Program Ochrony Przyrody na lata 2010-2019 - Państwowe ...

42
PLB040003 – Dolina Dolnej Wisły – Odcinek doliny Wisły w jej dolnym biegu,
od Włocławka do Przegaliny, zachowujący naturalny charakter i dynamikę rzeki swobodnie
płynącej. Rzeka płynie w dużym stopniu naturalnym korytem, z namuliskami, łachami
piaszczystymi i wysepkami, w dolinie zachowane są starorzecza i niewielkie torfowiska
niskie; brzegi pokryte są mozaiką zarośli wierzbowych i lasów łęgowych, a także pól
uprawnych i pastwisk. Miejscami dolinę Wisły ograniczają wysokie skarpy, na których
utrzymują się murawy kserotermiczne i grądy zboczowe. Wisła przepływa w granicach
obszaru przez kilka dużych miast, jak: Toruń, Bydgoszcz, Grudziądz, Tczew. Planowana jest
budowa nowej zapory – stopień wodny w Nieszawie. Występują następujące formy ochrony:
Rezerwat Przyrody: Las łęgowy nad Nogatem (33,0 ha), Łęgi na Ostrowiu Panieńskim
(34,4 ha), Las Mątawski (231,8 ha), Wielka Kępa (Ostromecka) (27,8 ha), Wiosło Małe
(21,9 ha), Kępa Bazarowa (32,4 ha), Rzeka Drwęca (18888,0 ha). Park Krajobrazowy Dolina
Dolnej Wisły (55643,0 ha). Obszar Chronionego Krajobrazu: Białej Góry (3841,0 ha), Doliny
Kwidzyńskiej (1977,0 ha), Gniewski (2336,0 ha), Nadwiślański, Ujścia Nogatu,
Środkowożuławski (2870,0 ha), Doliny Drwęcy Doliny Osy i Gardęgi, Na Południe od
Torunia, Nizina Ciechocińska, Rzeki Szkarpawy, Żuław Gdańskich, Strefy Krawędziowej
Doliny Wisły, Wydm Śródlądowych na Południe od Torunia. Użytki Ekologiczne: Mopkowy
Most (0,2 ha) i Parowa (4,0 ha). Projektowane są 4 rezerwaty.
PLH220009 – Dolina Środkowej Wietcisy.
Obszar obejmuje środkowy odcinek doliny Wietcisy, obejmujący jej przełomy. Fragment
doliny charakteryzuje się dużym spadkiem (ok. 30 m) i znacznymi różnicami w wysokości
względnej między dnem doliny a otaczającymi ją kulminacjami terenu (50-60 m). Dno doliny
porośnięte jest głównie przez wilgotne łąki oraz lasy łęgowe. Zbocze doliny zajmują głównie
lasy grądowe, u ich podnóży występują liczne wysięki wód. Obszar w większości położony
na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Dolina Wietcisy (3523,1 ha; 1994), niewielka
część na terenie Przywidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu (10888,0 ha).
PLH220031 – Waćmierz
Falisty teren, zagospodarowany rolniczo, gdzie wśród pól rozrzucone są zagłębienia
z torfowiskami, eksploatowanymi w przeszłości. Występują na nich zbiorniki o charakterze
dystroficznym z obecnością strzebli błotnej. Teren jest wydłużony w kierunku północpołudnie,
przecięty równoleżnikowo odcinkiem szosy do Waćmierza. Pojedynczo rozrzucone
gospodarstwa znajdują się przy granicy lub na obrzeżach obszaru.
PLH220033 – Dolna Wisła
Obszar obejmuje fragment doliny Wisły w jej dolnym biegu, od południowej granicy woj.
pomorskiego do Mostu Knybawskiego na południe od Tczewa. Poza tym w granicach ostoi
znajduje się również górny odcinek Nogatu od śluzy w Białej Górze do śluzy pod
Wielbarkiem. Wisła w granicach ostoi płynie szerokim korytem, niemal w całości ujętym
w obwałowania. Jedynie na kilku odcinkach lewy brzeg pozbawiony jest sztucznych
ograniczeń przeciwpowodziowych, tj. na północy w rejonie Subków, w okolicy Gniewa
i Jaźwisk oraz na południe od wsi Opalenie. Naturalny pozostał również prawy brzeg Nogatu
w pobliżu wsi Węgry. W pozostałych miejscach doliny Wisły wybudowano wysokie wały
przeciwpowodziowe, oddzielające koryto rzek od miejscami szerokiego dna doliny. Obecnie,
jedynie na obszarze międzywala zachodzą współczesne procesy rzeczne, dlatego zachowało
się tu wiele różnej wielkości starorzeczy, otoczonych zaroślami wierzbowymi oraz
pozostałościami rozległych niegdyś lasów łęgowych. Poza tym dno doliny jest zmeliorowane
i poddane pod uprawę. Na odcinkach pozbawionych umocnień przeciwpowodziowych zbocza
doliny tworzą niekiedy wysokie skarpy, na których utrzymują się ciepłolubne murawy oraz
grądy. Oprócz wciąż wysokich wartości przyrodniczych, cały omawiany rejon ma duże
znaczenie zarówno krajobrazowe, ze względu na rozległe formy terenowe, jak i kulturowe,