Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

Spektrometr absorpcji atomowej, patrz Metoda 9.4 (5). Aparat powinien być wyposażony w źródło
promieniowania charakterystycznego dla cynku (213,8 nm), Spektrometr powinien umożliwiać
przeprowadzenie korekcji tła.
6. Przygotowanie roztworu do analizy
6.1. Roztwór ekstraktu cynku
Patrz Metody 9.1 i/lub 9.2 i, jeśli to konieczne, 9.3.
6.2. Przygotowanie roztworu badanego
Patrz Metoda 9.4 (6.2). Roztwór badany powinien zawierać 10% objętościowych roztworu soli lantanu
(4.3).
7. Sposób postępowania
7.1. Przygotowanie roztworu próby ślepej
Patrz Metoda 9.4 (7.1). Roztwór badany powinien zawierać 10% objętościowych roztworu soli lantanu
użytego w 6.2.
7.2. Przygotowanie roztworów wzorcowych
Patrz Metoda 9.4 (7.2).
Do serii kolb pomiarowych o pojemności 100 ml przenieść odpowiednio 0; 0,5; 1; 2; 3; 4 i 5 ml roztworu
roboczego (4.4.2). Tam, gdzie to konieczne, doprowadzić stężenie kwasu chlorowodorowego, tak aby było
jak najbliższe stężeniu roztworu badanego. Do każdej kolby dodać 10 ml roztworu soli lantanu użytego w
6.2. Dopełnić do 100 ml roztworem kwasu chlorowodorowego o stężeniu 0,5 mol/l (4.2) i dokładnie
wymieszać. Tak przygotowane roztwory zawierają odpowiednio: 0; 0,5; 1; 2; 3; 4 i 5 μg/ml cynku.
7.3. Oznaczanie
Patrz Metoda 9.4 (7.3). Przygotować spektrometr (5) do pomiaru przy długości fali 213,8 nm.
8. Wyrażanie wyników
Patrz Metoda 9.4 (8).
Zawartość procentowa cynku w nawozie jest równa:
Zn (%) = [(x s - x b ) x V x D] / (M x 10 4 )
lub jeśli zastosowano Metodę 9.3 :
Zn (%) = [(x s - x b ) x V x 2D] / (M x 10 4 )
gdzie:
Zn - zawartości cynku w nawozie, wyrażona w procentach;
x s - stężenie w roztworze badanym (6.2), μg/ml;
x b - stężenie w roztworze próby ślepej (7.1), μg/ml;
V - objętość ekstraktu otrzymanego Metodą 9.1 lub 9.2, ml;
D - współczynnik odpowiadający rozcieńczeniu wykonanemu w 6.2;
M - masa badanej próbki pobranej zgodnie z Metodą 9.1 lub 9.2, g.
Obliczanie współczynnika rozcieńczenia D: jeśli (a1), (a2), (a3) ... (ai) i (a) są porcjami ekstraktu, a (v1),
(v2), (v3) ... (vi) i (100) są objętościami w ml odpowiadającymi ich odpowiednim rozcieńczeniom, to
współczynnik rozcieńczenia D wyraża się następująco:
D = (v1/a1) x (v2/a2 ) x (v3/a3) x ... x (vi/ai) x (100/a)
Metody 10
Mikroskładniki pokarmowe o zawartości powyżej 10%
Metoda 10.1
Ekstrakcja całkowitej zawartości mikroskładników pokarmowych
1. Dziedzina
Niniejsza Metoda opisuje sposób wykonania ekstrakcji całkowitej zawartości następujących
mikroskładników pokarmowych: boru, kobaltu, miedzi, żelaza, manganu, molibdenu i cynku. Celem jest
przeprowadzenie minimalnej liczby ekstrakcji, wykorzystując tam, gdzie to możliwe, ten sam ekstrakt do
określenia całkowitej zawartości każdego z wymienionych mikroskładników.
2. Zakres stosowania
Niniejszy sposób wykonania stosuje się do nawozów WE zawartych w załączniku I E do niniejszego
rozporządzenia, zawierających jeden lub więcej następujących mikroskładników pokarmowych: boru,
kobaltu, miedzi, żelaza, manganu, molibdenu i cynku. Stosuje się ją do każdego mikroskładnika, którego
deklarowana zawartość wynosi powyżej 10%.
3. Zasada metody
Rozpuszczanie badanej próbki we wrzącym rozcieńczonym roztworze kwasu chlorowodorowego.