ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
اول ماه مه 1384همه را به استفاده از اين فرصت فرا مي خواند. يك گرايش با در پيش گرفتن سياست ”غير سياسي<br />
كردن“ مبارزه، دچار اين توهم بود كه مي توان خيال حكومت را راحت كرد تا كارگران زنداني را آزاد كند و كارگران<br />
اخراجي را به سر كار برگرداند. و گرايش ديگر مي گفت كه بايد اين خواسته ها را به ميان توده كارگران برد و به<br />
شعارهاي خاص و روز اعتراض كارگري در تظاهرات اول ماه مه تبديلشان كرد تا واقعا تاثيرگذار باشد و به تقويت<br />
آگاهي مبارزاتي و همبستگي طبقاتي به شكلي ماندگارتر كمك كند. سرانجام، گرايش اول صف خود را در اول ماه مه<br />
جدا كرد و در حالي كه چشم انتظار عدالت از نيروي انتظامي بود، در تجمع خيابان ”هنگام“ وحشيانه سركوب شد.<br />
مراسم ”خانه كارگر“ در برابر سفارت آمريكا آن طور كه سازمان دهندگانش مي خواستند پيش نرفت. تعداد زيادي<br />
شهرهاي از كارگر<br />
تظاهرات اين در زن كارگران تعداد بودند. آمده تهران به مختلف<br />
هاي سال با و بود چشمگير<br />
گذشته تفاوت داشت. نيروهاي انتظامي و امنيتي فراوان و مراقب بودند. ولي طولي نكشيد كه فريادهاي اعتراض توده<br />
كارگران خشمگين و عاصي عليه وزارت كار، عليه سياست هاي ضد كارگري، عليه فقر و فلاكت تحميلي از سوي<br />
همين ما مسلم حق كه زدند فرياد كارگران شد. بلند آسمان به داران سرمايه دولت<br />
براي كه است مطالباتي<br />
برخورداري از يك زندگي حداقل انساني ضروري است. آنان آگاهانه شعار مركزي ”خانه كارگر“ كه به وسيله حكومت<br />
ديكته شده بود را مورد تمسخر قرار دادند و گفتند كه حق مسلم ما با حق مسلم آنان هرگز يكي نبوده و نيست.<br />
اعتراضات آن چنان اوج گرفت كه مقامات ”خانه كارگر“ پايان مراسم را اعلام كردند. اين جا بود كه جمعيتي دو هزار<br />
نفري بدون مجوز در مسيري طولاني به راهپيمايي و شعار دهي پرداختند و نيروي انتظامي نيز ترجيح داد عكس<br />
العمل نشان ندهد و نفت بر اين آتش مشتعل نپاشد. اخبار اين تظاهرات به علت حساسيت اوضاع ايران و منطقه و<br />
دعواهاي جمهوري اسلامي و آمريكا به سرعت در رسانه هاي گروهي دنيا انتشار يافت. اين مبارزه در واقع مينياتوري<br />
از نارضايتي و اعتراض نهفته در بطن جامعه به ويژه در ميان توده هاي كارگر و تهيدست عليه حاكميت بود. به طور<br />
كلي، مبارزات گوناگوني كه در اول ماه<br />
مه <strong>1385</strong><br />
برگزار شد بازتاب ايده و جهت گيري معيني بود. اين كه بايد به ميان<br />
توده ها رفت، از لاك دفاعي خارج شد و تظاهرات بيروني برگزار كرد. اين كه اوضاع و احوال جامعه به شكل آشكار<br />
تغيير كرده و جسارت و ابتكار عمل و فعاليت بيشتري را طلب مي كند. اين كه ترس و بي عملي كمرنگ تر شده و