Magnezijev oksid iz morske vode - Kemijsko-tehnološki fakultet

Taloženje se može provesti i uz višak taložnog reagensa odnosno s količinom
većom od stehiometrijski potrebne. Takav način taloženja naziva se
“prestehiometrijsko taloženje” (engl. overstoichiometric precipitation). Uobičajeno je
dodati 20 % više taložnog sredstva od stehiometrijski potrebnog, (120 %- tno
taloženje magnezijeva hidroksida).
Iako kod oba taloženja dodatak taložnog sredstva nije stehiometrijski te bi se
oba mogla nazvati “nestehiometrijskima”, naziv “nestehiometrijski” koristi se samo u
slučaju kada je dodan manjak taložnog sredstva.
2.3.3. Sedimentacija magnezijeva hidroksida
Suspenzija magnezijeva hidroksida prebacuje se crpkama iz reaktora u
taložnike. Može se koristiti više taložnika koji rade paralelno. To su okrugli bazeni
promjera 10 m i dubine do 8 m. Nakon sedimentacije magnezijev hidroksid, kao teško
topljivi bijeli talog (K pt , pri 25 o C = 5,61 . 10 -12 ), ostaje na dnu taložnika, dok se bistri
sloj otpadne morske vode prelijeva preko rubova taložnika i nakon obrade ponovno
pušta u more.
Brzina sedimentacije magnezijeva hidroksida predstavlja najosjetljiviju fazu
tehnološkog procesa. Zbog velikog broja molekula vode koje se adsorbiraju na nastali
talog, suspenzija magnezijeva hidroksida sporo sedimentira.
Suspenzija magnezijeva hidroksida u morskoj vodi je koloidni sustav čvrstokapljevito
koji, zbog svoje velike specifične površine, ima posebna svojstva,
karakteristična za koloidne sustave: što je veći odnos specifične površine prema
volumenu, to su jače izražena koloidna svojstva.
Čvrste čestice u suspenziji magnezijeva hidroksida su sferičnog oblika, pa za
specifičnu površinu , S o , vrijedi:
S
= =
V
2
4r π
4r π
3
3
=
r
So =
3
d = 2 r
6
d
(20)
Sedimentaciju koloidnih čestica karakterizira kinetička (sedimentacijska) i
koagulacijska (agregacijska) stabilnost.
56