ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
صحيح دوري يا نزديكي شكل گيري بحران و اعتلاي انقلابي در كل جامعه، تشخيص صحيح تاكتيك هاي سركوب و يا<br />
فريب و تطميع از سوي طبقه حاكم و نهادهاي كارفرمايي، همگي در اين چارچوب مي گنجند. اما بخش هاي مختلف<br />
جنبش كارگري و مبارزات گوناگوني كه در آن جاري است، به يك شكل و با دامنه و حدت و شدتي يكسان به ظهور<br />
نمي رسند. اين جنبش نيز مانند بقيه جنبش هاي طبقاتي و اجتماعي، ناموزون به پيش مي رود. بنابراين فعالان آگاه<br />
جنبش كارگري بايد از سطح و درجه و ظرفيت هر مبارزه معين، و روحيه و خصوصيات و تحولات ذهني كارگران درگير<br />
در آن مبارزه، درك صحيحي داشته باشند. بدون چنين دركي نمي توان صحبت از ارائه يك برنامه مبارزاتي صحيح و<br />
پيشرو كرد كه واقعا به تكامل جنبش كارگري و تكامل اتحاد و تشكل آن كارگران كمك كند؛ عقب تر از تمايلات و<br />
ظرفيت هاي آنان نباشد؛ و بيراهه هاي اصلاح طلبانه و خرافي و فريبكارانه سرمايه داري را درذهن آنان تقويت نكند.<br />
ما معتقديم كه به دنبال طرح ايجاد ”تعاوني كارگري“ در مشاركت با سرمايه دار خصوصي و يا با اتكاء به كمك<br />
دولت راه افتادن، نه به درد دنياي كارگران مي خورد و نه آخرت آنان! يعني نه معضلات روز كارگران را به معنايي<br />
واقعي و پايدار حل مي كند و نه در خدمت اهداف درازمدت طبقه كارگر و كسب رهايي كل طبقه قرار مي گيرد. شركت<br />
در اين گونه طرح ها، ايده مشاركت (همراهي و سازش) با طبقه و دولت سرمايه دار را تقويت مي كند؛ ترجيح دادن<br />
منافع فرد كارگر به منافع جمع كارگران و توجه به منافع جمعي از كارگران به جاي منافع طبقه كارگر را تقويت مي<br />
كند. و مثل روز روشن است كه اگر يكي دو تا از اين تعاوني ها استثنائا و در چارچوب طرح ها و اهداف دولت سرمايه<br />
دار، كارشان بگيرد و به رونق توليد و سودآوري برسند، در آنجا حتما يك قشر ممتاز از بين كارگران شكل مي گيرد<br />
كه به شريك درجه دوم كارفرماي اصلي و يا دولت تبديل مي شود و از منافع طبقه استثمارگر پيروي مي كند.<br />
ما معتقديم كه ممكنست در جريان مبارزات رزمنده كارگري در بعضي از واحدهاي توليدي، كار به اشغال<br />
كارخانه و بيرون كردن كارفرمايان دولتي يا خصوصي (و يا نمايندگان سرمايه خارجي) بكشد. اينكه چنين مبارزاتي<br />
چگونه و تحت چه شرايطي مي تواند به طرح كنترل كارگري بينجامد از آنچه تاكنون تجربيات تاريخي در ايران و دنيا<br />
به ما نشان داده جدا نيست. دو حالت دارد: يا اين مبارزات همزمان با شكل گيري بحران و اعتلاي انقلابي و از هم<br />
گسيختگي و ضعف كيفي دولت سرمايه دار اتفاق مي افتد، كه در اين صورت امكان واقعي كنترل توليد و توزيع در<br />
سطح آن كارخانه به وجود خواهد آمد. و يا اينكه، شرايط اعتلاي انقلابي در كل جامعه كماكان شكل نگرفته باشد. در