ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388 ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
حالت دوم، بايد حركت رزمنده اشغال كارخانه را به طرح خواسته هاي ديگري پيوند زد كه اتحاد و تشكل توده كارگران را بالاتر ببرد و موقعيت مساعدتري را براي ادامه جنبش آنان تثبيت كند. مثلا يكي از اين خواسته ها در شرايط كنوني مي تواند حق ايجاد تشكل هاي متنوع اقتصادي و سياسي و فرهنگي كارگري مستقل از دولت باشد. مي تواند ممنوعيت اخراج و بازخريد كارگران شاغل باشد. مي تواند خواست رسمي شدن كليه كارگران آن كارخانه باشد. مي تواند حق اعتصاب باشد (كه متاسفانه در مبارزات جاري كارگران، خيلي كم اين خواست مهم مطرح مي شود). مي تواند خواست آزادي فعالان جنبش كارگري و ديگر جنبش هاي اجتماعي (نظير زنان، دانشجويان، معلمان و....) باشد كه هميشه مي توان تعدادي از آنان را در زندان ها يافت. مي تواند پيش گذاشتن خواسته هاي اساسي اين جنبشها و اعلام حمايت و همبستگي با آنها باشد. مي تواند خواست انحلال نهادهاي ”كارگري“ وابسته و فرمايشي و برچيدن نهادهاي سركوبگر از صحن كارخانه باشد. وظيفه فعالان آگاه جنبش كارگري اينست كه در آن شرايط، خواسته هايي را مطرح و فراگير كنند كه نه فقط با روحيه مبارزه جويانه و رزمنده كارگران درگير در آن نبرد خوانايي داشته باشد، بلكه بتواند به ايجاد شرايطي كمك كند كه در آن مبارزه بر سر خواسته هاي فوري كارگران را نيز بتوان موفق تر و موثرتر به پيش برد. هاي سياست كه معتقديم ما و رفرميستي اكونوميستي، پيشروي جاي به جنبش شدن، تر قوي و كردن كارگري را گام به گام عقب مي نشاند و روحيه انفعال و نوميدي را ميان توده كارگران گسترش مي دهد. اين عقب نشيني و انفعال است كه بخشي از كارگران را به دنباله روي از طرح هاي كورپوراتيويستي و عوامفريبانه طبقه و دولت سرمايه دار مي كشاند و بيراهه ”سه جانبه گرايي“ را در جنبش كارگري تقويت مي كند. ما معتقديم كه ايده كنترل كارگري را مي توان و بايد از هم اكنون در ميان كارگران در پيوند با دورنماي انقلاب اجتماعي و كسب قدرت سياسي توسط طبقه كارگر ترويج داد؛ مي توان و بايد كنترل كارگري را به مثابه نتيجه چنان انقلاب و تحولي معنا كرد و به توده هاي كارگر نشان داد كه اين حركت مي تواند يكي از گام هاي متنوعي باشد كه طبقه ما در مسير طولاني به دست گرفتن همه امور جامعه به پيش برخواهد داشت. ما معتقديم كه امروز بايد ماهيت ضد كارگري و سرمايه دارانه آنچه تحت عنوان ”كنترل كارگري“ و ”مشاركت كارگري“ از سوي بخش هايي از
گفت: بورژوازي بين المللي تبليغ مي شود و به اجراء در مي آيد را به كارگران و توده هاي زحمتكش نشان داد و به آنان ” تا زماني كه مردم نياموزند كه بايد در پس همه جملات اخلاقي، مذهبي، سياسي و اجتماعي، منافع اين يا آن طبقه را جستجو كنند همواره قربانيان نادان فريب و خودفريبي بوده و خواهند بود. هواداران اصلاح و بهبود تا زماني كه نفهمند تمامي نهادهي كهنه، هر قدر هم كه زمخت و پوسيده به نظر برسند توسط نيروهاي اين يا آن طبقه حاكم پاسداري مي شوند، فريب مدافعان نظم كهنه را خواهند خورد.“ (4) يادداشتها: (1 لازم است اشاره كنيم كه دنباله روي از سياست هاي كورپوراتيويستي بورژوازي به جايي رسيده كه برخي حتي ” طرح هاي تعاوني كارگري“ كه اينك از سوي دولت هاي امپرياليستي در كشورهايي نظير اسپانيا و ايتاليا و فرانسه به اجراء درآمده است را تحت عنوان كنترل كارگري تبليغ مي كنند. رجوع كنيد به مقاله ”در آرژانتين، اسپانيا، فرانسه، ايتاليا،... كارگران اداره شركتها را به دست مي گيرند“ (سسيل رمبو _ لوموند ديپلماتيك، دسامبر 2007) (2 براي آشنايي با تجربه كنترل كارگري در آرژانتين مي توانيد به گزارش هايي كه بهرام قديمي در اين زمينه تهيه كرده و نيز مقالات پياپي ناصر اصغري رجوع كنيد. آدرس اين مقالات را در اينترنت مي توانيد با ماشين جستجوي گوگل به فارسي به راحتي پيدا كنيد. (3 براي اطلاع بيشتراز نظرات ما رجوع كنيد به مقاله (تاريخ 12 مهر1386) › طناب پوسيده ”سه جانبه گرايي“› جمعي از فعالين كارگري (4 ”سه منبع و سه جزء ماركسيسم“ منتخب آثار لنين منبع پيشنهادي: ”اشكال جنبش طبقه كارگر“ (لنين تهران خرداد _ گزيده مقالات درباره مسائل جنبش كارگري _ (1) (1360 نشرگزيده،
- Page 1 and 2: سالنامه - ازسال 1388 -1
- Page 3 and 4: تجمع پارك الله: زم
- Page 5 and 6: 2 4 3 كند.
- Page 7 and 8: نينل زين رد يراثآ ه
- Page 9 and 10: تبديل مي كنند. بنا
- Page 11 and 12: بهره وري كار مي بخش
- Page 13 and 14: در سال هاي متعاقب ا
- Page 15 and 16: اما آنچه از بحث هاي
- Page 17 and 18: هيچ ناگزيري در اين
- Page 19 and 20: آنچه عمدتا باعث از
- Page 21 and 22: طبقه كارگر و مساله
- Page 23 and 24: كارخانه خود بود. ي
- Page 25 and 26: يروآدوس و تشابنا رد
- Page 27 and 28: مبارزات رزمنده و اش
- Page 29 and 30: گرايشاتي كه مبلغ تج
- Page 31 and 32: ”در نتيجه كارگرا
- Page 33 and 34: كارگران و سطح آگاهي
- Page 35 and 36: ”در حال حاضر خريد
- Page 37: صحيح دوري يا نزديكي
- Page 41 and 42: همين سياست از سوي ن
- Page 43 and 44: جهاني عمدگي پيدا كر
- Page 45 and 46: خواهند گرفت. اين ه
- Page 47 and 48: مسلح سازد. تنها با
- Page 49 and 50: رد تيورتيد 1100 رگراك
- Page 51 and 52: دست داشت، از مهما
- Page 53 and 54: گرد هم آيي ها و تظاه
- Page 55 and 56: همدلي و احساس حقاني
- Page 57 and 58: يكي زا ياهراعش مهم
- Page 59 and 60: 2 م( 3 1 نگاه
- Page 61 and 62: آيا بايد كارگران جا
- Page 63 and 64: اول ماه مه 1385 در بحب
- Page 65 and 66: توجيه پذير نيست. ا
- Page 67 and 68: اما سياست صحيح طبقا
- Page 69 and 70: وارد مناسبات با جنب
- Page 71 and 72: يليف نيپ و دننام نآ
- Page 73 and 74: بيانيه بعد از اين ز
- Page 75 and 76: همدستانش شنيده مي ش
- Page 77 and 78: زند. انگار نه انگا
- Page 79 and 80: ناريا يمن دناوت رد
- Page 81 and 82: دراصل، تامين و تد
- Page 83 and 84: در اينجا لازمست با
- Page 85 and 86: پردازيم. اين عبار
- Page 87 and 88: كنند و در بازار, ن
حالت دوم، بايد حركت رزمنده اشغال كارخانه را به طرح خواسته هاي ديگري پيوند زد كه اتحاد و تشكل توده<br />
كارگران را بالاتر ببرد و موقعيت مساعدتري را براي ادامه جنبش آنان تثبيت كند. مثلا يكي از اين خواسته ها در<br />
شرايط كنوني مي تواند حق ايجاد تشكل هاي متنوع اقتصادي و سياسي و فرهنگي كارگري مستقل از دولت باشد. مي<br />
تواند ممنوعيت اخراج و بازخريد كارگران شاغل باشد. مي تواند خواست رسمي شدن كليه كارگران آن كارخانه باشد.<br />
مي تواند حق اعتصاب باشد (كه متاسفانه در مبارزات جاري كارگران، خيلي كم اين خواست مهم مطرح مي شود). مي<br />
تواند خواست آزادي فعالان جنبش كارگري و ديگر جنبش هاي اجتماعي (نظير زنان، دانشجويان، معلمان و....) باشد<br />
كه هميشه مي توان تعدادي از آنان را در زندان ها يافت. مي تواند پيش گذاشتن خواسته هاي اساسي اين جنبشها و<br />
اعلام حمايت و همبستگي با آنها باشد. مي تواند خواست انحلال نهادهاي ”كارگري“ وابسته و فرمايشي و برچيدن<br />
نهادهاي سركوبگر از صحن كارخانه باشد. وظيفه فعالان آگاه جنبش كارگري اينست كه در آن شرايط، خواسته هايي<br />
را مطرح و فراگير كنند كه نه فقط با روحيه مبارزه جويانه و رزمنده كارگران درگير در آن نبرد خوانايي داشته باشد،<br />
بلكه بتواند به ايجاد شرايطي كمك كند كه در آن مبارزه بر سر خواسته هاي فوري كارگران را نيز بتوان موفق تر و<br />
موثرتر به پيش برد.<br />
هاي سياست كه معتقديم ما<br />
و رفرميستي<br />
اكونوميستي،<br />
پيشروي جاي به<br />
جنبش شدن، تر قوي و كردن<br />
كارگري را گام به گام عقب مي نشاند و روحيه انفعال و نوميدي را ميان توده كارگران گسترش مي دهد. اين عقب<br />
نشيني و انفعال است كه بخشي از كارگران را به دنباله روي از طرح هاي كورپوراتيويستي و عوامفريبانه طبقه و دولت<br />
سرمايه دار مي كشاند و بيراهه ”سه جانبه گرايي“ را در جنبش كارگري تقويت مي كند.<br />
ما معتقديم كه ايده كنترل كارگري را مي توان و بايد از هم اكنون در ميان كارگران در پيوند با دورنماي<br />
انقلاب اجتماعي و كسب قدرت سياسي توسط طبقه كارگر ترويج داد؛ مي توان و بايد كنترل كارگري را به مثابه نتيجه<br />
چنان انقلاب و تحولي معنا كرد و به توده هاي كارگر نشان داد كه اين حركت مي تواند يكي از گام هاي متنوعي باشد<br />
كه طبقه ما در مسير طولاني به دست گرفتن همه امور جامعه به پيش برخواهد داشت. ما معتقديم كه امروز بايد<br />
ماهيت ضد كارگري و سرمايه دارانه آنچه تحت عنوان ”كنترل كارگري“ و ”مشاركت كارگري“ از سوي بخش هايي از