Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ZAŁĄCZNIK III<br />
WYMAGANIA TECHNICZNE DLA NAWOZÓW O WYSOKIEJ ZAWARTOŚCI AZOTU NA BAZIE<br />
AZOTANU AMONU<br />
1. Właściwości i ich wartości graniczne dla nawozów prostych o wysokiej zawartości azotu na bazie<br />
azotanu amonu.<br />
1.1. Porowatość (retencja oleju)<br />
Retencja oleju w nawozie, który wcześniej poddano dwu cyklom termicznym o temperaturze w<br />
granicach od 25 do 50 °C, i który odpowiada wymaganiom określonym w części 2 sekcji 3 niniejszego<br />
załącznika, nie może przekraczać 4 % masowych.<br />
1.2. Składniki palne<br />
Procent wagowy materiału palnego, w przeliczeniu na węgiel, nie może przekraczać 0,2 % dla<br />
nawozów o zawartości azotu co najmniej 31,5 % masowych i nie może przekraczać 0,4 % dla nawozów<br />
o zawartości azotu co najmniej 28 %, ale mniej niż 31,5 % masowych.<br />
1.3. pH<br />
Roztwór 10 g nawozu w 100 ml wody musi mieć pH co najmniej niż 4,5.<br />
1.4. Uziarnienie<br />
Nie więcej niż 5 % masowych nawozu powinno przechodzić przez sito o wymiarach oczka 1 mm, a nie<br />
więcej niż 3 % masowych powinno przechodzić przez sito o wymiarach oczka 0,5 mm.<br />
1.5. Chlor<br />
Maksymalną zawartość chloru ustala się na 0,02 % masowych.<br />
1.6. Metale ciężkie<br />
W procesie produkcji nie wolno rozmyślnie stosować dodatku metali ciężkich, a jakiekolwiek śladowe<br />
ich ilości powstałe przypadkowo w procesie nie powinny przekroczyć poziomu ustalonego przez<br />
Komitet.<br />
Zawartość miedzi nie może być wyższa niż 10 mg/kg.<br />
Dla innych metali ciężkich nie ustalono zawartości granicznych.<br />
2. Opis testu odporności na detonację w odniesieniu do nawozów o wysokiej zawartości azotu na<br />
bazie azotanu amonu<br />
Test należy przeprowadzić na reprezentatywnej próbce nawozu. Przed badaniem odporności na<br />
detonację całą masę próbki należy poddać pięciu cyklom termicznym zgodnie z warunkami podanymi<br />
w części 3 sekcji 3 niniejszego załącznika.<br />
Nawóz należy poddać testowi odporności na detonację w poziomej rurze stalowej w następujących<br />
warunkach:<br />
− rura stalowa bez szwu,<br />
− długość rury co najmniej: 1000 mm,<br />
− nominalna średnica zewnętrzna: co najmniej 114 mm,<br />
−<br />
−<br />
−<br />
−<br />
−<br />
nominalna grubość ścianki: co najmniej 5 mm,<br />
pobudzacz: rodzaj i masa pobudzacza powinny być tak dobrane by spowodować maksymalne<br />
ciśnienie detonacyjne wywierane na próbkę celem określenia jej podatności na przenoszenie<br />
detonacji,<br />
temperatura badania: 15 – 25 °C,<br />
ołowiane cylindry wskaźnikowe do wykrywania detonacji: średnica 50 mm, wysokość 100 mm,<br />
umieszczone w odstępach co 150 mm poziomo pod rurą. Badanie należy przeprowadzić<br />
dwukrotnie. Test uważa się za rozstrzygający, gdy w obu badaniach jeden lub więcej nośnych<br />
cylindrów ołowianych uległ zgnieceniu o mniej niż 5 %.<br />
3. Metody sprawdzania zgodności z wartościami granicznymi podanymi w załącznikach III-1 i III-2<br />
Metoda 1<br />
Metody stosowania cykli termicznych<br />
1. Zakres i dziedzina zastosowania<br />
Niniejszy dokument określa procedury stosowania cykli termicznych przed wykonaniem oznaczania<br />
retencji oleju dla nawozów prostych o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu oraz testu