Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Tu komisja naklei kod<br />
Miejsce<br />
na naklejkę<br />
z kodem<br />
(Wpisuje zdający przed<br />
rozpoczęciem pracy)<br />
KOD ZDAJĄCEGO<br />
EGZAMIN MATURALNY<br />
Z JĘZYKA POLSKIEGO<br />
Arkusz I<br />
Czas pracy 170 minut<br />
Tu wpiszesz kod<br />
ĆWICZCIE Z NAMI!<br />
W maju, na <strong>egzamin</strong>ie <strong>maturalny</strong>m,<br />
otrzymacie analogiczny arkusz. Dokładnie<br />
przeczytajcie 1. stronę.<br />
Arkusz I obowiązuje wszystkich maturzystów.<br />
Spróbujcie zmierzyć się z zadaniami,<br />
które proponujemy. Tematy<br />
maturalne owiane są tajemnicą, ale to<br />
ćwiczenie czyni mistrza.<br />
Komentarz do zadań i przykładowe<br />
wypracowania realizujące zamieszczone<br />
tu tematy znajdziecie w Cogito (str.<br />
100 – 108) i na www.cogito.com.pl.<br />
Redakcja opiera się na informacjach<br />
i wzorze formularza ze strony<br />
www.cke.edu.pl, podanych do wiadomości<br />
publicznej.<br />
ARKUSZ I<br />
Instrukcja dla zdającego<br />
1. Proszę sprawdzić, czy arkusz <strong>egzamin</strong>acyjny zawiera 8 stron.<br />
Ewentualny brak należy zgłosić przewodniczącemu zespołu<br />
nadzorującego <strong>egzamin</strong>.<br />
2. Część 2 arkusza zawiera dwa tematy wypracowania.<br />
Do opracowania trzeba wybrać jeden z nich i podkreślić.<br />
3. Proszę zaplanować czynności tak, by było możliwe<br />
rozwiązanie zadań z obu części arkusza w ciągu 170 minut.<br />
4. Pracę proszę napisać czytelnie.<br />
5. Proszę pisać tylko w kolorze niebieskim lub czarnym;<br />
nie pisać ołówkiem.<br />
6. Nie wolno używać korektora.<br />
7. Błędne zapisy trzeba wyraźnie przekreślić.<br />
8. Wszelkie notatki należy sporządzać tylko w brudnopisie,<br />
który nie będzie oceniany.<br />
9. Podczas <strong>egzamin</strong>u można korzystać ze słownika poprawnej<br />
polszczyzny i słownika ortograficznego.<br />
10. Do ostatniej kartki arkusza dołączona jest karta odpowiedzi,<br />
którą wypełnia <strong>egzamin</strong>ator.<br />
Życzymy powodzenia!<br />
MAJ<br />
ROK 2005<br />
Za opracowanie tematu<br />
można otrzymać<br />
70 punktów<br />
20 za część 1<br />
50 za część 2<br />
(Wpisuje zdający przed rozpoczęciem pracy)<br />
Autor zadań w arkuszu I:<br />
Izabela Zasłona<br />
Copyright by AGA-PRESS sp.j.<br />
PESEL ZDAJĄCEGO<br />
Tu wpiszesz swój<br />
PESEL
2<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
Część I – rozumienie czytanego tekstu<br />
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie odpowiedz na pytania. Odpowiadaj własnymi słowami,<br />
udzielaj tyle odpowiedzi, o ile jesteś proszony.<br />
POCHWAŁA MAKIJAŻU<br />
1. Znam pewną piosenkę, tak bardzo trywialną i niedorzeczną, że niepodobna jej nawet<br />
przytaczać w pracy mającej niejakie pretensje do powagi, oddaje jednak dobrze, w wodewilowym<br />
stylu, estetykę bezmyślnych ludzi. Natura upiększa piękno! Można przypuszczać,<br />
że gdyby ów poeta umiał mówić po francusku, powiedziałby: Prostota upiększa piękno!<br />
– co równa się prawdzie zgoła nieoczekiwanej – Nic upiększa to, co jest.<br />
2. Większość błędów dotyczących piękna wywodzi się z fałszywej koncepcji moralnej<br />
XVIII wieku. Naturę uważano wówczas za podstawę, źródło i wzór wszelkiego piękna<br />
(…). Jeśli jednak zechcemy odwołać się po prostu do oczywistości, płynącej z doświadczenia<br />
wieków, (…) zobaczymy, że natura nie uczy niczego lub niemal niczego, to znaczy<br />
zmusza człowieka do snu, do jedzenia, do picia i do zabezpieczania się jako tako przed<br />
przeciwnościami klimatu. Ona też popycha człowieka, by zabijał swego bliźniego, pożerał<br />
go, więził i torturował, (…) widzimy, że natura może doradzić tylko zbrodnię. Nieomylna<br />
natura wymyśliła ojcobójstwo, ludożerstwo i tysiąc innych okropności (…).<br />
3. Filozofia (mówię o dobrej) i religia każą nam żywić biednych i słabych rodziców.<br />
Natura (która nie jest niczym innym jak głosem naszego interesu) każe ich zabijać. Przyjrzyjcie<br />
się, zanalizujcie wszystko, co naturalne, wszystkie czyny i pragnienia nieskażonego<br />
człowieka natury, a odkryjecie same potworności.<br />
Wszystko, co piękne i szlachetne, płynie z rozumu i kalkulacji. Zbrodnia, której smak<br />
zwierzę ludzkie poznało w łonie matki, jest naturalna od początku. Cnota natomiast jest<br />
sztuczna, nadnaturalna, skoro wszystkim narodom we wszystkich czasach trzeba było bogów<br />
i proroków, by jej nauczali zezwierzęconą ludzkość. (…) Zło czyni się bez wysiłku,<br />
naturalnie, z przeznaczenia, dobro zawsze jest owocem jakiegoś kunsztu (…).<br />
4. Tak więc doszedłem do wniosku, że ozdoby są jedną z oznak pierwotnej szlachetności<br />
duszy ludzkiej. Rasy, które nasza pogmatwana i przewrotna cywilizacja ze śmieszną<br />
pychą i próżnością uważa za dzikie, rozumieją równie dobrze jak dziecko – wysokie uduchowienie<br />
przybrania. Człowiek dziki i dziecko, pragnąc naiwnie błyszczących przedmiotów,<br />
pstrokatych piór, mieniących się tkanin, wspaniałości sztucznych form, dają świadomość<br />
niechęci do tego, co rzeczywiste, i nieświadomie dowodzą w ten sposób niematerialności<br />
swojej duszy (…).<br />
5. Modę należy więc uważać za objaw upodobania do ideału, który w umyśle ludzkim<br />
góruje nad wszystkim, co życie naturalne gromadzi w nim grubego, przyziemnego, plugawego.<br />
(…) Słusznie też zauważono (nie znajdując jednak uzasadnienia), że wszystkie mody<br />
są czarujące, (…) ponieważ każda jest nowym, mniej lub bardziej szczęśliwym wysiłkiem<br />
zmierzającym ku pięknu, zbliżeniem do ideału, którego pragnienie wciąż podnieca niezaspokojony<br />
umysł ludzki (…).<br />
6. Kobieta ma prawo wydawać się czarodziejska i nadnaturalna, a nawet chcąc tego,<br />
spełnia pewien obowiązek; powinna zadziwiać i urzekać; jest bóstwem, musi być pozłacana,<br />
jeśli chce być uwielbiana. Musi więc zapożyczać od wszystkich sztuk środki, które pozwolą<br />
jej wznieść się ponad naturę (…). To nic, że o podstępie i sztuczności wiedzą wszyscy,<br />
jeśli sukces jest pewny i efekt nieodparty (…).<br />
2
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
3<br />
7. Róż i czerń uosabiają życie, życie nadnaturalne i nadmierne; czarna oprawa przydaje<br />
głębi i niezwykłości spojrzeniu, bardziej jeszcze upodabnia oko do okna otwartego<br />
na nieskończoność; róż, rozpalając policzek, rozjaśnia źrenicę i piękna twarz kobieca nabiera<br />
tajemniczej namiętności kapłanki.<br />
8. Jeśli więc dobrze zostałem zrozumiany, nie po to należy malować twarz, by ordynarnie<br />
i bezwstydnie naśladować naturę czy rywalizować z młodością. Zauważono zresztą,<br />
że sztuczność nie upiększa brzydoty i może służyć tylko pięknu. Któż odważyłby się przypisać<br />
sztuce bezpłodną funkcję naśladowania natury? Nie ma powodu ukrywać makijażu,<br />
udawać, że go nie ma; przeciwnie, niechaj będzie widoczny, jeśli nie w sposób widoczny, to<br />
przynajmniej szczery.<br />
(Tekst opracowano na podstawie: Charles Baudelaire, Pochwała makijażu,<br />
w tegoż: Rozmaitości estetyczne, Gdańsk 2000)<br />
Zadanie 1.<br />
Jakim celom służy wzmianka o zasłyszanej gdzieś przez autora głupiutkiej piosence? (akapit 1.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Ta wzmianka jest efektownym sposobem rozpoczęcia tekstu. Przez odwołanie<br />
się do doświadczeń z życia codziennego pozwala autorowi nawiązać kontakt z czytelnikiem.<br />
Oprócz tego zacytowane słowa zasłyszanej gdzieś przez niego piosenki wprowadzają od razu<br />
w problematykę tekstu; zawierają dwa kluczowe słowa: natura i piękno.<br />
Komentarz do zad. 1.: Przytoczenie anegdotki czy wyjście od słów wiersza, piosenki itd. – to znacznie lepszy sposób na<br />
rozpoczęcie tekstu niż zdania typu: Chciałbym skupić się na problemie…, Pragnę poruszyć tak ważne zagadnienie, jakim na<br />
pewno jest…<br />
Pamiętaj, że żadna anegdota, żart czy wspomnienie nie pojawiają się w tekstach ot tak, bez powodu. W ten sposób<br />
zjednujemy sobie odbiorców. To jeden ze starych, bardzo skutecznych chwytów wykorzystywanych przez pisarzy, mówców,<br />
polityków i kaznodziejów.<br />
Uwaga! W pytaniu została użyta liczba mnoga – wskazanie tylko jednego celu będzie więc traktowane jako odpowiedź<br />
niepełna!<br />
3
4<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
Zadanie 2.<br />
Słowa „prawda” i „nic” zostały napisane kursywą. Jaki jest cel tego zabiegu? (akapit 1.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Zadanie 3.<br />
Za co autor obwinia naturę? (akapit 2.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Autor obwinia naturę o to, że popycha nas do zbrodni, bezwzględnej walki o byt<br />
i upodabnia nas do zwierząt.<br />
Odpowiedź: Prawda – autor zaznacza w ten sposób swój stosunek do nazywania prawdą<br />
fałszywego wniosku.<br />
Nic – kursywa podkreśla paradoksalność całego zdania, a co ważniejsze – także takiego<br />
sposobu rozumowania.<br />
Komentarz do zad. 2.: Zauważ – mamy do czynienia z dwoma różnymi celami. To jedno z trudniejszych pytań tego testu. Nie<br />
warto udzielać pochopnych odpowiedzi.<br />
Komentarz do zad. 3.: Natura to potrzeby „niższe”, takie jak: potrzeba snu, zaspokojenia głodu i pragnienia, rozładowanie<br />
napięcia seksualnego itd. To nie natura każe nam opiekować się starymi, schorowanymi zwierzętami. Zgodnie z jej prawami<br />
powinniśmy przecież „eliminować” słabsze, źle przystosowane do życia jednostki. Taki nakaz niosą etyka i religia. Zauważmy,<br />
że w świecie zwierząt opieka nad starymi rodzicami czy zainteresowanie rodziców dorosłymi już dziećmi należą do<br />
rzadkości…<br />
Zadanie 4.<br />
W którym akapicie autor zwraca się bezpośrednio do nas, czytelników? Zacytuj te słowa.<br />
Co autor chce osiągnąć?<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
4
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
5<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Komentarz do zad. 4.: To jeden z najpopularniejszych i najbardziej skutecznych środków perswazji. Zauważ, że czasownik<br />
„odkryjecie” nie jest formą trybu warunkowego, lecz czasu przyszłego. Nie da się ukryć, że sposób myślenia (zgodny<br />
ze sposobem autora) zostaje nam w pewien sposób narzucony i ukazany jako oczywisty i logiczny. Dlatego ta technika jest<br />
też często wykorzystywana przy wszelkich próbach manipulacji językowej.<br />
Zadanie 5.<br />
Jaka ważna opozycja została ukazana w akapicie 3.?<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Komentarz do zad. 5.: A także cywilizacja i nauka kontra przyroda. Człowiek, jak wynika z tekstu, nie rodzi się dobry, lecz zły!<br />
Autor polemizuje z popularną tezą Jeana Jacques’a Rousseau, jakoby człowiek, z natury dobry, w wyniku obcowania ze skażoną<br />
cywilizacją nabierał złych cech. Baudelaire przedstawia sprawę inaczej – zły z natury człowiek byłby bestią, gdyby nie<br />
nakazy religijne i etyczne.<br />
Zadanie 6.<br />
Wyjaśnij własnymi słowami zdanie z akapitu 4.: Wszystko, co piękne i szlachetne, płynie<br />
z rozumu i kalkulacji.<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Z natury jesteśmy „źli”, „zezwierzęceni”. Nie stać nas na wielkoduszność i szlachetne<br />
porywy, podobnie jak nie stać na nie zwierząt. Aby spełnić dobry uczynek, musimy<br />
działać jakby wbrew własnej naturze, posłużyć się rozumem i kalkulacją (jeśli mu pomogę, on<br />
kiedyś pomoże mnie; jeśli włożę trochę pracy w stworzenie jakiegoś dzieła, moje imię przetrwa).<br />
Odpowiedź: To opozycja natura – kultura.<br />
Odpowiedź: Autor zwraca się do nas w akapicie 3: Przyjrzyjcie się, zanalizujcie wszystko, co naturalne,<br />
wszystkie czyny i pragnienia nieskażonego człowieka natury, a odkryjecie same potworności.<br />
Autor tekstu oczekuje, że przyjmiemy jego punkt widzenia, przynajmniej zaś nadążali<br />
(aktywnie) za jego myśleniem.<br />
Komentarz do zad. 6.: Zgodnie z prawami natury nastawieni bylibyśmy tylko na doraźne korzyści: najeść się, zaspokoić pragnienie,<br />
pokonać wroga. Spełnianie dobrych uczynków (rzecz raczej nieznana zwierzętom) opiera się na… myśleniu, a nie na czynie!<br />
5
6<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
Zadanie 7.<br />
Co łączy dzikiego człowieka i dziecko? (akapit 4.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Członka jednego z plemion pierwotnych i dziecko łączy upodobanie do błyszczących<br />
ozdób, lśniących tkanin, zdobienia twarzy. Świadczy to o ich wrażliwości, „duchowości”<br />
i swego rodzaju idealizmie – niezgodzie na ponurą, niekolorową rzeczywistość.<br />
Komentarz do zad. 7.: Dzieci chętnie malują sobie buzie (malowanie wzorków i obrazków na twarzach to jedna z atrakcji<br />
różnych imprez dla dzieci), przyklejają sobie zmywalne tatuaże (można je znaleźć w paczkach chipsów), przebierają się (lubią<br />
bale przebierańców). Podobają im się wesołe, czasem nawet jaskrawe barwy. Niechętnie wkładają szare czy granatowe<br />
ubrania. Pytane o ulubione kolory najczęściej wymieniają niebieski, żółty i czerwony. Członkowie pierwotnych kultur wykazują<br />
zaś upodobanie do dziwnej nieraz biżuterii, rytualnych malunków na twarzy i ciele – okazuje się, że to zaskakujące<br />
zestawienie dziecka i np. wojownika jednego z indiańskich plemion nie jest pozbawione sensu.<br />
Zadanie 8.<br />
Jaki tytuł mógłbyś nadać akapitowi 5.?<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Duchowy wymiar mody.<br />
Komentarz do zad. 8.: To tylko jedna z propozycji. Oto inne: • Wszystkie mody są czarujące (cytat z tekstu) • Moda –<br />
ucieczka przed przyziemnością życia • Dlaczego warto interesować się modą? • Inny wymiar mody • Moda a wysokie<br />
ideały • Co ma wspólnego moda z duchowością?<br />
Zadanie 9.<br />
Wybierz z tekstu jedno sformułowanie o zabarwieniu prześmiewczo-ironicznym. Uzasadnij<br />
swój wybór.<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
6
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
7<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Zadanie 10.<br />
Co łączy kobietę i bóstwo? (akapit 6.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Komentarz do zad. 10.: Jest właściwie niepotrzebny. Taka definicja kobiecości może się podobać. Ale można ją też odrzucić.<br />
Zadanie 11.<br />
Z jakimi kosmetykami nie powinna się rozstawać efektowna, piękna kobieta? (akapit 7.)<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: Z różem i tuszem do rzęs – ładnie podkreślone oczy i kości policzkowe upodabniają<br />
kobietę do tajemniczej kapłanki.<br />
Odpowiedź: Posążki bogów zwykle były pozłacane i bogato zdobione. Bóstwa otaczane były<br />
uwielbieniem i kultem. Kobieta jest jak bóstwo – i jak ono powinna być „pozłacana” (staranny<br />
makijaż, przemyślany strój) i uwielbiana, niemal czczona. Musi więc otaczać ją mgiełka<br />
tajemnicy. Podobnie jak bóstwo powinna być nieprzewidywalna i kapryśna, czasem okrutna,<br />
czasem nad podziw łaskawa.<br />
Odpowiedź: Przyjrzyjcie się, zanalizujcie (…) wszystkie czyny nieskażonego człowieka natury (…).<br />
Powszechnie uważa się, że człowiek żyjący zgodnie z naturą byłby niewinny i czysty. Autor<br />
polemizuje z tym potocznym mniemaniem i przewrotnie nazywa nieskażonym człowieka<br />
zdolnego do zbrodni, ojcobójstwa, kanibalizmu itd. (akapit 3.)<br />
Komentarz do zad. 9.: Możesz wybrać także inne fragmenty: w akapicie 2. Baudelaire pisze o nieomylnej naturze i o tym, że<br />
człowiek zabija, więzi i torturuje swojego bliźniego.<br />
Komentarz do zad. 11.: To prawda. Warto wypróbować.<br />
7
8<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
Zadanie 12.<br />
Dlaczego możemy powiedzieć, że akapit 1. i 8. tworzą klamrę spinającą cały tekst?<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Komentarz do zad. 12.: Parafraza – w zakończeniu rozprawy – cytatu, anegdoty czy przysłowia przytoczonego we wstępie, jest<br />
dość klasycznym chwytem stylistycznym, nadającym całości tekstu zamkniętą, spójną kompozycję.<br />
Zadanie 13.<br />
Jakie związki treściowe występują Twoim zdaniem między akapitami 1. i 8.?<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
____________________________________________________________________________________<br />
Odpowiedź: W akapicie pierwszym mowa jest o upiększaniu oraz wyśmiane zostaje twierdzenie,<br />
że natura upiększa piękno. W akapicie ósmym autor zamyka – właściwie nawet<br />
puentuje – rozważania na ten temat rozpoczęte w akapicie 1. Ostatni akapit jest swego<br />
rodzaju wytłumaczeniem wątków początkowego akapitu.<br />
Odpowiedź: Baudelaire w akapicie 8. parafrazuje przytoczone przez siebie w akapicie 1.<br />
słowa piosenki. Wyśmiana przezeń teza, iż „natura upiększa piękno”, ustępuje stwierdzeniu,<br />
że to sztuczność służy pięknu.<br />
Komentarz do zad. 13.: To trudne pytanie. Jeśli jednak przed sformułowaniem odpowiedzi jeszcze raz (lub kilkakrotnie)<br />
przeczytasz oba akapity, dostrzeżesz silny związek między nimi. Mistrzowski koniec i początek, prawda? Klamra spinająca<br />
tekst sprawia, że przypomina on misterną, lecz trwałą konstrukcję.<br />
Przy pisaniu wszelakich prac możesz wzorować się na autorze Pochwały makijażu i zapewne dobrze znanego Ci tomiku<br />
Kwiaty zła.<br />
8
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
9<br />
Część II – pisanie własnego tekstu<br />
Temat 1:<br />
Wiersz Leopolda Staffa Ostatni z mego pokolenia… jako testament poetycki<br />
poety trzech pokoleń. Na podstawie tego i innych znanych Ci wierszy<br />
tego twórcy wskaż najważniejsze cechy jego poezji i jej – formułowane<br />
przez poetę – cele.<br />
* * *<br />
Ostatni z mego pokolenia,<br />
Drogich przyjaciół pogrzebałem.<br />
Widziałem, jak się życie zmienia,<br />
I sam jak życie się zmieniałem.<br />
Człowiekam kochał i przyrodę,<br />
W przyszłość patrzyłem jasnym okiem,<br />
Wielbiłem wolność i swobodę<br />
Zbratany z wiatrem i obłokiem.<br />
Nie wabił mnie spiżowy pomnik,<br />
Rozgłośne trąby, huczne brawa.<br />
Zostanie po mnie pusty pokój<br />
I małomówna, cicha sława.<br />
9
10<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
Temat 2:<br />
Na podstawie fragmentów III aktu Wesela Stanisława Wyspiańskiego<br />
i Ojczyzny chochołów Kazimierza Wierzyńskiego wskaż, jakie wady i słabości<br />
społeczeństwa <strong>polskiego</strong> dostrzegają Ci twórcy. Bazując na fragmentach<br />
tych dzieł i własnej wiedzy, zastanów się, jaką rolę w naszej kulturze<br />
i tych właśnie utworach odgrywają Chochoł i chocholi taniec.<br />
A zaklęte słomiane straszydło, ująwszy w niezgrabne racie podane przez drużbę patyki<br />
– poczyna sobie jak grajek-skrzypak – i – słyszeć się daje jakby z atmosfery błękitnej idąca<br />
muzyka weselna, cicha a skoczna, swoja a pociągająca serce i duszę usypiająca, leniwa<br />
w omdleniu, a jak źródło krwi żywa, taktem w pulsach nierówna, krwawiąca jak rana świeża…<br />
– melodyjny dźwięk z polskiej gleby bólem i rozkoszą wykołysany.<br />
JASIEK<br />
Jest teraz kontent a dziwuje się<br />
Tyle par, tyle par!<br />
CHOCHOŁ<br />
Tańcuj, tańczy cała szopka,<br />
a cyś to ty za parobka.<br />
JASIEK<br />
Z ręką do czoła, jakby se chciał na ucho nasunąć czapki<br />
Kajsi mi się zbyła copka –<br />
przeciem druzba, przeciem druzba,<br />
a druzbie to w copce słuzba.<br />
CHOCHOŁ<br />
W takt się chyla a przygrywa<br />
Miałeś, chamie, złoty róg,<br />
miałeś, chamie, czapkę z piór:<br />
czapkę wicher niesie,<br />
róg hula po lesie,<br />
ostał ci się ino sznur,<br />
ostał ci się ino sznur. (…)<br />
JASIEK<br />
Aże ochrypły od krzyku<br />
Chyćcie broni, chyćcie koni!!!!<br />
A za dziwnym dźwiękiem weselnej muzyki wodzą się liczne, przeliczne pary, w tan powolny,<br />
poważny, spokojny, pogodny, półcichy – że ledwo szumią spódnice sztywno krochmalone,<br />
szeleszczą długie wstęgi i stroiki ze świecidełek podzwaniają – głucho tupocą buty<br />
ciężkie – taniec ich tłumny, że czwartym kołem stół okrążają, ocierając o się w tym ścisku,<br />
natłoczeni.<br />
JASIEK<br />
Nic nie słysom, nic nie słysom,<br />
ino granie, ino granie,<br />
jakieś ich chyciło spanie…?!<br />
10
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
11<br />
Dech mu zapiera Rozpacz, a przestrach i groza obejmują go martwotą; słania się, chylą<br />
ku ziemi, potrącany przez zbity krąg taneczników, który daremno chciał rozerwać; – a za<br />
głuchym dźwiękiem wodzą się sztywno pary taneczne we wieniec uroczysty, powolny, pogodny<br />
– zwartym kołem, weselnym –<br />
– – – – – – –– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –<br />
(…)<br />
(Stanisław Wyspiański, Wesele, akt III, scena 37)<br />
Kazimierz Wierzyński, Ojczyzna chochołów (z tomu Wolność tragiczna)<br />
Park dziwów starożytnych, wiatr, który szeleści<br />
Wokół śpiących pałaców, grobowców bez treści,<br />
Te lampy i posągi, księżyc gdzie się słania<br />
Geniusz twego narodu, duch zapominania,<br />
Te rany wielkiej dumy, inne wielkie rzeczy,<br />
W których tyle jest prawdy, ile się złorzeczy,<br />
Wszystkie cnoty parszywe – to nas nie przejedna,<br />
To Polską zarażona Polska jeszcze jedna.<br />
Z czego budujesz kraj ten?<br />
Z czeczoty, z jesionu,<br />
Kruchy antyk i rzewność od wielkiego dzwonu?<br />
Ojczyznę w kolumienkach z widokiem na ule;<br />
Gdzie miód słodyczą swojską zasklepia się czule,<br />
Nad rzeką stoją wierzby, na łąkach bociany,<br />
Słyszysz, Basiu, to nasi biją w tarabany –<br />
A wyszydzony chochoł, sobowtór symbolu<br />
Starym się obyczajem kokoszy na polu,<br />
Słoma trzeszczy zapchlona, gzi dziewki w podołku,<br />
Szumy chmielu, alkowa z pałaszem na kołku<br />
I ta krzepa: wieś w malwach, szkorbut, dzieci kopa<br />
Święta ziemio praojców.<br />
Twój naród – bez chłopa!<br />
Z czego budujesz kraj ten?<br />
Z ludzi, których nie ma,<br />
Znów jeden za miliony, rękami aż dwiema?<br />
Z kim pieniactwo wielkości twoje tu się kłóci,<br />
Gdy wszyscy jedzą dzień swój wolni i rozkuci,<br />
Na wszystko wasza zgoda spływa narodowa,<br />
Anhellicznym natchnieniem wypchana, jak sowa.<br />
Przelicz jeszcze i dodaj czterdzieści i cztery<br />
Sposoby wybawienia od wszelkiego licha,<br />
By wolność jak tabakę zażyć z tabakiery,<br />
Potem zdrowo i głośno na wszystko się kicha,<br />
I ten rachunek w prawdę sumuj oczywistą,<br />
Niech ci do romantycznej znów uderzy głowy,<br />
To jest twój sen upiorny, Wielki Realisto:<br />
Państwo w kamieniach młyńskich, naród niegotowy<br />
(…)<br />
11
12<br />
Egzamin <strong>maturalny</strong> z <strong>języka</strong> <strong>polskiego</strong><br />
Arkusz I<br />
WYPRACOWANIE<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
_________________________________________________________________________<br />
Uwaga! Na maturze otrzymasz więcej stron na wypracowanie.<br />
12