UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI

57
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok
Programowanie Strukturalne
Semestr zimowy,wykład1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B109
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy użytkowania komputera
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z ideami programowania strukturalnego na przykładzie języka C/C++
FORMA REALIZACJI: Praca z komputerem.
TREŚCI PROGRAMOWE: Ogólna postać programu. Podstawowe operacje wejścia/wyjścia – elementarna
komunikacja programu z użytkownikiem. Najważniejsze, niestrukturalne typy danych, rzutowanie typów.
Instrukcje warunkowe, instrukcja złożona. Operacje logiczne i priorytety operatorów w C. Pętle programowe
while, do-while i for. Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji. Tablice i wskaźniki. Wskaźniki do funkcji,
przeładowanie funkcji. Inne typy strukturalne. Łańcuchy tekstowe. Obsługa operacji dyskowych. Wykonywanie
poleceń systemowych, współpraca z zewnętrznymi programami, argumenty linii poleceń. Tworzenie własnego
modułu. Obsługa wyjątków, szukanie błędów w programie, debugging.
LITERATURA
1. B. Overland, C++ bez obaw, Helion Gliwice 2006
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Editions 2000 Kraków 2005
3. A. Majczak, C++ przykłady praktyczne, Mikom Warszawa 2003
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie samodzielnie napisanych programów.
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok
Fizyka środowiska
Semestr 3 - zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo,ECTS:3, Kod: 13.2II16.DC01
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy fizyki w zakresie 1 roku studiów
WYKŁADOWCA: dr Jadwiga Mrozek-Lejman
RODZAJ KURSU: Wykład
TREŚCI PROGRAMOWE: Elementy środowiska przyrodniczego i ich współoddziaływanie. Człowiek w
środku „kosmicznej cebuli” i jego wpływ na środowisko. Fizyka środowiska atmosferycznego: skład i
struktura atmosfery; rozkład ciśnienia, stratyfikacja termiczna. Promieniowanie słoneczne - główne źródło
energii w atmosferze. Bilans energetyczny; zerowymiarowy model cieplarniany. Oddziaływanie
promieniowania z atmosferą: Efekt cieplarniany. Efekt ozonowy. Elementy dynamiki atmosfery: siły
działające w atmosferze. Ruch laminarny i turbulentny. Wiatr. Podstawowe wiadomości o cyrkulacjach
atmosferycznych. Gazowe, stałe i ciekłe zanieczyszczenia atmosfery i ich rozprzestrzenianie się.
Zanieczyszczenie hałasem. Fizyka hydrosfery: Mechanika przepływów wód powierzchniowych. Przepływ
ustalony i nieustalony. Dynamika koryt rzecznych – zdolność transportu strumienia. Termika wód. Bilans
cieplny. Transport zanieczyszczeń w wodzie. Monitoring wody. Problem oczyszczania wód. Fizyka
przypowierzchniowej warstwy litosfery: Struktura gruntu i gleb. Zjawiska fizyczne związane transportem
wody w glebie. Transport zanieczyszczeń w glebie i roślinach. Energia w środowisku człowieka:
Nieodnawialne źródła energii i ich przetwarzanie w różne formy energii użytkowej (energia cieplna,
elektryczna, mechaniczna). Wpływ energetyki na stan środowiska (spalanie, energochłonność). Sposoby
zapobiegania skutkom negatywnym (elektrofiltry, odsiarczanie, zmiany technologii spalania) Odnawialne
źródła energii (energia słoneczna, wodna, wiatru, pływów, biomasy) i ich wykorzystanie. Energia jądrowa -
bezpieczeństwo i zagrożenia (odpady promieniotwórcze, awarie). Promieniowanie elektromagnetyczne i
jego wpływ na środowisko człowieka.
LITERATURA:
E. Boeker, R. Van Grondelle , Fizyka środowiska. PWN, Warszawa, 2002
T.Z. Dworak , Fizyka środowiska atmosferycznego, wyd.AGH, Kraków, 1994
Z. Engel, 2001, Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem. WNT, W-wa.
J.V. Iribarne, H.R. Cho, Fizyka atmosfery.
S.P. Chromow, Meteorologia i klimatologia.
W. Hermanowicz, W. Dożańska, J. Dojlido, B. Koziorowski, Fizyko-chemiczne badania wody i ścieków,
Arkady, Warszawa 1976.
J. Grzywacz , Fizyka dla ochrony środowiska, UG, Gdańsk
E. Pyłka-Gutowska, 2000, Ekologia z ochroną środowiska. PWN, W-wa.
M. Siemiński, 1994, Fizyka zagrożeń środowiska. PWN, W-wa.
SPOSÓB ZALICZENIA: egzamin z materiału wykładowego