ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
ساÙÙا٠٠از سا٠1385 تا 1388
- TAGS
- ituc
- www.k-en.com
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
كه اجراي قطعي اين سياست اقتصادي و البته تاثيرات ناگزير بحران نظام جهاني سرمايه داري امپرياليستي بر ساختار<br />
وابسته ايران، عكس العمل اعتراضي گسترده توده هاي كارگر و زحمتكش را در پي خواهد داشت. همانطور كه تجربه<br />
اجراي اين سياست ها در كشورهاي مختلف نشان مي دهد، اين عكس العمل اعتراضي به شكل انفجاري بروز مي كند<br />
و با خود روندهاي خارج از كنترل و خطرناكي را براي نظام هاي طبقاتي حاكم به همراه مي آورد. مساله اينست كه<br />
ركود و فلاكت، گراني و بيكار سازي هاي گسترده در راه است و اين شرايط بي پاسخ نخواهد ماند. بخشي از تدابير<br />
پيشگيرانه حاكمان براي مهار اين انفجار اجتماعي و پيامدهاي سياسي آن، تجهيز و آماده سازي نيروهاي ويژه<br />
سركوب براي برقراري حكومت نظامي و سركوب مستقيم تظاهرات ها و اعتصابات توده اي محتمل است. مقامات<br />
نظامي و انتظامي رژيم، اين هدف را علنا در جريان برگزاري رزمايش هاي درون شهري اخير به زبان آوردند. اما بخش<br />
ديگر اين تدابير، حمله به فعالان و مبارزان آگاه جنبش هاي اجتماعي از هم اكنون است. با اين كار تلاش مي كنند در<br />
ميان فعالاني كه مي توانند و مي بايد وظيفه افشاي سياست هاي خانمان برانداز حاكمان و كمك به سازماندهي و<br />
جهت دادن به مبارزات توده ها را به دوش گيرند، ترس ايجاد كنند و آنان را به انفعال و سكوت وادارند. با اين كار<br />
تلاش مي كنند كه صحنه پر تلاطم اعتراضات و انفجارهاي اجتماعي فردا، از فعالان و مبارزاني كه قادرند نقشي<br />
تاثيرگذار ايفا كنند، خالي شود. به عقيده ما، حكومت فعالان شناخته شده جنبش كارگري و ساير جنبش هاي<br />
اجتماعي را آماج فوري حمله قرار مي دهد، تا پيام ارعاب و انفعال را سريعتر به جامعه منتقل كند. حكومت به شدت<br />
در مقابل فراخوان هايي كه كارگران و زحمتكشان را به مقابله فعال با تهاجم وحشيانه سرمايه داري دعوت كند،<br />
احساس خطر مي كند. حكومت به شدت در مقابل تلاش توده هاي كارگر براي دستيابي به سطوح و اشكال مختلفي از<br />
تشكل هاي مبارزاتي و مستقل از نظام، احساس ضعف مي كند. هجوم بي تبعيض حاكمان به مبارزان و فعالان جنبش<br />
كارگري (با جهت گيري ها و گرايش هاي گوناگون و حتي مخالف يكديگر) پيش از هر چيز نشانگر اين احساس ضعف و<br />
خطر در شرايط فرارسيدن امواج بلند بحران است.<br />
دوم، تضاد با طبقه كارگر و بقيه بخش هاي مردم، تنها تضادي نيست كه گريبانگير طبقه حاكمه ايران است. حاكمان<br />
اسلامي، تضادهاي جناحي هم دارند. اين رشته از تضادها نيز در شرايط تعميق بحران مي توانند عمق بيشتري پيدا<br />
كنند و به چند پارگي و ضعف نظام و دولت سرمايه داري دامن بزنند. در افق نزديك، تضادها و رقابت هاي جناحي<br />
هيئت حاكمه مي تواند در جريان انتخابات رياست جمهوري سال 88 بيش از پيش بالا بگيرد. كارزارهاي انتخاباتي اين<br />
بار نيز مثل هميشه با عوامفريبي و دروغ و وعده، رقم خواهد خورد. مساله اي كه نبايد از آن غافل شويم، تلاش جناح<br />
هاي رقيب حكومتي براي تاثير گذاري بر بخش هاي مختلف مردم (منجمله كارگران) و تبديل آنان به پايگاه و مدافع<br />
خود در اين رقابت ارتجاعي خواهد بود. هيچ ديوار غير قابل نفوذي بين اين تلاش ها و تبليغات عوامفريبانه با افكار<br />
عمومي كشيده نشده است. ساده انديشي است اگر فكر كنيم تضاد عيني و آشتي ناپذير ميان طبقه كارگر و توده هاي<br />
مردم با طبقه حاكم، اين عوامفريبي ها را خود به خود خنثي خواهد كرد. رژيم با تشديد سركوب فعالان جنبش هاي<br />
طبقاتي و اجتماعي تلاش مي كند صحنه را براي برپايي بي دردسر (يعني بدون مقاومت و افشاگري در مورد) اين
Change language