ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
در اينجا لازمست با توهم و تصوري مرز بندي كنيم كه به انتظار گشايشي از ”غيب ” نشسته و وقوع يك جنبش<br />
سراسري قدرتمند كارگري را پيش بيني مي كند كه قيام عليه حاكميتي بحران زده و از هم گسيخته مي انجامد. طبقه<br />
كارگردر ايران تجربه انقلاب 57 و پيش از آن، جنبش سال هاي<br />
1320 -32<br />
را در تاريخچه خود ثبت كرده است. اما<br />
مشكل بتوان گفت كه نسل امروزكارگران ايران،آن تجارب را در ذهن و عمل خود جذب كرده اند و با آن آشنايند.<br />
متاسفانه بازگويي اين تاريخ ، در اغلب موارد از ديدگاهي اصلاح طلبانه و اكونوميستي انجام مي گيرد، و نسل جوان از<br />
درس هاي اساسي آن بي بهره مي ماند. واقعيت اينست كه حضورقدرتمند جنبش كارگري (به ويژه اعتصاب نفتگران<br />
جنوب) در سال 57، يك اتفاق خلق الساعه نبود. اين حضور فقط در بستر يك بحران انقلابي و زير سوال رفتن قدرت<br />
سياسي موجود توسط يك نيروي آلترناتيو<br />
)<br />
هرچند ارتجاعي<br />
(<br />
مي توانست اتفاق بيفتد. و درست به علت اينكه، آن<br />
نيروي مذهبي رهبري جنبش عمومي مردم را درست گرفته بود، جنبش كارگري در آن مقطع نيز عليرغم حضور و فعاليت<br />
نيروهاي غير مذهبي و پيشرو، نهايتاً به نيروي ذخيره اي در خدمت كسب قدرت سياسي توسط رهبري مذهبي تبديل شد. اين<br />
اتفاق بارها در مورد جنبش هاي كارگري گوناگون در كشورهاي مختلف افتاده است.<br />
و تا زماني كه يك نيروي آلترناتيو<br />
انقلابي طبقاتي<br />
)<br />
ويك قطب انقلابي) در دل طبقه كارگر و در بطن كليه جنش هاي اجتماعي شكل نگيرد و تا زماني كه<br />
با استراتژي و نقشه و ابزار لازم براي تدارك و سازماندهي انقلاب در ميدان حضور نداشته باشد، نمي توان از نظر<br />
استراتژيك جهت جنبش كارگري را رقم زد. بدون اين آلترناتيو و قطب انقلابي طبقاتي، جنبش كارگري مي تواند<br />
مقاومت؛ مي تواند بر سر خواسته هايش دست به مبارزات قهرمانانه و تاثير گذار بزند؛ مي تواند با پايداري و پيگيري<br />
خود حتي جامعه را در مقطعي به لرزه در آورد و طبقه حاكم و دولت و شريكان بالا دست خارجي اش را به وحشت<br />
بيندازد؛ مي تواند موقتا واينجا و آنجا حريف را عقب بنشاند و اصلاحات ناپايداري را به او تحميل كند؛ اما نهايتاً نظام<br />
موجود حفظ خواهد شد و در برهمين پاشنه خواهد چرخيد.<br />
پس بايد توهمات را به دور بيندازيم و براي ارتقاء و تكامل جنبش طبقه كارگر به مرحله اي نوين تلاش كنيم .<br />
رفرميسم و اكونوميسم ما را از انچام اين وظيفه انقلابي؛ اين رسالت طبقاتي ، باز مي دارد. بايد جنبيد و كاري كرد<br />
كارستان!<br />
"<br />
بسيار كارهاست