17.03.2014 Views

Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

Rozporzadzenie UE 2003/2003 - K+S KALI GmbH

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

lub<br />

7.2.4 — (7.5.3 + 7.6.6)<br />

7.5. Azot amonowy<br />

7.5.1. Wykonanie oznaczania<br />

Przenieść za pomocą pipety do suchej kolby aparatu (5.2.) porcję przesączu (7.1) zawierającą nie więcej niż<br />

20 mg azotu amonowego. Zestawić aparat. Odpipetować do kolby Erlenmeyera o pojemności 300 ml, 50<br />

ml mianowanego roztworu kwasu siarkowego 0,1 mol/l (4.14) i wystarczającą ilość wody destylowanej, tak<br />

aby poziom cieczy znajdował się około 5 cm powyżej otworu rurki doprowadzającej. Przez boczną szyjkę<br />

kolby reakcyjnej dodać tyle wody, aby objętość wynosiła około 50 ml. Wymieszać. W celu uniknięcia<br />

powstawania piany w trakcie wprowadzania powietrza, dodać kilka kropli alkoholu oktylowego (4.15).<br />

Następnie dodać 50 ml nasyconego roztworu węglanu potasu (4.16) i natychmiast rozpocząć destylację<br />

amoniaku uwolnionego z chłodnej zawiesiny. Uprzednio oczyszczone powietrze przepuszczone przez<br />

płuczki zawierające rozcieńczony kwas siarkowy i rozcieńczony wodorotlenek sodu, kierowane jest<br />

intensywnym strumieniem do aparatu (przepływ około 3 litry na minutę). Zamiast sprężonego powietrza<br />

można użyć pompy próżniowej (pompki wodnej) pod warunkiem, że połączenia z aparatem są szczelne.<br />

Zazwyczaj całkowite oddestylowanie amoniaku następuje po trzech godzinach.<br />

Należy się jednak upewnić czy cały amoniak został oddestylowany. Po zakończeniu operacji, odłączyć<br />

kolbę Erlenmeyera od aparatu, przepłukać koniec rurki oraz ścianki kolby niewielką ilością wody<br />

destylowanej. Odmiareczkować nadmiar kwasu za pomocą mianowanego roztworu wodorotlenku sodu 0,1<br />

mol/l (4.17).<br />

7.5.2. Próba ślepa<br />

Patrz 7.2.3.<br />

7.5.3. Wyrażanie wyników<br />

( a − A)<br />

× 0, 14<br />

% N amonowy<br />

=<br />

M<br />

gdzie:<br />

a- ilość mianowanego roztworu wodorotlenku sodu lub potasu 0,1 mol/l (4.17) użytego do próby ślepej<br />

wykonanej poprzez odpipetowanie do 300 ml kolby Erlenmeyera aparatu (5.2) 50 ml mianowanego<br />

roztworu kwasu siarkowego 0,1 mol/l (4.14), ml<br />

A - ilość mianowanego roztworu wodorotlenku sodu lub potasu 0,1 mol/l (4.17), użytego do analizy, ml<br />

M - masa badanej próbki zawarta w odpowiedniej objętości roztworu pobranej do oznaczania, g<br />

7.6. Azot amidowy<br />

7.6.1. Metoda z zastosowaniem ureazy<br />

Do kolby pomiarowej o pojemności 500 ml pobrać pipetą porcję przesączu (7.1) zawierającą nie więcej niż<br />

250 mg azotu amidowego. Aby wytrącić fosforany należy dodać odpowiednią ilość nasyconego roztworu<br />

wodorotlenku baru (4.18) do całkowitego wytrącenia osadu. Usunąć nadmiar jonów baru (i wszelkich<br />

rozpuszczalnych jonów wapniowych) za pomocą 10 % roztworu węglanu sodu (4.19). Pozostawić do<br />

opadnięcia osadu i sprawdzić czy wytrącanie było całkowite. Uzupełnić wodą do kreski, wymieszać i<br />

przesączyć przez karbowany sączek. Odpipetować 50 ml przesączu do kolby Erlenmeyera o pojemności<br />

300 ml należącej do aparatu (5.3). Zakwasić przesącz 2 mol/l kwasem chlorowodorowym (4.20) do pH =<br />

3,0 mierząc pehametrem. Podwyższyć pH do wartości 5,4 roztworem 0,1 mol/l wodorotlenku sodu (4.17).<br />

W celu uniknięcia strat amoniaku podczas hydrolizy za pomocą ureazy, kolba Erlenmeyera powinna zostać<br />

zamknięta korkiem zaopatrzonym we wkraplacz i ochronny pojemnik zawierający dokładnie 2 ml 0,1 mol/l<br />

roztworu kwasu chlorowodorowego (4.21). Wprowadzić przez wkraplacz 20 ml roztworu ureazy (4.22), i<br />

pozostawić na jedną godzinę w temp. 20-25 °C. Następnie do wkraplacza odpipetować 25 ml 0,1 mol/l<br />

mianowanego roztworu kwasu chlorowodorowego (4.21) i wprowadzić go do roztworu; wkraplacz spłukać<br />

niewielką ilością wody. W ten sam sposób ilościowo przenieść zawartość naczynia zabezpieczającego do<br />

kolby Erlenmeyera. Odmiareczkować nadmiar kwasu za pomocą mianowanego roztworu wodorotlenku<br />

sodu 0,1 mol/l (4.17), aż do uzyskania pH = 5,4 mierzonego pehametrem.<br />

Uwagi<br />

(1) Po wytrąceniu z roztworu nadmiaru wodorotlenku baru za pomocą węglanu sodu, roztwór dopełnić do<br />

kreski, przesączyć i jak najszybciej zobojętnić.<br />

(2) Miareczkowanie można również przeprowadzić przy użyciu wskaźnika (4.26), ale trudniej jest<br />

wówczas zaobserwować zmianę barwy.<br />

7.6.2. Próba ślepa<br />

Patrz 7.2.3.<br />

7.6.3. Wyrażanie wyników<br />

( a − A)<br />

× 0, 14<br />

% N amidowy<br />

=<br />

M

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!