polska myœli o znacz¹cej wymianie 

studentów, to uczelnie oczekuj¹ w³¹czenia 

siê rz¹du i przeznaczenia na ten cel 

du¿ych pieniêdzy. 

Przede wszystkim musi siê poprawiæ 

polityka informacyjna. Potrzebna jest 

ogólnopolska baza danych, a tak¿e koordynacja 

w zbieraniu informacji o mo¿- 

liwoœciach studiowania w Polsce przez 

studentów z zagranicy. Niezbêdna jest 

tak¿e dok³adna analiza dzia³añ promocyjnych 

na targach edukacyjnych – zidentyfikowanie 

celów, jakim one s³u¿¹, 

czyli jakie studia spotkaj¹ siê tam z zainteresowaniem. 

Na przyk³ad w Pary¿u 

nie warto promowaæ studiów p³atnych, 

ale mo¿na tam mówiæ o wymianie, czy 

o podwójnych dyplomach; w Oslo mo¿- 

na zachêcaæ do p³atnych studiów oferowanych 

przez uczelnie medyczne, a jeszcze 

inaczej trzeba dzia³aæ na rynku azjatyckim, 

na którym jest szczególnie wa¿- 

ny profesjonalizm rekrutacji. 

Do skutecznego dzia³ania potrzebne 

jest powo³anie cia³a pod egid¹ KRASP, 

które opracuje zadania i odpowiedni¹ do 

nich strategiê dzia³ania. Powinno ono 

mieæ charakter konsorcjum, w sk³ad którego 

wejd¹ uczelnie zainteresowanie 

wymian¹ i prowadzeniem studiów dla 

obcokrajowców. Jak zapewni³ prof. Musio³ 

konkretne propozycje rozwi¹zañ finansowych 

i organizacyjnych bêd¹ 

wkrótce rozes³ane rektorom. 

Konferencja Studenci zagraniczni 

w Polsce 2007 zosta³a zorganizowana 

w nowym budynku IFE. By³ to debiut tego 

budynku, jako miejsca obrad. Specjalnie 

w tym celu trzeba by³o sprowadziæ odpowiedni 

sprzêt oraz meble, poniewa¿ 

budynek nie jest jeszcze w pe³ni wyposa¿ony, 

jednak dziêki temu liczne grono 

z Polski mog³o zobaczyæ, w jakich warunkach 

ju¿ wkrótce bêd¹ siê kszta³ciæ 

studenci Politechniki £ódzkiej, przyjêci 

na studia w jêzykach obcych. Budynek, 

jego architektura, a przede wszystkim 

wspania³a przeszklona winda zrobi³y na 

wszystkich du¿e wra¿enie. 

Finalizację projektu polsko – niemieckiego stanowiła konferencja i2010 

– Information Day, która odbyła się 15 grudnia 2006 roku w Sali 

Widowiskowej Politechniki Łódzkiej. 

Współpraca Politechniki 

z Hochschule Mittweida 

Projekt £ódŸ – Mittweida jest kontynuacj¹ 

zapocz¹tkowanej ponad 30 lat 

temu wspó³pracy pomiêdzy Politechnik¹ 

£ódzk¹ a niemieck¹ uczelni¹ Hochschule 

Mittweida. Od trzech lat wspó³praca 

ta przyjê³a formê wspólnie realizowanych 

projektów. Przedsiêwziêcie polega na 

tym, ¿e ka¿dego roku polska grupa wyje¿d¿a 

na tydzieñ do Niemiec, aby tam, 

wspólnie z grup¹ niemieck¹, ustaliæ plan 

dzia³ania, który potem realizowany jest 

przez oko³o 3 miesi¹ce. Na zakoñczenie 

obie grupy - polska i niemiecka spotykaj¹ 

siê w Polsce i prezentuj¹ swoje osi¹gniêcia. 

Tegoroczny temat wspó³pracy skupiony 

by³ wokó³ tematu i2010 – Europejskie 

spo³eczeñstwo informacyjne na rzecz 

wzrostu i zatrudnienia. Pierwsza czêœæ 

projektu, czyli wstêpne konsultacje, ustalenie 

planu i harmonogramu pracy odby- 

³y siê w paŸdzierniku w 2006 roku 

w Mittweidzie. Do dalszej wspó³pracy, 

czyli weryfikacji postêpów oraz bie¿¹cych 

kontaktów niezbêdny okaza³ siê Internet. 

Ca³oœæ zosta³a dopracowana 

w £odzi i zaprezentowana 15 grudnia 

2006 roku na konferencji i2010 – Infomation 

Day, która skierowana by³a zarówno 

do studentów, jak i przedstawicieli 

ma³ych i œrednich przedsiêbiorstw. 

W tym roku w projekcie i przygotowaniu 

konferencji udzia³ wziê³a grupa 

studentek z Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania 

P£ w sk³adzie: Ewa Su³kowska, 

Magdalena Michalak, Emilia Sujka, 

Aleksandra Szymczak, Paulina Kaftan 

i Justyna Zes³awska pod opiek¹ dr. in¿. 

Jana Królikowskiego oraz grupa studentów 

z Hochschule w Mittweidzie: Stefan 

Dahms, Stefan Richter, Matthias Munzner, 

Marcus Radiach, Marco Bludschus 

pod opiek¹ prof. Petry Schmidt. W przy- 

n Ewa Chojnacka 

gotowaniach do konferencji pomaga³a 

firma Euro Grant Consulting specjalizu- 

j¹ca siê w pozyskiwaniu funduszy unijnych. 

Tegoroczny fina³ prowadzony czêœciowo 

w jêzyku polskim i czêœciowo w jêzyku 

angielskim rozpocz¹³ siê prezentacjami 

studentów dotycz¹cymi historii, celów 

i za³o¿eñ projektu i2010, a tak¿e 

nowych technologii i rozwi¹zañ. Dziêki 

uprzejmoœci studentów IFE, niemieccy 

goœcie mieli szansê zrozumieæ wyk³ady 

prezentowane w naszym narodowym jêzyku. 

Organizatorzy chcieli przybli¿yæ 

wiedzê dotycz¹c¹ nowej inicjatywy Komisji 

Europejskiej w obszarze ICT, czyli 

projektu i2010, którego priorytetami s¹: 

jednolita europejska przestrzeñ, innowacje 

i inwestycje oraz integracja europejskiego 

spo³eczeñstwa informacyjnego. 

Drugim za³o¿eniem konferencji by³o 

ukazanie stopnia wdra¿ania innowacji 

w Polsce oraz w Niemczech, a tak¿e 

przedstawienie prognoz na przysz³oœæ. 

Imprezê uœwietni³ wyk³ad prof. Józefa 

Penca pt. Zarz¹dzanie wobec wyzwañ 

przysz³oœci. W dalszej czêœci spotkania 

zaprezentowa³y siê firmy odnosz¹ce sukcesy 

w rozwoju i innowacjach zwi¹zanych 

z i2010. Goœcinnie pojawi³ siê równie¿ 

delegat Ministerstwa Spraw Wewnêtrznych 

i Administracji, który przybli¿y³ 

wiedzê na temat Strategii informatyzacji 

Polski do roku 2010. Konferencja 

zakoñczy³a siê dyskusj¹ oraz konkursem 

dla publicznoœci sprawdzaj¹cym poziom 

wiedzy. Warto by³o uwa¿aæ, gdy¿ dla 

zwyciêzców firma Delia ufundowa³a 

atrakcyjne kosmetyki. 

Projekty tego typu s¹ du¿¹ szans¹ dla 

studentów na nawi¹zanie nowych znajomoœci, 

poprawê umiejêtnoœci jêzykowych, 

a tak¿e wzbogacenie ich wiedzy, 

co mo¿e siê okazaæ bardzo przydatne 

w przysz³oœci w ¿yciu zawodowym. 

n 

Aleksandra Szymczak



Wydział Mechaniczny promuje 

transfer nowych technologii 

Dziekan Wydziału 

Mechanicznego 

prof. Piotr Kula 

w trakcie wykładu 

Wydzia³ Mechaniczny P£ wspólnie z Instytutem Nowych 

Technologii, Urzêdem Miasta £odzi oraz £ódzkim Regionalnym 

Parkiem Naukowo-Technologicznym zorganizowa³ 19 lutego 

2007 r. w auli im. prof. Andrzeja So³tana ogólnopolsk¹ konferencjê 

zatytu³owan¹ Biznes i Nauka - transfer nowych technologii. 

Konferencja stanowi³a zapowiedŸ III Edycji Konkursu Lider 

Nowoczesnych Technologii. Patronem regionalnym by³ 

Urz¹d Marsza³kowski w £odzi. Celem konferencji by³o wskazanie 

metod wdra¿ania innowacyjnoœci i rozwoju wiedzy przedsiêbiorstw, 

a tak¿e zaprezentowanie nowoczesnych rozwi¹zañ 

partnerów Biznesu i Nauki. Podczas uroczystego otwarcia 

rektor P£ prof. Jan Krysiñski podkreœli³ szczególn¹ rolê 

wspó³pracy œrodowiska naukowego ze œwiatem biznesu w komercjalizacji 

innowacyjnych rozwi¹zañ. Stanowi ona podstawê 

rozwoju gospodarczego kraju bêd¹cego wa¿nym cz³onkiem 

Unii Europejskiej. 

Konferencja zosta³a podzielona na cztery bloki tematyczne. 

W pierwszym z nich zatytu³owanym Potencja³ Nauki £ódzkiej 

g³os zabrali prof. Wojciech Jan Katner – prorektor ds. 

Wspó³pracy z Zagranic¹ U£, prof. Stanis³aw Mitura - koordynator 

Centrum Naukowego NANODIAM P£ oraz prof. Piotr 

Szczepaniak - dziekan Wydzia³u Fizyki Technicznej i Matematyki 

Stosowanej. 

W trakcie krótkich wyk³adów ³ódzcy naukowcy w przejrzysty 

sposób pokazali mo¿liwoœci drzemi¹ce w nauce, nierzadko 

bêd¹ce na etapie komercjalizacji w Polsce i na œwiatowych rynkach 

krajów wysoko rozwiniêtych. Panel zamyka³ Adam Szyda - 

koordynator ds. wspó³pracy z regionem w projekcie europejskim 

Mechanizm Wspierania Innowacyjnej Dzia³alnoœci Doktorantów 

WIDDOK, który przedstawi³ mo¿liwoœci i perspektywy wspó³pracy 

naukowej doktorantów P£ z firmami regionu ³ódzkiego 

w aspekcie wsparcia finansowego z Unii Europejskiej. 

Drugi blok zatytu³owany Biznes i Nauka: Problemy innowacyjnego 

charakteru badañ i inwestycji otworzy³ dziekan Wydzia³u 

Mechanicznego prof. Piotr Kula. Wyk³adem Realizacja zasady 

„Wiedza jest towarem” na przyk³adzie in¿ynierii materia³owej 

zwróci³ szczególn¹ uwagê na rolê badañ naukowych w aspekcie 

produktu, podlegaj¹cego ekonomicznym regu³om wolnego 

rynku krajowego i œwiatowego. Wyst¹pienie to odbi³o siê szerokim 

echem w kuluarach, gdzie dyskutowano na temat ekonomicznej 

myœli i wizji nauki polskiej prof. Kuli. Potwierdzeniem 

tego by³a wypowiedŸ dyrektora R&D Macieja Koreckiego z miêdzynarodowej 

firmy Seco/Warwick, która specjalizuje siê 

w sprzeda¿y m.in. pieców pró¿niowych do obróbki cieplnej na 

potrzeby wiod¹cych ga³êzi przemys³u, takich jak motoryzacja, 

lotnictwo. Nale¿y zaznaczyæ, i¿ wysoko zaawansowane technologie 

oparte na informatycznych systemach eksperckich, opracowywane 

w Instytucie In¿ynierii Materia³owej P£ w kooperacji 

z firm¹ Seco/Warwick z powodzeniem konkuruj¹ zarówno na 

rynku europejskim, jak i w Stanach Zjednoczonych. W podobnym 

tonie dziekan Wydzia³u In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów 

prof. Izabella Kruciñska zreferowa³a zamierzenia i osi¹gniêcia 

Polskiej Platformy Przemys³u Tekstylnego. Uzupe³nieniem wyk³adu 

by³a prezentacja firmy TRICOMED, z któr¹ zespó³ Pani 

profesor wspó³pracuje. Jako ostatni w tym bloku zabra³ g³os 

prezes Zarz¹du Firmy Comarch S.A. prof. Janusz Filipiak. W bardzo 

interesuj¹cy sposób naszkicowa³ ambitn¹ strategiê rozwoju 

firmy, której g³ównym celem jest wspó³praca z uczelniami. Dla 

przypomnienia – Firma Comarch S.A. zatrudnia 2500 najwy¿- 

szej klasy specjalistów i jest wiod¹cym œrodkowoeuropejskim 

dostawc¹ biznesowych rozwi¹zañ IT. 

Do trzeciego bloku zatytu³owanego Perspektywy Inwestorów 

zaproszono cztery du¿e firmy: Philips Lighting Poland S.A., 

PZL Œwidnik S.A., Dell Sp.z.o.o oraz BOSCH & SIEMENS, 

a tak¿e £ódzk¹ Specjaln¹ Strefê Ekonomiczn¹. 

Polityka regionalna i finansowanie innowacyjnoœci to 

ostatni blok tej konferencji. Wœród wielu wa¿nych informacji 

jakie pad³y w trakcie tej sesji najbardziej w pamiêci zapad³o 

mi wyst¹pienie Marcina Wójcika z Komisji Europejskiej. 

W trakcie wyst¹pienia Fundusze strukturalne, a innowacyjnoœæ 

w Polsce dobitnie zwróci³ uwagê na zmierzch konkurowania 

tani¹ si³¹ robocz¹. Przedstawi³ nowoczesne metody 

biznesowe polegaj¹ce m.in. na wspó³pracy konkurencyjnych 

w danej bran¿y przedsiêbiorstw w celu wyjœcia poza lokalny, 

czy krajowy rynek. W konsekwencji daje to nieosi¹galn¹ 

do tej pory mo¿liwoœæ wygenerowania wartoœci dodanej, 

o czym mówi³ wczeœniej prof. Piotr Kula. 

Na zakoñczenie konferencji prezentowali siê ubieg³oroczni 

laureaci statuetki Lidera Nowoczesnych Technologii, nagrody 

przyznawanej przez Instytut Nowych Technologii. 

W imieniu organizatorów serdecznie zapraszam w przysz³ym 

roku na kolejne spotkanie z cyklu Biznes i Nauka – transfer 

nowych technologii maj¹c nadziejê, ¿e weŸmie w nim udzia³ 

wiêcej ni¿ 300 osób, tak jak to mia³o miejsce na tegorocznej 

konferencji. 

n £ukasz Kaczmarek


Ergonomia niepełnosprawnym 

w wieku nanotechnologii 


Rozwój cywilizacji nie tylko przyczynia siê do poprawy 

warunków ¿ycia; w wielu przypadkach jest niestety przyczyn¹ 

chorób i wypadków, które powoduj¹ okreœlon¹ niesprawnoœæ, 

a w koñcowym przypadku œmieræ cz³owieka. Maj¹c na uwadze 

ogromn¹ skalê problemów osób niepe³nosprawnych, zorganizowano 

kolejn¹ XII konferencjê nt. Ergonomia niepe³nosprawnym 

w wieku nanotechnologii. Odby³a siê ona w £odzi 

w dniach 23-24 listopada 2006 r. 

G³ównym organizatorem konferencji by³a Katedra Zarz¹dzania 

Produkcj¹ Wydzia³u Organizacji i Zarz¹dzania P£. Wspó³organizatorami 

byli: Polskie Towarzystwo Ergonomiczne, Wydzia³ 

Form Przemys³owych Akademii Sztuk Piêknych w £odzi, 

Katedra Informatyki Stosowanej P£, Instytut Organizacji Systemów 

Produkcyjnych Politechniki Warszawskiej, Komitet Ergonomii 

przy Prezydium PAN, Komisja Ergonomii w Rehabilitacji 

Komitetu Ergonomii PAN, Krajowa Izba Gospodarczo-Rehabilitacyjna, 

Komitet Jakoœci i Normalizacji przy Krajowej Izbie 

Gospodarczej. Poparcie uzyskano tak¿e z Sekcji Podstaw Eksploatacji 

Komitetu Budowy Maszyn PAN. W organizacjê konferencji 

czynnie w³¹czyli siê równie¿ studenci kó³ naukowych: 

BHP i Ergonomia oraz Zarz¹dzania Produkcj¹ i Konsultingu. 

Zaprezentowane opracowania naukowo-badawcze dotyczy³y 

propozycji usprawnieñ ergonomicznych, projektowych, 

wzorniczych, konstrukcyjnych, medycznych i innych ukierunkowanych 

na eliminowanie uci¹¿liwoœci ¿ycia osób szczególnej 

troski. 

Licznie prezentowane by³y problemy zatrudnienia osób niepe³nosprawnych, 

warunków ich pracy, psychospo³ecznego znaczenia 

pracy, integracji tej grupy osób oraz wykorzystania 

oprogramowania komputerowego do wizualizacji projektowania 

ergonomicznych stanowisk pracy. 

Analizowane by³y zagro¿enia zdrowotne, spo³eczne i socjalne 

niepe³nosprawnych. Oceniono jakoœæ us³ug w organizacjach 

ochrony zdrowia oraz przedstawiono zmiany, jakie powinny 

byæ przeprowadzone w systemie ochrony zdrowia 

w Polsce. 

Podczas konferencji zaprezentowano równie¿ najnowsze 

rozwi¹zania dotycz¹ce zastosowania w medycynie m.in: e-tekstyliów, 

nowoczesnych materia³ów polimerowych, w tym w³ókien 

szklanych oraz warstw nanokrystalicznego diamentu. 

Wielu prelegentów przedstawi³o nowe formy rehabilitacji, leczenia 

oraz oceny stanu osób po urazach np. neurologicznych. 

Dwie sesje poœwiêcone by³e œwiatowym tendencjom w projektowaniu 

przestrzeni i produktu na rzecz integracji spo³ecznej 

niepe³nosprawnych oraz ergonomicznym uwarunkowaniom 

projektowania przestrzeni roboczej dla osób zdrowych i niepe³nosprawnych. 

Zaprezentowano miêdzy innymi kryteria ergonomiczno-konstrukcyjne 

w projektowaniu samochodu osobowego 

dla osób niepe³nosprawnych oraz wózków nowej kon- 

W organizacji 

konferencji 

strukcji. Dokonano równie¿ analizy funkcjonalnej urz¹dzeñ 

pomagali 

adaptuj¹cych samochód osobowy do potrzeb niepe³nosprawnego 

kierowcy. 

studenci 

kół naukowych 

Podczas konferencji wiele uwagi poœwiêcono projektowaniu 

wzorniczemu produktów wspomagaj¹cych rehabilitacjê 

Foto: Katarzyna 

Domalążek 

szpitaln¹ i domow¹. 

W ci¹gu dwóch dni konferencji wyg³oszono trzydzieœci cztery 

referaty. Autorami referatów byli pracownicy polskich uczelni 

i instytucji naukowych, przedsiêbiorstw produkcyjnych oraz 

organizacji osób niepe³nosprawnych. 

W konferencji wziê³o udzia³ ponad sto osób, stanowi¹c forum 

integracji spo³ecznej, uczestniczyli w niej specjaliœci ró¿- 

nych dziedzin wiedzy stosowanej, przedstawiciele niepe³nosprawnych 

reprezentuj¹cych potrzeby tej grupy osób, a tak¿e 

studenci i doktoranci uczelni ³ódzkich (P£ i ASP), warszawskich 

i poznañskich otwarci na realizacjê tych potrzeb. 

Na konferencjê przygotowano materia³y konferencyjne, 

natomiast po konferencji zostanie wydane opracowanie w formie 

ksi¹¿ki. 

W ramach konferencji odby³o siê równie¿ posiedzenie Komisji 

Ergonomii w Rehabilitacji dzia³aj¹cej przy Komisji Ergonomii 

PAN. 

Konferencji towarzyszy³a wystawa projektów wzorniczych 

wykonanych przez studentów Wydzia³u Form Przemys³owych 

ASP w £odzi oraz wystawa plakatów nades³anych na ogólnopolski 

konkurs: M³odzi pracownicy - bezpieczny start organizowany 

przez Centralny Instytut Ochrony Pracy. 

n Aleksandra Polak-Sopiñska



W końcu minionego roku Politechnika Łódzka stała się międzynarodowym centrum studenckiej samorządności. 

W ciepły grudniowy weekend (8-10 grudnia) odbyła się u nas Międzynarodowa Konferencja Uczelnia 

dla Każdego traktująca przede wszystkim o problemach osób niepełnosprawnych, ale nie tylko. 

Uczelnia dla niepełnosprawnych 

Dr hab. K. Jóźwik 

podczas wykładu 


Pierwszy dzieñ nale¿a³ do goœci zagranicznych. Przed po³udniem 

przedstawiciele uczelni m.in. z Ukrainy, Rosji, W³och i Niemiec 

opowiedzieli jak dzia³aj¹ samorz¹dy studenckie i szko³y 

wy¿sze w ich krajach. W godzinach popo³udniowych odby³o siê 

oficjalne otwarcie konferencji. Mieliœmy zaszczyt goœciæ wiceprezydenta 

£odzi Karola Ch¹dzyñskiego, prorektora ds. studenckich 

Politechniki £ódzkiej prof. Ireneusza Zbiciñskiego, prorektora 

ds. jakoœci kszta³cenia Spo³ecznej Wy¿szej Szko³y Przedsiêbiorczoœci 

i Zarz¹dzania dr hab. £ukasza Su³kowskiego oraz 

przedstawiciela PFRON Pani¹ Mariê Staszczuk. Nastêpnie cz³onkowie 

Parlamentu Studentów Rzeczpospolitej Polskiej dyskutowali 

na temat pomocy dla osób niepe³nosprawnych, które kszta³c¹ 

siê na uczelniach. Ten pe³en emocji dzieñ zakoñczy³ siê imprez¹ 

integracyjn¹ w Klubie Studenckim Joker. 

Drugiego dnia zaraz po œniadaniu rozpocz¹³ siê panel wyk³adów 

oraz prezentacji. Pierwszy wyk³ad pt. Rola uczelni 

w aktywizacji zawodowej osób niepe³nosprawnych poprowadzi³ 

prof. Dominik Sankowski. Mówi³ o roli uczelni w spo- 

³eczeñstwie. Prezentacja porusza³a zagadnienia: e-learningu, 

programów celowych, telepracy oraz technologii informatycznych, 

które mog³yby wspomóc mo¿liwoœci edukacji 

osób niepe³nosprawnych. Podsumowanie wyst¹pienia zawiera³o 

siê w kilku, ale jak¿e istotnych zdaniach: Dziêki nowoczesnym 

technologiom tak¿e osoby niepe³nosprawne maj¹ 

szanse na zwiêkszenie aktywnoœci zawodowej, a wczeœniej 

na lepsz¹ edukacjê, wykszta³cenie bowiem jest podstaw¹ 

podjêcia ciekawej pracy, wykorzystuj¹cej najnowsze rozwi¹zania 

informatyczne. Uczelnie poza nauczaniem maj¹ do 

wype³nienia bardzo wa¿n¹ rolê spo³eczn¹: przez wytwarzanie 

odpowiedniej atmosfery ¿yczliwoœci i dzielenia siê kompetencjami 

miêdzy studentami, a tak¿e w relacji studentwyk³adowca, 

maj¹ szansê wzbogacaæ osobowoœæ swoich 

przysz³ych absolwentów w umiejêtnoœæ wspó³pracy z osobami 

niepe³nosprawnymi. 

Blok zatytu³owany Nauka w s³u¿bie osobom niepe³nosprawnym 

rozpocz¹³ dr. hab in¿. Krzysztof JóŸwik wyk³adem 

Mechaniczna zastawka serca, a po nim by³ znakomity wyk³ad 

o nowoczesnej technologii w s³u¿bie medycynie prof. 

Jerzego Lewandowskiego. Na zakoñczenie swoje doœwiadczenia 

dotycz¹ce pracy ze studentami niepe³nosprawnymi 

przedstawi³a mgr El¿bieta Pertyñska – pe³nomocnik rektora 

ds. osób niepe³nosprawnych. 

Do dalszej czêœci sobotniej dyskusji zaprosiliœmy znane 

osoby niepe³nosprawne, które swoj¹ determinacj¹ oraz 

ogromn¹ charyzm¹ zdoby³y uznanie zarówno w Polsce, jak 

i na ca³ym œwiecie. Odwiedzili nas m.in.: Janek Mela (najm³odszy 

polski polarnik, który wraz z Markiem Kamiñskim 

zdoby³ oba bieguny) oraz Zbigniew Stefaniak (niepe³nosprawny 

maratoñczyk, zdobywca wielu medali oraz pucharów). 

Ostatnim punktem konferencji by³y prezentacje firm SolPol 

oraz Arcon produkuj¹cych sprzêt dla osób niepe³nosprawnych. 

Tego samego dnia po po³udniu JM Rektor P£ a zarazem 

przewodnicz¹cy KRPUT prof. Jan Krysiñski oraz Prezes NOT 

£ódŸ mgr in¿. Jaros³aw Palenik spotkali siê z Prezydium Komisji 

ds. Uczelni Technicznych PSRP, aby porozmawiaæ 

o wspó³pracy pomiêdzy tymi organizacjami. Spotkanie odby³o 

siê w Sali Senatu P£. W tym samym czasie, dziêki uprzejmoœci 

w³adz Centrum Kszta³cenia Miêdzynraodowego P£, 

w Auli Minor odby³o siê pierwsze posiedzenie Rady Studentów 

PSRP kadencji 2006-2008. 

W trakcie konferencji Samorz¹d Studencki Politechniki 

£ódzkiej zawar³ porozumienie o wspó³pracy z przedstawicielami 

Rosji i Ukrainy. 

Niestety, wszystko co dobre zazwyczaj szybko siê koñczy, 

w niedzielê goœcie rozjechali siê do domów. 

Konferencja da³a nam inne spojrzenie na problemy osób 

niepe³nosprawnych. Teraz pozosta³o tylko próbowaæ wdro- 

¿yæ nowe pomys³y w swoich macierzystych uczelniach. Powodzenia! 

n Renata A. Bilecka 

Tomasz Orankiewicz



Teraźniejszość i przyszłość 

przedsiębiorstw sektora tekstylnego 

W Katedrze Zarz¹dzania na Wydziale 

Organizacji i odby³a siê jesieni¹ 2006 r. 

Konferencja Naukowa Przedsiêbiorstwa 

Sektora Tekstylnego – TeraŸniejszoœæ 

i Przysz³oœæ. G³ównymi organizatorami 

spotkania byli prof. P£ Stefan Lachiewicz 

i dr Franciszek Sitkiewicz. Sponsorami 

konferencji by³y Zak³ady Przemys³u Dziewiarskiego 

OLIMPIA S.A. oraz PBU „Andropex” 

sp.j. w £odzi. Publikacja przekazana 

uczestnikom spotkania zosta³a 

sfinansowana z bud¿etu Urzêdu Miasta 

£odzi w ramach programu Wspó³praca z 

wy¿szymi uczelniami. 

W konferencji wziê³o udzia³ ponad 40 

osób z uczelni, praktyków gospodarczych 

z przedsiêbiorstw sektora tekstylnego 

oraz pracowników oœrodków badawczo-rozwojowych. 

Celem konferencji 

by³a analiza obecnej sytuacji przedsiêbiorstw 

tekstylnych po kilkunastu latach 

transformacji gospodarczej oraz 

okreœlenie kierunków rozwoju w najbli¿- 

szej przysz³oœci. 

Podczas konferencji w pierwszej sesji 

omówiono problematykê zarz¹dzania 

przedsiêbiorstwami sektora tekstylnego 

i odzie¿owego. Doc. dr H. Gralak wraz 

z dr. F. Sitkiewiczem omówili zagro¿enia 

i szanse tego sektora w Polsce. Prezes 

M. Michalski z firmy Poltex W S.A. przedstawi³ 

wizjê przysz³oœci krajowego przemys³u 

w³ókienniczego w aspekcie transformacji 

polskiej gospodarki zachodz¹cej 

po 1989 r. 

Dr L. Berliñski wyg³osi³ referat na temat 

domen strategicznych przedsiêbiorstw 

tekstylnych, a dr in¿. A. Zakrzewska-Bielawska 

i dr H. Zdrajkowska poruszy³y 

problem prywatyzacji i restrukturyzacji 

firm przemys³u lekkiego w województwie 

³ódzkim. Dr E. Jêdrych zwróci³a 

natomiast uwagê na strategie zarz¹dzania 

zasobami ludzkimi w polskich firmach 

odzie¿owych. 

W sesji poœwiêconej marketingowi 

i ekologii w sektorze tekstylno-odzie¿owym 

zwrócono m.in. uwagê na problematykê 

struktur organizacyjnych firm 

odzie¿owych w relacji do produktów kre- 

owanych przez przedsiêbiorstwa (dr in¿. 

E. Grandys). Prof. P£ A. Doniec przedstawi³ 

mo¿liwoœci zapobiegania zanieczyszczeniom 

œrodowiska, a dr A. Grandys 

omówi³ aktywnoœæ e-businessow¹ 

w przemyœle tekstylno-odzie¿owym. 

Zwrócono równie¿ uwagê na problem 

marki na rynku tekstylnym (mgr M. Malinowska-Olszowy 

oraz mgr in¿. T. Pietrzak 

i dr in¿. Z. Wiœniewski). 

Pierwszego dnia konferencji odby³ siê 

równie¿ panel dyskusyjny który stworzy³ 

platformê wymiany pogl¹dów pomiêdzy 

przedstawicielami praktyki zarz¹dzania 

i pracownikami naukowo-dydaktycznymi. 

Tematykê trzeciej sesji poœwiêcono 

dzia³alnoœci badawczo-rozwojowej i finansom 

przedsiêbiorstw. Dr in¿. I. Staniec 

poruszy³a problem zarz¹dzania ryzykiem, 

a dr W. Luciñski przedstawi³ 

mo¿liwoœci p³yn¹ce z wykorzystania finansowania 

w formie private equity 

w przedsiêbiorstwach sektora tekstylnego. 

Mgr in¿. E. Marcinkiewicz omówi³a 

pozycjê firm sektora lekkiego na 

Gie³dzie Papierów War toœciowych 

w Warszawie, a dr B. Mazurek i mgr 

R. Bla¿lak przedstawili zagadnienia 

regionalnych uwarunkowañ funkcjonowania 

klastra bran¿y tekstylno-odzie¿owej 

w woj. ³ódzkim. 

Po obradach goœcie konferencji zostali 

zaproszeni na uroczyst¹ kolacjê, na 

której wymieniano wra¿enia i pogl¹dy 

oraz relaksowano siê przy przyjemnej 

muzyce. 

Spotkanie zwi¹zane by³o równie¿ 

z formalnym zakoñczeniem etatowej pracy 

w Politechnice £ódzkiej przez doc. dr. 

Henryka Gralaka. Okres jego pracy obejmowa³ 

lata 1962-2005. W tym czasie 

pe³ni³ m.in. funkcje prorektora P£ (1978- 

81), prodziekana Wydzia³u W³ókienniczego 

(1974-78) oraz wicedyrektora, a nastêpnie 

dyrektora Instytutu Organizacji 

i Zarz¹dzania P£ (1982-89). Znaczna 

czêœæ Jego dorobku naukowego zwi¹zana 

jest z problematyk¹ przemys³u odzie- 

¿owego. Poza szkolnictwem wy¿szym 

pracowa³ równie¿ w charakterze specjalisty-konsultanta 

w oœrodkach badawczo-rozwojowych 

przemys³u tekstylnego. 

By³a to pierwsza konferencja na temat 

zarz¹dzania przedsiêbiorstwami 

sektora tekstylnego zorganizowana 

przez Katedrê Zarz¹dzania. Du¿e zainteresowanie 

naukowców oraz praktyków 

zarz¹dzania, a tak¿e s³owa uznania i zachêty 

ze strony uczestników stan¹ siê 

byæ mo¿e inspiracj¹ do podejmowania 

podobnych inicjatyw w przysz³oœci. 

n Marek Matejun 

Organizatorzy 

spotkania



XI Sympozjum Stateczności Konstrukcji odbyło się w Zakopanem w zespole pensjonatów 

u wejścia do Doliny Białego. Organizatorami byli: Katedra Wytrzymałości Materiałów 

i Konstrukcji PŁ, Oddział Łódzki Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej 

oraz Zespół Stateczności Konstrukcji Komitetu Budowy Maszyn PAN. Honorowy 

patronat objął JM Rektor PŁ prof. Jan Krysiński. 

Prof. Marian Królak przewodniczył międzynarodowemu gronu Komitetu Naukowego, a na 

czele Komitetu Organizacyjnego po raz kolejny stanął prof. Zbigniew Kołakowski. 

Stateczność konstrukcji 

W Sympozjum wziê³o udzia³ 58 osób, 

w tym 12 z zagranicy (Japonii, Wielkiej 

Brytanii, Ukrainy, Czech i S³owacji). Referaty 

plenarne zosta³y przedstawione 

przez profesorów: Jamesa Rhodesa 

z Wielkiej Brytanii, Singeru Shimizu z Japonii, 

Arkadija Manevicha z Ukrainy, Aleksandra 

Muca z Politechniki Krakowskiej 

i Tadeusza Niezgodê z Wojskowej Akademii 

Technicznej. W sekcjach technicznych 

zaprezentowano 51 prac. Wszystkie 

referaty, po zaopiniowaniu przez 

cz³onków komitetu naukowego, zosta³y 

opublikowane (na prawach rêkopisu) 

w Materia³ach Konferencyjnych. 

Problematyka Sympozjum obejmowa- 

³a szeroko rozumiane zagadnienia statecznoœci 

statycznej i dynamicznej konstrukcji 

prêtowych, pow³okowych i p³ytowych 

wykonanych z materia³ów tradycyjnych 

(metale) i materia³ów kompozytowych, 

jak równie¿ zagadnienia zwi¹zane 

z noœnoœci¹ graniczn¹ i zniszczeniem 

takich konstrukcji. Prace prezentowa³y 

badania zjawisk wystêpuj¹cych 

przy i po utracie statecznoœci, prowadzone 

na drodze analitycznej, analityczno- 

Będzie to już 39. spotkanie metrologów, 

tym razem odbywające się w 60. roku 

istnienia Wydziału Inżynierii i Marketingu 

Tekstyliów Politechniki Łódzkiej. 

Konferencja 

metrologów 

Organizatorem Konferencji jest Katedra 

Automatyzacji Procesów W³ókienniczych 

przy wspó³pracy z Katedr¹ 

Fizyki W³ókna i Metrologii W³ókienniczej 

oraz Katedr¹ Odzie¿ownictwa. 

Patronat objê³a Dziekan Wydzia- 

³u prof. Izabella Kruciñska. Goœæmi honorowymi 

Konferencji bêd¹: prof. Witold 

¯urek – Doktor Honoris Causa 

Politechniki £ódzkiej i prof. Wojciech 

Szmelter. Przewodnicz¹cym Komitetu 

Organizacyjnego jest prof. Krzysztof 

Gniotek. 

Konferencja odbêdzie siê w £odzi 

w dniach 24–26 wrzeœnia 2007 roku. 

Przewiduje siê udzia³ oko³o 70 uczestników: 

przedstawicieli uczelni, polskiej 

s³u¿by miar i innych œrodowisk 

zainteresowanych pomiarami ró¿nych 

Uczestnicy 

numerycznej, czysto numerycznej, a taksympozjum 

wielkoœci fizycznych. Uczestnicy bêd¹ 

¿e eksperymentalnej. 

zakwaterowani w Osiedlu Akademickim 

Sympozjum umo¿liwi³o wymianê myœli 

i doœwiadczeñ, zapoznanie siê z nowymi 

kierunkami badañ, umo¿liwi³o tak- 

¿e kontakt bardziej doœwiadczonych kolegów 

z najm³odszymi, zacieœnienie 

i odnowienie starych przyjaŸni oraz zawarcie 

nowych znajomoœci. Przepiêkne 

tatrzañskie otoczenie i dobra pogoda 

wspomaga³a organizatorów Sympozjum. 

W uznaniu wysokiego poziomu zaprezentowanych 

prac, prof. J. Rhodes (cz³onek 

komitetu redakcyjnego i by³y redaktor 

naczelny czasopisma Thin-Walled 

Structures, notowanego na liœcie filadelfijskiej) 

zaproponowa³, aby wiêkszoœæ 

z nich opublikowaæ jako wydanie specjalne 

Thin-Walled Stuctures. Obecnie, po 

uzyskaniu zgody prof. J. Loughlana, 

obecnego redaktora naczelnego tego 

pisma, rozpoczêto prace nad przygotowaniem 

do publikacji dwóch zeszytów 

poœwiêconych XI Sympozjum Statecznoœci 

Konstrukcji. 

Foto: Jacek Świniarski 

P£. 

Miêdzyuczelniana Konferencja Metrologów 

jest bardzo wa¿nym dla œrodowiska 

akademickiego spotkaniem 

naukowym. Jednym z jej celów jest pomoc 

i wsparcie m³odych pracowników 

nauki przygotowuj¹cych rozprawê doktorsk¹, 

czy habilitacyjn¹. Profesorowie 

i doktorzy habilitowani pe³ni¹ rolê recenzentów 

i oceniaj¹ poziom wyst¹pieñ 

m³odszych kolegów. Sami wyg³aszaj¹ 

jedynie referaty zaproszone lub 

dotycz¹ce zagadnieñ dydaktycznych. 

Udzia³ tej grupy uczestników jest zawsze 

bardzo liczny; na przyk³ad w poprzedniej 

Konferencji uczestniczy³o 22 

profesorów i doktorów habilitowanych. 

O potrzebie organizowania takiego 

spotkania œwiadczy fakt, ¿e konferencja 

odbywa siê co roku od niemal 40 

lat. Materia³y konferencyjne zostan¹ 

wydrukowane w jednym z zeszytów 

czasopisma Pomiary, Automatyka, 

Kontrola. 

n


K S Z T A Ł C E N I E 

W czasie Targów Edukacyjnych Politechniki Łódzkiej młodzież ze szkół średnich mogła poznać ofertę studiów proponowanych 

w roku akademickim 2007/2008. Równocześnie trwała na wydziałach akcja pod tradycyjną nazwą Drzwi Otwarte. Była to 

pierwsza z wielu imprez o charakterze wystawienniczym, w czasie których promujemy studia w Politechnice Łódzkiej. 

Targi Edukacyjne 

W holu budynku Wydzia³u Biotechnologii 

i Nauk o ¯ywnoœci w dniach 8 – 9 

grudnia 2006 r. swoje stoiska mia³y nie 

tylko wszystkie wydzia³y uczelni, ale tak- 

¿e Biuro Karier, Instytut Papiernictwa 

i Poligrafii, Studium Wychowania Fizycznego 

i Sportu, Studium Nauki Jêzyków 

Obcych, Centrum Nauczania Matematyki 

i Fizyki. Nie mog³o równie¿ zabrakn¹æ 

organizacji studenckich. Prezentowa³y 

siê: Studencki Klub Turystyczny „P³azik”, 

Stowarzyszenie Miêdzynarodowej Wspó³pracy 

Studentów BEST, Zrzeszenie Studentów 

Polskich, EYE - Europejska wymiana 

m³odzie¿y oraz Radio ¯ak. 

Przyszli maturzyœci zainteresowani 

wyborem dalszej drogi kszta³cenia mogli 

poznaæ szczegó³y zwi¹zane z kierunkami 

studiów, programami nauczania 

oraz z obowi¹zuj¹cymi zasadami przyjêæ. 

Liczne grupy m³odzie¿y, które skorzysta³y 

z zaproszenia na wydzia³y zobaczy³y 

nasze laboratoria oraz sale wyk³adowe, 

mog³y wzi¹æ udzia³ w ciekawych 

pokazach i prelekcjach. Ka¿da jednostka 

Wydzia³u Elektrotechniki, Elektroniki, 

Informatyki i Automatyki przygotowa³a 

prezentacjê pomieszczeñ, maszyn 

lub specjalistycznych urz¹dzeñ, którymi 

studenci i wyk³adowcy pos³uguj¹ siê na 

co dzieñ. Wydzia³ Chemiczny przygotowa³ 

m.in. wizyty w pracowni syntezy organicznej, 

w laboratoriach analizy powierzchni, 

magnetycznego rezonansu 

j¹drowego, a dodatkowo na zajêciach 

Ko³a M³odego Chemika. Na Wydziale 

Budownictwa Architektury i In¿ynierii 

Œrodowiska poza laboratoriami badawczymi 

m³odzie¿ odwiedzi³a pracowniê 

malarstwa i rysunku oraz pracowniê 

rzeŸby. Ko³a naukowe Wydzia³u FTIMS 

przygotowa³y popularnonaukowe prezentacje, 

a zwiedzanie Wydzia³u Biotechnologii 

i Nauk o ¯ywnoœci rozpoczyna³o siê 

do mi³ego spotkania z dziekanem. To 

tylko niektóre przyk³ady, ka¿dy wydzia³ 

stara³ siê przekonaæ o tym, ¿e studia na 

Politechnice £ódzkiej to dobra decyzja, 

daj¹ca w perspektywie umiejêtnoœci 

przydatne na rynku pracy. Targi odwiedzi³o 

oko³o 600 potencjalnych kandydatów. 

Wzorem lat wczeœniejszych zorganizowany 

zosta³ konkurs na wyró¿niaj¹ce 

siê stoisko promuj¹ce wydzia³ na Targach 

Edukacyjnych. Zwyciê¿y³o stoisko 

Wydzia³u Chemicznego, drugie miejsce 

zaj¹³ Wydzia³ Biotechnologii i Nauk 

o ¯ywnoœci, a trzecie przypad³o ex aequo 

Wydzia³owi Organizacji i Zarz¹dzania 

oraz Wydzia³owi In¿ynierii i Marketingu 

Tekstyliów. Zwyciêzcy zostali nagrodzeni 

przez Rektora, a przyznane pieni¹dze 

maj¹ zasiliæ ich bud¿et promocyjny. 

Wœród osób odwiedzaj¹cych Targi 

losowo przeprowadzono ankietê, maj¹c¹ 

okreœliæ, które z naszych kierunków 

ciesz¹ siê najwiêksz¹ popularnoœci¹. 

Wype³niono 295 ankiet, w których kandydaci 

zaznaczali cztery najbardziej ich 

interesuj¹ce kierunki studiów, okreœlaj¹c 

kolejnoœæ swoich wyborów. Po opracowaniu 

ankiet okaza³o siê, ¿e najwiêkszym 

zainteresowaniem cieszy siê Elektronika 

i Telekomunikacja, która wyprzedzi³a 

Informatykê na Wydziale FTIMS, 

Biotechnologiê, Matematykê, Informaty- 


kê na Wydziale EEIA i Budownictwo. Pe³ne 

wyniki tej ankiety s¹ dostêpne w Sekcji 

Rekrutacji i chocia¿ nale¿y badanie 

potraktowaæ jako sonda¿owe, to wynika 

z niego, ¿e kierunki planowane do 

uruchomienia w nowym roku akademickim 

wymagaj¹ promocji, która pomo¿e 

m³odzie¿y uzyskaæ wiêcej informacji na 

ich temat, poznaæ specyfikê tych studiów 

i perspektywy dla ich absolwentów. 

Nasze grudniowe Targi s¹ jedn¹ z kilku 

tego typu imprez, w których uczestniczy 

Politechnika £ódzka. Dzia³ania rekrutacyjne 

trwaj¹ praktycznie ca³y rok. 

Przygotowywane s¹ nowe informatory, 

bowiem oferta uczelni poszerza siê, 

a przy tym od nowego roku wprowadzony 

zostaje system studiów dwustopniowych 

i trzeba kandydatom wyt³umaczyæ 

na czym on polega. W nowym roku 

akademickim Politechnika £ódzka oferuje 

29 kierunków, wœród których planowane 

do uruchomienia po raz pierwszy 

s¹: In¿ynieria Bezpieczeñstwa Pracy, 

Edukacja Techniczno-Informatyczna, 

In¿ynieria Biomedyczna, Science and 

Technology. 

n Ewa Chojnacka, Monika Mamiñska



Na targach w Paryżu w dniach 10-14 stycznia 2007r. polskie uczelnie prezentowały się pod hasłem 

Etudier en Pologne! 

Rektor 

prof. J. Krysiński 

promował w Paryżu 

studia w naszym 

kraju 

Szefem polskiej delegacji uczelni 

zrzeszonych w KRASP by³ rektor P£ 

prof. Jan Krysiñski. Do Pary¿a z £odzi 

pojechali ponadto prorektor ds. promocji 

i wspó³pracy z zagranic¹ prof. Andrzej 

Napieralski oraz przedstawiciele 

Uniwersytetu £ódzkiego. 

Wyst¹pienie prof. Krysiñskiego 

w czasie seminarium zorganizowanego 

w Ambasadzie RP w Pary¿u spotka³o 

siê z bardzo du¿ym zainteresowaniem. 

Zawiera³o ono szereg informacji na temat 

aktualnego systemu szkolnictwa 

wy¿szego w Polsce, wprowadzania zasad 

Karty Boloñskiej, przedstawi³o tak- 

¿e nasz¹ ofertê dla studentów z uczelni 

zagranicznych. 

Na spotkaniu obecni byli przedstawiciele 

szkó³ partnerskich polskich 

uczelni, a wœród nich m.in. prof. Przemys³aw 

B¹kowski z Polytech’ Nantes – 

uczelni, z któr¹ Politechnika £ódzka 

utrzymuje bardzo dobre kontakty. Rektor 

prof. Krysiñski zaprosi³ tak¿e do 

udzia³u w seminarium dwóch studentów 

z Francji, którzy spêdzili ju¿ czêœæ 

studiów w naszej uczelni oraz studenta 

Ecole Polytechnique de Paris, który 

od kwietnia bêdzie studiowa³ w P£. 

W prezentacji Politechniki £ódzkiej, za- 

równo w czasie seminarium, jak i na 

stoisku targowym, uczestniczy³y dwie 

studentki Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego 

P£, przebywaj¹ce aktualnie 

na studiach we Francji. 

Szczególnie du¿e zainteresowanie 

uczestników spotkania wywo³a³a prezentacja 

na temat podwójnych dyplomów 

realizowanych w P£, przedstawiona 

przez prof. Andrzeja Napieralskiego. 

W kwietniu 2006 r. podczas wizyty 

przedstawicieli P£ w Nantes przygotowano, 

a nastêpnie w krótkim czasie 

podpisano umowê o podwójnym dyplomie. 

W ramach tej umowy ju¿ we wrzeœniu 

wyjecha³y do Francji trzy osoby, 

aby tam realizowaæ prace magisterskie. 

Uzyska³y one – za poœrednictwem 

uczelni francuskiej – stypendia regionalne, 

które pozwalaj¹ im na studiowanie 

bez troski o kwestie finansowe. 

Region Pays de la Loire przyzna³ te stypendia 

wy³¹cznie ze wzglêdu na fakt 

istnienia formalnej umowy. 

Podwójne dyplomy (Master i Bachelor) 

studenci P£ mog¹ tak¿e zdobyæ studiuj¹c 

w innych uczelniach francuskich: 

Ecole Centrale de Lyon oraz Ecole Nationale 

Supérieure d’Arts et Métiers de 

Cluny. 

Program podwójnych dyplomów realizujemy 

ponadto we wspó³pracy z: Turku 

Polytechnic w Finlandii, Avans University 

w Holandii, University of Southern 

Denamrk i Denmark Technical University 

w Danii oraz Coventry University 

w Wielkiej Brytanii. Mamy tak¿e umowy 

o podwójnych doktoratach z Universidad 

Politechnica de Catalunya (Barcelona, 

Hiszpania) i Lappeenranta University of 

Technology (Finlandia). Jeden z naszych 

doktorantów ju¿ uzyska³ dyplom uczelni 

z Barcelony, inny jest w trakcie realizowania 

doktoratu w Finlandii. 

W czasie pobytu we Francji silnie promowano 

tak¿e studia w Centrum Kszta³cenia 

Miêdzynarodowego P£, okazuje siê 

bowiem, ¿e kszta³cenie w jêzykach obcych 

najlepiej prowadzone jest w³aœnie 

w naszej uczelni. Przede wszystkim nasze 

doœwiadczenia w tym wzglêdzie 

trwaj¹ ju¿ 13 lat, a oferta zajêæ od pocz¹tku 

obejmowa³a pe³ne programy studiów 

magisterskich. Sta³y kontakt i wymiana 

doœwiadczeñ z wiod¹cymi uczelniami 

europejskimi, a tak¿e zapraszanie 

wielu zagranicznych visiting professors 

sprzyja³y doskonaleniu systemu nauczania 

i przejmowaniu przyk³adów „dobrej 

praktyki”. 

Takim dzia³aniem, które P£ wprowadzi³a 

na wzór uczelni duñskiej i holenderskiej 

jest European Project Semester 

EPS. Jest to forma zajêæ prowadzona 

w uczelni, jednak ma charakter interdyscyplinarny, 

co nadaje jej pewne cechy 

praktyki zawodowej. Nad projektem, którego 

temat zaczerpniêty jest z przemys³u, 

pracuje miêdzynarodowa grupa studentów 

reprezentuj¹ca ró¿ne dziedziny 

kszta³cenia. Projekt zazwyczaj jest kompleksowy 

i zak³ada zrealizowanie tematu 

od fazy projektowej przez techniczn¹ 

po marketing i sprzeda¿. Takie podejœcie 

powoduje, ¿e udzia³em w EPS zainteresowani 

s¹ studenci tych uczelni zagranicznych, 

które w programie studiów zawieraj¹ 

obowi¹zkowy semestr praktyki 

w przemyœle – do takich nale¿¹ francuskie 

Grandes Ecoles. EPS pozwala im na

zrealizowanie semestru w P£ i zaliczenie 

go jako praktykê. 

W informacjach o Centrum Kszta³cenia 

Miêdzynarodowego podkreœlano tak- 

¿e fakt mobilnoœci jego studentów. 

Œwiadczy o tym obowi¹zkowy semestr 

wyjazdowy, co sprawia, ¿e co roku po³owa 

studentów wyje¿d¿aj¹cych z P£ 

w ramach Programu Erasmus to studenci 

CKM. Zauwa¿alna jest tendencja, ¿e po 

powrocie studenci ci korzystaj¹ z innych 

programów i stypendiów, a czasem wyje¿d¿aj¹ 

na w³asny koszt, by dokszta³caæ 

siê za granic¹. 

CKM jest tak¿e – z oczywistych 

wzglêdów – jednostk¹ przyjmuj¹c¹ wiêkszoœæ 

studentów zagranicznych przyje¿d¿aj¹cych 

do P£. Tworzy siê zatem na 

uczelni œrodowisko miêdzynarodowe ze 

specyficzn¹ atmosfer¹, ale te¿ zwiêkszonymi 

wymaganiami co do poziomu 

kszta³cenia i jego metod. 

Wyst¹pienie prof. Andrzeja Napieralskiego 

pokaza³o te¿, jak silne i jak liczne 

s¹ zwi¹zki Politechniki £ódzkiej z uczelniami 

francuskimi. W Polsce nie ma drugiej 

uczelni technicznej, która wspó³pracowa³aby 

z tak wieloma szko³ami francuskimi. 

Wspó³praca obejmuje w g³ównej 

mierze wymianê studenck¹, która 

„wyros³a” na gruncie kontaktów personalnych 

i naukowych naszych pracowników, 

ale obecnie prowadzi te¿ do lepszej 

wspó³pracy naukowo-badawczej: wspólnych 

doktoratów (co-tuelle), wspólnych 

badañ, wspólnych publikacji. 

Polityka zagraniczna Politechniki 

£ódzkiej od bardzo wielu lat ukierunkowana 

jest na Francjê i inne kraje Europy 

i obecnie – mimo, ¿e wiele uczelni sk³ania 

siê ku Dalekiemu Wschodowi, jako 

Ÿród³u p³atnych studentów – nie zamierza 

tego kierunku zmieniaæ. Program 

Erasmus (obecnie Life-long Learning Programme) 

daje ogromne mo¿liwoœci 

³atwego przemieszczania siê studentów 

oraz wszelkie narzêdzia do uznawania 

okresu studiów za granic¹ (tu P£ ma 

doœwiadczenia siêgaj¹ce jeszcze czasów 

„bez Erasmusa”!) i Politechnika zamierza 

to nadal wykorzystywaæ, widzimy 

bowiem zalety takiej polityki i szanse na 

przysz³oœæ dla naszych studentów. 


System 

nawadniania 

„falaj” 

Foto: Elżbieta Będkowska 

Architekci w oazie 

W Al Ain w Zjednoczonych Emiratach 

Arabskich odby³o siê w dniach 20.01. – 

06.02.2007 miêdzynarodowe seminarium 

po³¹czone z warsztatami projektowymi 

w ramach dorocznego International 

Design Seminar Urban Culture & 

Landscape Renewal. Jak co roku od 

dwunastu ju¿ lat, Uniwersytet w Pavii 

zorganizowa³ te miêdzynarodowe warsztaty 

dla studentów z wielu uczelni architektonicznych. 

Studenci z Instytutu Architektury 

i Urbanistyki Politechniki 

£ódzkiej s¹ zapraszani od pocz¹tku istnienia 

warsztatów. 

Temat tegorocznego spotkania Al Ain 

city, oasis city, sustainable city obejmowa³ 

opracowanie powi¹zania przestrzennego 

i programowego starej oazy znajduj¹cej 

siê w sercu miasta Al Ain, z jego 

tkank¹ œródmiejsk¹. Cel, który zosta³ postawiony 

przed uczestnikami i autorami 

projektów, to znalezienie odpowiedzi na 

pytanie, jak mo¿na wykorzystaæ dla uzyskania 

nowego wizerunku miasta przestrzeñ 

zamkniêt¹ w murach dawnej oazy 

i jak wprowadziæ nowe funkcje w otaczaj¹cy 

j¹ obszar. Poniewa¿ patronat nad 

warsztatami obj¹³ urz¹d municypalny 

w Al Ain, rozwi¹zania zawarte w szeœciu 

powsta³ych podczas warsztatów projektach 

pos³u¿¹ w³adzom miasta do przygotowania 

ich w³asnej strategii dzia³ania 

n Joanna Stawicka 

w zakresie omawianych aspektów rozwoju 

miasta. 


Miasto oaz i fortów 

Al Ain, miasto siedmiu oaz i osiemnastu 

fortów, po³o¿one jest na pustyni 

w pobli¿u granicy z Omanem i stanowi 

czêœæ starego traktu prowadz¹cego w³aœnie 

z Omanu do wybrze¿y Zatoki Perskiej. 

Teren ten zamieszka³y jest ju¿ od 

4000 lat, o czym zaœwiadczaj¹ wykopaliska 

archeologiczne. Rozci¹gaj¹ca siê 

wokó³ pustynia jest koloru czerwonego, 

tworzy piêkny krajobraz wydm piaskowych 

nieustannie zmieniaj¹cy siê w ci¹gu 

dnia, a to dziêki wiatrom i ró¿nym 

k¹tom padania promieni s³oñca. Tereny 

otaczaj¹ce miasto Al Ain oraz pasma 

po³o¿one wzd³u¿ autostrad ³¹cz¹cych je 

ze stolic¹ emiratu i ca³ego pañstwa, czyli 

Abu Dhabi, oraz z Dubajem, stanowi¹ 

czêœæ rz¹dowego projektu „zazieleniania” 

pustyni. Jakkolwiek dziwnie brzmi 

takie okreœlenie, jest ono konsekwentnie 

realizowane przy pomocy ogromnych 

nak³adów si³ i œrodków; wszystkie drogi 

obsadzone s¹ przez szpalery palm, które 

musza byæ nieustannie podlewane. 

Miasto przepychu 

i bogactwa 

Oczywiœcie najbardziej znanym miastem 

Zjednoczonych Emiratów Arabskich 

jest w³aœnie Dubaj, ze swoim przepychem 

i bogactwem, ze swoimi wie¿owcami, 

s³ynnymi sztucznymi wyspami



w kszta³cie palm i mapy œwiata, z jedynym 

na œwiecie hotelem oznaczonym 

siedmioma gwiazdkami Burd¿ al-Arab. 

Tak naprawdê trudno opisaæ to dziwne 

zjawisko, które obecnie jest zapewne 

najwiêkszym na œwiecie placem budowy, 

a przecie¿ jego historia wspó³czesna 

rozpoczê³a siê w latach 60. XX wieku, 

kiedy to powsta³o pañstwo Zjednoczone 

Emiraty Arabskie. Tam, gdzie dzisiaj biegnie 

s³ynna oœmiopasmowa ulica pomiêdzy 

drapaczami chmur, jeszcze w latach 

90. by³a pustynia i sta³y jedynie dwa budynki! 

Warsztaty w Al Ain 

G³ówna oaza Al Ain jest - tak jak 

w przesz³oœci, równie¿ obecnie - dzia³aj¹c¹ 

plantacj¹ drzew palmowych, które 

s¹ pielêgnowane przez nap³ywowych robotników. 

Tutaj, oraz w pozosta³ych oazach, 

mo¿na zobaczyæ jak dzia³a starodawny 

system nawadniania, zwany „falaj”, 

który sk³ada siê z sieci podziemnych 

i otwartych kana³ów wype³nionych 

czyst¹ wod¹ p³yn¹c¹ z gór odleg³ych 

o kilka kilometrów od miasta. Najbli¿ej 

po³o¿ony jest skalisty masyw Jebel Hafeet, 

wyrastaj¹cy na 1180 metrów z piasków 

pustyni. Stanowi atrakcjê krajobrazow¹ 

i turystyczn¹, gdy¿ na szczyt prowadzi 

droga oœwietlona noc¹ (jak zreszt¹ 

wszystkie drogi krajowe i autostrady 

w Zjednoczonych Emiratach Arabskich), 

a wzd³u¿ niej zaprojektowano kilka punktów 

widokowych pozwalaj¹cych na podziwianie 

czerwonej pustyni i nowych 

siedlisk na niej lokowanych oraz bardzo 

dobrze widocznej struktury miasta Al 

Ain. Ma ono bardzo rygorystycznie przestrzegan¹ 

zasadê, aby wysokoœæ budynków 

nie przekracza³a 5 – 6 kondygnacji. 

Jedynie smuk³e minarety licznych meczetów 

wyrastaj¹ ponad nisk¹ zabudowê 

i dominuj¹ w sylwecie miasta. 

W takich w³aœnie warunkach krajobrazowych 

i kulturowych przysz³o pracowaæ 

uczestnikom seminarium, studentom 

z wielu szkó³ architektonicznych, 

a pracowali oni w wielonarodowych grupach 

prowadzonych przez tutorów z Universita 

degli Studi di Pavia. 

W swym projektowaniu zetknêli siê 

oni z odmiennymi kontekstami kulturowymi, 

z ró¿norodnymi pogl¹dami na 

kszta³towanie przestrzeni, ró¿nymi spojrzeniami 

na aspekty funkcjonalne, programowe 

i spo³eczne. Takie s¹ w³aœnie 

za³o¿enia wspólnego dzia³ania podczas 

warsztatów i to stanowi podstawê sukcesu 

seminarium, jak zawsze podkreœla 

prof. Angelo Bugatti. 

Po dwutygodniowej pracy powsta³o 

6 projektów, które, jak co roku, podlegaj¹ 

ocenie jury sk³adaj¹cego siê z profesorów 

uczestnicz¹cych w warsztatach. 

Przedstawione prace odznacza³y siê wysokim 

poziomem, zarówno w aspektach 

merytorycznych i warsztatowych, jak 

równie¿ w ideach w nich zawartych oraz 

w sferze prezentacji, w tym wizualnym 

opisie koncepcji oraz wizji architektonicznych 

i urbanistycznych. 

Zajêcia projektowe dope³nione zosta- 

³y wyk³adami, które wyg³osili zaproszeni 

profesorowie: Josep Acebillo, Carmen 

Andriani, Aldo Castellano, Martino Pedrozzi 

i Mohamoud A. Haggag. 

Trzeba uznaæ tegoroczne warsztaty 

za bardzo udane, mimo odrêbnoœci kulturowej 

otoczenia w jakim siê odbywa³y. 

Pozwoli³y uczestnikom na poznawanie 

ró¿nic, na poszukiwanie wspólnych 

p³aszczyzn porozumienia i komunikacji, 

a dziêki projektowaniu w miejscu mo¿liwym 

do dog³êbnego zbadania, tak¿e na 

poszukiwanie odpowiedzi i rozwi¹zywanie 

zagadnieñ zwi¹zanych z nowymi kierunkami 

rozwoju tej wa¿nej czêœci miasta, 

która otacza jego cenn¹ sk³adow¹, 

jak¹ jest oaza. Uczestnicy otrzymali równie¿ 

mo¿liwoœæ nauczenia siê wspó³pracy, 

argumentowania i poszukiwania kompromisów, 

a nade wszystko poznania kulturowych 

odrêbnoœci i umiejêtnoœci integracyjnych. 

n El¿bieta Bêdkowska 

Twórc¹ i dyrektorem Seminarium 

jest prof. Angelo Bugatti z Universita 

degli Studi di Pavia , a wspó³organizatorem 

IUSS Pavia. W warsztatach Al Ain 

– 2007 brali udzia³ studenci wydzia³ów 

architektury z nastêpuj¹cych uczelni: 

Universita degli Studi di Pavia, American 

University in Dubai, American University 

of Sharjah, Politechnika £ódzka, 

Politecnico di Milano, Tongji University 

of Shanghai, Universite 7 Novembre 

de Carthage, United Arab Emirates 

University, Universita della Svizzera 

Italiana. 

Grupa studentów Instytutu Architektury 

i Urbanistyki Politechniki £ódzkiej, 

która uczestniczy³a w tegorocznych 

warsztatach pod opiek¹ dr in¿. 

arch. El¿biety Bêdkowskiej to: Aleksandra 

Kuncewicz, Micha³ Aulak, Karol 

Paw³owski i Bartek Piestrzyñski. 

Przygotowanie 

do prezentacji 

Foto: Elżbieta Będkowska



Spotkanie studentów stanowiło część obchodów 50-lecia Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska. 

Seminarium Kół Naukowych 

W miejscowoœci Suche ko³o Zakopanego 

odby³o siê I Seminarium Kó³ Naukowych 

Wydzia³u Budownictwa, Architektury 

i In¿ynierii Œrodowiska. Swoj¹ dzia- 

³alnoœæ przedstawi³y Ko³a Naukowe: 9 

piêtro dzia³aj¹ce przy Instytucie Architektury 

i Urbanistyki (opiekun dr in¿. 

arch. W³odzimierz Witkowski), In¿ynierii 

Œrodowiska (opiekun dr in¿. dr in¿. Robert 

Cichowicz), Budownictwa Ekologicznego 

(opiekun dr in¿. Dariusz Heim), 

Budownictwa Zabytkowego (opiekun dr 

in¿. Marek Sitnicki) oraz Kreatywni Studenci 

Budownictwa KSB. 

Studenci z Ko³a Naukowego Architektury 

i Urbanistyki mówili o badaniach 

budownictwa zabytkowego prowadzonych 

na Ukrainie. Ogl¹daj¹c fotografie 

piêknych budowli sakralnych na HuculszczyŸnie 

s³uchaliœmy jednoczeœnie 

dŸwiêków ludowej muzyki z tamtych regionów. 

Z kolei cz³onkowie Ko³a Naukowego 

Budownictwa Zabytkowego przekazali 

informacje o swoich pracach wykonanych 

w miejscowoœci Pasym na terenie 

pó³nocno – wschodniej Polski. Podczas 

letniego obozu naukowego prowadzili 

badania budynków sakralnych. Wykonano 

inwentaryzacjê oraz ocenê stanu 

technicznego zabytkowych konstrukcji 

z drewna. Studenci z Ko³a Naukowego 

Budownictwa Ekologicznego przed- 

stawili ciekawy projekt techniczny budynku, 

w którym zastosowano rozwi¹zania 

architektoniczne i konstrukcyjne 

umo¿liwiaj¹ce zminimalizowanie zapotrzebowania 

tego obiektu na energiê. 

Problematyka produkcji energii by³a 

tematem referatu przygotowanego przez 

cz³onków Ko³a Naukowego In¿ynierii Œrodowiska. 

Trudne problemy techniczne, 

jakie wyst¹pi³y podczas prowadzonych 

prac budowlanych na budowie mostu 

nad Wart¹ przedstawili studenci Ko³a 

Naukowego KSB, którzy uczestniczyli 

w wykonywanych tam pracach budowlanych 

i opracowali ciekaw¹ dokumentacjê 

fotograficzn¹. Poziom prezentacji 

referatów nale¿y oceniæ bardzo wysoko. 

Studenci bior¹cy udzia³ w seminarium 

to w znacznej czêœci tak¿e cz³onkowie 

Samorz¹du Studenckiego. By³a wiêc dobra 

okazja do dyskusji nad problemami 

i skutecznoœci¹ dzia³añ Samorz¹du, 

a tak¿e rozmów o tak aktualnych sprawach 

jak nowy trójstopniowy system studiów, 

czy te¿ wdra¿anie nowego regulaminu 

studiów. 

Trzydniowy pobyt w ³adnym i atrakcyjnym 

turystycznie regionie Polski da³ 

tak¿e mo¿liwoœæ odbycia wspólnych wycieczek 

na górskich szlakach. 

n 

Jan Jeruzal 

Uczestnicy 

Seminarium 

foto: Jan Jeruzal 

Politechnika Łódzka wicemistrzem Polski Politechnik i VI zespołem finałów Akademickich Mistrzostw Polski w halowej piłce nożnej 

Zawody w futsalu 

W dniach 1-4 marca 2007 r. we Wroc³awiu odby³ siê turniej 

fina³owy XXIV Mistrzostw Polski Szkó³ Wy¿szych w futsalu. 

Walczy³y dru¿yny reprezentuj¹ce wszystkie typy uczelni. Do turnieju 

fina³owego Mistrzostw awans wywalczy³o szesnaœcie zespo³ów, 

a w ich gronie znalaz³o siê a¿ siedem politechnik! 

Politechnika £ódzka rozlosowana zosta³a do grupy „a”, 

w której wygra³a mecze z AGH (5:4) i Politechnik¹ Szczeciñsk¹ 

(4:3) oraz zremisowa³a z Politechnik¹ Œl¹sk¹ (3:3). Te wyniki 

zapewni³y jej pierwsze miejsce i awans do dalszych rozgrywek. 

Mecz æwieræfina³owy P£ rozegra³a z zespo³em Wszechnicy 

Œwiêtokrzyskiej. Po remisie (2:2) nast¹pi³a seria rzutów karnych, 

w których skuteczniejsi okazali siê zawodnicy z Kielc (2:4). 

Kolejny mecz o miejsca V-VIII P£ rozegra³a z zespo³em Olsztyñskiej 

Szko³y Wy¿szej wygrywaj¹c 4:1. W bezpoœrednim poje- 

dynku o V miejsce nasza dru¿yna uleg³a pi³karzom Wy¿szej Szko³y 

Ekologii Zdrowotnej z £odzi i zajê³a ostatecznie VI miejsce 

w klasyfikacji wszystkich typów uczelni oraz II miejsce w klasyfikacji 

politechnik (w obecnej edycji startuj¹ 24 politechniki!). 

Zwyciêzc¹ zawodów zosta³ zespó³ reprezentuj¹cy AWF Wroc³aw. 

Wyniki rozgrywek mo¿na znaleŸæ na stronie www.mpszw.pl 

W sk³ad zespo³u Politechniki £ódzkiej, którego trenerem jest 

ni¿ej podpisany wchodz¹: Robert Janeczek i Micha³ Jurczak – 

bramkarze oraz Piotr Gawlik, Pawe³ Chabasiñski, Kamil Sieczkowski, 

Marcin Mielczarek, Piotr Ogiñski, Grzegorz Królewiak, 

Tomasz Smoliñski, Janusz Jonczyk, Pawe³ Polak, Marcin Gawêda, 

Marcin Grocholewicz, Tomasz Józefowski. 

n 

S³awomir Œcieszko



Każdy uczony powinien znać dobrze historię nauki, szczególnie historię dziedziny, którą uprawia, bowiem odtwarza 

ona jej najistotniejsze cechy. Ukazuje narodziny, trwanie i zanikanie idei, także wielkie wysiłki przeszłości, które 

zbudowały teraźniejszość, błąkania się umysłów wielkich, rozwój myśli podstawowych, które legły u podstaw kierunków 

naukowych. 

Czy kształcić w zakresie historii 

technik włókienniczych? 

Alegoria Nauki, 

Pracy i Przemysłu – 

miedzioryt z karty 

tytułowej dzieła: 

Lande de La: Sztuka 

szafiannika, nakł. 

Hiacynta Małachowskiego, 

Warszawa 

1770. 

Historia wykazuje, ¿e w trwaniu nauki 

tradycja jest najsilniejszym ³¹cznikiem 

pomiêdzy pokoleniami, wi¹¿¹c 

wszelkie wysi³ki w ci¹gu wieków w jednolit¹ 

ca³oœæ. 

Zaznajomienie siê z histori¹ nauki 

uczy skromnoœci i pokory wobec œwiata, 

który badamy. Pozwala spojrzeæ na 

dzisiejszoœæ z wiêkszym dystansem 

i zrozumieniem, mniej emocjonalnie, 

bardziej twórczo. Skoro tak, to czy nie 

o¿ywiæ kszta³cenia w zakresie historii 

techniki? Wówczas istnieje du¿e prawdopodobieñstwo, 

¿e historia z zakresu 

nauk technicznych dotrze do szerszego 

grona odbiorców, zw³aszcza do zajmuj¹cych 

siê tekstyliami, które nam 

towarzysz¹ od momentu narodzin przez 

ca³e ¿ycie. 

Autorzy, jako ¿e s¹ z wykszta³cenia 

in¿ynierami i absolwentami Wydzia³u 

W³ókienniczego Politechniki £ódzkiej, 

proponuj¹ uwzglêdnienie w programach 

nauczania dziejów techniki i technologii. 

W³ókiennictwo jest dziedzin¹ wiedzy 

i nauki niezwykle star¹. By³o ono - poza 

piwowarstwem i hutnictwem - jednym 

z trzech przemys³ów, które mia³a dawna 

Polska. W tym momencie rodzi siê 

kolejne pytanie: jaka jest nasza wiedza 

o w³ókiennictwie ? 

Ogó³ wiadomoœci zdobytych dziêki 

nauczaniu nie jest zbyt du¿y. Mo¿e 

przyczyna tkwi w tym, ¿e w³ókiennictwo 

postrzegane by³o i jest, jako rzemios³o. 

A przecie¿ w³ókiennictwo jest 

bardzo obszernym dzia³em wiedzy. 

Jest ono - poza wy¿ywieniem - drugim 

podstawowym sk³adnikiem niezbêdnym 

do ¿ycia. Funkcje, które maj¹ 

spe³niæ wyroby w³ókiennicze pozostaj¹ 

przez wieki niezmienne. Obok ochrony 

przed ch³odem i urazami, pe³ni¹ te¿ 

rolê bardziej osobliw¹, reprezentacyjn¹. 

Strój i tekstylia, które towarzysz¹ 

nam w ¿yciu, by³y i s¹ przejawem 

zajmowanej przez nas pozycji 

spo³ecznej, poniewa¿ maj¹ one zdolnoœæ 

przemieniania wygl¹du cz³owieka 

i „ przenoszenia” go z jednej sytuacji 

w drug¹. A zatem strój jest elementem 

„teatru ¿ycia”. 

Wraz z postêpem cywilizacyjnym sposób 

realizacji podstawowych funkcji tekstyliów 

ulega³ zmianie. W³ókiennicy, dziêki 

swemu kreatywnemu stosunkowi do 

rzeczywistoœci, realizowali je z du¿ym 

powodzeniem. Przyk³adem niech bêdzie 

powstanie w ostatnich latach tekstyliów 

zintegrowanych z mikroelektronik¹, 

opartych na zdobyczach nanotechnologii. 

Powstaj¹ te¿ nowe rodzaje w³ókien 

i przêdz wytworzonych z polimerów 

o zadanych w³aœciwoœciach np. luminescencyjnych. 

Te nowoczesne tekstylia 

³¹cz¹ w sobie z powodzeniem podstawowe 

i nowe zadane funkcje. Nale¿y rozumieæ 

to bardzo szeroko, jako aktywn¹ 

ochronê, monitoring i zaspokojenie odczuæ 

estetycznych. 

Do koñca XIV w. w³ókiennictwo rozwija³o 

siê w obrêbie gospodarstwa domowego, 

w którym pracowa³ w³aœciciel 

wraz z dwoma lub trzema pomocnikami. 

Wzrost zapotrzebowania na tekstylia 

i koniecznoœæ wprowadzenia unormowañ 

prawnych spowodowa³y, ¿e 

w XIV i XV wieku warsztaty przydomowe 

zosta³y w³¹czone w ramy organizacji 

cechowej sukienników, p³ócienników 

i specjalistów innych bran¿ w³ókienniczych. 

W tej fazie rozwoju spo³eczeñstwa 

wiedzê o w³ókiennictwie zdobywano 

na podstawie ustnych przekazów 

i praktyki warsztatowej. 

Dalsze zmiany zachodz¹ce we w³ókiennictwie 

w okresie XVII do XIX w, podobnie 

jak w innych dziedzinach ¿ycia 

gospodarczego, by³y procesem ci¹g³ym, 

determinowanym szeregiem faktów historycznych. 

Podejmowane decyzje gospodarcze 

spowodowa³y przekszta³canie 

siê organizacji cechowych w manufaktury, 

a nastêpnie w zak³ady przemys³owe. 

Przemys³ w³ókienniczy w Królestwie 

Kongresowym rodzi³ siê w dziewiêciu 

miastach. Najstarsze z nich to 

Ozorków, drugie – Zgierz. Trzecim by³a 

£ódŸ. Czwarte i pi¹te to Konstantynów 

i Aleksandrów. Szóste - Tomaszów Mazowiecki, 

ósme- Pabianice, a dziewi¹te 

to Kalisz – najstarsze historyczne mia-



sto Polski. Tak powstawa³ ³ódzki okrêg 

przemys³owy. 

Nowe formy organizacyjne wymog³y 

zapotrzebowanie na kadry specjalistów. 

Dochodzi³o do swoistej wymiany wiedzy 

technicznej przez zatrudnianie fachowców 

z ró¿nych oœrodków europejskich. 

Przenoszenie doœwiadczeñ zawodowych 

by³o wa¿nym elementem 

w przeobra¿aniu siê rzemios³a w³ókienniczego 

we w³ókiennictwo, jako dziedzinê 

nauki i techniki. 

Niedawno minê³a 180 rocznica powo- 

³ania w 1825 roku Szko³y Przygotowawczej 

do Instytutu Politechnicznego 

w Warszawie, zaœ w przysz³ym up³ynie 

180 lat od ukoñczenia procesu kompletowania 

kadr oraz uruchomienia zajêæ na 

poziomie wy¿szym w tej uczelni. Tu te¿ 

rozpoczêto kszta³cenie w³ókienników na 

poziomie uniwersyteckim. Przypadaj¹ce 

w tym roku obchody 60. rocznicy powo- 

³ania Wydzia³u In¿ynierii i Marketingu 

Tekstyliów Politechniki £ódzkiej wpisuj¹ 

siê w rocznicê powo³ania Instytutu Politechnicznego. 

•ród³a drukowane nie zawieraj¹ dostatecznych 

informacji na temat historii 

rozwoju w³ókiennictwa. Odczuwa siê 

brak opracowañ na temat piœmiennictwa 

w³ókienniczego. Wzglêdnie bogata literatura 

traktuje o rozwoju rzemios³a i pocz¹tkach 

przemys³u w³ókienniczego. 

Najbardziej wartoœciowe i napisane 

wprost z benedyktyñsk¹ dok³adnoœci¹ s¹ 

prace Ireny Turna³ – socjologa i historyka, 

zwi¹zanej z nieistniej¹cym ju¿ niestety 

Instytutem Historii Kultury Materialnej 

PAN. 

Zdaniem autorów badania nad histori¹ 

technologii mo¿e prowadziæ tylko specjalista 

z tej dziedziny, rzecz jasna we 

wspó³pracy z historykiem. Nie ma tej 

wspó³pracy, przynajmniej, jeœli idzie 

o technologie w³ókiennicze, st¹d te¿ brak 

jest odpowiedniej wiedzy o rozwoju tej 

nauki na przestrzeni wieków, umiejêtnoœci 

postrzegania symptomów zbli¿aj¹cej 

siê reorientacji i zrozumienia przemian. 

Obecnie w Polsce istniej¹ dwie wy¿- 

sze uczelnie, które kszta³c¹ w kierunku 

W³ókiennictwo: Politechnika £ódzka na 

Wydziale In¿ynierii i Marketingu Tekstyliów 

oraz Akademia Techniczno-Humanistyczna 

w Bielsku Bia³ej. Na obu uczelniach 

kierunek W³ókiennictwo posiada 

akredytacjê Pañstwowej Komisji Akredytacyjnej 

i Komisji Akredytacyjnej 

Uczelni Technicznych. 

Obie uczelnie powsta³y w oœrodkach 

przemys³owych o najwiêkszej tradycji 

w³ókienniczej. 

Jaki jest stan 

nauczania historii 

nauki, techniki 

i piśmiennictwa 

z zakresu 

włókiennictwa 

w Politechnice £ódzkiej i Akademii Techniczno- 

Humanistycznej? 

Bardzo s³aby. Nie s¹ prowadzone 

¿adne wydzielone wyk³ady z tego zakresu. 

Jest to dobra wola pracowników naukowo-dydaktycznych, 

pasjonatów, którzy 

w programach dydaktycznych z ogólnej 

liczby zajêæ kierunkowych staraj¹ siê 

przeznaczyæ kilka godzin na historiê. 

Najczêœciej s¹ to osoby z tytu³em zawodowym 

in¿yniera w³ókiennika, które specjalizowa³y 

siê w dyscyplinie naukowej 

W³ókiennictwo. Do tej grupy do³¹czaj¹ 

byli pracownicy naukowi Wydzia³u, utrzymuj¹cy 

sta³y kontakt naukowy z Uczelni¹. 

Wiedzê swoj¹ z historii w³ókiennictwa 

prezentuj¹ na konferencjach, imprezach 

festiwalowych i sympozjach. Obie 

grupy pasjonatów s¹ bardzo dobrze 

przygotowane zawodowo i doskonale poruszaj¹ 

siê w obszarze zawi³ych problemów 

rozwoju nauk technicznych, nie 

maj¹ jednak mo¿liwoœci organizacyjnej 

prowadzenia badañ nad histori¹ w³ókiennictwa. 

Z kolei historycy, najczêœciej historycy 

sztuki, niechêtnie podejmuj¹ siê 

zagadnieñ zwi¹zanych z histori¹ techniki 

i technologii. 

W nowych standardach nauczania, 

które uwzglêdniaj¹ tendencje i charakter 

zmian zachodz¹cych w edukacji wy¿- 

szej, i badaniach naukowych w Europie, 

znane pod nazw¹ „procesu boloñskiego” 

i „strategii lizboñskiej”, zaleca siê 

zmianê filozofii kszta³cenia oraz w³¹czenie 

do programów studiów zajêæ innych, 

poszerzaj¹cych wiedzê ogóln¹. 

Do programu studiów na kierunku 

W³ókiennictwo, na wydziale In¿ynierii 

i Marketingu Tekstyliów Politechniki 

£ódzkiej, wprowadzono wprawdzie wyk³ady 

nt. „Przêdzalnictwo wczoraj, dziœ 

i jutro”, ale dopiero na semestrze VII i to 

w grupie przedmiotów fakultatywnych. 

Jest to jedyny przedmiot zwi¹zany z histori¹ 

technik w³ókienniczych. Praktycznie 

student, jeœli nie chce, to nie zetknie 

siê z tym przedmiotem. 

Nale¿y z przykroœci¹ stwierdziæ, ¿e 

ogólna tendencja na kierunkach technicznych 

- nie tylko w³ókienniczych - jest 

taka, aby ograniczaæ wszystko, co 

w przysz³oœci nie da siê wykorzystaæ bezpoœrednio 

w dzia³alnoœci zawodowej 

i komercyjnej. St¹d te¿ opory przed wprowadzeniem 

nowego przedmiotu – historii 

techniki. Wydaje siê jednak, ¿e takie 

podejœcia jest bardzo powierzchowne, 

bowiem polski cz³owiek nauki nie mo¿e 

ograniczyæ swojego wykszta³cenia jedynie 

do zawodowego. 

Prof. August Bernardt w „Programmacie 

kursów wyk³adaæ siê maj¹cych w roku 

1830/31” na stronie 64, konkluduje: 

Niekiedy historia postêpu jakowej fabrykacji 

bardzo jest ciekaw¹ i ucz¹c¹. 

Przebiedz choæ pokrótce g³ówne usi³owania 

rêkodzielników i mechaników, jakie 

od czasu do czasu czyniono, w doprowadzeniu 

jakowejœ ga³êzi przemys³u 

do wy¿szego coraz stopnia doskona³oœci, 

pewnie nie ostatni przynieœæ mo¿e 

s³uchaczom po¿ytek. 

Autorzy rekomenduj¹ czytelnikom tê 

opiniê o historii „postêpu”. 

n 

Krystyna Przyby³ 

Andrzej K. £uczak 

Jedno z pierwszych 

czasopism 

technicznych 

w języku polskim, 

wyd. Mitzeler 

de Kolof, Warszawa 

1758 – 1761. 

Strona tytułowa.


Spotkanie w Sali 

Senatu 


Dyrektorzy 

gimnazjów 

zwiedzają kampus 

PŁ 


Jesieni¹ 2007 r. na edukacyjnej mapie 

£odzi pojawi siê Liceum Ogólnokszta- 

³c¹ce Politechniki £ódzkiej. Ju¿ od d³u¿- 

szego czasu Politechnika przygotowuje 

siê do jego uruchomienia, jest to bowiem 

przedsiêwziêcie bardzo powa¿ne i odpowiedzialne. 

Trwaj¹ ostatnie prace, tak by 

bez przeszkód wystartowaæ w nowym 

roku szkolnym. 

Nad organizacj¹ szko³y czuwa ze strony 

Politechniki £ódzkiej prorektor prof. 

Ireneusz Zbiciñski, z którym bezpoœrednio 

wspó³pracuje przysz³y dyrektor Liceum, 

a tak¿e nauczyciel biologii, mgr 

Tomasz Kozera. 

Liceum bêdzie szko³¹ publiczn¹, czy- 


Akademickie Liceum 

li bezp³atn¹. Nabór odbywaæ siê bêdzie 

elektronicznie. 

Czym chcemy przyci¹gn¹æ przysz³ych 

uczniów? 

Przede wszystkim zaoferujemy im 

wiêcej godzin nauki z matematyki, fizyki, 

chemii, informatyki i jêzyka angielskiego. 

Oczywiœcie w programie jest tak- 

¿e nauka drugiego jêzyka obcego. 

W kszta³cenie licealistów zaanga¿owani 

bêd¹ nauczyciele akademiccy z P£ oraz 

doœwiadczeni nauczyciele i pedagodzy 

³ódzkich liceów. Zajêcia odbywaæ siê 

bêd¹ na terenie kampusu – na pocz¹tek 

Liceum wystartuje w budynku Architektury, 

a zajêcia praktyczne i lektoraty zaplanowano 

w dobrze do tego celu przygotowanych 

laboratoriach. Wybrano tak- 

¿e krój mundurków, które dla przysz³ych 

uczniów zaprojektowali nasi plastycy 

pracuj¹cy na Wydziale In¿ynierii i Marketingu 

Tekstyliów. 

W pierwszym roku dzia³alnoœci zak³adamy 

utworzenie 3 klas, w których nauka 

bêdzie zindywidualizowana ze 

wzglêdu na ich niewielk¹ liczebnoœæ – 

podkreœla dyrektor Kozera i dodaje – 

Naszym celem jest do³¹czenie do grona 

najlepszych liceów w Polsce. 

Podczas rozmów z gimnazjalistami 

mo¿na wyczuæ pewien niepokój i strach 

przed podjêciem nauki w naszej szkole. 

Uczniowie zastanawiaj¹ siê, czy sprostaj¹ 

wymaganiom stawianym im przez 

nauczycieli akademickich i innych pedagogów 

pracuj¹cych w liceum. 

M³odzie¿ s³usznie zauwa¿a, ¿e przyjêcie 

do naszego liceum to jedna sprawa, 

natomiast utrzymanie siê w nim, 

rozwijanie umiejêtnoœci i zainteresowañ, 

to ju¿ zupe³nie inny problem. Taka niepewnoœæ, 

nieuzasadniony strach i obawa 

przed podjêciem nauki w naszej szkole 

wynika zapewne z faktu, ¿e aktualnie 

uczêszczaj¹ oni do gimnazjów o zró¿nicowanych 

poziomach kszta³cenia. W trosce 

o dobro uczniów, a tak¿e utrzymanie 

wysokiego poziomu zajêæ, postanowiliœmy 

w klasie pierwszej zorganizowaæ 

dla nich zespo³y wyrównawcze s³u¿¹ce 

uzupe³nieniu braków z wczeœniejszych 

etapów nauki (szczególnie dotyczy to 

przedmiotów realizowanych w naszej 

szkole w zakresie rozszerzonym). 

W styczniu w³adze Politechniki oraz 

powstaj¹cego LO P£ spotka³y siê z dyrektorami 

gimnazjów. Rozmawiano 

o tworzonej szkole, przedstawiono jej 

program dydaktyczny i wychowawczy. 

Wiele czasu w dyskusji poœwiêcono te¿ 

nauce matematyki i zajêciom praktycznym. 

Niestety, podobnie jak podczas 

spotkania z dyrektorami liceów, narzekano 

na zbyt ma³¹ liczbê godzin z przedmiotów 

œcis³ych i brak odpowiednich laboratoriów 

do tego, by uczniowie mogli 

„dotkn¹æ rzeczywistoœci”. 

Wszyscy bior¹cy udzia³ w spotkaniu 

wykazali gotowoœæ do cyklicznego uczestnictwa 

w tego typu rozmowach, natomiast 

wielu z nich potraktowa³o liceum jako



swoistego rodzaju ³¹cznik w procesie 

kszta³cenia i wychowania pomiêdzy gimnazjum 

a szko³¹ wy¿sz¹, jak¹ jest P£. 

Po spotkaniu w sali Senatu zaproszono 

goœci na spacer po Politechnice, który 

umocni³ przekonanie dyrektorów 

o tym, jak znakomit¹ bazê stanowi uczelnia 

dla powstaj¹cego Liceum. 

Szczególne wra¿enie zrobi³a biblioteka 

P£, a stwierdzenia, ¿e jest to najlepiej zorganizowana 

i wyposa¿ona biblioteka 

w Polsce wcale nie nale¿a³y do rzadkoœci. 

Rodzice szukaj¹ dla swoich dzieci jak 

najlepszej szko³y i czêsto podkreœlaj¹, ¿e 

wysoki poziom kszta³cenia jest bardzo 

istotny, ale dla nich równie wa¿ne jest 

ich bezpieczeñstwo. Takie warunki mo¿e 

zapewniæ tylko ma³a szko³a, w której relacje 

nauczyciel – uczeñ oparte s¹ na 

wzajemnym szacunku, zaufaniu i zrozumieniu 

– podkreœla dyrektor Kozera. 

Oferta liceum prowadzonego przez 

uczelniê akademick¹ jest atrakcyjna 

i dlatego budzi du¿e zainteresowanie; 

pisz¹ o niej media, dzwoni¹ telefony, 

otrzymujemy maile z pytaniami. 

Liceum P£ mia³o ju¿ swoje stoisko na 

Targach Edukacyjnych zaprojektowane 

przez naszych studentów Architektury, 

a w marcu i kwietniu zaplanowano drzwi 

otwarte. 

Warto zaznaczyæ, ¿e stoisko liceum 

nie tylko wyró¿nia³o siê charakterystyczn¹, 

nowoczesn¹ zabudow¹, przejrzystoœci¹ 

formy, du¿¹ funkcjonalnoœci¹, 

ale tak¿e symbolik¹ wskazuj¹c¹ na to, 

¿e jest ono integraln¹ czêœci¹ Politechniki 

£ódzkiej. 

Wszystkie te walory podkreœli³a Komisja 

Konkursowa, przyznaj¹c naszej 

szkole wyró¿nienie w kategorii Najciekawsze 

stoisko X Targów Edukacyjnych. 

Akcja promocyjna trwa ju¿ od kilku 

miesiêcy i teraz nale¿y mieæ nadziejê, ¿e 

do naszego Liceum przyjdzie uzdolniona 

m³odzie¿, z któr¹ praca bêdzie Ÿród³em 

satysfakcji i zadowolenia. Z drugiej 

strony spoczywa na nas zobowi¹zanie, 

¿e szko³a da swoim uczniom dobre przygotowanie 

do studiów - nie tylko technicznych 

- i zadba o wszechstronny rozwój 

osobowoœci tych m³odych ludzi. 

Czekamy na pierwszy dzwonek! 

Dyplomy brytyjskiej uczelni 

Coventry University to uczelnia z Wielkiej 

Brytanii, która od kilku lat przyjmuje 

w ramach wymiany miêdzynarodowej 

bardzo wielu studentów Politechniki 

£ódzkiej. Po rocznym lub trzysemestralnym 

pobycie studenci wracaj¹ do £odzi 

z in¿ynierskim lub magisterskim dyplomem 

brytyjskiej uczelni. W roku akademickim 

2005/2006 w ramach Programu 

Socrates/Erasmus wyjecha³o do Coventry 

83, a bie¿¹cym roku akademickim 88 

studentów. Czas, na jaki wyje¿d¿aj¹ studenci 

jest ró¿ny, obecnie jest tam jednoczeœnie 

ponad 150 studentów naszej 

uczelni. Najwiêcej stypendystów pochodzi 

z wydzia³ów: Organizacji i Zarz¹dzania, 

Mechanicznego, Fizyki Technicznej, 

Informatyki i Matematyki Stosowanej, 

Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego, 

ale s¹ tam tak¿e studenci Elektrotechniki, 

Elektroniki, Informatyki i Automatyki, 

Budownictwa, Architektury i In- 

¿ynierii Œrodowiska oraz In¿ynierii Procesowej 

i Ochrony Œrodowiska. 

Pod koniec 2006 r., w dniach 22-24 

listopada, przedstawiciele uczelni: dr in¿. 

Ma³gorzata Miller - zastêpca dyrektora 

Centrum Kszta³cenia Miêdzynarodowego 

oraz dr hab. in¿. Krzysztof JóŸwik 

uczestniczyli w Awards Ceremony 

w Coventry University. Rok wczeœniej 

udzia³ w ceremonii wrêczania dyplomów 

wi¹za³ siê z uroczystoœci¹ nadania przez 

tê uczelniê JM Rektorowi prof. Janowi 

Krysiñskiemu tytu³u doktora honoris causa. 

Tak¿e ubieg³oroczna ceremonia zwi¹zana 

z zakoñczeniem studiów obfitowa- 

³a w wydarzenia, które dla nauczycieli 

akademickich stanowi¹ Ÿród³o ogromnej 

satysfakcji i dumy. 

O wra¿eniach z pobytu w Coventry 

opowiada Ma³gorzata Miller: 

– Wszystko zaczê³o siê od uroczystej 

procesji, która przesz³a z Uniwersytetu 

do Katedry œw. Micha³a. Tam w³aœnie 

odbywaj¹ siê ceremonie rozdania dyplomów, 

a nastrój tego miejsca podkreœla 

znaczenie uroczystoœci i zapada wszystkim 

g³êboko w pamiêæ. 

Wœród licznego grona studentów, 

n Ewa Chojnacka 

którzy ukoñczyli studia na poziomie Bachelor, 

obecnych by³o kilkunastu stu- 

dentów Politechniki £ódzkiej. Wrêczono 

im dyplomy Bachelor of Science in 

European Engineering Business Managment 

oraz Bachelor of Engineering in 

European Engineering Studies. W drugiej 

czêœci uroczystoœci rozdane zosta- 

³y dyplomy Master of Science i Master 

of Business Administration, z których 

równie¿ kilkanaœcie powêdrowa³o do 

r¹k naszych studentów. Szczególne zadowolenie 

odczuliœmy, gdy kilkoro z nich 

otrzyma³o dodatkowo nagrody za bardzo 

dobre prace dyplomowe; a¿ 4 nagrody 

na 10 przyznanych trafi³y do r¹k 

naszych studentów! Udzieli³a nam siê 

radoœæ studentów i ich rodzin, które 

uczestniczy³y w ceremonii. 

Po uroczystoœci w Katedrze i gratulacjach 

umówiliœmy siê na spotkanie, 

byliœmy ciekawi wra¿eñ naszych studentów, 

a tak¿e chcieliœmy siê dowiedzieæ 

jak wykorzystali stworzon¹ im 

szansê studiów w Coventry. Jak siê 

okaza³o, wiêkszoœæ dosta³a ju¿ bardzo 

dobr¹ pracê, spe³niaj¹c¹ ich oczekiwania 

i dalsz¹ mo¿liwoœæ rozwoju, niestety 

w Wielkiej Brytanii. Co prawda zapewniaj¹, 

¿e traktuj¹ j¹ tymczasowo, 

chc¹ jeszcze zdobyæ dodatkowe kwalifikacje, 

a póŸniej wróciæ do Polski, na 

przyk³ad jako przedstawiciele firm, 

w których ju¿ teraz pracuj¹. Mi³o nam 

by³o us³yszeæ, ¿e Magdalena Kurowska 

- nasza absolwentka Centrum Kszta³cenia 

Miêdzynarodowego, która studiowa- 

³a na specjalnoœci Business and Technology, 

wygra³a konkurs i pozosta³a na 

Uniwersytecie; prowadzi tam wyk³ady 

z przedsiêbiorczoœci, a tak¿e przygotowuje 

pracê doktorsk¹. 

Doceniani przez Uniwersytet w Coventry 

s¹ nie tylko studenci Politechniki £ódzkiej, 

ale tak¿e jej pracownicy. Dr hab. in¿. 

Krzysztof JóŸwik w czasie wizyty w Coventry 

otrzyma³ od Vice Chancellora Profesor 

Madeleine Atkins mianowanie na 

stanowisko Visiting Profesora, co zosta³o 

przyjête jako uznanie jego dokonañ w ramach 

wspó³pracy miêdzy uczelniami oraz 

zapowiedŸ rozszerzenia wspó³pracy naukowej 

na forum europejskim. 

n

S T U D E N C I 


Pszczółki i Chrabąszcze rozsławiają Politechnikę Łódzką w Monachium 

Nie tylko w Tokio 

Pszczółki 

Chrabąszcze 

Wszystko zaczê³o siê w pierwszej po³owie 2006 r., kiedy na 

zaproszenie Ko³a Naukowego Papierników przyjechali do £odzi 

przedstawiciele studenckiej organizacji APV-Darmstadt. To w³aœnie 

oni powiedzieli nam o corocznych rozgrywkach papierników 

w pi³ce siatkowej VolleyPap, odbywaj¹cych siê od kilkunastu 

lat w Darmstadt i organizowanych w³aœnie przez APV. Oficjalne 

zaproszenie dla 16 osób otrzymaliœmy we wrzeœniu. Pocz¹tkowo 

odnosiliœmy siê do niego sceptycznie, s¹dz¹c, ¿e nie 

jesteœmy w stanie wystawiæ dru¿yny zdolnej do konkurowania 

z zespo³ami z innych krajów. Jednak¿e zapewnienia organizatorów 

o fantastycznej atmosferze, jak równie¿ chêæ nawi¹zania 

wspó³pracy z innymi ko³ami naukowymi przekona³y nas do udzia- 

³u w rozgrywkach. Zdecydowanych by³o 14 osób, a pozosta³e 

dwa miejsca w ostatniej chwili wype³nili Bartek Stawicki i Dominika 

Maruszak, nasi absolwenci pracuj¹cy dla Kenniscentrum 

Papier en Karton w Arnhem w Holandii. 

Do Darmstadt przyjechaliœmy rano w pi¹tek 1 grudnia 

2006 r. Pierwszy dzieñ up³yn¹³ nam na zwiedzaniu miejscowego 

Instytutu Papiernictwa i krótkiej wizycie w centrum 

miasta. Wa¿nym punktem by³o spotkanie przewodni- 

cz¹cego KNP z dyrektorem Instytutu prof. dr in¿. Samuelem 

Schablem. 

Wieczorem w czasie wspólnej kolacji poznaliœmy zagraniczne 

dru¿yny. Oprócz kilku grup niemieckich w turnieju udzia³ 

bra³y reprezentacje z Finlandii, Francji oraz Austrii. Po kolacji 

nadszed³ moment wyboru dru¿yn. Stworzyliœmy dwa zespo³y, 

dla których nie bez przyczyny wybraliœmy nazwy Pszczó³ki 

i Chrab¹szcze - chcieliœmy sprawdziæ, jak z trudn¹ polszczyzn¹ 

poradz¹ sobie niemieccy gospodarze. 

Rozgrywki toczy³y siê przez ca³¹ sobotê, z godzinn¹ przerw¹. 

Bra³o w nich udzia³ a¿ 14 dru¿yn, w tym zespó³ Monachium 

II - faworyt i czterokrotny zwyciêzca ostatnich VolleyPap. 

Mecze trwa³y po 15 minut, a o zwyciêstwie decydowa³y 

punkty zdobyte podczas danej gry. Na pocz¹tku ka¿da z dru- 

¿yn musia³a rozegraæ po 6 meczów. Nasze Chrab¹szcze uplasowa³y 

siê na 6 miejscu. Pszczó³ki posz³y dalej. Po meczach 

z dru¿ynami SCA (Niemcy), Monachium I (Niemcy), APV Karlsruhe 

(Niemcy), PMV (Austria), Papet (Francja) dosz³y do fina- 

³u, w którym zagra³y oczywiœcie z dru¿yn¹ Monachium II. Mecz 

by³ bardzo emocjonuj¹cy. Przewaga Pszczó³ek zdobyta 

w pierwszych minutach zosta³a utracona na korzyœæ Niemców 

i taka sytuacja utrzymywa³a siê do ostatnich dwóch minut. 

Z³¹ passê Pszczó³ek przerwa³y znakomite serwisy jedynej 

kobiety w dru¿ynie - Edyty Przybylskiej, skuteczne zbijanie 

Przemka Strzeleckiego i doskona³a wspó³praca reszty zespo³u; 

nasza dru¿yna odrobi³a stratê. W efekcie, przy okrzykach 

£ódzka Politechnika! francuskich przyjació³ z Grenoble, 

Pszczó³ki zwyciê¿y³y z przewag¹ 6 punktów. Mistrzostwo sta- 

³o siê faktem, a dobra passa Monachium II zosta³a przerwana. 

W czasie wspólnej wieczornej zabawy, nasze Chrab¹szcze 

odebra³y dyplom, a Pszczó³ki zwyciêski Puchar. Mimo, ¿e nasza 

grupa by³a podzielona na dwie dru¿yny, wszyscy jednakowo 

cieszyliœmy siê ze zwyciêstwa. Ku naszemu zadowoleniu 

zaprzyjaŸniona z nami grupa z Grenoble otrzyma³a nie tylko 

dyplom za trzecie miejsce, ale równie¿ puchar dla najweselszej 

dru¿yny rozgrywek. 

Gdy w niedzielê wracaliœmy do Polski ¿artowaliœmy, ¿e 

gdyby nasza narodowa reprezentacja w pi³ce siatkowej skonsultowa³a 

siê z Pszczó³kami to mo¿e, tak jak my, wróci³aby do 

Polski z Tokio jako mistrz. 

Podziękowania 

Pragniemy serdecznie podziêkowaæ Pani Dyrektor Instytutu 

Papiernictwa i Poligrafii dr hab. Barbarze Surma-Œlusarskiej za 

wsparcie finansowe, bez którego nie moglibyœmy jechaæ do 

Darmstadt tak liczn¹ grup¹. Jednoczeœnie cieszymy siê, ¿e uda- 

³o nam siê rozs³awiæ Instytut Papiernictwa i Poligrafii Politechniki 

£ódzkiej wœród europejskich papierników. 

n Marcin Bocian 

Przewodnicz¹cy Ko³a Naukowego Papierników



Zbiórka charytatywna dla dzieci 

z domu dziecka 

Samorz¹d Studencki od wielu lat prowadzi szerok¹ dzia³alnoœæ 

charytatywn¹, wspieraj¹c¹ jeden z domów dziecka 

w £odzi. Akcje te maj¹ ró¿n¹ formê, jednak zawsze ten sam 

cel – sprawiæ dzieciom radoœæ, wesprzeæ dyrekcjê placówki 

w jej staraniach o to, by jej podopieczni mieli ¿ycie równie 

barwne jak ich rówieœnicy mieszkaj¹cy w rodzinie. Poza kontaktami 

osobistymi studentów z wychowankami wa¿na jest 

pomoc materialna. 

Przez ca³y grudzieñ Rada Studentów Samorz¹du Studenckiego 

Politechniki £ódzkiej prowadzi³a zbiórkê pieniêdzy dla 

dzieci z Domu Dziecka nr 8 przy ul. Zuchów 4. Mieszka w nim 

40 dzieci w wieku od 3 do 19 lat. Tym razem celem by³ zakup 

prezentów gwiazdkowych. Zebraliœmy blisko 4 600 z³ – cieszy 

siê Tomasz Orankiewicz, przewodnicz¹cy Samorz¹du. - 

Za te pieni¹dze zakupiliœmy sprzêt sportowy. Prezenty te trafi³y 

do Domu Dziecka po Nowym Roku. Dzieciom przywieziono 

paczki, w których znalaz³o siê: 18 par ³y¿ew, orbitrek - urz¹dzenie 

do æwiczeñ, sztangi, obci¹¿enia do sztangi, plecaki, 

hantle i wiele innych artyku³ów sportowych. W przekazaniu 

sprzêtu dzieciom wzi¹³ udzia³ prorektor ds. studenckich prof. 

Ireneusz Zbiciñski. Wspólnie ze studentami z Samorz¹du by³ 

œwiadkiem wielkich emocji, jakie towarzyszy³y dzieciom przy 

rozpakowywaniu paczek. 

W zbiórce wziêli udzia³ cz³onkowie Senatu, pracownicy oraz 

studenci Politechniki £ódzkiej – mówi Orankiewiecz. - Wszystkim 

darczyñcom serdecznie dziêkujemy. 

n 

Powitanie studentów 

z zagranicy 

Od kilku lat EYE Poland, organizacja 

studencka dzia³aj¹ca przy Centrum 

Kszta³cenia Miêdzynarodowego, opiekuje 

siê studentami zagranicznymi przyje¿d¿aj¹cymi 

do £odzi, aby odbyæ czêœæ 

studiów w Politechnice £ódzkiej w ramach 

programów miêdzynarodowych. 

Projekt Introductory Week for international 

students at Technical University of 

£ódŸ prowadzony jest wspólnie z Dzia- 

³em Wspó³pracy z Zagranic¹ P£. Jego celem 

jest mo¿liwie najlepsze powitanie 

zagranicznych goœci i pomoc w poruszaniu 

siê po naszej uczelni i mieœcie 

w pierwszych dniach ich pobytu. 

W ramach realizacji tego przedsiêwziêcia 

studenci z EYE obieraj¹ naszych goœci 

z miejsca ich przyjazdu, pomagaj¹ zakwaterowaæ 

siê w akademikach, oprowadzaj¹ 

po uczelni i pomagaj¹ za³atwiæ wszelkie 

formalnoœci zwi¹zane ze studiowaniem 

oraz organizuj¹ zwiedzanie £odzi. 

Kolejny Introductory Week zwi¹zany 

z przyjazdem studentów na semestr letni 

odbywa³ siê w dniach 19 – 25 lutego 

2007 r. W tym czasie nasi goœcie z zagranicy 

poznawali uczelniê, naszych studentów 

i miasto. W ramach integracji zorganizowano 

imprezê ostatkow¹, podczas 

której zagraniczni studenci zaprezentowali 

fantazyjne przebrania. Najbardziej 

kreatywnych nagrodzono drobnymi upominkami. 

Ze wzglêdu na stale zwiêkszaj¹c¹ siê 

liczbê studentów obcokrajowców studiuj¹cych 

na Politechnice £ódzkiej we wrzeœniu 

2006 r. zainaugurowano nowy projekt 

pod nazw¹ MENTOR. Polega on na 

tym, ¿e ka¿dy zagraniczny student ma 

swojego „opiekuna”, który pomaga mu 

zapoznaæ siê z polsk¹ kultur¹, zwyczajami, 

a tak¿e naszym miastem. 

n 

inf. z serwisu www 

Kursy 

pierwszej 

pomocy 

Samorz¹d Studencki Politechniki 

£ódzkiej zorganizowa³ dla studentów 

w dniach 26 lutego – 9 marca 2007 r. 

bezp³atny kurs pierwszej pomocy. Szkolenie 

trwa³o 16 godzin i obejmowa³o m.in. 

takie tematy jak: zabezpieczenie miejsca 

wypadku, postêpowanie przy z³amaniach, 

krwotokach, w sytuacji, gdy poszkodowany 

w wypadku jest nieprzytomny, 

uleg³ zakrztuszeniu, a tak¿e jakie 

wykonaæ czynnoœci podstawowe podtrzymuj¹ce 

¿ycie. 

Kursy prowadzili wykwalifikowani 

wyk³adowcy z Uniwersytetu Medycznego 

w £odzi. Uda³o siê przeszkoliæ 120 studentów, 

w tym cz³onków organizacji: 

AZS oraz Klubu Motocyklistów Politechniki 

£ódzkiej. Szkolenie odby³o siê z pozyskanych 

z PZU œrodków. 

n Tomasz Orankiewicz



W tym roku, po raz pierwszy na Politechnice Łódzkiej założony został Sztab Wielkiej Orkiestry Świątecznej 

Pomocy, aby zebrać pieniądze potrzebne dla ratowania życia dzieci poszkodowanych w wypadkach oraz na 

naukę udzielania pierwszej pomocy. 

Sztab ciepłych serc 

Władze Wydziału 

i studentów 

połączyła radość 

grania w Orkiestrze 

Foto: Kamil Mazurek 

Ma dopiero 15 lat… Pomimo to do dzisiaj setki tysiêcy, 

a byæ mo¿e nawet miliony Polaków zawdziêczaj¹ jej ¿ycie. Jej 

g³ównym celem jest ratowanie ¿ycia osób chorych, a w szczególnoœci 

dzieci. Co roku przekazuje potrzebuj¹cym ludziom 

kilka milionów dolarów. Anonimowa, bardzo hojna córka prezesa 

prywatnej, amerykañskiej kliniki? Nie! To Fundacja Wielkiej 

Orkiestry Œwi¹tecznej Pomocy. 

D³ugo mo¿na by opowiadaæ o samej organizacji i dyrygencie 

Orkiestry, Jurku Owsiaku. Równie d³uga by³aby lista zakupionego 

do tej pory przez Fundacjê sprzêtu rehabilitacyjnego 

o wartoœci 75 mln USD. 

Tym razem jednak nie przeczytacie niew¹tpliwie zas³u¿onych 

pochwa³ i wyrazów uznania dla dzia³alnoœci Owsiaka na 

rzecz chorych osób. Opiszê za to krok po kroku, „od kuchni”, 

jak Fundacja powiêkszy³a siê w tym roku o Sztab na Wydziale 

Organizacji i Zarz¹dzania Politechniki £ódzkiej, a tak¿e jak 

przebieg³a koordynacja kwesty podczas ca³ego tygodnia imprez 

towarzysz¹cych 15. Fina³owi, który zakoñczy³ siê 14 stycznia 

2007 roku. 

Wystarczy chcieć 

Mieszkam w ma³ej miejscowoœci, nikt na tak¹ skalê niczego 

tu do tej pory nie organizowa³, nie ma sensu siê tego podejmowaæ, 

pewnie i tak niewiele pomo¿emy. Jeœli myœlisz, ¿e 

znalaz³eœ dobr¹ wymówkê, ¿eby porzuciæ pomys³ utworzenia 

Sztabu, to jesteœ w b³êdzie! IdŸ do szpitala, spójrz w oczy 

walcz¹cej o ¿ycie 7-letniej dziewczynce potr¹conej na pasach 

przez pijanego kierowcê i powiedz, Chcia³em Ci pomóc, ale 

nic nie zrobi³em, bo nie by³o sensu siê za cokolwiek zabieraæ. 

Jeœli poczu³eœ ukucie w lewej górnej czêœci ¿eber, to przeczytaj, 

jak studenci Organizacji i Zarz¹dzania utworzyli Sztab, aby 

daæ szansê takim dzieciom. 

W paŸdzierniku 2006 roku cz³onkowie aktywnie dzia³aj¹cych 

na Wydziale OiZ P£ Kó³ Naukowych: LBT Ludzie – Biznes 

- Technologie oraz PPT Podstawowych Problemów Techniki 

postanowili przy³¹czyæ siê do szczytnej idei zbierania funduszy 

na rzecz potrzebuj¹cych. 

Przede wszystkim potrzebowaliœmy komisji licz¹cej pieni¹dze 

(min. 3 osoby) oraz Szefa Sztabu - jednej pe³noletniej 

osoby, odpowiedzialnej za organizacjê, realizacjê i rozliczenie 

ca³ej akcji. Zadania tego na P£ podjê³a siê Paulina Kabza. Nastêpnie 

wyst¹piliœmy do Fundacji z wnioskiem o za³o¿enie 

Sztabu pobranym ze strony www.wosp.org.pl. Siedzib¹ Sztabu 

mog³a byæ szko³a, uczelnia, urz¹d miasta, itp. Czujemy siê 

emocjonalnie zwi¹zani z jednostk¹, w której studiujemy, dlatego 

te¿ na nasz¹ siedzibê wybraliœmy Wydzia³ Organizacji 

i Zarz¹dzania P£. Po otrzymaniu informacji o wpisaniu Sztabu 

do rejestru Fundacji, nie pozosta³o nam nic innego jak stworzyæ 

zastêpy gotowych do niesienia poœredniej pomocy wolontariuszy 

i znaleŸæ sponsorów, którzy zgodz¹ siê pokryæ 

wydatki zwi¹zane z organizacj¹ imprez towarzysz¹cych. 

Mog³o siê zdarzyæ, ¿e któryœ Sztab mia³ problemy ze znalezieniem 

sponsora, na organizacjê np. koncertu, z powodu 

trudnej sytuacji finansowej w regionie lub braku firm gotowych 

do pomocy. Jednak to kolejna kiepska wymówka do 

podjêcia decyzji o zaprzestaniu dzia³ania Sztabu! Jeœli nie 

by³o imprezy, to nic siê nie sta³o. Najwa¿niejsze jest to, ¿e 

ka¿dy wolontariusz kwestuj¹cy podczas tej jedynej, szczególnej 

niedzieli w roku, pomaga³ Fundacji, a docelowo chorym 

dzieciakom. 

Zbierać każdy może 

Jeœli po przeczytaniu pierwszej czêœci nadal uwa¿asz, ¿e 

utworzenie Sztabu jest zadaniem, które przerasta Twoje zdolnoœci 

organizatorskie, to nic straconego – ¿eby pomóc nie 

musisz nale¿eæ do ¿adnego ze Sztabów! Zebrane pieni¹dze 

wp³acisz indywidualnie na konto Orkiestry. Proste? 

W ka¿dym roku niemal 120 tysiêcy osób bierze udzia³ 

w wielkiej zbiórce. Do naszego Sztabu zg³osi³o siê prawie 70 

wolontariuszy. Na pocz¹tku grudnia odby³o siê spotkanie organizacyjne, 

na którym Szef Sztabu przedstawi³ Regulamin 

Dzia³ania Sztabu, a tak¿e poinformowa³ jego cz³onków o imprezach 

towarzysz¹cych kweœcie. W pierwszych dniach stycznia 

rozdane zosta³y skarbonki i serduszka. Do tego czasu wolontariusze 

zg³aszali chêæ zbiórki pieniêdzy podczas wybranego 

przez siebie wydarzenia na P£. A by³o w czym wybieraæ!



Graliśmy głośno, 

wesoło 

i szczodrze 

Oto spis wydarzeñ, które mia³y miejsce 

podczas ca³ego, WOŒP-owego tygodnia: 

n 

Seanse filmowe w sali kinowej P£ 

(m. in. Efekt motyla) 

n 

Imprezy klubowe w Futuryœcie 

i Cottonie 

n 

Rozgrywki sportowe i zbiórki w liceach 

(I, VI, IX, XXI, XXV, XXXI, 

XLIII) 

n 

Zbiórki na Wydzia³ach P£ (z pomoc¹ 

JM Rektora Jana Krysiñskiego, 

Dziekana WOiZ oraz wyk³adowców) 

n 

Koncert Chóru P£ 

n 

Aukcje (m. in. w Radiu ¯ak; licytowano 

gad¿ety P£, PKO BP, 

rysunki dzieci z domów dziecka) 

n 

Wspó³praca i zbiórka pieniêdzy 

w teatrach i kinach 

n 

Akcja Misiek – zbiórka maskotek 

n 

Koncert jazzowy Big Bandu Jacka 

Delonga 

n 

Zbiórki w akademikach 

n 

Wielkie kwestowanie z Manufaktur¹ 

n 

W dzieñ Fina³u – prelekcje B¹dŸ widoczny 

- daj siê zauwa¿yæ na drodze, 

Pierwsza pomoc – bezpieczna 

praca, Bezpieczny przemys³ = 

bezpieczny dom oraz pokazy udzielania 

pierwszej pomocy. 

Po zakoñczeniu ca³ego wachlarza 

imprez ka¿dy z wolontariuszy zosta³ rozliczony 

indywidualnie. Przeliczanie pieniêdzy 

odby³o siê komisyjnie, po czym 

sporz¹dzono i wys³ano poczt¹ protokó³, 

na którym obowi¹zkowo musia³ siê podpisaæ 

Szef Sztabu oraz komisja licz¹ca. 

Okaza³o siê, ¿e 

Sztab 15. Finału 

Wielkiej Orkiestry 

Świątecznej Pomocy 

założony 

na Wydziale 

Organizacji 

i Zarządzania 

Politechniki Łódzkiej 

zebrał kwotę ponad 

23 tysiące złotych! 

Oprócz zebranych pieniêdzy wa¿ny 

by³ klimat, nastrój i postawa tych, którzy 

kwestowali. W naszym Sztabie panowa³a 

radoœæ, podniecenie i wspó³praca. 

Wszystkich jednoczy³ szczytny cel. 

Wolontariusze do³o¿yli wszelkich starañ, 

aby 15. Fina³ przebieg³ zgodnie z planem. 

Udowodnili oni, ¿e ceni¹ sobie mi³oœæ, 

przyjaŸñ i troskê o drugiego cz³owieka; ¿e 

dobrzy ludzie robi¹ dobre rzeczy oraz ¿e 

swoim dobrym humorem i pogodnym nastrojem 

mog¹ pokonaæ wszystkie chwile 

niepewnoœci i problemy dzisiejszego dnia. 

Dziêkujê wam! 

Sie ma! 

n Tomasz Koœmider 

Serca rozdawał także 

JM Rektor PŁ 


Grasz 

o staż 

XII edycja konkursu „Grasz o sta¿” 

rozpoczê³a siê 5 lutego, wraz z opublikowaniem 

na stronie www.grasz.pl zadañ 

konkursowych. Na zwyciêzców czeka 

ponad 225 sta¿y w firmach, agencjach 

reklamowych, domach mediowych 

i organizacjach pozarz¹dowych 

w ca³ej Polsce i za granic¹! Organizatorzy 

przygotowali ponad 50 zadañ, z których 

uczestnicy musz¹ wybraæ od jednego 

do trzech. Ich rozwi¹zania nale¿y 

przes³aæ do 2 kwietnia. 

Jak co roku, oferowane w konkursie 

praktyki dotycz¹ wielu zagadnieñ, 

wiêc ka¿dy bez trudu znajdzie interesuj¹c¹ 

go dziedzinê. Tegoroczne zadania 

sprawdzaj¹ wiedzê z finansów, nieruchomoœci, 

marketingu, mediów, prawa, 

odpowiedzialnoœci spo³ecznej, zarz¹dzania 

zasobami ludzkimi, a nawet 

ekologii. Wiele zadañ dotyczy bran¿y IT 

i telekomunikacji, ale znajdzie siê równie¿ 

coœ dla logistyków i projektantów 

mody! Co ciekawe, znaleŸæ mo¿na i takie, 

które odnosz¹ siê bezpoœrednio do 

sytuacji spo³eczno-politycznej w naszym 

kraju. 

To jednak nie koniec niespodzianek 

przygotowanych przez organizatorów. 

Na najlepszych uczestników, poza praktykami, 

czekaj¹ studia podyplomowe, 

kursy jêzykowe, specjalistyczne szkolenia, 

a tak¿e publikacje ksi¹¿kowe oraz 

prenumeraty czasopism! 

W konkursie organizowanym przez 

Gazetê Wyborcz¹ oraz PricewaterhouseCoopers 

mog¹ wzi¹æ udzia³ studenci 

III, IV i V roku oraz absolwenci do 30. 

roku ¿ycia, bez wzglêdu na rodzaj uczelni, 

kierunek oraz tryb studiów. Dziêki 

konkursowi „Grasz o sta¿” m³ode i aktywne 

osoby maj¹ szansê na zdobycie 

czêsto pierwszych powa¿nych doœwiadczeñ 

zawodowych, które staj¹ siê przepustk¹ 

do sta³ej pracy. 

Wiêcej informacji mo¿na uzyskaæ na 

stronie www.grasz.pl. 

n 

Informacja prasowa

R O Z M A I T O Ś C I 


Podsumowanie sukcesów sportowych osiągniętych w minionym roku przez 

studentów PŁ odbywa się w czasie tradycyjnego Balu Sportowca. Imprezę tę 

po raz 33. zorganizował AZS PŁ i SWFiS. 

Bal Sportowca 

W hali Wyższego Seminarium 

Duchownego w Łodzi odbył się na 

początku grudnia 2006 r. V Międzyuczelniany 

Turniej Piłki Nożnej 

Halowej o Puchar Księdza Rektora 

Wyższego Seminarium Duchownego 

w Łodzi 2006/2007. Rozgrywki 

trwały trzy dni. 

Og³oszenie wyników plebiscytu na 10 

najlepszych studentów – sportowców 

naszej uczelni i trenera roku niesie ze 

sob¹ zawsze du¿e emocje. Na poznanie 

wyró¿nionej dziesi¹tki zawodników czekali 

zebrani 20 stycznia 2007 r. w Sali 

Widowiskowej zaproszeni goœcie. 

Wœród najlepszych znaleŸli siê ci, którzy 

poza nauk¹ osi¹gaj¹ znacz¹ce wyniki 

na krajowej i miêdzynarodowej sportowej 

arenie. Oto nazwiska najlepszych 

i ich sukcesy: 

Artur Wasiak (FTiMS) - wicemistrz 

œwiata juniorów w bryd¿u sportowym, 

Bart³omiej Pielesiek (BAIŒ) - uczestnik 

Mistrzostw Œwiata w karate, br¹zowy 

medalista Mistrzostw Polski, 

Kamil Barañski (EEIA) - wicemistrz 

Polski w biegu na 400 m pp³., kandydat 

na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie. 

Wszyscy trzej studenci otrzymuj¹ stypendia 

Ministra Sportu za wybitne osi¹gniêcia 

sportowe. 

Inni znakomici sportowcy, którzy 

zwyciê¿aj¹c w zawodach sportowych s¹ 

dum¹ P£ to: 

Anna Radomska (FTIMS) - srebrny 

i z³oty medal na Mistrzostwach Polski 

Politechnik w p³ywaniu, 

Przemys³aw Michniewski (BAIŒ) - 

Najlepsi 

z³oty medalista Mistrzostw Polski Politechnik 

w p³ywaniu, 

foto: Piotr Szczepanik 

sportowcy PŁ 

Tomasz Radomski (FTIMS) – dwukrotny 

srebrny medalista Mistrzostw 

Polski Politechnik w p³ywaniu, 

Agnieszka Makowska (OiZ) - zawodniczka 

extraklasy (koszykówka), 

Karolina Œwiderek (BiNO¯) - zawodniczka 

I ligi (koszykówka), 

Monika Estkowska (OiZ) - zawodniczka 

I ligi (koszykówka). 

Wszystkie trzy ww studentki wchodzi³y 

w sk³ad dru¿yny, która zdoby³a wicemistrzostwo 

Polski Szkó³ Wy¿szych 

w srteetbaskecie, 

Anna Kleczewska (Ch) - zawodniczka 

I ligi, wicemistrzyni Polski Politechnik 

w tenisie sto³owym. 

Poza najlepszymi studentami - sportowcami 

wybierany jest zawsze trener roku. 

W 2006 r. zosta³ nim mgr Pawe³ Wójcik 

szkol¹cy sekcjê koszykówki kobiet. 

Nagrody wyró¿nionym ufundowali 

i wrêczali: prorektor ds. studenckich 

prof. Ireneusz Zbiciñski oraz dziekani Wydzia³ów, 

na których studiuj¹ nasi wybitni 

sportowcy. Pami¹tkowe statuetki dla 

dziesi¹tki i trenera roku wrêcza³ kierownik 

SWFiS mgr Marek Stêpniewski. 

n Gabriel Kabza 

Turniej 

w Seminarium 

Zespó³ Politechniki £ódzkiej wygra³ 

wysoko wszystkie mecze grupy „A”, pokonuj¹c 

kolejno Uniwersytet Medyczny 

(9:3), WSD oo Franciszkanów £ódŸ - 

£agiewniki (24:1) i WSD Ewangelików 

£ódŸ (22:1). 

W fazie pó³fina³owej przeciwnikiem 

naszych zawodników by³a reprezentacja 

WSD z Kalisza, któr¹ dru¿yna P£ pokona³a 

6:0. W drugim meczu pó³fina³owym 

zmierzy³y siê zespo³y Uniwersytetu £ódzkiego 

i Uniwersytetu Medycznego. Po 

zaciêtym spotkaniu zwyciê¿y³ Uniwersytet 

Medyczny 3:2. 

Mecz o trzecie miejsce pomiêdzy 

WSD Kalisz a U£ zakoñczy³ siê rezultatem 

3:9. W meczu fina³owym UM okaza³ 

siê ma³o wymagaj¹cym rywalem, z którym 

nasz zespó³ zwyciê¿y³ a¿ 10:1. 

Okaza³y Puchar wrêczy³ dru¿ynie P£, 

po raz drugi z rzêdu, rektor Wy¿szego 

Seminarium Duchownego w £odzi 

ksi¹dz dr Janusz Lewandowicz. Indywidualne 

wyró¿nienia otrzyma³o dwóch 

naszych zawodników. Tytu³ najlepszego 

strzelca Turnieju otrzyma³ Janusz 

Jonczyk (zdobywaj¹c 21 bramek), 

a tytu³ najlepszego bramkarza przypad³ 

Jakubowi Masiukowi. 

Zespó³ Politechniki £ódzkiej reprezentowali: 

bramkarze Jakub Masiuk 

i Robert Janeczek oraz zawodnicy: Janusz 

Jonczyk, Tomasz Smoliñski, Marcin 

Gawêda, Marek Sêdkowski, Micha³ 

Stefanek, Piotr Ogiñski. Trenerem zespo³u 

KU AZS P£ jest mgr S³awomir 

Œcieszko. 

n 

Gabriel Kabza



Książki w sieci 

Jesieni¹ 2005 r. Biblioteka Politechniki 

£ódzkiej rozpoczê³a realizacjê wieloletniego 

projektu, którego celem jest 

udostêpnienie jej u¿ytkownikom, 

a w wielu wypadkach pracownikom innych 

uczelni w Polsce i zagranic¹, czêœci 

posiadanych zbiorów w postaci elektronicznej, 

za poœrednictwem Biblioteki 

Cyfrowej eBiPol (http://ebipol.p.lodz.pl). 

Jednym z etapów tego projektu jest 

digitalizacja wybranych skryptów P£, 

które s¹ w zasobach Biblioteki Politechniki 

£ódzkiej w niewielkiej liczbie, a jednoczeœnie 

ciesz¹ siê ogromnym zainteresowaniem 

i z powodu intensywnego 

u¿ytkowania ulegaj¹ szybkiemu zniszczeniu. 

Digitalizacji podlegaj¹ tak¿e dzie- 

³a cenne z punktu widzenia dziedzictwa 

kulturowego z dziedziny nauki i techniki 

– XIX-wieczne i z pocz¹tku XX wieku. 

Ostatnio coraz czêœciej na platformie 

Biblioteki Cyfrowej P£ pojawiaj¹ siê tak- 

¿e pozycje wydane wspó³czeœnie przez 

pracowników P£. ZnaleŸæ tu mo¿na 

skrypty, materia³y dydaktyczne oraz serie 

wydawnicze udostêpniane dziêki 

¿yczliwoœci pracowników uczelni. 

Co daje autorom obecnoœæ w Bibliotece 

Cyfrowej? Po pierwsze - zyskuj¹ oni 

elektroniczn¹ archiwizacjê swoich dzie³. 

Sprzyja to zwiêkszeniu cytowañ publikacji, 

promuje dorobek naukowy w kraju 

i zagranic¹ i wreszcie popularyzuje potencja³ 

badawczy jednostek, w których 

s¹ pracownikami. Z drugiej strony u¿ytkownicy 

Biblioteki Cyfrowej maj¹ szeroki 

i efektywny dostêp do skryptów, podrêczników 

i materia³ów dydaktycznych 

oraz do zasobów innych Bibliotek Cyfrowych, 

zyskuj¹ te¿ wiedzê o dorobku naukowym 

pracowników P£. Nie bez znaczenia 

jest te¿ mo¿liwoœæ wgl¹du w cenne, 

historyczne dzie³a z zakresu techniki. 

Dziêki narzêdziom najpopularniejszego 

w Polsce systemu do prezentacji treœci 

elektronicznych, u¿ytkownicy zyskali 

mo¿liwoœæ jednoczesnego przeszukiwania 

zasobów wszystkich Bibliotek Cyfrowych 

pracuj¹cych na platformie dLibra. 

Gor¹co zachêcam do udostêpniania 

ksi¹¿ek oraz innych materia³ów w Bibliotece 

Cyfrowej P£ – eBiPol. 

Wszelkich informacji udziela Zespó³ 

ds. Digitalizacji Biblioteki P£ tel. 042 

631 20 53, e-mail ebipol@bg.p.lodz.pl 

n 

B³a¿ej Feret 

Bieg na pożegnanie roku 

Tradycyjnie w ostatnim dniu roku odby³ siê w Arturówku 

Bieg Sylwestrowy. By³a to ju¿ XXII edycja tej imprezy. Do rywalizacji 

stanê³a rekordowa liczba uczestników (528). Biegi 

rozegrano na trzech dystansach. Dla VIP-ów wyznaczono 800 

metrow¹ trasê wokó³ jeziora, m³odzie¿ mia³a do pokonania 2,5 

km, a bieg g³ówny odby³ siê na dystansie 9 km. 

W biegu VIP-ów wziê³o udzia³ 30 zawodników (sponsorzy, 

politycy, olimpijczycy, pracownicy P£). Zwyciê¿y³ Antoni Tomczyk, 

radny z Koluszek. Na doskona³ym 5 miejscu i w dobrej 

formie dobieg³ do mety prorektor ds. studenckich prof. Ireneusz 

Zbiciñski. Wyprzedzi³ m.in. Daniela D¹browskiego (IV 

miejsce na 400 m w ostatnich Mistrzostwach Europy), Piotra 

Kêdziê (cz³onek reprezentacyjnej sztafety 4x400 m) oraz ich 

trenera Krzysztofa Wêglarskiego. Jest to jedno z wiêkszych 

zwyciêstw prof. Zbiciñskiego w jego sportowej karierze. Wydaje 

siê, ¿e w tym przypadku mamy do czynienia ze straconym 

dla polskiej lekkoatletyki talentem. Równie¿ dr hab. Czes³aw 

Kuncewicz, prof. P£ (by³y cz³onek kadry narodowej na 

400 m) przyby³ na metê w czo³ówce biegu (na 16 pozycji) 

wraz ze swoim wiernym psem Jag¹. Bior¹c pod uwagê, ¿e 

Jaga wygra³a bieg w kategorii: pies - wierny przyjaciel cz³owieka, 

nale¿y uznaæ, ¿e Wydzia³ In¿ynierii Procesowej i Ochrony 

Œrodowiska wygra³ bieg VIP-ów dru¿ynowo. Gratulujemy!! 

Bieg g³ówny na dystansie 9 km ukoñczy³o 329 zawodników, 

zwyciê¿y³ Tomasz Szymkowiak z Poznania z czasem 

26,38 minut, wœród kobiet kolejny raz zwyciêstwo odnios³a 

Edyta Lewandowska z RKS £ódŸ - 31,58, na 12 miejscu uplasowa³a 

siê Alicja Ewiak z AZS P£ - 39,34. Wœród mê¿czyzn na 

11 miejscu dobieg³ Sylwester Pawêta (29,48) OiZ II (Sieradz) 

i otrzyma³ okaza³y puchar Rektora P£ prof. Jana Krysiñskiego 

Od lewej: 

dla najlepszego studenta naszej uczelni. Pozostali studenci wicemistrz świata 

AZS P£ zajêli miejsca: 14 - Leszek Marcinkiewicz (30,48), w sztafecie 4x400m 

17 - Józef Pawicki (31,37), 18 – Piotr Tomczyk (31,48), 

D. Dąbrowski, 

prof. Cz. Kuncewicz, 

40 - £ukasz Budkowski (34,15), 59 - Przemys³aw Jagielski (35,38). 

prof. I. Zbiciński, 

Puchar dla zwyciêzcy biegu m³odzie¿owego ufundowa³ kierownik 

SWFiS mgr Marek Stêpniewski. Otrzyma³a go Nina 

trener K. Węglarski, 

olimpijczyk P. Kędzia 

Ba¿êcka z UKS Domaniewice. 

w biegu na 400m 

Studenci naszej uczelni obs³ugiwali biuro zawodów i zabezpieczali 

trasy biegów, ca³oœæ koordynowa³ Gabriel Kabza 

foto: L. Leszczyński 

ze SWFiS. 

n Gabriel Kabza



W nocy 27 listopada Akademicka Orkiestra Politechniki Łódzkiej wróciła z pierwszego zagranicznego tournee. 

Wystąpiła na Młodzieżowym Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Klasycznej – Jesień 2006 w Równem. 

Pobyt na Ukrainie zbiegł się z urodzinami orkiestry. Rok wcześniej, 25 listopada muzycy spotkali się 

na pierwszej próbie w sali widowiskowej Politechniki Łódzkiej. 

Pierwszy zagraniczny występ 

Występ na Festiwalu 

w Pałacu Młodzieży 

w Równem 

foto: Jacek Szabela 

Zagraniczny wystêp sta³ siê doskona³¹ okazj¹ do sprawdzenia 

umiejêtnoœci m³odych muzyków z P£, porównania z poziomem 

artystycznym innych zespo³ów wystêpuj¹cych na Festiwalu oraz 

do nawi¹zania nowych przyjaŸni. Koncert naszej Orkiestry spotka³ 

siê z ogromnym aplauzem publicznoœci i uznaniem krytyków, 

czego wyrazem sta³o siê zaproszenie na kolejny festiwal za rok. 

Oprócz wystêpu na festiwalu, nastêpnego dnia Orkiestra zagra³a 

kolejny koncert (po mszy) w wype³nionym po brzegi koœciele pod 

wezwaniem Œw. Piotra i Paw³a. Koœció³ ten zosta³ zbudowany 

w 1934 roku ze sk³adek oficerów polskich. Publicznoœæ zgotowa³a 

wykonawcom owacjê na stoj¹co. 

Warto podkreœliæ gor¹ce przyjêcie i ogromn¹ ¿yczliwoœæ 

ze strony Ukraiñców, z któr¹ na ka¿dym kroku spotykali siê 

m³odzi muzycy. 

Na wiosnê zaplanowano rewizytê w £odzi Orkiestry Pa³acu 

M³odzie¿y w Równem. 

Akademicka Orkiestra P£ ma w swym repertuarze oprócz 

muzyki klasycznej (Kanon J.Pachelbela, Koncert podwójny na 

dwoje skrzypiec d-moll J. S. Bacha, £abêdŸ C. Saint-Saensa, 

Ein Musicalischer Spas – W. A. Mozarta) tak¿e evergreeny 

muzyki rozrywkowej takie jak Hey Jude Beatlesów, Preludium 

2 G. Gershwina czy Entertainer S. Joplina – œwietnie wszystkim 

znany motyw œcie¿ki dŸwiêkowej nagrodzonego wieloma 

Oscarami filmu „¯¹d³o”. W³aœnie ta ró¿norodnoœæ repertuaru 

stanowi o sile i oryginalnoœci orkiestry i zjednuje jej s³uchaczy. 

Ci¹gle rosn¹ce umiejêtnoœci m³odych artystów pozwalaj¹ 

z optymizmem patrzeæ w przysz³oœæ. 

W najbli¿szych planach jest koncert z dwójk¹ solistów: 

Takashi Yamamoto – pianist¹, laureatem IV nagrody Konkursu 

Chopinowskiego i Satomi Yasutamiya - znakomit¹ skrzypaczk¹ 

japoñsk¹. Trwaj¹ przygotowania do wydania pierwszej p³yty. 

Jak siê dowiedzieliœmy (na razie nieoficjalnie), zarejestrowano 

ju¿ kilka utworów w studenckim radiu „¯ak”. 

W sk³ad Orkiestry wchodz¹ studenci Politechniki £ódzkiej 

oraz osoby od wielu lat zwi¹zane z uczelni¹. Muzycy wystêpuj¹ 

pod batut¹ znanego pedagoga, skrzypka i dyrygenta ³ódzkiego 

Ryszarda Osmoliñskiego, który jest dyrektorem zespo- 

³u. Organizacj¹ wystêpów i opiek¹ nad muzykami zajmuje siê 

pani Gra¿yna Sikorska. Tournée na Ukrainie zosta³o uwiecznione 

na filmie, który na pewno bêdzie stanowi³ dla jego uczestników 

wspania³¹ pami¹tkê. 

n 

Grzegorz Gawlik 

Biogramy profesorów 

Nak³adem Politechniki £ódzkiej ukaza³a siê niezwykle ciekawa 

ksi¹¿ka – Profesorowie Politechniki £ódzkiej 1945-2005 

– £ódŸ 2006 rok. Jest to drugie wydanie, poprawione i uzupe³nione, 

ksi¹¿ki - Profesorowie Politechniki £ódzkiej 1945-1996 

opublikowanej w 1999 roku. 

Obie publikacje ukaza³y siê dziêki inicjatywie Komisji 

Historycznej Politechniki £ódzkiej. Wydanie z 1999 roku opracowa³ 

zespó³ redakcyjny w sk³adzie: prof. Zbigniew Piotrowski 

– przewodnicz¹cy, dr in¿. Ewa Chojnacka, doc. Ryszard 

Przybylski i dr Jadwiga Przygocka. Wydanie z 2006 roku 

– prof. Zbigniew Piotrowski, dr in¿. Ewa Chojnacka i doc. 

Ryszard Przybylski. 

Pierwsze wydanie zawiera³o 556 biogramów, drugie zawiera 

ich 681. Obejmuje osoby, które uzyska³y status samodzielnych 

pracowników naukowych do koñca 2004 roku. 

W wydaniu z 2006 roku, w odró¿nieniu od poprzedniego, 

obok biogramu danej osoby umieszczono jej zdjêcie. Brakuje 

zdjêæ przy 21 biogramach, co stanowi jedynie oko³o 3 procent. 

Ksi¹¿ka Profesorowie Politechniki £ódzkiej 1945-2005 jest 

cenn¹ wizytówk¹ Uczelni i równie cennym dokumentem historycznym, 

ciekawym nie tylko dla pracowników P£, ale te¿ absolwentów 

oraz osób interesuj¹cych siê uczelniami w Polsce. 

n Czes³aw ¯yliñski


Zakończył się pierwszy rok trzyletniej kadencji Komisji Historycznej 

pracującej pod przewodnictwem prof. Władysława Pękali. 

Dokumentowanie historii 


Doktoraty 

honoris causa 

łódzkich uczelni 

W tym okresie g³ównym celem naszych 

starañ by³y zagadnienia zwi¹zane 

z utrwalaniem historii naszej uczelni oraz 

pamiêci o ludziach, którzy tê historiê 

tworzyli – mówi Przewodnicz¹cy. Podkreœla 

przy tym, ¿e pracuj¹cy spo³ecznie 

cz³onkowie Komisji, choæ w pe³ni zaanga¿owani 

i oddani sprawom, dla których 

Komisja zosta³a powo³ana, nie byliby 

w stanie zrealizowaæ przyjêtego planu 

bez udzia³u i pomocy Pañ zatrudnionych 

w Pracowni Historycznej. 

Czego w tym okresie dokonano? 

Zosta³ wydany czwarty ju¿ Zeszyt 

Historyczny poœwiêcony wspomnieniom 

prof. Zbigniewa Piotrowskiego. Motto 

zeszytu „Póki jeszcze pamiêtam” podkreœla 

osobisty charakter wspomnieñ. 

Zaawansowane s¹ prace nad nastêpnym 

Zeszytem omawiaj¹cym sylwetki ponad 

dwudziestu profesorów – seniorów naszej 

Uczelni. Liczymy, ¿e niebawem uka- 

¿e siê drukiem – dodaje prof. Pêkala. 

W roku 2006 zainicjowana zosta³a 

przez Komisjê akcja upamiêtniaj¹ca pamiêæ 

zmar³ych pracowników, zas³u¿onych 

dla naszej uczelni. 1 listopada na 

ich mogi³ach postawiono specjalnie zaprojektowane 

znicze opatrzone odznak¹ 

„Zas³u¿ony dla Politechniki £ódzkiej”. Na 

cmentarzach w £odzi i wielu miejscowoœciach 

poza £odzi¹ zap³onê³o 235 zniczy. 

Chcemy, aby akcja „PAMIÊÆ” wesz³a na 

sta³e do kalendarza naszych prac i sta³a 

siê tradycj¹ naszej uczelni – podkreœla 

prof. Pêkala. 

Dziêki zaanga¿owaniu Wydzia³owych 

Komisji Historycznych dokonano inwentaryzacji 

materia³ów pamiêtnikarskich 

znajduj¹cych siê w ró¿nych jednostkach. 

Kroniki, albumy, ksiêgi goœci itp. zapisy 

prowadzone w dawnych katedrach przez 

dziesi¹tki lat, stanowi¹ dziœ cenne Ÿród³owe 

materia³y historyczne. 

W celu zwiêkszenia zainteresowania 

zbiorami Muzeum zosta³ opracowany folder 

informacyjny oraz zaktualizowano 

stronê internetow¹. Swoje miejsce histo- 

ria Politechniki £ódzkiej znalaz³a tak¿e 

£ódzkie Towarzystwo Naukowe wyda³o 

drugie, rozszerzone i uzupe³nione 

na ³amach „¯ycia Uczelni”. 

Z inicjatywy i sk³adek cz³onków Komisji 

zosta³a ufundowana tablica pami¹t- 

causa ³ódzkich uczelni 1945-2005” 

wydanie publikacji „Doktorzy honoris 

kowa poœwiêcona prof. Zbigniewowi Piotrowskiemu, 

wieloletniemu przewodnidowskiej. 

Kolejne wydanie ksi¹¿ki o dok- 

– £ódŸ 2005 pod redakcj¹ El¿biety Paracz¹cemu 

Komisji Historycznej P£. Tablica 

wmurowana obok wejœcia do Muzeum 

z okazji 60-lecia £odzi akademickiej. 

torach honoris causa przygotowano 

P£ zosta³a ods³oniêta 11 wrzeœnia 2006 

W ksi¹¿ce przedstawiono sylwetki 

roku. 

uczonych, którzy otrzymali ten tytu³ 

W Muzeum i s¹siaduj¹cym z nim 

w polskich i zagranicznych uczelniach. 

holu zorganizowano ekspozycjê ilustruj¹c¹ 

historiê Politechniki £ódzkiej (stymacje 

o doktorach h.c. Politechniki £ódz- 

Ksi¹¿ka ma 258 stron, na których inforczeñ-luty 

2006), wystawê ilustruj¹c¹ 

kiej znalaz³y siê na stronach od 101 do 

¿ycie i dorobek prof. Zbigniewa Piotrowskiego 

(wrzesieñ 2006), wystawê foto- 

³y 242 doktoraty. Z zamieszczonej tabel- 

151. Wszystkie ³ódzkie uczelnie przyznagraficzn¹ 

poœwiêcon¹ inauguracjom lat 

ki dowiadujemy siê, ¿e najwiêcej, bo 83 

akademickich w P£ w latach 1956/57, 

doktoraty h.c. przyzna³a Politechnika 

1966/67, 1976/77, 1986/87 oraz 1996/97 

£ódzka (do wrzeœnia 2005). 

(paŸdziernik 2006), wystawê fotograficzn¹ 

„£ódŸ 1956” we wspó³pracy z pp. 

zna³y ³ódzkim uczonym 57 doktoratów. 

Polskie i zagraniczne uczelnie przy- 

Sztromajer (paŸdziernik 2006) oraz 

Najwiêcej otrzymali uczeni z U£ – 33, 

wystawê okolicznoœciow¹ z okazji doktoratów 

honoris causa prof. T.Æwirko- 

stawieniu jest druga - 20 doktoratów. 

a z Politechniki £ódzkiej, która w tym ze- 

Godyckiego i prof. T.Paryjczaka (listopad 

2006). 

polskim 128 doktoratów, francuskim – 

£ódzkie uczelnie przyzna³y uczonym 

Pracownia Historyczna prowadzi sta- 

25 i brytyjskim – 22. Z innych krajów 

³e i systematyczne prace nad inwentaryzacj¹ 

zbiorów, opracowywaniem archi- 

Hiszpania) – 67. 

(np. Japonia, USA, ZSRR, Rosja, W³ochy, 

walnych wycinków prasowych zwi¹zanych 

z Politechnik¹ oraz pozyskiwaniem 

wrzeœnia 2005 roku 37 doktoratów h.c. 

Politechnika £ódzka przyzna³a do 

materia³ów do zbiorów muzealnych. 

uczonym z Polski, 16 – z Wielkiej Brytanii, 

7 – z Francji, po 4 z ZSSR i USA, po 3 

Trwaj¹ prace nad budow¹ komputerowej 

bazy fotograficznej. Dotychczas zosta³o 

– z Niemiec, W³och i Japonii oraz po jednym 

z Belgii, Czechos³owacji, Hiszpanii, 

opisanych ok. 2 tys. starych fotografii. 

Jak dodaje Przewodnicz¹cy - Z zamierzeñ 

Komisji w 2006 roku nie uda³a siê 

Pierwszy doktorat h.c. P£ otrzyma³ 

Holandii, Nowej Zelandii i Ukrainy. 

jedynie realizacja budowy na terenie 

prof. Bohdan Stefanowski w 1949 roku, 

Uczelni galerii „Doktorów Honoris Causa 

P£”. Zasadniczym powodem okaza³ 

Hamlett z Wielkiej Brytanii w maju 2005. 

osiemdziesi¹ty trzeci – prof. Andrew 

siê brak w³aœciwej lokalizacji Galerii, 

Czternastu profesorów z Politechniki 

która naszym zdaniem winna stanowiæ 

£ódzkiej otrzyma³o w okresie od 1973 r. 

wizytówkê Politechniki i œwiadczyæ 

do wrzeœnia 2005 roku 20 doktoratów 

o wspó³pracy z renomowanymi oœrodkami 

naukowymi na œwiecie. Poszukiwagraniczne 

doktoraty przyznano we Fran- 

honoris causa, z tego trzy w Polsce. Zania 

i prace przygotowawcze prowadzone 

bêd¹ nadal. 

W³oszech i ZSRR. 

cji, Rosji, Wêgrzech, Wielkiej Brytanii, 

n E.Ch. 




Większość z nas dąży do stałego podnoszenia poziomu życia. Wraz z upływem lat i rozwojem zawodowym 

rosną nasze potrzeby: zakładamy rodziny, kupujemy mieszkanie, budujemy dom, inwestujemy w edukację 

naszych dzieci, pomagamy im startować w dorosłość. Kiedy jednak nasze pociechy już się usamodzielnią 

okazuje się, że zapomnieliśmy o jeszcze jednym: o dostatniej emeryturze. 

Emerytura – pogodna jesień życia 

Jak¹ chcia³byœ otrzymywaæ emeryturê? 

Wysok¹! – pada odpowiedŸ bez wahania. 

A ile ju¿ uzbiera³eœ na swoj¹ emeryturê? 

Jak to, przecie¿ emeryturê bêdê mia³ 

z ZUS-u i z OFE… – brzmi odpowiedŸ 

w atmosferze zak³opotania. Czy warto polegaæ 

wy³¹cznie na obowi¹zkowych filarach 

systemu emerytalnego? Czy na wysok¹ 

emeryturê mog¹ pozwoliæ sobie jedynie wyj¹tkowo 

zamo¿ni? Jak we w³asnym zakresie 

zadbaæ o dostatni¹ emeryturê? 

Podstawowe 

minimum 

Podstawow¹ instytucj¹ zapewniaj¹c¹ 

okreœlony poziom œwiadczenia emerytalnego 

jest dziœ zreformowany Zak³ad Ubezpieczeñ 

Spo³ecznych, do którego trafia 

czêœæ naszej comiesiêcznej pensji. Niestety 

œrodki wp³ywaj¹ce na nasze konta 

w ZUS-ie nie s¹ inwestowane ani dziedziczone, 

a stanowi¹ za to Ÿród³o wyp³at dla 

obecnych emerytów. By uchroniæ œrodki 

od utraty wartoœci w czasie, wp³ywaj¹ce 

do Zak³adu sk³adki s¹ jedynie waloryzowane 

o wskaŸnik inflacji. 

Niż demograficzny 

– siła wyższa 

Obecne emerytury wyp³acane s¹ na 

bie¿¹co ze sk³adek pochodz¹cych od osób 

aktualnie pracuj¹cych. W zwi¹zku z procesem 

starzenia siê naszego spo³eczeñstwa, 

opieranie systemu emerytalnego 

jedynie na systemie repartycyjnym skutkowa³oby 

w przysz³oœci wyp³at¹ bardzo 

niskich emerytur, a w ostatecznoœci upadkiem 

systemu. Aby uratowaæ œwiadczenia 

przysz³ych ubezpieczonych, przeprowadzono 

w 1999 roku reformê emerytaln¹, 

polegaj¹c¹ na utworzeniu Otwartych 

Funduszy Emerytalnych. W jednym 

z 15 dzia³aj¹cych dziœ w Polsce OFE, ka¿- 

da osoba korzystaj¹ca z II filara posiada 

swój indywidualny rachunek, na który 

wp³ywa czêœæ sk³adki emerytalnej przekazywanej 

do ZUS. W przeciwieñstwie do 

I filara, œrodki w OFE s¹ inwestowane 

i podlegaj¹ dziedziczeniu. Dziêki reformie 

bêdziemy otrzymywaæ emeryturê przynajmniej 

z dwóch Ÿróde³: z ZUS-u i z OFE. 

Jaka czeka nas 

emerytura? 

Okazuje siê, ¿e rzeczywista przysz³a 

emerytura, któr¹ bêdziemy otrzymywaæ 

z I i II filara mo¿e nie wystarczyæ nam na 

godne ¿ycie. Warto skorzystaæ z kalkulatora 

emerytalnego dostêpnego na stronie 

internetowej Komisji Nadzoru Finansowego, 

by obliczyæ przysz³¹ emeryturê. 

Np. 30-letnia kobieta pracuj¹ca od 

2001 roku i zarabiaj¹ca dziœ 3 tys. z³ brutto, 

przed przejœciem na emeryturê bêdzie 

otrzymywaæ 5,4 tys. z³ netto pensji, 

natomiast jej miesiêczna emerytura 

wyp³acana z ZUS i OFE wyniesie nieco 

ponad 3,5 tys. z³, co stanowi spadek 

dochodu o ponad 35%. Aby zachowaæ 

dotychczasowy poziom wp³ywów do 

domowego bud¿etu, koniczne jest regularne 

inwestowanie dodatkowych kilku 

do kilkunastu procent bie¿¹cego dochodu 

– indywidualnie. 

Weź sprawy 

w swoje ręce 

Aby utrzymaæ finansowy standard 

¿ycia po przejœciu na emeryturê, nale¿y 

zadbaæ o to we w³asnym zakresie. Mo¿- 

na zrobiæ to np. przez oszczêdzanie na 

Indywidualnym Koncie Emerytalnym 

(tzw. IKE), które dzia³a na podobnych 

zasadach jak OFE (wp³ywaj¹ce œrodki s¹ 

inwestowane), jednak przyst¹pienie do 

IKE jest w pe³ni dobrowolne. Kolejnym 

sposobem jest polisa na ¿ycie z ubezpieczeniowym 

funduszem kapita³owym, 

która ³¹czy w sobie funkcjê ochrony ¿ycia 

i inwestycjê na przysz³oœæ. Wybieraj¹c 

tê opcjê nale¿y pamiêtaæ, ¿e czêœæ sk³adki 

p³aconej regularnie bêdzie „zjadana” 

przez towarzystwo ubezpieczeniowe 

z tytu³u ponoszenia ryzyka na wypadek 

œmierci ubezpieczonego. Warto zaznaczyæ, 

¿e rozdzielenie drogi realizacji celu 

ochronnego oraz inwestycyjnego daje 

znacznie lepsze efekty. Coraz wiêksz¹ 

popularnoœci¹ ciesz¹ siê programy systematycznego 

oszczêdzania, które – pod 

okiem fachowca – pozwalaj¹ zbudowaæ 

kapita³ bêd¹cy w przysz³oœci solidn¹ 

baz¹ do realizacji celów finansowych, 

niekoniecznie emerytalnych. 

Wszystko zależy 

od Ciebie 

Istnieje jeszcze wiele innych metod 

zagwarantowania sobie dostatniego i pewnego 

dochodu na emeryturze, a ka¿da 

z nich uzale¿niona jest od wielu czynników: 

wieku, sytuacji ¿yciowej, zasobnoœci 

portfela, czy podejœcia do ryzyka. Pozwalaj¹ 

one wykorzystaæ zarówno przysz³e 

dochody, jak i ju¿ zgromadzone zasoby 

maj¹tkowe, czy kapita³owe. £¹czy 

je jedno: nikt za nas tego nie zrobi. Owszem, 

nale¿y skorzystaæ z pomocy doradcy 

finansowego, który profesjonalnie zajmie 

siê odpowiednim programem, ale to 

my sami musimy zrozumieæ, ¿e przysz³oœæ 

le¿y w naszych rêkach. Je¿eli odpowiednio 

o ni¹ zadbamy, to przejdziemy na zas³u¿ony 

odpoczynek wtedy, kiedy sami 

o tym zdecydujemy, a nie w momencie 

okreœlonym przez ustawodawcê. Nie bêdziemy 

musieli siê martwiæ sytuacj¹ 

w ZUS-ie, czy zamieszaniem prawnym 

wokó³ œrodków gromadzonych w OFE. 

Jeœli Twoja przysz³oœæ nie jest Ci obojêtna, 

zacznij dzia³aæ ju¿ teraz. 

n Janusz Marczyñski 

Doradca Finansowy Prime Invest 

Autor jest absolwentem Wydzia³u OiZ P£



Wernisaże w galeriach 

Galeria 

krótko i węzłowato... 

Pierwszy w tym roku akademickim 

wernisa¿ w galerii krótko i wêz³owato… 

prezentowa³ niezwykle barwn¹ kulturê 

Meksyku. Wystawie malarstwa Raula 

Govea z Meksyku zatytu³owanej Bli¿ej 

Fridy Kahlo towarzyszy³ pokaz mody 

i tañca w wykonaniu modelek z Agencji 

Face. Kolekcjê inspirowan¹ twórczoœci¹ 

Fridy Kahlo przygotowa³a ¯aneta Rybakieza-Czapla. 

By³o bardzo nastrojowo, 

kolorowo i kobieco. Stroje, muzyka i uroda 

modelek zachwyci³y zebranych goœci. 

Pokaz przybli¿y³ specyficzny styl ubioru, 

jaki stworzy³a Frida Kahlo, pe³en typowych 

elementów meksykañskich, 

z charakterystycznymi dla tej kultury 

licznymi ozdobami. W prezentacji znalaz³ 

siê te¿ element naszej kultury; jeden 

z obrazów przedstawia³ Fridê w stroju 

krakowskim. 

W wernisa¿u, który odby³ siê 5 grudnia, 

uczestniczy³a przedstawicielka Ambasady 

Meksyku w Polsce. 

Frida Kahlo to meksykañska malarka 

urodzona w 1907 roku. Jej zainteresowania 

tematyk¹ kobiec¹ w twórczoœci 

zosta³y dostrze¿one przez ruch feministyczny 

i spowodowa³y, ¿e sta³a siê jego 

symbolem w ostatnich latach XX wieku. 

Kolejny wernisa¿ w tej galerii zosta³ 

zorganizowany 20 lutego z okazji 

XV-lecia Wydzia³u In¿ynierii Procesowej 

i Ochrony Œrodowiska i mia³ 

szczególnie uroczysty charakter. 

Otwarcie wystawy poprzedzi³ minikoncert 

fortepianowy Adama Manijaka, 

adiunkta Akademii Muzycznej 

w £odzi. Swoje wybrane prace z zakresu 

malarstwa przedstawi³a Milena 

Romanowska, absolwentka Pañstwowej 

Wy¿szej Szko³y Sztuk Plastycznych 

w £odzi. Jak powiedzia³a 

– s¹ one odpowiedzi¹ na postrzeganie 

i odbiór pejza¿y miejskich naszego 

miasta, a tak¿e pejza¿y widzianych 

podczas podró¿y na po³udnie Europy. 

Artystka uzyska³a dyplom w zakresie 

malarstwa i tkaniny unikatowej. Uprawia 

malarstwo, zajmuje siê tak¿e grafik¹ 

u¿ytkow¹ i wystawiennictwem. 

Jej prace malarskie znajduj¹ siê 

w zbiorach muzealnych i wielu kolekcjach 

prywatnych. 

Galeria 

Politechnika 

Najstarsza galeria na uczelni - Politechnika, 

zaprezentowa³a pastele Gra- 

¿yny Margiel. Wernisa¿ odby³ siê 23 

stycznia. Autorka wystawy jest absolwentk¹ 

ASP w £odzi, ukoñczy³a studia 

na wydziale projektowania ubioru i tkaniny. 

W swojej pracy artystycznej zajmuje 

siê rysunkiem i malarstwem. Przedstawione 

na wernisa¿u prace odzwierciedlaj¹ 

jej têsknotê za kontaktem z natur¹. 

W malarstwie szukam spokoju 

i harmonii. Bli¿ej natury, to bli¿ej siebie. 

Próbujê odnaleŸæ ciep³o tkwi¹ce w nas 

i uwolniæ siê od przyt³aczaj¹cej codziennoœci 

…choæ na chwilê – napisa³a o sobie 

w zaproszeniu na wernisa¿ Gra¿yna 

Margiel. By³a to jej druga wystawa 

w naszej galerii. 

7 marca odby³ siê kolejny wernisa¿ 

w tej galerii. Tym razem swoje prace 

zaprezentowa³ Jerzy Grzywacz, absolwent 

PWSSP w £odzi. Prace J. Grzywacza 

cechuje du¿a wra¿liwoœæ na œwiat³o 

i kolor. – Autor mówi o nich, ¿e posiadaj¹ 

w sobie liryzm i s¹ wyciszone. Przestawione 

na wystawie obrazy s¹ malowane 

przewa¿nie w tonacjach ciep³ych, 

czasami tylko w szaroœciach i tworz¹ 

nastrojowy klimat. Artysta w swoich pracach 

odwo³uje siê czêsto do natury. 

Galeria Politechnika mieœci siê w jednym 

z pomieszczeñ Klubu, w którym 

mo¿na podziwiaæ prace artystów przy 

kawie lub herbacie. 

Galeria 

Pod Napięciem 

Od 15 marca w galerii Pod Napiêciem 

na Wydziale Elektrotechniki, Elektroniki, 

Informatyki i Automatyki prezentowane 

s¹ rzeŸby wykonane przez studentów 

Pracowni RzeŸby i Dzia³añ Przestrzennych 

Wydzia³u Edukacji Wizualnej ASP 

im. W. Strzemiñskiego w £odzi. 

Mistrzostwa 

w aerobiku 

W sali widowiskowej Politechniki 

£ódzkiej odby³y siê I Akademickie 

Mistrzostwa Województwa £ódzkiego 

w aerobiku. W zawodach rozgrywanych 

9 grudnia 2006 r. wziê³o udzia³ 43 zawodników. 

Najlepsza w punktacji dru¿ynowej 

okaza³ siê Politechnika £ódzka (43 

pkt.), która wyprzedzi³a Uniwersytet 

£ódzki (38 pkt.) i Wy¿sz¹ Szko³ê Informatyki 

(26 pkt.). 

Wœród kobiet zwyciê¿y³a Kamila 

Adamkiewicz z U£, nasza Katarzyna 

Grzelak zajê³a drugie miejsce. W kategorii 

zespo³owej zwyciê¿y³a trójka z P£ 

w sk³adzie: Katarzyna Grzelak, Micha³ 

i Adam Klimczakowie. 

Zawody sêdziowa³y: Agata Czarnecka 

WSI, El¿bieta Pisanko P£ i Dorota Czarniecka 

U£. Sêdzi¹ g³ównym by³a S³awomira 

Bergman – trener sekcji aerobiku w P£. 

Atrakcj¹ zawodów by³y pokazy w wykonaniu 

studentek i studentów trenuj¹cych 

w sekcji aerobiku P£. Zaprezentowali oni 

m.in. taniec sportowy i nowoczesny, break 

dance, salsa dance, taniec jazzowy. 

Nagrody dla zwyciêzców ufundowali 

AZS P£ oraz firma Delia – Cosmetics. 

Srebro i brąz 

w tenisie 

W nowo otwartej hali Politechniki 

Rzeszowskiej rozegrano Mistrzostwa 

Polski Politechnik w tenisie sto³owym. 

Odby³y siê one w dniach 8-10 grudnia 

2006 r. W zawodach wziê³o udzia³ 12 

zespo³ów. W turnieju indywidualnym kobiet 

srebrny medal zdoby³a nasza zawodniczka 

Anna Kleczewska, która po zaciêtej 

walce pokona³a 3:2 Martê £añsk¹ 

- zawodniczkê AGH Kraków. Z kolei 

w turnieju mê¿czyzn na trzecim miejscu 

uplasowa³ siê nasz student £ukasz Bobrowski 

wygrywaj¹c 3:1 z Grzegorzem 

Czapk¹ z Politechniki Wroc³awskiej. 

W punktacji dru¿ynowej tenisiœci z P£ 

zajêli IV miejsce; zwyciê¿y³a Politechnika 

Gdañska. Nasze tenisistki zajê³y VI miejsce; 

zwyciê¿y³a Politechnika Bia³ostocka. Trenerem 

naszego zespo³u jest Renata 

n Ma³gorzata Trocha £oœ.

W S P O M N I E N I A 


Twórca łódzkiej szkoły automatyki 

prof. Władysław Pełczewski 

Doktor honoris causa Politechniki Łódzkiej 

1917-2006 

W³adys³aw Pe³czewski urodzi³ siê 12 grudnia l917 r. w Charkowie. 

Maturê uzyska³ w 1936 r. w Gimnazjum im. A. Mickiewicza 

w Warszawie. Studia ukoñczy³ w 1946 r. na Wydziale 

Elektrycznym Politechniki £ódzkiej. Z uczelni¹ t¹ by³ nieprzerwanie 

zwi¹zany do koñca ¿ycia. Bêd¹c jeszcze studentem, 

l sierpnia l945 r. rozpocz¹³ pracê jako m³odszy asystent w Katedrze 

Maszyn Elektrycznych. 

Zainteresowania naukowe W³adys³awa Pe³czewskiego w 

pocz¹tkowym okresie pracy (do roku l952 ) dotyczy³y problematyki 

maszyn elektrycznych, a w szczególnoœci optymalizacji 

rozwi¹zañ konstrukcyjnych oraz zjawisk zwi¹zanych z nagrzewaniem 

siê i ch³odzeniem tych maszyn. W l951 r. uzyska³ 

stopieñ doktora nauk technicznych, nadany wraz z odznaczeniem 

przez Radê Wydzia³u Elektrycznego P£, po obronie rozprawy 

Metoda wyznaczania optymalnych parametrów silników 

asynchronicznych, trójfazowych, budowy zamkniêtej. Promotorem 

tej rozprawy by³ prof. Eugeniusz Jezierski. 

W l952 r. dr W. Pe³czewski zosta³ powo³any na stanowisko 

zastêpcy profesora i otrzyma³ zadanie zorganizowania i prowadzenia 

Zak³adu Napêdów Elektrycznych, przekszta³conego 

póŸniej w Katedrê Napêdów Elektrycznych. W zwi¹zku 

z tym w latach 1952-70 W³adys³aw Pe³czewski skoncentrowa³ 

siê na problemach obejmuj¹cych teoriê, elementy i automatyzacjê 

uk³adów napêdu elektrycznego. W tym okresie ukaza³y 

siê jego prace dotycz¹ce podstaw teoretycznych i zastosowañ 

wzmacniaczy elektromaszynowych i sprzêgie³ elektromagnetycznych 

oraz dynamiki uk³adów napêdowych. 

W 1954 r. W. Pe³czewski uzyska³ tytu³ profesora nadzwyczajnego. 

Nale¿a³ wtedy do najm³odszych profesorów uczelni 

technicznych w kraju. W roku l964 uzyska³ tytu³ profesora 

zwyczajnego. 

Tendencje wystêpuj¹ce w technice œwiatowej sk³ania³y prof. 

Pe³czewskiego do stopniowego rozszerzania dzia³alnoœci naukowej 

i dydaktycznej na problematykê z dziedziny automatyki, 

w zwi¹zku z tym Katedra Napêdów Elektrycznych zosta³a 

przekszta³cona w Katedrê Automatyki, a po reorganizacji struktur 

Politechniki £ódzkiej w pocz¹tku lat siedemdziesi¹tych - w 

Instytut Automatyki. Prof. W. Pe³czewski zosta³ jego dyrektorem. 

Po roku l970 badania prof. W. Pe³czewskiego skupia³y siê 

na zagadnieniach teorii i zastosowañ automatyki, ze szczególnym 

uwzglêdnieniem sterowania optymalnego i adaptacyjnego 

obiektów poddanych zak³óceniom zewnêtrznym, zmianom 

parametrów i ograniczeniom. Kierowa³ wieloma pracami 

badawczymi, bior¹c w nich tak¿e czynny udzia³ jako wykonawca. 

By³y to prace w³asne (Katedry i Instytutu), jak te¿ pro- 

wadzone w ramach programu centralnego z dziedziny napêdów 

dla robotów inteligentnych oraz w koordynowanym przez 

Instytut Automatyki P£ programie resortowym Optymalizacja 

napêdów elektrycznych. Pod kierunkiem prof. W. Pe³czewskiego 

i przy jego wydatnym udziale wykonano wiele prac naukowo-badawczych 

dla potrzeb przemys³u. 

Wiele czasu i trudu poœwiêca³ prof. W. Pe³czewski stworzeniu 

warunków rozwoju m³odej kadry naukowej. Wypromowa³ 

23 doktorów, z których czterech uzyska³o tytu³ profesora. 

Mo¿na stwierdziæ, ¿e prof. W³adys³aw Pe³czewski stworzy³ 

szko³ê naukow¹ z dziedziny automatyki napêdów elektrycznych. 

Charakteryzuje siê ona wykorzystaniem nowoczesnej 

teorii sterowania dla potrzeb analizy i syntezy zautomatyzowanych 

uk³adów napêdowych przy zwróceniu szczególnej 

uwagi na wp³yw realnych warunków pracy uk³adów napêdowych 

na ich dynamikê. Zespó³ wspó³pracowników profesora 

osi¹gn¹³ powa¿ne wyniki w ich pracach naukowych. 

Prof. W. Pe³czewski jest autorem lub wspó³autorem 8 monografii 

i 2 podrêczników akademickich oraz 40 publikacji (artyku³y 

w periodykach, referaty na konferencjach, prace studialne). 

Dwie z powy¿szych monografii (Optimal Control of Linear 

Systems Affected by External Disturbances, Roma l978,



oraz Commande optimale des systémes continus determinists, 

Paris, 1985) ukaza³y siê za granic¹. Monografia Wzmacniacze 

elektromaszynowe mia³a dwa wydania w kraju (l954, 

l959) i zosta³a przet³umaczona oraz opublikowana w Niemczech 

(1961) i we Francji (1966). Inn¹ monografiê, zatytu³owan¹ 

Sprzêg³a elektromagnetyczne (l965) wydano tak¿e 

w Niemczech (1971). Wyniki swych prac przedstawia³ jako Visiting 

Professor w uniwersytetach w: Tuluzie, Rzymie, Bolonii 

i Siegen, a tak¿e w czasie krótszych wizyt m.in. w Pary¿u, 

Grenoble, Padwie, Darmstadt, Monachium, Zurychu, Mediolanie, 

Sztokholmie, Glasgow, Delft. Szczególnie intensywn¹ 

wspó³pracê prowadzi³ z Laboratoire d’Automatique et d’Analyse 

des Systémes du CNRS w Tuluzie. 

Prof. W. Pe³czewski zosta³ wybrany w l965 r. na cz³onkakorespondenta, 

a w l980 r. na cz³onka rzeczywistego Polskiej 

Akademii Nauk. Otrzyma³ w l985 r. doktorat honoris causa 

uniwersytetu Paul Sabatier w Tuluzie, a w l995 r. - swojej macierzystej 

uczelni, Politechniki £ódzkiej. 

Dzia³alnoœæ dydaktyczna prof. W. Pe³czewskiego skupia³a 

siê g³ównie na organizacji od podstaw, a nastêpnie na prowadzeniu 

nauczania w zakresie nowych dyscyplin (napêd elektryczny, 

automatyka). Na Wydziale Elektrycznym P£ uruchomi³ 

studia na specjalnoœciach Elektrotechnika Przemys³owa 

oraz Automatyka i Metrologia. Wprowadzenie tych specjalnoœci 

by³o wynikiem wielkiego wk³adu pracy ze strony prof. Pe- 

³czewskiego i ca³ego zespo³u jego wspó³pracowników. Osobiœcie 

prowadzi³ wyk³ady z napêdu elektrycznego, regulatorów 

i serwomechanizmów, teorii sterowania oraz z jej dzia³ów 

wybranych. Wyk³ada³ tak¿e na studium doktoranckim Wydzia³u 

Elektrycznego. 

W latach 1956-1959 prof. Pe³czewski by³ prodziekanem 

ds. nauki, a latach 1959-1960 dziekanem Wydzia³u Elektrycznego. 

Poza prac¹ w uczelni prof. W. Pe³czewski bra³ czynny udzia³ 

w dzia³alnoœci zwi¹zanej z badaniami naukowymi, rozwojem 

kadr naukowych i z ró¿norodnymi problemami szkolnictwa wy- 

¿szego. By³ cz³onkiem Komitetu Elektrotechniki PAN i Komitetu 

Automatyki i Robotyki PAN, przewodnicz¹cym Rady Redakcyjnej 

Archiwum Elektrotechniki PAN oraz cz³onkiem Rady 

Redakcyjnej Biuletynu PAN (seria nauk technicznych). W czasie 

kilku kadencji by³ cz³onkiem Sekretariatu Naukowego Wydzia³u 

IV (Nauk Technicznych) PAN. By³ przewodnicz¹cym Rady 

Naukowej Instytutu Badañ Systemowych PAN (w latach 1982- 

1985) oraz przewodnicz¹cym Rady Naukowej Instytutu Elektrotechniki 

w Warszawie Miêdzylesiu (1973-1988). W Zak³adzie 

Badañ Podstawowych Elektrotechniki PAN i Ministerstwa 

Przemys³u Maszynowego by³ cz³onkiem Rady Programowej. 

Prof. W. Pe³czewski nale¿a³ do £ódzkiego Towarzystwa 

Naukowego, do Stowarzyszenia Elektryków Polskich (cz³onek 

honorowy od r. 1990) i do Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki 

Teoretycznej i Stosowanej, którego by³ za³o¿ycielem 

(w 1961 r.) i cz³onkiem honorowym od l986 r. 

W roku l966 zosta³ wybrany do Rady G³ównej Szkolnictwa 

Wy¿szego, której cz³onkiem (w sekcji uczelni technicznych) 

by³ w czasie dwóch kolejnych kadencji. W ci¹gu kilkunastu lat 

bra³ udzia³ w pracach Zespo³u Programowego Elektrotechniki 

Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego. By³ tak¿e w tym 

Ministerstwie cz³onkiem Komisji Badañ Naukowych oraz przewodnicz¹cym 

Komisji Nagród Ministra. W latach 1973-1992 

by³ cz³onkiem Sekcji Nauk Technicznych w Centralnej Komisji 

Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych, a w latach 1988-1992 

wiceprzewodnicz¹cym tej Komisji. 

Prof. W. Pe³czewski otrzyma³ piêciokrotnie nagrodê I stopnia 

Ministra Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego, a tak¿e Nagrodê 

Naukow¹ Miasta £odzi. 

Otrzyma³ wiele odznaczeñ: Krzy¿ Kawalerski, Oficerski 

i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Z³oty Krzy¿ Zas³ugi, 

Medal Komisji Edukacji Narodowej, tytu³ Zas³u¿onego Nauczyciela, 

Odznakê Zas³u¿onego dla Politechniki £ódzkiej, Honorow¹ 

Odznakê m. £odzi, Srebrn¹ i Z³ot¹ Odznakê Stowarzyszenia 

Elektryków Polskich, Honorow¹ Odznakê NOT. 

1 paŸdziernika 1988 r. prof. W³adys³aw Pe³czewski przeszed³ 

na emeryturê, utrzymuj¹c jednak codzienny, bardzo aktywny 

kontakt z Politechnik¹ £ódzk¹ i Instytutem, którego by³ 

twórc¹ . 

Zas³ugi Pana Profesora jako twórcy ³ódzkiej szko³y automatyki 

s¹ trudne do przecenienia. Sk³adaj¹ siê na to efekty 

Jego twórczej pracy z zakresu elektrotechniki i automatyki, 

uzyskany presti¿ miêdzynarodowy, wychowanie wielu pokoleñ 

in¿ynierów i pracowników naukowych, a tak¿e ¿mudna 

praca organizacyjna. 

Na uroczystoœci zwi¹zanej z piêædziesiêcioleciem Politechniki 

£ódzkiej prof. W³adys³aw Pe³czewski otrzyma³ doktorat 

honoris causa swej uczelni, z tej okazji wyg³osi³ b³yskotliwy 

wyk³ad o historii i perspektywach rozwoju automatyki. Powiedzia³ 

wtedy: Z wielkim szacunkiem wspominamy za³o¿ycieli 

Politechniki £ódzkiej. Pamiêtamy o tych wszystkich, 

którzy poœwiêcili jej swe zdolnoœci, energiê, zapa³, a niestety 

od nas odeszli. Ich wiedza, doœwiadczenie, umi³owanie 

pracy naukowej i dydaktycznej mia³y ogromne znaczenie dla 

rozwoju Politechniki £ódzkiej i dla kolejnych pokoleñ jej pracowników. 

Dla mnie wzorem jest i by³ zawsze mój drogi nauczyciel, 

promotor mojej rozprawy doktorskiej, Profesor Eugeniusz 

Jezierski, pod którego kierunkiem stawia³em pierwsze 

kroki w pracy na uczelni. Pamiêæ o twórcach Politechniki 

£ódzkiej i przyk³ad jaki nam dali pozwala mieæ nadziejê na 

dalszy rozwój naszej uczelni. 

Wychowankowie, wspó³pracownicy i przyjaciele po¿egnali 

profesora Pe³czewskiego 22 grudnia na zarzewskim cmentarzu. 

Teraz On do³¹czy³ do legendy twórców Politechniki, On 

jest niezapomnianym wzorem i przyk³adem dla tych, którzy 

pod Jego kierunkiem stawiali pierwsze kroki w pracy naukowej, 

którzy podziwiali Jego wiedzê, pracowitoœæ i wielk¹ osobist¹ 

kulturê. Przeszed³ do legendy jako wielki uczony i wspania³y 

cz³owiek. 

n Krzysztof KuŸmiñski 

na podstawie wydawnictwa £TN 

z cyklu Sylwetki £ódzkich Uczonych 

pt. Profesor W³adys³aw Pe³czewski 1997 r.



W³adys³aw Walczak urodzi³ siê 

11 czerwca1922 r. w Warszawie. Po zakoñczeniu 

II Wojny Œwiatowej znalaz³ siê 

w £odzi, gdzie rozpocz¹³ studia na Wydziale 

Mechanicznym Politechniki £ódzkiej, 

które ukoñczy³ w roku 1951. Ju¿ 

w 1948 r. rozpocz¹³ pracê w Katedrze 

Mechaniki, a nastêpnie Katedrze Wytrzyma³oœci 

Materia³ów i Instytucie Mechaniki 

Stosowanej, gdzie pracowa³ nieprzerwanie 

do 1992 r. Stopieñ doktora uzyska³ 

w 1962 r., a stanowisko profesora 

kontraktowego w roku 1989. 

By³ organizatorem i Kierownikiem 

Centralnego Laboratorium Badania Materia³ów 

i Konstrukcji (w latach 1974-78). 

Laboratorium to zosta³o nastêpnie przekszta³cone 

w Centralny Oœrodek Aparatury 

Naukowej P£, którym kierowa³ 

w latach 1978-1992. Jako kierownik wykaza³ 

szczególn¹ aktywnoœæ we wspó³pracy 

z przemys³em. Skupi³ wokó³ siebie 

zespó³ m³odych pracowników, dla których 

bezpoœredni kontakt z przemys³em, 

szczególnie w zakresie projektowania 

tensometrycznych uk³adów pomiarowych 

wielkoœci fizycznych, stworzy³ 

mo¿liwoœæ realizowania siê tak¿e w pracach 

in¿ynierskich. Kierowany przez W³adys³awa 

Walczaka Oœrodek Aparatury 

jako jedyny w Polsce produkowa³ tensometry 

foliowe. Tak¿e tutaj zaprojektowano 

i wykonano jedn¹ z pierwszych wag 

przemys³owych dla hutnictwa. W pamiêci 

pracowników Zespo³u pozosta³ jako 

Szef dbaj¹cy o ich rozwój naukowy i zaprof. 

Władysław Walczak 

1922-2006 

wodowy, a tak¿e jako Cz³owiek towarzyski, 

interesuj¹cy siê teatrem i sztuk¹, 

uprawiaj¹cy sport (narciarstwo, w m³odoœci 

by³ dzia³aczem AZS). 

W dzia³alnoœci naukowej, bêd¹c 

cz³onkiem szko³y naukowej stworzonej 

przez prof. Jerzego Leyko, zajmowa³ siê 

statecznoœci¹ i stanami zakrytycznymi 

ustrojów cienkoœciennych, a zw³aszcza 

statecznoœci¹ p³yt i pow³ok wielowarstwowych 

oraz szeroko pojêtymi zagadnieniami 

mechaniki eksperymentalnej. 

By³ autorem b¹dŸ wspó³autorem 3 podrêczników, 

6 skryptów oraz 75 artyku- 

³ów i komunikatów naukowych, a tak¿e 

6 patentów. Wypromowa³ 5 doktorów. 

W latach 1974-76 by³ Przewodnicz¹cym 

Oddzia³u £ódzkiego Polskiego Towarzystwa 

Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej 

oraz wieloletnim cz³onkiem Zarz¹du 

G³ównego tego Towarzystwa. 

Prof. W³adys³aw Walczak przeszed³ 

na emeryturê w 1992 r. W ostatnich latach 

¿ycia by³ unieruchomiony ciê¿k¹ 

chorob¹, któr¹ znosi³ z wielk¹ pogod¹ 

ducha. Mimo fizycznych ograniczeñ nie 

straci³ kontaktu ze swoimi dawnymi 

wspó³pracownikami oraz z Uczelni¹, której 

poœwiêci³ ca³e ¿ycie zawodowe. 

Pozostanie w pamiêci swoich podw³adnych 

z Oœrodka Aparatury Naukowej, 

a tak¿e kilku pokoleñ pracowników 

Katedry Wytrzyma³oœci Materia³ów i Konstrukcji 

oraz by³ego Instytutu Mechaniki 

Stosowanej jako cz³owiek otwarty na 

innych, inicjator wielu przedsiêwziêæ 

naukowo-badawczych, lubiany przez studentów 

dydaktyk. 

W³adys³aw Walczak zmar³ w dniu 

28 listopada 2006 roku. 

¯onie i najbli¿szej Rodzinie sk³adamy 

wyrazy najg³êbszego wspó³czucia 

w imieniu wszystkich obecnych i by³ych 

pracowników Katedry Wytrzyma³oœci 

Materia³ów i Konstrukcji. Tym wspomnieniem 

pragniemy po¿egnaæ naszego nieod¿a³owanego 

Kolegê. Czeœæ Jego pamiêci. 

dr Mieczysław 

Rogalski 

1926-2006 

Mieczys³aw Rogalski urodzi³ siê 12 

wrzeœnia 1926 r. w Rudawce ko³o Sokó³ki. 

Studia wy¿sze I stopnia w zakresie 

fizyki, ukoñczy³ w 1950 r. na Wydziale 

Matematyki, Fizyki i Chemii Pañstwowej 

Wy¿szej Szko³y Pedagogicznej w £odzi. 

W tym samym roku podj¹³ pracê jako 

asystent w Katedrze Fizyki Doœwiadczalnej 

PWSzP oraz studia II stopnia w Uniwersytecie 

£ódzkim. Studia te ukoñczy³ 

w 1952 r. uzyskuj¹c tytu³ magistra fizyki. 

Stopieñ doktora nauk fizycznych 

otrzyma³ na Wydziale Matematyki, Fizyki 

i Chemii U£ w 1967 r. Promotorem 

pracy by³ prof. Tadeusz Tietz. 

Dr Mieczys³aw Rogalski rozpocz¹³ 

pracê w Politechnice £ódzkiej, w Katedrze 

Fizyki Technicznej Wydzia³u Elektrycznego, 

w paŸdzierniku 1956 r. W tej 

Katedrze przeszed³ kolejne szczeble 

kariery akademickiej do stanowiska 

starszego wyk³adowcy, które obj¹³ 

w 1968 r. W latach 1970-1973 pe³ni³ funkcjê 

zastêpcy dyrektora ds. dydaktycznych 

w Instytucie Fizyki P£. 

Dr M. Rogalski by³ œwietnym wyk³adowc¹ 

fizyki. Z wielkim zaanga¿owaniem 

prowadzi³ zajêcia audytoryjne i laboratoryjne 

ze s³uchaczami prawie 

wszystkich wydzia³ów P£. W swej dzia- 

³alnoœci dydaktyczno-organizacyjnej 

szczególnie d³ugo i mocno by³ zwi¹zany 

z Wydzia³em Chemicznym, prowadz¹c 

n Maria Kote³ko 

wyk³ad dla studentów pierwszego roku. 

Z chwil¹ powstania Instytutu Fizyki



Temu zajêciu, a wiêc pracy ze studentami 

wchodz¹cymi w doros³e ¿ycie podr 

inż. Tadeusz Sulikowski 

1930 - 2006 

w 1970 r., by³ przez ponad 20 lat kierownikiem 

zespo³u dydaktycznego powo³anego 

do obs³ugi zajêæ na Wydziale Chemicznym, 

reprezentowa³ Instytut w Radzie 

Wydzia³u oraz aktywnie pracowa³ 

w Komisji Programowej na tym Wydziale. 

Wyniki prac Komisji w zakresie problematyki 

oraz metod nauczania fizyki 

w P£ by³y prezentowane przez dr. M. Rogalskiego 

na ogólnopolskich konferencjach 

metodycznych m.in. we Wroc³awiu, 

Krakowie, Warszawie w latach 1970 – 

1980. 

Przedmiotem zainteresowañ naukowych 

dr. M. Rogalskiego by³a fizyka 

Tadeusz Sulikowski urodzi³ siê 

teoretyczna, a w szczególnoœci teoria 

rozproszeñ niskoenergetycznych elektronów 

na atomach i procesy tworzenia 

siê jonów ujemnych. Wyniki swoich 

badañ opublikowa³ w pracach, które 

ukaza³y siê w znacz¹cych czasopismach 

krajowych. 

Dr M. Rogalski by³ inicjatorem przygotowania 

do druku, a nastêpnie recenzentem 

kilku skryptów oraz autorem licznych 

opracowañ zestawów do æwiczeñ 

laboratoryjnych w I pracowni fizycznej 

Instytutu Fizyki P£. 

Znacz¹cy dorobek dydaktyczny oraz 

niezwykle owocna dzia³alnoœæ wychowawczo-organizacyjna 

dr. M. Rogalskiego 

zosta³a uhonorowana licznymi nagrodami 

Rektora P£, a tak¿e wieloma odznaczeniami: 

Z³otym Krzy¿em Zas³ugi 

(1973), Honorow¹ Odznak¹ m. £odzi za 

Zas³ugi dla Województwa Miejskiego 

£ódzkiego (1977), Krzy¿em Kawalerskim 

Orderu Odrodzenia Polski w 1983 r. oraz 

Medalem 45–lecia Politechniki £ódzkiej 

w 1990 r. 

W dniu 17 marca 2006 r. po¿egnaliœmy 

dr. Mieczys³awa Rogalskiego, naszego 

niezawodnego Kolegê i Przyjaciela. 

Odszed³ po ciê¿kiej, d³ugotrwa³ej chorobie, 

w czasie której imponowa³ nam wielkim 

spokojem i niezwyk³¹ pogod¹ ducha. 

n Cecylia Malinowska-Adamska 

15 wrzeœnia 1930 r. w £odzi. Studia 

ukoñczy³ na Wydziale Mechanicznym 

P£ w 1952 r. W 1965 r. obroni³ na Wydziale 

W³ókienniczym pracê doktorsk¹ 

z zakresu teorii mechanizmów. Ca³e 

swoje ¿ycie zawodowe dr in¿. Tadeusz 

Sulikowski zwi¹za³ z Katedr¹ Mechaniki 

Technicznej. Pracê rozpocz¹³ jeszcze 

jako student w 1951 r. na stanowisku 

zastêpcy asystenta. Rok póŸniej obj¹³ 

stanowisko asystenta, a w 1956 r. zosta³ 

starszym asystentem. Po doktoracie 

awansowa³ na stanowisko adiunkta. 

Od 1970 r. pracowa³ w Instytucie 

Maszyn i Urz¹dzeñ W³ókienniczych, 

w którego sk³ad wesz³a nasza Katedra. 

W 1981 r. Tadeusz Sulikowski przeszed³ 

na stanowisko starszego wyk³adowcy, 

na którym pracowa³ do odejœcia na 

emeryturê w 1995 r. Nie zerwa³ jednak 

kontaktów z Politechnik¹ i macierzyst¹ 

jednostk¹. W dalszym ci¹gu prowadzi³ 

zajêcia dydaktyczne w Instytucie, zaœ 

od 1999 r. do roku ubieg³ego w reaktywowanej 

Katedrze Mechaniki Technicznej. 

Nawet gdy zdrowie nie pozwoli³o 

Mu prowadziæ zajêæ ze studentami, nie 

zerwa³ kontaktu z nasz¹ Katedr¹ do 

ostatnich dni swojego ¿ycia. 

¯ycie zawodowe dr. in¿. Sulikowskiego 

to przede wszystkim dzia³alnoœæ 

dydaktyczna na naszym Wydziale. 

œwiêca³ siê nie szczêdz¹c ani czasu, ani 

wysi³ku, ani w³asnego zdrowia. Dowodem 

Jego zaanga¿owania i sukcesów 

w tym obszarze s¹ liczne tytu³y najlepszego 

wyk³adowcy przyznawane Mu 

przez spo³ecznoœæ studenck¹ Wydzia- 

³u. Dobrze pamiêtam, z jak¹ cierpliwoœci¹ 

i wyrozumia³oœci¹ t³umaczy³, najczêœciej 

z sukcesem, zawi³oœci lub oczywistoœci 

mechaniki - nauki, któr¹ wk³ada³ 

do g³ów swoich studentów przez bez 

ma³a 55 lat swojej pracy, przy czym 

zawsze traktowa³ ich z pe³n¹ ¿yczliwoœci¹ 

i wyrozumia³oœci¹. 

Poza dzia³alnoœci¹ dydaktyczn¹ dr 

in¿. Tadeusz Sulikowski pe³ni³ równie¿ 

szereg funkcji spo³ecznych, g³ównie 

w Zwi¹zku Nauczycielstwa Polskiego 

P£. Wyrazem uznania dla Jego pracy 

s¹ liczne odznaczenia: Krzy¿ Kawalerski 

OOP, Z³oty i Srebrny Krzy¿ Zas³ugi, 

Medal Komisji Edukacji Narodowej, 

Z³ota Odznaka ZNP, Honorowa Odznaka 

miasta £odzi, Odznaka Zas³u¿ony 

dla Politechniki £ódzkiej oraz nagrody 

Rektora P£. 

Odchodz¹c od nas dr Sulikowski zostawi³ 

studentów, swoich przyjació³ 

i kolegów z Katedry Mechaniki Technicznej, 

dla których mia³ zawsze czas 

na dyskusje, którym chêtnie s³u¿y³ rad¹ 

i pomoc¹. Niech mi bêdzie na koniec 

wolno przekazaæ osobist¹ refleksjê. 

Zna³em Pana doktora Tadeusza Sulikowskiego 

ponad 37 lat. By³ nie tylko 

jednym z moim kolegów z pracy, lecz 

równie¿ by³ t¹ osob¹, która przed laty 

wprowadza³a mnie w tajniki zawodu 

nauczyciela akademickiego, która do 

ostatnich dni swojego ¿ycia s³u¿y³a mi 

rad¹ i pomoc¹. Wierzê g³êboko, ¿e czas 

nie zatrze pamiêci o Nim w umys³ach 

i sercach jego przyjació³ i ¿e d³ugo jeszcze 

bêdziemy mogli czerpaæ z doœwiadczeñ, 

które by³y naszym udzia³em podczas 

obcowania z Nim. 

¯egnaj, Tadeuszu! Bêdzie nam Ciebie 

brakowa³o. 

n 

Krzysztof Dems



Kronika wydarzeń czwartego kwartału 

1954 roku 

W paŸdzierniku wielu studentów – 

tak¿e z P£ jeŸdzi³o na wykopki ziemniaków 

i buraków na wieœ. M³odzi – w tym 

i studenci – zaczêli domagaæ siê rozrywek 

kulturalnych. Lekiem na zwalczenie 

nudy mia³y staæ siê œwietlice. 

W grudniu Rektor Klimek zosta³ radnym 

£ódzkiej Rady Narodowej i otwiera³ jej 

inauguracyjne posiedzenie. Zapowiedziano 

œcis³¹ wspó³pracê naukowców 

³ódzkich z Rad¹ Narodow¹. 

Nast¹pi³o przyœpieszenie wydarzeñ 

w Polsce. Od wrzeœnia do grudnia Radio 

„Wolna Europa” nadawa³o Rewelacje 

p³k Józefa Œwiat³o, w których ujawnia³ 

on najg³êbsze tajemnice na szczytach 

w³adzy w Polsce, ze szczególnym 

uwzglêdnieniem represji aparatu bezpieczeñstwa. 

W grudniu zlikwidowano Ministerstwo 

Bezpieczeñstwa Publicznego. Powo³ano 

Ministerstwo Spraw Wewnêtrznych 

oraz Komitet do Spraw Bezpieczeñstwa 

Publicznego przy Radzie Ministrów. 

Zaczêto wypuszczaæ bezpodstawnie wiêzionych. 

Wœród uwolnionych by³ W. Gomu³ka, 

by³y sekretarz generalny PPR 

i by³y wicepremier, aresztowany osobiœcie 

przez J. Œwiat³o w 1951 roku. 

5 grudnia odby³y siê pierwsze od 

1939 roku wybory do w³adz lokalnych 

w Polsce. Wybory do rad narodowych odbywa³y 

siê pod patronatem Frontu Narodowego. 

Ukaza³ siê numer 1-2 pisma uczelnianego 

„¯ycie Politechniki £ódzkiej”. W planach 

wydawców mia³ to byæ kwartalnik. 

Kronika wydarzeñ powsta³a na podstawie 

informacji z „£ódzkiego Expressu 

Ilustrowanego” 

Październik 

u 2.X. Na Politechnice £ódzkiej – 

Przemówienie Rektora prof. M. Klimka. 

Wyk³ad inauguracyjny prof. E.Trepki. Oddanie 

do u¿ytku 6 sal wyk³adowych 

w pawilonie w³ókiennictwa. 

u 18.X. Narada m³odych in¿ynierów 

i techników przemys³u w³ókienniczego 

w £odzi. 

- Przed aktywem Frontu Narodowego 

stoj¹ wielkie zadania w zwi¹zku z wyborami 

do rad narodowych – Rektor P£ 

prof. Mieczys³aw Klimek wybrany na 

przewodnicz¹cego £ódzkiego Komitetu 

Frontu Narodowego. 

u 19.X. Studenci Politechniki pomagaj¹ 

uczniom szkó³ technicznych. 

u 20.X. Walka o ka¿d¹ z³otówkê 

i ka¿dy gram surowca sta³a siê spraw¹ na 

co dzieñ naszej inteligencji technicznej 

– Z narady oszczêdnoœciowej in¿ynierów 

i techników przemys³u bawe³nianego. 

u 22.X. £ódzcy naukowcy obraduj¹ 

nad zacieœnianiem wspó³pracy z Rad¹ 

Narodow¹. 

u 23.X. Dla przysz³ych in¿ynierów – 

o studentach Wydzia³u W³ókienniczego, 

studiach na Wydziale i budowie nowego 

gmachu dla Wydzia³u. Zosta³ on ukoñczony 

w stanie surowym w 85 procentach 

(w lipcu mia³o byæ 100%). Koszt 

budowy wynosi 21 mln z³. W planach – 

zakoñczenie budowy w koñcu 1955 roku. 

W nowym gmachu znajdzie siê Biblioteka 

G³ówna P£ oraz pokoje dla lektoratów 

jêzyków obcych. 

u 27.X. Trzeba powi¹zaæ sprawê wyborów 

z codzienn¹ walk¹ o plan. Z narady 

pracowników in¿ynieryjno-technicznych 

pod has³em 

u 28.X. Odby³a siê Ogólnopolska narada 

energetyków. Wg prof. D¹browskiego 

z Wydzia³u Elektrycznego P£ absolwenci 

nie s¹ w stanie pe³niæ funkcji energetyka 

zak³adowego i dbaæ o oszczêdnoœci 

paliw. 

u 31.X-1.XI. Tekst prof. M. Klimka – 

Rektora P£, przewodnicz¹cego £KFN pt. 

Wspólnym wysi³kiem zrealizujemy nasz 

program wyborczy. 

Listopad 

u 7-8.XI. W s³onecznym pa³acu powracaj¹ 

szybko do zdrowia – Miêdzyzak³adowa 

Izba Chorych dla pracowników 

8 ³ódzkich zak³adów pracy w pa³acu 

Richtera. 

u 17.XI. Celem zwiêkszenia przydzia³u 

Bristolu dla kiosku przy Politechnice 

£ódzkiej dyrekcja MHD wyst¹pi³a 

do Wydzia³u Handlu z odpowiednim 

wnioskiem. 

u 30.XI. Ogólnopolska Konferencja 

Dydaktyczno-Naukowa Katedry Czêœci 

Maszyn i Teorii Mechanizmów odby³a siê 

w £odzi. 

Grudzień 

u 8.XII. Komunikat PAP o wynikach 

wyborów do rad narodowych – Frekwencja 

wynios³a 93,7%, na listy FN oddano 

97,98% g³osów. 

u 14.XII. Trzeba uproœciæ tê procedurê 

– k³opoty studenckie, których mo¿- 

na unikn¹æ – sprawa zaœwiadczeñ od 

studentów ubiegaj¹cych siê o stypendia. 

u 19-20.XII. Postêp techniczny 

wspóln¹ trosk¹ ³ódzkich robotników 

i naukowców. Informacja o odbytej 

w P£ naradzie, poœwiêconej zacieœnianiu 

wspó³pracy miêdzy naukowcami i racjonalizatorami. 

Referat wyg³osi³ prof. 

W. Pe³czewski p.t. Politechnika £ódzka 

i jej wspó³praca z przemys³em i racjonalizatorami. 

u 23.XII. Jak spêdzam wolny czas – 

wypowiedŸ w ankiecie studenta P£ Tadeusza 

Sali p.t. M³odzie¿y akademickiej 

brak rozrywek kulturalnych – Nudy nie 

brak i wœród m³odzie¿y studiuj¹cej. 

Szczególnie widaæ to Osiedlu Akademickim 

przy ulicy Bystrzyckiej. Chcemy, by 

zmieni³o siê ¿ycie œwietlicy, która powinna 

staæ siê oœrodkiem ¿ycia kulturalnego. 

Chcemy chóru, orkiestry, kó³ humoru 

i satyry, wieczorków taneczno-artystycznych, 

chcemy wiêcej odczytów na 

ciekawe tematy. 

u 29.XII. Ksi¹¿ka ¿yczeñ i za¿aleñ – 

Studenci Z. Mazur i M. Kuæ kupili 10 jajek, 

7 by³o nieœwie¿ych. Nazajutrz ekspedientki 

odmówi³y wydania ksi¹¿ki za- 

¿aleñ i odnios³y siê impertynencko. 

u 31.XII. Cztery poprawiono na piêæ 

i wszystko w porz¹dku – dlaczego Stowarzyszenie 

In¿ynierów i Techników 

Przemys³u W³ókienniczego nie posiada 

planu pracy na 1955 rok? 




Muzeum i Pracownia Historyczna PŁ 

ul. Żeromskiego 116 

90-924 Łódź 

tel.042 631 20 76 

e-mail: prhist@p.lodz.pl 

www.p.lodz.pl/prhist 

Warto odwiedzić 

Muzeum Politechniki Łódzkiej 

Muzeum Politechniki £ódzkiej dzia³a 

ju¿ od 1985 r. Opiekê nad nim sprawuje 

Pracownia Historyczna, która zbiera, gromadzi 

i upowszechnia wszelkie materia³y 

i pami¹tki zwi¹zane z histori¹ Politechniki 

£ódzkiej. 

Pracownia kompletuje pami¹tki dokumentuj¹ce 

¿ycie i dzia³alnoœæ osób szczególnie 

zas³u¿onych dla Uczelni. Archiwizuje 

informacje o wydarzeniach maj¹cych 

du¿y wp³yw na rozwój Politechniki £ódzkiej 

i jej znaczenie w kraju i œwiecie. 

Ekspozycja sta³a Muzeum P£ prezentuje 

dokumenty dotycz¹ce historii Politechniki 

i jej jednostek, odznaczenia 

i wyró¿nienia nadane naszej uczelni, 

najstarsze skrypty, niektóre patenty, pami¹tki 

osobiste i osi¹gniêcia wybitnych 

pracowników Politechniki £ódzkiej, 

zdjêcia i filmy z uroczystoœci uczelnianych 

oraz fotografie w³adz uczelni, pracowników 

naukowych, gmachów i laboratoriów. 

Wœród licznych zbiorów muzealnych 

znajduj¹ siê m.in. dekret o powo³aniu 

Politechniki £ódzkiej, ber³o rektorskie 

z 1978 roku, pierwsze indeksy 

i legitymacje, czapka studencka oraz 

liczne pami¹tki dotycz¹ce wspó³pra- 

cy z innymi oœrodkami akademickimi. 

Muzeum, obok ekspozycji sta³ej, organizuje 

czasowe wystawy tematyczne 

prezentowane podczas uroczystoœci odbywaj¹cych 

siê w Uczelni. 

W salach muzeum udostêpniana jest 

tak¿e Ksiêga Pamiêci, w której umieszczane 

s¹ ¿yciorysy osób zmar³ych, szczególnie 

zas³u¿onych dla P£. 

W szufladach i szafach niektórych 

pracowników zwi¹zanych od wielu lat 

z nasz¹ Uczelni¹, a tak¿e w biurowych 

archiwach znajduje siê jeszcze du¿o dokumentów, 

starych zdjêæ i historycznych 

opracowañ, których wagi nie doceniamy, 

a które mog¹ siê staæ cennym eksponatem, 

lub dokumentem minionego okresu 

dzia³alnoœci uczelni. Przeka¿my je 

Muzeum, zanim ulegn¹ ca³kowitemu 

zniszczeniu, lub zostan¹ po prostu wyrzucone. 

Muzeum mieœci siê przy ul. ¯eromskiego 

116 (kampus A) w budynku 19 A 

na I piêtrze, przy audytorium im. A. So³tana. 

Mo¿na je zwiedzaæ od poniedzia- 

³ku do pi¹tku w godz. 10-14 po uprzednim 

kontakcie telefonicznym z Pracowni¹ 

Historyczn¹ P£. 

Serdecznie zapraszamy do zapoznania 

siê z histori¹ naszej Alma Mater. 

Berło rektorskie 

z 1978 roku 

- dar wojewody 

bielskiego. 

Basen kąpielowy 


– lata 50. XX wieku. 

¯ycie Uczelni – Biuletyn Informacyjny Politechniki £ódzkiej. 

Wydawca: Politechnika £ódzka, ISSN 1425-4344, Nr 99 (1/2007) – marzec. 

Adres redakcji: 90-924 £ódŸ, ul. ks. I. Skorupki 6/8 pok. 5, tel. (042) 631 20 09, e-mail: ewachoj@p.lodz.pl 

Redaktor dr Ewa Chojnacka, wspó³praca dr Hanna Morawska. 

Numer zamkniêto 14 marca. 

Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian, skracania i adiustacji tekstów. 

Projekt ok³adki Marcin Jab³oñski, zdjêcia na ok³adce Jacek Szabela. 

£amanie i druk: Print Extra Drukarnia, 91-408 £ódŸ, ul. Pomorska 40, tel./fax (042) 630 27 34, tel. (042) 630 48 44.



Muzeum i Pracownia Historyczna PŁ 

ul. Żeromskiego 116 

90-924 Łódź 

tel.042 631 20 76 

e-mail: prhist@p.lodz.pl 

www.p.lodz.pl/prhist 

Warto odwiedzić 

Muzeum Politechniki Łódzkiej 

Muzeum Politechniki £ódzkiej dzia³a 

ju¿ od 1985 r. Opiekê nad nim sprawuje 

Pracownia Historyczna, która zbiera, gromadzi 

i upowszechnia wszelkie materia³y 

i pami¹tki zwi¹zane z histori¹ Politechniki 

£ódzkiej. 

Pracownia kompletuje pami¹tki dokumentuj¹ce 

¿ycie i dzia³alnoœæ osób szczególnie 

zas³u¿onych dla Uczelni. Archiwizuje 

informacje o wydarzeniach maj¹cych 

du¿y wp³yw na rozwój Politechniki £ódzkiej 

i jej znaczenie w kraju i œwiecie. 

Ekspozycja sta³a Muzeum P£ prezentuje 

dokumenty dotycz¹ce historii Politechniki 

i jej jednostek, odznaczenia 

i wyró¿nienia nadane naszej uczelni, 

najstarsze skrypty, niektóre patenty, pami¹tki 

osobiste i osi¹gniêcia wybitnych 

pracowników Politechniki £ódzkiej, 

zdjêcia i filmy z uroczystoœci uczelnianych 

oraz fotografie w³adz uczelni, pracowników 

naukowych, gmachów i laboratoriów. 

Wœród licznych zbiorów muzealnych 

znajduj¹ siê m.in. dekret o powo³aniu 

Politechniki £ódzkiej, ber³o rektorskie 

z 1978 roku, pierwsze indeksy 

i legitymacje, czapka studencka oraz 

liczne pami¹tki dotycz¹ce wspó³pra- 

cy z innymi oœrodkami akademickimi. 

Muzeum, obok ekspozycji sta³ej, organizuje 

czasowe wystawy tematyczne 

prezentowane podczas uroczystoœci odbywaj¹cych 

siê w Uczelni. 

W salach muzeum udostêpniana jest 

tak¿e Ksiêga Pamiêci, w której umieszczane 

s¹ ¿yciorysy osób zmar³ych, szczególnie 

zas³u¿onych dla P£. 

W szufladach i szafach niektórych 

pracowników zwi¹zanych od wielu lat 

z nasz¹ Uczelni¹, a tak¿e w biurowych 

archiwach znajduje siê jeszcze du¿o dokumentów, 

starych zdjêæ i historycznych 

opracowañ, których wagi nie doceniamy, 

a które mog¹ siê staæ cennym eksponatem, 

lub dokumentem minionego okresu 

dzia³alnoœci uczelni. Przeka¿my je 

Muzeum, zanim ulegn¹ ca³kowitemu 

zniszczeniu, lub zostan¹ po prostu wyrzucone. 

Muzeum mieœci siê przy ul. ¯eromskiego 

116 (kampus A) w budynku 19 A 

na I piêtrze, przy audytorium im. A. So³tana. 

Mo¿na je zwiedzaæ od poniedzia- 

³ku do pi¹tku w godz. 10-14 po uprzednim 

kontakcie telefonicznym z Pracowni¹ 

Historyczn¹ P£. 

Serdecznie zapraszamy do zapoznania 

siê z histori¹ naszej Alma Mater. 

Berło rektorskie 

z 1978 roku 

- dar wojewody 

bielskiego. 

Basen kąpielowy 


– lata 50. XX wieku. 

¯ycie Uczelni – Biuletyn Informacyjny Politechniki £ódzkiej. 

Wydawca: Politechnika £ódzka, ISSN 1425-4344, Nr 99 (1/2007) – marzec. 

Adres redakcji: 90-924 £ódŸ, ul. ks. I. Skorupki 6/8 pok. 5, tel. (042) 631 20 09, e-mail: ewachoj@p.lodz.pl 

Redaktor dr Ewa Chojnacka, wspó³praca dr Hanna Morawska. 

Numer zamkniêto 14 marca. 

Redakcja zastrzega sobie prawo do wprowadzania zmian, skracania i adiustacji tekstów. 

Projekt ok³adki Marcin Jab³oñski, zdjêcia na ok³adce Jacek Szabela. 

£amanie i druk: Print Extra Drukarnia, 91-408 £ódŸ, ul. Pomorska 40, tel./fax (042) 630 27 34, tel. (042) 630 48 44.

IBM - Politechnika Łódzka

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?