UNIWERSYTET SZCZECIÅSKI
UNIWERSYTET SZCZECIÅSKI
UNIWERSYTET SZCZECIÅSKI
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
1<br />
Spis treści<br />
<strong>UNIWERSYTET</strong> SZCZECIŃSKI<br />
WYDZIAŁ MATEMATYCZNO – FIZYCZNY<br />
INSTYTUT FIZYKI<br />
PAKIET INFORMACYJNY KIERUNKU STUDIÓW FIZYKA<br />
ROK AKADEMICKI 2008/2009<br />
1. Wydział Matematyczno – Fizyczny……………………………… 2<br />
2. Instytut Fizyki…………………………………………………….. 5<br />
3. Plany studiów i kody przedmiotów……………………………… 9<br />
3.1. Fizyka i Zastosowania Komputerów………………………… 9<br />
3.2. Fizyka Biomedyczna…………………………........................ 13<br />
3.3. Fizyka Środowiska z Ekonomią………………….................. 17<br />
3.4. Fizyka Medyczna – studia zaoczne…………………………… 21<br />
4. Treści programowe……………………………………………….. 24<br />
4.1. Fizyka i Zastosowania Komputerów – semestr 1. ………… 24<br />
4.2. Fizyka i Zastosowania Komputerów – semestr 2. ………… 27<br />
4.3. Fizyka i Zastosowania Komputerów – semestr 3. ………… 29<br />
4.4. Fizyka i Zastosowania Komputerów – semestr 4………….. 32<br />
4.5. Fizyka Biomedyczna – semestr 1. ………………………….. 37<br />
4.6. Fizyka Biomedyczna – semestr 2. ………………………….. 40<br />
4.7. Fizyka Biomedyczna – semestr 3. ………………………….. 42<br />
4.8. Fizyka Biomedyczna – semestr 4. ………………………….. 46<br />
4.9. Fizyka Środowiska z Ekonomią – semestr 1……………….. 50<br />
4.10. Fizyka Środowiska z Ekonomią – semestr 2……………….. 53<br />
4.11. Fizyka Środowiska z Ekonomią – semestr 3……………….. 55<br />
4.12. Fizyka Środowiska z Ekonomią – semestr 4……………….. 58<br />
4.13. Fizyka Medyczna, zaoczne – rok 1. ………………………. 63<br />
4.14. Fizyka Medyczna, zaoczne – rok 2. ………………………. 67
2<br />
Dziekanat<br />
Ul. Wielkopolska 15, 70 451 Szczecin<br />
tel. +48(0 91) 444 12 15<br />
+48(0 91) 444 12 16<br />
+48(0 91) 444 12 17<br />
Dziekan<br />
Dr hab. Prof. US Piotr Krasoń<br />
tel. +48(91)4441218<br />
Prodziekan ds. naukowych<br />
Dr hab. Prof. US Ewa Szuszkiewicz<br />
+48(91)4441299<br />
Prodziekan ds. studenckich<br />
Dr hab. Prof. US Jacek Styszyński<br />
+48(91)4441299<br />
Wydział Matematyczno-Fizyczny<br />
Koordynatorzy Europejskiego Systemu Transferu Punktów (ECTS)<br />
Koordynator Wydziałowy<br />
Dr hab. Prof. US Adam Bechler<br />
Instytut Fizyki<br />
ul. Wielkopolska 15, 70 451 Szczecin<br />
tel. (0 91) 444 12 28<br />
email: adamb@univ.szczecin.pl<br />
Koordynator kierunku studiów Matematyka<br />
Dr Andrzej Wisniewski<br />
Instytut Matematyki<br />
ul. Wielkopolska 15, 70 451 Szczecin<br />
tel. (+48 91) 444-1296<br />
email: Andrzej.Wisniewski@univ.szczecin.pl<br />
Koordynator kierunku studiów Fizyka<br />
Dr hab. Prof. US Adam Bechler<br />
Instytut Fizyki<br />
ul. Wielkopolska 15, 70 451 Szczecin<br />
tel. (0 91) 444 12 28<br />
email: adamb@univ.szczecin.pl<br />
Koordynator kierunku studiów Wychowanie Techniczne<br />
dr inż. Piotr Frączak –<br />
Katedra Edukacji Technicznej,<br />
ul Wielkopolska 15, tel. 444 12 92;<br />
e-mail: pfraczak@ketlin.univ.szczecin.pl
3<br />
Informacje ogólne o Wydziale<br />
Wydział Matematyczno-Fizyczny dzieli się na następujące jednostki dydaktyczne:<br />
Instytut Matematyki<br />
Instytut Fizyki<br />
Katedra Edukacji Technicznej i Informatycznej.<br />
Na Wydziale Matematyczno - Fizycznym prowadzone są trzy kierunki studiów:<br />
Matematyka<br />
Fizyka<br />
Wychowanie Techniczne.<br />
Podstawową formą studiowania są studia stacjonarne. Wszystkie trzy kierunki można też studiować<br />
zaocznie. Prowadzone są również dwusemestralne studia podyplomowe dla nauczycieli matematyki i<br />
nauczycieli fizyki. Wydział posiada trzy nowocześnie wyposażone pracownie komputerowe. Do<br />
dyspozycji studentów jest też biblioteka wydziałowa.<br />
Wydział Matematyczno-Fizyczny został powołany w 1985 r. w ramach Uniwersytetu<br />
Szczecińskiego na bazie Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Wyższej Szkoły Pedagogicznej. .W<br />
jego skład weszły: Instytut Matematyki, Katedra Fizyki i Katedra Wychowania Technicznego. Na<br />
Wydziale było zatrudnionych wówczas 59 pracowników naukowych, w tym 5 pracowników<br />
samodzielnych. Obecnie kadra naukowo - dydaktyczna liczy 91 nauczycieli akademickich, w tym 24<br />
osób ze stopniem naukowym doktora habilitowanego lub z tytułem profesora.<br />
Struktura studiów<br />
Fizyka<br />
Studia dzienne<br />
Studia pierwszego stopnia<br />
Fizyka i zastosowania komputerów<br />
Fizyka biomedyczna<br />
Fizyka środowiska z ekonomia<br />
Studia drugiego stopnia<br />
Fizyka biomedyczna<br />
Fizyka doświadczalna i teoretyczna<br />
Studia zaoczne<br />
Studia pierwszego stopnia<br />
Fizyka medyczna<br />
Matematyka<br />
Studia dzienne<br />
Studia pierwszego stopnia<br />
Matematyka z Fizyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Matematyka z Informatyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Zastosowania Matematyki<br />
Studia drugiego stopnia<br />
Matematyka z Fizyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Matematyka - specjalizacja nauczycielska<br />
Zastosowania Matematyki<br />
Studia zaoczne
4<br />
Studia pierwszego stopnia<br />
Matematyka z Fizyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Matematyka z Informatyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Zastosowania Matematyki<br />
Studia drugiego stopnia<br />
Matematyka z Fizyką - specjalizacja nauczycielska<br />
Matematyka - specjalizacja nauczycielska<br />
Zastosowania Matematyki<br />
Wychowanie Techniczne<br />
Trzyletnie dzienne studia zawodowe (licencjackie) o specjalności Techniki Komputerowe.<br />
Trzyletnie zaoczne studia zawodowe (licencjackie) o specjalności Techniki Komputerowe.<br />
Skala ocen<br />
Przy zaliczeniach i egzaminach obowiązuje następująca skala ocen<br />
Ocena Nazwa Ocena<br />
ECTS<br />
5.0 bardzo dobra A<br />
4.5 dobra plus B<br />
4.0 dobra C<br />
3.5 dostateczna plus D<br />
3.0 dostateczna E<br />
2.0 niedostateczna FX, F<br />
Ocena niedostateczna oznacza nieukończenie (niezaliczenie) zajęć.
5<br />
Instytut Fizyki<br />
Dyrektor Instytutu Fizyki<br />
Koordynator kierunku studiów Fizyka ds. ECTS<br />
Dr hab. Adam Bechler, prof. US<br />
Instytut Fizyki<br />
Uniwersytetu Szczecińskiego<br />
Wielkopolska 15<br />
70-451 Szczecin<br />
Tel. 0-91-444 12 27<br />
0-91-444 12 28<br />
Fax: 0-91-444 12 26<br />
e-mail:<br />
adamb@ univ.szczecin.pl<br />
Zastępca dyrektora Instytutu Fizyki<br />
Dr Witold Dullak<br />
Instytut Fizyki<br />
Uniwersytetu Szczecińskiego<br />
Wielkopolska 15<br />
70 451 Szczecin<br />
Tel. 0-91-444 12 37<br />
Fax: 0-91-444 12 26<br />
e-mail:<br />
wit_du@tlen.pl
6<br />
Organizacja .<br />
W skład Instytutu Fizyki wchodzi siedem zakładów i jedna pracownia. Kadra naukowo -<br />
dydaktyczna Instytutu składa się z trzynastu samodzielnych pracowników naukowych, w tym<br />
dwóch profesorów z tytułem naukowym, dziesięciu pracowników ze stopniem naukowym<br />
doktora i siedmiu pracowników ze stopniem magistra zatrudnionych na stanowiskch<br />
asystenta. Instytut zatrudnia ponadto siedmiu pracowników technicznych i jednego<br />
pracownika administracyjnego.<br />
Kierunki studiów.<br />
Od roku akademickiego 2007/2008 Instytut Fizyki prowadzi studia stacjonarne<br />
pierwszego stopnia Fizyka o trzech specjalnościach: Fizyka i Zastosowania Komputerów,<br />
Fizyka Środowiska z Ekonomią i Fizyka Biomedyczna. Kształcenie na wszystkich<br />
specjalnościach odbywa się z rekrutacją na specjalności, tzn. kandydat na studia deklaruje,<br />
którą specjalność zamierza wybrać. Instytut Fizyki prowadzi także rekrutację na trzyletnie<br />
studia zaoczne pierwszego stopnia o specjalności Fizyka Biomedyczna.<br />
W ramach specjalności Fizyka i Zastosowania Komputerów, student zapozna<br />
się z podstawowymi zagadnieniami fizyki współczesnej, nowoczesnymi metodami w<br />
badaniach naukowych oraz z elementami informatyki. Program studiów zawiera elementy<br />
fizyki doświadczalnej i teoretycznej oraz matematyki i informatyki. Od pierwszego roku<br />
położony jest nacisk na stosowanie współczesnych narzędzi informatycznych ułatwiających<br />
pracę fizyka we współczesnym świecie. Oprócz zajęć z podstaw informatyki, w trakcie<br />
których student zapoznaje się z edytorami tekstu, arkuszem kalkulacyjnym, z pracą w<br />
Internecie oraz systemami operacyjnymi w zakresie pozwalającym posługiwać się nimi biegle<br />
jako użytkownikowi, student poznaje niektóre języki programowania, podstawowe metody<br />
numeryczne stosowane w fizyce i ich oprogramowanie.<br />
Podstawy z matematyki, fizyki i technik obliczeniowych uzyskane podczas dwóch<br />
pierwszych lat studiów zostaną następnie pogłębione i rozszerzone, zgodnie z<br />
zainteresowaniami indywidualnymi studenta, na wykładach z tych dziedzin naukowych, które<br />
są głównymi kierunkami badań w Instytucie Fizyki:<br />
- fizyka molekularna, chemia kwantowa, fizyka polimerów;<br />
- astronomia, astrofizyka i kosmologia;<br />
- elektrodynamika i optyka;<br />
- fizyka ciała stałego.<br />
Instytut Fizyki ma silny potencjał badawczy w dziedzinie symulacji numerycznych w fizyce<br />
molekularnej, kosmologii i astrofizyce. Zdobywanie umiejętności i doświadczenia w zakresie<br />
zaawansowanych technik obliczeniowych, analizy danych i grafiki komputerowej odbywa się<br />
pod okiem wyspecjalizowanej kadry naukowej.<br />
W ciągu trzech lat studiów na tej specjalności zaplanowanych jest łącznie 390<br />
godzin zajęć związanych z informatyką. Absolwenci tej specjalności są przygotowani do<br />
podjęcia pracy wszędzie tam, gdzie podstawowym narzędziem pracy jest komputer: przemysł,<br />
banki, giełdy, ubezpieczenia. Na tych, którzy wolą karierę naukową czekają instytuty<br />
badawcze i wyższe uczelnie.<br />
W związku z utworzeniem od 1. października 2000 r. Zakładu Astronomii i<br />
Astrofizyki prowadzone jest kształcenie studentów również w dziedzinie astronomii<br />
obserwacyjnej w celu przygotowania przyszłych absolwentów do pracy w obserwatoriach<br />
astronomicznych oraz innych instytutach naukowych prowadzących badania w dziedzinie<br />
astronomii i astrofizyki.<br />
Również niedawno powstała nowa grupa badawcza w dziedzinie chemii kwantowej, a
7<br />
zwłaszcza fullerenów, tak więc na starszych latach studiów będą również wykłady z tej<br />
awangardowej dziedziny.<br />
W ramach specjalności Fizyka Środowiska z Ekonomią, kształcenie obok<br />
przedmiotów ogólnych (istniejących również na specjalności Fizyka i Zastosowania<br />
Komputerów) takich jak historia filozofii, lektorat języka obcego, obejmuje dwa bloki<br />
przedmiotowe, tj. blok fizyki i blok nauk ekonomicznych. Pierwszy z wymienionych bloków<br />
obejmuje przedmioty z zakresu fizyki doświadczalnej, pracownie fizyczne, podstawy fizyki<br />
teoretycznej, metodyki nauczania fizyki i informatyki oraz obsługi komputera i<br />
programowania. Ponadto występują przedmioty specjalizacyjne jak fizyka środowiska oraz<br />
związane z nim pracownie.<br />
Studenci tej specjalności będą przygotowani do określania stopnia zagrożenia środowiska,<br />
jego stanu oraz wpływu czynników fizycznych na przyrodę ożywioną, a równocześnie do<br />
oceny wpływu zjawisk zachodzących w środowisku naturalnym na procesy ekonomiczne.<br />
Absolwenci będą mogli znaleźć zatrudnienie w administracji, przemyśle, służbie zdrowia oraz<br />
ochronie środowiska.<br />
Student wybierający specjalność Fizyka Biomedyczna w bloku nauk medycznych (360<br />
godzin) napotka zarówno przedmioty czysto medyczne dające mu podstawową wiedzę z<br />
zakresu medycyny (np. anatomia, fizjologia, podstawy onkologii), jak i przedmioty<br />
omawiające stosowanie aparatury fizycznej w medycynie. Absolwent tej specjalności będzie<br />
miał ogólne przygotowanie z zakresu fizyki i nauk medycznych. Będzie przygotowany do<br />
wstępnej analizy zjawisk medycznych z punktu widzenia. Równocześnie będzie<br />
przygotowany do obsługi aparatury medycznej, do zestawiania różnych urządzeń i aparatur w<br />
kompleksy pomiarowe i obserwacyjne. Będzie pomocny w diagnostyce medycznej i<br />
opracowywaniu danych pomiarowych z wykorzystaniem technik komputerowych. Może być<br />
zatrudniony zarówno w przedsiębiorstwach produkujących instrumenty medyczne, jak i w<br />
szpitalach, klinikach i sanatoriach.<br />
Instytut Fizyki prowadzi także studia pierwszego stopnia Fizyka Medyczna w systemie<br />
zaocznym o podobnym profilu jak stacjonarne studia Fizyka Biomedyczna<br />
Rozliczanie studentów odbywa się w systemie rocznym.<br />
Inne informacje.<br />
Z myślą o wymianie studentów opracowany został w Instytucie Fizyki system punktów<br />
kredytowych ECTS (European Credit Transfer System) na zasadach przewidzianych w<br />
ramach europejskiego programu SOCRATES. Stwarza on możliwości porównywania<br />
osiągnięć w studiach w różnych uczelniach, otwierając drogę do uznawania studiów (części<br />
studiów) i kontynuacji nauki w innej uczelni.<br />
Punkty ECTS przypisane są poszczególnym przedmiotom w ramach programu<br />
studiów i stanowią miarę wkładu pracy, jaki student musi włożyć w zaliczenie przedmiotu.<br />
Stanowią one względną miarę wkładu pracy, w stosunku do pełnego wkładu pracy<br />
niezbędnego do zaliczenia semestru lub roku studiów. Całkowita liczba punktów wynosi 60 w<br />
skali roku akademickiego, z podziałem po 30 na semestr. Student otrzymuje za zaliczenie<br />
przedmiotu tę samą liczbę punktów niezależnie od uzyskanej oceny. Wykaz przedmiotów w<br />
ramach planów studiów wraz z punktami ECTS znajduje się w dalszej części pakietu.<br />
Przedmioty dydaktyczne nie są objęte systemem punktowym ECTS, a ich realizacja odbywa<br />
się według przepisów odrębnych w stosunku do podstaw programowych studiów fizyki.<br />
Niektóre wybrane wykłady na starszych latach studiów mogą być prowadzone w języku<br />
angielskim zarówno przez polskich jak i zagranicznych wykładowców.
8<br />
Instytut Fizyki współpracuje w zakresie wymiany studentów z Wydziałem Fizyki<br />
Uniwersytetu w Rostocku w Niemczech.<br />
Skala ocen.<br />
Przy egzaminach i zaliczeniach obowiązują następujące oceny<br />
Ocena Nazwa Ocena<br />
ECTS<br />
5.0 bardzo dobra A<br />
4.5 dobra plus B<br />
4.0 dobra C<br />
3.5 dostateczna plus D<br />
3.0 dostateczna E<br />
2.0 niedostateczna FX, F<br />
Skala ocen ECTS ma na celu porównywanie jakości pracy studenta przy różnych systemach<br />
oceniania, podczas gdy punkty ECTS są miernikiem ilości pracy koniecznej do zaliczenia<br />
przedmiotu.<br />
Kody przedmiotów<br />
Każdemu przedmiotowi w ramach planu studiów przypisany jest kod, składający się z cyfr i<br />
liter. Kody te utworzone zostały według następującej zasady:<br />
· Pierwsze trzy cyfry, przedzielone kropką (00.0) odnoszą się do merytorycznej zawartości<br />
przedmiotu zgodnie z wykazem projektu SOCRATES.<br />
· Czwarta cyfra (rzymska) określa wydział, na którym przedmiot jest realizowany.<br />
Wydziałowi Matematyczno - Fizycznemu odpowiada rzymska cyfra II.<br />
· Piąta i szósta cyfra określają kierunek, na którym przedmiot jest realizowany. Kierunkowi<br />
studiów Fizyka odpowiada 16.<br />
· Siódma pozycja kodu zawiera kod określający blok, w skład którego wchodzi przedmiot.<br />
Dla studiów stacjonarnych: A – przedmioty kształcenia ogólnego, B – przedmioty<br />
podstawowe, C – przedmioty kierunkowe. Przedmioty specjalistyczne oznaczone są<br />
kodami dwuliterowymi: DA – specjalność Fizyka i zastosowania komputerów, DB –<br />
specjalność Fizyka biomedyczna, DC – Fizyka środowiska z ekonomią.<br />
Przedmioty specjalistyczne dla studiów zaocznych Fizyka medyczna oznaczone są literą<br />
D.<br />
· Ostatnia pozycja kodu (dwu lub trzycyfrowa) odpowiada nazwie przedmiotu w bloku.<br />
Kody przedmiotów podane są w części pakietu zawierającej informacje szczegółowe o<br />
specjalnościach.
9<br />
Plany studiów i kody przedmiotów<br />
Fizyka i zastosowania komputerów - Program studiów 1. stopnia<br />
Obowiązuje od 1 października 2008.<br />
W - wykład, C - ćwiczenia lub konwersatorium, seminarium, L - laboratorium. ZO – zaliczenie na ocenę,<br />
Z-zaliczenie, E - egzamin.<br />
Semestr 1<br />
Przedmiot<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Sposób<br />
ECTS<br />
zaliczenia<br />
Razem W C L<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Technologia informacyjna 2 - - 2 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Wstęp do fizyki 2 - 2 - 1 Z<br />
Podstawy fizyki I 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa I 6 3 3 - 12 E<br />
Podstawy chemii 2 1 1 - 3 ZO<br />
- 18 7 9 2 30 -<br />
Semestr 2<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki II 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa II 6 3 3 - 12 E<br />
Statystyka i analiza danych<br />
pomiarowych<br />
3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Podstawy działania komputerów 2 1 - 1 3 E<br />
- 19 8 8 3 30 -<br />
Semestr 3<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki III 6 3 3 - 9 E
10<br />
Matematyka Wyższa III 6 3 3 - 9 E<br />
Podstawy elektroniki 3 3 - - 2 ZO<br />
Programowanie strukturalne 3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Podstawy systemów operacyjnych 2 1 - 1 3 E<br />
- 27 11 10 6 30 -<br />
Semestr 4<br />
Przedmiot<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Historia filozofii 2 2 - - 2 ZO<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Astronomia 3 2 1 - 3 E<br />
Podstawy elektroniki 3 - - 3 2 ZO<br />
Algorytmy numeryczne 1 - - 1 2 ZO<br />
Programowanie obiektowe I 3 1 - 2 3 E<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Metody matematyczne fizyki 4 2 2 - 4 E<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Podstawy sieci komputerowych 2 1 - 1 2 ZO<br />
- 30 11 9 10 30 -<br />
Po 4. Semestrze obowiązuje 2 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 5<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Tworzenie i obsługa baz danych 2 - - 2 1 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Elektrodynamika 5 3 2 - 7 E<br />
Fizyka kwantowa I 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki atomowej i<br />
cząsteczkowej*<br />
3 2 1 - 3 E
11<br />
Astrofizyka* 3 2 1 - 3 E<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej* 3 2 1 - 3 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Programowanie obiektowe II 3 - - 3 2 ZO<br />
Metody numeryczne I 3 1 - 2 3 ZO<br />
- 29 13 9 7 31 -<br />
Po 5. Semestrze obowiązuje 1 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 6<br />
Przedmiot<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych 2 2 - - 2 ZO<br />
Ochrona własności intelektualnej 1 1 - - 1 Z<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych*<br />
3 2 1 - 3 E<br />
Astrobiologia* 3 2 1 - 3 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Systemy kontrolno-pomiarowe 3 1 - 2 2 ZO<br />
Aplikacje internetowe 3 1 - 2 2 ZO<br />
Fizyczne podstawy mikroelektroniki 3 2 1 - 3 E<br />
Egzamin dyplomowy - - - - 10 E<br />
- 23 14 5 4 33 -<br />
*Spośród przedmiotów oznaczonych gwiazdką w semestrach 5. i 6. student wybiera trzy.<br />
Za każdą zaliczoną praktykę zawodową student otrzymuje 1 punkt ECTS.<br />
W ramach studiów jest wymagane zaliczenie jednego przedmiotu zawierającego treści<br />
humanistyczne, z zakresu ekonomii lub inne poszerzające wiedzę humanistyczną w wym. 30<br />
godz., któremu przypisuje się 2 punkty ECTS.<br />
Wymagane jest zaliczenie 5 godz. zajęć z zakresu ochrony własności intelektualnej,<br />
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii
12<br />
Kody przedmiotów<br />
Nazwy przedmiotów (alfabetycznie)<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Aplikacje internetowe<br />
Astrobiologia<br />
Astrofizyka<br />
Astronomia<br />
Elektrodynamika<br />
Fizyczne podstawy mikroelektroniki<br />
Fizyka kwantowa I<br />
Historia filozofii<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych<br />
Język angielski<br />
Matematyka wyższa<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Metody numeryczne I<br />
Ochrona własności intelektualnej<br />
Podstawy chemii<br />
Podstawy działania komputerów<br />
Podstawy elektroniki<br />
Podstawy Fizyki<br />
Podstawy sieci komputerowych<br />
Podstawy systemów operacyjnych<br />
Pracownia fizyczna I<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Programowanie obiektowe II<br />
Programowanie strukturalne<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Systemy kontrolno pomiarowe<br />
Technologia informacyjna<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna<br />
Tworzenie i obsługa baz danych<br />
Wstęp do fizyki<br />
Wstęp do fizyki atomowej i cząsteczkowej<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych<br />
Wychowanie fizyczne<br />
Kody<br />
11.3II16B110<br />
11.3II16DA07<br />
13.7II16.C205<br />
13.7II16C204<br />
13.3II16B105<br />
13.2II16C104<br />
13.2II16DA08<br />
13.2II16C105<br />
08.1II16A103<br />
08.3II16A104<br />
09.1II16A102<br />
11.1II16B103<br />
13.2II16C102<br />
13.2II16C106<br />
11.3II16DA05<br />
10.9II16A105<br />
13.3II16B104<br />
11.3II16DA01<br />
06.5II16B106<br />
13.2II16B102<br />
11.3II16DA03<br />
11.3II16DA02<br />
13.2II16C101<br />
11.3II16B111<br />
11.3II16DA06<br />
11.3II16B109<br />
11.2II16B108<br />
11.3II16DA04<br />
11.3II16A101<br />
13.2II16C103<br />
11.3II16B107<br />
13.2II16O101<br />
13.2II16C201<br />
13.2II16C203<br />
13.5II16C202<br />
16.1II16A106
13<br />
Fizyka biomedyczna - Program studiów 1. stopnia<br />
Obowiązuje od 1 października 2008.<br />
W - wykład, C - ćwiczenia lub konwersatorium, seminarium, L - laboratorium. ZO – zaliczenie na ocenę,<br />
Z-zaliczenie, E - egzamin.<br />
Semestr 1<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Technologia informacyjna 2 - - 2 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Wstęp do fizyki 2 - 2 - 1 Z<br />
Podstawy fizyki I 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa I 6 3 3 - 12 E<br />
Podstawy chemii 2 1 1 - 2 ZO<br />
- 18 7 9 2 30 -<br />
Semestr 2<br />
Przedmiot<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Sposób<br />
ECTS<br />
zaliczenia<br />
Razem W C L<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Język angielski 2 - 2 - - ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki II 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa II 6 3 3 - 12 E<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych 3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Anatomia człowieka 5 3 2 - 3 E<br />
- 22 10 10 2 30 -<br />
Semestr 3<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki III 6 3 3 - 9 E<br />
Matematyka Wyższa III 6 3 3 - 9 E
14<br />
Podstawy elektroniki 3 3 - - 2 ZO<br />
Programowanie strukturalne 3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Fizjologia człowieka 5 3 2 - 3 E<br />
- 30 13 12 5 30 -<br />
Semestr 4<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Historia filozofii 2 2 - - 2 ZO<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Astronomia 3 2 1 - 3 E<br />
Podstawy elektroniki 3 - - 3 2 ZO<br />
Algorytmy numeryczne 1 - - 1 2 ZO<br />
Programowanie obiektowe I 3 1 - 2 3 Z<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Metody matematyczne fizyki 4 2 2 - 4 E<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Biochemia 2 2 - - 2 E<br />
30 12 9 9 30 -<br />
Po 4. Semestrze obowiązuje 2 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 5<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Tworzenie i obsługa baz danych 2 - - 2 1 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Elektrodynamika 5 3 2 - 7 E<br />
Fizyka kwantowa I 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki atomowej i<br />
cząsteczkowej*<br />
3 2 1 - 3 E<br />
Astrofizyka* 3 2 1 - 3 E
15<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej* 3 2 1 - 3 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Biofizyka 3 3 - - 3 ZO<br />
Metody diagnostyki medycznej 2 2 - - 2 ZO<br />
- 28 17 9 2 30 -<br />
Po 5. Semestrze obowiązuje 1 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 6<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych 2 2 - - 2 ZO<br />
Ochrona własności intelektualnej 1 1 - - 1 Z<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych*<br />
3 2 1 - 3 E<br />
Astrobiologia* 3 2 1 - 3 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Kliniczne zastosowania aparatury<br />
medycznej 3 2 - 1 ZO<br />
Podstawy onkologii 4 3 - 1 4 E<br />
Egzamin dyplomowy - - - - 10 E<br />
- 21 15 4 2 33 -<br />
*Spośród przedmiotów oznaczonych gwiazdką w semestrach 5. i 6. student wybiera trzy.<br />
Za każdą zaliczoną praktykę zawodową student otrzymuje 1 punkt ECTS.<br />
W ramach studiów jest wymagane zaliczenie jednego przedmiotu zawierającego treści<br />
humanistyczne, z zakresu ekonomii lub inne poszerzające wiedzę humanistyczną w wym. 30<br />
godz., któremu przypisuje się 2 punkty ECTS.<br />
Wymagane jest zaliczenie 5 godz. zajęć z zakresu ochrony własności intelektualnej,<br />
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii
16<br />
Kody przedmiotów<br />
Nazwy przedmiotów (alfabetycznie)<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Anatomia człowieka<br />
Astrobiologia<br />
Astrofizyka<br />
Astronomia<br />
Biochemia<br />
Biofizyka<br />
Elektrodynamika<br />
Fizjologia człowieka<br />
Fizyka kwantowa I<br />
Historia filozofii<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych<br />
Język angielski<br />
Kliniczne zastosowania aparatury medycznej<br />
Matematyka wyższa<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna<br />
Metody diagnostyki medycznej<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Ochrona własności intelektualnej<br />
Podstawy chemii<br />
Podstawy elektroniki<br />
Podstawy Fizyki<br />
Podstawy onkologii<br />
Pracownia fizyczna I<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Programowanie strukturalne<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Technologia informacyjna<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna<br />
Tworzenie i obsługa baz danych<br />
Wstęp do fizyki<br />
Wstęp do fizyki atomowej i cząsteczkowej<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych<br />
Wychowanie fizyczne<br />
Kody<br />
11.3II16B110<br />
12.1II16DB01<br />
13.7II16.C205<br />
13.7II16C204<br />
13.3II16B105<br />
13.6II16DB04<br />
13.4II16DB03<br />
13.2II16C104<br />
12.1II16DB02<br />
13.2II16C105<br />
08.1II16A103<br />
08.3II16A104<br />
09.1II16A102<br />
12.0II16DB06<br />
11.1II16B103<br />
13.2II16C102<br />
12.0II16DB05<br />
13.2II16C106<br />
10.9II16A105<br />
13.3II16B104<br />
06.5II16B106<br />
13.2II16B102<br />
12.1II16DB07<br />
13.2II16C101<br />
11.3II16B111<br />
11.3II16B109<br />
11.2II16B108<br />
11.3II16A101<br />
13.2II16C103<br />
11.3II16B107<br />
13.2II16O101<br />
13.2II16C201<br />
13.2II16C203<br />
13.5II16C202<br />
16.1II16A106
17<br />
Fizyka Środowiska z Ekonomią - Program studiów 1. stopnia<br />
Obowiązuje od 1 października 2008.<br />
W - wykład, C - ćwiczenia lub konwersatorium, seminarium, L - laboratorium. ZO – zaliczenie na ocenę,<br />
Z-zaliczenie, E - egzamin.<br />
Semestr 1<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Technologia informacyjna 2 - - 2 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Wstęp do fizyki 2 - 2 - 1 Z<br />
Podstawy fizyki I 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa I 6 3 3 - 12 E<br />
Podstawy chemii 2 1 1 - 3 ZO<br />
- 18 7 9 2 30 -<br />
Semestr 2<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki II 6 3 3 - 12 E<br />
Matematyka wyższa II 6 3 3 - 12 E<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych 3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Ekonomia 4 2 2 - 3 E<br />
- 21 9 10 2 30 -<br />
Semestr 3<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki III 6 3 3 - 9 E<br />
Matematyka Wyższa III 6 3 3 - 9 E<br />
Podstawy elektroniki 3 3 - - 2 ZO
18<br />
Programowanie strukturalne 3 1 - 2 2 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Fizyka środowiska 3 3 - - 3 E<br />
- 28 13 10 5 30 -<br />
Semestr 4<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Historia filozofii 2 2 - - 2 ZO<br />
Język angielski 2 - 2 - 1 ZO<br />
Wychowanie fizyczne 2 - 2 - - Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Astronomia 3 2 1 - 3 E<br />
Podstawy elektroniki 3 - - 3 2 ZO<br />
Algorytmy numeryczne 1 - - 1 2 ZO<br />
Programowanie obiektowe I 3 1 - 2 3 E<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Metody matematyczne fizyki 4 2 2 - 4 E<br />
Pracownia fizyczna I 3 - - 3 4 ZO<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Fizyka morza 2 2 - - 2 E<br />
- 30 12 9 9 30 -<br />
Po 4. Semestrze obowiązuje 2 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 5<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 2 - 2 - 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Tworzenie i obsługa baz danych 2 - - 2 1 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Elektrodynamika 5 3 2 - 7 E<br />
Fizyka kwantowa I 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki atomowej i<br />
cząsteczkowej*<br />
3 2 1 - 3 E<br />
Astrofizyka* 3 2 1 - 3 E<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej* 3 2 1 - 3 E
19<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Fizyczne metody badania zanieczyszczeń 3 2 1 - 2 ZO<br />
Rachunkowość i analiza ekonomiczna 4 2 2 - 3 E<br />
- 27 14 11 2 31 -<br />
Po 5. Semestrze obowiązuje 1 –tygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie)<br />
Semestr 6<br />
Przedmiot<br />
Liczba godzin w tygodniu<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych 2 2 - - 2 ZO<br />
Ochrona własności intelektualnej 1 1 - - 1 Z<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna 5 3 2 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych*<br />
3 2 1 - 3 E<br />
Astrobiologia* 3 2 1 - 3 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Pracownia ochrony środowiska 4 - - 4 2 ZO<br />
Finanse i rachunkowość 3 1 2 - 3 ZO<br />
Biznes plan przedsięwzięć gospodarczych 2 1 1 - 2 ZO<br />
Egzamin dyplomowy 10 E<br />
- 23 12 7 4 33 -<br />
*Spośród przedmiotów oznaczonych gwiazdką w semestrach 5. i 6. student wybiera trzy.<br />
Za każdą zaliczoną praktykę zawodową student otrzymuje 1 punkt ECTS.<br />
W ramach studiów jest wymagane zaliczenie jednego przedmiotu zawierającego treści<br />
humanistyczne, z zakresu ekonomii lub inne poszerzające wiedzę humanistyczną w wym. 30<br />
godz., któremu przypisuje się 2 punkty ECTS.<br />
Wymagane jest zaliczenie 5 godz. zajęć z zakresu ochrony własności intelektualnej,<br />
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii
20<br />
Kody przedmiotów<br />
Nazwy przedmiotów (alfabetycznie)<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Astrobiologia<br />
Astrofizyka<br />
Astronomia<br />
Biznes plan przedsięwzięć gospodarczych<br />
Ekonomia<br />
Elektrodynamika<br />
Finanse i rachunkowość<br />
Fizyczne metody badania zanieczyszczeń<br />
Fizyka kwantowa I<br />
Fizyka morza<br />
Fizyka środowiska<br />
Historia filozofii<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych<br />
Język angielski<br />
Matematyka wyższa<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Ochrona własności intelektualnej<br />
Podstawy chemii<br />
Podstawy elektroniki<br />
Podstawy Fizyki<br />
Pracownia fizyczna I<br />
Pracownia ochrony środowiska<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Programowanie strukturalne<br />
Rachunkowość i analiza ekonomiczna<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Technologia informacyjna<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna<br />
Tworzenie i obsługa baz danych<br />
Wstęp do fizyki<br />
Wstęp do fizyki atomowej i cząsteczkowej<br />
Wstęp do fizyki fazy skondensowanej<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych<br />
Wychowanie fizyczne<br />
Kody<br />
11.3II16B110<br />
13.7II16.C205<br />
13.7II16C204<br />
13.3II16B105<br />
14.2II16DC08<br />
14.3II16DC05<br />
13.2II16C104<br />
14.3II16DC06<br />
13.2II16DC04<br />
13.2II16C105<br />
13.2II16DC03<br />
13.2II16.DC01<br />
08.1II16A103<br />
08.3II16A104<br />
09.1II16A102<br />
11.1II16B103<br />
13.2II16C102<br />
13.2II16C106<br />
10.9II16A105<br />
13.3II16B104<br />
06.5II16B106<br />
13.2II16B102<br />
13.2II16C101<br />
13.2II16DC02<br />
11.3II16B111<br />
11.3II16B109<br />
14.3II16DC07<br />
11.2II16B108<br />
11.3II16A101<br />
13.2II16C103<br />
11.3II16B107<br />
13.2II16O101<br />
13.2II16C201<br />
13.2II16C203<br />
13.5II16C202<br />
16.1II16A106
21<br />
Fizyka medyczna - Program zaocznych studiów 1. stopnia<br />
Obowiązuje od 1 października 2007.<br />
Uwaga: na studiach zaocznych nie ma podziału na semestry<br />
W - wykład, C - ćwiczenia lub konwersatorium, seminarium, L - laboratorium.<br />
Z - zaliczenie, ZO – zaliczenie z ocena E - egzamin.<br />
Rok 1<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w roku<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Informatyka i techniki obliczeniowe 40 20 - 20 3 ZO<br />
Język angielski 18 - 18 - 1 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki 105 60 45 - 16 E<br />
Matematyka wyższa 120 60 60 - 18 E<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych 30 15 15 - 4 ZO<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Anatomia człowieka 55 40 15 - 6 E<br />
Fizjologia człowieka 55 40 15 - 6 E<br />
Biofizyka 45 30 15 - 6 E<br />
- 468 265 183 20 60 -<br />
Rok 2<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w roku<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Informatyka i techniki obliczeniowe 40 20 - 20 3 ZO<br />
Język angielski 36 - 36 - 2 ZO<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy fizyki 75 45 30 - 13 E<br />
Matematyka wyższa 50 30 20 - 12 E<br />
Astronomia 30 30 - - 4 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Pracownia fizyczna I 60 - - 60 5 ZO<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna 50 30 20 - 8 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Biochemia 30 30 - - 5 E<br />
Metody diagnostyki medycznej 45 30 - 15 4 ZO<br />
Kliniczne zastosowania aparatury<br />
medycznej<br />
45 30 - 15 4 ZO<br />
- 476 245 121 110 60 -
22<br />
Rok 3<br />
Przedmiot<br />
Przedmioty kształcenia ogólnego<br />
Liczba godzin w roku<br />
Razem W C L<br />
ECTS<br />
Sposób<br />
zaliczenia<br />
Język angielski 18 - 18 - 2 ZO<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych 30 30 - - 2 ZO<br />
Ochrona własności intelektualnej 5 5 - - 1 Z<br />
Przedmioty podstawowe<br />
Podstawy elektroniki 40 20 - 20 3 ZO<br />
Przedmioty kierunkowe<br />
Pracownia fizyczna I 20 - - 20 2 ZO<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna 50 30 20 - 7 E<br />
Elektrodynamika 50 30 20 - 7 E<br />
Fizyka kwantowa 50 30 20 - 7 E<br />
Wstęp do fizyki atomu, cząsteczki i ciała<br />
stałego<br />
30 20 10 - 3 E<br />
Wstęp do fizyki jądrowej i cząstek<br />
elementarnych<br />
20 10 10 - 3 E<br />
Podstawy onkologii 45 30 - 15 4 E<br />
Przedmioty specjalistyczne<br />
Metody diagnostyki medycznej 30 15 - 15 3 ZO<br />
Kliniczne zastosowania aparatury<br />
medycznej<br />
30 15 - 15 3 ZO<br />
Podstawy onkologii 45 30 - 15 4 E<br />
438 235 118 85 48 -<br />
1) Studentów obowiązuje szkolenie BHP w wymiarze 4 godzin efektywnych w 1<br />
semestrze.<br />
2) Studentów obowiązuje przysposobienie biblioteczne w wymiarze 2 godzin<br />
efektywnych w 1 semestrze (w dniach adaptacyjnych).<br />
3) Za zdany egzamin dyplomowy student otrzymuje 10 punktów ECTS po 6-tym<br />
semestrze.<br />
Dwutygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie) - 80 godzin po 4 semestrze.<br />
( 2 punkty ECTS).<br />
Jednotygodniowa praktyka w instytucji (lub przedsiębiorstwie) - 40 godzin po 5 semestrze.<br />
(1 punkt ECTS).
23<br />
Okresem zaliczeniowym jest rok akademicki. Zaliczenie odbywa się po uzyskaniu zaliczeń<br />
zajęć dydaktycznych przewidzianych w planie studiów.<br />
Okresem zaliczeniowym jest rok akademicki. Zaliczenie odbywa się po uzyskaniu zaliczeń<br />
zajęć dydaktycznych przewidzianych w planie studiów. (Regulamin Studiów US paragraf 32<br />
p. 5-8).<br />
Kody przedmiotów<br />
Nazwy przedmiotów (alfabetycznie)<br />
Anatomia człowieka<br />
Astronomia<br />
Biochemia<br />
Biofizyka<br />
Elektrodynamika<br />
Fizjologia człowieka<br />
Fizyka kwantowa<br />
Historia fizyki i odkryć naukowych<br />
Informatyka i techniki obliczeniowe<br />
Język angielski<br />
Kliniczne zastosowania aparatury medycznej<br />
Matematyka wyższa<br />
Mechanika klasyczna i relatywistyczna<br />
Metody diagnostyki medycznej<br />
Ochrona własności intelektualnej<br />
Podstawy elektroniki<br />
Podstawy Fizyki<br />
Podstawy onkologii<br />
Pracownia fizyczna I<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Termodynamika i fizyka statystyczna<br />
Wstęp do fizyki atomu, cząsteczki i ciała<br />
stałego<br />
Wstęp do fizyki jądra i cząstek<br />
elementarnych<br />
Wychowanie fizyczne<br />
Kody<br />
12.1II16D101<br />
13.3II16B105<br />
13.6II16D104<br />
13.4II16D103<br />
13.2II16C104<br />
12.1II16D102<br />
13.2II16C105<br />
08.1II16A103<br />
11.3II16A101<br />
09.1II16A102<br />
12.0II16D106<br />
11.1II16B103<br />
13.2II16C102<br />
12.0II16D105<br />
10.9II16A104<br />
06.5II16B106<br />
13.2II16B102<br />
12.1II16D107<br />
13.2II16C101<br />
11.2II16B108<br />
13.2II16C103<br />
13.2II16C106<br />
13.5II16C107<br />
16.1II16A106
24<br />
Treści programowe.<br />
Fizyka i Zastosowania komputerów, semestr 1<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Wstęp do fizyki<br />
Semestr: zimowy, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:1,Kod:13.2II6O101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: mgr Ewa Grzebielucha<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Wielkości fizyczne, wzorce i jednostki. Pomiar. Rachunek wektorowy: dodawanie i<br />
odejmowanie wektorów, iloczyn skalarny, iloczyn wektorowy. Pochodna funkcji w punkcie. Interpretacja<br />
fizyczna pochodnej w punkcie. Pochodna jako funkcja. Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna funkcji<br />
złożonej- reguła łańcuchowa. Pochodne cząstkowe funkcji wielu zmiennych. Całki nieoznaczone. Podstawowe<br />
wzory rachunku całkowego. Własności całek nieoznaczonych. Całkowanie przez podstawianie. Całkowanie<br />
przez części. Całki oznaczone. Interpretacja geometryczna całki oznaczonej. Własności całek oznaczonych.<br />
LITERATURA:<br />
1. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN 2002.<br />
2. R. Resnick, D. Halliday, Podstawy fizyki t.1, PWN 2007.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Kolokwium pisemne na zaliczenie obejmujące materiał przedmiotu.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, , pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki I<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Konrad Czerski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Miejsce fizyki wśród nauk ścisłych i jej metody badawcze. Podstawowe wielkości<br />
fizyczne i międzynarodowy układ jednostek SI. Wektory i wielkości wektorowe w fizyce. Kinematyka ruchu<br />
prostoliniowego oraz ruchu w dwóch i trzech wymiarach. Siła i ruch. Zasady dynamiki Newtona. Transformacja<br />
Galileusza, inercjalne i nieinercjalne układy odniesienia. Energia kinetyczna, praca. Energia potencjalna i zasada<br />
zachowania energii. Zderzenia. Ruch obrotowy brył sztywnych. Warunki równowagi. Oddziaływanie<br />
grawitacyjne, pole grawitacyjne. Statyka i dynamika płynów. Sprężystość. Drgania mechaniczne i fale.<br />
LITERATURA<br />
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1 i 2, PWN Warszawa 2005<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 1, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom1, PWN, Warszawa 1976<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa I<br />
Semestr zimowy,wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina. Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE Liczby zespolone. Działania na liczbach zespolonych. Postać trygonometryczna.<br />
Wzory de Moivre'a. Wielomiany i równania algebraiczne. Wzory Eulera. Macierze i wyznaczniki. Macierz<br />
kwadratowa. Definicja wyznacznika. Własności wyznaczników. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.<br />
Działania na macierzach. Twierdzenie Kroneckera - Capelliego. Algebra wektorów. Kombinacja liniowa<br />
wektorów. Iloczyn skalarny. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Rachunek różniczkowy funkcji jednej<br />
zmiennej. Granica ciągu, twierdzenia o ciągach. Granica funkcji. Ciągłość funkcji. Pochodna funkcji, obliczanie<br />
pochodnych. Różniczka funkcji i jej zastosowania. Pochodne i różniczki wyższych rzędów. Podstawowe
25<br />
twierdzenia rachunku różniczkowego. Ekstremum funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Twierdzenie i<br />
wzór Taylora. Wzór Maclaurina. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcja pierwotna. Całka<br />
nieoznaczona. Wzory całkowania. Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całka Riemanna. Podstawowe<br />
własności całki. Podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Zastosowania geometryczne i fizyczne całki<br />
oznaczonej.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F.Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
4. J. Kubala, E. Smaga, T. Stanisz, Elementy algrbry liniowej<br />
5. H. Arodż, K. Rościszewski, Zbiór zadań z algebry i geometrii dla fizyków<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Podstawy chemii<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. Tygodniowo, ECTS:4, kod: 13.3II16B104<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: znajomość podstaw chemii<br />
WYKŁADOWCA: Dr Barbara Mazur<br />
RODZAJ KURSU: wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Chemia i materia (rodzaje materii, właściwości fizyczne substancji, właściwości<br />
chemiczne substancji, energia temperatura, ciśnienie, ciała stałe, ciecze i gazy). Atomowa i cząsteczkowa<br />
struktura materii (teoria atomistyczna, metody badań atomów i cząsteczek, układy atomów w kryształach,<br />
cząsteczkowa budowa materii). Elektron i jądra atomów (elektron, proton, neutron, budowa jąder atomowych,<br />
odkrycie promieni rentgenowskich i promieniotwórczości, odkrycie jąder atomowych, kwantowa teoria światła,<br />
foton, falowy charakter elektronu, zasada nieoznaczoności). Pierwiastki i związki chemiczne (pierwiastki i<br />
reakcje chemiczne, liczba masowa i atomowa, Liczba Avogadra, mol, oznaczanie mas atomowych i mas<br />
nuklidów, prawo Avogadra, prawo gazu doskonałego). Pierwiastki chemiczne, układ okresowy i struktura<br />
elektronowa atomów (prawo okresowości, układ okresowy, gazy szlachetne, teoria Bohra, energia jonizacji i<br />
wzbudzenia). Kowalencyjność a struktura elektronowa (cząsteczki kowalencyjne, struktura związków<br />
kowalencyjnych, orbitale ,σ,П, orbitale wiążące z udziałem orbitali typu p, rezonans, wartościowość jonowa,<br />
promienie jonowe, skala elektroujemności, wielkości atomów i cząsteczek, promienie atomowe i Van der<br />
Waalsa, stopnie utlenienia). Pierwiastki niemetaliczne i ich związki (wodorki niemetali, węglowodory,<br />
węglowodory aromatyczne, benzen, hydrazyna, nadtlenek wodoru, amoniak i związki amonowe, inne związki<br />
niemetali, DDT i inne chlorowane związki aromatyczne). Związki tlenowe pierwiastków niemetalicznych<br />
(związki tlenowe chlorowców, siarki, selenu, fosforu, arsenu, związki tlenowe azotu i węgla). Woda i roztwory<br />
(skład wody, dysocjacja jonowa, właściwości fizyczne wody, wiązania wodorowe, woda jako rozpuszczalnik,<br />
rozpuszczalność, roztwory koloidalne i układy dyspersyjne). Równowaga chemiczna i szybkość reakcji<br />
chemicznej (szybkość reakcji pierwszego rzędu, reakcje wyższego rzędu, zależność szybkości reakcji od<br />
temperatury, kataliza, równowaga chemiczna, reguła przekory). Reakcje redukcji i utleniania. Elektroliza<br />
(elektroliza wodnego roztworu soli, reakcje redukcji i utleniania, szereg napięciowy pierwiastków, ogniwa<br />
galwaniczne i akumulatory, elektrolityczne otrzymywanie pierwiastków). Kwasy, zasady i roztwory buforowe<br />
(pH, wskaźniki, słabe kwasy i zasady, roztwory buforowe, moc kwasów tlenowych). Chemia organiczna ( zakres<br />
chemii organicznej, ropa naftowa i węglowodory, alkohole i fenole, aldehydy i ketony, kwasy organiczne i ich<br />
estry, cukry, aminy i inne zw. Azotu, włókna i tworzywa sztuczne). Biochemia (istota życia, budowa<br />
organizmów żywych, aminokwasy i białka, enzymy, polisacharydy, fotosynteza i ATP, lipidy, witaminy,<br />
hormony, chemia a medycyna), Biologia molekularna (struktury drugiego rzędu białek, białka włókienkowe,<br />
budowa mięśni i mechanizm ich skurczu, antygeny i przeciwciała, kwasy nukleinowe, chemia procesów<br />
dziedziczenia, choroby molekularne).<br />
LITERATURA<br />
Pauling L., Pauling P.: Chemia, PWN, Warszawa 1983.<br />
Gałamon T.: Chemia ogólna dla studentów medycyny, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa<br />
1988.
26<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Egzamin.<br />
Fizyka i Zastosowania Komputerów, pierwszy rok<br />
Technologia informacyjna<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe - 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 11.3II16A101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstaw systemu operacyjnego Windows<br />
WYKŁADOWCA: dr Stanisław Prajsnar<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
Część I. Edytor tekstów:<br />
pisanie tekstu, formatowanie akapitu, formatowanie dokumentu, umieszczanie tekstu w kolumnach, budowanie<br />
tabel, wstawianie obiektów tekstowych i graficznych, edycja prostych wyrażeń matematycznych,<br />
korespondencja seryjna,<br />
Część II. Arkusz kalkulacyjny:<br />
wprowadzanie danych do arkusza, pisanie formuł, formatowanie arkusza, sporządzanie i modyfikowanie<br />
wykresów, budowanie tabeli (listy) danych, przygotowywanie raportów,<br />
Część III. Prezentacje multimedialne:<br />
tworzenie prezentacji, szablony, schematy kolorów, obiekty graficzne, schematy organizacyjne, tabele i<br />
wykresy, pokaz slajdów, prezentacje w Internecie,<br />
Część IV. Internet;<br />
podstawowe pojęcia (sieci komputerowe, TCP/IP, adresowanie), protokoły zdalnego łączenia komputerów i<br />
transferu plików, poczta elektroniczna, nawigacja w Internecie<br />
LITERATURA<br />
1. J. Calabria, D. Burke, R. Kirkland, Poznaj Word 2000 PL, Mikom 2000.<br />
2. M. Langer, Po prostu Word 2003 PL, HELION 2004.<br />
3. A. Tomaszewska-Adamarek, ABC Word 2007 PL, HELION 2007.<br />
4. J. Walkenbach, Excel 2003 PL Biblia, HELION 2004.<br />
5. M. Dodge, C, Stinson, Podręcznik: Excel 2000, RM 1999.<br />
6. C.D. Frye, Microsoft Excel 2007. Krok po kroku + CD, RM 2007.<br />
7. T. Górny, Microsoft Office PowerPoint 2007, Videograf Edukacja 2008.<br />
8. R. Altman, R. Altman, Po prostu PowerPoint 2003 PL, HELION 2004.<br />
9. Praca zbiorowa, PowerPoint 2002 – wersja polska, RM 2001.<br />
10. M. Miller, ABC komputera i Internetu, HELION 2002.<br />
11. K. Pikoń, ABC Internetu. Wydanie IV, HELION 2003.<br />
12. B. Leś, ABC 2005 Internetu, Edition 2000 2005.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Samodzielne utworzenie dokumentu tekstowego, arkusza kalkulacyjnego, pokazu<br />
multimedialnego.
27<br />
Fizyka i Zastosowania komputerów, semestr 2<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Jerzy Stelmach<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Elektryczność i magnetyzm (cz. I). Ładunki elektryczne, ładunek elementarny.<br />
Prawo zachowania ładunku. Prawo Coulomba. Pole elektrostatyczne. Strumień pola. Prawo Gaussa. Potencjał.<br />
Przewodniki w polu elektrostatycznym. Kondensatory. Energia pola elektrycznego. Dielektryki. Prąd<br />
elektryczny. Prawo Ohma. Prawo Joule'a - Lenza. Siła elektromotoryczna. Prawa Kirchhoffa. Oddziaływanie<br />
wzajemne przewodników z prądem. Pole magnetyczne. Prawo Ampere'a. Siła Lorentza. Magnetyczne własnosci<br />
materii. Indukcja elektromagnetyczna, prawo Faradaya. Indukcja wzajemna i własna. Prądy zmienne. Energia<br />
pola magetycznego. Fale. Rodzaje fal. Opis matematyczny fali. Fale harmoniczne. Długość fali. Prędkość<br />
fazowa. Interferencja. Dudnienia. Paczki fal i prędkość grupowa. Zjawisko Dopplera.<br />
LITERATURA<br />
1. R. Resnick, D. Halliday, Fizyka, tom 2, PWN Warszawa 1973<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 2, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom 2, części 1 i 2, PWN, Warszawa 1989<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka i Zastosowania Komputerów, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału semestru zimowego 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar .<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Równania różniczkowe zwyczajne. Równania o zmiennych rozdzielonych.<br />
Równania liniowe I rzędu. Metoda uzmienniania stałej. Równanie Bernoulliego. Równanie zupełne, czynnik<br />
całkujący. Równania liniowe o stałych współczynnikach. Równanie Eulera II rzędu. Układy równań<br />
różniczkowych. Funkcje wielu zmiennych. Granica funkcji dwóch zmiennych. Ciągłość funkcji dwóch<br />
zmiennych. Pochodna cząstkowa. Różniczka funkcji dwóch zmiennych. Funkcja uwikłana, pochodna funkcji<br />
uwikłanej. Wzory Taylora i Maclaurina. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Całka podwójna i potrójna,<br />
własności i podstawowe twierdzenia.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.
28<br />
Fizyka i Zastosowania Komputerów, pierwszy rok<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 11.2II16B108<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Statystyka jako narzędzie do pozyskiwania, prezentacji i analizy danych.<br />
Statystyczne metody analizy struktury jednowymiarowego rozkładu empirycznego. Miary : przeciętne,<br />
zmienności, asymetrii, koncentracji. Zmienne losowe, rozkłady zmiennych losowych skokowych<br />
(dwupunktowy, dwumianowy, Poissona) i ciągłych (rozkład normalny, t- Studenta, c 2 , F Snedecora), parametry<br />
rozkładu zmiennych losowych. Wnioskowanie statystyczne - estymacja przedziałowa i hipotezy statystyczne.<br />
Weryfikacja (testowanie) hipotez statystycznych. Parametryczne i nieparametryczne testy istotności (test<br />
zgodności chi - kwadrat, test losowości próby). Cel i zadania teorii błędów. Podstawowe pojęcia : wielkość<br />
fizyczna i jej miara, pomiary bezpośrednie i pośrednie. Klasyfikacja niepewności pomiarowych (przypadkowe,<br />
systematyczne, grube). Zapis wyników pomiarowych. Przenoszenie niepewności : sumy i różnicy, iloczynu i<br />
ilorazu, potęgowe. Wielkości charakteryzujące serię pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi.<br />
Graficzna prezentacja wyników. Tworzenie i rodzaje tabel. Histogramy. Wykresy. Metoda najmniejszych<br />
kwadratów. Korelacja i regresja liniowa.<br />
LITERATURA<br />
1. A.K. Wróblewski, J.A. Zakrzewski, Wstęp do Fizyki, t.1, PWN, Warszawa, 1984.<br />
2. S. Brandt, Metody statystyczne i obliczeniowe analizy danych, PWN, Warszawa, 1974.<br />
3. W.T. Eadie, D. Drijard, F.E. James, M. Roos, B. Sadoulet, Metody statystyczne w fizyce doświadczalnej,<br />
PWN, Warszawa, 1989.<br />
4. H. Szydłowski, Niepewności w pomiarach – międzynarodowe standardy w praktyce, Wyd. UAM, Poznań,<br />
2001.<br />
5. H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów?, PWN, Warszawa 1992.<br />
6. R. Nowak, Statystyka dla fizyków, PWN, Warszawa 2002<br />
7. H. Szydłowski (red), Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1981<br />
8. M. Sobczyk, Statystyka, Wyd. UMCS, Lublin, 1998.<br />
9. R. Bielski, B. Ciuryło, Podstawy opracowania pomiarów, Wyd. UMK, Toruń, 2001.<br />
10. J. Jóźwik, J. Podgórski, Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa, 2006.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, zaliczenie ustne materiału wykładowego.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, pierwszy rok<br />
Podstawy działania komputerów<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 1 godz. tygodniowo, ECTS:4, kod11.3II16DA01<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Matematyka i fizyka w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podstawowe pojęcia informatyczne. Architektura współczesnego komputera klasy<br />
PC; podstawowe bloki funkcjonalne. Porty. Hardware i software; BIOS, system operacyjny, aplikacja.<br />
Realizacja programu przez komputer. Budowa płyt głównych komputerów typu PC. Budowa i działanie<br />
mikroprocesorów. Rodzaje i działanie pamięci półprzewodnikowych RAM i CACHE. Rodzaje, budowa i<br />
działanie kart graficznych, kart sieciowych, dysków twardych, CDROM. Sterowniki. Standardy Plug and Play.<br />
Rodzaje, budowa i zasada działania urządzeń peryferyjnych.<br />
Laboratorium: Elementy matematyki dyskretnej. Lokalizacja bloków na płycie głównej, portów oraz kart<br />
rozszerzeń. Demontaż i montaż komputera. Konfiguracja BIOSa. Instalacja systemów operacyjnych. Instalacja i<br />
konfiguracja kart rozszerzeń oraz urządzeń peryferyjnych; rola sterowników. Optymalizacja wydajności<br />
komputera.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Wojtuszkiewicz, Urządzenia Techniki Komputerowej, PWN 2006<br />
2. A. Skorupski, Podstawy budowy i działania komputerów, WKŁ 2004<br />
3. Czasopisma komputerowe<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie - egzamin
29<br />
Fizyka i Zastosowania komputerów, semestr 3<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Podstawy Fizyki III<br />
Semestr: zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo,ECTS:9, Kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie pierwszego roku studiów na kierunku<br />
Fizyka<br />
WYKŁADOWCA: prof.,dr hab. Mykola Serheiev<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podstawy szczególnej teorii względności. Dylatacja czasu i skrócenie długości.<br />
Transformacja Lorentza. Relatywistyczne dodawanie prędkości. Związek między masą i energią.<br />
Promieniowanie termiczne. Ciało doskonale czarne. Teoria Plancka promieniowania ciała doskonale czarnego.<br />
Elementy optyki kwantowej. Widma atomowe. Model atomu według Bohra. Elementy mechaniki kwantowej.<br />
Atomy wieloelektronowe. Zasada Pauliego. Spin elektronu. Atom w polu zewnętrznym. Model wektorowy<br />
atomu. Promieniowanie atomów. Współczynniki Einsteina. Dynamika przejścia spektroskopowego. Wiązania<br />
chemiczne cząstek. Widma molekuł. Przybliżenie abiabatyczne (Borna-Oppenheimera). Rozpraszanie światła<br />
Ramana i luminescencja. Lasery i emisja wymuszona. Elementy fizyki ciała stałego. Właściwości jąder<br />
atomowych. Defekt masy. Reakcja łańcuchowa i reaktory jądrowe.. Modele budowy jąder. Prawo rozpadu<br />
promieniotwórczego. Rodziny promieniotwórcze. Klasyfikacja cząstek elementarnych. Antymateria. Budowa<br />
hadronów w modelu kwarkowym. Teorii wielkiej unifikacji.<br />
LITERATURA<br />
1. D.Halliday, R.Resnik, j.Walker, Podstawy fizyki, T.4 i T.5, PWN, Warszawa, 2005.<br />
2. I.W.Sawieliew, Kurs fizyki, T.3, PWN, Warszawa, 1989.<br />
3. A.Wróblewski, J.Zakrzewski, Wstęp do fizyki,T.2, cz.2, PWN, Warszawa, 1991.<br />
4. M.Serheiev, Podstawy Fizyki. Fizyka III, Uniwersytet Sszczeciński:<br />
http://sergeev.fiz.univ.szczecin.pl/Dydaktyka/Wyklady/Podstawy Fizyki-Studia oczne/spis.html<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Matematyka wyższa III<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:9, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Całka krzywoliniowa nieskierowana na płaszczyźnie i w przestrzeni. Całka<br />
skierowana. Twierdzenie Greena i jego zastosowania. Elementy teorii pola. Całka powierzchniowa<br />
niezorientowana. Całka powierzchniowa zorientowana. Twierdzenie Gaussa - Ostrogradzkiego. Twierdzenie<br />
Stokesa. Geometryczne i fizyczne zastosowania całek wielokrotnych.<br />
Szeregi funkcyjne. Szeregi Fouriera. Transformata Fouriera.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2 i 3 PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego.
30<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Podstawy elektroniki<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, , ECTS:3, kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość fizyki i matematyki wyższej w zakresie podstawowym<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium w 4. semestrze.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Analiza obwodów elektrycznych: źródła prądu, elementy R, C, L, transformatory,<br />
prawa Kirchhoffa, Ohma, obwody prądu stałego i zmiennego, analiza czasowa. Dzielnik napięcia. Twierdzenie<br />
Thevenina. Przyrządy półprzewodnikowe: diody, tranzystory bipolarne i unipolarne (MOS i FET),<br />
optoelementy. Zasada działania elementów półprzewodnikowych. Prostowniki i stabilizatory napięcia,<br />
stabilizatory natężenia prądu. Modele czwórnikowe elementów elektronicznych. Modele wzmacniaczy<br />
małosygnałowych WE, WC, WB tranzystorów bipolarnych oraz WS, WG, WD dla unipolarnych. Sprzężenie<br />
zwrotne. Wzmacniacze prądu stałego i sygnałów wolnozmiennych (różnicowe i operacyjne). Zastosowania<br />
wzmacniaczy operacyjnych w układach przetwarzania sygnałów (komparatory napięcia, filtry aktywne,<br />
mnożniki, układy sumujące, różniczkujące, całkujące). Układy cyfrowe. Funktory logiczne. Parametry bramek<br />
TTL, CMOS. Układy sekwencyjne. Przetworniki a/c i c/a. Mikroprocesory.<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horowitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, WKŁ 2006<br />
2. M. Nadachowski, Z. Kulka, Analogowe układy scalone, WKŁ 1979<br />
3. J. Kalisz, Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ 2008<br />
4. J. Boksa, Analogowe układy elektroniczne, BTC 2007<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium – wykonanie 10<br />
zadań<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr zimowy, laboratorium, 3 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 3. semestrów student wykonuje 12 ćwiczeń.<br />
I MECHANIKA I CIEPŁO<br />
Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych. Pomiar napięcia powierzchniowego za pomocą kapilary<br />
oraz metodą pęcherzykową. Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy. Sprawdzenie twierdzenia Steinera<br />
za pomocą wahadła fizycznego. Badanie prędkości przepływu cieczy i gazów. Wyznaczanie<br />
przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego. Wyznaczanie siły Coriolisa w ruchu obrotowym.<br />
Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania. Badanie drgań struny. Badanie zderzeń sprężystych i<br />
niesprężystych za pomocą wahadeł. Wyznaczanie współczynnika sztywności metodą dynamiczną. Badanie<br />
drgań tłumionych. Wyznaczanie stosunku C p / C v . Badanie rezonansu mechanicznego. Badanie drgań wahadeł<br />
sprzężonych. Badanie ruchu obrotowego bryły - zależność e(m). Badanie ruchu brotowego bryły - zależność<br />
e(I). Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą platformy.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki na politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .
31<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Podstawy systemów operacyjnych<br />
Semestr zimowy, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 1 godz. ECTS:3, Kod: 11.3II16DA02<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE:, podstawowe umiejętności w zakresie obsługi komputera na poziomie szkoły<br />
średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Janusz Kozłowski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Poruszanie się w systemie - logowanie, pomoc systemowa (man,), programy<br />
pomocnicze - whatis, whereis, apropos, atrybuty plik , logiczny i fizyczny obraz pliku, metody dostępu do<br />
plików , operacje na plikach , logiczna organizacja systemu plików , typy plików, struktura plików, dostęp<br />
sekwencyjny, dostęp bezpośredni, dostęp indeksowy, strefa, katalog, obsługa plików i katalogów — pwd, ls, cd,<br />
mv, rm, cp, ln, find, locate, mkdir, rmdir, obsługa procesów - ps, pstree, pgrep, nice, renice, kill, &, fg, bg,<br />
potoki i filtry —: cat, head, tail, grep, wc, tr, cut, sort, uniq, skrypty powłoki — zmienne lokalne i<br />
środowiskowe powłoki, tworzenie skryptów i przekazywanie parametrów, konstrukcje strukturalne w skryptach<br />
pętle i instrukcje, zmienne środowiskowe oraz ich eksportowanie –set,env,echo,export, pętlewhile<br />
orazfor, pobieranie wartości w trakcie wykonywania skryptów, uruchamianie skryptów z debugowaniem.<br />
LITERATURA<br />
1. J. Brzeziński, D. Wawrzyniak, http://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Systemy_operacyjne<br />
http://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=O_nas<br />
2. A. Southerton, E.C. Perkins Jr., Słownik poleceń systemów UNIX i X, WNT, Warszawa 1995<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie sprawdzianu praktycznego, egzamin<br />
z materiału wykładowego<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Programowanie Strukturalne<br />
Semestr zimowy,wykład1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B109<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy użytkowania komputera<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z ideami programowania strukturalnego na przykładzie języka C/C++<br />
FORMA REALIZACJI: Praca z komputerem.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ogólna postać programu. Podstawowe operacje wejścia/wyjścia – elementarna<br />
komunikacja programu z użytkownikiem. Najważniejsze, niestrukturalne typy danych, rzutowanie typów.<br />
Instrukcje warunkowe, instrukcja złożona. Operacje logiczne i priorytety operatorów w C. Pętle programowe<br />
while, do-while i for. Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji. Tablice i wskaźniki. Wskaźniki do funkcji,<br />
przeładowanie funkcji. Inne typy strukturalne. Łańcuchy tekstowe. Obsługa operacji dyskowych. Wykonywanie<br />
poleceń systemowych, współpraca z zewnętrznymi programami, argumenty linii poleceń. Tworzenie własnego<br />
modułu. Obsługa wyjątków, szukanie błędów w programie, debugging.<br />
LITERATURA<br />
1. B. Overland, C++ bez obaw, Helion Gliwice 2006<br />
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Editions 2000 Kraków 2005<br />
3. A. Majczak, C++ przykłady praktyczne, Mikom Warszawa 2003<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie samodzielnie napisanych programów.
32<br />
Fizyka i Zastosowania komputerów, semestr 4<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:5, kod: 13.2II16C106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie semestrów 1, 2 i 3.<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Prof. US Franco Ferrari<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ciało liczb zespolonych. Płaszczyzna zespolona. Rzut stereograficzny. Sfera<br />
Riemanna liczb zespolonych. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej.<br />
Funkcje holomorficzne. Całkowanie w dziedzinie zespolonej. Szereg Taylora i szereg Laurenta. Punkty osobliwe<br />
i ich klasyfikacje. Residuum funkcji zespolonej.<br />
Przestrzeń funkcyjna L 2 . Ciągi i szeregi ortogonalne. Norma i zbieżność w sensie normy. Układy zupełne.<br />
Przestrzeń Banacha. Przestrzeń Hilberta. Operatory liniowe. Operatory hermitowskie. Operatory unitarne.<br />
Wektory i wartości własne. Dystrybucje i delta Diraca. Struktura matematyczna mechaniki kwantowej.<br />
LITERATURA<br />
1. W. I. Smirnow, Matematyka wyższa, tom III, część 2, PWN, Warszawa 1962.<br />
2. F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1971.<br />
3. X. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, PWN, Warszawa 1993.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału<br />
wykładowego.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr letni, ćwiczenia laboratoryjne 3 godz. tygodniowo, ECTS: 4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 4. semestrów student wykonuje 12 ćwiczeń<br />
II ELEKTRYCZNOŚĆ, MAGNETYZM I OPTYKA.<br />
Wyznaczanie parametrów soczewek przy wykorzystaniu metody Bessla i sferometru. Wyznaczanie kąta<br />
skręcenia płaszczyzny polaryzacji w roztworach cukru za pomocą sacharymetru . Pomiar współczynnika<br />
załamania światła przy użyciu refraktometru Abbego. Badanie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego.<br />
Drgania relaksacyjne. Wyznaczanie rezystancji przy wykorzystaniu praw rządzących przepływem prądu<br />
stałego. Badanie zależności rezystancji elementów elektronicznych od temperatury. Pierścienie Newtona.<br />
Badanie i wykorzystanie mikroskopu. Badanie pętli histerezy magnetycznej. Wyznaczanie samoindukcji i<br />
pojemności w obwodach prądu zmiennego. Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.<br />
Wyznaczanie szerokości przerwy energetycznej półprzewodników.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.
33<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Mechanika Klasyczna i Relatywistyczna<br />
Semestr: 4, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4,Kod: 13.2II16C102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy Fizyki<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Franco Ferrari, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podejście Newtona - Kinematyka punktów materialnych, praca, siły zachowawcze,<br />
centralne, wewnętrzne, zewnętrzne, tarcie, prawa zachowania. Uzupełnienia analizy matematycznej: pochodne,<br />
pochodne cząstkowe, różniczki w fizyce; układy współrzędnych uogólnionych. Zasady zachowania. Ciała<br />
sztywne - Ruch w układach nieinercjalnych, siła Coriolisa, kinematyka i dynamika brył sztywnych, równania<br />
Lagrange'a dla brył sztywnych. Ruchy Poinsota, żyroskop. Elementy teorii względności. Wstęp do mechaniki<br />
relatywistycznej. Drgania wymuszone i tłumione, teoria małych drgań wokół położenia równowagi, mody<br />
normalne; Sformułowanie Lagrange'a - Więzy, zasada prac wirtualnych, zasada d'Alemberta, równania<br />
Lagrange'a. Układy jednowymiarowy (wahadło, oscylator harmoniczny), ruch cząstek w polu sił centralnych,<br />
zagadnienie dwóch ciał, ruch w polu magnetycznym. Zderzenia cząstek.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Rubinowicz i W. Królikowski, Mechanika Teoretyczna, Wydanie ósme, PWN, Warszawa 1998.<br />
2. L. D. Landau, E. M. Lifszyc, Mechanika, PWN, Warszawa 2007.<br />
3. H. Goldstein, Classical Mechanics, Addison-Wesley, 1980.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Podstawy Elektroniki<br />
Semestr zimowy, ćwiczenia laboratoryjne, 3 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe wiadomości z elektrotechniki zdobyte w ramach Podstaw Fizyki<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL PRACOWNI: Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami i układami elektroniki<br />
WYKAZ ĆWICZEŃ:<br />
1. Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych<br />
2. Badanie diody półprzewodnikowej<br />
3. Pomiar parametrów tranzystorów<br />
4. Badanie lampy oscyloskopowej<br />
5. Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych<br />
6. Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC<br />
7. Pomiar charakterystyk transoptora<br />
8. Pomiar podstawowych parametrów układów logicznych<br />
9. Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości<br />
10. Badanie przebiegów prądów w odbiorniku radiowym<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horwitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, tom 1 i 2, WKŁ Warszawa 1997<br />
2. S. Bolkowski, Elektrotechnika, WSiP Warszawa 2005<br />
3. J. Dyszyński, R. Hagel, Miernictwo elektryczne, WSiP Warszawa 1986<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie oddanych sprawozdań.
34<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, 2 rok<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe, 1 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B110<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość elementów języka Fortran<br />
WYKŁADOWCA: mgr Adam Balcerzak<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Interpolacja funkcji. Zagadnienie interpolacji.Wielomian interpolacyjny Lagrange’a.<br />
Wzór Lagrange’a dla węzłów dowolnych, dla węzłów równoodległych. Różniczkowanie numeryczne. Wzory<br />
oparte o wzór interpolacyjny Lagrange’a. Wyznaczanie 1-ej pochodnej w węzłach. Wyznaczanie optymalnego<br />
kroku. Całkowanie numeryczne metodami Newtona-Cotesa. Kwadratury zamknięte Newtona-Cotesa, wzór<br />
trapezów, wzór Simpsona, drugi wzór Simpsona, Kwadratury otwarte Newtona-Cotesa wzór prostokątów.<br />
Algebra macierzy. Podstawowe definicje. Działania na macierzach. Typy macierzy. Macierze równoważne.<br />
Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody bezpośrednie. Metoda odwracania macierzy. Algorytm<br />
Gaussa. Wybór elementu podstawowego. Algorytm Gaussa-Jordana. Aproksymacja funkcji. Zagadnienie<br />
aproksymacji średniokwadratowej. Aproksymacja wielomianem potęgowym. Metoda najmniejszych kwadratów.<br />
Wyznaczanie pierwiastków równań. Metoda połowienia (bisekcji). Metoda „regula falsi”. Metoda siecznych.<br />
Metoda stycznych (Newtona-Raphsona). Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody iteracyjne. Metoda<br />
Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Rozwiązywanie<br />
układu równań nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona. Metoda Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda<br />
nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Wartości i wektory własne macierzy. Metody<br />
diagonalizacji macierzy symetrycznych, metoda Jacobiego, metoda Givensa, Metody diagonalizacji macierzy<br />
niesymetrycznych. Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych. Metody różnicowe. Metoda łamanych.<br />
Metoda Eulera. Ulepszona metoda Eulera. Metoda Eulera-Cauchy’ego. Ogólny schemat metody różnicowej.<br />
Metody Rungego-Kutty -metody 1-go i 2-go rzędu, metody 3-go i 4-go rzędu.<br />
LITERATURA<br />
1. W. H. Press, S. A. Teukolsky, W. T. Vetterling, B. P. Flannery, Numerical Recipes in FORTRAN<br />
2. G. Dahlquist, A. Bjork, Metody numeryczne, PWN, Warszawa 1983<br />
3 J. i M. Jankowscy, Przegląd metod i algorytmów numerycznych, t.1 i 2, WNT, Warszawa 1982<br />
4. J. Stoer, R. Burlisch, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987,<br />
FORMA ZALICZENIA: zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium pisemnego.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, fizyka biomedyczna, fizyka z ekonomią; drugi rok<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:3, kod11.3II16B111<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość i umiejętność programowania w języku C++<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Struktury, unie. Wskaźniki, referencje. Klasy i obiekty – instancje klasy. Struktura<br />
klasy. Abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm. Pola i metody. Definicje i deklaracje funkcji.<br />
Konstruktor i destruktor klasy. Przykłady klas i obiektów. Zarządzanie pamięcią - operatory new i delete. Duże<br />
projekty – inżynieria oprogramowania.<br />
Laboratorium: Liczne małe programy ilustrujące cechy programowania orientowanego obiektowo. Tworzenie<br />
dużego projektu na bazie klas przygotowanych przez różnych studentów.<br />
LITERATURA<br />
4. B. Stroustrup, Język C++, WNT W-wa 1995.<br />
5. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, E2000 Kraków 2006.<br />
SPSSPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium - program
35<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Podstawy sieci komputerowych<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 1 godz. tygodniowo, ECTS:3, kod: 11.3II16DA03<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy użytkowania komputera.<br />
WYKŁADOWCA: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Cel tworzenia i charakterystyka sieci komputerowych. Struktura fizyczna sieci:<br />
serwer, stacja robocza, karta sieciowa, okablowanie, urządzenia peryferyjne. Sieć Microsoft Windows Network:<br />
konfiguracja sieci, karta sieciowa i protokoły, usługi sieciowe. Sieć Novell: konfiguracja sieci, ustawianie karty<br />
sieciowej, konfigurowanie serwera, konfigurowanie stacji roboczych. Administrowanie siecią Novell: komendy i<br />
programy podstawowe, system zabezpieczeń i uprawnień.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Rash, P. R. Stephenson, Novell od A do Z, Intersoftland, Warszawa 1992.<br />
2. Microsoft Corporation, Podręcznik użtkownika systemu sieciowego Microsoft Windows.<br />
3 Administrator systemu NetWare 4, podręcznik słuchacza kursu nr 520, Novell.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium.<br />
Fizyka i zastosowania komputerów drugi rok<br />
Astronomia<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. tygodniowo, ECTS:3,Kod: 13.3II16B105<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie drugiego roku studiów na kierunku<br />
fizyka<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. Ewa Szuszkiewicz, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Instrumenty astronomiczne XXI wieku. Układ Słoneczny: eksploracja planet i ich<br />
satelitów, powstawanie i ewolucja układów planetarnych, planety pozasłoneczne. Gwiazdy: Słońce jako<br />
gwiazda, energia jądrowa i synteza pierwiastków, ewolucja gwiazd, końcowe stadia ewolucji gwiazdowej,<br />
gromady gwiazd i wykres Hertzsprunga-Russella, gwiazdy podwójne. Materia międzygwiazdowa. Nasza<br />
Galaktyka: Droga Mleczna. Astronomia pozagalaktyczna: galaktyki spokojne i aktywne, gromady galaktyk i<br />
rozszerzanie się Wszechświata. Elementy kosmologii.<br />
Ćwiczenia prowadzone przez mgr Edytę Podlewską mają na celu zilustrowanie na przykładach zagadnień<br />
poruszanych na wykładzie. Podczas zajeć studenci pozyskują umiejętność posługiwania się terminologią<br />
astronomiczną, pogłębiają rozumienie zjawisk astronomicznych i praw nimi rządzących.<br />
LITERATURA<br />
1. Frank H. Shu, “Galaktyki Gwiazdy Życie, fizyka Wszechświata” Prószyński i S-ka, Warszawa 2003<br />
2. „An Atlas of the Universe” http://www.atlasoftheuniverse.com<br />
3. “A map of the Universe”, Gott i inni 2005 http://www.astro.princeton.edu/~mjuric/universe/<br />
oraz teksty źródłowe podawane na wykładzie.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę. Egzamin.
36<br />
Fizyka i zastosowania komputerów, drugi rok<br />
Historia filozofii<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 08.1II16A103<br />
WYKŁADOWCA: Dr Jerzy Kochan<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Przedmiot filozofii i jej podstawowe działy. Filozofia a nauka. Filozofia a religia.<br />
Podstawowe pojęcia filozoficzne (np. prawda, wolność, empiryzm, racjonalizm, materializm, idealizm).<br />
Przegląd głównych koncepcji filozoficznych od starożytności do współczesności<br />
LITERATURA<br />
1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii.<br />
2. A. Kuderowicz, Filozofia nowożytnej Europy.<br />
3. W. Mackiewicz, Filozofia współczesna w zarysie.<br />
4. A. Mis, Filozofia współczesna-główne nurty.<br />
A. J. Ayer, Filozofia w XX wieku.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium.
37<br />
Fizyka Biomedyczna, semestr 1<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Wstęp do fizyki<br />
Semestr: zimowy, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:1,Kod:13.2II6O101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: mgr Ewa Grzebielucha<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Wielkości fizyczne, wzorce i jednostki. Pomiar. Rachunek wektorowy: dodawanie i<br />
odejmowanie wektorów, iloczyn skalarny, iloczyn wektorowy. Pochodna funkcji w punkcie. Interpretacja<br />
fizyczna pochodnej w punkcie. Pochodna jako funkcja. Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna funkcji<br />
złożonej- reguła łańcuchowa. Pochodne cząstkowe funkcji wielu zmiennych. Całki nieoznaczone. Podstawowe<br />
wzory rachunku całkowego. Własności całek nieoznaczonych. Całkowanie przez podstawianie. Całkowanie<br />
przez części. Całki oznaczone. Interpretacja geometryczna całki oznaczonej. Własności całek oznaczonych.<br />
LITERATURA:<br />
3. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN 2002.<br />
4. R. Resnick, D. Halliday, Podstawy fizyki t.1, PWN 2007.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Kolokwium pisemne na zaliczenie obejmujące materiał przedmiotu.<br />
Fizyka biomedyczna, , pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki I<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tyg., ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Konrad Czerski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Miejsce fizyki wśród nauk ścisłych i jej metody badawcze. Podstawowe wielkości<br />
fizyczne i międzynarodowy układ jednostek SI. Wektory i wielkości wektorowe w fizyce. Kinematyka ruchu<br />
prostoliniowego oraz ruchu w dwóch i trzech wymiarach. Siła i ruch. Zasady dynamiki Newtona. Transformacja<br />
Galileusza, inercjalne i nieinercjalne układy odniesienia. Energia kinetyczna, praca. Energia potencjalna i zasada<br />
zachowania energii. Zderzenia. Ruch obrotowy brył sztywnych. Warunki równowagi. Oddziaływanie<br />
grawitacyjne, pole grawitacyjne. Statyka i dynamika płynów. Sprężystość. Drgania mechaniczne i fale.<br />
LITERATURA<br />
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1 i 2, PWN Warszawa 2005<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 1, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom1, PWN, Warszawa 1976<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa I<br />
Semestr zimowy,wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina. Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE Liczby zespolone. Działania na liczbach zespolonych. Postać trygonometryczna.<br />
Wzory de Moivre'a. Wielomiany i równania algebraiczne. Wzory Eulera. Macierze i wyznaczniki. Macierz<br />
kwadratowa. Definicja wyznacznika. Własności wyznaczników. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.<br />
Działania na macierzach. Twierdzenie Kroneckera - Capelliego. Algebra wektorów. Kombinacja liniowa<br />
wektorów. Iloczyn skalarny. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Rachunek różniczkowy funkcji jednej<br />
zmiennej. Granica ciągu, twierdzenia o ciągach. Granica funkcji. Ciągłość funkcji. Pochodna funkcji, obliczanie<br />
pochodnych. Różniczka funkcji i jej zastosowania. Pochodne i różniczki wyższych rzędów. Podstawowe
38<br />
twierdzenia rachunku różniczkowego. Ekstremum funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Twierdzenie i<br />
wzór Taylora. Wzór Maclaurina. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcja pierwotna. Całka<br />
nieoznaczona. Wzory całkowania. Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całka Riemanna. Podstawowe<br />
własności całki. Podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Zastosowania geometryczne i fizyczne całki<br />
oznaczonej.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
4. J. Kubala, E. Smaga, T. Stanisz, Elementy algrbry liniowej<br />
5. H. Arodż, K. Rościszewski, Zbiór zadań z algebry i geometrii dla fizyków<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Podstawy chemii<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. Tygodniowo, ECTS:4, kod: 13.3II16B104<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: znajomość podstaw chemii<br />
WYKŁADOWCA: Dr Barbara Mazur<br />
RODZAJ KURSU: wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Chemia i materia (rodzaje materii, właściwości fizyczne substancji, właściwości<br />
chemiczne substancji, energia temperatura, ciśnienie, ciała stałe, ciecze i gazy). Atomowa i cząsteczkowa<br />
struktura materii (teoria atomistyczna, metody badań atomów i cząsteczek, układy atomów w kryształach,<br />
cząsteczkowa budowa materii). Elektron i jądra atomów (elektron, proton, neutron, budowa jąder atomowych,<br />
odkrycie promieni rentgenowskich i promieniotwórczości, odkrycie jąder atomowych, kwantowa teoria światła,<br />
foton, falowy charakter elektronu, zasada nieoznaczoności). Pierwiastki i związki chemiczne (pierwiastki i<br />
reakcje chemiczne, liczba masowa i atomowa, Liczba Avogadra, mol, oznaczanie mas atomowych i mas<br />
nuklidów, prawo Avogadra, prawo gazu doskonałego). Pierwiastki chemiczne, układ okresowy i struktura<br />
elektronowa atomów (prawo okresowości, układ okresowy, gazy szlachetne, teoria Bohra, energia jonizacji i<br />
wzbudzenia). Kowalencyjność a struktura elektronowa (cząsteczki kowalencyjne, struktura związków<br />
kowalencyjnych, orbitale ,σ,П, orbitale wiążące z udziałem orbitali typu p, rezonans, wartościowość jonowa,<br />
promienie jonowe, skala elektroujemności, wielkości atomów i cząsteczek, promienie atomowe i Van der<br />
Waalsa, stopnie utlenienia). Pierwiastki niemetaliczne i ich związki (wodorki niemetali, węglowodory,<br />
węglowodory aromatyczne, benzen, hydrazyna, nadtlenek wodoru, amoniak i związki amonowe, inne związki<br />
niemetali, DDT i inne chlorowane związki aromatyczne). Związki tlenowe pierwiastków niemetalicznych<br />
(związki tlenowe chlorowców, siarki, selenu, fosforu, arsenu, związki tlenowe azotu i węgla). Woda i roztwory<br />
(skład wody, dysocjacja jonowa, właściwości fizyczne wody, wiązania wodorowe, woda jako rozpuszczalnik,<br />
rozpuszczalność, roztwory koloidalne i układy dyspersyjne). Równowaga chemiczna i szybkość reakcji<br />
chemicznej (szybkość reakcji pierwszego rzędu, reakcje wyższego rzędu, zależność szybkości reakcji od<br />
temperatury, kataliza, równowaga chemiczna, reguła przekory). Reakcje redukcji i utleniania. Elektroliza<br />
(elektroliza wodnego roztworu soli, reakcje redukcji i utleniania, szereg napięciowy pierwiastków, ogniwa<br />
galwaniczne i akumulatory, elektrolityczne otrzymywanie pierwiastków). Kwasy, zasady i roztwory buforowe<br />
(pH, wskaźniki, słabe kwasy i zasady, roztwory buforowe, moc kwasów tlenowych). Chemia organiczna ( zakres<br />
chemii organicznej, ropa naftowa i węglowodory, alkohole i fenole, aldehydy i ketony, kwasy organiczne i ich<br />
estry, cukry, aminy i inne zw. Azotu, włókna i tworzywa sztuczne). Biochemia (istota życia, budowa<br />
organizmów żywych, aminokwasy i białka, enzymy, polisacharydy, fotosynteza i ATP, lipidy, witaminy,<br />
hormony, chemia a medycyna), Biologia molekularna (struktury drugiego rzędu białek, białka włókienkowe,<br />
budowa mięśni i mechanizm ich skurczu, antygeny i przeciwciała, kwasy nukleinowe, chemia procesów<br />
dziedziczenia, choroby molekularne).
39<br />
LITERATURA<br />
Pauling L., Pauling P.: Chemia, PWN, Warszawa 1983.<br />
Gałamon T.: Chemia ogólna dla studentów medycyny, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa<br />
1988.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Egzamin.<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Technologia informacyjna<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe - 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 11.3II16A101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstaw systemu operacyjnego Windows<br />
WYKŁADOWCA: dr Stanisław Prajsnar<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
Część I. Edytor tekstów:<br />
pisanie tekstu, formatowanie akapitu, formatowanie dokumentu, umieszczanie tekstu w kolumnach, budowanie<br />
tabel, wstawianie obiektów tekstowych i graficznych, edycja prostych wyrażeń matematycznych,<br />
korespondencja seryjna,<br />
Część II. Arkusz kalkulacyjny:<br />
wprowadzanie danych do arkusza, pisanie formuł, formatowanie arkusza, sporządzanie i modyfikowanie<br />
wykresów, budowanie tabeli (listy) danych, przygotowywanie raportów,<br />
Część III. Prezentacje multimedialne:<br />
tworzenie prezentacji, szablony, schematy kolorów, obiekty graficzne, schematy organizacyjne, tabele i<br />
wykresy, pokaz slajdów, prezentacje w Internecie,<br />
Część IV. Internet;<br />
podstawowe pojęcia (sieci komputerowe, TCP/IP, adresowanie), protokoły zdalnego łączenia komputerów i<br />
transferu plików, poczta elektroniczna, nawigacja w Internecie<br />
LITERATURA<br />
1. J. Calabria, D. Burke, R. Kirkland, Poznaj Word 2000 PL, Mikom 2000.<br />
2. M. Langer, Po prostu Word 2003 PL, HELION 2004.<br />
3. A. Tomaszewska-Adamarek, ABC Word 2007 PL, HELION 2007.<br />
4. J. Walkenbach, Excel 2003 PL Biblia, HELION 2004.<br />
5. M. Dodge, C, Stinson, Podręcznik: Excel 2000, RM 1999.<br />
6. C.D. Frye, Microsoft Excel 2007. Krok po kroku + CD, RM 2007.<br />
7. T. Górny, Microsoft Office PowerPoint 2007, Videograf Edukacja 2008.<br />
8. R. Altman, R. Altman, Po prostu PowerPoint 2003 PL, HELION 2004.<br />
9. Praca zbiorowa, PowerPoint 2002 – wersja polska, RM 2001.<br />
10. M. Miller, ABC komputera i Internetu, HELION 2002.<br />
11. K. Pikoń, ABC Internetu. Wydanie IV, HELION 2003.<br />
12. B. Leś, ABC 2005 Internetu, Edition 2000 2005.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Samodzielne utworzenie dokumentu tekstowego, arkusza kalkulacyjnego, pokazu<br />
multimedialnego.
40<br />
Fizyka Biomedyczna, semestr 2<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Jerzy Stelmach<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Elektryczność i magnetyzm (cz. I). Ładunki elektryczne, ładunek elementarny.<br />
Prawo zachowania ładunku. Prawo Coulomba. Pole elektrostatyczne. Strumień pola. Prawo Gaussa. Potencjał.<br />
Przewodniki w polu elektrostatycznym. Kondensatory. Energia pola elektrycznego. Dielektryki. Prąd<br />
elektryczny. Prawo Ohma. Prawo Joule'a - Lenza. Siła elektromotoryczna. Prawa Kirchhoffa. Oddziaływanie<br />
wzajemne przewodników z prądem. Pole magnetyczne. Prawo Ampere'a. Siła Lorentza. Magnetyczne własnosci<br />
materii. Indukcja elektromagnetyczna, prawo Faradaya. Indukcja wzajemna i własna. Prądy zmienne. Energia<br />
pola magetycznego. Fale. Rodzaje fal. Opis matematyczny fali. Fale harmoniczne. Długość fali. Prędkość<br />
fazowa. Interferencja. Dudnienia. Paczki fal i prędkość grupowa. Zjawisko Dopplera.<br />
LITERATURA<br />
1. R. Resnick, D. Halliday, Fizyka, tom 2, PWN Warszawa 1973<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 2, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom 2, części 1 i 2, PWN, Warszawa 1989<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału semestru zimowego 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar .<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Równania różniczkowe zwyczajne. Równania o zmiennych rozdzielonych.<br />
Równania liniowe I rzędu. Metoda uzmienniania stałej. Równanie Bernoulliego. Równanie zupełne, czynnik<br />
całkujący. Równania liniowe o stałych współczynnikach. Równanie Eulera II rzędu. Układy równań<br />
różniczkowych. Funkcje wielu zmiennych. Granica funkcji dwóch zmiennych. Ciągłość funkcji dwóch<br />
zmiennych. Pochodna cząstkowa. Różniczka funkcji dwóch zmiennych. Funkcja uwikłana, pochodna funkcji<br />
uwikłanej. Wzory Taylora i Maclaurina. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Całka podwójna i potrójna,<br />
własności i podstawowe twierdzenia.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.
41<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 11.2II16B108<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Statystyka jako narzędzie do pozyskiwania, prezentacji i analizy danych.<br />
Statystyczne metody analizy struktury jednowymiarowego rozkładu empirycznego. Miary : przeciętne,<br />
zmienności, asymetrii, koncentracji. Zmienne losowe, rozkłady zmiennych losowych skokowych<br />
(dwupunktowy, dwumianowy, Poissona) i ciągłych (rozkład normalny, t- Studenta, c 2 , F Snedecora), parametry<br />
rozkładu zmiennych losowych. Wnioskowanie statystyczne - estymacja przedziałowa i hipotezy statystyczne.<br />
Weryfikacja (testowanie) hipotez statystycznych. Parametryczne i nieparametryczne testy istotności (test<br />
zgodności chi - kwadrat, test losowości próby). Cel i zadania teorii błędów. Podstawowe pojęcia : wielkość<br />
fizyczna i jej miara, pomiary bezpośrednie i pośrednie. Klasyfikacja niepewności pomiarowych (przypadkowe,<br />
systematyczne, grube). Zapis wyników pomiarowych. Przenoszenie niepewności : sumy i różnicy, iloczynu i<br />
ilorazu, potęgowe. Wielkości charakteryzujące serię pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi.<br />
Graficzna prezentacja wyników. Tworzenie i rodzaje tabel. Histogramy. Wykresy. Metoda najmniejszych<br />
kwadratów. Korelacja i regresja liniowa.<br />
LITERATURA<br />
11. A.K. Wróblewski, J.A. Zakrzewski, Wstęp do Fizyki, t.1, PWN, Warszawa, 1984.<br />
12. S. Brandt, Metody statystyczne i obliczeniowe analizy danych, PWN, Warszawa, 1974.<br />
13. W.T. Eadie, D. Drijard, F.E. James, M. Roos, B. Sadoulet, Metody statystyczne w fizyce doświadczalnej,<br />
PWN, Warszawa, 1989.<br />
14. H. Szydłowski, Niepewności w pomiarach – międzynarodowe standardy w praktyce, Wyd. UAM, Poznań,<br />
2001.<br />
15. H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów?, PWN, Warszawa 1992.<br />
16. R. Nowak, Statystyka dla fizyków, PWN, Warszawa 2002<br />
17. H. Szydłowski (red), Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1981<br />
18. M. Sobczyk, Statystyka, Wyd. UMCS, Lublin, 1998.<br />
19. R. Bielski, B. Ciuryło, Podstawy opracowania pomiarów, Wyd. UMK, Toruń, 2001.<br />
20. J. Jóźwik, J. Podgórski, Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa, 2006.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, zaliczenie ustne materiału wykładowego.<br />
Fizyka biomedyczna, pierwszy rok<br />
Anatomia człowieka<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tyg., ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:3,kod: 12.1II16DB01<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE : Znajomość podstawowej budowy morfologicznej najważniejszych układów i<br />
narządów ciała ludzkiego.<br />
WYKŁADOWCA: Dr Brygida Więcław<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Najważniejsze okresy nauk o budowie człowieka. Znaczenie rozwoju anatomii<br />
człowieka dla innych gałęzi nauk przyrodniczych. Zmienność morfologiczna człowieka. Charakterystyka<br />
biernego i czynnego układu ruchu. Układy narządów wewnętrznych: układ oddechowy, układ krwionośny i<br />
chłonny, układ pokarmowy. Podstawowe metody badawcze stosowane w anatomii człowieka.<br />
Cechy paleogeniczne, mammalogeniczne, antropogeniczne i eugeniczne w budowie anatomicznej człowieka.<br />
Budowa szkieletu człowieka. Budowa układu mięśniowego człowieka. Metody badania przyżyciowego<br />
niektórych mięśni powierzchniowych. Układ rozrodczy-etapy dojrzewania płciowego. Ocena wieku<br />
biologicznego z zastosowaniem testów antropologicznych.<br />
LITERATURA:<br />
W. Sylwanowicz (red.), Anatomia człowieka, PZWL, Warszawa 1970.<br />
A. Michajlik, W. Romantowski, Anatomia i fizjologia człowieka, PZWL, Warszawa 1994.<br />
A. Krechowiecki, F. Czerwiński, Zarys anatomii człowieka, PZWL, Warszawa 1997.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału
42<br />
wykładowego. Zaliczenie ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka Biomedyczna, semestr 3<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Podstawy Fizyki III<br />
Semestr: zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo,ECTS:9, Kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie pierwszego roku studiów na kierunku<br />
Fizyka<br />
WYKŁADOWCA: prof.,dr hab. Mykola Serheiev<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podstawy szczególnej teorii względności. Dylatacja czasu i skrócenie długości.<br />
Transformacja Lorentza. Relatywistyczne dodawanie prędkości. Związek między masą i energią.<br />
Promieniowanie termiczne. Ciało doskonale czarne. Teoria Plancka promieniowania ciała doskonale czarnego.<br />
Elementy optyki kwantowej. Widma atomowe. Model atomu według Bohra. Elementy mechaniki kwantowej.<br />
Atomy wieloelektronowe. Zasada Pauliego. Spin elektronu. Atom w polu zewnętrznym. Model wektorowy<br />
atomu. Promieniowanie atomów. Współczynniki Einsteina. Dynamika przejścia spektroskopowego. Wiązania<br />
chemiczne cząstek. Widma molekuł. Przybliżenie abiabatyczne (Borna-Oppenheimera). Rozpraszanie światła<br />
Ramana i luminescencja. Lasery i emisja wymuszona. Elementy fizyki ciała stałego. Właściwości jąder<br />
atomowych. Defekt masy. Reakcja łańcuchowa i reaktory jądrowe.. Modele budowy jąder. Prawo rozpadu<br />
promieniotwórczego. Rodziny promieniotwórcze. Klasyfikacja cząstek elementarnych. Antymateria. Budowa<br />
hadronów w modelu kwarkowym. Teorii wielkiej unifikacji.<br />
LITERATURA<br />
1. D.Halliday, R.Resnik, j.Walker, Podstawy fizyki, T.4 i T.5, PWN, Warszawa, 2005.<br />
2. I.W.Sawieliew, Kurs fizyki, T.3, PWN, Warszawa, 1989.<br />
3. A.Wróblewski, J.Zakrzewski, Wstęp do fizyki,T.2, cz.2, PWN, Warszawa, 1991.<br />
4. M.Serheiev, Podstawy Fizyki. Fizyka III, Uniwersytet Sszczeciński:<br />
http://sergeev.fiz.univ.szczecin.pl/Dydaktyka/Wyklady/Podstawy Fizyki-Studia oczne/spis.html<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Matematyka wyższa III<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:9, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Całka krzywoliniowa nieskierowana na płaszczyźnie i w przestrzeni. Całka<br />
skierowana. Twierdzenie Greena i jego zastosowania. Elementy teorii pola. Całka powierzchniowa<br />
niezorientowana. Całka powierzchniowa zorientowana. Twierdzenie Gaussa - Ostrogradzkiego. Twierdzenie<br />
Stokesa. Geometryczne i fizyczne zastosowania całek wielokrotnych.<br />
Szeregi funkcyjne. Szeregi Fouriera. Transformata Fouriera.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2 i 3 PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego.
43<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Podstawy elektroniki<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, , ECTS:3, kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość fizyki i matematyki wyższej w zakresie podstawowym<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium w 4. semestrze.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Analiza obwodów elektrycznych: źródła prądu, elementy R, C, L, transformatory,<br />
prawa Kirchhoffa, Ohma, obwody prądu stałego i zmiennego, analiza czasowa. Dzielnik napięcia. Twierdzenie<br />
Thevenina. Przyrządy półprzewodnikowe: diody, tranzystory bipolarne i unipolarne (MOS i FET),<br />
optoelementy. Zasada działania elementów półprzewodnikowych. Prostowniki i stabilizatory napięcia,<br />
stabilizatory natężenia prądu. Modele czwórnikowe elementów elektronicznych. Modele wzmacniaczy<br />
małosygnałowych WE, WC, WB tranzystorów bipolarnych oraz WS, WG, WD dla unipolarnych. Sprzężenie<br />
zwrotne. Wzmacniacze prądu stałego i sygnałów wolnozmiennych (różnicowe i operacyjne). Zastosowania<br />
wzmacniaczy operacyjnych w układach przetwarzania sygnałów (komparatory napięcia, filtry aktywne,<br />
mnożniki, układy sumujące, różniczkujące, całkujące). Układy cyfrowe. Funktory logiczne. Parametry bramek<br />
TTL, CMOS. Układy sekwencyjne. Przetworniki a/c i c/a. Mikroprocesory.<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horowitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, WKŁ 2006<br />
2. M. Nadachowski, Z. Kulka, Analogowe układy scalone, WKŁ 1979<br />
3. J. Kalisz, Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ 2008<br />
4. J. Boksa, Analogowe układy elektroniczne, BTC 2007<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium – wykonanie 10<br />
zadań<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr zimowy, laboratorium, 3 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 3. semestrów student wykonuje 12 ćwiczeń.<br />
I MECHANIKA I CIEPŁO<br />
Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych. Pomiar napięcia powierzchniowego za pomocą kapilary<br />
oraz metodą pęcherzykową. Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy. Sprawdzenie twierdzenia Steinera<br />
za pomocą wahadła fizycznego. Badanie prędkości przepływu cieczy i gazów. Wyznaczanie<br />
przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego. Wyznaczanie siły Coriolisa w ruchu obrotowym.<br />
Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania. Badanie drgań struny. Badanie zderzeń sprężystych i<br />
niesprężystych za pomocą wahadeł. Wyznaczanie współczynnika sztywności metodą dynamiczną. Badanie<br />
drgań tłumionych. Wyznaczanie stosunku C p / C v . Badanie rezonansu mechanicznego. Badanie drgań wahadeł<br />
sprzężonych. Badanie ruchu obrotowego bryły - zależność e(m). Badanie ruchu brotowego bryły - zależność<br />
e(I). Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą platformy.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .
44<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Programowanie Strukturalne<br />
Semestr zimowy,wykład1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B109<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy użytkowania komputera<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z ideami programowania strukturalnego na przykładzie języka C/C++<br />
FORMA REALIZACJI: Praca z komputerem.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ogólna postać programu. Podstawowe operacje wejścia/wyjścia – elementarna<br />
komunikacja programu z użytkownikiem. Najważniejsze, niestrukturalne typy danych, rzutowanie typów.<br />
Instrukcje warunkowe, instrukcja złożona. Operacje logiczne i priorytety operatorów w C. Pętle programowe<br />
while, do-while i for. Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji. Tablice i wskaźniki. Wskaźniki do funkcji,<br />
przeładowanie funkcji. Inne typy strukturalne. Łańcuchy tekstowe. Obsługa operacji dyskowych. Wykonywanie<br />
poleceń systemowych, współpraca z zewnętrznymi programami, argumenty linii poleceń. Tworzenie własnego<br />
modułu. Obsługa wyjątków, szukanie błędów w programie, debugging.<br />
LITERATURA<br />
1. B. Overland, C++ bez obaw, Helion Gliwice 2006<br />
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Editions 2000 Kraków 2005<br />
3. A. Majczak, C++ przykłady praktyczne, Mikom Warszawa 2003<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie samodzielnie napisanych programów.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Fizjologia człowieka<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:3, Kod: 12.1II16DB02<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Anatomia człowieka<br />
PROWADZĄCY: Dr hab. Prof. US Krzysztof Dziewanowski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z podstawami fizjologii człowieka<br />
FORMA REALIZACJI: Wykład i ćwiczenia.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Pojęcie, podział i miejsce fizjologii w naukach medycznych. Podstawowe<br />
wiadomości z fizjologii ogólnej. Praktyczne znaczenia fizjologii.<br />
Budowa, unerwienie i podobieństwo mięśni szkieletowych, gładkich, mięśnia sercowego. Ważniejsze<br />
właściwości tkanki mięśniowej. Podstawowe rodzaje skurczów ich rejestracja i analiza.<br />
Mechanizmy zjawisk bioelektrycznych w mięśniach. Potencjały. Zmęczenie i wypoczynek. Współdziałanie<br />
całego ustroju z praca mięśni.<br />
Podział, budowa, właściwości i metabolizm układu nerwowego. Fizjologia przewodzenia w nerwach i<br />
synapsach.<br />
Podstawowe właściwości i zjawiska składające się na odruchową czynność układu nerwowego. Podział nerwów<br />
odśrodkowych i ośrodków nerwowych.<br />
Budowa i rola układu wegetatywnego. Właściwości włókien i zakończeń wegetatywnych. Odruchy i funkcje<br />
wegetatywne.<br />
Krew i jej zadania. Fizyczne właściwości krwi. Układy buforujące. Układ krzepnięcia krwi.<br />
Składniki morfologiczne krwi. Sedymentacja. Hemoliza. Grupy krwi.<br />
Antygeny i przeciwciała. Hemoglobina. Ilość krwi w ustroju i możliwości jej uzupełniania. Układ ochronny.<br />
Ogólny zarys budowy i funkcji krążenia. Podstawowe właściwości mięśnia sercowego. Układ<br />
bodźco/przewodzący serca. Chemiczne i energetyczne podstawy pracy serca.<br />
Mechaniczne i energetyczne zasady badania serca u człowieka. Elekrodiagnostyka. Unerwienie serca. Nerwowa
45<br />
i humoralna regulacja czynności serca. Podstawowe zasady hydrostatyki i hemodynamiki w układzie sercowonaczyniowym<br />
człowieka.<br />
Ciśnienie krwi w naczyniach /pomiary, rodzaje/. Istota, przyczyna i rodzaje tętna. Ośrodki sercowo-naczyniowe i<br />
ich działanie<br />
Oddychanie mechanizmy i sprawność przewietrzania płuc. Sposoby pomiarów wymiany gazów w płucach.<br />
Regulacja procesu oddychania.<br />
Automatyzm ośrodka oddechowego. Ważniejsze objawy niewydolności oddechowej. Mechanizmy<br />
przystosowania oddychania do warunków specjalnych. Organ głosu i mowa.<br />
Trawienie i wchłanianie Budowa i działanie przewodu pokarmowego u człowieka. Wstępna obróbka pożywienia<br />
w jamie ustnej. Połykanie. Budowa i funkcja żołądka.<br />
Fermenty i wydzielanie soku żołądkowego. Wymioty. Trawienie w jelitach cienkich. Motoryka jelit. Defekacja.<br />
Wchłanianie pokarmowe.<br />
Przemiana materii i energii. Odżywianie.<br />
Termoregulacja. Wydalanie. Fizjologia nerek. Skład i właściwości wytwarzanego moczu.<br />
Wydzielanie dokrewne. Przysadka mózgowa. Szyszynka. Tarczyca. Grasica.<br />
Wydzielanie wewnętrzne nadnercza. Wewnątrzwydalnicza funkcja trzustki i gruczołów płciowych.<br />
Ośrodkowy układ nerwowy. Podział CUN. Rdzeń kręgowy, przedłużony, most i śródmózgowie,<br />
międzymózgowie, podwzgórze, układ pozapiramidowy.<br />
Ośrodkowy układ nerwowy. Funkcja półkul i kory mózgowej. Ośrodki czuciowe, ruchowe, analizatory.<br />
Pobudzenie i hamowanie. Analiza, synteza, sen.<br />
Zasady badania narządów czucia, próg pobudliwości, próg różnicy, przebieg adaptacji. Oko jako obwodowa<br />
część analizatora wzrokowego, akomodacja, wady refrakcji i ich poprawa.<br />
Narządy czucia. Dno oka, pole widzenia. Ucho jako część analizatora słuchowego i narządu równowagi. Czucie<br />
powierzchniowe i głębokie. Czucie smaku i powonienia.<br />
Powtórka wybranych części materiału. Omówienie zasad egzaminu końcowego.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Z. Traczyk: Fizjologia człowieka w zarysie. Wyd. VII. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2000.<br />
2. J. Bullock, J. Boyle III, M. B. Wang: Fizjologia . Urban & Partner. Wrocław 2000.<br />
3. W. Z. Traczyk; Słownik fizjologii człowieka.Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2000.<br />
4. E. Miętkiewski: Kurs wykładów fizjologii człowieka. PZWL Warszawa 1995.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie ćwiczeń<br />
jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu..
46<br />
Fizyka Biomedyczna, semestr 4<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:5, kod: 13.2II16C106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie semestrów 1, 2 i 3.<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Prof. US Franco Ferrari<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ciało liczb zespolonych. Płaszczyzna zespolona. Rzut stereograficzny. Sfera<br />
Riemanna liczb zespolonych. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej.<br />
Funkcje holomorficzne. Całkowanie w dziedzinie zespolonej. Szereg Taylora i szereg Laurenta. Punkty osobliwe<br />
i ich klasyfikacje. Residuum funkcji zespolonej.<br />
Przestrzeń funkcyjna L 2 . Ciągi i szeregi ortogonalne. Norma i zbieżność w sensie normy. Układy zupełne.<br />
Przestrzeń Banacha. Przestrzeń Hilberta. Operatory liniowe. Operatory hermitowskie. Operatory unitarne.<br />
Wektory i wartości własne. Dystrybucje i delta Diraca. Struktura matematyczna mechaniki kwantowej.<br />
LITERATURA<br />
1. W. I. Smirnow, Matematyka wyższa, tom III, część 2, PWN, Warszawa 1962.<br />
2. F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1971.<br />
3. X. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, PWN, Warszawa 1993.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału<br />
wykładowego.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr letni, ćwiczenia laboratoryjne 3 godz. tygodniowo, ECTS: 4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 4. semestrów student wykonuje 12 ćwiczeń.<br />
II ELEKTRYCZNOŚĆ, MAGNETYZM I OPTYKA.<br />
Wyznaczanie parametrów soczewek przy wykorzystaniu metody Bessla i sferometru. Wyznaczanie kąta<br />
skręcenia płaszczyzny polaryzacji w roztworach cukru za pomocą sacharymetru . Pomiar współczynnika<br />
załamania światła przy użyciu refraktometru Abbego. Badanie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego.<br />
Drgania relaksacyjne. Wyznaczanie rezystancji przy wykorzystaniu praw rządzących przepływem prądu<br />
stałego. Badanie zależności rezystancji elementów elektronicznych od temperatury. Pierścienie Newtona.<br />
Badanie i wykorzystanie mikroskopu. Badanie pętli histerezy magnetycznej. Wyznaczanie samoindukcji i<br />
pojemności w obwodach prądu zmiennego. Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.<br />
Wyznaczanie szerokości przerwy energetycznej półprzewodników.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.
47<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Mechanika Klasyczna i Relatywistyczna<br />
Semestr: 4, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4,Kod: 13.2II16C102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy Fizyki<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Franco Ferrari, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podejście Newtona - Kinematyka punktów materialnych, praca, siły zachowawcze,<br />
centralne, wewnętrzne, zewnętrzne, tarcie, prawa zachowania. Uzupełnienia analizy matematycznej: pochodne,<br />
pochodne cząstkowe, różniczki w fizyce; układy współrzędnych uogólnionych. Zasady zachowania. Ciała<br />
sztywne - Ruch w układach nieinercjalnych, siła Coriolisa, kinematyka i dynamika brył sztywnych, równania<br />
Lagrange'a dla brył sztywnych. Ruchy Poinsota, żyroskop. Elementy teorii względności. Wstęp do mechaniki<br />
relatywistycznej. Drgania wymuszone i tłumione, teoria małych drgań wokół położenia równowagi, mody<br />
normalne; Sformułowanie Lagrange'a - Więzy, zasada prac wirtualnych, zasada d'Alemberta, równania<br />
Lagrange'a. Układy jednowymiarowy (wahadło, oscylator harmoniczny), ruch cząstek w polu sił centralnych,<br />
zagadnienie dwóch ciał, ruch w polu magnetycznym. Zderzenia cząstek.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Rubinowicz i W. Królikowski, Mechanika Teoretyczna, Wydanie ósme, PWN, Warszawa 1998.<br />
2. L. D. Landau, E. M. Lifszyc, Mechanika, PWN, Warszawa 2007.<br />
3. H. Goldstein, Classical Mechanics, Addison-Wesley, 1980.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Podstawy Elektroniki<br />
Semestr zimowy, ćwiczenia laboratoryjne, 3 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe wiadomości z elektrotechniki zdobyte w ramach Podstaw Fizyki<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL PRACOWNI: Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami i układami elektroniki<br />
WYKAZ ĆWICZEŃ:<br />
1. Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych<br />
2. Badanie diody półprzewodnikowej<br />
3. Pomiar parametrów tranzystorów<br />
4. Badanie lampy oscyloskopowej<br />
5. Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych<br />
6. Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC<br />
7. Pomiar charakterystyk transoptora<br />
8. Pomiar podstawowych parametrów układów logicznych<br />
9. Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości<br />
10. Badanie przebiegów prądów w odbiorniku radiowym<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horwitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, tom 1 i 2, WKŁ Warszawa 1997<br />
2. S. Bolkowski, Elektrotechnika, WSiP Warszawa 2005<br />
3. J. Dyszyński, R. Hagel, Miernictwo elektryczne, WSiP Warszawa 1986<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie oddanych sprawozdań.
48<br />
Fizyka biomedyczna, 2 rok<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe, 1 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B110<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość elementów języka Fortran<br />
WYKŁADOWCA: mgr Adam Balcerzak<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Interpolacja funkcji. Zagadnienie interpolacji.Wielomian interpolacyjny Lagrange’a.<br />
Wzór Lagrange’a dla węzłów dowolnych, dla węzłów równoodległych. Różniczkowanie numeryczne. Wzory<br />
oparte o wzór interpolacyjny Lagrange’a. Wyznaczanie 1-ej pochodnej w węzłach. Wyznaczanie optymalnego<br />
kroku. Całkowanie numeryczne metodami Newtona-Cotesa. Kwadratury zamknięte Newtona-Cotesa, wzór<br />
trapezów, wzór Simpsona, drugi wzór Simpsona, Kwadratury otwarte Newtona-Cotesa wzór prostokątów.<br />
Algebra macierzy. Podstawowe definicje. Działania na macierzach. Typy macierzy. Macierze równoważne.<br />
Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody bezpośrednie. Metoda odwracania macierzy. Algorytm<br />
Gaussa. Wybór elementu podstawowego. Algorytm Gaussa-Jordana. Aproksymacja funkcji. Zagadnienie<br />
aproksymacji średniokwadratowej. Aproksymacja wielomianem potęgowym. Metoda najmniejszych kwadratów.<br />
Wyznaczanie pierwiastków równań. Metoda połowienia (bisekcji). Metoda „regula falsi”. Metoda siecznych.<br />
Metoda stycznych (Newtona-Raphsona). Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody iteracyjne. Metoda<br />
Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Rozwiązywanie<br />
układu równań nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona. Metoda Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda<br />
nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Wartości i wektory własne macierzy. Metody<br />
diagonalizacji macierzy symetrycznych, metoda Jacobiego, metoda Givensa, Metody diagonalizacji macierzy<br />
niesymetrycznych. Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych. Metody różnicowe. Metoda łamanych.<br />
Metoda Eulera. Ulepszona metoda Eulera. Metoda Eulera-Cauchy’ego. Ogólny schemat metody różnicowej.<br />
Metody Rungego-Kutty -metody 1-go i 2-go rzędu, metody 3-go i 4-go rzędu.<br />
LITERATURA<br />
1. W. H. Press, S. A. Teukolsky, W. T. Vetterling, B. P. Flannery, Numerical Recipes in FORTRAN<br />
2. G. Dahlquist, A. Bjork, Metody numeryczne, PWN, Warszawa 1983<br />
3 J. i M. Jankowscy, Przegląd metod i algorytmów numerycznych, t.1 i 2, WNT, Warszawa 1982<br />
4. J. Stoer, R. Burlisch, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987,<br />
FORMA ZALICZENIA: zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium pisemnego.<br />
Fizyka biomedyczna, fizyka biomedyczna, fizyka z ekonomią; drugi rok<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:3, kod: 11.3II16B111<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość i umiejętność programowania w języku C++<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Struktury, unie. Wskaźniki, referencje. Klasy i obiekty – instancje klasy. Struktura<br />
klasy. Abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm. Pola i metody. Definicje i deklaracje funkcji.<br />
Konstruktor i destruktor klasy. Przykłady klas i obiektów. Zarządzanie pamięcią - operatory new i delete. Duże<br />
projekty – inżynieria oprogramowania.<br />
Laboratorium: Liczne małe programy ilustrujące cechy programowania orientowanego obiektowo. Tworzenie<br />
dużego projektu na bazie klas przygotowanych przez różnych studentów.<br />
LITERATURA<br />
6. B. Stroustrup, Język C++, WNT W-wa 1995.<br />
7. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, E2000 Kraków 2006.<br />
SPSSPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium - program
49<br />
Fizyka biomedyczna drugi rok<br />
Astronomia<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. tygodniowo, ECTS:3,Kod: 13.3II16B105<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie drugiego roku studiów na kierunku<br />
fizyka<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. Ewa Szuszkiewicz, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Instrumenty astronomiczne XXI wieku. Układ Słoneczny: eksploracja planet i ich<br />
satelitów, powstawanie i ewolucja układów planetarnych, planety pozasłoneczne. Gwiazdy: Słońce jako<br />
gwiazda, energia jądrowa i synteza pierwiastków, ewolucja gwiazd, końcowe stadia ewolucji gwiazdowej,<br />
gromady gwiazd i wykres Hertzsprunga-Russella, gwiazdy podwójne. Materia międzygwiazdowa. Nasza<br />
Galaktyka: Droga Mleczna. Astronomia pozagalaktyczna: galaktyki spokojne i aktywne, gromady galaktyk i<br />
rozszerzanie się Wszechświata. Elementy kosmologii.<br />
Ćwiczenia prowadzone przez mgr Edytę Podlewską mają na celu zilustrowanie na przykładach zagadnień<br />
poruszanych na wykładzie. Podczas zajeć studenci pozyskują umiejętność posługiwania się terminologią<br />
astronomiczną, pogłębiają rozumienie zjawisk astronomicznych i praw nimi rządzących.<br />
LITERATURA<br />
4. Frank H. Shu, “Galaktyki Gwiazdy Życie, fizyka Wszechświata” Prószyński i S-ka, Warszawa 2003<br />
5. „An Atlas of the Universe” http://www.atlasoftheuniverse.com<br />
6. “A map of the Universe”, Gott i inni 2005 http://www.astro.princeton.edu/~mjuric/universe/<br />
oraz teksty źródłowe podawane na wykładzie.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę. Egzamin.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Historia filozofii<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 08.1II16A103<br />
WYKŁADOWCA: Dr Jerzy Kochan<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Przedmiot filozofii i jej podstawowe działy. Filozofia a nauka. Filozofia a religia.<br />
Podstawowe pojęcia filozoficzne (np. prawda, wolność, empiryzm, racjonalizm, materializm, idealizm).<br />
Przegląd głównych koncepcji filozoficznych od starożytności do współczesności<br />
LITERATURA<br />
1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii.<br />
2. A. Kuderowicz, Filozofia nowożytnej Europy.<br />
3. W. Mackiewicz, Filozofia współczesna w zarysie.<br />
4. A. Mis, Filozofia współczesna-główne nurty.<br />
A. J. Ayer, Filozofia w XX wieku.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium.<br />
Fizyka biomedyczna, drugi rok<br />
Biochemia<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 13.3II16.M.BC.4E
50<br />
Fizyka środowiska z Ekonomią, semestr 1.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Wstęp do fizyki<br />
Semestr: zimowy, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:1,Kod:13.2II6O101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: mgr Ewa Grzebielucha<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Wielkości fizyczne, wzorce i jednostki. Pomiar. Rachunek wektorowy: dodawanie i<br />
odejmowanie wektorów, iloczyn skalarny, iloczyn wektorowy. Pochodna funkcji w punkcie. Interpretacja<br />
fizyczna pochodnej w punkcie. Pochodna jako funkcja. Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna funkcji<br />
złożonej- reguła łańcuchowa. Pochodne cząstkowe funkcji wielu zmiennych. Całki nieoznaczone. Podstawowe<br />
wzory rachunku całkowego. Własności całek nieoznaczonych. Całkowanie przez podstawianie. Całkowanie<br />
przez części. Całki oznaczone. Interpretacja geometryczna całki oznaczonej. Własności całek oznaczonych.<br />
LITERATURA:<br />
5. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN 2002.<br />
6. R. Resnick, D. Halliday, Podstawy fizyki t.1, PWN 2007.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Kolokwium pisemne na zaliczenie obejmujące materiał przedmiotu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, , pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki I<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tyg., ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Konrad Czerski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Miejsce fizyki wśród nauk ścisłych i jej metody badawcze. Podstawowe wielkości<br />
fizyczne i międzynarodowy układ jednostek SI. Wektory i wielkości wektorowe w fizyce. Kinematyka ruchu<br />
prostoliniowego oraz ruchu w dwóch i trzech wymiarach. Siła i ruch. Zasady dynamiki Newtona. Transformacja<br />
Galileusza, inercjalne i nieinercjalne układy odniesienia. Energia kinetyczna, praca. Energia potencjalna i zasada<br />
zachowania energii. Zderzenia. Ruch obrotowy brył sztywnych. Warunki równowagi. Oddziaływanie<br />
grawitacyjne, pole grawitacyjne. Statyka i dynamika płynów. Sprężystość. Drgania mechaniczne i fale.<br />
LITERATURA<br />
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1 i 2, PWN Warszawa 2005<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 1, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom1, PWN, Warszawa 1976<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa I<br />
Semestr zimowy,wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina. Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE Liczby zespolone. Działania na liczbach zespolonych. Postać trygonometryczna.<br />
Wzory de Moivre'a. Wielomiany i równania algebraiczne. Wzory Eulera. Macierze i wyznaczniki. Macierz<br />
kwadratowa. Definicja wyznacznika. Własności wyznaczników. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.<br />
Działania na macierzach. Twierdzenie Kroneckera - Capelliego. Algebra wektorów. Kombinacja liniowa<br />
wektorów. Iloczyn skalarny. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Rachunek różniczkowy funkcji jednej<br />
zmiennej. Granica ciągu, twierdzenia o ciągach. Granica funkcji. Ciągłość funkcji. Pochodna funkcji, obliczanie<br />
pochodnych. Różniczka funkcji i jej zastosowania. Pochodne i różniczki wyższych rzędów. Podstawowe
51<br />
twierdzenia rachunku różniczkowego. Ekstremum funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Twierdzenie i<br />
wzór Taylora. Wzór Maclaurina. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcja pierwotna. Całka<br />
nieoznaczona. Wzory całkowania. Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całka Riemanna. Podstawowe<br />
własności całki. Podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Zastosowania geometryczne i fizyczne całki<br />
oznaczonej.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
4. J. Kubala, E. Smaga, T. Stanisz, Elementy algrbry liniowej<br />
5. H. Arodż, K. Rościszewski, Zbiór zadań z algebry i geometrii dla fizyków<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Podstawy chemii<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. Tygodniowo, ECTS:4, kod: 13.3II16B104<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: znajomość podstaw chemii<br />
WYKŁADOWCA: Dr Barbara Mazur<br />
RODZAJ KURSU: wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Chemia i materia (rodzaje materii, właściwości fizyczne substancji, właściwości<br />
chemiczne substancji, energia temperatura, ciśnienie, ciała stałe, ciecze i gazy). Atomowa i cząsteczkowa<br />
struktura materii (teoria atomistyczna, metody badań atomów i cząsteczek, układy atomów w kryształach,<br />
cząsteczkowa budowa materii). Elektron i jądra atomów (elektron, proton, neutron, budowa jąder atomowych,<br />
odkrycie promieni rentgenowskich i promieniotwórczości, odkrycie jąder atomowych, kwantowa teoria światła,<br />
foton, falowy charakter elektronu, zasada nieoznaczoności). Pierwiastki i związki chemiczne (pierwiastki i<br />
reakcje chemiczne, liczba masowa i atomowa, Liczba Avogadra, mol, oznaczanie mas atomowych i mas<br />
nuklidów, prawo Avogadra, prawo gazu doskonałego). Pierwiastki chemiczne, układ okresowy i struktura<br />
elektronowa atomów (prawo okresowości, układ okresowy, gazy szlachetne, teoria Bohra, energia jonizacji i<br />
wzbudzenia). Kowalencyjność a struktura elektronowa (cząsteczki kowalencyjne, struktura związków<br />
kowalencyjnych, orbitale ,σ,П, orbitale wiążące z udziałem orbitali typu p, rezonans, wartościowość jonowa,<br />
promienie jonowe, skala elektroujemności, wielkości atomów i cząsteczek, promienie atomowe i Van der<br />
Waalsa, stopnie utlenienia). Pierwiastki niemetaliczne i ich związki (wodorki niemetali, węglowodory,<br />
węglowodory aromatyczne, benzen, hydrazyna, nadtlenek wodoru, amoniak i związki amonowe, inne związki<br />
niemetali, DDT i inne chlorowane związki aromatyczne). Związki tlenowe pierwiastków niemetalicznych<br />
(związki tlenowe chlorowców, siarki, selenu, fosforu, arsenu, związki tlenowe azotu i węgla). Woda i roztwory<br />
(skład wody, dysocjacja jonowa, właściwości fizyczne wody, wiązania wodorowe, woda jako rozpuszczalnik,<br />
rozpuszczalność, roztwory koloidalne i układy dyspersyjne). Równowaga chemiczna i szybkość reakcji<br />
chemicznej (szybkość reakcji pierwszego rzędu, reakcje wyższego rzędu, zależność szybkości reakcji od<br />
temperatury, kataliza, równowaga chemiczna, reguła przekory). Reakcje redukcji i utleniania. Elektroliza<br />
(elektroliza wodnego roztworu soli, reakcje redukcji i utleniania, szereg napięciowy pierwiastków, ogniwa<br />
galwaniczne i akumulatory, elektrolityczne otrzymywanie pierwiastków). Kwasy, zasady i roztwory buforowe<br />
(pH, wskaźniki, słabe kwasy i zasady, roztwory buforowe, moc kwasów tlenowych). Chemia organiczna ( zakres<br />
chemii organicznej, ropa naftowa i węglowodory, alkohole i fenole, aldehydy i ketony, kwasy organiczne i ich<br />
estry, cukry, aminy i inne zw. Azotu, włókna i tworzywa sztuczne). Biochemia (istota życia, budowa<br />
organizmów żywych, aminokwasy i białka, enzymy, polisacharydy, fotosynteza i ATP, lipidy, witaminy,<br />
hormony, chemia a medycyna), Biologia molekularna (struktury drugiego rzędu białek, białka włókienkowe,<br />
budowa mięśni i mechanizm ich skurczu, antygeny i przeciwciała, kwasy nukleinowe, chemia procesów<br />
dziedziczenia, choroby molekularne).<br />
LITERATURA<br />
Pauling L., Pauling P.: Chemia, PWN, Warszawa 1983.<br />
Gałamon T.: Chemia ogólna dla studentów medycyny, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa<br />
1988.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Egzamin.
52<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Technologia informacyjna<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe - 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 11.3II16A101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość podstaw systemu operacyjnego Windows<br />
WYKŁADOWCA: dr Stanisław Prajsnar<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
Część I. Edytor tekstów:<br />
pisanie tekstu, formatowanie akapitu, formatowanie dokumentu, umieszczanie tekstu w kolumnach, budowanie<br />
tabel, wstawianie obiektów tekstowych i graficznych, edycja prostych wyrażeń matematycznych,<br />
korespondencja seryjna,<br />
Część II. Arkusz kalkulacyjny:<br />
wprowadzanie danych do arkusza, pisanie formuł, formatowanie arkusza, sporządzanie i modyfikowanie<br />
wykresów, budowanie tabeli (listy) danych, przygotowywanie raportów,<br />
Część III. Prezentacje multimedialne:<br />
tworzenie prezentacji, szablony, schematy kolorów, obiekty graficzne, schematy organizacyjne, tabele i<br />
wykresy, pokaz slajdów, prezentacje w Internecie,<br />
Część IV. Internet;<br />
podstawowe pojęcia (sieci komputerowe, TCP/IP, adresowanie), protokoły zdalnego łączenia komputerów i<br />
transferu plików, poczta elektroniczna, nawigacja w Internecie<br />
LITERATURA<br />
1. J. Calabria, D. Burke, R. Kirkland, Poznaj Word 2000 PL, Mikom 2000.<br />
2. M. Langer, Po prostu Word 2003 PL, HELION 2004.<br />
3. A. Tomaszewska-Adamarek, ABC Word 2007 PL, HELION 2007.<br />
4. J. Walkenbach, Excel 2003 PL Biblia, HELION 2004.<br />
5. M. Dodge, C, Stinson, Podręcznik: Excel 2000, RM 1999.<br />
6. C.D. Frye, Microsoft Excel 2007. Krok po kroku + CD, RM 2007.<br />
7. T. Górny, Microsoft Office PowerPoint 2007, Videograf Edukacja 2008.<br />
8. R. Altman, R. Altman, Po prostu PowerPoint 2003 PL, HELION 2004.<br />
9. Praca zbiorowa, PowerPoint 2002 – wersja polska, RM 2001.<br />
10. M. Miller, ABC komputera i Internetu, HELION 2002.<br />
11. K. Pikoń, ABC Internetu. Wydanie IV, HELION 2003.<br />
12. B. Leś, ABC 2005 Internetu, Edition 2000 2005.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Samodzielne utworzenie dokumentu tekstowego, arkusza kalkulacyjnego, pokazu<br />
multimedialnego.
53<br />
Fizyka środowiska z Ekonomią, semestr 2.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Jerzy Stelmach<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Elektryczność i magnetyzm (cz. I). Ładunki elektryczne, ładunek elementarny.<br />
Prawo zachowania ładunku. Prawo Coulomba. Pole elektrostatyczne. Strumień pola. Prawo Gaussa. Potencjał.<br />
Przewodniki w polu elektrostatycznym. Kondensatory. Energia pola elektrycznego. Dielektryki. Prąd<br />
elektryczny. Prawo Ohma. Prawo Joule'a - Lenza. Siła elektromotoryczna. Prawa Kirchhoffa. Oddziaływanie<br />
wzajemne przewodników z prądem. Pole magnetyczne. Prawo Ampere'a. Siła Lorentza. Magnetyczne własnosci<br />
materii. Indukcja elektromagnetyczna, prawo Faradaya. Indukcja wzajemna i własna. Prądy zmienne. Energia<br />
pola magetycznego. Fale. Rodzaje fal. Opis matematyczny fali. Fale harmoniczne. Długość fali. Prędkość<br />
fazowa. Interferencja. Dudnienia. Paczki fal i prędkość grupowa. Zjawisko Dopplera.<br />
LITERATURA<br />
1. R. Resnick, D. Halliday, Fizyka, tom 2, PWN Warszawa 1973<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 2, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom 2, części 1 i 2, PWN, Warszawa 1989<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa II<br />
Semestr letni, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:11, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału semestru zimowego 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar .<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Równania różniczkowe zwyczajne. Równania o zmiennych rozdzielonych.<br />
Równania liniowe I rzędu. Metoda uzmienniania stałej. Równanie Bernoulliego. Równanie zupełne, czynnik<br />
całkujący. Równania liniowe o stałych współczynnikach. Równanie Eulera II rzędu. Układy równań<br />
różniczkowych. Funkcje wielu zmiennych. Granica funkcji dwóch zmiennych. Ciągłość funkcji dwóch<br />
zmiennych. Pochodna cząstkowa. Różniczka funkcji dwóch zmiennych. Funkcja uwikłana, pochodna funkcji<br />
uwikłanej. Wzory Taylora i Maclaurina. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Całka podwójna i potrójna,<br />
własności i podstawowe twierdzenia.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 11.2II16B108<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Statystyka jako narzędzie do pozyskiwania, prezentacji i analizy danych.
54<br />
Statystyczne metody analizy struktury jednowymiarowego rozkładu empirycznego. Miary : przeciętne,<br />
zmienności, asymetrii, koncentracji. Zmienne losowe, rozkłady zmiennych losowych skokowych<br />
(dwupunktowy, dwumianowy, Poissona) i ciągłych (rozkład normalny, t- Studenta, c 2 , F Snedecora), parametry<br />
rozkładu zmiennych losowych. Wnioskowanie statystyczne - estymacja przedziałowa i hipotezy statystyczne.<br />
Weryfikacja (testowanie) hipotez statystycznych. Parametryczne i nieparametryczne testy istotności (test<br />
zgodności chi - kwadrat, test losowości próby). Cel i zadania teorii błędów. Podstawowe pojęcia : wielkość<br />
fizyczna i jej miara, pomiary bezpośrednie i pośrednie. Klasyfikacja niepewności pomiarowych (przypadkowe,<br />
systematyczne, grube). Zapis wyników pomiarowych. Przenoszenie niepewności : sumy i różnicy, iloczynu i<br />
ilorazu, potęgowe. Wielkości charakteryzujące serię pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi.<br />
Graficzna prezentacja wyników. Tworzenie i rodzaje tabel. Histogramy. Wykresy. Metoda najmniejszych<br />
kwadratów. Korelacja i regresja liniowa.<br />
LITERATURA<br />
21. A.K. Wróblewski, J.A. Zakrzewski, Wstęp do Fizyki, t.1, PWN, Warszawa, 1984.<br />
22. S. Brandt, Metody statystyczne i obliczeniowe analizy danych, PWN, Warszawa, 1974.<br />
23. W.T. Eadie, D. Drijard, F.E. James, M. Roos, B. Sadoulet, Metody statystyczne w fizyce doświadczalnej,<br />
PWN, Warszawa, 1989.<br />
24. H. Szydłowski, Niepewności w pomiarach – międzynarodowe standardy w praktyce, Wyd. UAM, Poznań,<br />
2001.<br />
25. H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów?, PWN, Warszawa 1992.<br />
26. R. Nowak, Statystyka dla fizyków, PWN, Warszawa 2002<br />
27. H. Szydłowski (red), Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1981<br />
28. M. Sobczyk, Statystyka, Wyd. UMCS, Lublin, 1998.<br />
29. R. Bielski, B. Ciuryło, Podstawy opracowania pomiarów, Wyd. UMK, Toruń, 2001.<br />
30. J. Jóźwik, J. Podgórski, Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa, 2006.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, zaliczenie ustne materiału wykładowego.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, pierwszy rok<br />
Ekonomia<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tyg., ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:3,kod: 14.3II16DC05<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE : Znajomość podstawowych zasad ekonomii.<br />
WYKŁADOWCA:<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału<br />
wykładowego. Zaliczenie ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.
55<br />
Fizyka środowiska z Ekonomią, semestr 3.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Podstawy Fizyki III<br />
Semestr: zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo,ECTS:9, Kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie pierwszego roku studiów na kierunku<br />
Fizyka<br />
WYKŁADOWCA: prof.,dr hab. Mykola Serheiev<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podstawy szczególnej teorii względności. Dylatacja czasu i skrócenie długości.<br />
Transformacja Lorentza. Relatywistyczne dodawanie prędkości. Związek między masą i energią.<br />
Promieniowanie termiczne. Ciało doskonale czarne. Teoria Plancka promieniowania ciała doskonale czarnego.<br />
Elementy optyki kwantowej. Widma atomowe. Model atomu według Bohra. Elementy mechaniki kwantowej.<br />
Atomy wieloelektronowe. Zasada Pauliego. Spin elektronu. Atom w polu zewnętrznym. Model wektorowy<br />
atomu. Promieniowanie atomów. Współczynniki Einsteina. Dynamika przejścia spektroskopowego. Wiązania<br />
chemiczne cząstek. Widma molekuł. Przybliżenie abiabatyczne (Borna-Oppenheimera). Rozpraszanie światła<br />
Ramana i luminescencja. Lasery i emisja wymuszona. Elementy fizyki ciała stałego. Właściwości jąder<br />
atomowych. Defekt masy. Reakcja łańcuchowa i reaktory jądrowe.. Modele budowy jąder. Prawo rozpadu<br />
promieniotwórczego. Rodziny promieniotwórcze. Klasyfikacja cząstek elementarnych. Antymateria. Budowa<br />
hadronów w modelu kwarkowym. Teorii wielkiej unifikacji.<br />
LITERATURA<br />
1. D.Halliday, R.Resnik, j.Walker, Podstawy fizyki, T.4 i T.5, PWN, Warszawa, 2005.<br />
2. I.W.Sawieliew, Kurs fizyki, T.3, PWN, Warszawa, 1989.<br />
3. A.Wróblewski, J.Zakrzewski, Wstęp do fizyki,T.2, cz.2, PWN, Warszawa, 1991.<br />
4. M.Serheiev, Podstawy Fizyki. Fizyka III, Uniwersytet Sszczeciński:<br />
http://sergeev.fiz.univ.szczecin.pl/Dydaktyka/Wyklady/Podstawy Fizyki-Studia oczne/spis.html<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Matematyka wyższa III<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 3 godz. tygodniowo, ECTS:9, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie materiału 1. roku<br />
WYKŁADOWCA: Dr Katerina Sklyar<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Całka krzywoliniowa nieskierowana na płaszczyźnie i w przestrzeni. Całka<br />
skierowana. Twierdzenie Greena i jego zastosowania. Elementy teorii pola. Całka powierzchniowa<br />
niezorientowana. Całka powierzchniowa zorientowana. Twierdzenie Gaussa - Ostrogradzkiego. Twierdzenie<br />
Stokesa. Geometryczne i fizyczne zastosowania całek wielokrotnych.<br />
Szeregi funkcyjne. Szeregi Fouriera. Transformata Fouriera.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 2 i 3 PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego.
56<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Podstawy elektroniki<br />
Semestr zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo, , ECTS:3, kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość fizyki i matematyki wyższej w zakresie podstawowym<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium w 4. semestrze.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Analiza obwodów elektrycznych: źródła prądu, elementy R, C, L, transformatory,<br />
prawa Kirchhoffa, Ohma, obwody prądu stałego i zmiennego, analiza czasowa. Dzielnik napięcia. Twierdzenie<br />
Thevenina. Przyrządy półprzewodnikowe: diody, tranzystory bipolarne i unipolarne (MOS i FET),<br />
optoelementy. Zasada działania elementów półprzewodnikowych. Prostowniki i stabilizatory napięcia,<br />
stabilizatory natężenia prądu. Modele czwórnikowe elementów elektronicznych. Modele wzmacniaczy<br />
małosygnałowych WE, WC, WB tranzystorów bipolarnych oraz WS, WG, WD dla unipolarnych. Sprzężenie<br />
zwrotne. Wzmacniacze prądu stałego i sygnałów wolnozmiennych (różnicowe i operacyjne). Zastosowania<br />
wzmacniaczy operacyjnych w układach przetwarzania sygnałów (komparatory napięcia, filtry aktywne,<br />
mnożniki, układy sumujące, różniczkujące, całkujące). Układy cyfrowe. Funktory logiczne. Parametry bramek<br />
TTL, CMOS. Układy sekwencyjne. Przetworniki a/c i c/a. Mikroprocesory.<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horowitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, WKŁ 2006<br />
2. M. Nadachowski, Z. Kulka, Analogowe układy scalone, WKŁ 1979<br />
3. J. Kalisz, Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ 2008<br />
4. J. Boksa, Analogowe układy elektroniczne, BTC 2007<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium – wykonanie 10<br />
zadań<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr zimowy, laboratorium, 3 godz. tygodniowo, ECTS:4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 3. semestru student wykonuje 12 ćwiczeń.<br />
I MECHANIKA I CIEPŁO<br />
Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych. Pomiar napięcia powierzchniowego za pomocą kapilary<br />
oraz metodą pęcherzykową. Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy. Sprawdzenie twierdzenia Steinera<br />
za pomocą wahadła fizycznego. Badanie prędkości przepływu cieczy i gazów. Wyznaczanie<br />
przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego. Wyznaczanie siły Coriolisa w ruchu obrotowym.<br />
Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania. Badanie drgań struny. Badanie zderzeń sprężystych i<br />
niesprężystych za pomocą wahadeł. Wyznaczanie współczynnika sztywności metodą dynamiczną. Badanie<br />
drgań tłumionych. Wyznaczanie stosunku C p / C v . Badanie rezonansu mechanicznego. Badanie drgań wahadeł<br />
sprzężonych. Badanie ruchu obrotowego bryły - zależność e(m). Badanie ruchu brotowego bryły - zależność<br />
e(I). Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą platformy.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium.
57<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Programowanie Strukturalne<br />
Semestr zimowy,wykład1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 11.3II16B109<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy użytkowania komputera<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z ideami programowania strukturalnego na przykładzie języka C/C++<br />
FORMA REALIZACJI: Praca z komputerem.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ogólna postać programu. Podstawowe operacje wejścia/wyjścia – elementarna<br />
komunikacja programu z użytkownikiem. Najważniejsze, niestrukturalne typy danych, rzutowanie typów.<br />
Instrukcje warunkowe, instrukcja złożona. Operacje logiczne i priorytety operatorów w C. Pętle programowe<br />
while, do-while i for. Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji. Tablice i wskaźniki. Wskaźniki do funkcji,<br />
przeładowanie funkcji. Inne typy strukturalne. Łańcuchy tekstowe. Obsługa operacji dyskowych. Wykonywanie<br />
poleceń systemowych, współpraca z zewnętrznymi programami, argumenty linii poleceń. Tworzenie własnego<br />
modułu. Obsługa wyjątków, szukanie błędów w programie, debugging.<br />
LITERATURA<br />
1. B. Overland, C++ bez obaw, Helion Gliwice 2006<br />
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, Editions 2000 Kraków 2005<br />
3. A. Majczak, C++ przykłady praktyczne, Mikom Warszawa 2003<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie samodzielnie napisanych programów.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Fizyka środowiska<br />
Semestr 3 - zimowy, wykład 3 godz. tygodniowo,ECTS:3, Kod: 13.2II16.DC01<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy fizyki w zakresie 1 roku studiów<br />
WYKŁADOWCA: dr Jadwiga Mrozek-Lejman<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Elementy środowiska przyrodniczego i ich współoddziaływanie. Człowiek w<br />
środku „kosmicznej cebuli” i jego wpływ na środowisko. Fizyka środowiska atmosferycznego: skład i<br />
struktura atmosfery; rozkład ciśnienia, stratyfikacja termiczna. Promieniowanie słoneczne - główne źródło<br />
energii w atmosferze. Bilans energetyczny; zerowymiarowy model cieplarniany. Oddziaływanie<br />
promieniowania z atmosferą: Efekt cieplarniany. Efekt ozonowy. Elementy dynamiki atmosfery: siły<br />
działające w atmosferze. Ruch laminarny i turbulentny. Wiatr. Podstawowe wiadomości o cyrkulacjach<br />
atmosferycznych. Gazowe, stałe i ciekłe zanieczyszczenia atmosfery i ich rozprzestrzenianie się.<br />
Zanieczyszczenie hałasem. Fizyka hydrosfery: Mechanika przepływów wód powierzchniowych. Przepływ<br />
ustalony i nieustalony. Dynamika koryt rzecznych – zdolność transportu strumienia. Termika wód. Bilans<br />
cieplny. Transport zanieczyszczeń w wodzie. Monitoring wody. Problem oczyszczania wód. Fizyka<br />
przypowierzchniowej warstwy litosfery: Struktura gruntu i gleb. Zjawiska fizyczne związane transportem<br />
wody w glebie. Transport zanieczyszczeń w glebie i roślinach. Energia w środowisku człowieka:<br />
Nieodnawialne źródła energii i ich przetwarzanie w różne formy energii użytkowej (energia cieplna,<br />
elektryczna, mechaniczna). Wpływ energetyki na stan środowiska (spalanie, energochłonność). Sposoby<br />
zapobiegania skutkom negatywnym (elektrofiltry, odsiarczanie, zmiany technologii spalania) Odnawialne<br />
źródła energii (energia słoneczna, wodna, wiatru, pływów, biomasy) i ich wykorzystanie. Energia jądrowa -<br />
bezpieczeństwo i zagrożenia (odpady promieniotwórcze, awarie). Promieniowanie elektromagnetyczne i<br />
jego wpływ na środowisko człowieka.<br />
LITERATURA:<br />
E. Boeker, R. Van Grondelle , Fizyka środowiska. PWN, Warszawa, 2002<br />
T.Z. Dworak , Fizyka środowiska atmosferycznego, wyd.AGH, Kraków, 1994<br />
Z. Engel, 2001, Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem. WNT, W-wa.<br />
J.V. Iribarne, H.R. Cho, Fizyka atmosfery.<br />
S.P. Chromow, Meteorologia i klimatologia.<br />
W. Hermanowicz, W. Dożańska, J. Dojlido, B. Koziorowski, Fizyko-chemiczne badania wody i ścieków,<br />
Arkady, Warszawa 1976.<br />
J. Grzywacz , Fizyka dla ochrony środowiska, UG, Gdańsk<br />
E. Pyłka-Gutowska, 2000, Ekologia z ochroną środowiska. PWN, W-wa.<br />
M. Siemiński, 1994, Fizyka zagrożeń środowiska. PWN, W-wa.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: egzamin z materiału wykładowego
58<br />
Fizyka środowiska z Ekonomią, semestr 4.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Metody matematyczne fizyki<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:5, kod: 13.2II16C106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie semestrów 1, 2 i 3.<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Prof. US Franco Ferrari<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Ciało liczb zespolonych. Płaszczyzna zespolona. Rzut stereograficzny. Sfera<br />
Riemanna liczb zespolonych. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej.<br />
Funkcje holomorficzne. Całkowanie w dziedzinie zespolonej. Szereg Taylora i szereg Laurenta. Punkty osobliwe<br />
i ich klasyfikacje. Residuum funkcji zespolonej.<br />
Przestrzeń funkcyjna L 2 . Ciągi i szeregi ortogonalne. Norma i zbieżność w sensie normy. Układy zupełne.<br />
Przestrzeń Banacha. Przestrzeń Hilberta. Operatory liniowe. Operatory hermitowskie. Operatory unitarne.<br />
Wektory i wartości własne. Dystrybucje i delta Diraca. Struktura matematyczna mechaniki kwantowej.<br />
LITERATURA<br />
1. W. I. Smirnow, Matematyka wyższa, tom III, część 2, PWN, Warszawa 1962.<br />
2. F. Leja, Funkcje zespolone, PWN, Warszawa 1971.<br />
3. X. Kącki, L. Siewierski, Wybrane działy matematyki wyższej z ćwiczeniami, PWN, Warszawa 1993.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału<br />
wykładowego.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Semestr letni, ćwiczenia laboratoryjne 3 godz. tygodniowo, ECTS: 4, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: W ciągu 4. semestru student wykonuje 12 ćwiczeń.<br />
II ELEKTRYCZNOŚĆ, MAGNETYZM I OPTYKA.<br />
Wyznaczanie parametrów soczewek przy wykorzystaniu metody Bessla i sferometru. Wyznaczanie kąta<br />
skręcenia płaszczyzny polaryzacji w roztworach cukru za pomocą sacharymetru . Pomiar współczynnika<br />
załamania światła przy użyciu refraktometru Abbego. Badanie zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego.<br />
Drgania relaksacyjne. Wyznaczanie rezystancji przy wykorzystaniu praw rządzących przepływem prądu<br />
stałego. Badanie zależności rezystancji elementów elektronicznych od temperatury. Pierścienie Newtona.<br />
Badanie i wykorzystanie mikroskopu. Badanie pętli histerezy magnetycznej. Wyznaczanie samoindukcji i<br />
pojemności w obwodach prądu zmiennego. Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.<br />
Wyznaczanie szerokości przerwy energetycznej półprzewodników.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .
59<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Mechanika Klasyczna i Relatywistyczna<br />
Semestr: 4, wykład 3 godz. tygodniowo, ćwiczenia 2 godz. tygodniowo, ECTS:4,Kod: 13.2II16C102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy Fizyki<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Franco Ferrari, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Podejście Newtona - Kinematyka punktów materialnych, praca, siły zachowawcze,<br />
centralne, wewnętrzne, zewnętrzne, tarcie, prawa zachowania. Uzupełnienia analizy matematycznej: pochodne,<br />
pochodne cząstkowe, różniczki w fizyce; układy współrzędnych uogólnionych. Zasady zachowania. Ciała<br />
sztywne - Ruch w układach nieinercjalnych, siła Coriolisa, kinematyka i dynamika brył sztywnych, równania<br />
Lagrange'a dla brył sztywnych. Ruchy Poinsota, żyroskop. Elementy teorii względności. Wstęp do mechaniki<br />
relatywistycznej. Drgania wymuszone i tłumione, teoria małych drgań wokół położenia równowagi, mody<br />
normalne; Sformułowanie Lagrange'a - Więzy, zasada prac wirtualnych, zasada d'Alemberta, równania<br />
Lagrange'a. Układy jednowymiarowy (wahadło, oscylator harmoniczny), ruch cząstek w polu sił centralnych,<br />
zagadnienie dwóch ciał, ruch w polu magnetycznym. Zderzenia cząstek.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Rubinowicz i W. Królikowski, Mechanika Teoretyczna, Wydanie ósme, PWN, Warszawa 1998.<br />
2. L. D. Landau, E. M. Lifszyc, Mechanika, PWN, Warszawa 2007.<br />
3. H. Goldstein, Classical Mechanics, Addison-Wesley, 1980.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Podstawy Elektroniki<br />
Semestr zimowy, ćwiczenia laboratoryjne, 3 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowe wiadomości z elektrotechniki zdobyte w ramach Podstaw Fizyki<br />
PROWADZĄCY: mgr inż. Marcin Olszewski<br />
RODZAJ KURSU: Ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL PRACOWNI: Zapoznanie studentów z podstawowymi elementami i układami elektroniki<br />
WYKAZ ĆWICZEŃ:<br />
1. Pomiar podstawowych wielkości elektrycznych<br />
2. Badanie diody półprzewodnikowej<br />
3. Pomiar parametrów tranzystorów<br />
4. Badanie lampy oscyloskopowej<br />
5. Pomiar podstawowych parametrów liniowych układów scalonych<br />
6. Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC<br />
7. Pomiar charakterystyk transoptora<br />
8. Pomiar podstawowych parametrów układów logicznych<br />
9. Badanie wzmacniacza niskiej częstotliwości<br />
10. Badanie przebiegów prądów w odbiorniku radiowym<br />
LITERATURA<br />
1. P. Horwitz, W. Hill, Sztuka elektroniki, tom 1 i 2, WKŁ Warszawa 1997<br />
2. S. Bolkowski, Elektrotechnika, WSiP Warszawa 2005<br />
3. J. Dyszyński, R. Hagel, Miernictwo elektryczne, WSiP Warszawa 1986<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę, na podstawie oddanych sprawozdań.
60<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, 2 rok<br />
Algorytmy numeryczne<br />
Semestr zimowy, laboratorium komputerowe, 1 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 06.5II16B106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość elementów języka Fortran<br />
WYKŁADOWCA: mgr Adam Balcerzak<br />
RODZAJ KURSU: Laboratorium komputerowe.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Interpolacja funkcji. Zagadnienie interpolacji.Wielomian interpolacyjny Lagrange’a.<br />
Wzór Lagrange’a dla węzłów dowolnych, dla węzłów równoodległych. Różniczkowanie numeryczne. Wzory<br />
oparte o wzór interpolacyjny Lagrange’a. Wyznaczanie 1-ej pochodnej w węzłach. Wyznaczanie optymalnego<br />
kroku. Całkowanie numeryczne metodami Newtona-Cotesa. Kwadratury zamknięte Newtona-Cotesa, wzór<br />
trapezów, wzór Simpsona, drugi wzór Simpsona, Kwadratury otwarte Newtona-Cotesa wzór prostokątów.<br />
Algebra macierzy. Podstawowe definicje. Działania na macierzach. Typy macierzy. Macierze równoważne.<br />
Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody bezpośrednie. Metoda odwracania macierzy. Algorytm<br />
Gaussa. Wybór elementu podstawowego. Algorytm Gaussa-Jordana. Aproksymacja funkcji. Zagadnienie<br />
aproksymacji średniokwadratowej. Aproksymacja wielomianem potęgowym. Metoda najmniejszych kwadratów.<br />
Wyznaczanie pierwiastków równań. Metoda połowienia (bisekcji). Metoda „regula falsi”. Metoda siecznych.<br />
Metoda stycznych (Newtona-Raphsona). Rozwiązywanie układu równań liniowych – metody iteracyjne. Metoda<br />
Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Rozwiązywanie<br />
układu równań nieliniowych. Metoda Newtona-Raphsona. Metoda Jacobiego. Metoda Seidla. Metoda<br />
nadrelaksacji. Metoda LRE (Linear Reduced Equation). Wartości i wektory własne macierzy. Metody<br />
diagonalizacji macierzy symetrycznych, metoda Jacobiego, metoda Givensa, Metody diagonalizacji macierzy<br />
niesymetrycznych. Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych. Metody różnicowe. Metoda łamanych.<br />
Metoda Eulera. Ulepszona metoda Eulera. Metoda Eulera-Cauchy’ego. Ogólny schemat metody różnicowej.<br />
Metody Rungego-Kutty -metody 1-go i 2-go rzędu, metody 3-go i 4-go rzędu.<br />
LITERATURA<br />
1. W. H. Press, S. A. Teukolsky, W. T. Vetterling, B. P. Flannery, Numerical Recipes in FORTRAN<br />
2. G. Dahlquist, A. Bjork, Metody numeryczne, PWN, Warszawa 1983<br />
3 J. i M. Jankowscy, Przegląd metod i algorytmów numerycznych, t.1 i 2, WNT, Warszawa 1982<br />
4. J. Stoer, R. Burlisch, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987,<br />
FORMA ZALICZENIA: zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium pisemnego.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Programowanie obiektowe I<br />
Semestr letni, wykład 1 godz. tygodniowo, laboratorium 2 godz. tygodniowo, ECTS:3, kod11.3II16B111<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość i umiejętność programowania w języku C++<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i laboratorium<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Struktury, unie. Wskaźniki, referencje. Klasy i obiekty – instancje klasy. Struktura<br />
klasy. Abstrakcja, hermetyzacja, dziedziczenie, polimorfizm. Pola i metody. Definicje i deklaracje funkcji.<br />
Konstruktor i destruktor klasy. Przykłady klas i obiektów. Zarządzanie pamięcią - operatory new i delete. Duże<br />
projekty – inżynieria oprogramowania.<br />
Laboratorium: Liczne małe programy ilustrujące cechy programowania orientowanego obiektowo. Tworzenie<br />
dużego projektu na bazie klas przygotowanych przez różnych studentów.<br />
LITERATURA<br />
8. B. Stroustrup, Język C++, WNT W-wa 1995.<br />
9. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, E2000 Kraków 2006.<br />
SPSSPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę - test, zaliczenie laboratorium - program
61<br />
Fizyka środowiska z ekonomią drugi rok<br />
Astronomia<br />
Semestr zimowy, wykład 2 godz. tygodniowo, ćwiczenia 1 godz. tygodniowo, ECTS:3,Kod: 13.3II16B105<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie drugiego roku studiów na kierunku<br />
fizyka<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. Ewa Szuszkiewicz, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Instrumenty astronomiczne XXI wieku. Układ Słoneczny: eksploracja planet i ich<br />
satelitów, powstawanie i ewolucja układów planetarnych, planety pozasłoneczne. Gwiazdy: Słońce jako<br />
gwiazda, energia jądrowa i synteza pierwiastków, ewolucja gwiazd, końcowe stadia ewolucji gwiazdowej,<br />
gromady gwiazd i wykres Hertzsprunga-Russella, gwiazdy podwójne. Materia międzygwiazdowa. Nasza<br />
Galaktyka: Droga Mleczna. Astronomia pozagalaktyczna: galaktyki spokojne i aktywne, gromady galaktyk i<br />
rozszerzanie się Wszechświata. Elementy kosmologii.<br />
Ćwiczenia prowadzone przez mgr Edytę Podlewską mają na celu zilustrowanie na przykładach zagadnień<br />
poruszanych na wykładzie. Podczas zajeć studenci pozyskują umiejętność posługiwania się terminologią<br />
astronomiczną, pogłębiają rozumienie zjawisk astronomicznych i praw nimi rządzących.<br />
LITERATURA<br />
7. Frank H. Shu, “Galaktyki Gwiazdy Życie, fizyka Wszechświata” Prószyński i S-ka, Warszawa 2003<br />
8. „An Atlas of the Universe” http://www.atlasoftheuniverse.com<br />
9. “A map of the Universe”, Gott i inni 2005 http://www.astro.princeton.edu/~mjuric/universe/<br />
oraz teksty źródłowe podawane na wykładzie.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę. Egzamin.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Historia filozofii<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, kod: 08.1II16A103<br />
WYKŁADOWCA: Dr Jerzy Kochan<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Przedmiot filozofii i jej podstawowe działy. Filozofia a nauka. Filozofia a religia.<br />
Podstawowe pojęcia filozoficzne (np. prawda, wolność, empiryzm, racjonalizm, materializm, idealizm).<br />
Przegląd głównych koncepcji filozoficznych od starożytności do współczesności<br />
LITERATURA<br />
1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii.<br />
2. A. Kuderowicz, Filozofia nowożytnej Europy.<br />
3. W. Mackiewicz, Filozofia współczesna w zarysie.<br />
4. A. Mis, Filozofia współczesna-główne nurty.<br />
A. J. Ayer, Filozofia w XX wieku.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium.<br />
Fizyka środowiska z ekonomią, drugi rok<br />
Fizyka morza<br />
Semestr letni, wykład 2 godz. tygodniowo, ECTS:2, Kod: 13.2II16DC03<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy fizyki, fizyka środowiska w zakresie 1i 2 roku studiów<br />
WYKŁADOWCA: dr Jadwiga Mrozek-Lejman<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
Definicje oceanu i morza. Rozwój badań oceanograficznych. Woda morska jako ośrodek fizyczny: struktura i<br />
właściwości molekuły wody (moment dipolowy, oddziaływanie dipol- dipol (asocjacja) oraz dipoljon(hydratacja),<br />
model struktury ciekłej wody Franka i Wena. Zasolenie wody morskiej; przewodnictwo<br />
elektryczne wody morskiej jako wskaźnik jej zasolenia. Substancje organiczne w wodzie morskiej i ich wpływ<br />
na własności optyczne wody. Cząstki zawiesin morskich, ich koncentracje i rozmiary. Gazy w wodzie morskiej.<br />
Przemiany termodynamiczne i ich wpływ na gęstość wody morskiej. Parametry makroskopowe stanu wody<br />
morskiej. Równanie stanu wody morskiej. Rozszerzalność cieplna, ściśliwość i kontrakcja zasoleniowa wody
62<br />
morskiej. Rozkłady gęstości, temperatury i zasolenia jako charakterystyki mas wodnych. Siły wymuszające<br />
ruch mas wodnych. Równanie ruchu wód Naviera – Stokesa. Falowanie: parametry charakterystyczne fali;<br />
Podział fal, Falowanie wiatrowe – charakterystyka, Fale stojące – sejsze, fale wewnętrzne, fale długie. Pływy<br />
astronomiczne. Cyrkulacja powierzchniowa i głębinowa mas wodnych; siły tarcia wiatru o powierzchnię morza<br />
- naprężenie styczne wiatru t o na powierzchni morza, Struktura pola prędkości przepływu wywołanego<br />
działaniem wiatru (spirala Ekmana). Klasyfikacja prądów morskich, Cyrkulacja głębinowa (prądy geostroficzne<br />
i gradientowe, upwelling równikowy i przybrzeżny, cyrkulacja Langmuira). Oddziaływanie światła ze<br />
składnikami wody morskiej. Równanie przenoszenia energii promienistej w morzu. Procesy oddziaływania<br />
morza i atmosfery oraz ich wpływ na strukturę mas wodnych w morzu. Strumienie wymiany energii i masy<br />
pomiędzy morzem i atmosferą. Bilans energii akwenu. Modele morza uwarstwionego i warstwy wymieszanej.<br />
Akustyczne właściwości morza: Prędkość rozchodzenia się dźwięku w morzu. Pochłanianie i rozpraszanie<br />
energii fal akustycznych w morzu<br />
LITERATURA:<br />
Dera J. - Fizyka morza, PWN, Warszawa,2003<br />
Encyklopedia geograficzna świata, T. VII- Oceany i Morza, OPRES, Kraków 1997,<br />
Łomniewski K. – Oceanografia fizyczna, PWN, Warszawa, 1967<br />
Thurman H.C. - Zarys Oceanologii, PWN , Warszawa, 1980<br />
Majewski A. - Oceany i morza, PWN, Warszawa, 1992<br />
Perry A. H., Walker J.M, - System ocean- atmosfera, Wyd. morskie, Gdańsk. , 1982<br />
Jerlov N.G. - Marine optics. Elsevier Sci. Publ. Comp., Amsterdam, Oxford, New York, 231pp., 1976<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: egzamin
63<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne, rok 1.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Podstawy Fizyki I<br />
Wykład 60 godz. rocznie, ćwiczenia 45 godz. rocznie., ECTS:16, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. prof. US Konrad Czerski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Miejsce fizyki wśród nauk ścisłych i jej metody badawcze. Podstawowe wielkości<br />
fizyczne i międzynarodowy układ jednostek SI. Wektory i wielkości wektorowe w fizyce. Kinematyka ruchu<br />
prostoliniowego oraz ruchu w dwóch i trzech wymiarach. Siła i ruch. Zasady dynamiki Newtona. Transformacja<br />
Galileusza, inercjalne i nieinercjalne układy odniesienia. Energia kinetyczna, praca. Energia potencjalna i zasada<br />
zachowania energii. Zderzenia. Ruch obrotowy brył sztywnych. Warunki równowagi. Oddziaływanie<br />
grawitacyjne, pole grawitacyjne. Statyka i dynamika płynów. Sprężystość. Drgania mechaniczne i fale.<br />
Elektryczność i magnetyzm: Ładunki elektryczne, ładunek elementarny. Prawo zachowania ładunku. Prawo<br />
Coulomba. Pole elektrostatyczne. Strumień pola. Prawo Gaussa. Potencjał. Przewodniki w polu<br />
elektrostatycznym. Kondensatory. Energia pola elektrycznego. Dielektryki. Prąd elektryczny. Prawo Ohma.<br />
Prawo Joule'a - Lenza. Siła elektromotoryczna. Prawa Kirchhoffa. Oddziaływanie wzajemne przewodników z<br />
prądem. Pole magnetyczne. Prawo Ampere'a. Siła Lorentza. Magnetyczne własnosci materii. Indukcja<br />
elektromagnetyczna, prawo Faradaya. Indukcja wzajemna i własna. Prądy zmienne. Energia pola magetycznego.<br />
Fale. Rodzaje fal. Opis matematyczny fali. Fale harmoniczne. Długość fali. Prędkość fazowa. Interferencja.<br />
Dudnienia. Paczki fal i prędkość grupowa. Zjawisko Dopplera.<br />
LITERATURA<br />
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki, tom 1 i 2, PWN Warszawa 2005<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 1, WNT Warszawa 1994.<br />
3. A. Wróblewski, J. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, tom1, PWN, Warszawa 1976<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Matematyka wyższa I<br />
Wykład 60 godz. rocznie, ćwiczenia 60 godz. rocznie, ECTS:18, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Paweł Andrzejewski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE Liczby zespolone. Działania na liczbach zespolonych. Postać trygonometryczna.<br />
Wzory de Moivre'a. Wielomiany i równania algebraiczne. Wzory Eulera. Macierze i wyznaczniki. Macierz<br />
kwadratowa. Definicja wyznacznika. Własności wyznaczników. Układ równań liniowych. Wzory Cramera.<br />
Działania na macierzach. Twierdzenie Kroneckera - Capelliego. Algebra wektorów. Kombinacja liniowa<br />
wektorów. Iloczyn skalarny. Iloczyn wektorowy. Iloczyn mieszany. Rachunek różniczkowy funkcji jednej<br />
zmiennej. Granica ciągu, twierdzenia o ciągach. Granica funkcji. Ciągłość funkcji. Pochodna funkcji, obliczanie<br />
pochodnych. Różniczka funkcji i jej zastosowania. Pochodne i różniczki wyższych rzędów. Podstawowe<br />
twierdzenia rachunku różniczkowego. Ekstremum funkcji. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Twierdzenie i<br />
wzór Taylora. Wzór Maclaurina. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcja pierwotna. Całka<br />
nieoznaczona. Wzory całkowania. Całkowanie przez podstawienie i przez części. Całka Riemanna. Podstawowe<br />
własności całki. Podstawowe twierdzenia rachunku całkowego. Zastosowania geometryczne i fizyczne całki<br />
oznaczonej.<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
4. J. Kubala, E. Smaga, T. Stanisz, Elementy algebry liniowej<br />
5. H. Arodż, K. Rościszewski, Zbiór zadań z algebry i geometrii dla fizyków<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.
64<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Statystyka i analiza danych pomiarowych<br />
Wykład 15 godz. rocznie, ćwiczenia 15 godz. rocznie, ECTS:4, Kod: 11.2II16B108<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr Bożena Mikłaszewicz<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Statystyka jako narzędzie do pozyskiwania, prezentacji i analizy danych.<br />
Statystyczne metody analizy struktury jednowymiarowego rozkładu empirycznego. Miary : przeciętne,<br />
zmienności, asymetrii, koncentracji. Zmienne losowe, rozkłady zmiennych losowych skokowych<br />
(dwupunktowy, dwumianowy, Poissona) i ciągłych (rozkład normalny, t- Studenta, c 2 , F Snedecora), parametry<br />
rozkładu zmiennych losowych. Wnioskowanie statystyczne - estymacja przedziałowa i hipotezy statystyczne.<br />
Weryfikacja (testowanie) hipotez statystycznych. Parametryczne i nieparametryczne testy istotności (test<br />
zgodności chi - kwadrat, test losowości próby). Cel i zadania teorii błędów. Podstawowe pojęcia : wielkość<br />
fizyczna i jej miara, pomiary bezpośrednie i pośrednie. Klasyfikacja niepewności pomiarowych (przypadkowe,<br />
systematyczne, grube). Zapis wyników pomiarowych. Przenoszenie niepewności : sumy i różnicy, iloczynu i<br />
ilorazu, potęgowe. Wielkości charakteryzujące serię pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi.<br />
Graficzna prezentacja wyników. Tworzenie i rodzaje tabel. Histogramy. Wykresy. Metoda najmniejszych<br />
kwadratów. Korelacja i regresja liniowa.<br />
LITERATURA<br />
31. A.K. Wróblewski, J.A. Zakrzewski, Wstęp do Fizyki, t.1, PWN, Warszawa, 1984.<br />
32. S. Brandt, Metody statystyczne i obliczeniowe analizy danych, PWN, Warszawa, 1974.<br />
33. W.T. Eadie, D. Drijard, F.E. James, M. Roos, B. Sadoulet, Metody statystyczne w fizyce doświadczalnej,<br />
PWN, Warszawa, 1989.<br />
34. H. Szydłowski, Niepewności w pomiarach – międzynarodowe standardy w praktyce, Wyd. UAM, Poznań,<br />
2001.<br />
35. H. Abramowicz, Jak analizować wyniki pomiarów?, PWN, Warszawa 1992.<br />
36. R. Nowak, Statystyka dla fizyków, PWN, Warszawa 2002<br />
37. H. Szydłowski (red), Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1981<br />
38. M. Sobczyk, Statystyka, Wyd. UMCS, Lublin, 1998.<br />
39. R. Bielski, B. Ciuryło, Podstawy opracowania pomiarów, Wyd. UMK, Toruń, 2001.<br />
40. J. Jóźwik, J. Podgórski, Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa, 2006.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, zaliczenie ustne materiału wykładowego.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Informatyka i techniki obliczeniowe<br />
Wykład 20 godz. rocznie, laboratorium komputerowe - 20 godz. rocznie, ECTS:3, kod: 11.3II16A101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Główne bloki komputera i ich funkcje. Zasada działania komputera. Typy<br />
programowania. Ogólna charakterystyka języka C++. Elementarna struktura programu. Stałe, zmienne proste;<br />
typy danych. Podstawowe instrukcje; wyrażenia arytmetyczne i logiczne. Instrukcje warunkowe. Biblioteka<br />
math.h; stałe matematyczne, funkcje. Zmienne złożone; tablice i struktury. Funkcje, referencje, rekurencje.<br />
Pętle. Algorytmy. Przykłady obliczeń. Obsługa plików.<br />
LITERATURA<br />
1. B. Stroustrup, Język C++, WNT W-wa 1995.<br />
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, E2000 Kraków 2006.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę – test.
65<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Anatomia człowieka<br />
Wykład 40 godz. rocznie., ćwiczenia 15 godz. rocznie, ECTS:6, kod: 12.1II16D101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE : Znajomość podstawowej budowy morfologicznej najważniejszych układów i<br />
narządów ciała ludzkiego.<br />
WYKŁADOWCA: Dr Brygida Więcław<br />
RODZAJ KURSU: wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Najważniejsze okresy nauk o budowie człowieka. Znaczenie rozwoju anatomii<br />
człowieka dla innych gałęzi nauk przyrodniczych. Zmienność morfologiczna człowieka. Charakterystyka<br />
biernego i czynnego układu ruchu. Układy narządów wewnętrznych: układ oddechowy, układ krwionośny i<br />
chłonny, układ pokarmowy. Podstawowe metody badawcze stosowane w anatomii człowieka.<br />
Cechy paleogeniczne, mammalogeniczne, antropogeniczne i eugeniczne w budowie anatomicznej człowieka.<br />
Budowa szkieletu człowieka. Budowa układu mięśniowego człowieka. Metody badania przyżyciowego<br />
niektórych mięśni powierzchniowych. Układ rozrodczy-etapy dojrzewania płciowego. Ocena wieku<br />
biologicznego z zastosowaniem testów antropologicznych.<br />
LITERATURA:<br />
W. Sylwanowicz (red.), Anatomia człowieka, PZWL, Warszawa 1970.<br />
A. Michajlik, W. Romantowski, Anatomia i fizjologia człowieka, PZWL, Warszawa 1994.<br />
A. Krechowiecki, F. Czerwiński, Zarys anatomii człowieka, PZWL, Warszawa 1997.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie kolokwium, egzamin z materiału<br />
wykładowego. Zaliczenie ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Fizjologia człowieka<br />
Wykład 40 godz. rocznie, ćwiczenia 15 godz. rocznie, ECTS:6 , Kod: 12.1II16D102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Anatomia człowieka<br />
PROWADZĄCY: Dr hab. Prof. US Krzysztof Dziewanowski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
CEL ZAJĘĆ: Zapoznanie studentów z podstawami fizjologii człowieka<br />
FORMA REALIZACJI: Wykład i ćwiczenia.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Pojęcie, podział i miejsce fizjologii w naukach medycznych. Podstawowe<br />
wiadomości z fizjologii ogólnej. Praktyczne znaczenia fizjologii.<br />
Budowa, unerwienie i podobieństwo mięśni szkieletowych, gładkich, mięśnia sercowego. Ważniejsze<br />
właściwości tkanki mięśniowej. Podstawowe rodzaje skurczów ich rejestracja i analiza.<br />
Mechanizmy zjawisk bioelektrycznych w mięśniach. Potencjały. Zmęczenie i wypoczynek. Współdziałanie<br />
całego ustroju z praca mięśni.<br />
Podział, budowa, właściwości i metabolizm układu nerwowego. Fizjologia przewodzenia w nerwach i<br />
synapsach.<br />
Podstawowe właściwości i zjawiska składające się na odruchową czynność układu nerwowego. Podział nerwów<br />
odśrodkowych i ośrodków nerwowych.<br />
Budowa i rola układu wegetatywnego. Właściwości włókien i zakończeń wegetatywnych. Odruchy i funkcje<br />
wegetatywne.<br />
Krew i jej zadania. Fizyczne właściwości krwi. Układy buforujące. Układ krzepnięcia krwi.<br />
Składniki morfologiczne krwi. Sedymentacja. Hemoliza. Grupy krwi.<br />
Antygeny i przeciwciała. Hemoglobina. Ilość krwi w ustroju i możliwości jej uzupełniania. Układ ochronny.<br />
Ogólny zarys budowy i funkcji krążenia. Podstawowe właściwości mięśnia sercowego. Układ<br />
bodźco/przewodzący serca. Chemiczne i energetyczne podstawy pracy serca.<br />
Mechaniczne i energetyczne zasady badania serca u człowieka. Elekrodiagnostyka. Unerwienie serca. Nerwowa<br />
i humoralna regulacja czynności serca. Podstawowe zasady hydrostatyki i hemodynamiki w układzie sercowonaczyniowym<br />
człowieka.<br />
Ciśnienie krwi w naczyniach /pomiary, rodzaje/. Istota, przyczyna i rodzaje tętna. Ośrodki sercowo-naczyniowe i<br />
ich działanie<br />
Oddychanie mechanizmy i sprawność przewietrzania płuc. Sposoby pomiarów wymiany gazów w płucach.<br />
Regulacja procesu oddychania.<br />
Automatyzm ośrodka oddechowego. Ważniejsze objawy niewydolności oddechowej. Mechanizmy<br />
przystosowania oddychania do warunków specjalnych. Organ głosu i mowa.
66<br />
Trawienie i wchłanianie Budowa i działanie przewodu pokarmowego u człowieka. Wstępna obróbka pożywienia<br />
w jamie ustnej. Połykanie. Budowa i funkcja żołądka.<br />
Fermenty i wydzielanie soku żołądkowego. Wymioty. Trawienie w jelitach cienkich. Motoryka jelit. Defekacja.<br />
Wchłanianie pokarmowe.<br />
Przemiana materii i energii. Odżywianie.<br />
Termoregulacja. Wydalanie. Fizjologia nerek. Skład i właściwości wytwarzanego moczu.<br />
Wydzielanie dokrewne. Przysadka mózgowa. Szyszynka. Tarczyca. Grasica.<br />
Wydzielanie wewnętrzne nadnercza. Wewnątrzwydalnicza funkcja trzustki i gruczołów płciowych.<br />
Ośrodkowy układ nerwowy. Podział CUN. Rdzeń kręgowy, przedłużony, most i śródmózgowie,<br />
międzymózgowie, podwzgórze, układ pozapiramidowy.<br />
Ośrodkowy układ nerwowy. Funkcja półkul i kory mózgowej. Ośrodki czuciowe, ruchowe, analizatory.<br />
Pobudzenie i hamowanie. Analiza, synteza, sen.<br />
Zasady badania narządów czucia, próg pobudliwości, próg różnicy, przebieg adaptacji. Oko jako obwodowa<br />
część analizatora wzrokowego, akomodacja, wady refrakcji i ich poprawa.<br />
Narządy czucia. Dno oka, pole widzenia. Ucho jako część analizatora słuchowego i narządu równowagi. Czucie<br />
powierzchniowe i głębokie. Czucie smaku i powonienia.<br />
Powtórka wybranych części materiału. Omówienie zasad egzaminu końcowego.<br />
LITERATURA<br />
1. W. Z. Traczyk: Fizjologia człowieka w zarysie. Wyd. VII. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2000.<br />
2. J. Bullock, J. Boyle III, M. B. Wang: Fizjologia . Urban & Partner. Wrocław 2000.<br />
3. W. Z. Traczyk; Słownik fizjologii człowieka.Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2000.<br />
4. E. Miętkiewski: Kurs wykładów fizjologii człowieka. PZWL Warszawa 1995.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie ćwiczeń<br />
jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu..<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , pierwszy rok<br />
Biofizyka<br />
Wykład 30 godz. rocznie, ćwiczenia 15 godz. rocznie, ECTS:6, kod: 13.4II16D103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość fizyki w zakresie licencjatu<br />
WYKŁADOWCA: dr Barbara Pawlak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Zasady termodynamiki w procesach biologicznych. Procesy oksydoredukcyjne.<br />
Mechanizmy transportu ciepła. Straty cieplne. Termografia. Niektóre zagadnienia teorii informacji (przepływ<br />
informacji, kodowanie). Sterowanie i regulacja. Homeostaza. Ogólne właściwości żywych komórek jako<br />
układów fizycznych. Energetyka komórki. Transport przez błony komórkowe. Potencjał spoczynkowy. Model<br />
elektryczny błony komórkowej. Biofizyka tkanki nerwowej (potencjał czynnościowy komórki, zjawiska<br />
zachodzące na synapsach, przetwarzanie informacji w procesie odczuwania bodźca, przetwarzanie informacji<br />
przez sieci neuronowe. Mechanizm powstawania skurczu komórek mięśniowych. Właściwości mechaniczne<br />
mięśnia. Energetyka mięśnia. Właściwości dielektryczne tkanki łącznej. Główne układy ruchu człowieka. Aparat<br />
kostno – stawowy. Praca i moc człowieka. Podstawowe zagadnienia i prawa związane z odkształceniami.<br />
Tkanka kostna jako materiał anizotropowy. Uogólnione prawo Hooke’a. Właściwości biomechaniczne tkanki<br />
kostnej. Wytrzymałość tkanki kostnej a ciężar ciała (obciążenie). Modele reologiczne materiałów lepko –<br />
sprężystych i sprężysto – lepkich. Właściwości biomechaniczne mięśni. Ucho jako układ przekazujący<br />
informacje. Droga fali akustycznej w układzie słuchowym. Proces przetwarzania. Percepcyjna analiza dźwięku<br />
w układzie słuchowym. Wytwarzanie dźwięków mowy. Analiza dźwięków mowy. Wady słuchu i ich korekcje.<br />
Widzenie. Zdolność rozdzielcza oka Energetyka procesu widzenia. Widzenie stereoskopowe. Oko i okulary.<br />
Mechanizm wentylacji płuc. Praca wykonywana przez układ oddechowy. Moc oddechowa. Wymiana gazowa.<br />
Procesy transportu między układem krwionośnym a układem chłonnym. Energetyka serca. Właściwości<br />
biomechaniczne i geometryczne naczyń krwionośnych. Właściwości reologiczne krwi i ich rola. Elektryczna,<br />
magnetyczna i mechaniczna aktywność serca. Metody badawcze.<br />
Literatura:<br />
Pilawski, (red.), 1985, Podstawy biofizyki, PZWL, Warszawa,<br />
Bryszewska W., Leyko W., (red.), 1997, Biofizyka dla biologów, PWN, Warszawa,<br />
Jaroszyk F. (red.), , 2001, Biofizyka, PZWL, Warszawa<br />
Jóźwiak J. Z., Bartosz G. (red.), 2005, Biofizyka. Wybrane zagadnienia wraz z ćwiczeniami, PWN, Warszawa,<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie ćwiczeń<br />
jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu..
67<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne, rok 2.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne, drugi rok<br />
Podstawy Fizyki III<br />
Wykład 45 godz. rocznie, ćwiczenia 30 godz. rocznie, ECTS:13, kod: 13.2II16B102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: dr. hab. Prof. US Ryhor Fedaruk<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Fale elektromagnetyczne. Przepływ energii i wektor Poyntinga. Ciśnienie<br />
promieniowania. Optyka geometryczna. Odbicie i załamanie. Zwierciadła płaskie i sferyczne. Cienkie soczewki.<br />
Przyrządy optyczne (lupa, mikroskop, teleskop). Interferencja. Zasada Huygensa. Doświadczenie interferencyjne<br />
Younga. Interferencja w cienkich warstwach. Dyfrakcja i falowa teoria światła. Dyfrakcja na pojedynczej<br />
szczelinie, otworze kołowym i dwóch szczelinach. Siatki dyfrakcyjne.<br />
Zjawisko fotoelektryczne. Równanie Einsteina. Pęd fotonu. Efekt Comptona. Fale materii. Dualizm<br />
korpuskularno-falowy.<br />
Równanie Schródingera. Funkcja falową. Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Zjawisko tunelowe. Budowa<br />
atomu. Reguła lokalizacji przestrzennej. Energia elektronu w pułapce. Atom wodoru. Model Bohra.<br />
Właściwości elektryczne ciał stałych. Poziomy energetyczne w krysztale. Izolatory. Metale. Opór właściwy.<br />
Poziom i energia Fermiego. Półprzewodniki. Złącze p-n.<br />
Właściwości jąder. Nukleony. Izotopy. Energia wiązania jądra. Spin jądra i magnetyzm. Siły jądrowe. Rozpad<br />
promieniotwórczy. Rozpad a. Rozpad b. Modele jądrowe. Rozszczepienie jądra. Reaktor jądrowy. Synteza<br />
termojądrowa.<br />
Cząstki elementarne. Leptony. Hadrony. Model kwarkowy. Oddziaływania podstawowe i cząstki pośredniczące.<br />
LITERATURA<br />
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Wallker. Podstawy fizyki. T. 4-5. PWN Warszawa 2003.<br />
2. J. Orear, Fizyka, tom 2, WNT Warszawa 1994.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Matematyka wyższa II<br />
Wykład 30 godz. rocznie, ćwiczenia 20 godz. rocznie, ECTS:12, kod: 11.1II16B103<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki w zakresie szkoły średniej<br />
WYKŁADOWCA: Dr Paweł Andrzejewski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
LITERATURA<br />
1. G. M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, tom 1, PWN, Warszawa 1994<br />
2. F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN, Warszawa 1973.<br />
3. W. Krysicki, A. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1987<br />
4. J. Kubala, E. Smaga, T. Stanisz, Elementy algebry liniowej<br />
5. H. Arodż, K. Rościszewski, Zbiór zadań z algebry i geometrii dla fizyków<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.
68<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne, drugi rok<br />
Astronomia<br />
Wykład 30 godz. rocznie, ECTS:4, kod: 13.3II16B105<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie drugiego roku studiów na kierunku<br />
fizyka<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. Ewa Szuszkiewicz, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Instrumenty astronomiczne XXI wieku. Układ Słoneczny: eksploracja planet i ich<br />
satelitów, powstawanie i ewolucja układów planetarnych, planety pozasłoneczne. Gwiazdy: Słońce jako<br />
gwiazda, energia jądrowa i synteza pierwiastków, ewolucja gwiazd, końcowe stadia ewolucji gwiazdowej,<br />
gromady gwiazd i wykres Hertzsprunga-Russella, gwiazdy podwójne. Materia międzygwiazdowa. Nasza<br />
Galaktyka: Droga Mleczna. Astronomia pozagalaktyczna: galaktyki spokojne i aktywne, gromady galaktyk i<br />
rozszerzanie się Wszechświata. Elementy kosmologii.<br />
LITERATURA<br />
1. Frank H. Shu, “Galaktyki Gwiazdy Życie, fizyka Wszechświata” Prószyński i S-ka, Warszawa 2003<br />
2. „An Atlas of the Universe” http://www.atlasoftheuniverse.com<br />
3. “A map of the Universe”, Gott i inni 2005 http://www.astro.princeton.edu/~mjuric/universe/<br />
oraz teksty źródłowe podawane na wykładzie.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne wykładu na ocenę.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Informatyka i techniki obliczeniowe<br />
Wykład 20 godz. rocznie, laboratorium komputerowe - 20 godz. rocznie, ECTS:3, kod: 11.3II16A101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawowa znajomość języka C++<br />
WYKŁADOWCA: Dr Witold Dullak<br />
RODZAJ KURSU: Wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Klasy i obiekty w C++. Wprowadzenie do środowiska C++ Builder 6.0. Metodyka<br />
programowania w C++ Builder. Przegląd palety komponentów. Forma i moduł. Budowanie aplikacji; menu,<br />
pasek narzędzi. Kompilacja, lokalizacja i poprawianie błędów. Aplikacje wielomodułowe. Współpraca z<br />
plikami. Aplikacje graficzne i bazodanowe. Aplikacje obliczeniowe.<br />
LITERATURA<br />
1. B. Stroustrup, Język C++, WNT W-wa 1995.<br />
2. J. Grębosz, Symfonia C++ standard, E2000 Kraków 2006.<br />
3. K. Reisdorph , C++ Builder 6 dla każdego, Helion 2003<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie wykładu na ocenę – test.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
I Pracownia Fizyczna<br />
Laboratorium, 60 godz. rocznie, ECTS:5, Kod: 13.2II16C101<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki w zakresie szkoły średniej<br />
PROWADZĄCY: dr Jadwiga Mrozek-Lejman<br />
RODZAJ KURSU: ćwiczenia laboratoryjne<br />
CEL :Ugruntowanie znajomości praw fizycznych i powiązanie ich z zastosowaniami praktycznymi. Zapoznanie<br />
studentów z metodami pomiarów wielkości fizycznych oraz wyrobienie umiejętności sprawnego posługiwania<br />
się przyrządami i aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności prawidłowego opracowywania wyników<br />
pomiarów, oceny niepewności pomiarowych.<br />
TREŚCI PROGRAMOWE:<br />
I MECHANIKA I CIEPŁO<br />
Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych. Pomiar napięcia powierzchniowego za pomocą kapilary<br />
oraz metodą pęcherzykową. Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy. Sprawdzenie twierdzenia Steinera<br />
za pomocą wahadła fizycznego. Badanie prędkości przepływu cieczy i gazów. Wyznaczanie
69<br />
przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego. Wyznaczanie siły Coriolisa w ruchu obrotowym.<br />
Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania. Badanie drgań struny. Badanie zderzeń sprężystych i<br />
niesprężystych za pomocą wahadeł. Wyznaczanie współczynnika sztywności metodą dynamiczną. Badanie<br />
drgań tłumionych. Wyznaczanie stosunku C p / C v . Badanie rezonansu mechanicznego. Badanie drgań wahadeł<br />
sprzężonych. Badanie ruchu obrotowego bryły - zależność e(m). Badanie ruchu obrotowego bryły - zależność<br />
e(I). Wyznaczanie momentu bezwładności za pomocą platformy.<br />
LITERATURA<br />
1. K. Fulińska, Opisy i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki , cz. 1.Mechanika i ciepło.<br />
2. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
3. T. Rewaj, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki w politechnice .<br />
4. B. Kędzia, Materiały do ćwiczeń z biofizyki .<br />
5. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna , t. 1 - 4 .<br />
6. H. Szydłowski, Teoria pomiarów .<br />
7. H. Szydłowski, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki .<br />
8. Nozdriewa, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki ogólnej .<br />
9. F.Kohlrausch, Fizyka laboratoryjna , t. 1 - 2 .<br />
10. J. Karniewicz, T. Sokołowski, Podstawy fizyki laboratoryjnej.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Wykonanie 12 (minimum 10) ćwiczeń w ciągu jednego semestru, złożenie<br />
sprawozdań z ćwiczeń, pozytywne zaliczenie kolokwium sprawdzającego stopień teoretycznego przygotowania<br />
studentów do ćwiczeń.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Biochemia<br />
Wykład 30 godz. rocznie, ECTS:5, kod: 13.6II16D104<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy chemii<br />
WYKŁADOWCA: Prof. zw. dr hab. Alina Joanna Hłyńczak<br />
RODZAJ KURSU: wykład<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Diagnoza choroby. Prawidłowe i nieprawidłowe wyniki. Układ pomiarowy i<br />
wielkości mierzone. Błędy. Kontrola dokładności. Dobór badań i interpretacja wyników. Główne parametry<br />
biochemiczne i analityczne. Narkomania. Alkoholizm i nikotynizm. Aminokwasy-wiadomości ogólne.<br />
Zaburzenia przemian aminokwasów. Węglowodany-wiadomości ogólne. Zaburzenia przemian węglowodanów.<br />
Lipidy-wiadomości ogólne. Zaburzenia przemian lipidów. Nukleotydy-wiadomości ogólne. Zaburzenia<br />
przemian nukleotydów. Enzymopatie. Zaburzenia przemiany pirolowej. Zaburzenia przemian w układzie<br />
nerwowym<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Egzamin.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Metody diagnostyki medycznej<br />
Wykład 30 godz. rocznie, laboratorium 15 godz. rocznie ECTS:4, kod: 12.0II16D105<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Kliniczne zastosowania aparatury medycznej<br />
Wykład 30 godz. rocznie, laboratorium 15 godz. rocznie ECTS:4, kod: 12.0II16D106<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy fizyki, anatomia człowieka.<br />
WYKŁADOWCA: dr hab. Krzysztof Dziewanowski<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia laboratoryjne<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Informacja o przedmiocie. Rys historyczny. Pomiary ciśnienia w medycynie.<br />
Pomiar i ocena tętna.<br />
Elekrtodiagnostyka ciała człowieka (EKG, EEG, EMG, ERG).<br />
Aparatura kardiologiczna i jej zastosowanie w praktyce (badanie polikardiograficzne, badanie Holterowskie,<br />
defibrylatory, rozruszniki serca, strzykawki automatyczne, cewniki dosercowe, stenty).<br />
USG - przedłużone ręce lekarza.
70<br />
Hemodializa. Dializa otrzewnowa. Inne techniki dializy.<br />
Rentgenodiagnostyka podstawowa. Inne badania rentgenodiagnostyczne (badania RTG przewodu<br />
pokarmowego, EPCW, układu moczowego, arteriografia, CUN).<br />
Tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa spiralna, badania izotopowe.<br />
Kardiologia interwencyjna (ablacje, balonoterapia, stenty, by-passy, rewaskularyzacja, sztuczne serce,<br />
transplantacja).<br />
Diagnostyka układu oddechowego, oddech wspomagany, oddech sztuczny (badania spirometryczne, aparat<br />
Ambu, intubacja, respiratory).<br />
Aparatura gastrologiczna oraz urologiczna i jej zastosowanie kliniczne (gastroskopia, cystoskopia,<br />
elektroresekcja, ESWL, PCNL).<br />
Aparatura medyczna i jej zastosowanie w fizykoterapii.<br />
Podsumowanie wiadomości o klinicznym zastosowaniu aparatury medycznej i o dializie. Egzamin testowy.<br />
Literatura:<br />
Pilawski, (red.), 1985, Podstawy biofizyki, PZWL, Warszawa,<br />
Bryszewska W., Leyko W., (red.), 1997, Biofizyka dla biologów, PWN, Warszawa,<br />
Jaroszyk F. (red.), , 2001, Biofizyka, PZWL, Warszawa<br />
Jóźwiak J. Z., Bartosz G. (red.), 2005, Biofizyka. Wybrane zagadnienia wraz z ćwiczeniami, PWN, Warszawa,<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: zaliczenie laboratorium na ocenę, test z materiału wykładowego.<br />
Fizyka medyczna, studia zaoczne , drugi rok<br />
Mechanika Klasyczna i Relatywistyczna<br />
Wykład 30 godz. rocznie, ćwiczenia 20 godz. rocznie, ECTS:8,Kod: 13.2II16C102<br />
WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy Fizyki, Matematyka wyższa<br />
WYKŁADOWCA: Dr hab. Adam Bechler, prof. US<br />
RODZAJ KURSU: Wykład i ćwiczenia<br />
TREŚCI PROGRAMOWE: Zasady dynamiki Newtona. Pęd i moment pędu. Energie kinetyczna i potencjalna.<br />
Siły zachowawcze. Drgania harmoniczne. Równania Lagrange,a. Zagadnienie dwóch ciał. Elementy mechaniki<br />
bryły sztywnej.<br />
Zasada względności Einsteina. Dylatacja czasu. Kontrakcja długości. Transformacja Lorentza. Pęd i energia w<br />
mechanice relatywistycznej.<br />
LITERATURA<br />
1. J. R. Taylor, Mechanika klasyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.<br />
2. W. Rubinowicz i W. Królikowski, Mechanika Teoretyczna, Wydanie ósme, PWN, Warszawa 1998.<br />
SPOSÓB ZALICZENIA: Zaliczenie pisemne ćwiczeń na ocenę, egzamin z materiału wykładowego, zaliczenie<br />
ćwiczeń jest warunkiem dopuszczenia do egzaminu.