ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
توسط طبقه كارگر يعني كمون پاريس در سال 1871 رجوع كنيم، رگه هايي از بحث كنترل كارگري از يك ديدگاه<br />
انقلابي را مي بينيم. در ”مانيفست“ مي خوانيم كه:<br />
”... نخستين گام انقلاب كارگري بركشيدن پرولتاريا به مقام طبقه حاكم و پيروز شدن در نبرد براي دمكراسي است.<br />
پرولتاريا از برتري سياسي خود براي بيرون كشيدن تدريجي سرمايه از چنگ بورژوازي، متمركز كردن تمام ابزارهاي توليد در<br />
دست دولت، يعني پرولتاريايي كه به مثابه طبقه حاكم متشكل شده، استفاده خواهد كرد و با شتابي هر چه بيشتر تمام نيروهاي<br />
توليدي را افزايش خواهد داد.<br />
البته، چنين اقدامي در آغاز كار فقط با دست اندازي هاي مستبدانه به حقوق مالكيت و شرايط توليد بورژوازي ممكن است، يعني<br />
اقداماتي كه از لحاظ اقتصادي نارسا و نامعقول به نظر مي رسد، اما در جريان پيشرفت از چارچوب خود فراتر مي روند و دست<br />
اندازي هاي بعدي را به نظم اجتماعي كهنه ضروري مي سازند...“ (1)<br />
اين بخش از مانيفست، تنها يك چشم انداز و پيش بيني فكر شده را به ما عرضه مي دارد. چه كسي مي تواند منكر<br />
شود كه اقدامات بعدي طبقه كارگر در كمون پاريس، روسيه شوروي و.... در به دست گرفتن اداره امور كارخانه ها و<br />
سازماندهي كار و توليد، نمونه اي از<br />
همان ” دست اندازي هاي مستبدانه به حقوق مالكيت و شرايط توليد بورژوازي“<br />
است؟ اما نگاه دوباره به نقل قول بالا، يك پيش شرط اساسي براي اين اقدامات را به ما گوشزد مي كند: ”بركشيدن<br />
پرولتاريا به مقام طبقه حاكمه“ و استفاده از اين ”برتري سياسي“. چند سال بعد، ماركس در جمعبندي از تجربه كمون<br />
پاريس، با دستي پر مي تواند نمونه هاي زنده و ملموسي از اين دست اندازي هاي اوليه طبقه كارگر به حقوق<br />
مالكيت و شرايط توليد بورژوازي را عرضه كند. او در مقاله ”جنگ داخلي در فرانسه“ از شرايطي كه بعد از كسب<br />
قدرت سياسي براي طبقه كارگر در پاريس آزاد شده به وجود مي آيد صحبت مي كند.<br />
در چنان شرايطي، مساله<br />
چگونگي اداره همه امور جامعه و چرخاندن همه عرصه هاي اقتصادي و سياسي و فرهنگي و نظامي در دستور كار<br />
طبقه كارگري كه قدرت سياسي را به دست آورده قرار مي گيرد. طبقه كارگر براي نخستين بار با چنين وظيفه و<br />
مسئوليتي روبرو مي شود و بايد اين كار را تجربه و تمرين كند. اين نظرات و تجربيات، پايه بحث ”كنترل كارگري“<br />
است.
Change language