ŚciÄ gnij PDF - Knights of Columbus, Supreme Council

6. „Nowe niebiosa i nowa ziemia”.
Bóg stworzył ziemię, ukochał jej istnienie i nazwał ją
dobrą (Rdz 1). Uczynił nas jej strażnikami, a my zawiedliśmy.
Ale niezależnie od naszego grzechu, Bóg i tak odnowiłby
ziemię u końca czasów. „(…) Sam wszechświat będzie
odnowiony (…) w chwale niebieskiej, gdy nadejdzie czas
odnowienia wszystkich rzeczy i kiedy wraz z rodzajem
ludzkim również cały świat, związany głęboko z człowiekiem
i przez niego zdążający do swego celu, w sposób doskonały
odnowi się w Chrystusie 7 ” (por. Dz 3, 21; Ef 1, 10; Kol. 1, 20;
2 P 3, 10-13; Rz 8, 22) (KKK 1042). „Pismo Święte nazywa
to tajemnicze odnowienie, które przekształci ludzkość i świat,
‘nowym niebem i nową ziemią’ (2 P 3, 13) 8 ” (KKK 1043).
Nie znamy ani chwili, ani sposobu w jaki dokona się ta
przemiana (KKK 1048). Znamy jednak jej konsekwencje dla
nas. Konsekwencją nadziei spodziewającej się dziecka
kobiety jest znacznie większa troska i miłość w odniesieniu do
własnego ciała. Analogicznie, konsekwencją naszej nadziei na
„nowe niebo i nową ziemię” powinna być większa miłość,
troska, uznanie i odpowiednie używanie tej, obecnej ziemi.
Wszechświat w którym żyjemy jest jak ciężarna kobieta –
jeszcze bardziej, a nie mniej cenna z tego powodu, że ma się
z niej narodzić ktoś nowy. „Oczekiwanie nowej ziemi nie
powinno jednak osłabiać, lecz raczej rozbudzać gorliwość w
doskonaleniu tej ziemi, na której wzrasta ciało nowej rodziny
ludzkiej (…). Jakkolwiek postęp ziemski należy starannie
7 Por. Sobór Watykański II, konst. Lumen Gentium, 48 (nr przyp. w KKK:
638).
8 Por. Ap 21, 1 (nr przyp. w KKK: 639).
-10-