ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
همدلي و احساس حقانيت مبارزه را در توده هايي كه ناظر اين صحنه پر شور بودند برانگيخت. نيروهاي سركوبگر از<br />
مشاهده اين همه كارگر زن كه بازو در بازوي كارگران مرد پيشروي مي كردند و شعار مي دادند بهت زده شده بودند.<br />
در چنين اوضاعي آيا ما فعالين و تشكل هاي مستقل مي توانيم صرفا با ذكر نامي از زنان در قطعنامه هاي اول ماه مه از<br />
خود رفع تكليف كنيم؟<br />
(2)<br />
آيا با چنين رفتار عقب مانده اي مي توانيم خود را نيرويي پيشرو و آگاه معرفي كنيم؟ آن<br />
هم در دوره و زمانه اي كه حتي دار و دسته حكومتي و فريبكار ”خانه كارگر“ در قطعنامه اش يك بند را به شرايط زنان<br />
كارگر اختصاص داده است؟.<br />
يكي از سياستهاي اقتصادي كه به جديت در دستور كار نظام سرمايه داري در ايران قرار گرفته تسريع و تشديد برنامه<br />
خصوصي سازي است. اين روزها هر مقام دولتي و يا هر اقتصاددان طرفدار سرمايه داري كه بخواهد از اقتصاد حرف<br />
بزند، از ضرورت اجراي فوري<br />
اصل 44<br />
قانون اساسي صحبت مي كند. ولي ما فعالين كارگري در طرح شعارها و خواسته<br />
هاي خود، اين سياست اقتصادي و نتايج ويران كننده اي كه براي طبقه كارگر و قشرهاي تهيدست جامعه به دنبال<br />
دارد را مسكوت گذاشتيم. انگار نه انگار خبري هست! انگار نه انگار كه نهادهاي سرمايه داري جهاني از صندوق بين<br />
المللي پول و بانك جهاني گرفته تا سازمان تجارت جهاني، همين سياست را به دولتهاي طرف معامله خود ديكته كرده<br />
اند و در سراسر دنيا باعث بيكارسازي هاي وسيعتر، قراردادهاي ناعادلانه تر، فقر و فلاكت گسترده تر، و فراگير كردن<br />
فساد و فحشا<br />
شده اند. ما حتي چشم و گوشمان را بر تهديدهاي مقامات قضايي و انتظامي عليه كارگران بسته ايم.<br />
اينها دارند به روشني اعلام مي كنند كه اعتراضات كارگري عليه عواقب اقتصادي و اجتماعي خصوصي سازي را تحمل<br />
نخواهند كرد و با سركوب جواب خواهند داد، چون ”امنيت سرمايه“ و ”آرامش سرمايه داران“ چنين حكم مي كند. آيا<br />
ما با سكوت در مقابل فجايعي كه در راهست و بسيار تكان دهنده تر از زندگي فاجعه بار كنوني كارگران و زحمتكشان<br />
خواهد بود، خود را به كوچه علي چپ نزده ايم؟ اصلا به اين فكر مي كنيم كه تشديد جهش وار فقر و فلاكت و بيكاري،<br />
چه تاثيري بر كيفيت زندگي و مبارزه طبقه كارگر خواهد گذاشت و احتمال چه عكس العمل ها و مقاومت ها و خيزش<br />
هايي را پديد خواهد آورد؟ آيا با اين بي توجهي، مي توانيم خود را براي تاثيرگذاري بر چنان مبارزاتي آماده كنيم؟<br />
رهبري آن مبارزات پيشكش! آيا مي توانيم طبقه كارگر را حتي در مبارزه به خاطر حفظ سطح معيشت امروزي، آماده<br />
و آگاه كنيم؟ شايد دچار اين توهم شده ايم كه در جريان خصوصي سازي، سرمايه گذاران و بانك ها و موسسات
Change language