Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

Zmieszać 1 objętość kwasu chlorowodorowego (d 20 = 1,18 g/ml) z 1 objętością wody.
4.2. Amoniak, roztwór stężony (NH 4 OH, d 20 = 0,9 g/ml)
5. Aparatura
Elektryczna płytka grzejna umożliwiająca regulację temperatury.
Uwaga:
Gdy w ekstrakcie ma być oznaczana zawartość boru, nie używać szkła borokrzemowego. Ponieważ metoda
wymaga gotowania zaleca się stosowanie naczyń teflonowych lub kwarcowych. Jeżeli naczynia szklane
były myte detergentami zawierającymi borany, należy je dokładnie wypłukać.
6. Przygotowanie próbki
Patrz: metoda 1
7. Sposób postępowania
7.1. Próbka do badań
Odważyć 2-10 g badanego nawozu z dokładnością do 1mg, w zależności od deklarowanej zawartości
mikroskładnika w produkcie. Poniższą tabelę należy stosować do określenia końcowego rozcieńczenia
roztworu do badań, w którym stężenie oznaczanego pierwiastka mieści się w zakresie pomiarowym
podanym dla każdej metody:
Deklarowana zawartość mikroskładnika w nawozie (%) < 0,01 0,01-