ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
آگاهي انقلابي و حق طلبي و اعتراض و شورش توده ها هموار كنند. مبارزاني كه نام چريك هاي فدايي خلق را براي<br />
خود برگزيدند و در سال<br />
1349<br />
در پي انجام عمليات مسلحانه در منطقه سياهكل گيلان بودند، از ايجاد كنندگان<br />
همين جرقه هاي سرخ بودند. به خاطر حركت شجاعانه آنان كه خلاف جريان مسلط بر فضاي سياسي جامعه انجام<br />
گرفت، به خاطر برافراشتن پرچم مبارزه قهرآميز با رژيم سلطنتي، به خاطر اعلام تعهد و مسئوليت و ابتكار عمل<br />
1349 بهمن 19 انقلابي،<br />
(روز درگيري سياهكل) در تاريخ معاصر ايران ثبت شده است. نام سياهكل را جوانان چپ<br />
انقلابي كه هواخواه كمونيسم و طرفدار كارگران و زحمتكشان بودند بر دفتر تاريخ نوشتند. جرقه سرخ ديگر، روز<br />
بهمن است كه به شكل نمادين در روزشمار انقلاب ثبت شده است.<br />
26<br />
26<br />
بهمن 1357، روز جان باختن رفيق حسين<br />
كريمي است كه سازمان زحمتكشان كردستان ايران (كومه له) آن را به عنوان روز كومه له برگزيد. به يك مفهوم، 26<br />
بهمن روز اعلام موجوديت و اعلام قبول مسئوليت رهبري مبارزات توده هاي تهديدست و ستمديده از سوي گروهي از<br />
چپ هاي انقلابي كردستان است. آنان از سال ها پيش از آن، درگير سازماندهي مخفيانه مبارزه ضد رژيمي بودند.<br />
26<br />
بهمن روز برافراشته شدن پرچم طرفداري از كمونيسم در كردستان است كه با ابتكار عمل در آغاز مبارزه مسلحانه<br />
پارتيزاني و ايجاد تشكل هاي متنوع توده اي در آن منطقه همراه بود. نسل هاي بعدي نه فقط در كردستان كه در<br />
سراسر ايران هنوز هم مي توانند از آن تجربه، درس هاي ارزشمندي بگيرند.<br />
5<br />
بهمن نيز جرقه اي سرخ است. در<br />
پنجم بهمن 1360، سربداران كه نيروي مسلح اتحاديه كمونيست هاي ايران بودند بر اساس طرح تسخير آمل با هدف<br />
برپا كردن قيام مسلحانه، تاثيرگذاري سياسي بر كل كشور و گسترش قيام به شهرهاي ديگر، وارد اين شهر شدند. اين<br />
اقدام هم اعلام قبول مسئوليت رهبري مبارزات توده هاي مردم عليه رژيم مرتجع جمهوري اسلامي بعد از انجام كودتا<br />
و تشديد سركوب و كشتار سراسري در خرداد<br />
1360<br />
بود و هم يك ابتكار عمل انقلابي براي متحد كردن نيروها و<br />
عناصر كمونيست و آزاديخواهي كه زير فشار رژيم با خطر تلاشي، پراكندگي و انفعال روبرو شده بودند. حركت<br />
سربداران شكست خورد اما در همان مدت كوتاه، تاثير سياسي و روحي غير قابل انكاري بر مردم مناطق مختلف<br />
كشور داشت و هنوز هم براي نسل هاي بعدي درس هاي مثبت و منفي بسياري در زمينه هاي سياسي و نظامي و<br />
تشكيلاتي در بر دارد.<br />
جرقه هاي اينچنيني، روزهاي اينچنيني، از آن طبقه كارگر و همه ستمديدگان و محرومان است. ما در برابر مناسبت<br />
هاي رسمي كه به كمك خرافه و اسطوره و باور ديني يا توهمات و داستان هاي ملي گرايانه و برتري جويانه به جامعه<br />
تحميل شده است، بيكار نمي نشينيم. ما در برابر جشن ها و عزاهاي بي ارتباط به زندگي و مبارزه واقعي روز و آرمان<br />
هاي فرداي توده ها، بيكار نمي نشينيم. ما روزهاي خود را بزرگ مي داريم، از درس هاي شان مي آموزيم و از خاطراتي<br />
كه در آن ها ثبت شده الهام مي گيريم.<br />
“جمعي از فعالين كارگري”19<br />
بهمن <strong>1388</strong>