Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
lub<br />
7.2.4 — (7.5.3 + 7.6.6)<br />
7.5. Azot amonowy<br />
7.5.1. Wykonanie oznaczania<br />
Przenieść za pomocą pipety do suchej kolby aparatu (5.2.) porcję przesączu (7.1) zawierającą nie więcej niż<br />
20 mg azotu amonowego. Zestawić aparat. Odpipetować do kolby Erlenmeyera o pojemności 300 ml, 50<br />
ml mianowanego roztworu kwasu siarkowego 0,1 mol/l (4.14) i wystarczającą ilość wody destylowanej, tak<br />
aby poziom cieczy znajdował się około 5 cm powyżej otworu rurki doprowadzającej. Przez boczną szyjkę<br />
kolby reakcyjnej dodać tyle wody, aby objętość wynosiła około 50 ml. Wymieszać. W celu uniknięcia<br />
powstawania piany w trakcie wprowadzania powietrza, dodać kilka kropli alkoholu oktylowego (4.15).<br />
Następnie dodać 50 ml nasyconego roztworu węglanu potasu (4.16) i natychmiast rozpocząć destylację<br />
amoniaku uwolnionego z chłodnej zawiesiny. Uprzednio oczyszczone powietrze przepuszczone przez<br />
płuczki zawierające rozcieńczony kwas siarkowy i rozcieńczony wodorotlenek sodu, kierowane jest<br />
intensywnym strumieniem do aparatu (przepływ około 3 litry na minutę). Zamiast sprężonego powietrza<br />
można użyć pompy próżniowej (pompki wodnej) pod warunkiem, że połączenia z aparatem są szczelne.<br />
Zazwyczaj całkowite oddestylowanie amoniaku następuje po trzech godzinach.<br />
Należy się jednak upewnić czy cały amoniak został oddestylowany. Po zakończeniu operacji, odłączyć<br />
kolbę Erlenmeyera od aparatu, przepłukać koniec rurki oraz ścianki kolby niewielką ilością wody<br />
destylowanej. Odmiareczkować nadmiar kwasu za pomocą mianowanego roztworu wodorotlenku sodu 0,1<br />
mol/l (4.17).<br />
7.5.2. Próba ślepa<br />
Patrz 7.2.3.<br />
7.5.3. Wyrażanie wyników<br />
( a − A)<br />
× 0, 14<br />
% N amonowy<br />
=<br />
M<br />
gdzie:<br />
a- ilość mianowanego roztworu wodorotlenku sodu lub potasu 0,1 mol/l (4.17) użytego do próby ślepej<br />
wykonanej poprzez odpipetowanie do 300 ml kolby Erlenmeyera aparatu (5.2) 50 ml mianowanego<br />
roztworu kwasu siarkowego 0,1 mol/l (4.14), ml<br />
A - ilość mianowanego roztworu wodorotlenku sodu lub potasu 0,1 mol/l (4.17), użytego do analizy, ml<br />
M - masa badanej próbki zawarta w odpowiedniej objętości roztworu pobranej do oznaczania, g<br />
7.6. Azot amidowy<br />
7.6.1. Metoda z zastosowaniem ureazy<br />
Do kolby pomiarowej o pojemności 500 ml pobrać pipetą porcję przesączu (7.1) zawierającą nie więcej niż<br />
250 mg azotu amidowego. Aby wytrącić fosforany należy dodać odpowiednią ilość nasyconego roztworu<br />
wodorotlenku baru (4.18) do całkowitego wytrącenia osadu. Usunąć nadmiar jonów baru (i wszelkich<br />
rozpuszczalnych jonów wapniowych) za pomocą 10 % roztworu węglanu sodu (4.19). Pozostawić do<br />
opadnięcia osadu i sprawdzić czy wytrącanie było całkowite. Uzupełnić wodą do kreski, wymieszać i<br />
przesączyć przez karbowany sączek. Odpipetować 50 ml przesączu do kolby Erlenmeyera o pojemności<br />
300 ml należącej do aparatu (5.3). Zakwasić przesącz 2 mol/l kwasem chlorowodorowym (4.20) do pH =<br />
3,0 mierząc pehametrem. Podwyższyć pH do wartości 5,4 roztworem 0,1 mol/l wodorotlenku sodu (4.17).<br />
W celu uniknięcia strat amoniaku podczas hydrolizy za pomocą ureazy, kolba Erlenmeyera powinna zostać<br />
zamknięta korkiem zaopatrzonym we wkraplacz i ochronny pojemnik zawierający dokładnie 2 ml 0,1 mol/l<br />
roztworu kwasu chlorowodorowego (4.21). Wprowadzić przez wkraplacz 20 ml roztworu ureazy (4.22), i<br />
pozostawić na jedną godzinę w temp. 20-25 °C. Następnie do wkraplacza odpipetować 25 ml 0,1 mol/l<br />
mianowanego roztworu kwasu chlorowodorowego (4.21) i wprowadzić go do roztworu; wkraplacz spłukać<br />
niewielką ilością wody. W ten sam sposób ilościowo przenieść zawartość naczynia zabezpieczającego do<br />
kolby Erlenmeyera. Odmiareczkować nadmiar kwasu za pomocą mianowanego roztworu wodorotlenku<br />
sodu 0,1 mol/l (4.17), aż do uzyskania pH = 5,4 mierzonego pehametrem.<br />
Uwagi<br />
(1) Po wytrąceniu z roztworu nadmiaru wodorotlenku baru za pomocą węglanu sodu, roztwór dopełnić do<br />
kreski, przesączyć i jak najszybciej zobojętnić.<br />
(2) Miareczkowanie można również przeprowadzić przy użyciu wskaźnika (4.26), ale trudniej jest<br />
wówczas zaobserwować zmianę barwy.<br />
7.6.2. Próba ślepa<br />
Patrz 7.2.3.<br />
7.6.3. Wyrażanie wyników<br />
( a − A)<br />
× 0, 14<br />
% N amidowy<br />
=<br />
M