UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI

46
Fizyka Biomedyczna, semestr 4
Fizyka biomedyczna, drugi rok
Metody matematyczne fizyki
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:5, kod: 13.2II16C106
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie semestrów 1, 2 i 3.
WYKŁADOWCA: Dr hab. Prof. US Franco Ferrari
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia
TREŚCI PROGRAMOWE: Ciało liczb zespolonych. Płaszczyzna zespolona. Rzut stereograficzny. Sfera
Riemanna liczb zespolonych. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej.
Funkcje holomorficzne. Całkowanie w dziedzinie zespolonej. Szereg Taylora i szereg Laurenta. Punkty osobliwe
i ich klasyfikacje. Residuum funkcji zespolonej.
Przestrzeń funkcyjna L 2 . Ciągi i szeregi ortogonalne. Norma i zbieżność w sensie normy. Układy zupełne.
Przestrzeń Banacha. Przestrzeń Hilberta. Operatory liniowe. Operatory hermitowskie. Operatory unitarne.
Wektory i wartości własne. Dystrybucje i delta Diraca. Struktura matematyczna mechaniki kwantowej.
LITERATURA
1. W. I. Smirnow, Matematyka wyższa, tom III, część 2, PWN, Warszawa 1962.
2. F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1971.
3. X. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, PWN, Warszawa 1993.
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału
wykładowego.
Fizyka biomedyczna, drugi rok
I Pracownia Fizyczna
Semestr letni, ćwiczenia laboratoryjne 3 godz. tygodniowo, ECTS: 4, Kod: 13.2II16C101
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 4. semestrów student wykonuje 12 ćwiczeń.
II ELEKTRYCZNOŚĆ, MAGNETYZM I OPTYKA.
Wyznaczanie parametrów soczewek przy wykorzystaniu metody Bessla i sferometru. Wyznaczanie kąta
skręcenia płaszczyzny polaryzacji w roztworach cukru za pomocą sacharymetru . Pomiar współczynnika
załamania światła przy użyciu refraktometru Abbego. Badanie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego.
Drgania relaksacyjne. Wyznaczanie rezystancji przy wykorzystaniu praw rządzących przepływem prądu
stałego. Badanie zależności rezystancji elementów elektronicznych od temperatury. Pierścienie Newtona.
Badanie i wykorzystanie mikroskopu. Badanie pętli histerezy magnetycznej. Wyznaczanie samoindukcji i
pojemności w obwodach prądu zmiennego. Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.
Wyznaczanie szerokości przerwy energetycznej półprzewodników.
LITERATURA
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.